DE ZEEUW
ABDIJSIROOP
TWEEDE BLAD
De N. S. B. en het proces
Niemöller.
De C. B.T. B.
tante ailie
Uit de Provincie
Wat er deze week voorviel
feuilleton
Uw kind zal morgen
niet meer hoesten
AKKER's verstèrkte
MIDDELBURG.
VAN
ZATERDAG 12 MAART 1938, Nr 138.
Naar aanleiding van het in Duitsch-
land tegen Ds Niemöller gevoerde proces,
schrijft „Patrimonium":
„Het is droevig te bemerken, dat de
Hollandsche Nationaal-Socialisten hun
Duitsche leermeesters weer alle eer geven;
dat de N.S.B. bij deze gelegenheid weer
heeft getoond slechts Duitsch Nationaal-
Socialistisch te kunnen denken. Niet al
leen wordt de afschuwelijke behandeling,
die den moedigen predikant moet onder
gaan, in bescherming genomen, doch de
N.S.B. ontziet zich niet om hem te be
lasteren en neer te halen,
„Volk en Vaderland" had den euvelen
moed te schrijven:
„Is hier werkelijk de vrijheid van het
evangelie in geding? Wij gelooven er
niets van. Onder „evangelie" hebben wij
iets anders te verstaan. Waarachtig
Christelijk zou geweest zijn, dat Niemöl
ler op zulke punten van uitermate ge
ringe geestelijke beteekenis had toege
geven en had gewacht op den dag, dat
het evangelie zélve werkelijk in het ge
ding zou zijn gekomen. Maar deze dag
zou natuurlijk nooit zijn gekomen. Daar
om is het conflict op deze wijze uit
gelokt. Mooi is dat niet. Christelijk in
den waarachtigen zin des woords is het
ook niet."
En verder:
„Belangrijk is het proces echter in geen
enkel opzicht. Hier is „het evangelie"
niet in het geding. Het betreft hier al
leen een lastige dommee, die met een
groep partijgangers opzettelijk een bot
sing zocht, die naar Christelijken maat
staf gemeten onnoodig en onnuttig was.
Het is buitengewoon belachelijk, voor
een dergelijk geval, zooals in Londen en
elders gebeurt, bidstonden te houden."
Een lastige dominee, die niet Christe
lijk handelt, volgens de N.S.B.
Dat het hier over het allergrootste goed
gaat, de vrijheid der kerk, schijnt de
N.S.B. niet te beseffen. Beter gezegd, niet
te willen beseffen, want deze partij
wil dit niet erkennen, omdat ook haar
beginsel is, dat de godsdienst en de vrij
heid der kerk, onderworpen moeten zijn
aan den Nationaal-Socialistischen Staat."
Bij de onlangs in diverse bladen ge
voerde discussie over de samenstelling
van de Pachtbureaux is een argument
genoemd, dat belangrijk genoeg is, er
nader bij stil te staan.
Het is dit, dat volgens de voorstan
ders van de „algemeene" of „neutrale"
organisaties, de Christelijke Boeren- en
door Catharine D. Bell.
(Vrij naar het Engelsch.)
26) _0_
„Maar hij had niet zoo'n wreed gebruik
)an zijn recht hoeven te maken, want het
is wreed. Achteraf wilde ik, dat ik niet
toegestemd," hield hij vol, zich zelf
steeds tot grooter ontevredenheid opwin
dend Weet u wel, tante Ailie, dat Nannie
wel ik weet niet hoeveel kleine zorgen en
moeilijkheden kan hebben, die baar ter
neerdrukken en die toch niet ernstig ge
noeg zijn om u >trecht te geven mij t0
laten roepen. Ik kan de gedachte gewoon
met verdragen haar te moeten verlaten,
zoodat ze alleen alles zal moeten dragen."
