DE ZEEUW
icToria
TEGEN DEN STROOM
ONDRAGELIJKE
BRANDWONDEN
KLOOSTERBALSEM
TWEEDE BLAD
Werkloosheidsverzekering
in nieuwe banen.
Verblijdende cijfers.
Uit de Provincie.
Wat er deze week voorviel
VAN
feuilleton
DE VELLEN HINGEN ERBIJ
AKKER'S ORIGINEEL TER INZAGC
ZUID-BEVELAND.
ZATERDAG 29 JAN. 1938, Nr 102.
Minister Romme heeft bij den Hoogen
Raad van Arbeid aanhangig gemaakt
een voorontwerp van wet betreffende de
verzekering van arbeiders tegen de gel
delijke gevolgen van werkloosheid.
Dit ontwerp waarvan wij reeds eerder
een overzicht gaven, wijkt in bijna alle
opzichten van de bestaande regeling af.
In de eerste plaats wordt met het stel
sel der vrijwilligheid gebroken en zal
daarvoor in de plaats komen de ver
plichte verzekering.
In de tweede plaats zullen niet slechts
zooals tot dusver de arbeiders, doch
ook de werkgevers aan de verzekering
meebetalen en wel tot een zelfde bedrag
als de arbeiders. Evenals bij de ziekte
verzekering zal dus de premie door werk
gevers en arbeiders ieder voor de helft
betaald worden. Naar schatting zal de
gemiddelde premie 1% 2 pet. van het
loon bedragen.
Het subsidie van rijk en gemeenten
komt te vervallen.
Voorts zullen niet meer de vereenigin-
gen van arbeiders de draagsters der werk
loosheidsverzekering zijn, doch zullen de
bedrijfsraden de kassen beheeren.
In bedrijfstakken, waarin deze nog niet
bestaan, kan gebruik gemaakt worden
van het instituut der erkende bedrijfs-
vereeniging. Tenslotte zal er dan nog zijn
de rijkswerkloozenkas, beheerd door de
Rijksverzekeringsbank.
Zou dit ontwerp wet worden, dan heeft
dus de vakbeweging als draagster der
werkloosheidsverzekering afgedaan.
In verband hiermede schrijft D e G i d s,
het orgaan van het C.N.V. onder meer:
„Dit voorontwerp bevalt ons minder
dan de beide andere, betreffende verbod
van loonarbeid voor de gehuwde vrouw
en dat der kinderbijslagregeling. Het
thans aan de orde gestelde voorontwerp
breekt af hetgeen tot nu toe bestaat en
stelt daarvoor een geheel andere regeling
in de plaats. De vakbeweging wordt be
dankt voor hetgeen zij heeft gedaan; de
band tusschen vakbeweging en werkloos
heidsverzekering dient nu, naar het oor
deel van den minister, te worden ver
broken."
Geheel anders oordeelt de liberale
N. R. Crt.
Het tegenwoordige stelsel, aldus dit
blad, heeft een liberalen inslag.
De overheid steunt het vrijwillig ini
tiatief van de arbeiders door subsidie-
verleening, in den regel tot gelijk bedrag
van de premies, soms ook met meer.
Er is echter eengrooteschaduw-
z ij d e aan het stelsel, n.l. deze, dat de
meeste werkloozenkassen gekoppeld zijn
aan arbeidersvakbonden. Er zijn welis
waar ook enkele kassen, die los staan van
deze strijdvereenigingen, maar in betee-
kenis staan deze kassen ver bij die der
vakbonden achter. Om nu lid te worden
DOiUHUiiirr
door E. R. G a r r a 11.
Uit het Engelsch.
w.)
»Neen, ik ga niet," zed Clara wantrou
wend; „je wilt me terugbrengen naar den
man, dien ik haat. Ik wil niet gaan. Ik
wu hier blijven, en blijf hier tot ik weet
Anios de waarheid gesproken heeft of
niet."
