lW
A
Het Echtscheidingsvraagstuk
ABDIJSIROOP
„OVERVETTE" rinso speciaal voor de wasmachine
Uit de Provincie
DE ZEEUW van Zaterdag 19 Febr. 1938 - Tweede blad.
Niet: „Wat wij vinden", maar: „Wat eischt Gods wet".
Uw
tilultend
32 ct. p. ons
24 ct. p. ons
[OTTERDAM
boereninspan
FEUILLETON
TANTE Al LIE
Hebt Gij hel telkens
op de luchtpijpen?
AKKER's verstèrkte
fat er deze week voorviel
VAN DIJKE te
FEBRUARI 1938,
91/2 uur, op de
door Mejuffrouw
—zeevaart te
iren verzoeke om
liek verkoop en:
1de uit:
Lis: Zeemvos Mer-
[ïvos Merrie, 4 jaar
Zwarte Ruin 2
|ngst 1 jaar, Vos-
OORNVEE, als: 5
Jveejarige Vaarzen,
Ir, 1 tweejarige Os,
Kl, 1 eenjarige Stier,
Tirzen, benevens 2
ïaap, 1 Zeug met
(et Varken.
PHEELEN
ifERSINSPAN,
ens (waaronder 1
Bag), Driewielskar,
Iiachine, Hooihark,
leks- en 1 Balans-
Iker, 2 Kettingeg-
J Eggen in soorten,
Ichhouwer), Wind-
h, Bascule met ge-
I, Ros met 2 tus-
J, Handzaaimachi-
|achine, 2 Koebak-
Stalkettingen, 7
Puntdraad, Klaver-
L, Rieken, een par-
Jndhout, Harnasse-
|en mestput, Melk-
Ontroomer (Me
en Teeltuin, For
ten verder ten ver
aangeboden,
lop van het beesti-
juur begonnen.
is te bezichtigen
J verkoop.
lor fietsen. Geen
In de rede waarmede deze week de
Minister van Justitie, Mr Goseling zijn
begrooting verdedigde is ook aandacht
geschonken aan gemaakte opmerkingen
over het vraagstuk der echtscheiding.
In het belang der zaak laten wij enkele
gedeelten uit deze rede hier volgen.
Be Minister stelde zich op het stand
punt: ten le. dat aan de onwaarachtige
practij'k die mogelijk is geworden sinds
het arrest van 1883 en die tot steeds ver
der afglijden voert een einde moet komen,
en ten 2e, dat er dit in tegenstelling
met wat van vrijzinnige zijde gevraagd
was geen uitbreiding van echtschei
dingsgronden in het B. W. moet komen.
Tegenover dit streven tot bevestiging
van de Christelijke grondslagen onzer
samenleving was aangevoerd, dat de
Staat zedelijke plichten niet k a n en ook
niet mag afdwingen.
Naar aanleiding 'hiervan merkte de Mi
nister op:
Natuurlijk mag de Staat niet alle zede
lijke plichten tot rechtsplichten maken. Hij
zou er ook niet in slagen, ais hij dat zou
probeeren. Maar hij moet wei degelijk
zijn rechtsregelingen houwen op de zede
lijke plichten van de mensc'hen onderling.
Maar dan niet en dat is de meening
van het Kabinet 1 op het drijfzand van
„w ij vinden", maar op dezen grondslag:
wat eischt Gods Wet? Br Golijn, dat
is u gebleken, denkt daarover niet anders
dan ik.
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
Baar wandel ik van de week met een
heele goeie kennis in de richting van de
tegenwoordig zoo veel besproken Abdijge
bouwen en ik stel hem de vraag: En.
wat denk jij er nu van?
Waarvan?
