DE ZEEUW
TEGEN DEN STROOM
ABDIJSIROOP
vicToria
TWEEDE BLAD
F E U I LLETON
Uit de Provincie.
MIDDELBURG.
Het is zeer jammer, maar er is niets
Uw kind zal morgen
niet meer hoesten
AKKER's verstèrkte
ZUID-BEVELAND.
Wat fee week v&oiviel
VAN
ZATERDAG 30 OCTOBER 1037, Nr 26.
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
Reeds spoedig na het verschijnen van
mijn vorigen brief, ontving ik een ant
woord op de door mij gestelde vragen.
Het is bij1 'dit eene antwoord gebleven.
Het is evenwel zoo duidelijik en volledig,
dat wiji het er wel mee kunnen doen.
Maar daar er thans een andere actueele
kwestie plotseling opgedoken is, zullen
wij de afdoening tot de volgende week
laten wachten.
We hebben deze week een kleine wa
termeter-oorlog gehad. Het gevechtster
rein lag in de raadszaal op het Stad
huis. Volgens de courantenverslagen is er
zelfs een bom op de tafel van B. en W.
terecht gekomen. Zonder dat deze ge
barsten is, kwam men toch tot de ont
dekking dat het een reukelooze was.
Onze 'vroedschap behandelde deze week
de gemeentebegrooting voor het volgend
jaar. Die van het loopende 'jaar is nog: bij
lange na niet goedgekeurd, en in bijna
iedere vergadering wordt over een of
andere begroeting gesproken, zeer waar
schijnlijk in de e.v. raadsvergadering weer
over de begrooting van '37, terwijl die
van '38 al vastgesteld is. Dat doet er nu
minder toe, de vergadering van deze week
was de min of meer „officieele" begroo-
tingsvergadering, zooals men die eenmaal
per jaar pleegt te houden. Alles zag er
heel kalm uit. Niemand verwachtte iets
bijzondere. Doch plotseling, zonder voor
afgaande oorlogsverklaring, de bom op
de tafel van B. en W. 'Om in denzelfden
stijl voort te gaan, het mes werd op de
keel gezet, voor den len Mei 1938 water
meters of je leven.
Gelukkig geen panisohen schrik bij' de
aangevallenen, de bom bleek niet „echt"
te zijn, het mes zeer bot en toen men in
het kamp der aanvallers onderling hand
gemeen werd was het pleit spoedig be
slist. Of het plan van aanval niet goed
doordacht was, het doel te hoog gemikt,
de generalissimus de kracht van eigen
troepen had overschat, ik weet het niet,
maar om het met m'n 'vriend, die nog
wat gevoel voor humor heeft, te zeggen,
men dronk nog eens een glas en men
een plas, en verder bleef de zaak
zooals die tot heden was.
We houden voorloopig nog ons naar
veler oordeel onbillijk waterleidingtarief,
gebaseerd op kadastrale huurwaarde, al
leen gaan B. en W. voorzichtig aan het
ijzer warmen om zoo hier en daar wat
plooien glad te strijken. ïk hoop later nog
wel eens terug te komen op onze water-
lei'dingtarieven. De zoo plotseling inge
treden spanning is gebroken, zonder dat
interventie noodzakelijk is geworden.
Blijkens dezelfde begrootingsvergade-
ring zal het uiterlijk aanzien van ons
plaveisel in 1938 op verschillende punten
in onze stad belangrijk verbeteren. Zoo
half en 'half hoorden we van plannen tot
trottoiraanleg in de Lanigeviele. D'at zal
er nu heusch van komen. Dan, de ideale
klinkerbestrating van Molenwater, Hee-
rengraoht, Seisdam wordt doorgetrokken
tot de Langeviele brug, waarmee een der
verkeerswegen naar Vlissingen belangrijk
verbetert. Dan zal er een fietspad komen
op de kaden achter de boomen, te begin
nen bij het Badhuis en o.a. ook langs bet
trottoir op de Loskade.
