Rondgang door den Dam-doolhof.
a s .2 a
Wenken op electrisch gebied
DE BOERDERIJ AAN DE VAL
a
'*-«
a a
a
E
cc
g -a
r
V
s
-
a
<n
p -i
X
0
0
u
3
4)
U
H
E
«J
0
u
ti
g
UL
3
3
3
0
u
w
CQ
0.
CQ
Q
C
Of
Ul
ÜJ
■9 - 9
•-Q ft
2 a 0
o
s5>ro -»-» c« <D
m -? T3
kT T3
ffg 3 9 3WÏ2
"5 fsE sr
O o3
512 be d O
as s s 3
oa>K_o>SQt^ö -
■ÖTJÏj BH®g S
.y T3 o u-j H
bofl®J5M §.2 XI
CÖ a) cd H
rQ -H rfl 73 M
O <0
O ji
cq o n
^1-2 «P
3^-S|-a 3 n
.a2® (ST3^T3> b«;
5i O cd ftJ ft
-a s-i -v t_. O
7T
o< "5
k?,© o <D
S S rt
O
S>& S)^§
2
3 - m h en ,-y M w
-5 ÊH N
UIjVJHjIIHUIH!!1
lsS-<^-ia.|!l!a!lS>of3l|f 11
ts ©'öcöftcd-d N>> PQ -M 2 2
bO y
fl
?H
-Ö
-7-J
»H
O
:S 2
T3 2 1 -S>
s^ls
a.a
fl -s
X
0
y
5.2 n a
Q
--.
bo
X
s a
t3
a> a>
h0T3
<D a?
ho
wr
d d o
bo'3
0>
bo a
fe o d
- Sg
rQ
*0
w)53 2^^
T3 O-r)
m n o H
-.2 rl b0'2
3 -^»
cd .3 'o Kn 1-1
el'
O fl
2!
T£T
.3 f, d
d
ce d d
Tj ho CO prt
bo 21 .2
i ooo-S 2
3 d en X
- *f XI
3„^;dr|
o d
(D CD
N ho -
ro :r?
cd -=<
d rS 2 CÖ
>©^iHrPbO ft f~i
a g.'S'S'a
•SP d
U Ul'Jj Jl
•00^ CÖ
0 1-5 -2 -•
31 g
o -d u d
a a£d
d fl +J rl
cd
73"^ NT3
"P
ft o
O
M
O'S
.2
0^0
0)'H
S3
CSJ" ÉH rH
'a^ -I
2
iU 5 ai
1 boj10 g li 160
O rj H CO y
.rH
g^d O *rg 5
W^g^.Sd^-g
3 S2
be
14 fl
cd 23 cd
cd
W S2S 2
2 a -S
o ra d
S o
tv>
bo"
rP
- -u
■0
C
CD
La
V
CD
T3
©5
C
h.
cz
-Q
*-
CO
cd
ft
cd
P
®.-S
d
T3 Td
0 s
cd 5
CO
cd
c£
o
IS
g
nd
- ^5
g'Ü
S I
r3
d Q.
-r7
bOTd
d
cd
T3
d
O
d
■mw
Men ziet, hoe moeilijk zoo'n gewoon geval
kan zijn en hoe alles hier afhangt van de
tact van den opvoeder. Uitdrukkelijk her
haal ik nogmaals, dat dit voorbeeld niet
bedoelt een richtsnoer te geven hoe te doen,
maar uitsluitend probeert aan te duiden, in
welke geest men handelen moet. Ook
denke men niet, dat men een dergelijk ge
sprek als boven beschreven, met een kind
van een jaar of vier, vijf, niet zal kunnen
houden.
De Bijbel beschrijft ons in de figuur van
Jozef een schoon voorbeeld van een kind en
een mensch met een vroom gemoed en een
wakker geweten-
De nijdigheid der broeders over het aan
brengen der misdaden van den kleinen
Jozef wordt versterkt door de verkeerde
paedagogie van Vader Jacob, die Jozef ver
wende en voortrok. Het mag een genade van
God heeten, dat het geweten van den klei
nen knaap door dit alles niet werd toege
snoerd, maar dat het bleef werken, bleef
spreken en 14] de geschiedenis met Potifars
huisvrouw zoo'n duidelijke taal sprak: „Zou
ik zulk oen groot kwaad doen en zondigen
tegen God."