„Kom nu, jongen, wees redelijk," zei
tante Ailie op vriendelijtken toon. „Als
i6 ?c™,d.ie voorwaarde al niet gesteld
nad, had je immers toch niet iederen keer
over kunnen komen, als Nannie's pinkje
een beetje pijn deed of als de kinderen
h wf warei1' Daar zou ie geen recht toe
nebben; ten eerste zou je je oom er door
öenadeelen, die toch zooveel voor je
vaagt, je zou je eigen belangen er door
alen en het zou Nannie's wachttijd
Tuindersbond zich, gezien zijn ledental,
óók in Zeeland, bescheiden op den ach
tergrond behoorde te houden. Zelfs is het
de Regeering eenigszins kwalijk geno
men dat zij den C.B.T.B. in verschillende
opzichten als van gelijken rechte be
schouwde.
Op de cijfers die hieromtrent gegeven
zijn,gaan wij niet nader in. Van verschil
lende kanten werd de opmerking ge
maakt, dat de gebruikte cijfers betref
fende de ledentallen van de diverse or
ganisaties, geen duidelijk beeld geven
van de werkelijke verhoudingen.
Wij laten dit echter rusten.
Ook al zouden de verstrekte cijfers niet
in alle opzichten juist zijn, dan blijft
toch het feit, dat de G.B.T.B. een betrek
kelijk klein aantal leden heeft en dat
een vrij belangrijk percentage van onze
Christelijke boeren en tuinders niet bij
de C.B.T.B. is aangesloten,
De zaak is dus deze, dat onze C.B.T.B.
wordt beschuldigd van onbescheidenheid
en van veeleischendheid, omdat tal van
Christelijke boeren en tuinders er nog
niet toe kwamen zich naar eigen begin
sel te organiseeren.
Velen van deze vrienden zullen den
laatsfen tijd meermalen een onbehaaglijk
gevoel hebben gehad. Hun lidmaatschap
aan een „algemeene" organisatie wordt
toch gebruikt om de organisatie op
Christelijken grondslag te bestrijden.
Hun ontrouw op dit gebied is oorzaak
dat in de vrijzinnige pers de rechtmatige
verlangens van den C.B.T.B. op scherpe
wijze worden bestreden.
Zoo dragen zij tot op zekere hoogte
onbedoeld, voor de vrijzinnige pers ma
teriaal aan om daarmede de organisatie
onder eigen banier te bekampen.
Er zijn teekenen die er op wijzen dat
er een kentering begint te komen. Blijkt
dit juist te zijn, dan zullen, zooals wij
van den aanvang af 'hadden gehoopt, de
aanvallen op den C.B.T.B. een geheel
andere uitwerking hebben, dan de be
doeling was.
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
Toen ik mijn vorlgen brief zat te
schrijven in de stil geworden buiskamer
in de avonduren, werd mijn aandacht ge
trokken door het doordringend geluid van
vliegtuigmotoren boven onze stad.
Het was een prachtig stille avond. Ik
dacht aan een extra-dienst van een groot
verkeersvliegtuig.
Het geluid verdween, doch kwam even
daarna weer terug. Weer over de staid
gecirkeld en weer weg. En daarna bleef
dat spelletje maar aanhouden. Het was
een wreed verscheuren der heerlijke stilte
van een schitterende lente-avond.
Dat was- geen verkeersvlieger, doch een
militair oefenaar. Zoo dacht ik. D'e krant
van den volgenden dag bevestigde dat
„Defensie-oëfeningen". En sindsdien
moest ik herhaaldelijk denken aan dat
irriteerende geronk boven onze hoofden.
Ik dacht zoo, nü kunnen we nog mop
peren over dat motorgedaver boven onze
hoofden. In den grond van de zaak zijn
we allemaal anti-lawaaiers. Daarom be
streden we met succes 'bet straat-lawaai.
Maar als de tijd voor ons nu eens aan
breekt dat we bij -het hooren van dat
luehtlawaai niet mopperen, maar sid
deren en haastig moeten wegkruipen. Nu
zijn het nog oefeningen, die ons hoog
stens spoedig vervelen, maar wijst er dat
niet op dat we straks, juist omdat we
ons nu zoo- licht in slaap laten sussen,
door het werkelijke gevaar zullen worden
overvallen?