Nou zeg, dat hoef je toch eigenlijk niet
meer te vragen. Waar wordt nu de laat
ste dagen nog anders over gesproken, dan
over de Abdij en nog eens de Abdij. In de
scheersalons, op de straat, om de bitter
tafel, op de theekransjes (heusch, dat heb
ik van een oude tante), in al de pauze's
van de 1001 vereenigingis-vergaderingen,
in den familiekring, in tram en trein, in
winkels, op kantoren, en in de groote ver
zamelingen op de laatste momenten der
schafturen, overal hcor je de Abdij-aan
gelegenheden behandelen.
Och ja, zegt hij, dat is voor een paar
dagen en dan is de publieke belangstelling
voor die zaak weer tot nul gereduceerd.
Be strijd wordt dan verder door eenige
personen uitgevochten, want ik hoor, dat
eenige met den belanghebbende sympathi-
seerende personen ernstig willen protes
teeren.
Al wandelend waren we op het Abdij
plein aangekomen. Hij bleek van de histo
rie dezer beroemde gebouwen meer af te
weten dan ik. Terwijl hij diepe halen aan
zijn pas ontstoken geurige Karei I deed,
wees hij op de Gouverneurswoning en zei:
Wist jij, dat Karei V daar ook al gelo
geerd had? Neen? Bat dacht ik wel. We
weten van deze dingen in het algemeen
veel te weinig. Het zou nu een goede ge
legenheid zijn om er eens een en ander
van op te halen.
Natuurlijk was ik dat met hem eens.
Ja, zeg ik, als je zoo'n gebouwencomplex
bezit van meer dan acht eeuwen oud; hoe
moesten die steenen spreken.
Dat hij toen onbedaarlijk moest la
chen, verwonderde me sterk.
Nou, zeg ik, de Abdij hier dateert toch
van 1100.
1128 verbeterde bij. Maar meen nu niet,
dat er nog een muurtje, of torentje, of
raampje van de 12e eeuw te zien is. Van
het eerste, het allereerste is letterlijk niets
De nieuwe, overvette Rinso, het grote succes in de wasmachine,
reinigt het vuilste goed als bij toverslag. Rinso maakt het goed helder
wit en werkt bovendien veel vlugger en zuiniger dan gewone zeep
poeders. Ook voor het wassen in de tobbe is Rinso het aange
wezen wasmiddel. Rinso behoeft niet te worden aangemaakt en
heeft een ongewoon hoog vetgehalte, waardoor het zo volmaakt
reinigende Rinso sop meerdere malen achtereen kan worden
gebruikt. Zodoende wast U met één pakje voor slechts 12 U ct.
In anderhalf uur een volledige gezinswas voor 5 personen
prachtig helder wit. Rinso wasdag is de ideale wasdag.
R26-0309
door Catharine B. Bell.
(Vrij naar het Engelsch.)
U) _o-
„Wel, na het boterham eten zijn ze
een poos hier met hun lessen bezig ge
weest en juffrouw Gracie ging onmiddel
lijk naar bed, toen ik bet haar zei, als
een lief meisje, wat ze trouwens ook is.
Jongeheer Edmond was den heelen
avond tot het tijd werd voor het avond
gebed bezig met die vreemde figuren van
er? ze bedoelde meetkundige vraag
stukken; en juffrouw Esther en de jon
gens waren heel stil en zoet aan het
spelen."
"I n was die arme vader heelemaal
alleen?" vroeg Nannie.