Kinderen met een wakker geweten hebben
het moeilijk in deze wereld. Zij bevinden
zich maar al te dikwijls als schapen te mid
den van de wolven. En deze wolven zijn niet
alléén kameraadjes en broers en zusjes,
maar helaas ook Taak de eigen ouders.
Ieder weet, hoe kleine kinderen graag
groot, graag oud zijn. Als het al vier jaar
is, is het hier trotsch op. Waarom liegt
men nu voor een enkel dubbeltje in presentie
van 'het kind en zegt men tegen den con
ducteur van de tram„Ze is neg maar
drie".
Lagere school-kinderen worden soms be
trokken in allerlei trucjes, moeten leugen
achtige boodschappen doen enz.
Professor R. Casimir schrijft in een
boekje over „Schijnbare Domheid" omtrent
deze aangelegenheid het volgende: „Men is
wel gewoon daden dom te noemen als ze uit
groote eerlijkheid voorkomend, 'het belang
van het individu benadeelen. Zóó zijn er
schooljongens, die 'het „stom" vinden, wan
neer iemand eerlijk de waarheid zegt, zoo
hij iets verkeerds heeft gedaan. En bij vol
wassenen in allerlei betrekkingen hoort men
dat woord aanwenden: „De vent was zoo
stom
Opmerkelijk, dat de school zich altijd ver
zet dit domheid te noemen. Zij heft het
vaandel hoog! En zij moet dat doen. Haar
behoort de taak het zedelijk ideaal hoog te
houden en de eisch te stellen, het leven
naar dit ideaal te richten. Het 'huisgezin
denkt daar vaak anders over. Ouders, die
meer met de praktijk rekening houden,
vreezen, dat hun kind te eerlijk zal worden.
Zij moenen, dat het moet leeren schipperen,
ze helpen het mee, gaan het 'vóór in allerlei
kleine trucs, tegenover de school zelfs. Met
alle kracht, handhave de school haar recht,
wijze de ouders op het verteerde."
Wij noemden dit waarheidlievende ge
wetensvolle kind „braaf". Het woord is on
gelukkig gekozen. Jozef was niet braaf,
maar vroom. Het verschil tustechen deze
twee begrippen is groot. Braafheid, zooals ik
deze de vorige malen beschreef, geeft aan
de kinderen iets slaps, iets zoetsappigs, iets
bangs. Vroomheid, zooals we met dit derde
type bedoelen, is royaal, kinderlijk, spon
taan.
Jezus spreekt van: „Deze kleinen, die in
Mij g e 1 o o v e n". Ieder ouder, die de diepe
beteekenfe dezer uitdrukking verstaat zal
met een zekere schroom en met heilige ont
roering de opvoedingstaak vervullen.
Juist dezen ouders zal de opvoeding der
kinderen onnoemelijk zwaar vallen. Dat is
ae ook inderdaad. Er is bovenmenschelijke
kracht voor noodig. En dan te denken, dat
Christus zeide„Maar wie één van deze
kleinen, die in Mij gelooven, ergert, het ware
hem nutter, dat een molensteen aan zijnen
hals gehangen en dat 'hij verzonken ware
in de diepte der zee."
Zonder gebed en geloof is opvoeden niets
anders, dan belachelijke, 'klein-menschelijke
gewichtig doenerjj.
Wij kunnen het niet, God kan het alléén.
En juist daarom moeten we met alle
kracht doen, wat we kunnen. Dit wist
Hanna de moeder van Samuël en Monica,
de moeder van Augustinu's. Laten we toch
ernst maken met dit alles.
