ÜE ZEEUW
^üKFNationaIE
DeeI uw
De werking van
ABDIJSIROOP
is versterkt!
TWEEDE BLAD
'Steunnormen en
werkverschaffingsloonen.
BETTY'S LIEFDE
VERMOqEM
l_EVENSVERZEkERINq-BANk- RottercIaivi
De richtprijs van de tarwe.
Wat er deze week voorviel
feuilleton
De uitkomst geeft U het bedrag, waar
van Uw gezin, na Uw overlijden, per
maand zal moeten rondkomen, indien
gij niet verzekerd zijt
VAN
ZATERDAG 2 OCTOBER 1937, Nr 2.
De circulaire van den minister van So
ciale Zaken, Mr Romme, inzake steun
normen en werkverschaffingsloonen heeft
in sommige kringen nogal eenige deining
veroorzaakt,
Vooral sommige R.K. Maden zijn
slecht te spreken over dezen bewindsman
van wie was aangekondigd, dat hij met
zijn andere R.K. collega's een anders
koers zou aangeven.
Thans blijkt echter, dat deze ministers
met de andere leden van het Kabinet
van meening zijn dat in verband met de
moeilijkheden van financieelen aard voors
hands de mogelijkheid ontbreekt tot het
doen van allerlei belangrijke uitgaven
die op zichzelf gewenscht of nuttig zijn
En voorts heeft Minister Romme aan
de vakcentralen laten weten, dat aan het
verlangen om een algemeene verhooging
van de steunnormen en van de werkver
schaffingsloonen door te voeren, niet
kan worden voldaan.
Geen wonder dat de roode pers de on
tevredenen in het R.K. kamp prikkelt om
met dit optreden geen genoegen tu
nemen.
Daarnaast is er echter ook een rustige
bespreking van de argumenten door den
Minister voor zijn standpunt aangevoerd
De Minister acht een algemeene ver
hooging van de werkverschaffingsloonen
niet mogelijk, alleen reeds omdat de mar
ge tusschen het loon van de werkver
schaffing en dat van het vrije bedrijf als
dan in vele gezinnen te klein zou worden
en zelfs in verschillende gevallen geheel
zou verdwijnen.
De Minister staat dus evenals zijn voor
ganger op het standpunt dat de steunnor
men en de werkverschaffingsloonen niet
te dicht mogen naderen de loonen in hei
vi ijie bedrijf. Er moet tusschen beide
een zekere afstand blijven.
Nu wordt evenwel de vraag gedaan: is
dit uitgangspunt juist. Er zijn bedrijven
waarin de loonen al zeer sterk aan den
lagen kant zijn en waar ze feitelijk lig
gen beneden het levensminimum.
Welnu is het dan te verantwoorden deze
loonen als basis te nemen bij' werkver
schaffing en steunverleening?
Dit is een belangrijke vraag. E'n wij
kunnen ons voorstellen dat bewindslie
den die met het lot van de werkloozen
begaan zijn het met deze vraag weieens
moeilijk hebben gehad.
En toch zal wie over deze dingen ern
stig nadenkt, tot de conclusie moeten ko
men, dat een andere houding niet wei
mogelijk is.
Wanneer de steunnormen die van de
loonen naderen, dan moet dit voor het
gros der betrokkeen wel demoraliseeren-
de gevolgen hebben. Zeker, er zullen er
zijnen wij nemen aan dat het een vrij
belangrijk percentage zal wezen i die
onder alle omstandigheden hun uiterste
best zullen doen om werk te vinden en
het levensonderhoud voor hun gezin te
verdienen. Maar er zullen er ook
zijn en hun houding is menschelijk in
deze ontredderde wereld die zonder
meer een uitkeering zullen prefe-
reeren boven een met moeite ver
diend stuk brood.
Wij mogen ook wat dit betreft de wer
kelijkheid niet uit het oog verliezen. De
ervaring heeft ook hieromtrent wel een
en ander geleerd.
