ESS
a
T
DE BOERDERIJ AAN DE VAL
Voor de jeugd.
fl
fl
ftfl
a.§ I
fl
fl
73
(fi
o
Wenken op electrisch gebied
Pi
E
G
Z
JZ
O
-«
o
u
O
UI
-*»
u
*r>
■«-»
5
mi
r
0
"I
«1
1
■J
O
a.
■o
-
O
S Z
5
5
5 -»
o
O
Js
Q
X)
t-<
CL)
8
B
Q
H
Of
LI
LI
■w
CO
PO
«3
03
j£:g ®^~3
2 W
■3 3h -ö - g 3
;a??S
WR
A"23
*-» -3
«.2
"SJs 2>
fl
-*-»
<i d g -
M 3 g - J
WC| JO
2 C H 2
-H o S fl
O So
WW
o
a"°S
j?"0 M
"3 a-
-a a
O
s HS
ho a
w
-♦-» bo to
L-» Z?
2 o
Q H OB
3
T*>
s-3
CO
O -ft?
Q
r. tO
sa
as
a
OÏ5
2-2 a
•a 2
•3 2ta
t0-rj
0
1 Ld
=>-§§
r* 2
i-s
OJ
:S 2
^3 >-h fl o
w
2 5 --aw
"5 -*->
2 2 a "S -a
a, a a> u
^»a s
ax! o
~S 60-2
O
w W tQ
bC -±4 .fl D«
3
»3i
-*-» -—~2
-is 9
s -2
o
o
co T3
D« fl
fl
O
ed
T 0
S-4
•r* m
O
fcO*Ü:fl fl
fl Ö^3 al
o fl
b a -a
a
M g: "S
.5 taX3
5? a
•3-S g a
ii-^s
H fl bo
11-3
O fl a*
.2 ««2
&0 -+-*
O fl
„J fl
rM J» fl
fl 3
s a 3
fl Di
NJ .fl
T3 -2
s«7
«2 G ed
to
N -H
©-S
5 g-®
f
s S-g
te S
G
-
.2 fl
XI
o nj
*3
Q. CO
2
c
bo
"7* JH
t-4
!"*"PPP""!"P
Srjgj^-S a^g JS^
i^r~
s
a to« s w
Ss t
S-SJS
c 3
a a
o
9 -2
®2 O N
S 3 N
®'3^
g.9
Ok J
2°? s
'3
-3 G
fl fl
*a oj
t-1
fl t3 D2
'3 a
a .2
X5
fl
S 0,;3^
a.2
CO CO bo
o3
3 Q
4—CQ
j>r M
'fl
rH
go0!
•S P
3 -.
Q 'oJ S g W>
<M
1* <i
to2
a
S£ 3
a> p,
o
f-t
bo
u
'p-t
fl
-G fl
*r4 co -G nj
O I rfl
O fl
fl
g"
rfl
"I'0 a
r-« XÖ C3
fl fl
*0 *fl
be
2
fl
fl
fl
fl rfi '-
qQ - -a fc r
m O -3
-fl fl
fl O fH N ft
a
JZ
3
-C
O
Ui
O
JC
JZ
O
'fl
a S
S"" a
^,-2
a S-S
g Q 3
boX
5
p-SS
co fl
H fl
a
a
o
O fn
9
■i X
bo
£n
8
Pi fl
co
g n
g a 2
X) fl g g X!
O -P ft O
co -*-> O -r-1
SS 2
aS
®-g
:a> a
X NJ
"ft?
*- X
fl V-. -zj o
- 1 sft
-»-» r»H
a SCJ -
g-a a O
2 M33
a
a 3 §j a
S^-2 S S
1®S-S
°5 rti fl
to CO-S
a fl -2 xi
:a-t< s C3
N 2 a
OX 0)
3Ï ®-0
'm 60 co fl
§=a a 8.S
•w a a o to
owa g s
a
■2 ®§S
VW
S?-?-
S^'0 S
A fl
.2
fl -
m T3 fl
ISai
a to
*a
to tc
Sa.S
W *fl
a -f
w G) a a
g a 2-a
a.
