muur
DË ZEEUW
VIM
UUM
tweede blad
tante ailie
n strijd
tor Uw
UUM
r maat
delburg
IDELBURG
>6.00, 32.00
J ZIEN?
Wettelijke en werkelijke
vacantie.
Uit de Provincie.
U onlvangt het
dubbele en U
betaalt minder
reinigt I
alles
feuilleton
MIDDELBURG.
VLISSINGEN.
ZUID-BEVELAND.
Wettelijke regeling inzake
stichtingen.
(Wordt vervolgd.)
lien goed weet te
ïakkelijk verstaat.
Ie gramophoon, in
loons beschikbaar,
ter maand. Vraagt
teheele land), zon-
landboogstraat 2),
|mm betrekt, het
ans op goeden
|loor vakkundige
IOERING der Chr.
ien Heere", te hou-
jdag 18 Maart a.s,,
3 tel „Wilhelmina".
|30 cent a. d. Zaal
RUIL: Nieuwe 12-
|iwe 6-balks (klein),
Drentrekker, 2 zaai-
Itivators, 2-deelige
|,rd wendploeg enz,
Brigdamme.
IOOP:
JTE FRUITZAAK
Middelburg. Brie-
101, Bureau „De
Burg 40, Middel-
ij, wagen op luchtb.,
I mangelmolen, als
jortmolen, 4 zware
I. J. SCHIEMAN,
Teerpakhuizonstr,
|iagd, wegens ziekte
?e.
Instbode.
DE VRIE, Land-
lAbtskerke B 12.
pen en solied werk,
Meubelmagazijn,
Middelburg,
GRSI Dit koopt
al: ZAAIKORVEN
VASTE OOREN,
voor 1,39. Alleen
lEULEN, Vlasmarkt
ÏE BLADREUZEL
Inde lage prijzen.
ie PAGTER, Korte
i Telefoon 614, Mid-
KOOP:
ITE MENWAGEN
f 3dms velgen en 4
leschikt voor veer-
iWed. A. LANSEN,
Driewegen (Z.-B.)
rERS. Te koop:
nes en cultivator
Ie adres voor Cap
landere machines.
WILLEBOORDSK.
I)
veerenbed, peluw,
matrassen 1&>
ikken, goed loopen
[VAN LOO, Singel'
(burg.
■OF IN RUIL:
lalks, 1- of 2-paards
lieuwe rolslee.
|id, Oude VlissinS
elburg.
COOP:
j)E (5e kalf).
(rekening.
Jz., Landbouwer,
hgen.
gulden.
ie. Adres tebevr*
VAN
DINSDAG 15 MAART 1938, Nr 140.
De Nederlandsche arbeidswetgeving,
zegt de Standaard, laat zich niet uit
over het vacantie-recht der arbeiders.
En dat, terwijl in niet minder dan 21
landen over de heele linie van het ar
beidsleven vacantie door de wet wordt
gewaarborgd en nog 18 landen in hun
wetgeving aan arbeiders in bepaalde be
drijven met zwaren of gevaarlijken arbeid
bet recht op vacantie waarborgen.
Als een bewijs van Nederland's achter
lijkheid wordt dit gebrandmerkt.
Ten onrechte evenwel 1
Al ontbreekt in ons land de wette-
lijke vacantie, daarom wordt nog niet
werkelijke vacantie gemist, zoo
werd in de Eerste Kamer onzerzijds be
toogd.
De vacantie is een vertrouwde figuur
in de collectieve arbeidscontracten gewor
den.
Blijkens de laatste statistische opgaven
werden sim. 150.000 arbeiders door de
directe werking van het collectief con
tract in het genot van vacantie gesteld.
Voor 99 pet. geschiedde dit met behoud
van volledig loon.
Het proces zet zich door de uitbreiding
van het collectief contract nog verder
voort en allicht komt aan de toenemende
beteekenis van het vacantie-instituut ook
de rbindendverklaring der contracten
ten goede.
Nog pas na de aanneming van het col
lectieve arbeidscontract in de bouwvak
ken werd gejuicht, dat daardoor de va
cantie voor dit bedrijf werd ingevoerd in
650 gemeenten, waar zij tot dusverre on
bekend was.
Om die reden is het minder juist op
de w e 11 e 1 ij k e regeling allen nadruk te
leggen.