„Breng haar weg!" riep mevrouw Ja-
eson, geheel en al van streek. „Ik zeg je,
i kan dit niet doorstaan", voegde zij er
an toe, toen Clara weer op haar onaan-
sename manier lachtte en zich omkee-
ggjm tegen haar knikte; „de vrouw is
„Lieve tante", zei Katharine terneer-
K slagen en op zachten toon, „laat mij
tmJ? ^worden; ik zal haar wel wegkrij-
Kon
om een veldwachter. Ze moet
Pgesloten worden!" riep mevrouw Ja-
van een werkloozenkas, die aan een vak
bond verbonden is, moet de betrokken
arbeider ook lid van den vakbond worden
en zoo heeft dus de werkloozenverzeke-
ring als trekpleister voor de vakbonden
gefungeerd. Bij een r.k. arbeider gold dit
bezwaar intusschen minder dan bij een
ander, wijl niet-r.k. arbeiders om de
werkloozenverzekering geen lid van een
r.k. vakbond zullen worden.
Maar bij de socialistische vakbonden en
in mindere mate ook bij de Ghr. vakbon
den zijn leden toegevloeid uitsluitend om
dat de betrokkenen zich tegen werkloos
heid wilden verzekeren en elders geen
vereeniging vonden noch kans zagen met
vrienden een nieuwe van een vakbond
losstaande kas op te richten.
Minister Romme wil nu een verplichte
werkloosheidsverzekering invoeren, die
niet meer door de arbeidsvakbonden zal
worden uitgevoerd. Hij meent, dat de
nieuw ontworpen wettelijke regeling de
bekroning zal zijn van den pioniersarbeid
der vakbonden en hoopt dat deze laatste
zich met zijn voorstel zullen vereenigen,
omdat daardoor in den vervolge alle on-
dernemingsarbeidera verzekerd zullen
zijn.
Wij betwijfelen of dit optimisme van
den minister gerechtvaardigd is, maar
erkend moet worden, dat de minister ge
lijk heeft; indien hij vooropstelt, dat in
een stelsel van verplichte verzekering een
koppeling van de uitvoering uitsluitend
aan de organisaties van werknemers
en voegen wij er bij met name aan de
vakbonden dier arbeiders niet past.
Onze „N. Pr. Gr. Crt." citeert zonder
den naam van ons blad te noemen, wat
wij schreven over den omvang der Chris
telijke jeugdbeweging,
„Hiertegen, aldus ons Groningsch or
gaan, is niets in te brengen. Alleen moet
er voor gewaarschuwd, dat we ons niet
blind staren op het stomme c ij f e r.
In Duitschlland was een machtige so
cialistische partij1. Met mil'lioenen leden.
In het parlement tientallen afgevaardig
den. Zelfs was een partijgenoot Rijkspre
sident. Na het optreden van Hitler is die
machtige partij met één penne-
streek weggevaagd.
Elke vergelijking gaat mank. Ik beweer
zelfs niet eens, dat de twee genoemde
„grootheden" met elkaar vergeleken kun
nen worden. Wil alleen maar opmerken:
de hooge c ij f e r s zijn prachtig, als
aan het hooge cijfer innerlijke
kracht zich paart. Zoo niet, dan
heeft het cijfer niet in het minst waarde."
Hiermede zijn we het van harte eens.
Dit belet ons echter niet om van ver
blijdende cijfers te spreken.
Wij mogen er God voor danken, dat
er in een tijd als deze zoovele duizenden
jonge mannen en vrouwen zijn, die zich
voegen bij een Christelijke jeugdorgani
satie en zoo met de daad belijden, dat zij
in hun jong leven zich willen geven tot
den dienst des Heeren.
De Monte Carlo Rallye. De Engelschman majoor S. E. M. Douglas
Morris bij het passeeren van den controlepost te Venlo.
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
In „De Faam" van 12 Januari 1938
werd in een tweegesprek van Snip en
Snap meegedeeld, dat een Engelsch tijd
schrift, in de reiservaringen van een toe
rist, melding maakte van de minder ge-
wenschte „eigenaardigheid", die ons ook
reeds bezighield, en onze stad „deswege"
werd vermeden.
