Rondgang door den Dam-doolhoi.
DE BOERDERIJ AAN DE VAL
LU j
H
t/>
lil
bi
8
s a
Wenken op electrisch gebied
e>
"3
m
u
22 i
OS
Q z
J?
1,515 s
S£ 5-i
£«0
j:
1
*-
a
3 t>
M
»J "c
O
5
CO
5
■O _I
■a
-
S O
Z
5
-5
"-1 J
5 ->
a
•a
•S
«M
E
I
a
o
A
a
«-»
to
03
O
B
B
3
c
w
'r
C9
LU
- "W -
cS K -M-Ö
£-g y 0 OS'S g
00 Jl t"4 P rH O
0 2,° ?_0 .0
h so o
°g£ O-ga 60
«a>H> o a) -
CD CD d
T3 "-« -rl P- CO
•S?" rf r* -Ö O
0 rt - "SW go
t> bO
a^a®&®3
a S-*
<5j Tj oj 73 .- t,
ï'-ö
tjf
O P
-4-»
d
A n
il
S
a 1
ST?
d
a
o
fl'3
03
a
o
ad
A
™a
aJ
d
a»
1 a>
a>
d
3
-*->
a
Q A
Z M
CD
T3 nd
5 I
D,
rS
rd
*-a
a
-ri
5? c
0 -5
a
S
a
rd CO
tJ
cd aJ
■3 2
iS
«4 a
ö^-g 60
1 -
a
rd d
d
cd cd
a
dS
bo co
d --'
W
*-• d
^3 X3
I O
:5 aJ (D eg
3 0) T*
-t-"d d
S
^*3
ft Cd
«■a10!
o£
«9°
a
QJ
-«->
d d
00 2
a
cd -j-<
cd'd
- d -d
CÖ Cl h H
cd CD a>
xJ •d a) t)
"S .2 h.a a
•rt.2M.g
a
~3
M
a
o
a>
s a
2 CD O
a bo,M
a
o d
d
cd M
I
CD
®-0
a
d
f o
cT
a
bo -
d
bO-2
Id
j
2
«J 0! 3]
O
J)
'd
aa
b0 O
d a>
2
»s^g
I§§1
N (D p^ CO
pj xj t3 *d>
cd d
-d j cd 5
JË
_-J Td CO S3
A
cd a
T3
-3 d
bo-cd
M
d
CD
d
cd u
jd d
O cd
bo
a c
o OJ
2 H0
SP o
d CD
cd u
bo
■«flS
p.m I
O T3
^.2
S. 5?
a d T3
p <D <3> M
o E^.ïï"g d
dn rj T3
W >4 -
O
©-S
2rö,ö
(DT3 M
IS'.
60 - a
m S
a 2
si a
UJ w 'CJ
5 £?a g
B 2 s
•g as I
CD d Ti W
o
"S-S^-0
0
:0 T3
N 0
a>
05 S 60
H
ago
So
d
CD
-*->
CD d
cd
rd
cd
cd
KJ
bo T3 d
- .2
rd ÏTJ rd
9 o_
M *d
f-« co J-;
a d
o S3'd
rl a
W
0O-?|
a§:5l
rd
073
o s a s
bT-S N 5
rj h
S 0
0 "3 a -S
■g jo 0 a
rt 0 0 O
0 M
"0 rö -a 0
h M
O CD r-j f-l
O CD .d O
&--S
8 ».2
'd d
«.§wl|d
3| g 0
(X)
rd P>
t:
d*3^-d
cd m
bC.© rd
H h O
r-i a> 0
cd bOTd 0
cd cd d t>
d ddr
a
a rrH
d
i^Ó*® o
cd
m :p^d M
o
dd bfl
d
Cd rj
0 -te
«3 P T=>
g1 ®-g
;-j f? .0 .g
2 05a s
rt is g 0 a,
0©
3o
73
0 g
w-g
cd
•d
rt d d
P
^00
«H (S
0
IS
a_6p.M
g«a
**-4 cd
u o id
cd 1
d o h
M cd CD
av U
0 s
Id d p
1-0
b0 N
P.