Dat oo'k voortgegaan wordt met ver
beteringen aan het woonwagenkamp ver
dient toejuiching. In den deploratoelen
toestand daar ter plaatse kwam reeds
eenige verbetering, een bestrating in 't
vooruitzicht is wel het einde van alle
wenschen.
Dat ook de Singelstraat eindelijk eens
een beurt krijgt, is ook niet vóór den tijd.
En de verbetering van de Langevielesingel
tot aan 't Zand, voltooit daarmee de
goede bestrating, zoowel in de richting
naar Vlissingen als naar Koudekerke.
door E. R. G a r r a 11.
Uit het Engelsch.
17) _o_
D'e hulpprediker zag niet, dat de pre
dikantsdochter bleek was geworden; wèl
merkte hij op, dat zij opgehouden had
met het rangschikken der bloemen en hem
zeer opmerkzaam aankeek, met haar han
den op de tafel leunende.
„Tracey heeft gisteren een bezoek ge
bracht aan „Beltwood" om van mijnheer
Dtelacot steun te vragen. Men meent, dat
hij fabelachtig rijk is en dat hij alles voor
zich alleen houdt. Eu niet heelemaaï
nuchter, dacht de arme Tracey waar
schijnlijk, dat het tijd werd, dat de weelde
moest verdwijnen en dat 'het geld der rij
ken gelijkelijk onder de menschen be
hoorde verdeeld te worden, zooals de so
cialistische spreker ook had betoogd dat
moest gebeuren. Enfin, de zaak is nu deze
dat mijnheer Delacot hem teleurgesteld
heeft, hem in plaats van een zestig gul
den, die Tom Tracey dacht te zullen los
krijgen ,een kop thee heeft aangeboden
en hem weggezonden met de bedreiging,
Wij mogen niet mopperen. Ala men niet
behoort tot de menschen, die nooit te
vreden zijn, dan prijzen we ons gelukkig,
dat ieder jaar de noodzakelijke voorzie
ningen 'getroffen kunnen worden en ons
stadsbeeld, wat straten en pleinen betreft
er niet op achteruitgaat.
Als steeds
STENTOR.
Verkeersveiligheid van vrachtauto's
Het denkbeeld van den Bond van Be
drijfsautohouders in Nederland, om in
samenwerking met het Wetenschappelijk
Bedrijfsauto Instituut controle mogelijk te
maken op den toestand van motorrijtui
gen, zoowel met het oog op de verkeers
veiligheid als de bedrijfszekerheid, heeft
in de practijk zijn juistheid bewezen.
Controle is noodig en nuttig. De tech
nische controle wordt in steeds meer lan
den uitgevoerd. De internationale federa
tie van bedrijf&autohoudersbonden stelt
de voorwaarde, dat de controle dient te
geschieden door een neutrale instantie.,
dus niet door of vanwege de gebruikers,
noch door dén Staat of eenige overheid.
De B.B.N, is ten deze al voorgegaan
door de onderwerpelijke controle op te
dragen aan het W.B.I., dat werkt volgens
de reglementen van het Bureau Veritas
te Parijs en daardoor geheel aan de ge
stelde voorwaarden voldoet.
Voor de tweede maal komt een controle
wagen in Goes. Men zio de advertentie in
dit nr.
Uit het Volk'Voor het
Volk en de buurtcommissies.
(Slot.)
De verhouding tot de
Oranje-vereeniging.
De heer P. de Vos wees op een cir
culaire van de Oranjevereeniging aan de
buurtcommissies en vroeg of er geen sa
menwerking is.
De 'beer De Graaf herinnerde er aan,
dat voor de feesten in Januari j.l. de
samenwerking is tot stand gekomen op
verzoek van Uit het Volk. Er is geen
enkele wanklank gehoord tijdens de sa
menwerking. Dit was dan ook aanleiding
voor Uit het Volk om aan de Oranjever
eeniging een voorstel tot fusie te doen.