Maar, zoo redeneert men, de zaak heeft
ook een andere kant. Is het niet zoo', dat
van verhoogde steunnormen een stimu-
leerende werking uitgaat, tot verhooging
der loonen?
Wij gelooven het niet.
In het algemeen zullen de loonen wor
den bepaald op gronden van zakelijken
en van moreelen aard.
Op zakelijke gronden. Men zal zich af
vragen wat een arbeider voor een bedrijf
waard is.
61.) o—
De tijd spoedde zich voort en week na
week vervloog. Nog steeds was Pamela
niet in de pastorie teruggekeerd. Betty
maakt zich bezorgder en angstiger, dan
ze zichzelf en anderen wilde bekennen.
Eindelijk ontving ze een bijna onlees-
baren brief, met moeite geschreven door
een gewonde hand, die nog niet volkomen
hersteld was. De tragische inhoud bracht
de tranen in Betty's oogen, toen ze las:
„Lieve Betty,
O hoe verlang ik naar huis, naar vader
en jou, maar onmogelijk kan ik nog weg,
want Eugenia ligt op sterven en ze wil
graag, dat ik bij haar blijf tot aan het
einde toe.
Haar lijden is ontzettend en bijna niet
om aan te zien, maar ze is kalm en rus
tig, hoewel ze weet, dat voor haar geen
kans op herstel meer bestaat.
Als ik thuis ben, zal ik je alles ver
tellen, want schrijven kan ik al dat
vreeselijke niet. God zond ons een zware
beproeving en nooit zal ik den zielsstrijd
vergeten, dien ik heb moeten doorworste
len. Hij. wilde echter mijn onwaardig
Op moreele gronden. Men zal de vraag
stellen of het loon dat men uitkeert vol
doet aan den eisch, dat ook een arbeider
moet leven als een schepsel Gods.
Wie zóó het loon heeft bepaald zal ze
ker niet omdat aan werkloozen hoogere
uitkeeringen worden verstrekt, tot loons-
'verhooging overgaan,
Of het moest zijn dat een verhooging
van de normen een zoodanige arbeids-
schuwheid tengevolge had, dat men om
arbeiders te krijgen wel genoodzaakt zou
zijn tot loonsverhooging over te gaan.
Wij gelooven echter niet, dat het op
den weg der Overheid kan liggen op deze
wijze het loonpeil te beïnvloeden.
In het algemeen komt het standpunt
van Minister Romme ons dan ook als
juist voor.
Intusschen stemt het tot verheugenis,
dat de Minister met handhaving van zijn
standpunt, toch het mogelijke heeft ge
daan om de zwaarst getroffenen zoovee)
mogelijk te helpen.
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
Onze K. L. M.-vogels van den dienst
VlissingenHaamstede ronken nog steeds
in nauwkeurige regelmaat, op de minuut
af, boven onze stad. Bleven we de vorige
winter eenige maanden van dat geluid
verstoken, en misten vele stadgenooten
daardoor van den morgendienst een
waarschuwingssein van opstaan, of ont
bijten, of jas aantrekken en de deur uit,
dezen winter zal dat niet het geval zijn.
De winterdienisi blijft gehandhaafd. Daar
mee is dus niet alleen een genoegen ver
schaft aan de luchtreizigers, maar ook
aan de doodgewone aardmollen, fietsmol-
len, auto-, trein- en etc. mollen.
Korten tijd geleden hebben bovenge
noemde vogels een aantal kunstige lek
kernijen uit onze stad naar de lichtstad
gebracht, om daar op de wereldtentoon
stelling bekeken en gekeurd te worden,
en. zoowaar, een bezending medailles be
wees, 'hoe men het Middelburgsche ban-
ketbakkerswerk 'wist te waardeeren.
Een banketbakker zag zijn kunstwerken
in gebak bekroond met drie medailles, n.l.
een voor cacao-schilderwerk, een voor
marisepain-boefcseerwerk en een voor fan
tasiekoekjes.