T3
Tj
a
fl el A be
O f5, fl r-< fl
fl X Tn J
fl be fl fc,
|f g^g - So
fl
»-M
r^. fl X o
o
X X -fl
IS a S-d J S|
a a go .-a a 2
Q S gt3«S a
co 5? -^
AX CO X X *-3
CO
fl g
fl
fl bo -£»
A fl
4 82
zijn), met Ifr Goebeis oin een voorbeeld van
vandaag te noemen, de Duitsche minimier
van propaganda, die een ongelukkige voet
heeft.
Wanneer het kind laf is, zal het over
z'n minderwaardigheid niet heen komen
door extra prestaties, maar vlnchten. Het
wordt dan kribbig, driftig, „zenuwachtig",
sluit zich op in zichzelf, kortom, krijgt aller
lei eigenaardigheden, die een goeden bodem
kunnen worden voor een latere zenuwziekte.
Naast de instinctieve machtsdrang, die
ieder mensCh van nature bezit, heeft ook
iedereen een aangeboren gemeenschapsge
voel. Elk kind streeft er naar in de gemeen
schap opgenomen te worden.
Daarom is het kleine kind van nature
openhartig, mededeelzaam. Jonge, in zich
zelf gekeerde kinderen zijn reeds de dupe
óf van een slechte opvoeding, óf van een
orgaan van minderwaardigheid
Wanneer deze poging om zich aan te pas
sen niet gestoord zou worden, zou iedere be-
wegingslijn van den mensch zonder omweg
op de gemeenschap zijn afgericht.
De mensch zou alleen dat doen, wat
overeen kwam met de voorwaarden van zijn
gemeenschap. Door de moeilijkheden, die
het ontmoet (hetzij door zijn lichamelijk ge
stel, hetzij door een verkeerde opvoeding)
gaat het echter meenen, dat de gemeenschap
een vijandige wereld is. Het voelt zich door
die gemeenschap terug gestooten en wel
naar beneden. Alle gevoelens van terug ge
stooten zijn gaan gepaard met het gevoel
van minder zijn. Door dit gevoel van
beneden zijn komt een andere bewegings
richting in 'het kind; zijn aangeboren ge
meenschapsgevoel wil hem in die gemeen
schap terug brengen.
Hij denkt, dat dit alleen bereikbaar is,
wanneer hij eerst meer wordt.
Op twee wijzen kan hij dit bereiken:
le. door ernstige, moedige krachtsinspan
ning. Dit is de zwaarste, degelijkste en
juiste weg.
2e. door een gemakkelijke, oppervlakkige
schijnmethode (bijv. door opscheppen, ge
wichtig doen, behaagzucht, fantasieleugen,
enz.)Dit is de verkeerde wijze, die uiteinde
lijk moet leiden tot groote conflicten.
Van de opvoeding nu hangt het af,
welke methode het kind zal kiezen.
Het kind moet door bemoediging gebracht
worden tot het kiezen van de eerste weg.
Het vormen van deze goede levensstijl ge
schiedt in hoofdzaak volgens Adler in de
eerste 6 levensjaren. Daarom is de opvoeding
van het jonge kind van zoo buitenge
woon groote beteekenis.
De gemakkelijke breede weg voert hier,
evenals op het gebied van het Geloof, ten
verderve. Ik kan het niet genoeg herhalen:
verwennen is zonde.
Bij het opgroeien moet het kind komen
tot juiste zelfkennis. Deze is daarom zoo
moeilijk, omdat wij juist in het belang van
het behoud van onze ethische persoonlijkheid
de tegen de gemeenschap ingaande impul-
zen voor onszelf willen verbergen.
Wanneer wij bijv. lui en slap zijd en hier
door conflicten ontstaan, zeggen wij: „ik was
te goed, ik heb m'n goeie hart te veel laten
spreken."
Zoo hebben we steeds schoone uitvluchten.
Werkelijke zelfkennis is verbonden met het
bloot leggen van de eigen verkeerde doelein
den, waarvan de fouten bekend en opgege
ven moeten worden.
Ziedaar in hoofdzaak Adlers beschouwin
gen (echter op mijn wijze weergegeven).