Het gevaar uit de lucht bedreigt ons,
daarom luchtbescherming. We praten wat
over bomvrije en gasvrije- .schuilkelders.
Maar meer als praten is het nog niet.
Totdat het gevaar er is en onze voor
bereidingen onvoldoende bleken.
We leven in den tijd -der frappante
tegenstellingen. We bouwen lichte, zon
nige woningen zonder kelders, terwijl we
straks waarschijnlijk heel veel1 en heel
goed kelders noodig hebben. In vorige
eeuwen bouwde men zeer solide wonin
gen met groote keldergewelven, die in
onzen tijd Van blikgroenten en in papier
verpakte brandstoffen buiten gebruik
worden gesteld.
In groote oude gebouwen wordt bij ver
bouw zelfs prachtige kelderruimte met
eerder langer dan korter maken."
De hem eigen openhartigheid en zijn
rechtvaardigheidsgevoel deden Angus
tenslotte lachen over zijn onredelijk ge
klaag.
„Misschien," gaf hij toe, „zou Nannie's
vinger ook wel zonder mijn hulp genezen.
Maar toch, tante Ailie, u zult me toe moe
ten geven, dat oom Richard wel een beetje
een tiran is om zoo'n voorwaarde te
stellen."
„Neen, dat geef ik heelemaal niet toe,"
antwoordde ze. „Het spijt me voor jullie,
kinderen; maar ik wil niet dat jullie mijn
broer van zoo iets beschuldigt. Ik ken
zijn geschiedenis en jullie niet. Ik kan me
indenken, dat hiji met zijn plan jullie bei
der welzijn tracht te bevorderen. De arme
man! als bij en zijn vrouw twee jaar ge
scheiden hadden moeten leven, voor ze
trouwden, zelfs een jaar was al voldoen
de geweest, dan waren de zaken waar
schijnlijk heel anders geloopen!"
„Zijn vrouw!" riepen Nannie en Angus
tegelijkertijd uit. „Is oom Richard dan
gehuwd geweest?"
„Gehuwd! Dat is hij nog, voor zoover
ik weet, ofschoon hij zijn vrouw's gelaat
in geen veertig jaar aanschouwd heeft.
Het is een droeve geschiedenis en ik denk
dat hij daaraan dacht, toen hij die voor
waarde stelde, kinderen."
„Kende u haar voor ze getrouwd was?"
steenslag, puin en afval opgevuld en on
bruikbaar gemaakt. Dat gebeurt zelfs bij
min of meer officieele gebouwen, zooals
bij ons 'Gasthuis aan het Noordplein.
Groote kelderruimten zijn daar met puin
>en steenslag gevuld, Gesteld, dat er mo
menteel nog geen geld voor disponibel
was, om althans in onze stad op een zeer
gunstig punt en bovendien in het be
lang aan de zieken een schuilplaats ge
heel naar de eischen van den modernen
verschrikkelijkien oorlogstijd in gereed
heid te brengen, men had toch althans
de mogelijkheid, om ter plaatse daartoe
te geraken, moeten laten. Het had boven
dien een voorbeeld -geweest. Want bij de
luchtbescherming zal het particulier
initiatief gestimuleerd moeten worden,
Huizen met groote solide kelderruimte
zullen zonder veel kosten kunnen worden
omgebouwd tot schuilplaatsen in tijden
van oorlogsgevaar. De tijd dat de 'Over
heid groote publieke schuilplaatsen voor
de geheele bevolking in gereedheid zal
hebben, ligt wellicht nog mijlenver van
ons af. En particulieren, die op 'dit ter
rein voor zichzelf voorzieningen kunnen
treffen, dienen daarmee het eigen belang
en het algemeen belang.