Die vereeniging zou dan moeten worden
opgeheven, maar zij' zou drie plaatsen in
het bestuur van Uit het Volk krijgen.
Deze vereeniging zou haar leden over
nemen met de door deze tot nu toe be
taalde contributie van 75 cent, terwijl
men bij Uit 'het Volk f 2.50 als lid en f 1
alis donateur betaalt.
Het antwoord luidde, dat de Oranje
vereeniging zou willen, dat een nieuwe
vereeniging uit de buurtcommissies zou
worden gevormd voor de Oranjeherden
kingen. Zij zou zich dan ontbinden. Uit
't Volk zou zich dan baar werk, dat zij nu
70 jaar deed, bet nemen van initiatief
tot of althans het leiden van die feesten
zien ontnomen. Dat was toch wel wat te
gepeperd.
aan te doen. Er werken nu twee vereeni-
gingen in dezelfde richting. Reeds bij de
oprichting der Oranjevereeniging heeft
spr. er op gewezen, dat dit een paskwil
zou worden en Mr D'ieleman en Mr van
Dusseldorp adviseerden de Oranjever
eeniging om zich te houden aan het doen
optreden van spreker® en 'het houden van
Kerkdiensten,
De heer A u e r meende, dat men meer
succes zou hebben bereikt, als men alle
7 bestuursleden van de Oranjevereeniging
had opgenomen in het bestuur.
De voorzitter meende, dat men dan
een bestuur van 19 leden had gekregen
en Uit het Volk heeft toch als oudste
vereeniging wel een beetje meer recht.
Naar aanleiding van een vraag van den
heer Bee'laerts van Blokland of dan niet
weer samenwerking mogelijk was als ver
leden jaar, las de secretaris, de heer
S c 'h e n k, een deel van het schrijven van
de Oranjevereeniging voor, waarin deze
zegt in 't vervolg weer tot samenwerking
bereid te zijn. Doch zonder die te trach
ten te verkrijgen riep zij reeds enkele
weken geleden deelnemers aan een te
houden optocht op.
De heer L i 11 o o ij was blij' met het
duidelijke antwoord van den voorzitter en
bracht hem daarvoor hulde. Men kon niet
royaler doen dan drie zetels aanbieden.
Spr. begrijpt niet dat de Oranjevereeni
ging een beroep doet op de buurtcommis
sies, die toch 'kinderen van Uit 'het Volk
zijn. Het zal moeilijk worden voor de
als U het vandaag nog de nieuwe verstèrkte
Altker's Abdijsiroop geeft, want daardoor
zullen de afmattende hoestbuien tot staan
komen en de benauwende slijm loskomen.
Akker's Abdijsiroop, thans nog versterkt en nog
geneeskrachtiger gemaakt, door toevoeging van
ae hoest-bedwingende stof codeïne, werkt als
een balsem op de borst, keel en longen. Ze bevat
een 20-tal kruiden, zooals de Aconiet en de Dro-
sera. die ook door de geneeskundigen thans
■worden beschouwd als de heilzaamste stoffen
ter bestrijding van de ademhallngs-stoornissen.
Elke lepel Abdijsiroop werkt verrassend snel op
de ademhalings-organen, lost de slijm op, stopt
den hoest, neemt de benauwdheid weg en ge
neest de rauwe ontstoken plekken der slijmvliezen.
,,'s Werelds béste Hoest-siroop", zoo noemt men:
Flacon 90 ct., f 1.50, f 2.4f\ f 4.20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
buuTtcommissies om aan beide vereeni-
gingen 25 pet. af te dragen. Men wil toch
oo'k geld in kas houden met het oog op
versiering e.d. op 6 September.