In bedoeld tijdschrift werd geschreven
o. a.: Middelburg is een groot toe
ristencentrum geworden in de laatste ja
ren en hoewel de markt nog een belang
rijke plaats is, is het een van de „eigen
aardigheden" van Zeeland geworden en
is het vol van het minder gewenschte type
boerinnen, die heel graag voor den foto
graaf willen poseeren en daarvoor een
flinke belooning willen ont
vangen. Daarom zeilden we maar op
naar Vere".
Dat wordt vervelend, als zelfs in de
buitenlandsche tijdschritfen dit moet wor
den neergeschreven. Op den duur zou dat
ten nadeele van ons zoo gewaardeerd
vreemdelingenverkeer worden. De veree
niging, die dit verkeer bevordert is de
heeren Snip en Snap bij wijze van spre
ken, dankbaar om de hals(en) gevallen
en deed ze dit schrijven toekomen:
„Amice Snip,
We zijn het roerend met je eens, dat
ons gemeentebestuur een uitstekend werk
heeft gedaan door de bedelplaag op de
Markt doeltreffend te gaan bestrijden,
zooals je met je vriend Snap in „De
Faam" van 12 Jan. 1.1. hebt besproken.
Er is al een brief naar ons onderweg
meson.
Clara sprong bij deze woorden op en
schudde de vuist tegen de geheel van
streek geraakte dame op de sofa. „Ik
zal jon eerst vermoorden," riep ze woe
dend uit.
Mevrouw Jameson, schreeuwde van
opgewondenheid.
„Breng haar weg, Katharine," riep ze;
„de vrouw is hoogst gevaarlijk; ze wil
ons vermoorden."
Terwijl mevrouw Jameson zoo luid
schreeuwde, fluisterde Katharine, voor
Clara onverstaanbaar, tegen het meisje
den koetsier zoo vlug mogelijk naar mijn
heer Delacot te zenden om hem te halen;
daarop nam ze Clara's hand.
„Lieve," zei ze zacht en vriendelijk, „ik
geloof, dat je heelemaal vergeten bent,
dat we vriendinnen zijn. Herinner je je
niet hoe jij en ik opgesloten waren in de
torenkamer onlangs en wel gedurende
een heelen tijd, en hoe we elkaar toen ge
troost hebben? Natuurlijk niet, je hebt
het niet vergeten?"
Oogenhlikkelijk deden de zachte, vrien
delijke woorden hun uitwerking.
„Ja!" zei Clara, „ik had het vergeten.
Dank xij KLOOSTERBALSEM komt
zijn hand weer goed in orde
,,'t Gebeurde door kokend heete olie en
mijn rechter hand was geheel en al
wond. Ik was ten einde raad en huilde
van de ondragelijke pijnen. Mijn man
heeft mijn hand dadelijk verbonden
met Kloosterbalsem, welke we altijd
voor ons kleintje in huis hebben. U kunt
er zich geen voorstelling van maken,
hoe dat ineens heerlijk verzachtte. Ik
geef U de heilige verzekering, dat ik
zelf verstomd sta over het wonder.
Binnen 14 dagen was mijn hand weer
gewoon." jyeyr. h. Fr. te 's~Q.
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen bij brand- en snjjwonden
Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij
Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/2 ct. en f 1.04
aan de Redactie van dat blad met die
moeilijke naam, om ze te vertellen, dat
ze hier komend seizoen veilig aan wal
kunnen stappen.
Hij sloot ons beiden op, en liet ons in
het donker zitten. Ik had schandelijk ver-
geten, dat je toen zoo aardig voor me
was, en hem evenveel haatte als ik deed."
Dan, terwijl er plotseling een geslepen
blik in haar oogen kwam, zei ze, op
staande, „kom, we gaan er met z'n twee
ën tusschen uit. Hij zal ons nooit vinden.
We verstoppen ons ergens en wanneer
het donker is gaan we naar Stonely. Kom
kom vlug", voegde ze er aan toe, haar
hand terugtrekkend uit die van Katha
rine.
„Ja," zei Katharine, „ik ga mee."