d
r^
:p?
d
d
-a^rd
T3
O
8
hO
■d
'•3
d d
d cd
®3
d
ho
rH H->
•^drP
cd u o
'd cd cd
cd
■s
°1 -
Si,
o
o
rd rP
bO
Mv
:0? a
is 3
T3 -*-»
O
p
I
0
bo
cd
t* co
fH
X3
d
-§ O -<
MSfl
fH CO cd
"S 0 "a o 0
S 0 e
a so 0
•n
g 0-
ni
O
«- 5
III bo
rH
CD bo
•Sl-S^S
O 0
*0 0 c4
:0f 0 03
ijfi 0
a h 0
d d
2 w
bo Qi cd
rA O
S o d
J 5 h MO
0 o '33 3
bo _d fcn
A O fd
cd (-, -j?
CO PP
co cd
i* S
s 0 a
h-j cd
:®s
a'C-h
®-s
d"S
H C_j
S.10 g
m
TJ 'f*
£_i -rH r^3
£3 -rH
CO cj rd
b0r-H O
rt co
,d
rO
cd
a
9 0
f
0
.2 0
a h b033
J- ®0 O
H->
0
d Jr
3 J s
2 03 60
fi^"0
d SÓ
bc,d
r-i
tJ
d
cd
»H
Ph
d
cd
d
co
bb -^ d
r-T^C!
Td rW
•^7 T3 1
o
d>
-g
o
bO
rd
H->
•d
pH
O
d d
p< bo *0
33.^7 O
te 2
■tj P a
0 cd ia
o 0 £w
het verkeeren over de gevolgen van een
vaak gering misdrijf. Dan komt het er toe
van pure bangheid noodleugens te verzin
nen of anderen de schuld te geven. Ze heb
ben hulp tot zelfhulp noodig. Hun soms
zwakke wil moet versterkt. Hun Thomas-
natuur, die hen de eenzaamheid doet zoe
ken, moet voorzichtig getrokken worden tot
meedoen met anderen. Niet „in een hoekje
met een boekje" moeten ze blijven: ze moe
ten sociale menschjes worden. Daartoe is
liefdevolle toegewijde aandacht van de
ouders en onderwijzers noodig. Men halc
deze kinderen eens extra aan, men spreke
met deze kinderen méér dan met anderen.
Voor een beroep op hun geweten zijn ze
vatbaar. Geen lichamelijke straf mag hier
toegepast! Ze moeten een vroolijke opge
wekte sfeer hebben: anders worden ze té
braaf, d.w.z. niet waarlijk goed uit zedelijk
besef, maar puur uit angst voor straf. Hun
innerlijk versombert en verkommert Het
worden tenslotte, eenmaal volwassen, pessi
mistische eenzaamlingen, die denken dat de
heele wereld tegen hen samenspant. Hoe
vreeselijk als déze kinderen een meester ont
moeten als Jan Ligthart beschreef in zijn
type:
„Meester Leer". Wat zoo'n man kan be
derven aan een dergelijk overgevoelig hart
las ik eens in een merkwaardig boekje van
S. Stemerding. Deze paedagoog schreef daar
over een onderwijzer die hij Kouwe Keyhart
noemde. Het slot van zijn schets wil ik hier
voor u overschrijven als een ernstige waar
schuwing, niet uitsluitend voor de onderwij-
wijzers maar vooral voor de vaders onder
mijn lezers, want ik weet maar al te zeer
dat er, liefst nog wel onder de vrooms
schijn van groote godsdienstigheid, vele
Kouwe Keyharts te vinden zijn. Vaders die
met een verkeerde toepassing der Bijbelwoor
den: „die zijn zoon liefheeft kastijdt hem",
teedere angstvallige kinderzielen voor goed
Verknoeien. Wél hebben ze dan als resul
taat „brave" kinderen, maar het resultaat is
voor te kostbare prijs verkregen.