Hierbij zou nu zeer schoon aansluiten een
artikel over gewetensvorming. Daar ik in de
laatste vijf artikelen nog al „zware" kost te
blikken gaf, zullen we hier eerst even van
uitblazen en begin ik D.V. de volgende maal
met een rijtje gesprekken met u over een be
langrijk opvoedkundig onderwerp, over een
veel verwaarloosde Christenplicht: goede ma
nieren.
Daarna komt dan, willen we hopen, de
gewetensvorming ter sprake.
P. W. J. STEENZ.
RADIO TECHNISCHE VRAAGBAAK.
Ritro Afstem Unit.
Naar aanleiding van een paar vragen,
die de lezers ons stelden, zullen we deze
week een af stern-Unit bespreken, dat ons
welwillend werd afgestaan door Ritro Radio
te Hilversum.
Wij behandelen dit bouwontwerp met veel
genoegen, omdat het geheel zoodanig is
samengesteld, ook wat uiterlijk betreft, dat
we met deze afstemcombinatie een zeer
modern toestel kunnen maken.
Wij hebben het vaak als een gemis ge
voeld, dat de fabrikanten van radio-onder-
deelen zich weinig bekommerden om af-
stemsehalen, golflenigtesehakelaars, e.d. De
kwaliteit der spoelen werd in den laatsten
tijd hoog opgevoerd en teneinde de ontstane
verliezen tot een minimum te beperken, is
men op een chassis spoelen gaan monteeren,
met daarop ook gemonteerd de afstemcon-
densatoren.
Men is tegenwoordig nog een stap verder
gegaan en zoo brengt Ritro Radio een Unit
in den handel, wat al de noodige afrege
lingen bevat en waarbij de golflengteschake
laar en verdere kleinere onderdeelen reeds
ingebouwd zijn. Maar daarbij heeft deze
fabriek voor een mooie afstemschaal gezorgd,
iets, waaraan zeker behoefte bestond. De z.g.
zelfbouwtoestellen „zagen" er tot nog toe
nog niet uit als de fabriekstoestellen. Bij
deze laatste categorie werd meer zorg aan
de afstemschaal besteed, terwijl door kleu
ren licht of een andere indicatie, het moge
lijk was direct te zien, op welke golflengte
men afgestemd had.
Wat het uiterlijk nu betreft, heeft Ritro
voor een up to date schaal gezorgd. Het is
een zeshoekige zwarte plaat, waarop de
stationsnamen op een overzichtelijke ma
nier in oranje gedrukt zijn. De indicatie
geschiedt met een wijzer, die ook in zeer
modernen stijl is uitgevoerd. De afstem
schaal zouden we een geperfectionneerden
vorm van de (vooral in Amerika zoo popu
laire) klokschaal kunnen noemen. De ver
lichting van de schaal is indirect vanaf de
zijkanten. Ingebouwd zijn verder ^le golf
lengte-schakelaar en de sterkteregeling. De
golflengteschakelaar is van een zeer robuste
constructie en een falen van dit zeer essen-
tiëele onderdeel is ons inziens uitgesloten.
Dit wat het uiterlijk van het toestel be
treft. Want al is het uiterlijk nog zoo goed
en het innerlijke is niet in orde, dan zijn
we nog geen stap verder. Maar ook hierover
niets als lof.We hebben het driekringstoe-
stel uitgeprobeerd en de resultaten zijn uit
stekend te noemen. De selectiviteit laat niets
te wenschen over en wij vinden het appa
raat zelfs zeer selectief. Wij beluisteren zelf
over 't algemeen een super-heterodyne en dit
type mag eens een paar zwakkere stations
beter doorgeven, veel verschil in selec
tiviteit konden we niet bemerken, terwijl de
kwaliteit te roemen is.
Het geluid is uitstekend, wat misschien
ook komt door de wijze van versterking,
zooals die door de fabriek gekozen is. Zij
stuurde ons namelijk ook een Ritro toon-
filter, met een zeef voor hooge en lage
tonen. Die toonfilter voldoet aan hooge
eischen, zooals uit 't voorgaande blijkt, ter
wijl we zelf, door een eenvoudig aan te bren
gen schakelaartje, het hooge of lage toon-
bereik, gemakkelijk van buiten bedienbaar
kunnen maken. Waarom de fabriek dit niet
op het schema aangaf, is ons niet recht
duidelijk.