„Je laat me niet in den steek," riep
mevrouw Jameson, opgewonden; „ik wil
niet alleen gelaten worden; zend om een
veldwachter, Katharine, om de vrouw
mee te nemen. Ik wil niet alleen gelaten
worden". Maar Katharine, die wist, dat
het de eenigste kans was om Clara in
toom te houden, schonk geen aandacht
aan haar tante, en Clara een hand ge
vend, ging ze de kamer uit.
Bleek en angstig, stond Katharine een
oogenblik in de hal stil. Een gedachte
vloog door haar brein. Ze hoopte maar,
dat ze Clara kon bewegen, haar raad op
Als je ons zoo nu en dan een handje
wilt helpen ter bevordering van het
Vreemdelingenverkeer, dan graag, kerel.
Een stevige poot van je
V. V. V. Middelburg".
De Middelburgsche V. V. V. noemt dus
het verschijnsel wat wij in de twee voor
gaande brieven besproken; „de bedelplaag
op de Markt".
Algemeen is men het er over eens, dat
bet woord „bedelen" bier op zijn plaats
is. En bedelen is reeds alle eeuwen door
bestreden en bet zal ook onze plicht zijn
dit n u te doen. Dat de V. V. V. meent, dat
het door de bedoelde bepaling in de nieu
we politieverordening doeltreffend is be
streden, zou me haast doen besluiten, de
pen er maar bij neer te leggen. Ik zou
zoo zeggen: het zal nog moeten blijken.
Een Arnemuidenaar, die ik dezer dagen
sprak was van meening, dat bet Middel
burgsche gemeentebestuur in de nieuwe
verordening, stel dat deze onveranderd
wordt aangenomen, veel en veel te zoet
sappig optreedt tegen dit gebedel en als
je ze een vinger geeft en die wordt ze
in de nieuwe verordening gegeven dan
zullen ze na zeer korten tijd de geheele
band nemen.
Dat iemand op gepaste wijze geld ver
dient of dit tracht te verdienen, is toe te
juichen. Dat iemand een fooi wil geven
en anderzijds er een gretig ontvangen is,
zal, zoolang dit berust op het principe
van prestatie en contra-prestatie, dus in
zekeren zin als vergoeding voor een be
wezen dienst kan aangemerkt worden,
door niemand worden afgekeurd.
Doch hiér is men alle perken te buiten
gegaan. In ons geval zijn de diensten
„opgedrongen" en de fooien „afgedwon
gen". Dan wordt het oen verschijnsel,
waar velen zich aan ergeren. Dan krijgt
het iets stootends en doet het kwaad aan
de actie ter bevordering van het toerisme.
Dat zou te betreuren zijn. En dat ik dit
kwaad nog eens kwalificeerde vloeide
voort uit de zucht, om, zooals V. V. V.
het uitdrukt, een handje te helpen aan
de bevordering van het vreemdelingen
verkeer.
Binnenkort zal de Raad de nieuwe ver
ordening terdege onder de loupe nemen.
Wellicht, dat er over het nieuwe artikel
ter bestrijding van deze typische bede
larij dan meer licht zal opgaan.
Korten tijd geleden viel mijn aandacht
er op, dat in den Bijbel reeds in Deut.
het bedelen werd verboden. Er zal geen
bedelaar onder u zijn. Dat is de taal van
het Goddelijk gebod. Bedelarij was onder
Israël ook niet noodig. In de Wet waren
allerlei vrijgevige bepalingen voor de ar
men neergelegd.
Uit het Nieuwe Testament kennen we
verschillende personen die bedelden en
lezen we ook, dat het als een schande
werd 'beschouwd. Men was toen heel ver
van 's Heeren Wet vervreemd.
In de middeleeuwen mochten de me-
laatschen vrij bedelen, mits men een
vuilbrief had. Dat was een gezegeld do
cument waaruit bleek, dat men aan lepra
leed.
Om te voorkomen dat onbevoegden van
zoo'n vuilbrief gebruik maakten werden
zulke bedriegers met den dood gestraft.
De bedelende melaatschen probeerden
ook zelf het misbruik van onbevoegd be
delen tegen te gaan en vormden daartoe
in sommige deelen van ons land gilden.