Die waarschuwing vloeit niet voort uit
de mindere waardeering van de va
cantie.
Want een kostelijk goed is zij en begrij
pelijk is, dat de Internationale Arbeids-
conferentie te Genève in 1936 met 98 te-
1 gen 15 stemmen een resolutie aannam
ten gunste van de vacantie der arbeiders.
Geschiedt echter de regeling door mid
del van het collectief contract, dan be
staat meer waarborg voor soepelheid, die
met de verschillende geaardheid der be
drijven rekening houdt. Dan is ook groo-
ter de kans, dat men zich met het wette-
lijk minimum niet tevreden stelt.
Natuurlijk zal daarbij als sluitsteen, als
v correctie en sanctie een wettelijke ver
plichting voor de onwilligen niet kunnen
ontbreken.
Evenwel, die wettelijke regeling zij niet
het normale, maar gelijk ook de heer
Amelink in de Tweede Kamer bepleitte
- aanvulling en bekrachtiging.
Schouwen-Duiveland In hei donker.
Zaterdagavond om kwart voor elf ge
raakte geheel Schouwen-Duiveland, be-
j halve Bruinisse, zonder electrisch licht,
i Na een halve minuut flitste het nog even
I aan doc'h ging direct weer uit.
op elke bus een bon voor geschenken
i VW-m1ia
28)
door Catharine D. Bell.
(Vrij naar het Engelsch.)
VAN DER
pElJk'
De twee jongemenschen waren stil,
I v6."en, 66rM6dig op naar hun oudere
nendm, die hen zoo eenvoudig deelge-
1?" mj -ak*e. van geheim, dat zoovele
ien diep in haar hart verborgen was
sebleven. Ze zat rechtop in haar stoel,
e handen in elkaar geslagen in de rus-
3 vle vr®.dlge SreeI> van een bejaarde
vrouw, die een nuttig leven achter den
o neett, het mooie gelaat verlicht door
net grillige haardvuur, waarin ze droo-
end staarde, als kon ze er de gesehie-
aenis van baar lang leven in lezen. Ze
aw, i *oen -^ailnie zachtjes opstond
kBC,i, Lr mantel en h°ed te halen. Ze
ff®*.11611 aai1 en glimlachte om hun eer-
wecuge, ernstige gezichten.
..Nu hebben julie ook de liefdesgeschie
denis van een oude vrouw gehoord", zei
l„. ..Misschien kunnen jullie nu
e r begrijpen, waarom ik zoo levendig
Uit 'het door de P.Z.E.M. ingestelde on
derzoek bleek, dat tusschen Nieuwerkerk
en Oosterland, een eend tegen een onder
de hoogspanninglijn hangende draad van
de -bedrijfstelefoon was gevlogen, waar
door een aardsluiting ontstond.
Na verwijdering van deze aardsluiting
kon in het schakelstation Zijpe de lijn
weer worden ingeschakeld. De storing
heeft drie kwartier geduurd.
Damkampioenschap van Zeeland.
Te Middelburg speelden de volgende
heeren met als uitslag voor dit kam
pioenschap: Groep- A: W. Lente, Middel
burgJoh. Modderkreeke, Niéuw-dorp
11; Groep B: A. Willem-se, Aagtekerke
A. Blokpoel, Vlissingen 2O, W. Cij-
souw, VlissingenD. Trieller, Domburg
0—2.
Uitbreiding lokalitei
ten Werkloosheidsverze
kering en Arbeidsbemid
deling. Reeds geruimen tijd deed zich
de noodzakelijkheid gevoelen van een uit
breiding der lokaliteiten, welke beschik
baar zijn voor den gemeentelij-ken dienst
der werkloosheidsverzekering en arbeids
bemiddeling, waarin tevens -de Districts-
Arbeidsbeurs is gevestigd alsook de ad
ministratie der steunverleening wordt uit
gevoerd, terwijl mede een wachtruimte
voor werkloozen aanwezig moet zijn. Aan
vankelijk hebben B. en W., vooral ook ter
bereiking van een zoo goedkoop mogelijke
oplossing, een eventueele overbrenging
van den- dienst c.a. naar een ander ge
meente-gebouw overwogen. Als zoodanig
kwamen de vroegere schoolgebouwen op
den hoek van Lange Delft en aan de
Nieuwehaven in aanmerking. Het eerst
genoemde (te weten het benedengedeelte)
is echter, in verband met in gebruikge-
ving aan een aantal particuliere vereeni-
gingen, alleen vrij te krijgen door een
niet aanbevelenswaardige beëindiging
van de desbetreffende regeling. Boven
dien zouden niet onbelangrijke uitgaven
noodig zijn om het dienstbaar te maken
aan het nieuwe doel.