Wil men een toestel met deze Unit samen
stellen, dan is dit een kwestie van een paar
uur. De fabriek heeft alles al voor ons klaar
gemaakt en het eenige wat wij nog te doen
hebben, is een paar draden leggen.
Eén opmerking moet ons echter van het
hart, die door een kleine verandering ge
makkelijk is te maken. Wij maakten het
trouwens zelf op deze manier. Wij ver
anderden de golflengte-schakelaar, d.w.z. wij
namen hetzelfde type schakelaar, maar met
een uitbreiding van drie contacten. Hierdoor
werd het mogelijik de extra aangebrachte
andere kleurverlichting door omschakeling
van korte op lange golf te veranderen. Dit
is zeer eenvoudig en de combinatie zal er
zeker veel door winnen, daar we tegenwoor
dig graag een indicatie hebben, omtrent het
golflengte bereik, waarop we afgestemd zijn.
Het geheel is echter een Unit, waarmee
we Ritro kunnen gelukwenschen.
Wij werden door Ritro Radio in de ge
legenheid gesteld het toestel ter beschik
king van de lezers te houden, zoodat wij
u, bij aanvrage, in de gelegenheid willen
stellen er meer van te weten te komen.
Vragen: H. B. te N. Zooals u misschien
juist één dezer dagen in de krant hebt ge
lezen, is de „Nachtegaal-omroep" opgespoord
en zult u een en ander wel niet meer hooren.
J. D. te G. De smaken over auto-radio
zijn zeer verschillend. We zullen er eens
een apart artikel aan wijden, ook gezien
uit een oogpunt van afleiding.
De toesteilen zijn zeer goed te noemen en
met het door u genoemde merk, zult u beter
uw doel bereiken.
De kwaliteit is prima.
I. J. te M. Informeert u eens bij Daviro,
Weste Wagenstraat te Rotterdam. Die heb
ben wellicht nog een oud schema.
door H. ZEEBERG.
19) o
De boer van de Val zette een paar ver
baasde oogen op, toen hij haar in het gelaat
keek. Het werd Ina duidelijk: zij geleek
immers sprekend op haar vader? Dus was
het niet zeer verwonderlijk, dat de oude
man even in de war kwam.
Dat was niet alleen op zijn gelaat duide
lijk te lezen, maar ook te merken aan zijn
houding en vooral aan zijn stem, die hak
kelde.
„O, ik weet niet... Eh, is dominé al thuis?
Of mevrouw? Of zoo?"
„Ik zal wel iemand roepen", antwoordde
Ina. „U moet weten, dat ik hier voor een
paar maanden gelogeerd ben."
Zij zag hem aan, maar hij gaf geen ant
woord. De verbazing was nog niet uit zijn
oogen geweken.
Juist arriveerde dominé Westwoud.
„Zoo, Mieras", zei hij hartelijk. „Kom bin
nen, man. Een kop koffie drinken."
,,'k Zal het niet doen", antwoordde de boer.
,,'k Moet naar huis. Maar 'k had een bood
schap..."
Ina, die haar in dialect sprekenden Groot
vader slecht verstond, hoorde niets meer
want bescheiden verwijderde zijl zich om zich
in de huiskamer bij het gezelschap te voe
gen, waar ook dominé spoedig verscheen.
„Wat had Mieras, man? Zijn vrouw is
toch niet minder?"
„Neen, neen, de boerin liet vragen, wan
neer ik kwam. 'k Had beloofd, met Willy
te zullen komen, maar het kwam nog niet
tot de daad. We gaan nu Dinsdag. Dan kan
Ina ook eens een boerderij zien. En tege
lijkertijd maken we een stevige wandeling
over de Val. Als we twee uur weggaan..."
„Stumperd, Ina, je siësta," plaagde Willy.
„Niets erg, hoor. Die gaat me al vervelen."
„Maar je houdt ze vol, meisje," comman
deerde mevrouw. „Voor een keertje mag ze
wel eens overgaan, maar niet te dikwijls.
Je hebt je middagslaapje noodig."
