DE ZEEOW
ABDIJSIROOP
tweede blad
TEGEN DEN STROOM
Rechtszaken
De scheidslijn.
Wai er deze week voorviel
Waarom hoest Ge zoo?
AKKER's verstèrkte
FEUILLETON
Ska
conclusie getrokken worden: de nieuwe
regeering behoort in hoofdzaak op dezelf
de basis samengesteld te worden als de
oude. Ook al liet de opdracht van de
Kroon den formateur formeel vrij, consti
tutioneel en parlementair, ja ook zedelijk,
had deze formateur, op grond van zijn
vroegere uitlatingen, de verplichting een
kabinet op breede basis te vormen, of de
verantwoordelijkheid voor een andere for
matie aan anderen over te laten.
Voor de vrijzinnig-democraten, evenals
voor de liberalen, was de formule welke
sprak van positief-christelijke beginselen
onaanvaardbaar wegens de dogmatische
beteekenis, die in de politiek aan deze
terminologie verbonden is.
Betwijfeld mag worden, of de thans ge
kozen basis voldoende waarborgen biedt
voor eenheid van opvatting in de vraag
stukken van practisohe toepassing der po
sitief christelijke politiek.
Als voorbeelden noemt spr. de mee-
ningsversohillen over de toepassing der
Zondagswet en over de eohtscheidings-
wetgeving.
Er is, van sociaal-democratische zijde,
ook gesproken over een regeeringscombi-
natie van S. D. A. P. en vrijzinnig demo
craten. Te recht worden in onzen kring
aldus spr. bezwaren tegen een derge
lijke combinatie geuit.
"Wel vraagt Mr Slingenberg zich af, en
hij denkt hierbij aan de voortreffelijke
samenwerking in vele colleges van Ged.
Staten en van B. en W., of in de toekomst
niet een samenwerking kan groeien tus-
scben sociaal-democraten, liberalen en
vrijz.-democraten, wellicht ook Ghr.-Hi-
storischen, waaruit een gemeenschappe
lijk program zou kunnen worden opge
bouwd, op een zoodanig breede basis, dat
ook voor sociaal-democraten plaats in het
kabinet beschikbaar wordt gesteld. Uit
sluiting van deze partij in de tegenwoor
dige nationaal en internationaal zoo zeer
moeilijke tijdsomstandigheden, acht hij
onjuist.
Neem toch de nieuwe veratèrkte Abdijsiroop,
het middel dat op bijna wonderbaarlijke
wijze Uw hoest bedwingt Akker's Abdij
siroop werkt snel en krachtig by hoesten,
by kou op de luchtpijpen, by beginnende
en chronische bronchitis en helpt heerbjk
by borstbenauwdheid en asthma-aanvallen.
De uitsluitend van plantaardigen aard zünde
werkzame bestanddeelen uit oude geneeskruiden
welke Abdijsiroop een wereld-vermaardheid heb
ben bezorgd, werden in de nieuwe verstèrkte
Abdijsiroop nog uitgebreid door de toevoeging
van de hoest-bedwingende stof „codeïne", die
moet beschouwd worden als het krachtigste mid
del ter verdrijving van den hoest en van slijm.
De plantaardige extracten, in Abdijsiroop ver
werkt, werken als balsem op de ontstoken slijm
vliezen van Uw borst en keel, die daardoor worden
geheeld en versterkt. Om zijn gelukkige samen
stelling noemt men terecht de nieuwe verstèrkte
Abdijsiroop,,'s Werelds béste Hoest-siroop".
Flacon 90 ct., f 1.50, f 2.40, f 4.20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
Rechtbank te Middelburg.
Veroorzaken van zwaar lichamelijk
letsel door schuld.
A. W. J., 41 jaar, betonijzervlechter te
Roosendaal, had zich te verantwoorden
wegens het veroorzaken van zwaar licha
melijk letsel door schuld.
Verdachte had n.l. op 3 Juli 1.1. onder
de gemeente 's Heer Arendskerke als be
stuurder van een rijwiel daarmede rij-
dende over een langs den openbaren rijweg
gelegen rijwielpad hoogst roekeloos en
onvooi zich tig een voor hem uitrijdende
wielrijder genaamd J. Gappon, rakelings
gepasseerd, en wel zoodanig, dat hij de
zen persoon aanreed waardoor die kwam
te vallen en tengevolge van die val een
linkerdijbeenbreuk bekwam waai door hij
verhinderd is geweest zijn beroepsbezig
heden geruimen tijd niet uit te oefenen.