Even-eens zou dit zelfde bezwaar gelden
ten opzichte van het gebouw Nieuweha
ven, aan hetwelk nog ten minste 1 lokaal
nieuw zou aangebouwd moeten worden.
B. en W. hebben toen een uitbreiding
van bet gebouw Wagenaarstraat -doen
opmaken. Zij1 omvat het maken van een
nieuiw lokaal voor de steunverleening
achter de tegenwoordige wachtkamer, te
voorzien van enkele ruime loketten, ge
schikt voor bediening van het publiek.
De begrooting wijst een eindcijfer aan
van f2200, hetwelk nog zal behooren te
worden verhoogd met f 200 als kosten
voor den dienst van gemeentewerken. B.
en W. vragen een crediet te verleenen van
f 2400, en te dezer zake een openbare
aanbesteding te houden.
Afmaken van zwerfdie
ren. Bij besluit van 3 Oct. 1934 heeft
de Raad aan de afd. Zeeland der Ned.
Vereen, tot bescherming van dieren een
jaarlijksche vergoeding van f 25 toege
kend voor het doen afmaken in haar
asyl van alle door de gemeente als onbe
heerd opgevangen dieren (honden en
katten). Sindsdien is de invoering van
hondenpenningen en de -daarmee verband
houdende scherpe controle door de politie
op de naleving der desbetreffende be
palingen oorzaak geworden, dat het aan
tal af te mak-en zwerfdieren belangrijk ge
stegen is, hetgeen geleid heeft tot het ver
zoek om verhooging der vergoeding. B.
en W. meenen, dat daarvoor alleszins ter
men aanwezig zijn, te eerder, wijl, mede
als gevolg van de scherpe controle de op
brengst der hondenbelasting sterk is ver
meerderd (f 1765 in 1933, f 2441 in '34,
f2701 in '35; f2819 in '3-6; en f2931 in
'37). Intusschen zullen eerlang, wanneer
de honden zonder penning vrijwel zullen
verdwenen zijp, de desbetreffende be
moeiingen der afdeeling ook weder af
nemen in omvang. Een verhooging der
vergoeding ware dan ook voorloopig al
leen voor 1938 toe te kennen. B. en W.
stellen voor over dit jaar de vergoeding te
bepalen op f 50.
Wijziging heffingsver
ordening vermakelijk-
h e i d s b e 1 a s t i n g. Bij raadsbesluit
van 14 Febr. 1934 werd voor alle verma
kelijkheden die aan heffing der desbetref
fende belasting onderworpen 'zij-n, het
heffingspereentage bepaald op 20 pet. der
onzuivere opbrengst, terwijl te voren dat
met jullie mee kan voelen in vreugde en
leed."
„Het is, omdat uw hart altijd zoo
warm klopt voor iedereen, fluisterde
Nannie, terwijl ze de oude dame een kus
gaf.
„Wel meiske, dan zou ik gezegend zijn
Loven velen, als het waar was, wat
jammer genoeg niet het geval is", zei
tante Ailie, terwijl ze haar zachtkens
van zich af duwde. „Zoo, nu is het ge
noeg geweest. Je moet naar huis en
denk er om, dat je je goed warm in
pakt, Nannie mijn kind. Het is een kou
de avond en je zult den scherpen wind
recht van voren hebben. Je mag nu
beelemaai geen kou vatten,want dan zou
die arme jongen van het eerste oogen-
b-lik af in ongerustheid zitten."
Een zware zucht, zoowel van Nannie
als van Angus maakte een eind aan het
fe' sprek. Ze spraken maar weinig onder
weg. Toen Angus haar bij de deur zou
verlaten, zei 'Nannie zacht:
„Angus, is er niet iets beangstigends
in die liefde, die zoo groot is, die zoo
lang duurt Er rust een zware verant
woordelijkheid op ons, nu ze ons een
maal geschonken is."