„Langs een paar donkere trappen belandde
ik op een twee-hoog achter-portaal, dat toe
gang verschafte aan vier woningen.
Ik klopte aan een der deuren. Een net
vrouwtje deed mij open en verzocht me bin
nen te komen.
De betraande oogen en haar overwolkt
gelaat zeiden me, dat ze in zorgen zat.
„Heeft n verdriet, moedertje?"
»>Ja mijnheer, mijn jongen ligt ziek, erg
ziek. Hij heeft hooge koortsen en ijlde
nacht en dag. Nu ligt hij maar stil". On
willekeurig ging ze me voor naar het bedje.
Een geel-bleek gezichtje in 't kussen gezon
ken.
„Moedertje, moedertje, wat is hij ziek]
Och, heeft hij zoo geijld?"
„Ja, mijnheer, en steeds over de school
Aldoor had hij 'tte kwaad met den mees
ter: „Sla me niet meer, hoor! Ik kan 'tniet
mooier. Ik heb mijn best gedaan, meester!
O, o, meester ik kan 't niet helpen!
en zoo ging het soms een kwartier achter
een."
Toen ik naar huis ging, was ik vol diepe
droefheid over dat arme kind en zijn door
smart geslagen moeder en tevens was er
bittere boosheid in mijn hart op dien stug-
gen staalharden meester, die meer zielen-
moorder dan zielenhoeder moest heeten." 1)
Zouden er ook zulke vaders niet zijn?
P. W. J. STEINZ.
1) Zie S. Stemerding Gekiekt
RADIO-TECHNISCHE VRAAGBAAK.
Luisteraars enluisteraars.
We hebben zoo vaak de opmerking ge
hoord van radioluisteraars:
„Als met mijn toestel maar goed Hui
zen en Hilversum kan ontvangen, dan heb
ik verder niets noodig." Men weet meestal
Huizen en Hilversum (wat moet zijn Koot
wijk en Hilversum, daar de Huizerzender
al lang afgebroken is) nog niet eens uit
elkaar te houden en men heeft het over
N.CJt.V. en K.R.O. éénerzijds en A.VJELO.
en V.A.K.A. anderzijds. We weten, dat er
zelfs menschen zijn, die hun toestel alleen
maar om de drie maanden verstemmen,
omdat er dan de „beruchte" golflengtewis
seling is, die iedere buitenlander de schrik
op het lijf jaagt en die eigenlijk nooit weet,
waar hij nu precies naar luistert in Neder
land. Die „driemaandelijksche luisteraars"
luisteren over 't algemeen ook alleen maar
naar een bepaalde omroep en wat er verder
te beluisteren valt, laat ze in 't algemeen
„ijskoud", als we het zoo mogen zeggen.
Hebben ze dan nog de onbehoorlijkheid
om hun toestel van 's morgens tot 's avonds
aan te laten staan, om toch vooral niets te
missen", (terwijl ze daardoor juist „alles"
missen) dan verdienen deze menschen zeker
de naam „radioluisteraar" niet.
De echte luisteraar zal, voordat hij de
radio aanzet, eens opzoeken in een krant
of gids, wat zijn belangstelling heeft en zoo
zal hij, nu eens naar dit en dan weer naar
iets anders luisteren. Hij zal een mooi con
cert uit Londen hooren, om nog denzelfden
avond van het A.N.P. uit Amsterdam te ver
nemen, dat er iemand in Nergenshuizen 50
jaar getrouwd is, wat wij overigens niet als
nieuws beschouwen, wat in aanmerking
komt voor radio-uitzending.
Ons praatje van deze week heeft nu de
bedoeling om den radioluisteraar wat aan
wijzingen te geven, waarmee hij zijn „luis-
tergebied" nog meer kan uitbreiden. En dan
denken we aan het z.g. „ultrakortegolf ge
bied", wat op bijna alle moderne toestellen
tegenwoordig voorkomt en waar, in 't alge
meen, jammer genoeg, toch zoo weinig naar
geluisterd wordt. Dit heeft een oorzaak
Men vindt n.l. niet zoo gemakkelijk een sta
tion in dat „bereik", als in het gewone om-
roepgebied. Toch hebben de toestelfabrikan
ten het ons zoo gemakkelijk gemaakt. De
naam van de ultrakortegolfstations staat
zelfs op de schaal en toch hebben we zoo'n
moeite met „wereldontvangst", zooals we
dat ook wel noemen.