De Officier van Justitie eischte 2 maan
den gevangenisstraf.
De verdediger van verdachte Mr P. G.
Adriaanse, bepleitte een voorwaardelijke
veroordeeling.
Poging tot oplichting.
H. M., 25 jaar, kellner, vroeger te
Haamstede, thans te Alkmaar, had zich
te verantwoorden wegens poging tot op
lichting.
De Officier van Justitie eischte 3
maanden gevangenisstraf voorwaardelijk.
De verdediger van verdachte Mr P. G.
Adriaanse, bepleitte vrijspraak.
Overtr. Motor- en Rijwielwet.
A. B., 36 jaar, vrachtrijder te Vlissin-
gen, was in hooger beroep gekomen tegen
een vonnis van den Kantonrechter te
Middelburg (wegens het als bestuurder
van een motorrijtuig met hetgeen door
hem bestuurd wordt een voertuig inhalen
terwijl daarvoor mede in verband met het
uit de tegenovergestelde richting naderen
de verkeer, voldoende gelegenheid niet be
staat), werd veroordeeld tot een geldboete
van f 15 of 10 d. h. en toewijzing van de
civiele vordering tot een bedrag van
f4.15.
Eisch: Bevestiging van het vonnis
waarvan hooger beroep.
De diefstallen bij Vroom en
Dreesman te Middelburg.
J. de H., 24 jaar; B. L. v. d. W., 21
jaar, winkeljuffrouw, beiden wonende te
Middelburg; Th. J., 28 jaar, winkelbe
diende te Middelburg; G. M. M., 25 jaar,
winkeljuffrouw vroeger te Veere, thans te
Rotterdam; S. L. M. D., 28 jaar, winkel
juffrouw te Oost- en West-Souburg en
A. M. K., winkeljuffrouw te Vlissingen,
hadden zich te verantwoorden wegens
diefstal van diverse voorwerpen op ver
schillende tijdstippen gepleegd in 1936
en 1937, ten nadeele van de firma Vroom
en Dreesman te Middelburg.
Een tweetal verdachten waren niet ver
schenen. De verdachten thans onder
vraagd, erkennen de diverse diefstallen.
Verder werden een firmant en ©en
winkelchef gehoord, die verklaringen af
legden betreffende den gang van zaken.
De verdachten waren zelfstandig in ver
koop en aflevering. Rechtstreeksche be
talingen aan de winkeljuffrouwen was
niet toegestaan.
De Officier van Justitie eischt tegen
ieder der verdachten een geldboete van
f25 of 20 d. h. en voor de verdachten
de H. en M. bovendien een voorwaarde
lijke gevangenisstraf van 1 maand.
D'e verdediger van verdachte de H.,
Mr Kuipers, is van meening, dat hier
geen diefstal doch verduistering heeft
plaats gehad. Hij verzoekt vrijspraak.
De verdedigers Mr W. K. H. Dieleman
en Mr P. G. Adriaanse, bepleiten even
eens vrijspraak, aangezien zij het mis
drijf van diefstal niet aanwezig achten.
(Zie vervolg ommezijde.)
VAN
ZATERDAG 27 NOV. 1037, Nr >0.
Onder dit kopje schrijft „De Stan
daard":
Op nauwelijks nieuwe wijs werd thans
weer het oude lied vernomen, dat de
partijen ter rechterzijde in de door haar
beleden Christelijke beginselen geen basis
kunnen vinden voor een eensgezinden
steun aan een goed eensgezind politiek
beleid.
De scheidslijn tusschen de beginselen,
welke ter rechter- en die ter linkerzijde
leven, zou, althans wat de politieke prac-
tijk betreft, onwerkelijk zijn.
Christelijke beginselen mogen uit
nemend zijn, doch zeggen zij 't zij in de
aanvaarding, 'tzij in de verwerping, niet
voor het publieke leven.
Nu valt niet te ontkennen, dat er dan
voorbeelden zijn te vinden, die schijn
baar deze stelling ondersteunen.
Het ligt dus niet aan de gezamenlijk
beleden Christelijke grondwaarheden,
doch aan de menschen, die daarop bou
wen, maar het resultaat biedt inderdaad
ruimte voor de genoemde critiek.
De practijk leert echter ook iets anders.
En dan lette men bijv. maar goed op
hetgeen thans in de Tweede Kamer voor
valt,
Nauwelijks komen Zondagsrust, lijkver
branding, echtscheiding en huwelijkswet
geving ter sprake, of de werkelijke
scheidslijn wordt voor ieder zichtbaar.