Laten we dagelijks en altijd en ieder uur
op ons quivive zijn. Werkende en biddende
ouders kunnen alléén begrijpen, wat God
zeggen wil in het troostrijke paradoxale
voor den were Idling en den schijnvrome
dwaze woord „Mijn kracht wordt in zwak
heid volbracht."
Met schrik bedenk ik, dat het slot van
dit stukje de sohijn zou kunnen wekken,
preekerig te zijn, al te idealistisch, al te
godsdienstig, onreëel. Die dit vindt, vinde
het. Wij Christenen zijn helaas zóó gewend
geraakt aan teksten en bijbelwoorden, dat
we de wezenlijke inhoud nauwelijks meer
bespeuren. Toch blijft ondanks onze afge-
stomiptheid, de heilige waarheid van Gods
Woord onaangetast. Die daarmee in de op
voeding schippert, bedriegt zichzelf en z'n
kinderen en onteert God.
Neen, dit was geen preekje. Men vergete
alle stunteligheid en menschelijkheid en de
wijze waarop ik het hier neerschreef. Men
onthoude de waarheid er van en buige zich
er voor. P. W. J. STEINZ.
ANTI-CHRISTELIJK.
Het hoofdkwartier van het Leger des Heils
heeft bericht ontvangen, dat de Duitscho
autoriteiten het orgaan van het Leger, „De
Strijdkreet", verboden hebben; zij weigeren
het recht van publicatie voor dit jaar te
vernieuwen.
In dit geval zullen de nationaal-socialisti-
sche machthebbers zich niet kunnen ver
schuilen achter het voorwendsel, dat men
zich „met de politiek bemoeit", daar het
Leger des Heils zich daarvan onthoudt.
Door dit verbod toonen de nationaal-socia-
listen nog eens duidelijk, dat het hen gaat
om de vernietiging van het
christendom. In dezen tijd zullen zij
echter onverbiddelijk het onderspit delven.
Het Lutherlied, in Duitschland gemaakt,
geldt ook voor Duitschland van 1937.
RADIO-TECHNISCHE VRAAGBAAK.
HOE BESTRIJDEN WE STORINGEN?
Een praatje, ook voor leeken.
We ontvingen deze week eenige brieven
over de hinderlijke storing, die men soms
ondervindt bij de radio-ontvangst.
Dit onderwerp is van zooveel belang,
dat het ons goed lijkt hier eens iets meer
van te zeggen. We richten ons daarbij niet
alleen tot de amateurs, maar ook tot de vol
slagen leeken op radiogebied, want wie ooit
naar radio luisterde, zal weten, hoe hinder
lijk deze bijgeluiden zijn. We willen U aan
geven welke wegen er zijn, om zoo vlug mo
gelijk van een storing' af te komen.
We hebben natuurlijk hierbij alleen het
oog op die storingen, die óf door het licht-
net, óf door de antenne het toestel beieiken.
Hebt U gebreken aan Uw toestel (b.v. geeft
U, om een toestel weer tot de orde te roe
pen, er een klap op), dan kunt U zich ook
tot ons vervoegen, maar over eigenlijke toe
stelgebreken gaan we nu niet spreken. De
storingen die wij bedoelen, worden meestal
voortgebracht door huishoudelijke appara
ten, zooals stofzuigers, bestralingsappara
ten, e.d.
IQndervinden we last van „buitenstorin
gen", wat we vast kunnen stellen door 't toe
stel te beluisteren met losgemaakte antenne,
waarbij we geen bijgeluiden mogen waar-
men, dan doen we het beste in onze omge
ving eens rond te neuzen en de persoon op
te sporen die electrische machines in ge
bruik heeft, welke ons radio-genot kunnen
bederven. Hebben we vermoeden, ga dan
eens met zoo iemand praten en vraag hem
of hij misschien de schuldige kan zijn, door
b.v. de tijden van storing en de tijden van
het in bedrijf zijn van motoren met elkaar
te vergelijken. Is zoo iemand werkelijk
schuldig, dan zal hij in de meeste gevallen
de storing weg laten nemen, wat een goed
installateur in een oogenblik voor elkaar
heeft. Begin echter niet met te beschuldi
gen, want daar bereikt U zeker niets mee.
