Het Oentralen Convent der Anti
revolutionaire partij.
tante ailie
DE ZEEUW van Maandag 14 Febr. 1938 - Tweede blad.
Het ordeningsvraagstuk.
Behandeling van Rapport en Conclusies.
feuilleton
Uit de Provincie.
Mindere belangstelling
voor de Indische luchtlijn?
Woensdag werd onder leiding van den
heer J. Schouten te Utrecht het Oentralen
Convent der A. R. Partijl gehouden, ter
behandeling van het aan het Centraal
Comité uitgebracht rapport met con
clusies.
Bij de bespreking werd door den heer
K n i b b e te Leiden bezwaar gemaakt,
omdat geen onderscheid is gemaakt tus-
schen ordening en bedrijfsorganisatie.
Spr. zou geen ordening willen via de
bedrijfsorganen, maar ordening van bo
venaf onder toezicht van door belang
hebbenden ingestelde bureaux voor con
trole en advies.
Be heer J. Wilschut te Rotterdam
waarschuwde tegen te ver gaande staats
bemoeiing. Wij moeten blijven vasthou
den aan een vrije maatschappij in een
vrijen staat.
De hoer t r a u b te Amsterdam zag
ook gevaren, n.l. afbraak van de sociale
verzekering.
Verder werden nog opmerkingen ge
maakt door verschillende sprekers, die of
enkele onderdeelen behandelden óf, zoo
als de heer J. F. Heemskerk te Mid
delburg, het rapport en de conclusies
verdedigden.
Als voorzitter van het G.G. en van de
Commissie heeft de heer Schouten in
een uitvoerige en zeer krachtige rede het
rapport verdedigd.
Er is, aldus Spr., geen groot verzet
tegen het rapport en zijn conolusiën,
maar wel zekere vrees met betrekking
tot de uitwerking der gedachte door do
overheid en door de maatschappelijke or
ganen en organisaties.
Bat moet niet verbazen, omdat van
hetzelfde woord gebruik wordt gemaakt,
om gedachten uit te drukken, die min of
meer principieel tegenover elkander
staan.
Bie vrees mag niet zoo ver gaan, dat
men het standpunt zou innemen: zoolang
wij' geen woorden hebben, die anderen
niet kunnen gebruiken, zullen we on3
standpunt niet formuleeren en publi-
ceeren.
Be discussie richtte zich veel meer
tegen opvattingen van sociaal-democra
tische, fascistische en R.K. zijde geven
tileerd, dan tegen den zakelijken inhoud
van rapport en conclusies. Daaruit bleek,
dat de commissie er in geslaagd is, con
amore de gevoelens van de partij te ver
tolken.
Er behoeft geen misverstand te zijln
over de vraag, wie de ordening moet tot
stand brengen. Daarbij is zoowel de
maatschappij als de overheid betrokken.
En in de eerste plaats heeft de maat
schappij hier een taaik. Wat de taak van
de Overheid is, is aangegeven in de con-
clusiën. Elke formuleering zal ten slotte
eenige onbevredigdheid laten. Wie dat wil
vermijden, komt nooit tot formuleering.
Sommigen hebben een tegenstelling ge
maakt tusschen bedrijfsorganisatie en
ordening. Spr. ziet daar in den A.R.
kring geen enkelen grond voor.
Zou bedrijfsorganisatie niet een orde
nend karakter dragen? Wie zich herin
nert, wat Kuyper, 'i'alma en Sikkel over
deze zaak geschreven en gezegd hebben,
weet, dat in eiken gedaohtengang over
dit onderwerp in A.R. kring was opgeno
men, dat door de bedrijfsorganisatie or
dening in het bedrijif gebracht zou wor
den.
Het kan zijln, dat men dat een tijdlang
meer gezien heeft als sociale orde-
ai n g, maar toch kan men bij ben terug
vinden, dat er ook een ordening zal
moeten plaats vinden op economisch
gebied. Dit al, omdat er samenhang
is tusschen heide en dan omdat hét ko
men tot een constitutie op sociaal terrein
noodig maakte een ordening op econo-
misch gebied, om de geledingen op het
door Catharine D. Bell.