Ter linkerzijde zijn liberaal en socialis
tisch betoog een, als van den kant der
rechterzijde op versteviging der Christe
lijke grondslagen van het leven wordt
aangedrongen.
Dit beteekent dan niet altijd, dat de
mannen van links de waarde van Zon
dagsrust en huwelijk zouden loochenen,
maar zij zijn niet bij machte in hun be
ginselen den weerstand tegen de onder
mijning te vinden.
Wie de vrucht wil, moet den boom,
waaraan zij alleen groeit, aanvaarden.
Wie het huis wil, handhave ook het fun
dament.
En juist hier wordt de kloof, die er
wezenlijk is, zichtbaar.
Dat zij bestaat, moet worden betreurd.
Maar nu zij er is, moet het voor heel
het leven van het allergrootste belang
worden geacht, dat de volkeren haar zien
en kennen. Hoe veel kwaad zoude Euro
pa bespaard zijn gebleven als overheden
en volken steeds waakzaam waren ge
weest."
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
Vorige week met de Nadorst geëindigd
en nu er weer mee beginnen.
Dat kan een vervelende historie
worden.
Maar het hoeft niet.
In mijn gedachten zie ik reeds den
hoekigen kronkelenden poel, herschapen
in een verbroeden soepel gebogen, lan-
delijken keiweg, waarlangs zelfs het mo
derne rijwielpad en het verhoogde voet
pad niet ontbreken.
Dank zij de werkverschaffing.
Daarmee zijn in ons land al wonderen
verricht.
Hoe erger de crisis, hoe meer werk-
loozen, hoe grooter de openbare werken,
die tot stand worden gebracht en waar
voor zelfs in de vetste jaren der hoog
conjunctuur geen gelden bijeen te bren
gen waren.
In de raadsvergadering van deze week
is gevraagd: behoort de verbetering van
den Nadorstweg wel in werkverschaffing
te geschieden, is hier niet sprake van een
productief werk?
Wie zal hier de grenzen nauwkeurig
trekken?
De heer den Hollander heeft in die
vergadering er op gewezen, dat het be
grip werkverschaffing in den loop der
jaren is gewijzigd. Een definitie er van
is door hem niet gegeven. Dat is ook niet
door E. R. G a r r a 11.
Uit het Engelsch.
39.) _o_
Tot dat oogenblik ten laatste kwam.
Ze zat brieven te schrijven in de salon,
toen haar hart begon te hameren 'bij 't
hooren van zijn naderende voetstappen.
Ze hoorde hem stilstaan voor de
deur en even daarna wist ze, dat hij in
de kamer was. Maar ze keek niet om en
nam niet de minste notitie van hem. Aan
't geluid van zijn voetstappen hoorde ze,
dat hij de haard had bereikt; mogelijk
leunde hij tegen den schoorsteenmantel;
haar hart bonsde zóó luid, dat hij' het
wel moest hooren, en de drukkende stilte
beangstte haar zóó, dat ze 't wel had kun
nen uitschreeuwen.
Dat hij' nuchter was had zij wöl aan
zijn voetstappen gehoord; maar dat hij
niet boos op haar was, wist ze niet.
Had ze het geweten, het zou een crisis
in het leven van haar en haar man zijn
geweest; maar ze wist het niet en kon
nooit hebben vermoed, dat haar man, die
haar in de kamer stil stond aan te kijken,
er in 't geheel niet aan dacht, dat zij hem
i zoo eenvoudig, Hoe het ook zij, de tijd
is ver achter ons, dat met werkverschaf
fing bedoeld werd het bezig houden van
menschen, met werk wat of geen waar
de had, of overbodig was, zooals het klop
pen van steen, of het graven van een
sloot, die later weer gedempt moest wor
den, of Iets dergelijks, Dat was in den
tijd, dat ook de sociale verzekeringswet
ten voor die menschen buiten toepassing
bleven, of in het gunstige geval, dat men
in dubia verkeerde of ze toegepast dien
den te worden.
Dat is thans anders. Arbeiders in werk
verschaffing zijn ook verzekerd volgens
Ongevallen-, Ziekte- en. Invaliditeitswet.
Wat het loon betreft in de werkver
schaffing verdiend, merkte dezelfde spr.
op, dat in vele gevallen het particuliere
loon benaderd wordt. De Minister van
Sociale Zaken heeft destijds uiteengezet,
dat de vergoeding voor werk in werk
verschaffing, boven den steun en beneden
'het loon moet liggen.