Om nu deze sensatie mee te maken, zal
ik U een paar practische aanwijzingen
geven.
We hebben ons toestel op de ultrakorte-
golfband ingesteld (15-51 M.). Op de aflees-
sehaal staat, behalve de stationsnaamindica-
tie, ook meestal een aanduiding van de
golflengte in meters. Is het bij ons dag
licht, dan zoeken we voornamelijk in het
golflengtegebied van 15-31 M. en is het bdj
ons donker van 25-51 M. Het is n.l. geble
ken, dat een station, wat b.v. op 19 M. uit
zendt 's avonds ('s nachts) minder goed te
ontvangen is, als overdag, terwijl het met een
station van b.v. een golflengte van 49 M.
juist andersom is.
We kunnen nu 't geheele ultrakortegolf-
gebied onderzoeken, maar het zal dan blij
ken, dat de meeste z.g. telefonie-stations
(waar dus gesproken of muziek gemaakt
wordt) op bepaalde gedeelten te hooren zijn
en wel in de buurt van 19 M.-25 M., 31 M.
en 49 M. We zijn dit banden gaan noemen
en zoo hebben we dus de 19 M. band, 25 M.
band enz.
We gaan nu heel langzaam aan de
afstemknop (bij wat hooger opgedraaide
steikteregeling, dan we gewoon zijn) in de
buurt van de banden draaien. We zullen
dan al direct morse-teekens hooren, maar
draaien we vooral heel voorzichtig, dan zul
len we ook al gauw ergens muziek kunnen
hooren. We moeten er vooral aan denken,
dat dit draaien heel langzaam gebeurt, en
wel zoo, dat we de wijzer op de afstemschaal
haast niet zien vergaan met het bloote oog,
want anders draaien we zoo gemakkelijk
„door het station" heen. Zoekt U dus voor
zichtig in de buurt van de al eerder genoem
de banden, dan zult U al spoedig de En-
gelsche, Noorsche en Duitsche stations hoo
ren, om niet onze „Phohi" te vergeten, die
regelmatig programma's naar ons Indië uit
zendt. En hebt U het zoover éénmaal ge
bracht, dat U de stations gemakkelijk kunt
ontvangen, die betrekkelijk dicht in de
buurt zijn, dan zult U ook bemerken hoe
gemakkelijk U g'eregeld de Amerikaansehe
uitzendingen van Schnenecteday kunt be
luisteren, welk station ieder kwartier zijn
roepletters W2 X A F met de aankondi
ging „Nationaal Broadcasting Company"
doorgeeft, terwijl er dan ook een pauzetee-
ken gegeven wordt van drie tonen achter
elkaar (laag-hoog-laag). Dit kunt U regel
matig iederen dag van 3 u. 20 's middags tot
21 u. 30 's avonds beluisteren op 19 M.
golflengte, terwijl de golflengte na 21 u. 30
verandert in ongeveer 31 M. De uitzendin
gen eindigen pas tegen den morgen. Dan
kunt U iederen middag de Nirom uit Bata
via, de Indische omroep, beluisteren op
29,24 M., die tegenwoordig ook op 19.80 M.
naar het moederland zendt en welke hier
meestal uitstekend te ontvangen is.
Dan is er op 19.71 M. en 25.42 M.
's avonds om 20 u. 50 Tokio te hooren, welke
uitzending begint met 'tJapansche volks
lied en een uur duurt. Er wordt behalve in
't Japansch, óók in één van de moderne ta
len aangekondigd. En wilt U eens typische
muziek hooren, probeer dan 's avonds eens
op de 31.80 M., dan kunt U Havanna op
Cuba waarnemen. De beste tijd is ongeveer
10 uur en de ontvangst is de laatste dagen
heel goed.