(Vrij naar het Engelsch.)
»En heeft mevrouw Fleming dan hee-
emaal geen zorg voor eigen toelkomst,
ooa-t met voor de jouwe, dat ze kwistig
met geld 0mi zich heen strooit? Want
net is haar werk natuurlijk. Je vader is
wak genoeg om aan zulke dwaasheden
ma\anderen toe te geven. Want mooie
ubelen, paarden en dergelijke dingen
niet^ vroeger helemaal zijn smaak
"Ja' het, is haar werk," zei hij rustig;
troft W>i ,-?e zorg voor de toekomst be-
ooee'nhl 1 6r n0g niet veel 0P: op het
hafjT18 20 meer dan roekeloos. Of
aar buitenlandsche opvoeding haar ge-
de 8 heeft gelaten van de waar-
denk nri '^6t g8'd kier. of, wat ik eerder
verm'n»i 20 in kaar dwaze jacht naar
doni™ ,en roem nergens anders aan wil
kw; n.' 0t einde is het zelfde. Ze ver-
kljk^ J8 ,ar dwaasheid op het oogen-
een ia 8r kot heele inkomen over
Van mijn vader bedraagt."
o Je er nog iets van ernomen, wie
maatschappelijk terrein zóó te maken,
dat de verhoudingen beantwoorden aan
de Christelijke levensgedachte.
Bedrijfsorganisatie houdt in geleide»
lij'ke ordening van het 'bedrijfsleven. Van
daar, dat de commissie er geen bezwaar
tegen bad, bet woord „ordening" te ge
bruiken.
Spr. ging hierna de betoogen van de
diverse sprekers na.
E!r is voor de vrees, die sommigen uit
spraken, op meer dan één punt grond
aanwezig. Er werken krachten en mach
ten in staat en maatschappij, die het er
op toeleggen, te verkrijgen een gesloten
bedrijif naar alle zijden, waarbij hun po
sitie zoo goed mogelijk verzekerd is. Maar
niettemin mag dit ons niet weerhouden,
om naar onze eigen overtuiging aan te
dringen op een nadere, verdere, hetere
organisatie van de maatschappij!, beter»
verhouding tusschen werkgevers en
werknemers, tusschen de verschillende
bedrijfstakken, tusschen bedrijf en over
heid. Dat is onze aloude A.R. gedachte.
Eh daartegen heeft geen der sprekers
geopponeerd. Wel tegen uiteenzettingen
in anderen kring.
Wij moeten in en door het geloof ver
der, zei de heer Heemskerk. Spr. onder
schreef dat aan het slot nadrukkelijk.
Als hetgeen straks geschiedt in strijd
is met wat wij voorstaan, moet men ons
niet kunnen beschuldigen, dat wij niet
hebben aangewezen, hoe het moet.
Wij streven, aldus Spr., nadat hij had
toegezegd dat enkele punten nog door het
G.G. zullen worden bezien, niet naar het
doen opigaan van de maatschappij1 in den
staat. Wijl verzetten ons tegen staatsso
cialisme en -absolutisme. Wij streven
niet naar een gesloten maatschappij. Bij
al wat aan ordening geschiedt, moet er
openheid blijven, opdat er mogelijkheid ia
voor persoonlijke bekwaamheid en ener
gie, mee ter correctie van de positie.
Wij vinden alleen rust, als wij in ver
trouwen op God en in gehoorzaamheid
aan Zijin bevelen verder gaan. Uit angst
dat er iets verkeerds gebeurt mogen wij
niet terugtreden. Geve God, dat mee door
de trouw der A.R. in maatschappij en
staat een economisch en sociaal leven
wordt bevorderd, dat aan allen een be
staansmogelijkheid en een rechtmatig be
staan biedt.
Nadat ten slotte nog enkele heeren
hadden gerepliceerd en de heeren Schou
ten en Dr Beumer hadden geantwoord,
werd de vergadering door Pr o f. Geels
van Apeldoorn met dankzegging gesloten.