„Heelemaal niet beangstigend of
percentage alleen gold voor bioscopen en
voor alle andere vermakelijkheden 15 pet.
werd geheven.
De practijk heeft echter uitgewezen,
dat deze verhooging het bestaan van een
aantal vereenigingen en gezelschappen,
die een bepaalde rol spelen in de plaat
selijke samenleving, ernstig bedreigt.
De besturen der vereen, voor Instru
mentale Muziek en der Kon, Zangvereen.
„Tot Oefening en uitspanning" verzoch
ten dan ook een verlaging van liet hef
fingspercentage tot 10.
Uit den aard der zaak kan, ondanks
den eer-biedwaardigen ouderdom der bei
de adresseerende vereenigingen, inwilli
ging van haar verzoeken, zooals zij daar
liggen, niet worden bevorderd, omdat een
dergelijke bevoorrechting zich niet zou
verdragen met het karakter der belasting
heffing.
B. en W. vinden wel vrijheid voor te
stellen om voor tooneelvoorstellingen en
andere vermakelijkheden, georganiseerd
door plaatselijke vereenigingen, gezel
schappen en comitó's en wier zuivere op
brengst uitsluitend of in hoofdzaak be
stemd is tot bereiking van een cultureel
doel, zulks ter beoordeeling van B. en W.,
een verlaging tot 10 pet. tot stand te
brengen.
Daarnaast achten B. en W. alsnog twee
wijzigingen urgent. Volgens art. 7 der
heffingsverordening is geen belasting ver
schuldigd voor tooneelvoorstellingen en
andere vermakelijkheden, wier zuivere
opbrengst uitsluitend bestemd is tot be
reiking van een weldadig doel, zulks ter
beoordeeling van B. en W. H.i. moet bij
zulke vermakelijkheden ertegen gewaakt,
worden, dat niet een te groot deel der
inkomsten verdwijnt aan onkosten en
slechts weinig aan de weldadigheid
ten goede komt. In redelijkheid mag ver
langd worden, dat de onkosten de helft
der onzuivere opbrengst niet overschrij
den. Voorts hebben zich in de latere ja
ren gevallen voorgedaan, waarbij, streng
formeel geredeneerd, een vrijdom van be
lasting niet toelaatbaar was, boewol de
voorliggende omstandigheden haar alles
zins wettigden. B. en W. achten het daar
om nuttig, dat in meergenoemd art. 7
aan hen de bevoegdheid wordt gegeven in
bijzondere gevallen vrijdom van belasting
te verleenen.
De voorgestelde percentage-verminde
ring zal een lagere jaarontvangst van
rond f 900 's jaars ten gevolge hebben.
V-oor 1938 zal zijl rond f 450 beloopen, om
dat de eventueele vermindering wel niel
eerder dan van 1 Juli af zal kunnen wor
den toegepast.
Kinderleed. Naar aanleiding
van een bericht uit Arnemuiden betref
fende een meisje dat haar ouderlijke wo
ning te Vlissingen was ontvlucht, deelde
de commissaris van politie aan de Vliss.
Grt. mede, dat een onderzoek naar de be
weringen van het meisje is ingesteld.
Hierbij- is komen vast te staan, dat men te
doen beeft met een leugenachtig, fantas
tisch kind, daar alle getuigen hebben ver
klaard -dat de zorgen van de stiefmoeder
goed zijn en niets erop wijst dat de be
handeling te wenschen zou overlaten.
Oudelande. Gemeenteraad. Maan
dagmiddag vergaderde de Raad. Na le
zing der notulen, merkte dhr Douw op,
dat in de notulen niet was opgenomen
zijn vraag, of men bij een vrije aanbeste
ding van het Raadhuis gehouden was den
bouw te gunnen aan den laagsten in
schrijver. Indien dit zoo was had hij
tegen een vrije aanbesteding bezwaar,
omdat het kon zijn dat de inschrijving
van een der ingezetenen der gemeente
maar een klein verschil maakte met den
laagsten inschrijver en er zeker toch
voordeelen aan verbonden zijn, dat dit
werk geschiedt door iemand uit de ge
meente. De voorzitter zegt dat hem deze
opmerking is ontgaan. Bij de ingekomen
stukken is een schrijven van Ged. Staten
dat de O.L. school in deze gemeente zal
blijven bestaan. Een dankbetuiging is ont
vangen op de gezonden felicitatie bij de
geboorte van Prinses Beatrix.