Er is nog veel meer te beluisteren, wat
de moeite waard is, te veel om op te noe
men. Er zijn nog de amateurbanden, waar
van vooral de 80 M. zoo interessant is. Hier
over hopen we een volgenden keer nog' eens
iets te zeggen.
Maar we willen tenslotte nog deze raad
geven: Als U op de kortegolf experimen
teert, doe het dan vooral op Uw gemak.
We moeten er even geduld voor hebben,
maar hebt U eenmaal een paar keer suc
ces gehad, dan zult U er pas echt de smaak
van te pakken gaan krijgen.
De lezers zouden ons zeer genoegen, als
ze ons luisterrapporten stuurden. Geeft U
b.v. de stations eens op, die U deze week
höorde, op welken tijd en hoe de sterkte van
het geluid was? Met deze gegevens kunnen
we dan precies vaststellen, waar en wanneer
de ontvangst in Zeeland het beste zal zijn
en met deze gegevens kunnen we weer an
deren van dienst zijn.
En nu nog de vragen:
1. K. d. K. te S. a. Zonder in conflict
te komen met verschillende bona fide fabrie
ken, die zonder onderscheid voor zich, uit
stekende apparaten in den handel brengen,
kunnen we U geen antwoord geven op Uw
vraag over 't aanschaffen van een bepaald
toestel. We zouden U aanraden U een paar
verschillende merken toestellen vrijblijvend
te laten demonstreeren bij U thuis en dein
kunt U zelf oordeelen. Let U vooral op de
kwaliteit van den toon, die ieder voor zich
zelf moet beoordeelen. We raden U verder
aan een toestel aan te schaffen, dat alle
spanningen van uit de accu betrekt (dus
zonder anode-batterijen), waarmee U, voor
de prijs dien U wilt besteden, zeker zult
slagen. Schrijf ons nog even wat U gedaan
hebt!
b. Zoo mogelijk zal aan Uw verlangen
worden voldaan.
2. W. M. S. te S. a. We kregen het
adres nog niet, maar zoodra we het hebben,
maken we het U bekend.
b. Op Uw vraag, om eens op populaire
wijze de werking van een radio-toestel uiteen
te zetten, komen we terug, indien er belang
stelling voor bestaat. Zijn er meerdere lezers,
die dit onderwerp interesseert? Schrijft U
ons dan even!
3. P. H. te U. Uw schema heeft geen
fout, maar hebt U wel voor neg. roosterspan-
ning voor de eindlamp gezorgd. Ik denk dat
U dit vergeten hebt!
door H. ZEEBERG.
3) -<k-
„Ga ik n als bondgenoote verliezen?"
vroeg zij.
t „Hoezoo? Verklaar je nader, Gretha.
Want ik begrijp niets van die vraag."
„Die is nogal eenvoudig, dunkt me. Het
schijnt wel, of u aan de zijde van Ina gaat
staan."
Het knappe gelaat van het meisje werd
ontsierd door een min of meer verachtelij-
ken glimlach.
„Maar waarom nu in vredesnaam? Zeg
me dan eens, wat je wilt," riep1 haar moe
der uit.
„Ik zou willen, dat lna uit de verpleging
ging. Er is nu een prachtige gelegenheid,
papa er van te overtuigen, dat de verpleging
voor haar niet deugt. Zij is er niet sterk
genoeg voor en wordt er overspannen van.
Als u dat vader op zijn gemoed drukt en u
maakt het geval nog wat erger dan het is,
wordt hij' bang en verbiedt hij Ina, over een
paar maanden weer naar het ziekenhuis te
rug te gaan. Dan hebben we dat alvast ge
wonnen."
Mevrouw Neerlandt glimlachte om het
enthousiasme van Gretha, die overtuigend
praten kon.
„Eerlijk gezegd, heb ik daar ook aan ge
dacht. De gelegenheid is er nu schoon voor.
Maar toen rees bij mij de vraag, wat er dan
moet gebeuren. Ina weer naar huis halen?