D'e voorzitter dankt den heer Lit-
tooij voor deze woorden en stipuleerde
nog eens, dat de buurtverenigingen da
teeren van zeer vele jaren geleden, maar
voor de feesten ter eere van den BOsten
jaardag der Koningin nog tot meer leven
kwamen, Na de huwelijksfeesten heeft
spr. direct opgewekt de commissie® in
takt te laten. Feitelijk zijn de commissies
■door Uit het Volk opgericht. Een naar
voren gebrachte wensch of kerkdiensten
mogelijk zijn, zal nader worden onder
zocht al had men dit nu juist aan de
Oranjevereeniging willen overlaten.
De voorzitter 'zeide, dat inzake de
Oranjevereeniging iedere commissie moet
doen wat haar hart haar ingeeft. Hij
wilde als goed 'Oranjeman geen stemming
maken voor het niet mede laten doen van
kinderen aan een feest uitgaande van de
Oranjevereeniging.
Op Woensdag 24 November zal weder
vergaderd worden,
De resultaten van de Pop-
pententoo'nstelling. Naar wij
vernemen was het totaal aantal bezoeker®
gedurende de drie dagen der poppenten-
toonstelling ongeveer 2500.
De bruto-opbrengst van entrees, ver
koop van poppen enz., verschillende ver
makelijkheden, buffet enz., bedroeg
f 1917.80. Het is zeker een mooie som,
zoo bij de f'2000.
lerseke. Slot Raadsverslag.
Gemeente-begrooting 1938.
De heer Bom gaf eenige algemeene ge
dachten. D'e werkloosheid is nu wel veel
minder geworden. Maar laten we niet
denken dat de oestercultuur reeds gered
is. Verre van dien. D'e meeste oester
kweekers staan er financieel nog niet
gunstig voor. Spr. prees B. en W. voor
de prachtige verbetering op de Haven.
Kan de dijk niet alsnog 10 meter verder
worden verbreed? Het Groene Kruis
moest een beetje meer subsidie krijgen,
n.l. f 100 inplaats van f 75.
De heer Hirdes wilde het salaris van
den bode met f 150 per jaar verboogen.
Het huidige salaris is veel te weinig. D'e
voorzitter had daar bezwaar tegen. Ex
zijn bijverdiensten. D'e beer Hirdes bleef
op verhooging aandringen. Kan niet een
vergoeding gegeven worden voor het ge
bruik van de fiets? vroeg de heer Corne-
nisse. De voorzitter stelde voor om deze
zaak nog eens door B. en W. te laten
overwegen. Aangenomen.
De beer Hirdes wilde de volontairs
ter secretarie na twee jaar dienst f 100
geven. D'e voorzitter wilde de volontairs
liever niet langer dan twee jaar houden.
De beer Kooman was tegen dat koste-
looze werken op de secretarie. De -ge
meente heeft er voordeel van, en die vo
lontairs moeten toch studeeren? De heer
Hirdes begreep niet dat van hooger hand
(Voor vervolg, zie ommezijde.)
Een overzicht van de stampvolle Apollo-hal te Amsterdam tijdens de Dt Kuyper-herdenking van Donderdag.
dat 'hij hem zou neerschieten wanneer hij
weer op het tooneel verscheen, ik geloof
dat hij en zijn vrienden een weddenschap
hadden aangegaan en om de overwinning
voor Tracey zeker te maken, is een man
vroeg in den middag naar „Beltwood" ge
zonden met een dreigbrief voor mijnbeer
Delacot, in de hoop dat deze hem beangst
zou maken".
„Hij is geen man, die zich spoedig be
angst maait naar ik heb gehoord", zeide
D'oris.