Mocht U de storing niet kunnen opsporen
en hebben meerdere menschen in Uw buurt
last van storing, dan kunt U, een door min
stens tien personen uit die omgeving onder
teekend adres richten aan het Hoofdkan
toor der P.T.T., afa. Radio-storing te 's Gra-
venhage, die dan met meetinstrumenten de
storing voor U opspoort.
Voor de inwoners van Goes is er nog een
andere weg. Het is daar bij politieverorde
ning verboden hinderlijke storingen te ver
oorzaken. Goes is de eerste plaats in Ne
derland geweest, waar een dergelijke ver
ordening tot stand kwam en hierop mogen
de Goesenaars met recht trotsch zijn. In
overleg met de politieautoriteiten leggen wij
nog eens de nadruk op deze verordening,
waarvan de voornaamste artikelen luiden:
„Het is verboden toestellen te gebruiken,
die hinderlijke hoogfrequente uitstralingen
veroorzaken.
Onder toestellen die hinderlijke hoogfre
quente uitstralingen veroorzaken, zijn be
grepen:
Huishoudelijke apparaten met vonkende
contacten, collector motoren met vonkende
borstels, toestellen met automatische schake
laar e.d., toestellen in het bijzonder bestemd
voor het opwekken van hoogfrequente elec-
electriciteit, enz."
We mogen deze apparaten wel gebruiken
van 08 uur en van 1818Vs uur.
Mochten er onder de lezers zijn, die sto
ringen hebben, laten ze het dan ons be
richten, dan zullen wij zorgen dat het bij de
bevoegde instanties komt, die ook mee zul
len werken de oorzaken zooveel mogelijk op
te sporen. Als U zooveel mogelijk gehoor
geeft aan deze oproep, zullen wij bepaalde
storingsbuurten kunnen aanwijzen en dan
wordt het zoeken zooveel gemakkelijker ge
maakt.
Het is dus absoluut Uw eigen schuld als
U last van buitenstoringen hebt. Door al
leen Uw adres met den tijd van storing ons
op te geven, kunnen we U al een heel eind
te helpen. We hopen dat velen ons informa
ties zullen geven.
Tenslotte willen we er nog op wijzen, dat
we plaatselijk aan ons toestel, door bijzon
deze maatregelen ook veel kunnen bereiken.
Dit brengt betrekkelijk hooge kosten met
zich mee en we zullen deze methoden hier
niet verder bespreken, daar deze installaties
in Zeeland meestal overbodig zijn.
Hebben lezers in Middelburg en Vlissin-
gen (natuurlijk ook in andere plaatsen) last
van tramstoring, dan antwoorden wij hen
natuurlijk gaarne op een vraag. We zullen
hen dan wegen aangeven, waardoor zij deze
storingen volkomen kunnen onderdrukken.
We meenen hiermee U een leiddraad ge
geven te hebben, om meer van Uw radio te
Khnnen genieten en we hopen, dat U er aan
mee wilt werken, door het geven van Uw
.adres, de storingen zooveel mogelijk te be
strijden.
Vragen:
A. K. t e G. Wij verwijzen U naar boven
staand artikel en hebben Uw klacht doorge
geven.
Dat U een klik in uw toestel hoort, wan
neer het licht aangestoken of uitgedraaid
wordt, vindt zijn oorzaak in de schakelaars.
Deze, of eenige Tan deze zult U door nieuwe
moeten laten vervangen, daar een goede
schakelaar deze storing niet mag geven.
Tenslotte kunt U ook probeeren een kleine
storing-onderdrukker, in combinatie met een
storingvrije antenne aan te brengen, maar
dit brengt nogal kosten met zich mee. Infor
meer liever eens in Uw buurt wie de schul
dige kan zijn en ga dan eens praten, dan
zult U het vlugste geholpen zijn.
Wilt U ons s.v.p op de hoogte stellen van
de door U bereikte resultaten?