Het oorlogsgevaar dreigt. Daaraan
werden we -dezer -dagen herinnerd, toon
de lange reeks 'der belastingsverhoogin-
gen van de laatste jaren werd aangevuld
met nieuwe ontwerpen, speciaal gemaakt
om de verhoogde defensie-uitgaven moge
lijk te maken. Daaraan worden we herin
nerd als we door de Koningsstraat wan
delen en de uitbreiding der kazerne in
oogemschouw nemen. En elke 'dag vertelt
de krant ons van nieuwe spanningen en
conflicten. En een avondoefening van de
militaire -luchtvloot roept in ons wakker
de verschrikkingen van den modernen
oorlog die wij slechts uit woorden en
beelden kennen, doch Ghineezen en Span
jaarden aan den -lijve ondervinden.
Dat wij' evenwel ijveren voor een per
fectioneering onzer weermacht en niet
temin nog sterker ijveren voor den vrede
js een tegenstelling, die wij uit de H.
Schrift a'ls een juiste gedragslijn weten,
dat n.l. hij -dien den vrede wenscht zich
ten oorlog bereidt.
Groetend,
STENTOR.
als U het vandaag nog de nieuwe verstèrkte
Akker's Abdijsiroop geeft, want daardoor
zullen de afmattende hoestbuien tot staan
komen en de benauwende slijm loskomen.,
Akker'a Abdijsiroop, thans nog versterkt en nog
geneeskrachtiger gemaakt, door toevoeging van
de hoest-bedwingende stof codeïne, werkt als
een balsem op de borst, keel en Iongen. Ze bevat
een 20-tal kruiden, zooals de Aconiet en de Dro-
sera, die ook door de geneeskundigen thans
worden beschouwd als de heilzaamste stoffen
ter bestrijding van de ademhalings-stoornissen.
Elke lepel Abdijsiroop werkt verrassend snel op
de ademhalings-organen, lost de slijm op, stopt
den hoest, neemt de benauwdheid weg en ge
neest de rauwe ontstoken plekken der slijmvliezen.
,,'s Werelds béste Hoest-siroop", zoo noemt men:
Flacon 90 ct„ f 1.50, f 2.40, f 4.20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
Dammen.
Simutaan-séance. Gister
avond werd te Kortgeue voor de
leden 'der plaatselijke 'damclub een si-
mültaan-s'ance gegeven door den beer J.
A. van D'ixhoorn te Zaamslag. Niet min
der dan 31 personen namen aan deze
séance deel, terwijl talrijke belangstel
lenden tegenwoordig waren. Na de ge-
vroeg Nannie met echt vrouwelijke
nieuwsgierigheid naar liefdesgeschiede
nissen.
„Ja, ze was mijn vriendin. Hiji kwam
op zekeren zomer naar Northland om na
een zware ziekte weer een beetje op te
knappen en toen ontmoette hij1 baar. Zij
was een wees, het arme kind, en woon
de bij een oom en tante in, die niet al te
vriendelijk voor baar waren. Ze kwamen
in East Bank wonen en daar bun huis
zoo dicht bij' het onze was, brachten ze
ons natuurlijk een bezoek. Ze scheen zich
erg tot me aangetrokken te voelen, of
schoon ik drie of vier jaar ouder was
dan zijl Ze kwam graag bijl ons binnen-
loopen, waar ze meer vriendelijkheid ont
ving dan thuis en ik vond het prettig
baar te verwennen en te vertroetelen, of
ze nog een klein kindje was, misschien
omdat ze zoo op me gesteld scheen en
zoo aanhankelijk was. Ze was toen een
lief meisje eenvoudig, bescheiden en
gracieus, zijn lief verpleegstertje, zooals
Richard baar noemde. Geen wonder, dat
bij van baar hield. Hij was erg zwak en
had heel wat verzorging en verpleging
noodig en hiji vond het zoo prettig als ze
hem hielp met boeken en bloemen en
vruchten, hem voorlas; voor hem zong, en
hem gezelschap hield. Hij was zoo ge
voelig van karakter, toen, ofschoon je het
nu niet meer aan hem zou zeggen; en bij
biuikelijke begroeting ving de simultaan-
speler zijn rondwandeling langs de di
verse bonden aan.