„Klaarblijkelijk niet, maar men weet
ook niet wat waar en wat niet waar is in
dit verhaal. Ik denk, dat Tracey een heel
verhaal heeft opgedisoht over de weelde
die hij op „Beltwood" gevonden heeft,
want voor de menschen in Stoneley is
mijnheer Delacot de zelfzucht in eigen
persoon. Nijdig, dat hij zijn weddenschap
had verloren, en woest op mijnheer Dela
cot, ging Tom Tracey rechtstreeks van
„Beltwood" naar de kroeg, en toen hij
die eindelijk verliet is hij in de rivier ge
vallen en verdronken. Natuurlijk, het was
de drank, die het den armen kerel deed;
maar hij is tot wanhoop vervallen door
het contrast tusschen zijn vrouw en zijn
kinderen, die gebrek lijden, en de weelde
op „Beltwood".
„"Weet mijnheer Delacot het?"
„Ja, 'hij weet het. Vanmorgen kwam er
een mand bij de weduwe thuis, geheel ge
vuld met levensmiddelen; en de mand
kwam van „Beltwood". Alles werd echter
bot geweigerd en terug gezonden met de
boodschap, dat brood het doode lichaam
niet levend zou maken. Men veronderstelt
dat Delacot, hoerende dat Tracey dood
was en vreezend, dat men hem er van de
söhuld zou geven, de etenswaren heeft
gezonden met het doel de tongen het zwij
gen op te leggen".
„Dat zou gemeen zijn", zei D'oris, maar
mèt dat ze dit zeide, herinnerde zij zioh
de lasterpraatjes, die haar zoo veront
waardigd hadden; en nu zweeg ze stil.
HOOFDSTUK VIII.
Een avondpart ij.
Katharine, niet in staat langer in de
pastorie van Stonely te blijven omdat ze
haar tante niet voor meer dan een nacht
achter elkaar alleen kon laten, trachtte
Doris over te halen met haar mee te
gaan; maar deze weigerde; ze kon de
oude Johanna niet alleen achterlaten.
Johanna echter, loste de moeilijk
heid op.
„Juffrouw Morrison", zeide ze, Katha
rine na 't ontbijt alleen in de salon aan
treffende, „ik zou graag willen, dat u
juffrouw Doris met u mee nam. Het is
niet goed voor haar, dat ze hier zoo alleen
is, en de dominé zal niet vóór 't eind van
de week terug zijn."
„Maar ze wil niet komen", zei Katha
rine, opziende van den brief, dien ze
bezig was te schrijven; „ik heb haar
gevraagd, maar ze heeft mijn verzoek
afgewezen."
„Ik zou wel eens willen weten waarom
ze dit deed", zei Johanna geraakt, wat
denkbeeldig stof wegblazend van den rug
van den stoel; „het is niet goed, zeg ik,
voor haar, om nu haar vader weg is,
in deze troebele tijden alleen te zijn; als
de dominé hier was zou hij 't zelfde
zeggen".
„Maar ze wil jou niet alleen laten en
daaraan heeft ze gelijk".
„Waarvoor is ze balng? Ik zou den
man wel eens willen zien, die het aan
durfde den drempel te overschrijden
wanneer Johanna Arch aan de deur
stond. Dat is alles onzin, naar ik vind;
neem haar mee, juffrouw. Toe, doe dat."
„En zul je dan niet bang wezen?"
„Bang! Wel, wat denkt u wel juffrouw?
Zoo lang juffrouw Doris veilig elders is,
ben ik niet bang. Ik zal alle vensters
vroeg in den avond sluiten en geen licht
laten branden voor in huis. Ze zullen
ons geen kwaad doen. U moet haar mee
nemen, u moet het doen juffrouw. De
verantwoordelijkheid voor haar drukt mij
zoolang ze hier is."
En zoo gebeurde het, dat Doris en
Katharine samen terugkeerden naar het
buiten van mevrouw Jameson.