„Ik zal u gehoorzamen, mevrouw, maar
'k heb er heusch geen behoefte aan", meen
de Ina.
„Als al jouw kinderjes toch eens zoo ge
hoorzaam waren, Cor, wat zou het onderwijs
geven dan een lust zijn, hé?" lachte Willy,
die graag plagen mocht. „Maar of Ina altijd
zoo gehoorzaam is geweest, betwijfel ik
sterk."
„Dat kun je even per brief aan mijn vader
vragen", vond Ina. „Adres: ingenieur Neer-
landt..."
„Ingenieur?" vroeg de predikant opeens
vol belangstelling. „Ingenieur waarvan?"
„Weet u dat niet?" was de verbaasde
wedervraag. Ina meende inderdaad, dat haar
gastheer op de hoogte was.
„Och, ik heb het je niet rechtstreeks ge
vraagd. Mien had zooiets van Rijksambte
naar geschreven. En dat zal ook wel zoo
zijn. Maar anders blijkbaar dan ik mij had
voorgesteld."
KONINGIN WILHELMINA,
GROOTMOEDER.
In een beschouwing over de groote ge
beurtenis voor het Nederlandsche volk, de
geboorte van Prinses Beatrix, wijst de
„Haagsche Post" er in 't bijzonder op, wat
deze geboorte voor haar grootmoeder, Ko
ningin Wilhelmiina; moet beteekenen.
„Onze Koningin is een sterke persoon
lijkheid. Zulke groote verantwoordelijkheden
als zij gedragen heeft en nog draagt, heeft
geen Nederlandsche vrouw gedragen. Wij
houden niet van vleierij of onwaarachtig
heid, ook niet wanneer het vorstelijke per
sonen betreft. En wij meenen het dan ook
zoo oprecht als een gewoon mensch het
maar meenen kan, dat wij voor onze Ko
ningin de diepste bewondering gevoelen.
Wie in staatkundige functie tot oordeelen
daartoe bevoegd zijn, kunnen het vertellen
en vertellen het, hoe onze Koningin op
grandioze wijze haar groote, zware, konink
lijke taak vervult.
Doch de Koningin is ook vrouw en
moeder.
En als vrouw, die binnen een korte
spanne tijds zich haar echtgenoot en haar
moeder heeft zien ontvallen, heeft zij een
groot verdriet te doorstaan gehad. Nu is zij
Grootmoeder geworden en de zon is in haar
leven teruggekeerd.
Dit kleindochtertje moet voor haar, na het
menschelijike verdriet dat zij te dragen heeft
gehad, een groot en teeder geluk zijn. Ze
ker, de baby in de wieg is een konings
kindje, een kindje waarnaar de hoop en de
liefde van een heel volk uitgaan (wanneer
iemand van die beteekenis van dat kindje
in-de-wieg doordrongen is, dan is het zeker
onze Koningin) maar vooral Haar klein
dochter. In menschelijke dingen, als groot
moeder-worden, is de Koningin als iedere
vrouw. En zoo willen wij haar nu zien en
eerbiedig gelukwenschen.
Grootmoeder worden is een heel bijzonder
geluk.
Dat dit geluk Koningin Wilhelmina ten
deel is gevallen na al het leed dat zij
heeft moeten lijden is een wondermooie
gave van het leven aan een vrouw die dit
geluk zoozeer waardig is."
Wij zouden het anders zeggen.
Het is een bijzondere zegen, die onze
Vorstin in haar kleinkind uit Gods hand
ontving.
„Papa is Hoofdingenieur van den Rijks
waterstaat", zeide Ina.
„Waterbouwkundig ingenieur? Dan wil je
vader mij misschien wel eens een dienst
bewijzen, Ina. Er moet in ons land een
waterbouwkundig ingenieur zijn of althans
geweest zijn, die Mieras heet Maar zijn
adres of gewezen adres is niet bekend en
hoe ik er ook naar informeer, ik kom er
niet achter. Mogelijk kan je vader mij in
lichten..."
Ina zat gelukkig wat achteraf in de scha
duw van een gordijn, zoodat niemand haar
blozen zag.
Met eenigen angst dacht zij er aan, in wat
moeilijkheid zij komen kon.