ZEEUWSCHE FEDERATIE VAN
COÖPERATIES EN KOLENBONDEN.
Deze federatie hield Zaterdag in het
Schuttershof te Goes onder voorzitter
schap van den heer J. J o b s e te A a g-
t e k e r k e een druk bezochte algemeene
vergadering.
De voorzitter verwelkomde de vele aan
wezigen, o.w. het lid der Tweede Kamer,
de heer H. van Sleen.
De A.R. Kamerfractie zond bericht
van verhindering.
Spr. herdacht den overleden onder
directeur der Handelskamer, den heer
Vorrink, wiens heengaan ook voor. deze
federatie een groot verlies beteekent en
die met ijver en toewijding voor de coö
peraties heeft gewerkt, ook in de huis
brandcommissie te Den Haag.
De aanwezigen verhieven zich daarop
van hun zitplaatseen en wijdden eenige
oogenhlikken van stilte aan zijn nage
dachtenis.
Spr. zette vervolgens uiteen, hoe in tal
van plaatsen de coöperatieve kolen-ver-
ze eigenlijk is?" vroeg mevr. Fleming.
„Nu, het deed me niet erg prettig aan,
wat ik hoorde," antwoordde hij somber.
„Nannie's neef en nicht, Sir Alexander en
Lady Colville hebben me het een en an
der omtrent haar verteld. Ze hadden,
toen ze in het buitenland waren, over
haar hooren spréken. Haar vader is een
Ier van goede familie, maar geruineerd,
geloof ik. Hij was genoodzaakt zijn land
te verlaten en van de hand in den tand
te leven, zooals de menschen zeggen; en
voor hem beteekende dit te bedriegen,
ieder, die zich maar door hem wilde laten
bedriegen. De moeder is iemand, die dooi
geen enkele Engelsche dame bezocht
wordt. De dochters zijn groot gebracht
met slechts een doel voor oogen zoo
gauw mogelijk een goed huwelijk te
sluiten. Ze hebben allemaal knappe ge
zichten. Die, waar wij nu van spreken,
„is al een bijzonder knappe verschij
ning."
„Tante Oilie," zei hij heftig, „het ver
lies van mijn toelage, zelfs het uitstel
van de vervolmaking van mijn geluk
kan ik gemakkelijk dragen. Maar de on
billijkheid van het geheele geval, de
zonde, de degeneratie van mijn vader,
zou ik haast zeggen, dat gaat me aan
het hart."
„En zoo hoort het ook," antwoordde
tante Ailie ernatig. Verkeerdheid, zon-
eenigingen door samenwerking van be
langhebbenden. zijln tot stand gekomen
uit oorzaak van fouten van het distribu
tiestelsel. Uit idealisme hebben we die
taak op ons genomen. Dat idealisme heb
ben we voortdurend noodig. We werken
voor het algemeen belang, Laten we dat
met geestdrift, doen. De zaak, die wij die
nen is het overwaard.
Het vooraf toegezonden en reeds ge
publiceerde jaarverslag van den secreta
ris, den beer L. P. v. Oorschot te Vlis
singen werd zonder discussie vastge
steld.
Evenzoo het financieel verslag met een
eindcijfer van f396,CS (saldo f 42,60).
Dien secretaris-penningmeester werd een
gratificatie van f50 toegekend.
De coöp. kolenbond D. E. L. te Vlis-
singen stelde voor zes kringen in te stel
len, waarvan de kosten door de federa
tie worden betaald. Het bestuur van de
federatie wordt dan gekozen door de
kringen (zooveel mogelijk uit eiken kring
één lid).
Het Bestuur gaat hiermede accoord,
mits jaarlijks minstens één kringvergade
ring wordt gehouden en de door eiken
kring aan te wijzen persoon in het be
stuur der federatie als correspondent op
treedt.
Dhr Blanken (D. E. L.) ziet eenige
tegenspraak tusschen de voorstellen van
D. E. L. en het bestuur. Spr. wil het be
stuur der federatie organisatorisch op
bouwen door de te vormen kringen.