Ze zat zwijgend, wat droevig in het
J11^ te staren. Haar eigen woorden
j den haar pijnlijk aangedaan. Als zij
rouwde en met Angus wegging, moest
a „die arme vader" niet altijd alleen
bven? De andere kinderen waren nog
jong om 'hem ook maar eenigszins tot
r°ost en tot steun te zijn. De oudste was
een jongen; en Nannie wist, dat hij te
veel op zijn vader geleek, wat diens ge
slotenheid en karakter betrof, om haar
plaats met succes in te nemen. Eh bo
vendien, wat moest er van de kinderen
worden? Hier zou Edmund nog minder
de taak van zijn zuster kunnen overne
men en Esther, die een vlug en gevoelig
meisje was, doch opvliegend van aard
en tamelijk zelf-ingenomen ze was
ook pas veertien zou zelf nog menig
jaar leiding behoeven, voor zij' er aan
denken mocht, dit voor anderen op zich
te nemen. Nannie zag in haar verbeel
ding de gansche 'harmonie van het ge
zin verstoord; haar vader aan zich zelf
overgelaten, lijdend en gedrukt, zonder
iemand om hem op te wekken en bezig
te houden, of om hem de woelige Archie
en Johnie van bet lijf te houden. Ed
mund zou in zijn eenzelvigheid op-
gToeien en straks, ongeschikt voor de
samenleving, de wereld ingaan; terwijl
Esther, eigenzinnig en driftig als ze
was, met de jongens en met Margaret
zou twisten, de jongste uit het nest, de
verwende Gracie, niet te vergeten, voor
wie ze een voortdurende bedreiging zou
zijn op haar toch al zoo moeilijk humeur.
Dit alles haalde zij zich voor den geest
en het hart zonk haar in de schoenen bij
Of ik zal slagen om door de beraamde
voorziening als een zwakke menschelijke
poging iets bij te dragen tot betere nako
ming van Gods Wet, ook op dit terrein
des levens, de Kamer zal bet moeten af
wachten en ik zal bet ook moeten afwach
ten. Maar dat is geen reden om werkeloos
toe te zien. De Regeering wil een weldoor
dacht voorstel doen.
Laat ik mogen eindigen 1 want dit
geeft toch weer de overtuiging van het
Kabinet ook in dit vraagstuk met een
karakteristiek te geven van de ware
Christelijke opvatting van het huwelijk.
Men vindt dit treffend in den Paulusbrief
aan de Ephesiërs. Paulus vergelijkt de
verhouding tusschen man en vrouw met
die tusschen Christus en de Kerk en dan
zegt hij: „Gij mannen, hebt uw vrouwen
lief, gelijk ook Christus de Kerk heeft
liefgehad en Zichzelven voor haar heeft
overgegeven, opdat Hij haar zoude hei
ligen".
Dat lijkt wel mystiek, niet waar?
Maar het is, zooals hij1 Paulus alles ge
zond en krachtig is, gezonde mystiek en
hij heeft het zelf toegegeven door te zeg
gen: „Dit geheim is groot, ik zeg het met
opzicht tot Christus en de Kerk".
Mogen ook zij, die dit misschien niet
ten volle verstaan, de heilzame werking
van deze gedachte ondervinden. Niets an
ders drijft de Regeering bij dit streven
dan dit te bereiken voor ons volk.
meer over. En kijk nu maar eens rond.
Dat daar, aan die kant, met die kruis
ramen, dat is in een heel andere eeuw
gebouwd, dan die vleugel bijvoorbeeld.
Ik begon met meer interesse de ramen
j te bekijken en de gevels in het algemeen.
I Daar had ik nooit zoo op gelet. Zoo ston-
j den we voor het hotel. Hoe gek is hier
die raamindeeling, merkte ik op.
Niks gek, antwoordde hij. Let maar eens
op de naaste omgeving. Wat hebben ze
in later jaren gedaan? Eenvoudig de ge-
i vel wat naar boven gewerkt en een nieuwe
serie ramen ingevoegd, waarschijnlijk om
meer hotelkamers te krijgen. Ze hebben
toen natuurlijk de heele voorgevel be
hoorlijk dik ondergekalkt. Daar is een tijd
geweest dat men dat geweldig mooi vond.
En tegenwoordig heeft men er meer werk
dagen voor over om de kalk er weer af te
halen, dan het destijds werkuren heeft ge
kost om ze er op te brengen.
Napoleon schijnt het plan te hebben ge
had, hier deze geheele vleugel, wat nu
het hotel is, tot den grond toe af te bre
ken. Gelukkig is daar niets van gekomen.
neem dan bfj het eerste verschijnsel, hoe
gering ook, dadelijk de nieuwe verstèrkte
Akker's Abdijsiroop en Ge zult ondervinden,
dat dit voor U hét aangewezen middel is.