J. t. d. D. t e H. We beantwoorden geen
vragen per brief, zoodat U even geduld
moest hebben. Wij kunnen U meedeelen, dat
aan Uw verzoek wordt voldaan. Binnenkort
hopen wij een ontwerp voor zelfbouw van
een modern toestel te plaatsen en we zullen
de werking op populaire wijze uitleggen.
J. D. G. t e H. Op uw vraag hoe een in
stallatie voor het zelf opnemen van gram
mofoonplaten ingericht moet worden, kun
nen wij niet „eventjes" antwoorden. Maar
als U een goed radiotoestel en een electri
sche grammofoonmotor van groote trek
kracht hebt, bent U al een heel eind. U hebt
dan nog een pick up met geleide-inrichting
noodig, en van deze zijn er verschillende
goede in den handel. De kosten van zoo'n
pick up zullen ongeveer f 20 bedragen. Met
onze installatie bereikten we resultaten, die
konden concurreeren met fabrieksresultaten.
Wij wijden in de naaste toekomst een arti
kel aan een en ander.
door H. ZEEBERG.
5.) o—
„Excuseer, zuster. Ik ben zeker verkeerd
ingelicht. Men had mij gezegd, dat dit de
kamer van zuster Neerlandt was."
„Dat is ook zoo, mijnheer", lachte de
ander. „Komt u binnen."
„Huist Ina niet meer alleen?"
„We deelen de kamer gezamenlijk. Ina
vond het veel gezelliger. Maar neemt u mij
niet kwalijk... ik ben Mien Westwoud."
„Zeer aangenaam. Uw naam is mij
al bekend. In eiken brief noemt Ina
hem. Het verheugt mij, dat u zoo vriend
schappelijk met haar omgaat."
Zuster Westwoud kleurde lichtelijk.
„Dat kan ik ook van Ina zeggen", beweer
de zij.
„Dat geloof ik niet", merkte hij ernstig
op. „Van Ina heb ik begrepen, dat zij een
grooten steun aan u heeft. En dat doet mij
genoegen."
„U overdrijft ietwat, mijnheer. Ina is
tamelijk zelfstandig en weet heel goed, wat
zij doet. Maar ik zal haar even zeggen, dat
u er bent."
„Heelt zij dienst? Men meende van niet."
„Dienst bepaald niet. Maar zij is wel op
de ziekenzaal. Elk oogenblik verwacht ik
haar trouwens."
Zij wilde het vertrek verlaten.
„Wacht even, zuster", zeide hij, opeens
een besluit nemend, ,,'k Heb nu een prach
tige gelegenheid, u een paar inlichtingen
te vragen. De laatste brief van Ina heeft
mij verontrust. Is zij overspannen?"
Zuster Westwoud lachte even hartelijk.
„Geen sprake van, mijnheer Neerlandt.
Dat zal Ina ook wel niet hebben geschre
ven."
„Neen. Maar zij kon het ergste voorloopig
verzwegen hebben. Dus het is niet zoo? Maar
wat is het dan?"
„Een weinig overwerkt. Niet eens heel erg.
Met zich rustig te houden, kan het hier
wel in orde komen. Maar dat is uitgesloten,
want midden in het werk houdt Ina zich
niet rustig. Daarom vindt de dokter het
beter, dat zij er eenige maanden uittrekt,
om dan weer met frisschen moed te be
ginnen."
Met een ruk werd op dat oogenblik de
deur geopend en een heldere stem vroeg:
„Mien, ik hoor, dat vader..." De spreekster
zweeg... „O, ja..."
Ina vloog haar vader om den hals, ter
wijl haar kamergenoote het vertrek verliet.
„Wat leuk, dat u hier is!" jubelde Ina.
Moest u vandaag in Amsterdam wezen?
Had het mij geschreven. Dan had ik me
vrij gemaakt."
„Daar kunnen we vanmiddag eens over
praten. Je kunt je wel een uurtje vrij maken,
dat ik terug kom?"