De afgeloopen week was tragisch voor
de Ghineezen. Ze moesten ondanks hun
dapperheid en taaiheid bij Sjanghai te
rugtrekken. Zij bleken niet opgewassen
tegen het betere teohniscbo apparaat en
het overvloediger materieel der Japan
ner®, Vergeleken bijl 1932, toen zij tegen
over de Japanners in een soortgelijke
positie stonden als thans, zijn zij in mi
litaire organisatie en gevechtskracht wel
vooruitgegaan, maar nochtans herhaalt
zioh hetzelfde. In Noord-Ghina hebben
zij practisch het geheele gebied, dat de
Japanners aanvankelijk op het oog had
den, aan dezen moeten overlaten.
En nu is ook het lot van Tsjapei, het
onneembaar geachte en in vlammen op
gegane bolwerk, bezegeld en hebben de
Japanners vasten voet gekregen in Sjang
hai. Tot nog toe hebben de Westersche
mogendheden geen kans gezien, Japan te
dwingen, de bezetting van Mandsjoerije
weder op te geven en Japan heeft geen
reden om te duchten, dat de aanstaande
conferentie van Brussel grooter kracht
zal ontwikkelen dan de Volkenbond heeft
gedaan, om Japan te dwingen, zij'n
jongste successen prijs te geven.
't Bxutale Japan profiteert van en spe
culeert op de zwakheid en onderlinge
verdeeldheid van de Europeesche mo
gendheden.
Wat is en wat wordt er niet (men ver
geve ons het woord) gemodderd in de
Spaansche kwestie, maar wat gebeurt
er nu eigenlijk? Ja, het is hier Italië dat
zich heeft vastgelegd en op zijn doel, de
overwinning van Franco, blijft afsteve
nen, ondanks alle mogelijke besprekin
gen.
Mussolini wil vrede, ja, maar dan
moet Franco het in Spanje winnen en
moet Duitschland zijn koloniën terug
hebben. Dat zijn dan de eerste voorwaar
den, plus wat er verder nog zal volgen.
België heeft ook een onrustige week
achter den rug. Het Kabinet-Van Zee
land is heengegaan om de redenen, door
den premier in zij'n radio-rede meege
deeld. Hij' had nu genoeg van al die per
soonlijke aanvallen. Inmiddels is de heer
De Man, een sociaal-democraat, de vader
van het bekende „Plan", met de formatie
belast. Afgewacht moet worden, of bij
daarin slaagt.
In ons land hieven we gelukkig voor
onrust bewaard. Op grootsche wijze is te
Amsterdam, in een vergadering van
hooggeplaatsten en eenvoudigen, dr Kuy-
per en zijn geweldige arbeid herdacht.
De grondtoon was hier de dank aan
God voor het vele, ons volk in dezen
waarlijk groote geschonken.
DORDRECHT
„Ik heb Doris met me mee terugge
bracht'', zei Katharine, de kamer van
haar tante binnentredend; „ik wist, dat
u 't prettig zou vinden haar hier te zien
gedurende de afwezigheid van haar
vader."
„Verrukkelijk", zei mevrouw Jameson;
,,'t gelukt ons niet vaak je uit je druk
ken werkkring weg te halen", voegde
zij er aan toe, Doris de hand toestekend.
„Wat dat betreft, 't zal me benieu
wen wat mevrouw White er van
zal zeggen, dat ik vanmiddag mijn werk
in den steek laat", zei Doris; „maar ik
heb nooit gemist de laatste jaren en dus
moet ze 'tmaar voor lief nemen."
„En je hebt een dagje vacantie noodig,
lieve. Altijd werken en nooit eens vrij
dat is niet goed. Ik hoorde, dat je vader
naar een kerkelijke vergadering is? Hij
is in langen tijd mij niet op komen
zoeken, die ondeugende man; zeg hem
dit maar eens als hij weer thuis is. Kom
hier zitten en warm je wat; het heeft
vannacht iets gevroren, naar mij verteld'
is. Rol dien stoel voor haar hier bij mijn
sofa Katharine en dan moet je mij eens
het een en ander vertellen Doris. Hoe
staat het er voor met de zaken in Sto
nely?"
(Wordt vervolgd.)