Dhr N o o m (Talen) wil de acti»-co-
mitó's behouden en voelt meer voor het
bestuursvoorstel.
Dhr de Rijke (Koudekerke) onder
schrijft dit. Het voorstel van D.E.L, kost
weer geld. Spr. ziet de noodzaak daarvan
niet in.
De secretaris zet de bedoeling
van het bestuur uiteen: een nauwer ma
ken van bet contact tusschen federatie
en kringen. De kringen moeten intact
worden gelaten. Kringvergaderingen zijn
gemakkelijker te beleggen dan provin
ciale. De kringen moeten elk jaar ver
gaderen en worden dus voortaan beter
ingelicht, maar blijven volkomen auto-
noom.
Dé organisatieband wordt steviger en
de financieele regeling beter.
Er is geen tegenspraak tusschen het
Bestuur en D.E.L. Elke kringafgevaar
digde is bestuurslid van de federatie en
tegelijk secretaris van zijn kring.
Het voorstel wordt met alg. stemmen
aangenomen.
De eventueele saldo's der kringen wor
den aan het federatiebestuur afgedragen.
Dit bestuur zal alle kosten aan de krin
gen verbonden, dragen.
Het Bestuur vroeg vervolgens machti
ging om zitting te nemen in
de prijzencommissie Zee
land, indien de Huisbrand-Commissie
er in toestemt, dat zoowel de coöp. ko-
lenbonden als de handel met een g e 1 ij; k
aantal personen in de P. G. vertegen
woordigd zijn.
De secretaris licht dit toe. De Huis
brand-Commissie heeft onlangs de ko-
lenbonden A en B gelijk gesteld met den
handel en verzocht de federatie toe
te treden tot de prijzen-commissie.
Tot nu toe werden deze verzoeken af
gewezen, omdat de federatie geen ver
antwoordelijkheid wil dragen voor
besluiten, waarvoor zij niet verant
woordelijk was. Tot hier toe droeg de fe
deratie een defensief karakter en mocht ze
daarbij menigen aanslag op de coöpera
ties afweren. De handel vond de coöp.
kolenbonden een sta-in-den-weg bij het
saneeren van den brandstoffenhandel.
Nu zijn kolenbonden A en B gelijk ge
steld met den handel, dus ook de bonden
B, die twee maal per jaar brandstof af
leveren en geen pakhuis hebben. De fe
deratie heeft er altijd voor gevochten,
dat er geen onderscheid in de coöp. bon
den werd gemaakt.
De reductie-bepaling is ook ingetrok
ken. Er is nu verkregen, dat de coöp. ver-
eenigingen wel de prijzen van den handel
moeten berekenen, maar de winst aan de
leden later mogen uitkeeren. De weg is
wel omslachtig, maar per saldo betalen
de leden dan toch niet meer dan de kost
prijs plus onkosten.
Tot heden waren de plattelandsvereeni-
gingen nog vrijgesteld, maar zeer waar
schijnlijk zal straks geheel Zeeland
de in ons zelf of in degenen, die we
liefhebben, behooren niet tot de beproe
vingen, die we 'blijmoedig moeten dra
gen. Maar Angus, als we ons hart een
maal voor God hebben blootgelegd, moe
ten we bet verder aan Hem overlaten,
wij kunnen noch zijn hart, noch het hare
veranderen; en we moeten geduldig dat
deel van den last dragen, dat op onze
schouders rust."
„O, wat dat betreft," zei hij opgewekt
met iets van zijn ouden ondeugenden
blik, „die last is me al heel licht, veel te
licht naar mijn zin. Nannie, lieveling,
wat zeg jij er van?" en hij boog zich tot
over haar heen. „Ik kan den moed niet
verliezen, ik kan niet wanhopen, zelfs
al weet ik niet, wanneer ik je mijn
vrouwtje zal mogen noemen."
„En ook ik kan den moed niet ver
liezen," zei ze, naar hem opkijkend. „Jij
bent de mijne, ik ben de jouwe, of we
tezamen zijn of gescheiden; en dat wil
zooveel voor me zeggen, dat het me on
mogelijk lijkt om door wat ook den
moed oip te geven."