Na ruim 5 uur spelen boekte de beer
Van Dixhoorn het volgende resultaat16
gewonnen, 8 remise en 7 verloren, 'het
geen neerkomth op 65 procent van het
totaal' aantal der te behalen punten, wat
gezien het aantal deelnemers een goede
prestatie genoemd kan worden.
De gemiddelde duur eener partij be
droeg circa 10 minuten.
De heeren C. van Damme en C. Holle-
stelle te Kortene; Z. Zwemer, Th. Kole,
W. Kole, P. Kole en J. Nelisse te Kam
perland wisten hun partij te winnen, ter
wijl de heeren J, van Strien, Z. C, Sa-
lomé en >S. Saaman te Kortgene, A. den
Hertog te Kolijnsplaat, Jac, Zwemer en
H. Eeckei te Kamperland en H. Schrier
en Abr. Marcussie te Wissenkerke, re
mise behaalden.
Het te Hulst gevonden kindje.
Zooals wij- hebben gemeld is in een cou
pé van den trein, welke uit St. Nicolaas
(België) te Hulst aankwam een kindje
gevonden.
Het A.N.P. meldt nu, dat het een
meisje is van ten hoogste twee weken
oud. Door de zorg van het spoorwegper
soneel is het kindje naar het r.-k. zieken
huis te Hulst overgebracht.
Het A.N.P. verneemt nader, dat het de
gewoonte is, dat reizigers, die bij' de
douane goederen hebben aan te geven,
den trein verlaten en zich naar de visi
tatielokalen begeven. In dien tijd komt
een der commiezen de compartementen
oontroleeren om zich er van te vergewis
sen, dat er niemand in den trein is ach
tergebleven.
Gistermiddag zag de commies, die deze
controle uitoefende, een kindje op een der
banken liggen. Hij was zeer verwonderd
over deze onvoorzichtigheid en besloot
een oogje in het zeil te houden.
Toen de visitatie afgeloopen was en alle
reizigers weer hun plaatsen in den trein
hadden ingenomen, bleek de moeder van
de baby niet teruggekomen te zijn. Het
vermoeden rees toen, dat men met een
vondeling te doen had.
Een der reizigers herinnerde zich een
jonge vrouw mete en kindje in St. Nico
laas in een der wachtzalen te hebben
gezien.
Gevecht van mosselvisschers.
Sommige eigenaren van mosselpercee-
len aan de Zuidkunst van Schouwen heb
ben een wacht aangesteld, die ervoor
moet zorgen dat niet wordt gevischt op
perceelen, welke tot de combinatie be-
booren. Over deze kwestie bestaat al ge-
ruimen tijd wrijving tusschen enkele mos
selvisschers. Dezer dagen vertrokken
eenige schippers uit Zieriksee per auto
naar den zeedijk, waar ze tusschen Pik-
gat en Flaauwers, den onbezoldigden
rijksveldwachter de J. aangetroffen, met
wien zij oneenigheid kregen. Eén hunner
W. K. S., vloog op den wachter af. Deze,
zijn leven bedreigd achtend, loste eenige
revolverschoten, welke S. in het scheen-
en dijbeen troffen. D'e rijksveldwacht te
Zieriksee werd gewaarschuwd, maar toen
deze ter plaatse versoheen, waren de
mannen verdwenen. Zij hadden den ge
wonde in de auto meegenomen en naar
dr Boogerd vervoerd, die de kogel uit het
scheenbeen verwijderde. Het andere pro
jectiel zit nog in het dijbeen.
De majoor der rijksveldwacht heeft den
gewonde nadat hem de geneeskundige
hulp was verleend, een verhoor afgeno
men en van het gebeurde proces-verhaal
opgemaakt.
Regeling grondgebruik
in verband met demping
deel D o 'k h a v e n. In verband met
de uitgevoerde demping van een deel der
Dokhaven is een toegangsweg gemaakt
naar de Nieuwpoortstaat en in bedoelden
weg de nieuwe rioleering gelegd ten be
hoeve van de perceelen langs den Kin
derdijk.