Ik voel er heel weinig voor en uit je ant
woord op mijn vraag van zooeven denk je er
precies zoo over."
„Nu, die vraag behoeft nog niet direct
beantwoord te worden. Het spreekt vanzelf,
dat Ina, als zij uit het ziekenhuis komt, en
ik hoop van harte voor goed, eerst een
maand of drie, vier een stevige rustkuur ne
men moet. In dien tijd kan met papa en
haar wel eens bepraat, wat zij dan moet
gaan uitvoeren. Zij wil nu eenmaal wat
doen, al is het niet noodig. Zij zou bij voor
beeld als dame van gezelschap kunnen gaan
of als particulier secretaresse van iemand,
die reist. Zij mag graag zwerven. En, zij
kan ook gaan studeeren. Ina kan alle rich
tingen uit en daarom vond ik het zoo'n
dwaas idee van haar, in de verpleging te
gaan."
„Je bent als altijd practisch. Je idee is
niet slecht. Inderdaad kan later overwogen,
wat met Ina aan te vangen. In elk geval
moet zij eerst geheel op dreef komen."
„Natuurlijk. Laat ze maar eens naar de
een of andere badplaats gaan, Maar niet
naar dat stadje, waarover zij schrijft, 'k Heb
dien naam nog nooit gehoord."
„Ik wel eens. Maar 'k weet niet meer,
in welk verband. Het doet er ook niet toe.
Och, ik ben er ook niet zoo mee ingeno
men
„Natuurlijk niet, mama," voer Gretha
heftig uit. „Die omgeving deugt niet voor
haar. In een predikantsgezin nota bene!
Heeft zij geen bekrompen ideeën genoeg?
En dat is daar natuurlijk een armetierige
boel. Je 'kunt het wel op duim en vingers
uitrekenen. In zoo'n plaatsje verdient een
predikant niet veel. Vandaar dat die doch
ter verpleegster is in Amsterdam. Dat is
niet van weelde. Dat kind moest natuur
lijk het huis uit. En nu heeft zij die arge-
looze Ina belezen, om een paar maanden
naar die pastorie te gaan. Natuurlijk als
stevig betalend logé, al rept Ina er niet van.
Voor hetzelfde geld kan Ina toch veel beter
naar een badplaats gaan en een behoorlijk
pension of hotel krijgen? Desnoods gaan wij
er dezen zomer ook heen en niet naar het
buitenland."
„Wel, wel, wat een opoffering, Gretha,"
spotte mevrouw Neerlandt, bedenkend, dat
Gretha nooit binnenslands de vacantie wil
de doorbrengen.
„Inderdaad, het is een offer. Als we Ina
maar uit de verpleging kunnen krijgen en
als zij haar verblijf niet zoekt in die arme
tierige pastorie, in die bekrompen omge
ving, dan heb ik dat offer er voor over."
„Het zou mij' wat waard zijn, als we Ina
van die bekrompen ideeën konden verlos
sen."
Mevrouw Neerlandt doelde op een ge
beurtenis van ongeveer een half jaar daar
vóór. 't Was toen zij op een triesten Novem
berdag verklaarde, naar de kerk te gaan.
Het was bij de Neerlandts geweest, als
of het in Keulen donderde. Haar moeder
bad haar aangezien met zulk een verbaas
den blik, dat Ina er even om glimlachen
moest. Gretha, onmiddellijk haar woorden
gereed, had gevraagd, of ze nu geheel en
al stapel geworden was. E'n toen had moe
der ook woorden gevonden, om haar stom
me verbazing uit te drukken. Alleen de inge
nieur Neerlandt, hoewel met een raadsel-
achtigen blik Ina aanziend, had gezwegen
en op de vraag van zijn vrouw, of hij dat
goedkeurde, min of meer onverschillig ge
antwoord, dat Ina het zelf maar weten
moest.
Zij was gegaan. Maar 's avonds was het
Onder Redactie van Jur. Schroder, Sta
dionstraat 29, Amsterdam-Z. Alles deze ru
briek betreffende, te richten aan dit adres.