„En bovendien, kinderen, jullie weet,
gezegend zij de Heere, Die jullie heeft
doen weten van Wiens hand alles komt
en dat alles, wat Hij zendt, goed is,"
zei tante Ailie met eenvoudigen, plech-
tigen eerbied.
„Ja, dat weten we," antwoordde An-
gesaneerd gebied worden, zoodat dns ooi
de dorpsvereenigingen dezelfde methode
zullen moeten gaan volgen als de stede
lijke veret-, i .tingen.
We moeten ook rekenen met de wet tot
verbindend verklaring van ondernemers
overeenkomsten.
De handelaren (er is nu eenmaal door
het teveel aan handelaren wanorde op
dit gebied) willen de brandstoffenbran-
che saneeren en hebben een hoogen ko-
lenprijs vastgesteld. De coöperaties kun
nen daar echter belangrijk beneden blij
ven. Zij zijn een stuk ordening.
De coöperaties, die in Zeeland de helft
van de kolen afleveren, willen aan orde
ning en regeling meewerken, maar dan
moeten ze mee kunnen praten en over
leg plegen. Niet over ons, voor ons en
zonder ons.
De federatie wil in de prijzencommissie
zitting nemen, maar wil niet overstemd
worden door den handel. Daarom elk der
partijen een gelijk aantal vertegenwoor
digers.
De Huisbrand-Commissie verklaarde in
principe geen bezwaar tegen een onge
veer gelijke vertegenwoordiging te heb
ben. Het bezwaar ging tegen het woordje
ongeveer. Nu is een categorisch ant
woord gevraagd op de vraag of men g e-
1 ij k e vertegenwoordiging wil, Maar
daarop is nog geen antwoord ontvangen.
Terwijl deze correspondentie wordt ge
voerd, schrijft de Huisbrand Commissie
aan de coöperaties in de steden, dat zij
moeten meebetalen aan de Prijzen Com
missie. De federatie adviseert de vereeni-
gingen dit niet te doen.
Spr. hoopt, dat de regeering nooit zal
goedkeuren een regeling, waarbij de coö
peraties buitengesloten zullen worden.
Pas als deze in de Prijzen Commissie
rullen vertegenwoordigd zijn, en dan even
.sterk als de handel, zullen zij heb
ben te betalen, maar eerder niet.
Spr. vraagt nu de machtiging om zit
ting te nemen in de Prijzen Commissie,
als voldaan is aan de principieele voor
waarde van gelijke vertegenwoordiging
met den handel.
In antwoord op een vraag van den
heer Schrier zegt de voorzitter, dat het
de bedoeling is: een aantal vertegenwoor
digers van den handel, hetzelfde aantal
van de coöperaties, terwijl beide
partijen samen een onpartijdig voor
zitter kiezen, die boven de partijen
staat. Machtsmisbruik is dan uitge
sloten.
Het voorstel wordt z.h.st. aangeno
men.
De bestuursleden van de federatie wor
den aangewezen als vertegenwoordigers.
Rondvraag. De secretaris
wees nog op de te hooge winterprijzen
van brandstoffen. Het Bestuur van de
Broederband te Vlissingen heeft hierop
reeds bij de Huisbrand Commissie gewe
zen.
De heer Van Sleen, lid der Tweede
Kamer, verklaarde met genoegen deze
vergadering te hebben bijgewoond. Deze
organisatie heeft belangrijk werk ver
richt in den strijd tusschen handel en
coöperatie. Voorloopig is succes bereikt,
maar er blijven gevaren dreigen. Spr.
wacht echter de toekomst rustig af en
heeft groote waardeering voor het werk
dezer federatie. Spr. zou graag zien, dat
een dergelijke organisatie ook in andere
provincies werd gevonden.
Voor zooveel in zijn vermogen is, zal
Spr. graag in de Kamer dit belangrijke
sociale werk steunen.