Van verschillenden kant vernam ik,
dat vele Middelburgsche werkloozen gaar
ne in de werkverschaffing werken. Dit
duidt er op, dat de vergoeding boven het
steunbedrag komt en bovendien, dat er
in ons stedelijk werkloozenleger van 7
800 nog een contingent is, dat werken
wil.
Gunstige werkverschaffingsobjecten zijn
die, waarin een hoog percentage arbeids
loon en een gering bedrag voor materiaal
kosten voorkomen.
Aan die omschrijving voldoet het veel
besproken object „Nadorstweg" ten volle
en als zoodanig is dit werk dus ook ver
antwoord.
Zooals dit werk nu uitgevoerd wordt,
zou het veel te duur worden, om uit den
gewonen dienst gefinancierd te worden.
Bleef dus over óf zoo eenvoudig mogelijk
den weg verharden met puin of steen
slag door den dienst van Gemeentewerken
óf dank zij een groot subsidiepercentage
van het Rijk als bijdrage in de kosten
van werkverschaffing een voor jaren af
doende verbetering tot stand brengen.
Dat laatste verdient toch zeker ver de
voorkeur. Dat is in het belang van alle
partijen.
Laten we nu van dit onderwerp af
stappen.
Wij zouden geen tijd meer hebben om
nog naar de Mimuco of Hamito of andere
oooos te gaan. De eerste co houdt zich
bezig met op de plezierigste wijze het
geld uit de zakken te kloppen ten bate
van het Middelburgsche Muziekcorps.
Zoo op de manier van het Nat fonds voor
bijzondere nooden, waar bijzondere prij
zen en bijzondere attracties tot bijzondere
offervaardigheid opwekken.
Toch zeker al een briefkaartje naar
Den Haag gezonden, Amice?
Over die andere to, weet ik nu eigenlijk
niet of dit een geldklopperij ten bate of
ten koste van handelaren en midden
standers was, het eind van 't liedje was
ook al weer geld, dat er diende te zijn.
Wat leven we toch in een materialis-
tischen tijd!
Groetend,
STENTOR.
IN DE TOEKOMST SAMENWERKING
MET DE S. D. A. P. MOGELIJK?
In een vergadering van de afdeelingen
Haarlem, Bloemendaal en Heemstede van
den Vrijz. Dem. Bond heeft Mr M.
Slingenberg, oud-minister van
Sociale Zaken, gesproken over: „De Vrij
zinnig Democraten en het Regeeringstoe-
leid".
Blijkens ©en officieel verslag gaf Mr
Slingenberg als zijn meening te kennen,
dat, wat de kabinetsformatie aangaat, wij
hoewel napraten weinig nut schijnt te
hebben er ons toch rekenschap van
moeten geven, of de vorming van een
rechts kabinet in overeenstemming is met
den verkiezingsuitslag en hoe wij de for
matie hebben te beoordeelen in verband
met onze beginselen.
Tegenover de verschillende tegenstellin
gen, welke bij de verkiezingen op den
voorgrond traden, beteekent de winst voor
de lijstaanvoerders van de Anti-Rev. Par
tij en van den Vrijz. Dem. Bond, Dr Go-
lijn en Mr Ond, de goedkeuring 'door een
belangrijk aantal kiezers van bet beleid
der vorige regeering. In een parlemen
taire democratie mag hieruit slechts één
niet was komen opzoeken en dat hij er
vreeselijk tegenop had gezien zijn teleur
gesteld vrouwtje onder oogen te komen.
Toen hij zich zoo dicht hij haar bevond
en Daphne toch niet bij hem kwam, be
gon hij zich af te vragen of zijn aanblik
op den dag, toen hij thuis gebracht was,
haar te zeer had geschokt; en voor het
eerst van zijn leven schaamde hij zich
over zijn gedrag. Hij besloot haar niets
te vragen toen hij ontdekte, dat zij' niet
wenschte te komen, en werd zeer neer
slachtig. Hij voelde nu, dat er niets ergers
was dan toe te geven aan drinkgewoon
ten; maar toch kon hij het niet plaatsen,
dat zijn fout zulk een invloed op zijn
vrouw had, dat zij zelfs zijn aanblik niet
kon verdragen. Hij had intusschen tijd
genoeg gehad om eens rustig na te den
ken en was tot de conclusie gekomen, dat
ter wille van zijn vrouw hij voortaan aan
de verzoeking moest pogen weerstand te
bieden. Kwam Daphne hem nu maar
halverwege tegemoet en keerde ze
hem en zijn voornemen, maar niet geheel
den rug toe.