Oplossingen binnen 10 dagen in te zenden.
Het contact is er.
Terwijl ik deze rubriek schrijf zijn er pas
eenige dagen verloopen waarin de oplossin
gen van de vraagstukken aan mij konden
worden opgezonden. En het aantal is nu
reeds groot. Ik mag dus vast stellen, dat
het contact er is. Nu gaat 'het er om dat
idt behouden blijft en dat de „Dammers-
Kring De Zeeuw" (D'.K.D.Z.) wordt uitge
breid. Als deze rubriek door U gelezen
wordt hebt U nog juist tijd om de oplos
sing te zoeken van de problemen uit de
eerste rubriek, een briefkaart te nemen, de
oplossing daarop te schrijven met Uw naam
en adres er onder en dan de kaart te pos
ten (natuurlijk moet het adres er op: Jur.
Schroder, Stadionstraat 29, Amsterdam-
Zuid). U kunt dan mededingen zonder ach
terstand óf voor beginners, óf voor gevor
derden.
Bij wijze van uitzondering wil ik hen ter
wille, de problemen nog even in cijferstand
geven:
Probleem 1, beginners. Zwart: 6
schijven: 2, 7, 12, 18, 20 en 23.
Wit G schijven: 26, 29, 31, 32, 34 en 40.
Wit maakt dam in 5 zetten 1
Probleem I, gevorderden, Zwart: 6
schijven: 8, 9, 15, 18, 22 en 37.
Wit 7 schijven op: 11, 19, 20, 24, 29, 39
en 48.
Wit speelt en winti
Dus nu? Direct de oplossing gezocht
en verzonden. Vooral dit laatste. Dat
vergeet men maar te vaak. Of men laat dit
na, omdat het wat moeite geeft. Hebt U
genot gehad bij het zoeken naar de oplos
sing? Doe dan mij ook een genoegen en
zendt Uw oplossing inl Afgesprokenl?!
Eenige belangrijke opmerkingen.
1. Eenige inzenders dachten, dat ik in de
Stationstraat woonde. Als men goed ziet,
zal men Stadionstraat lezen.
2. Strafport betalen is een zuur werk. Dat
vind ik. Wil U mij dit verzoeten? Plak dan
op een brief 5 cent en op een briefkaart 4
cent port. Dan is de zaak gezond (als ten
minste uw brief niet zwaarder is dan 20
gram. Bij inzending van een oplossing al
léén kan dat wel niet, maar ik verwacht
toch ook „eigen werk", partijen, zelf gecom
poneerde vraagstukken, standen, enz.).
3. Onze oplosserswedstrijd is doorloopend,
een z.g. „ladderwedstrijd". Men kan dus
steeds mee gaan doen. Bij volhouden komt
ieder eens op de bovenste sport (en krijgt
dan een prijs). Hoe eerder men begint, des
te eerder bereikt men de hoogste tree. Be
gint dus nu!
Radio en Damspel.
Des Maandagsavonds geeft de Nederland-
sche Dam-Kamioen R. G. Keiler dam-les
via de N.G.R.V.-microfoon. Men vraagt mij
uit den lezerskring van „De Zeeuw" waar
om ik het niet weer doe. D'aar zijn vele
redenen voor. Niet in aanmerking komt de
verondoi stelling, dat mijn cursus geen suc
ces zou zijn geweest. Dat was het juist
wel. In de „Omroepgids" kunt U dat ook
lezen. Daar staat: „Indien zijn (dat is Kel
ler's) lessen dezelfde belangstelling zullen
genieten als de twee jaar geleden gegeven
cursus, zal ons dit bijzonder verheugen". Er
zijn andere redenen. Ik kan door mijn werk
zaamheden moeilijk een vasten tijd 's avonds
afspreken. En dat is noodig, dat begrijpt
U. En dan, is Keiler, kampioen van Neder
land. De N.G.R.V. heeft dus wel een pri
meur door Keiler te bezitten als dam-
leeraar. En het doet mij genoegen, dat ik
daaraan heb mogen meewerken. De heer
Keiler, dien ik mijn specialen damvriend
mag noemen, houdt met mij contact over
den inhoud der lessen. Eén volgende dam-
cursus van de N.G.R.V. hoop ik weer te mo
gen en te kunnen geven. Ik vind het prettig
werk en het maken van propaganda voor
mijn geliefd damspel is mij een lust en vol
doening.