Alsnu komt aan de orde gunning van
het gemeentehuis. De voorzitter deelt mee
dat er 19 deelnemers waren. Hoogste in
schrijver was M. F. Goedemondt te Goes
voor f 70.50, laagste gebr. Verheijke te
Ellewoutsdijk voor f 6370. Hierop volgt J.
v. Strien, ingezetene der gemeente, voor
f 6399. B. en W. stellen voor den bouw te
gunnen aan den laagslen inschrijver. Dhr
Douw herinnert aan zijn vraag in de vo
rige vergadering gedaan, waar geant
woord is dat de gunning van het te bou
wen raadhuis berust bij den raad. Hij
stelt dan ook voor te gunnen aan J. van
Strien. Het gaat hem niet om personen.
Wanneer het werk wordt uitgevoerd door
een ingezetene-, dan zal er veel werk
kunnen geschieden door eigen werkloo
zen, zooals schoonmaken van steenen, op
ruimingswerkzaamheden en het vervoer
van de materialen door vrachtrijders uit
de gemeente.
L'-r Seiss Inquart, de Rijksstadhouder
van het land Oostenrijk.
De vaste commissie voor privaat- en
strafrecht uit de Tweede Kamer in wier
handen bovengenoemd wetsontwerp is
gesteld, heeft daaromtrent o.a. het navol
gende medegedeeld
Gaarne brengt -de commissie hulde aan
de regeering voor de indiening van -dit
wetsontwerp. Zij kan zich in hoofdzaak
daarmee zeer wel -vereenigen, al acht zij
verschillende aanvullingen en wijzigingen
aan te bevelen.
Zoo heeft de commissie zich afge
vraagd, of het toezicht op de stichtingen
in het ontwerp wel voldoende geregeld is.
Het ontwerp kent slechts een zeker
i repressief toezicht. Eenige leden der
I commissie zou-den het juister achten, in-
j dien daarnaast ook een preventief toe-
I zicht werd ingevoerd, in den geest van
I dat op vereenigingen of, juister nog, over
eenkomende met dat op naamlooze ven
nootschappen.
In het bijzonder op de omstandigheid,
dat geen stichting achteraf nietig ver
klaard zou behoeven te worden, omdat
wellicht na jaren blijkt, -dat zij. niet
voldoet aan de eischen van artikel 2, lid
2, beschouwden zij als een groot voordeel
f van zulk een toezicht.
Een voordeel -van preventief toezicht
achten deze leden ook, dat er in de for
muleering van stichtingsakten een zekere
traditie, een vaste lijn, zou ontstaan, en
wel reeds zeer spoedig na de inwerking
treding van de wet. Beslissingen van den
rechter omtrent beweerde nietigheid
daarentegen zullen waarschijnlijk eerst
na jaren eenige vastheid kunnen geven.
Andere leden der commissie waren
voorshands van meening, dat aan een
preventief toezicht op stichtingen geen
-dringende behoefte bestaat, en dat daar
tegen zelfs ernstige bedenkingen bestaan.
Overheidsinmenging behoort bij de op
richting van stichtingen naar hun oor
deel zooveel' mogelijk achterwege te
blijven.
Dhr W. de Jager is het eenerzijds wel
eens met den heer Douw, maar z.i. moet
men dit werk gunnen aan den laagsten
inschrijver. Het zou voor genoemde per
sonen een groote teleurstelling zijn indien
men hen passeerde. Het zou ook naar
buiten een onaangenamen indruk kunnen
wekken.
O'ok dhrn Wiskerke en Goetheer spre
ken in denzelfden geest.
Wethouder Bakke-r deelt mee -dat er na
de aanbesteding een kleine stoornis is
voorgevallen en stelt voor om in besloten
vergadering deze zaak te bespreken.
Na besloten vergadering wordt gestemd
over het voorstel van B. en W. Zes stem
men werden uitgebracht om den bouw te
gunnen aan den laagsten inschrijver. Dhr
D'ouw is voor het gunnen aan dhr J. v.