„Jammer, dat u niet één dag later bent
gekomen. Morgenmiddag ben ik geheel vrij
en dan had ik met u mede kunnen gaan,
de stad in."
„Dat is zeker jammer. Is er niet een weg
op te vinden, dat je vanmiddag vrij bent
inplaats van morgenmiddag?"
„De eenige weg is: ruilen met wie morgen
middag vrij is. Maar dal gaat niet gemak
kelijk. Misschien weet Mien... O, daar is
zij juist."
Met enkele woorden vertelde Ina den
wensch van haar vader.
En de ander wist waarlijk, als altijd, raad.
„Zuster Vermaat heeft vast geen bezwaar,
met je te ruilen, 'k Zal het haar onmiddel
lijk vragen. Het komt wel in orde. Maar dan
zitten we nog met de directrice. Zij heeft
geweldig het land aan ruilingen en stemt
alleen in hoognoodige gevallen toe."
Ina's vader stond op.
„Dan zal ik de directrice vermurwen",
zeide hij glimlachend.
Hij vroeg belet en het gelukte hem inder
daad, toestemming te verkrijgen. Als die
andere zuster nu maar plaatsvervangster
wilde zijn, kwam het in orde.
Hij haakte er naar, met Ina buiten het
ziekenhuis te vertoeven, daar hij het liefst
zoo vertrouwelijk mogelijk wilde praten.
Op den terugweg zocht en vond hij de
afdeeling, waar dokter Vervoort verblijf
hield, en vroeg dezen heel even te spreken,
nadat hij zijn naam bekend gemaakt had.
Dokter Vervoort, een jong assistent, ver
zekerde hem met de grootste stelligheid, dat
zijn dochter absoluut niets mankeerde. Hij
behoefde in geen enkel opzicht ongerust te
zijn. Het kwam wel meer voor, dat zij wat
overwerkt waren. Na een rustkuur was het
euvel verholpen.
Na deze verklaring was ingenieur Neer
landt. geheel gerustgesteld en aanvankelijk
opgewekt verliet hij een uurtje later met
Ina het ziekenhuis.
„We blijven niet in de stad", besliste hij.
,,'k Heb met dit mooie Meiweer wel trek,
naar zee te gaan..."
„Natuurlijk, uw zwak voor de zee", schert
ste Ina. „Maar ik vind het best."
„Naar Zandvoort?"
„Wijk aan Zee is zoo knus, papa. Maar dat
is zeker te ver?"
Onder Redactie van Jur. Schroder, Sta
dionstraat 29, Amsterdam, Z. Alles deze ru
briek betreffende, te richten aan dit adres.
Oplossingen binnen 10 dagen in te zenden.
De correspodentie.
Belofte maakt schuld. Ik beloofde de
ingekomen brieven in deze rubriek te be
antwoorden en los hiermede dus de schuld,
door die belofte ontstaan, af.
A. W. te Middelburg. Als een slag
genoteerd moet worden die beslist gedwon
gen is, van een bepaalde ruit naar een
bepaalde ruit dus, wordt wel eens volstaan
met een streep of een Ikruisje X. Dui
delijker, en daarom beter, vooral voor het
naspelen is, om steeds de nummers te no-
teeren van de ruiten van vertrek en aan
komst.
J. A. te S1 u i s. Ik zal die oude zaak eens
bezien. U hoort daar dus nog van.
A. D. te N i e u w d o r p. De nadeelen aan
een ladderwedstrijd verbonden, begrijp ik
zeer wel. De voordeelen, voor den oplosser,
zijn grooter dan de nadeelen, daarom ben
ik er toe overgegaan. Ik zal zien of er soms
meer dan een prijls beschikbaar gesteld kan
worden. Overigensmen lost op voor
zijn genoegen; men zendt in uit waardeering
voor het werk van hem die de rubriek redi
geert; men neemt een prijs als een „toe
vallige bate" dankbaar aan!
Dank voor uw „medewerking". Houd mij
aanbevolen.