Maar hij kende Daphne niet, zoomin
als zij zich zelf kende.
En wat Maitland betreft, hij dacht na
over wat zijn misstap hem had gekost.
Hij stond haar eenige oogenblikken vol
bewondering aan te kijken, zich een ellen
deling noemend om wat hij haar had
aangedaan; een dwaas omdat hij haar
vertrouwen in hem geschokt had. Zij was
toch een teer lief vrouwtje, niet gewend
om iets te zien, dat niet „aardig" was;
het behoefde in 't geheel niet te verwon
deren, dat zij teruggeschrokken was hem
weer te zien vóór hij geheel de gevolgen
van zijn ziekte te boven was gekomen.
Hij had vergeten - een dwaas, die hij
was dat zij groote behoefte had aan
vriendelijkheid en trouwe zorg. Hij' moest
vanaf heden een anderen weg bewande
len. Als hij haar zoo aanzag, voorover
gebogen zittend, waarbij de krullen haar
over 't voorhoofd vielen en haar keurige
japon zoo bevallig langs haar slank
figuur neerplooide, pijnigde dit zijn hart
en had hij' zwaar berouw over wat hij
haar in de laatste weken en vooral de
laatste dagen had aangedaan.
Na nog eenige oogenblikken van stil
zwijgen, besloot hij het ijs te breken.
„Daphne", zei hij op ongewoon teede-
ren toon, en zijn stem bracht voor een
oogenblik tranen in haar oogen, daar zij
haar herinnerde aan den tijd in Schot
land. Ze drong echter met geweld haar
tranen terug; ze wilde zich niet klein
toonen na al het leed, dat hij over haar
had doen komen; ze kón het verleden
niet vergeten. Daarom bleef zij zitten
zooals ze zat en gaf ze geen antwoord.
„Ik ben een monster geweest," zei
p
m t^JTlo's
AsgSs&A o
- - -VAHVtet/m
Roger met ietwat gebroken stem: „Ik heb
je houding tegenover mij ten volle ver
diend, ik weet het ;maar ik beloof het
je, dat zoo iets niet meer zal voorkomen"
Zijn houding van onderdanigheid gaf
haar moed, maar een moed, met bitter
heid gemengd.
„Dat 's onmogelijk", zei ze kort, „je
helst geen eergevoel."
Dit antwoord had Roger Maitland
allerminst verwacht. Hij; stond eerst
eenige oogenblikken als aan den grond
genageld; toen werd hij bleek; maar nog
kon hij: zich niet begrijpen, dat de bit
tere woorden van zijn vrouw werkelijk
gemeend en baar uit het 'hart gekomen
waren.
„Kom, Dahpne, wees niet zoo hard
tegen een man, die dwaas gedaan heeft,
temeer omdat je me genomen hebt op ge
luk en ongeluk."
„Ik had nooit gedacht, dat het ongeluk
zoo groot kon zijn", zei Dap'hne, waarbij
zij haar hoofd in de handen verborg en
snikte.
Roger streek zijn hand door zij!n haar
en keek bedroefd.
Ook nadat Dahpne had geweigerd hem
op zijn verzoek op zijn ziekbed te komen
bezoeken, had 'hij; er niet aan getwijfeld,
dat hij in staat zou zijn goed te maken,
wat hij bij haar bad bedorven. Hij bad
gemeend, dat zijn vrouw een groote ver
We hebben een mistige week achter
den rug. Mistig was het te land en te
water, maar ook ia de hooge, internatio
nale pcHtiek.
De Engelsche staatsman Heuifax reisde
naar Berlijn. Is die zending nu mislukt
of geslaagd? De officieele verklaringen,
hierover afgelegd, zeggen niets. Men is
geneigd tot de meening over te hellen,
dat de kloof tusschen de Engelsche en
Duitsche standpunten niet overbrugd is.
Vooral, omdat de Duitsche minister Von
Neurath niet, althans nog niet, naar
Londen komt.
Intusschen is Duitschland reeds zoo
zeker van zijn zaak, dat Hitler in een
te Augsburg gehouden rede kon verkla
ren, dat de Duitsche eischen in zake kolo
niën binnen zes jaar zonder oorlog zul
len ingewilligd worden. Evenals de an
dere Duitsche levensrechten. En bij dat
woord denkt men oolk aan Oostenrijk en
Tsj echo-Slowakije.