Strien.
lerseke. De heer Th. Ferwerda, post
bode alhier, hoopt morgen zijn 25-jarig
jubileum te vieren. De heer Ferwerda is
bereids begiftigd met de eere-me-daille in
'brons van -de Or-anje-Nassau-orde.
Het vliegveld van Weenen is bezaaid met Duitsche bombardementsvliegtuigen en toestellen, die legerafdeelingen aan
voerden. Duitsche soldaten verlaten de machines na de landing.
zwaar, liefste", zei hij ernstig. „Ze kan
ons slechts sterken en kracht geven.
Wel rust er op ons een verantwoorde
lijkheid, maar het is een kostbare ver
antwoordelijkheid. En wat zullen wij
den Heer vergelden voor al Zijn welda
den, Hij, D'ie in Zijn groote liefde de
diepste diepte van ons hart beroerd
heeft en Die ons leven zoo rijk en kleur
rijk maakt?"
„We zullen ze Hem opleveren, Hem
en allen, die om ons zijn", voegde ze er
aan toe en ze zwegen beiden.
HOOFDSTUK VII.
Het afscheid.
Tot het laatst toe hield Nannie zich
flink ter wille van tante Ailie en Angus.
Het was te erg, zei ze, dat tante Ailie
op haar ouden dag nog terneer gedrukt
en lastig gevallen zou worden met het
leed en de lasten van hen, die jong en
sterk genoeg waren om ze zelf te dragen.
Ein voor Angus scheen de beproeving
haar zooveel zwaarder dan voor haar
zelf, dat ze zich zelf en haar eigen leed
vergat in haar pogen om hem op te vroo-
lijiken en te troosten.
Maar toen eindelijk het afscheid voorhij
was, toen ze hem had zien wegrijden en
toen ze zich moeizaam door haar gewone
huiselijke plichten had heengewerkt; toen
ze eindelijk alleen was in haar slaapkamer
en ze ten laatste tij-d en gelegenheid had
om tot nadenken te komen, toen begaf
haar plotseling al haar flinkheid en ze
\oelde zich zoo terneergeslagen of ze
nooit meer zou weten, wat blijmoedigheid
en opgewektheid heteekenden. Zijn gelaat
niet meer te zien, zij-n stem niet meer te
hooren gedurende twee lange jaren; niet
te weten, wat hij deed, wat hij voelde,
hoe hij dacht over alles wat er gebeurde;
hem niet te kunnen vertellen, wat er in
haar omging dan door het koude, lang
zame hulpmiddel van brieven schrijven,
waardoor ze niet zeggen, niet hooren kon
het honderdste deel van wat ze te zeggen
en te hooren had. Hoe kon ze het dragen?
En het was heel natuurlijk dat ze aan
haar gevoelens luoht gaf door een ver
kwikkende tranenvloed.
Even natuurlijk misschien, maar min
der verkwikkend was het gevoel van moe
deloosheid, ja van tegenzin, waarmee ze
tegen den last van werk en zorg opzag,
die ze op zich moest nemen, iederen dag
opnieuw van die twee jaren. Na al de
teederheid en liefde, die ze de laatste da
gen ondervonden had, scheen de reeks
van kleine huishoudelijke plichten en
moeilijkheden, die voor haar lagen en
waar ze zich zoo goed mogelijk doorheen
moest slaan, zonder Angus om haar op
te vroolijken en bij te staan, al zeer on
aantrekkelijk.
En vele er van waren zoo vervelend,
van voorbijgaanden aard! Ja, dat was het.
D'at ze al haar tijd en gedachten moest
geven aan zulke onbelangrijke, doodge
wone, nuchtere zaken, waarin nu niets
was om zich te veredelen, op te heffen,
niets om den geest of het hart te vullen.
En geen oogenblik van den dag voor zich
zelf te hebben, voor zelfontwikkeling,
zelfonderricht, om te trachten een goede
vrouw te worden voor Angus, zich zelf
voor te bereiden om de deelgenoot te wor
den van zijn hoop en verwachtingen, zijn
gevoelens en gedachten. Dat was de moei
lijkheid. Daar lag het zwaarste deel van
de beproeving. Ontevreden en ongetroost
ging ze naar bed, om ontevreden en on
getroost weer op te staan den volgenden
morgen.
Maar niet lang kon er een geest van
ontevredenheid buizen in Nannie, on
baatzuchtig als ze was.