Hier 'had men dus te doen met geregle
menteerde bedelarij.
Zooals ge ziet, Amice, is bet probleem
der bedelarij al oud. En in 1938 is het
nog actueel.
De groeten van
STENTOR.
Hansweert. Sigarettenpapier.
Bij visitatie van de sleepboot „Nelly" von
den de ambtenaren alhier 1800 boekjes
sigarettenpapier welke getracht werden
frauduleus in te voeren. Dto sleepboot is
door de ambtenaren in beslag genomen.
lerseke. Een t e g env al 1 e r Ver
schillende pachters van kreeftenpercee-
len langs de dijken van Zuid-Beveland
(o.a. onder Kattendijke en Wemeldinge)
bevisschen hun diepe gronden met kor
ven voor kreeften en verhuren hun bo
vengronden de laatste jaren voor bet
uitzetten van pannen voor de oestercul-
tuur. Nu hebben deze pachters gistermor
gen evenwel bericht gekregen van den
te volgen.
„We gaan ons verbergen in een plaats,
die ik ken," zei ze vlug, „volg me".
Clara volgde gewillig, boosaardig la
chend en de ergste bedreigingen uitend
met betrekking tot wat ze zou doen, wan
neer ze eerst goed en wel in Stonely was.
Het buiten van mevrouw Jameson was
een ouderwetsch gebouw, met lange gan
gen en veel deuren. Het viel Katharine
niet moeilijk bij haar gezellin de gedachte
te vestigen, dat zij aan den voorkant van
het huis waren weggegaan en nu in
een veraf gelegen gedeelte zich bevonden;
terwijl in werkelijkheid al die gangen op
elkaar uitkwamen en de meeste kamers,
die zij doorgingen in verbinding stonden
met de hal. Ten slotte gekomien bij de
binnendeur van de kamer vlak bij de
voordeur, fluisterde Katharine haar ge
zellin in, dat zij moest gaan zitten en zich
heel rustig houden.
„We moeten zelfs niet met elkaar spre
ken", zei ze.
Clara nam plaats in een stoel vlak bij
de deur door welke ze waren binnenge
komen, terwijl Katharine zoo dicht mo
gelijk als maar kon, ging zitten bij de
Nog steeds bleef de zoo vurig verbeide
blijde gebeurtenis in het Prinselijk gezin
uit. De spanning is nog gebleven, maar,
naar wij hopen en vertrouwen, ook het
gebed voor ons Vorstelijk huis, in het bij
zonder voor onze Prinses, waartoe ook
onze minister-president dr Golijn dezer
dagen ons op zoo ernstige wijze opwekte.
Verblijdend voor ons staateerediet en
voor onze regeering was het bericht, dat
de groote conversieleening deze week zoo
uitstekend is geslaagd. Wij weten zeer
wel, dat tegenover het voordeel der rente
verlaging voor velen ook andere nadeelen
ftaan, maar het zoo vlot tot standkomen
der conversie mag toch als een bewijs van
vertrouwen in ons staatsbeleid worden
beschouwd.
Minister de Wilde deelde dezer dagen
aan de Eerste Kamer mede, dat het niet
in zijn voornemen ligt vooralsnog een
extra belasting op radio-toestellen en een
nieuwe beffing op koffie in te voeren. De
beslissing over een verlaging van den ac
cijns op gedistilleerd en bier zal spoedig
worden genomen. Wij hopen zeer, dat de
Minister daartoe niet zal overgaan. Als
het zoover is, dat er belastingen of accijn
zen verlaagd kunnen worden dan zijn er
zeker objecten, die uit ethisch en sociaal-
economisch oogpunt veel meer de voor
keur verdienen dan Lier en gedistilleerd.