W. D. te B. 0 p Z o o m. U hebt gelijk. Ik
weet uit ervaring dat er velen oplossen en
weinigen inzenden. Eén redacteur is dan
ook tevreden als hiji weet dat de rubriek
gevolgd wordt. Waar nu dit „volgen" voor
namelijk blijkt uit het inzenden der oplos
singen, voelt u dat het prettig is, veel brie
ven te ontvangen. Meer dan één oplossing
tegelijk inzenden heeft vele bezwaren (zoek
raken, vergeten, enz.). Eens in de 14 dagen
een briefkaartje is toch niet zoo heel erg
duur voor een damliefhebber?
J. de Z. „Jan de Zeeuw"? te A a g t e -
kerke. Voor damvereenigingen in Zeeland
ben ik gaarne bereid propaganda-cause-
rieën te houden of simultaan-seances te
geven. Mijn honorarium? Nihill
(Wordt vervolgd.)
DAMFIGUREN.
J. de Haas.
Overal en door iedereen genoemd „de
pionnier van het damspel in Nederland".
Groot propagandist. Prettig mensch en aan
genaam causeur. Ontbreekt bij geen wed
strijd van groot formaat. Nü als toeschou
wer; vroeger als deelnemer. Maar ik heb
zoo'n vermoeden dat De Haas na afloop van
een. ipartiji waarbij hij als toeschouwer te
genwoordig is geweest, niet minder ver
moeid is dan de spelers. In de laatste matoh
SpringerRaichenbach constateerde ik dit
meermalen. Ingespannen analyseert hij met
zijin oogen de standen op zijn zakdambord.
Een figuur! De figuur in ons Neder-
landsche damleven. Daarom open ik met
hem deze portretten-galerij.
De oud-kampioen van Nederland van 1909
(en daarna nog vele malen) speelt ook nu
nog een sterke partij. Versloeg hij in de
competitie van 1935—'36 aan 'bord 1 van
zijn club (Scheveningen) nog niet B. Sprin
ger, die zijn vereeniging (R.D.G.) aan
voerde?
En hoe! Ziehier deze partij:
J. de Haas (Wit) B. Springer (Zwart)
1. 34—29
2. 40—34
3. 4440
4. 50—44
5. 32—28
6. 37X28
7. 29—24
8. 35X24
9. 41—37
10. 37—32
11. 32X21
12. 28X17
13. 42X31
14. 47—41
15. 41X32
16. 40—35
17. 35X24
18. 44—40
19. 46—41
20. 41—37
21. 3228
22. 38—32
23. 40—35
24. 35X24
25. 45—40
26. 28X17
27. 43—38
28. 40—35
29. 35X24
30. 34—29
31. 24X13
3a 4944
S3. 2923
34. 32X23
35. 48—42
36. 36—01
37. 37—32
38. 23X12
39. 12X3
40. 3X34
41. BI28
42. 34X1
43. 3329
44. 1—18
45. 18—27
46. 38—32
47. 27.il6
19—23
14—19
20—25
10—14
23X32
5—10
19X30
18—22
16—21
21—27
17X37
12X21
21—26
26X37
14—19
19X30
10—14
7—12
1—7
11—17
7—11
14—19
19X30
9-44
17—22
11X22
14—19
19X30
3—9
13—19
8X19
9—13
19X28
15—20
25—30
4—10
1218
2—8
22—28
28X48
13—18
48X30
6—11
10—14
14—19
30—25
en zwart geeft op.
Stand na 37 van Wit:
1 2 3 4 5
6
16
26
36
46
15
25
35
45
47 48 49 50
Stand zwart 8 schijven op: 2, 6, 10, 12,
13, 20, 22 en 30.
Stand WSt 8 schijven op: 23, 31/33, 38, 39,
42 en 44.
Eten door de Haas zeer sterk gespeelde
partij, waarbij hij uitnemend benut heeft
het toelaten van Springer van den sterken,
ruil 2924 enz. bij den 7en zet.
Men spele deze (partij eens rustig na. Er
is veel uit te leeren.