De voorzitter zegt hartelijk dank
voor deze woorden.
Dhr v. d. B o s s e (Gapinge) vraagt of
een coöperatie, die wordt uitgesloten,
haar kolen bijl een andere coöperatie
kan betrekken.
D'e secretaris antwoordt ontken
nend.
D'hr Langebeeke (Arnemuiden)
zou graag zien, dat al de coöp. vereeni-
gingen gezamenlijk kolen inkochten.
D'e v o o r z. antwoordt, dat nieuwe er
kenningen voor coöperaties niet meer te
krijgen zijn.
Dhr Langebeeke gelooft toch, dat
tegenover den handel heel wat te berei
ken zal zijn. Die is niet zoo sterk als wel
lijkt.
De v o o r z, zegt, dat het bestuur in
al deze dingen diligent is en sluit de ver
gadering.
gua ernstig. Gedurende de geheele reis
waren de woorden „De Heere regeert"
mij een troost en steun. Ze kwamen tot
mijl op eiken vlaag van den wind, ze wa
ren als 'n sterke toren, waarin mijn
hart een toevlucht zocht, en rust vond."
„En nu kinderen," zei tante Ailie, of
schoon we nog geen woord over zaken
hebben gesproken, is het tijd voor den
gezamenlijken avonddienst. Mijn perso
neel is al op jaren en we moeten hen
niet voor ons genoegen uit bed houden.
Laten we rust zoeken door ons tot God
te wenden en Hem te vragen, wat Hij
voor elk van ons te doen heeft."
De bedienden werden binnen geroe
pen. Tante Ailie, die altijd zelf den
dienst leidde, las met eerbiedige stem
een hoofdstuk uit Gods Woord voor en
beval daarna in een gebed alle leden
van haar huishouding in de hoede van
God aan. Toen ze geëindigd had
wenschte ze haar oude getrouwen vrien
delijk goeden nacht, zooals ze dat al
meer dan veertig jaar iederen avond
had gedaan en verzocht hen niet op te
blijven, daar mijnheer Angus juffrouw
Nannie naar huis zou brengen.
En toen de gedienstigen de kamer had
den verlaten, verzamelden de drie zich
om het vuur om de plannen te bespre
ken, die Angus voor de toekomst had
gevormd.
NOG GEEN ELF PCT BESPROKEN
DOOR PASSAGIERS.
De vorige week werd uit Amsterdam
gemeld;
Wanneer men de vervoercijfers van de
K. L. M. op de Indië-route over het laat
ste kwartaal 1937 vergelijkt met die over
1936, dan ervaart men den gonstigen in
vloed van het instellen der grootere D C 3
machines en de verandering in een drie
maal wekelijkschen di mst.
Tegelijkertijd echter gaf het „Vader
land" de volgende beschouwing:
Juist in eéh, tijd, dat de K. L. M. drin
gend behoefte heeft aan meer passagiers
op de Indische lijn, laat de vraag naar
plaatsen aan boord der Douglas D C 3
vliegtuigen te wenschen over. Was in het
vorige vliegtuig, dat van Amsterdam ver
trok slechts 20 pet. van het aantal te pro-
duceeren pass/km besproken, nu ver
trok de Nandoe met slechts één passa
gier van Amsterdam, bestemd voor Kara
chi en twee besproken plaatsen op tus-
schentrajecten: Jodpoer-Bang'kok (3300
km) en BoesjirKarachi (1800 km); met
9 zitplaatsen over de geheele lijn is de
productie rond 125.000 paa-/km, daarvan
zijn slechts rond 13000 besproken, zijnde
nog geen 11 pet.