De jubileum-zitting van den Volken
bondsraad, die deze week plaats had,
trok weinig belangstelling. Zij, die aan
het woord zijn geweest, hebben tot nu
toe weinig schokkends gezegd. Alleen de
ciitiek van den Chineeschen gedelegeerde
was raak en juist. Maar hetzelfde kon
destijds gezegd worden van den Abessijn-
schen gedelegeerde. Ook deze zei toen
ware en scherpe woorden. Maar welke
uitwerking hadden ze
Vooral de groote mogendheden, die nog
in den Volkenbond zitten, moeten uiterst
voorzichtig en behoedzaam zijn, wil niet
de uittocht uit den Bond nog grooter
worden. Een groep kleine naties begint
hoe langer zoo meer verzet te bieden te
gen de politiek der groote mogendheden
en er wordt om de gunst dezer kleinen
aardig gebedeld. Reisjes, uitstapjes, jacht
partijen, dat al'les wordt er voor benut.
Tot dusverre heeft nog wel geen enkel
Europeesch land zich aan de as Rome
Berlijn vastgeklonken, maar wel hebben
enkelen zich losser gemaakt van de as
LondenParijs. Wat tegelijkertijd wil
zeggen, dat Genève aan innerlijke waarde
verliest.
Wat het conflict in het verre Oosten
betreft, schijnt het, dat China thans weer
in staat is, wat krachtiger verzet te bie
den en den Japanschen opmarsch te ver
tragen.
Japan zingt nu ook, vooral tegen
Amerika, een beetje lager toon. Maar toch
is te vreezen, dat de meer bedachtzame
elementen niet opgewassen zullen zijn
tegen de militaire heeren, die zullen
voortgaan met hun geld verslindend op
treden tegen China.
De lange duur van het conflict met
China is voor Japan ruïneus.
In den tijd van anderhalf jaar is de
totale Japansche staatsschuld gestegen
van ongeveer 10 milliard tot 13.5 mil
liard jen. De goudvoorraad, die hij het
begin van het conflict op 420 millioen
jen werd berekend, is sedert Juli naar
schatting met 300 millioen jen vermin
derd. De drastische economische maatre
gelen, die de Japansche regeering sedert
de laatste maanden heeft getroffen, geven
den indruk, dat Japan den druk van het
gewapend conflict met China hoe langer
hoe zwaarder begint te gevoelen.
Militair moge Japan sterk en paraat
zijn, economisch en financieel is het
zwak.
voorzitter van het Visscherijbestuur (de
beer Mr van der Beeke Gallenfels te Mid
delburg) dat zij alleen deze pereeelen
hebben gepacht voor bet visschen van
kreeften en roggen met resp. korven en
netten. M.a.w. zal bet uitzetten van pan
nen voor vangst van broed in het vervolg
op deze pereeelen niet meer toelaatbaar
zijn. Indien zulks bewaarheid mocht wor
den is er een terrein voor zeker een mil
joen pannen verboden. Dat dit voor de
betrokken pachters een strop is is buiten
kijf, maar ook voor de onderhuurders is
het een slag, daar een even goed terrein
voor het uitzetten van pannen nergens
in de Zeeuwsche Stroomen te vinden is.
deur er tegenover, in de hoop spoedig de
voetstappen van mijnheer Delacot te hoo-
ren wanneer hij op het buiten zou zijn
aangekomen. Ze werd sterk herinnerd
aan die andere verschrikkelijke oogen-
blikken, in de torenkamer.
Terwijl zij daar in alle stilte in die
groote kamer zat, kwam het in haar op,
dat straks haar leven altijd zoo zou
zijln wanneer zij de vrouw van mijnheer
Delacot zou zijn geworden. Ze huiverde.
Deed zij' wel goed? Zouden haar zenuwen
wel sterk genoeg zijn om dit alles
te dragen? Voor een oogenblik deinsde ze
voor de toekomst terug. Clara zat met ge
sloten oogen, en haar gelaat, omhangen
met het loshangende kroese haar, was
meer dan straks onaangenaam. Zij zou
dat gelaat straks iederen dag zien, ze zou
dagelijks ook de 'boosaardige uitdrukking
der oogen van deze vrouw ontmoeten.
Natuurlijk zou ze straks, wanneer de
verpleegster een middag weg of met va-
cantie was, de heele zorg voor deze vrouw
op zich moeten nemen.
(Wordt vervolgd.)