Abdijsiroop ls een natuurlijk kruiden-middel,
onschadelijk voor maag en hart en deze oude
beproefde „genees-cruyden" heelen, verzachten
en versterken de ontstoken en gevoelige slijm
vliezen van Uw ademhallngs-organen goed en
grondig. Bovendien bevat de nieuwe verstèrkte
Abdijsiroop de krachtig hoe3t-bedwlngende stof:
codeïnewelke snel Uw verkoudheid doet
„rijpen", de slijm doet verdwijnen, de hoestprlk-
kel verdrijft en die prikkelende hoest stopt en
bedwingt. Daarom noemt men Akker's Abdijsiroop
voor oud en Jong ,,'a Werelds béste Hoest-siroop'
tegen Hoest, Griep, Bronchitis, Asthma.
Flacon 90 ct., f 1.50, f2.40, f4 20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeligerhet gebruik.
Ik dacht er aan hoe wonderlijk deze
geweldige met monumentale gebouwen is
omgesprongen. Kijk maar eens naar de
kerk te Veere.
En toch hebben we aan Napoleon ook
nog iets goeds te danken, orakelde mijn
vriend verder. Daar, en hij wees weer
naar de ambtswoning van den Commis
saris der Koningin, plaatste1 hij de eerste
Gouverneur en sindsdien heeft dat zijn
bestemming behouden.
En hier, zoo wees hij op het hotel, is
altijd de plaats geweest, waar men logeer
gasten herbergde en waar eten en drin
ken werd klaargemaakt. In den glorietijd
der republiek werd hier het grove brood
gebakken voor de Kanunniken en 't mach
tige bier gebrouwen, waarmede zij het
wegspoelden. Alleen begrijp ik niet goed,
waarom zij de eetzaal juist aan de an
dere zijde van dit gebouwencomplex had
den. De tegenwoordige gymnastiekzaal
met ingang op de Groenmarkt was de
vroegere eetzaal der kloosterlingen. Hoe
het zij, het is altijd voor een soortgelijk
doel gebruikt. Vroeger had het de naam
van: Logement der drie Steden.
Der drie steden, zeg ik, dat is zeker
Middelburg, Vlissingen en Goes.
Neen, zegt hij, met die drie steden wer
den bedoeld: Tolen, Reimerswaal en Goes.
Daar, in den hoek, heet immers nog de
Toolsche Kamer. Daar zetelde het lid der
Staten van Tolen. En die logeerde na
tuurlijk in het Logement der 3 steden.
O, nu snap ik, waarom zooveel Sta
tenleden als vanzelf naar 't Abdijhotel
worden getrokken en dan vaak alleen nog
maar om te koffietafelen. Dat is vanwege
die 'historische trekpleister.
Goed begrepen, zegt hij, en daarom is
het ook zoo goed te begrijpen dat er een
adresbeweging is ontstaan om dit te laten
den twijfel, die in haar oprees, of zij, in
deze omstandigheden wel aan een 'hu
welijk mocht denken, aangenomen, dat
Angus in de gelegenheid zou zijn, zich
een „home" te stichten.
Margaret zag de veranderde uitdruk
king van haar gelaat en deed haar best,
haar gedachten in andere banen te leiden.
„Kom, wees nu eens braaf, en eet wat,
juffrouw Nannie", zeide ze, wijzend op
een blad, waarop een stapel biscuits met
melk verleidelijk waren uitgestald.
Nannie had echter geen eetlust; werk
tuigelijk, om de oude dienstmaagd een
genoegen te doen, gebruikte zij een klei
nigheid, onderwijl haar droevig gepeins
voortzettend.
Tot heden had zij zich nimmer bezwaard
gevoeld, om haar vader en haar broertjes
en zusjes te verlaten. Zij en Angus had
den zich altijd voorgesteld, om in de
nabijheid van Grange Law te gaan wonen.