Als gevolg van een en ander zijn van de
56 M2 gemeentegrond achter de woning
Kinderdijk P 77 (oud), welke tegen f 8.40
's jaars werden verhuurd aan A. Kos
ter, 30 M2 afgenomen, terwijl aan de zijde
van de Nieuwpoortstaat 10 M2 zijn toege
voegd.
Voorts zijn van de 50 M2 gemeente
was altijd vol. plannen en uitvindingen en
steeds vol vuur om ze ten uitvoer te bren
gen. Ik was een jaar jaar ouder dan hij
en trachtte wel eens hem binnen de per
ken te houden. Maar zij deed niets liever
dan hem in alles zijn zin geven. En dat
kleine, aanhankelijke ding vond het pret
tig, dat die groote, sterke man afhanke
lijk van haar was en dankbaar voor alles,
wat ze voor hem deed. Ik weet niet, wan
neer ze eigenlijk ontdekten, dat ze van
elkaar bielden. Ze was altijd bij ons en
al sipioedig, veel te spoedig, meende ik,
bemerkte ik, dat ze van elkaar hielden.
Hij gaf haar zijn heele, groote, sterke hart
en zij, arm schepseltje, wat kon ze hem
anders sohenken dan een warme toege
negenheid en een groote dankbaarheid?
Niemand maakte bezwaar tegen bet
huwelijk. Het speet baar oom en tante
heelemaal niet baar kwijlt te zijn. Mijn
vader en moeder bielden veel van het
meisje en bet beviel hun best, dat Richard
een vrouw zou hebben om zijn eenzaam
huis in Edinburgh een beetje op te vroo-
lij'ken. Ze bad wat geld. Richard begon
zelfs toen al naam te maken als rechtsge
leerde. Dus trouwden ze en vertrokken
om zich samen zoo goed mogelijk door
het leven te slaan.
Zelfs toen al voelde ik me een beetje
ongerust over hen, hoewel ik zelf niet
wist waarom. Hadden ze bun leventje
D'e Tweede Kamer is weer enkele we
ken in vergadering bijeen geweest. Werd
vorige week de Indische begrooting afge
daan, deze week werden de ruilverkave-
lings- en de bedrijfsvergunningenwet
aangenomen.
Ook werd, evenals eenigen tijd gele
den in de Eerste Kamer, minister Pa-
tijn geïnterpelleerd over zijn houding in
de ItaliaanschAbessynsche kwestie.
Wel werd geen motie ingediend, maar
scherp was toch de critiek, die deze minis
ter van enkele Kamerleden te hooren
kreeg. Dat deze Exc. juist van de zijde
van de N.S.B, groote lof werd toege
zwaaid, deed wel eigenaardig aan.
Reeds meermalen hebben wij uiting ge
geven aan onze spijt en bevreemding,
dat de Nederlandsebo regeering tot de
erkenning de facto van de verovering
van Abessynië door Italië is overgegaan.
Zooals te voorzien was, werd dezer
dagen een belastingverhooging aange
kondigd, teneinde de sterk gestegen uit
gaven voor de defensie te kunnen finan
cieren. Tien opcenten meer op de inkom
stenbelasting en 7 op de dividend- en
tantièmebelasting zullen geheven moe
ten worden.
Aangenaam is deze boodschap niet
voor de belastingbetalers, maar als we
zien naar een land als Frankrijk hebben
we toch veel reden 'tot dankbaarheid. Het
is daar reeds weer tot een kabinetscrisis
gekomen. Het kabinet vroeg volmachten,
teneinde eenigen tijd rustig, ongehinderd
door het parlement, te kunnen arbeiden.
Niet minder dan 15 miljard was direct
noodig voor de defensie. Deze moest de
regeering zien te vinden. Maar zie, de
Kamer weigerde de gevraagde volmacht
te verleenen, reden waarom het kabinet
zijn ontslag nam. De toestand is er weer
buitengewoon verward en de oplossing
is nog niet in 't zicht.