,,'k Wil het vader wel eens vragen, do
miné", zeide zij met ietwat benepen stem.
„Heel graag. Dan kom ik het wel te weten
in den loop dezer week. Tenminste wanneer
je vader mij kan inlichten.
„Is die ingenieur familie van boer Mieras,
vader?" vroeg Willy.
„Misschien wel, als je nauwkeurig gaat
rekenen. Maar boer Mieras" hij drukte
op het woordje boer „heeft met mijn vraag
niets te maken."
Hij kon het naar waarheid zeggen, want
de boerin wilde het weten.
Ina verkeerde in tweestrijd, liet eenvou
digst zou zijn, dominé Westwoud nu op
de hoogte te stellen. Maar zou zij dat doen
zonder haar vader er in te kennen? En als
haar vader dat nu niet goedkeurde, wat
moest zij dan antwoorden op het verzoek,
dat zij naar Arnhem zenden zou? Dat er
geen ingenieur Mieras bestond? Of dat haar
vader geen inlichting geven kon? Maar dat
waren grove leugens, die bovendien later
konden blijken.
Neen, den rechten weg volgen. Had vader
haar tenslotte niet vrij gelaten, mits zij tac
tisch handelde? En was het ontactisch, do
miné op de hoogte te brengen? Hij kon haar
mogelijk behulpzaam zijn.
Dan kwam de vraag bij haar op, waarom
de predikant het adres van ingenieur Mie
ras weten wilde. Was hij dan op de hoog
te? Wie had hem dan op de hoogte ge
bracht? In elk geval wist hij iets. Maar dan
lag het toch voor de hand, dat zij hem deel
genoot maken moest?
Haar besluit was genomen. En zij zou het
zoo spoedig mogelijk meedeelen ook. Zij
wilde toch den predikant spreken over wat
haar bezwaarde.
't Was voor Ina gelukkig, dat Willy vóór
het orgel had plaats genomen, zoodat er
niet gesproken werd en haar gedachten af
dwalen konden.
Zou Grootvader trekken van gelijkenis
hebben ontdekt? In elk geval toonde hij
zich verbaasd, toen hij haar zag. En hij
deed vreemd. Of zou dat alleen gekomen
zijn, omdat hij zoo plotseling voor een wild
vreemde stond? Wat leek Grootvader op
vader! Zou zij hem straks onbevangen kun
nen tegemoet treden? Zou zij haar antipa
thie kunnen overwinnen?
Dien middag had ze gelegengheid den pre
dikant onder vier oogen te spreken. Zij vroeg
hem, of het den volgenden morgen kon,
maar hij bood zelf dien middag aan, al
thans een uurtje. Op de studeerkamer.
Ina sprak over de preek van dien morgen,
die haar zoo getroffen had.
„Is dat nu ook voor mij?" vroeg zij.
„Vertel mijl eens," noodde de predikant.
„Van Mien heb ik wel het een en ander
begrepen, maar ik weet geen bizonderhe-
den. Ben je buiten den godsdienst opge
voed?"
„Ik was tot voor een half jaar geheel on
wetend en nu weet ik nog niets," klaag
de Ina.
Dominé Westwoud glimlachte vroolij'k.
„Dat valt wat mee, Ina. Het komt mij
voor, dat je al heel wat weet. Je durft het
alleen niet aanvaarden. Ik heb maar één
antwoord: Jezus Christus is op de wereld
gekomen, om zalig te maken die in Hem
gelooven. Dat is de voorwaarde: geloof in
den Heere Jezus en je bent gered.
Onder redactie van Jur. Schroder, Sta
dionstraat 29, Amsterdam-Z. Alles deze ru
briek beti effende te richten aan dit adres.
Uit de practijk.