Ze hadden voor hun toekomstig verblijf
al een schilderachtige, oude boeren
woning op het oog gehad, geen kwart
mijl van het ouderlijk huis verwijderd;
op deze wijze meende Nannie altijd bij
de hand te zijn om moeilijke kwesties
op te lossen, haar vader te verplegen of
hem gezelschap te houden in zijn neer
slachtige buien. Nu stond de zaak echter
zoo het is, en daarom is het goed, dat ook
de Raad er zich mee bemoeit en dat men
in Den Haag is wezen praten over deze
zaak.
Hoe zou dat afgeloopen zijn?
Nog eventjes geduld, man.
Als steeds je
STENTOR.
WALCHEREN.
Vere. Met ingang van 1 Maart a.B.
wordt het hulp-P.T.T.-kantoor alhier ver
vangen door een post, telegraaf- en tele
foonstation.
Meliskerke. Gemeenteraad. Na
opening met gebed, biedt de voorzitter
zijn beste wenschen voor 1938 aan, welke
woorden namens den raad door weth.
Ja'kobsen worden beantwoord. Verder
deelde de voorzitter mee een gelükwensch
verzonden te hebben naar Soestdijk bij
de geboorte van Prinses Beatrix, waar
op een dankbetuiging is ontvangen.
Herkozen werd als lid van het Burg.
Armbestuur met alg. stemmen dhr E. de
Korte Jz.
Aan de Bewaarschool werd een voor
schot toegezegd groot f 498.
Uitvoering wegsverharding Molenweg
enz. B. en W. hebben in opdracht van
den Raad een plan laten maken met on-
kostenberekening en stellen voor dit werk
op te dragen aan de firma Geldof te
Serooskerke.
Ingekomen is een verzoek van de
heeren L. W. Krijger en L. de Wolf,
om ook de bestrating te mogen uitvoe
ren.
B. en W. zijn van meening, dat aan
deskundigen dat werk alleen mag opge
dragen worden en ontraden daarom het
verzoek in te willigen. Bedoeld is de
werkloozen bij de uitvoering te laten
werken.
Het voorstel van B.' en W. ontmoet bij
den Raad ernstige bezwaren. Verwacht
wordt dat 'Geldof te laat zal beginnen en
dat er te veel loon aan niet-ingezetenen
ten goede komen zal.
Na ruim een uur praten werd het voor
stel van B. en W. verworpen, tegen stem
den de heeren Dekker, de Buck, Huis
man, Francke en de Visser.
Het verzoek ivan Krijger c.s. werd ook
afgewezen, alleen de Visser voor.
Het werk in eigen beheer uitvoeren,
durfden B. en W. niet voor hun reke
ning nemen. Ook zou dat administratieve
bezwaren hebben, zoodat eindelijk aange
nomen werd met de stem van de wet
houders tegen, om het werk te trachten
aan te besteden aan de heeren Harpe en
Jakobsen, met de bepaling dat personen
uit de werkverschaffing en diverse kleine
boeren er bij in dienst genomen worden,
alles onder leiding van een technisch op
zichter, door den raad aan te wijzen.
Het werk moet dan spoedig worden
begonnen in 't belang der werkloosheids-
zorg.
In verband met dit werk werd nog 850
vierk. meter grond gekocht voor 23 cent
per vierk. meter aan den Koperenheul-
weg.
Rondvraag. De heer Dekker vraagt in
lichtingen over de gebroken motorbrand
spuit. Deze is reeds in reparatie. Getracht
zal worden verdere breuken te voorko
men, en bij eventueele 'brand zal tijdig
de hulp worden ingeroepen van naburige
gemeenten. Sluiting met dankgebed.
i Onder leiding van Ds Vreugdenhil
als voorzitter van het Oranjecomité, is
Donderdagavond een Chr. Oranjevereeni-
ging opgericht.