Keiler combineert.
De dam-meester R. G. Keiler stelde ons
zijn partij tegen den Rotterdamschen kam
pioen G. Janneman ter hand en gaf ons de
toestemming om voor de lezers dezer ru
briek deze partij te plaatsen. Wij geven de
zetten zonder commentaar tot het moment,
dat Keiler gaat combineeren. Keiler de po
sitiespeler geeft hier blijk van zijn alzijdig
heid. En hij verraste Janneman volkomen.
Men zette de stukken dus alle op en spele
de partij rustig met mij mee:
Wit (R. G. Keiler) Zwart (G. Janneman)
1. 32'28 18—23 2. 33—29 23 32
3. 37 28 19—24 4. 38—33 14—19
5. 41—37 20—25 6. 29 20 25 14
7. 37—32 12—18 8. 40—11 7—12
9. 41—37 19—23 10. 28 19 14 23
11. 34—29 23 34 12. 40 29 15—20
13. 35—30 20—25 14. 30—24 1—7
15. 3228 10—14 16. 45—40 5—10
17. 50—45 10—15 18. 37—32 14—20
19.43—38 17—22 20.28:17 11:22
21. 32—27 12—17
Stand na den 21 en zet van Zwart
1 2 3 4 5
6
16
26
36
46
15
25
35
45
47 48
49
50
Stand Zwart 15 schijven op: 2, 3, 4, 6/9,
13, 15/18, 20, 22 en 25.
Stand Wit 15 schijven op: 24, 27, 29, 31,
33, 36, 38/40, 41, 44, 45 en 47/40.
Wit aan zet!
In dezen stand maakte Keiler een fraaien
damzet. Zoekt U dien eens? In de volgende
rubriek hoop ik de uitwerking te geven.
Inzendingen van dezen slagzet worden
niet ingewacht.
met Gretha tot een hevig twistgesprek ge
komen, die haar had gevraagd, of zij' het er
nu bepaald op toelegde, den naam Neer
landt bij de kennissen in opspraak te bren
gen. 't Was toch al opgevallen, dat zij alle
pretjes en, zoo eenigszins mogelijk, alle ge
zelschappen vermeed. Eh er was wat ver
holen gespot met het feit, dat zij1 in de ver
pleging was gegaan. Moest men nu nog ver
nemen, dat het vreemde, excentrieke meisje
op haar manier vroom was geworden? 't
Mankeerde er nog maar aan, dat zij niet in
een klooster ging.
Aanvankelijk had Ina Gretha laten pra
ten. Maar toen deze in haar woede haar
allerlei onverdiende en gezochte verwijten
naar het hoofd slingerde, was Ina ook hef
tig geworden.
Den volgenden dag had mevrouw Neer
landt alleen opgemerkt, dat zij! hoopte, dat
Ina met die intense dwaasheid zou ophou
den, want dat het toch wel wat al te gek
werd. Het meisje had er niet veel op ge
zegd. 'tWas toch niet mogelijk, met mama
en Gretha daarover een ernstig gesprek te
hebben.
Die beiden wisten niet, dat zij wel met
haar vader een vertrouwelijk onderhoud
had gehad en hem verteld, hoe zij' in het
ziekenhuis in aanraking was gekomen met
een verpleegster, die de dochter van een
predikant was. Die was haar intieme vrien
din geworden. Tengevolge daarvan was zij,
overigens geheel uit vrije beweging, de kerk
gaan bezoeken en zoo was in haar de be
geerte ontwaakt, vrede voor haar zoekende
ziel te vinden.
(Wordt vervolgd.)