Op één na de belangrijkste wedstrijd van
den Nederlandschen Dambond is de wed
strijd om den Meestertitel. Telkens en tel
kens weer zien we, dat de Meester komt
uit Noord- of Zuid-Holland. De andere pro
vincies komen bijna niet aan de beurt. Ook
dit jaar ging het zoo. Amsterdam en Rot
terdam kregen in den eindstrijd gezelschap
van Huizen (N.-H.) en van de 4 finalisten
moesten 2 Rotterdammers, Ham en Kinne-
gin een herkamp om den titel spelen. Ham
won toen met 4—2 en is nu „Meester". Ook
vanuit dezen „rondgang" een groet en ge-
iukwensch nieuwe Meester. Uw volharding
heeft u tenslotte doen zegevieren. Het spreekt
wel, dat naast die .ausdauer" ook spelkennis
een woordje mee spreekt. Vooral de tweede
beslissingspartij is door Ham fraai behan
deld. Reeds de eerste partij had Ham door
een slagzet kunnen winnen. Hoe? Waar?
Zoekt u dit zelf eens uit? Een leerzame en
nuttige zelf-analyse. U speelt dus de partij
na, u kijkt telkens voor u een zet van Ham
(Wit) doet óf hij niet een slagzet uit had
Kunnen voeren., die hem winst op had ge
leverd. Hier is de partij:
Ph. J. Ham (Wit) H. F. J. Kinnegin (Zwart)
1. 32—28 19—23
2. 28X19 WX23
3. 33—28 23X32
4. 37X28 16—21
5. 41—37 10-14
6. 39—33 14—19
7. 44—39 21—26
8. 37—32 26X37
9. 32X41 18—23
10. 42—37 23 32
11. 37X28 t 12—18
12. 41—37 7—12
13. 46—41 1—7
14. 50—44 17—22
15. 28X17 11X22
16. 37—32 18—23
17. 41—37 12—18
18. 37—31 7—12
19. 32—27 5—10
20. 34—29 23 34
21. 40X29 10—14
22. 47—42 19-23
23. 44—40 23X34
24. 40X29 14—19
25. 42—37 19—23
26. 37—32 23X34
27. 39X30 13—19
28. 30—25 19—23
29. 25X14 9 20
30. 31—26 22X31
31. 26X37 8—13
32. 33—28 13—19
33. 37—31 4—9
34. 31—27 20—24
35. 36—31 9—13
36. 31—26 6—ll
37. 43—39 11—17
38. 39—34 15—20
39. 4843 20—25
40. 43—39 3—9
41. 49—44 9—14
42. 4440 2—8
43. 39—33 17—22
44. 28X17 12X21
45. 26X17 24—30
46. 35X24 19X37
47. 38—32 37X28
48. 17—11 8—12
49. 11—6 28—33
50. 6—1 12—17
51. 40—34 1419
52. 1—7 25—30
Remise gegeven.
In een volgende rubriek geven wij den
slag aan. Eerst dus zoekt u hem!
Oplossingen worden hiervan niet inge
wacht.
Correspondentie. Beginners:
Dank voor uw aanmeldingen. Het aantal
is nu reeds groot genoeg, dat het de moeite
loont speciaal voor u een deel der rubriek
te reserveeren. Als de rubriek u iets biedt,
zullen zich wel meerdere van uw soortge-
nooten (beginners) aansluiten.
Beste Nichtjes en Neefjes.
Het waren allemaal feestbrieven deze
Week, en het was echt leulk te lezen met hoe
veel blijdschap biji de Zeeuwsehe jeugd het
het groote nieuws ontvangen is.
Ik kwam weer heelemaal in een oranje-
stemming toen ik al die feestbrieven las en
ik denk dat jullie er wel prij!s op zult stellen
dat speciaal voor ons hoekje deze mooie
foto van ons Prinsesje geplaatst wordt. Jul
lie kunt die dan zelf bewaren.
Twee briefjes uit den brief uit Oudelande
waren niet onderteekend, duis die tan ik
niet beantwoorden.
Bergen op Zoom. „J. P. Coen". Een
heele eer, dat ze jou dadelijk kwamen
halen. Ik kan me voorstellen, dat je flink
je best hebt gedaan. Is de trouwpartij nog
doorgegaan? „Hardlooper". Ik geloof, dat dat
moment, dat jullie zoo maar ineens uit
schooi weg mochten hollen, wel het mooiste
was. Fijn, dat jij ook naar dien feestavond
kon.
Lewedorp. „Bosviooltje". Heerlijk hoor,
dat jij het blijde nieuws het eerst kon ver
tellen. Het zal een kabaal geweest zijn bij