De vergadering was goed bezocht. Alle
aanwezigen traden toe.
Het 'bestuur werd als volgt samenge
steld: C. Davidse, voorzitter; J. Koene,
secretaris; S. van Keulen, penningmees
ter; W. de Buck, algem. adjunct; Ds W.
J. J. Bakker, Jan Riemens Jr. en L.
Melse.
Ds Vreugdenhil, die niet voor een be
stuursfunctie in aanmerking wilde ko
men, werd benoemd tot eere-voorzitter.
Getracht zal worden door propaganda
het ledental op te voeren.
TOLEN
EN ST. FILIPSLAND.
St. Annaland. De gemeenteraad heeft
aan den autobusondernemer C. v. d.
anders. Want aangenomen, dat een hu
welijk mogelijk zou zijn, dan toch zou
de werkkring van haar echtgenoot hen
hoogstwaarschijnlijk naar Londen of
Edinburgh voeren, waar zij voor haar
familie niet van het minste nut
kon zijn. Onder deze omstandigheden
scheen het haar plicht, het huwelijk uit
te stellen, althans zoo lang, tot Esther
oud "genoeg zou zijn, haar taak over te
nemen.
Margaret, die in spanning het meisje
had gadegeslagen, legde zacht haar
hand op haar knie en zeide:
„En zou dat goed zijn, juffrouw Nan
nie?"
De aangesprokene schrok op uit haar
gepeins. De woorden van de oude vrouw
schenen een antwoord op haar eigen
vrees. Maar toen zij opkeek, zag zij, aan
het gelaat van de spreekster, dat het hier
een vraag gold geen bevestiging.
„Wat zou goed zijn?" vroeg ze vrien
delijk.
„U en mijnheer Angus zijn toch niet
van plan het huwelijk op te geven, beste?
Ik zie het aan uw gelaat."
„Er zal vooreerst stellig niets van ko
men, Margaret", zeide Nannie. Om je de
waarheid te zeggen, de gedachte aan mijn
huwelijk bezwaart mij den laatsten tijd
De eerste maand van 1938 had wel een
opbrengst aan rijksmiddelen, dia f 3 mil-
lioen kooger was dan ia Januari 1937,
maar die toch f 2 miüioen beneden de
raming bleef. Dankbaar zal onze Minister
van Financiën dus wellicht zijn, maar
toch niet voldaan.
Twee andere Ministers, de Excellenties
Goseling en Van Dijk hadden deze week
hun begrooting in den Senaat te verde
digen. De eerste heeft daarbij, evenals in
de Tweede Kamer, o.a. bij het punt echt
scheiding, niet geschroomd kloek voor
zijn beginselen uit te komen. En de laat
ste dwong respect ai voor de krachtige
wijze, waarop hij de uitbreiding der de
fensie-middelen bepleitte.
Een daad van een vierden Minister, den
bewindsman van Buitenlandsche Zaken,
kunnen we minder bewonderen. Niettegen
staande onlangs in de Eerste Kamer een
hoogstaand debat hierover is" gevoerd,
waarbij verschillende waardevolle opmer
kingen zijn gemaakt, is hij er toch toe
overgegaan de regeering van Italië over
Ethiopië wel niet de jure, maar dan toch
de facto te erkennen. "Wie het verloop van
de overrompeling van het zwakke Abes-
synië door het land'hongerige Italië nog
niet is vergeten, zal het zeker betreuren,
dat Nederland, het land van recht en vrij
heid, deze overweldiging als feit heeft
erkend.
Als we spreken van overweldiging en
overrompeling, dan denken we ook aan
hetgeen deze week met Oostenrijk is ge
beurd.
Hitier moet morgen een rede uitspre
ken. En dan moet hij natuurlijk van suc
cessen kunnen gewagen. Binnenslands
zijn die successen thans moeilijk aan te
wijzen. D'e economische toestand is niet
bepaald rooskleurig. De interne verhou
dingen (we donken aan hot gebeurde
met de weermacht) zijn ook zoo schitte
rend niet. Hier kan alleen uiterste
dwang de boel bij elkaar houden.