De bezetting onderweg is volgens da
bespreking aldus.
tusschen Amsterd. en Boesjir 1 plaats
tusschen Boesjir en Karachi 2 plaatsen
tusschen Karachi en Jodpoer geen
tusschen Jodpoer en Bangkok 1 plaats
tusschen Bangkok en Batavia geen
De oorzaak? Als de Engelsche concur
rentie reeds was komen opzetten zou men
pp het eerste gezicht gezegd hebben, dat
daar de oorzaak lag. Maar die komt pas
23 Februari op de Indische lijn.
Kennelijk past dit verschijnsel in de
internationale, dat het publiek zich af
keert van de luchtvaart nu ongeluk na
ongeluk opzien baart. Als dit bij nadere
analyse inderdaad de oorzaak zal blijken
te zijn, ook op de Indische lijn, dan baat
het ook al niet meer voor gouvemements-
paasagiers te pleiten, want die zullen dan
I ook door de algemeene psychose zijn ge-
infecteerd en voor de eer bedanken.
Hier doet zich een vraagstuk voor, ook
in het ge-Amerikaniseerde Nederland,
dat men niet zal kunnen negeeren.
Zijn de Amerikanen te ver gegaan en
wij met hen?
Dammen.
Donderdag speelde te Aagtekerke de
heeren A. Willemse en D. Trielier om
het persoonlijk kampioenschap dammen
van Zeeland. Uitslag was 11 (remise).
De damclub 0. en O. te Nieuwdorp
Speelde te Vlissingen een competitiewed
strijd tegen het tweede tiental van de
Vlissingsche damc'lub. De uitslag was als
volgtP. 'GeelhoedJoh. Modderkreeke
1'1; A. de BruijneArn. Beukema2—O;
J. KoppejanJoh. Blankenburgh 11;
G. GatsJ. Huissoon 20; C. L. Ver
schoorA. Blankenburgh 02; F. J.
PluymersJac. Rottier 11; P. v. d.
BroekeP. Brasser 02; M. Izeboud
M. C. Geschiere 02; J. GeljonC.
Blankenburgh 02; G. WolffJoh. v.
d. Berge 02; totaal 713 voor Nieuw
dorp.
Competitie-wedstrijd voor den
Zeeuwschen Dambond tusschen Ierseke
II en Goes II. Uitslag: D'. v. BovenF. v.
•d. Loo 02; G. de RooyJ. Sin'ke 02;
A. de KoeyerJ. Mange 02; K. de
WeeM. Kik 2O; F. v. d. Boomgaard
J. de Jonge 11; H. J. MolD. Bliek
02; M. J. HuissoonH. M. Steinmeyer
20; W. Poley20; J. Goeman
J. Legerstee 20; J. LindenbergJ. de
Herder 20; bord 8 van Goes niet op
gekomen. Totaal 119 in 't voordeel van
Ierseke. Wedstrijdleider A. van Sparren-
tak.
Gevaarlijk boottochtje.
Twee werklooze landarbeiders uit El-
1 e w o u d s d ij' k, vader en zoon, begaven
zich Zaterdagmiddag omstreeks vijf uur
in een open roeiboot op de Westerschel-
de. Al spoedig konden zij wegens het
HOOFDSTUK III.
Nannie's theorieën over liefde en
huwelijk.
Nannie had zich al heel weinig in het
vorige gesprek gemengd, maar nu was
ze de eerste om vol vuur te beginnen.
„Ik begrijp niet", riep ze uit, „wat er
eigenlijk te bespréken valt o1 er wat An
gus worden zal. Hij is altijd van plan
geweest schilder of beeldhouwer te wor
den en ik zie niet in, waarom hij nu van
plan zou veranderen."
„O, 'begin je daar nu weer over, Nan
nie?" vroeg hij. „Ik dacht, dat ik je al
lang overtuigd had."
„Neen, je zult me nooit overtuigen."
„Ik heb je gezegd," begon hij
„O ja, je hebt me ik weet niet wat
verteld. Maar met niets wat je aanvoer
de heb je me overtuigd," antwoordde ze
wat ongeduldig. „Je 'hebt gezegd, dat, als
je een onafhankelijk bestaan had, je geen
oogenblik zoud't aarzelen, om je aan de
kunst te wijden, doch dat je, zooals de
zaken nu staan, er niet over mocht den
ken. En dat begrijp ik nu juist niet. Ik
zie niet in, hoe of waarom het eenig ver
schil zou maken."
(Wordt vervolgd.)