Buitengewoon verward. Dit geldt zeker
ook in niet geringe mate van Oostenrijk.
D'e spanning is daar ongekend groot, 't Is
nu wel aan bet licht gekomen, dat het
zoogenaamde accoord, te Berchtesgaden
tusschen Hitier en Schuschnigg getrof
fen, door eerstgenoemde is opgelegd.
Het bracht allerminst ontspanning. Inte
gendeel, de politieke hartstochten zijn we
der tot het kookpunt gestegen. Schusch
nigg bedankt er voor, onder pressie van
Berlijn den nationaal-socialisten in Oos-
tenrijd de baas te laten spelen. Hij
besloot morgen het Oostenrijksche volk
een uitspraak te laten doen over zijn vrij!
voortbestaan.
Dit was een streep door de rekening van
de Nazi's, die over enkele weken een
grooten Anscbluss-dag wilden op touw
zetten.
Van Duitsche zijde zag men in deze
volksstemming een aantasting van het
„acööord" van Berchtesgaden. En Hitier
bemoeide zich zelfs zóó met het doen en
laten van zijn buren (z'n ware aard kwam
duidelijk aan den dag), dat hiji een
ultimatum heeft gesteld. Die volksstem
ming mócht niet doorgaan. En om aan z'n
woorden kracht bijl te zetten, werden reeds
troepen naar de Oostenrijksche grens ge
dirigeerd. De grens werd gesloten. Het is
wel ongehoord.
De laatste berichten zijn wel sensatio
neel. Hitler zou in een ultimatum, dat
gisteravond om half acht afliep, het af
treden van Schuschnigg hebben geëischt.
Werd hieraan niet voldaan, dan zouden
de Duitsche troepen Oostenrijk binnen
rukken.
Schuschnigg heeft voor deze machts
daad gebukt en aldus berust in bet brute
onrecht. Hij is afgetreden.
We beleven wel sensationeele dagen.
Hitier durft blijkbaar alles aan en trekt
zich van andere regeeringen niets aan.
Hij heeft zich blijkbaar in bet hoofd ge
zet O'ostenrijk te annexeeren. Om dit doel
te bereiken is elk middel geoorloofd.
grond tegen f 5 per jaar in erfpacht bij' H.
F. Mink 20 M2 gelegen achter bet perceel
Korendijk P 46 (oud) afgenomen, terwijl
daarentegen 21 M2 zijn toegevoegd. B. en
W. stellen voor de huur voor A. Koster
te verminderen tot f 5,40 en de erfpachts-
canon voor H. F. Mink te verboogen tot
f5,10.
van spel en scherts voort kunnen zetten,
dan zou alles wel goed zijta. gegaan, maar
ik voelde, dat ze niet voorbereid waren
op de plichten en de dagelijksche zorgen
van het huwelijksleven. Men beweert, dat
onberaden huwelijken zelden gelukkig
uitkomen. Zij stonden er al heel ongunstig
voor, want ze waren niet gelijk in de lief
de, die ze schonken, Hij bad zichzelf aan
haar gegeven, omdat hij baar liefhad met
een liefde, zoo diep, zoo waar, zoo warm
als een man maar aan een vrouw kan
geven. Zij nam hem f God vergeve baar,
ze wist niet wat ze deed zij! nam al die
onuitsprekelijke rijkdom van liefde aan
zonder er de waarde van te kennen; ze
nam hem tot man, omdat ze hem liever
mocht dan iemand anders, omdat ze
iemand wilde hebben, die altijd vriende
lijk voor baar, die nog zoo weinig vrien
delijkheid in baar leven bad ondervon
den, zon zijn, en omdat bij zoo'n knap
gezicht had, zoo verstandig was en zoo
goed. Ze mocht hem liever dan iemand
anders, dien ze kende, maar ze kon hem
niet het duizendste deel geven van wat bij
haar gaf. Het was niet in baar het aan
iemand te geven, wel bet allerminst aan
hem.
(Wordt vervolgd.)