D'an maar den blik over de grenzen
geslagen. De Oostenryksche Bondskan
selier moest naar Berchtesgaden komen,
om daar in presentie van enktle gene
raals (teekenendl) de eischen van Hitier
te komen aanhooren.
Eerst was alles niet zoo duidelijk en
scheen het, dat Schusohnigg kloek had
stand gehouden, maar de feiten, die do
laatste dagen aan het licht gekomen zijn,
spreken wel een andere taal. Het blijkt nu
wel dat Hitier zijn droom, dat zijn geboor
teland ook een gouw van het Derde Rijk
moet worden, wil verwezenlijken. Men zal
het morgen hooren daveren I
En wie zal durven beweren, dat Hitier
nu genoeg 'heeft?
Straks komen de Sudeten-Duitschers in
Tsjecho-Slowakije, Poolsch Oppbr-Silezië,
D'eensch Sleeswijk-Holstein, Belgisch
Eupen-Malmédy, Fransch Elzas-Lotha-
ringen en de Zwitsersche en N e d e r-
1 a n d s c h e „grens-Duitschers" aan de
beurt. De grondgedachte van bet natio-
naal-socialisme is nu eenmaal de volko
men politieke eenheid van het Germaan-
scbe ras.
Ziet men nu, in welke ernstige tijden,
vol van dreiging, we leven? Eén man,
door machtswellust gedreven, voortge
stuwd door een kring van trawanten, kan
een hoogst ernstige bedreiging van den
vrede worden.
Het Oostenrijksche bolwerk is tegen den
drang der nazi's gevallen. De vraag, die
nu blijft is: „Wie volgt?"
Men vraagt zich ook af: wat zullen
Engeland en Frankrijk doen? Hierover
valt nog weinig te zeggen.
Uit >dü houding van de Engelsche re
geering valt nog niet met zekerheid af te
leiden, welk concreet standpunt zij tegen
over den politieken druk, door Berlijn op
Weenen toegepast, aanneemt.
We dienen hier nog even af te wachten.
Klundert een subsidie van f 300 per jaar
verleend, daar het anders onmogelijk was
de buslijn langer te exploiteeren.
Besloten is twee leeningen aan te gaan
een van f 7500 voor de uitvoering van de
havenwerken en een van f 3600 ivoor de
bestratingen. De eerste aflosbaar in 15
jaar, de tweede in 10 jaar, beide rentende
ten hoogste 3 pet.
meer dan iets anders. Hoe kan ik alles
hier achterlaten? Daarentegen, kan ik
Angus, terwille van de mijnen, laten
wachten?"
„Nu juffrouw Nannie, als ik u was zou
ik mezelf er niet te veel mee kwellen",
antwoordde Margaret bemoedigend. „Uw
goede mama placht altijd te zeggen, dat,
waar iedere plicht ons van God wordt
opgelegd, we niet bang behoeven te zijn,
dat de eene plicht den andere in den weg
zal staan."
„Juist, juist", zeide Nannie van harte,
een zucht loozend, alsof men haar van
een zwaren last had bevrijd. „En voor
het oogenblik belet niets me, om nog een
beetje bij Papa en de kinderen te blij
ven."
,,'tls toch jammer, juffrouw.."
„O, daar moét je je niets van aantrek
ken, Margaret, antwoordde Nannie opge
wekt, terwille van de oude vrouw. Zoo
erg is het niet. Meneer Angus zal zich
nu een bestaan moeten verschaffen in-
plaats dat we ons leven in ledigheid door
brengen. En hij (en ze zeide het met
eenigen trots over haar verloofde) is daar
wel toe in staat. Je weet het Maigaret,
het huis dat men zelf gebouwd heeft, is
altijd bet dierbaarst."
(Wordt vervolgd.)