Nauwelijks was Halifax uit Duitsch
land vertrokken, of er reisden weer an
dere diplomaten op L'erde Rijksgrond
gebied: de Hongaarsche minister-presi
dent Doranyi en diens minister van bui-
tenlandische zaken van Kanya. Londen
werd de vorige week bezocht door koning
Leopold van België en koning Boris vein
Bulgarije, nog andere Europeesche souve-
reinen zullen straks de Britsche hoofd
stad met hun tegenwoordigheid vereeren.
En binnenkort gaat de Fransche minister
van buitenlandsche zaken op tournée
eerst naaT Warschau en vervolgens naar
de hoofdsteden der kleine entente.
Maar alweer: om al deze reizen hangt
een dikke, geheimzinnige mist.
Diplomatieke reizen, vooral in dezen
tijd vol spanning, hebben natuurlijk een
bedoeling.
Oo'k te Parijs was het niet helder. Al
lerlei geruchten deden de ronde over een
ontdekt complot. Zelfs een officieel com
muniqué werd er door de regeering aan
gewijd.
De mededeelingen waren op zichzelf
opzienbarend. Allerlei bijzonderheden
werden bekend gemaakt omtrent een vol
maakte militaire geleding, wapenvoorra-
den, enzoovoorts; maar de minister is in
gebreke gebleven, de namen te noemen
van de leiders van het complot of arres
taties te doen verrichten op groote
schaal. Het kleine aantal personen, die
de politie tot nog toe heeft gearresteerd,
en hun maatschappelijke positie, geven
vooralsnog den indruk, dat men niet te
doen heeft met een beweging van grooten
omvang.
Intusschen, het kookt en gist in Frank
rijk.
Ook de Brass elsche conferentie, die zou
trachten, na eerst Japan op vriendelijke
manier vergeefs tot de orde te hebben ge
roepen, dezen indringer met krachtiger
middelen te bedwingen, is in den mist
uiteengegaan.
Men begon met resolute woorden. Heel
spoedig echter bleek reeds, dat met de
krachtige verklaringen de geheele vitali
teit der Brusselsc'he bijeenkomst uitgeput
was. De conferentie was na twee of drie
dagen stervende.
Wat de doodsoorzaak is geweest, ia wel
te vermoeden, maar niet met zekerheid
te zeggen.
De negenmogendheden-conferentie
dat heeft de Chineesche gedelegeerde heel
duidelijk en waar gezegd is een fiasco
geworden, 'een volledig fiasco; zij stond
machteloos iets te doen om de interna
tionale orde te herstellen en te handha
ven.
De brutale Japanner kan ongehinderd
zijn gang gaan. Nu tegen China, straks
tegen Hij' lacht. Het gevaar van een
pan-Aziatischen opmarsch naar Europa
is weer actueeler geworden. In Tokio
wordt rondweg verklaard, dat Japan ge
roepen is om de geheele wereld te be-
heerischen. Het heeft in Europa reeds
twee bondgenooten (Duitschland en
Italië) gekregen!
Alleen Amerika had de zaak te Brus
sel kunnen redden, maar 'het 'heeft het
niet gedaanhet wilde, waarschijnlijk
kon het niet.
Beangstigende werkelijkheid. 'Ook voor
Nederland.
andering in zijn huis en geluk had ge
bracht, dat 'hij voor haar had gezorgd
beter dan hij: eerst had gemeend voor
iemand te kunnen zorgen; en nu zulke
hittere woorden van haar te hooren en
haar tranen te moeten zien, 't was meer
dan hij kon dragen en 't weerhield hem
van een sdherpen aanval op haar hou
ding.
Hij voelde neiging haar eens over haar
lokken te strijken; mogelijk dat zoo iets
in staat zou zijn haar weer .prettig tegen
over hem te stemmen. Daarom ging hij
op haar af en legde hij heel vriendelijk
zijn hand op 'haar hoofd.
Maar Daphne schudde afwerend.
„Ik heb van dat alles meer dan ge
noeg," zei ze met een snik; „het heeft
geen waarde wanneer een man het doet,
die er niet tegenop gezien heeft het hart
van zijn vrouw te breken. Ik heb mijn
man verloren, en jij je kunt nooit zijn
plaats vervullen."
„Heel goed", antwoordde Roger koud;
al zijn teederheid was verdwenen; „als
je mij in de ellende wilt storten, je kunt
het gemakkelijk doen. Maar je bent er
verantwoordelijk voor."
(Wordt vervolgd.)