Al kunt ge nu wellicht niet oordeelen
over het banketbakkersvak, evenmin als
ik, ge zult toch onwillekeurig onder den
indruk komen van den omvang van dit
vak, en dat een volledige opleiding niet
zoo maar -één, twee, drie klaar is. Dat bij
dat vak tenminste schilderen en boetsee-
ren vereischt werd, wist ik niet eerder,
dan toen ik het bericht las, waarin dit
werk bekroond werd. Dat je biji ons dus
van bet allerlekkerste kunt komen snoe
pen, is wel heel zeker. En behoort dit tot
de verboden dingen, dan is het gezicht
van deze kunstzinnige dingen op zichzelf
al een genot.
Maar nu scherts ter zijde. Niet alleen
bij' dit vak, biji haast alle vakken worden
tegenwoordig steeds hoogere eisohen van
vakbekwaamheid gesteld. En in ieder vak
geldt, dat men zich nooit te oud mag
achten nog wat te leeren. Mee van de
allernuttigiste gelegenheden zijn dan ook
wel de inrichtingen, waar men zich ver
der kan bekwamen in het vak dat men
uitoefent of wil gaan uitoefenen.
Tot dat doel kwamen de menschen uit
het kappersbedrijf, zoowel patroons als
bedienden bij. elkaar, om elen kappers-
school te stichten. 'Zoo maakte ook de
commissie voor vakopleiding en ontwik
keling van werkloozen haar plan van ac
tie voor den komenden winter bekend.
Wat een pracht gelegenheid voor vele
jeugdige werkloozen om zich verder te
bekwamenen in het ivak wat men aanvan
kelijk leerde, of in vakken waarvoor men
ambitie heeft. Deze commissie heeft een
zeer uitgebreid programma gepubliceerd.
Hoeveel ledigen tijd kan hier nuttig be
steed worden. Er is een zeer groote ver
scheidenheid in de cursussen, die men
denkt te geven. Yan chauffeur, metselaar,
straatmaker, stenografist, typist tot boek
houder toe. Moderne talen en wiskunde.
Hoe moesten de jongelui op deze gelegen
heid aanstormen.
En toch. Meermalen werd de klacht
vernomfen, dat de lust om wat te leeren
ontbreekt. En dat men vaak de ontspan
ning verkiest boven de inspanning. Of
leven nog sparen en daarvoor ben ik
Hem dankbaar tot in het diepst van mijn
hart. Ik wil het nu verder besteden tot
eer van Zijn heiligen naam en in Zijn
dienst.
Bid voor me, mijn lief zusje, en ook
voor Eugenia, dat haar sterven gemak
kelijk en haar einde vrede mag zijn.
Je bedroefde en berouwvolle zuster
Pamela."
Betty snelde met den brief, waarop de
sporen van tranen nog zichtbaar waren,
naar tante Margaret en samen lazen en
herlazen ze Pamela's bevende letters.
Enkele dagen later ontvingen ze het
bericht, dat Eugenia uit haar lijden was
verlost en nu duurde het niet lang meer,
dat Pamela als gebroken terugkeerde
naar haar ouderlijk huis, dat ze zoo vol
levenshoop en levensverwachting had
verlaten.
Het was een heel andere thuiskomst,
dan ze zich allen hadden voorgesteld.
Betty's hart stroomde over van mede
lijden, toen ze aan het station haar zus
ter herkende, die er zoo vreemd en droe
vig uitzag in doffe rouw, waardoor de
bleekheid 'van haar gezicht nog scher
per uitkwam.
Zwijgend kusten ze elkaar, want geen
van heide kon een woord spreken, nu
het moest de inispanning der ontspan
ning zijn. B.v. voetballen.
Dat de commissie zelfs aan speciale
verlangens voor het volgen van cursussen
wil voldoen, toont aan hoe serieus de aan
bieding is.
De jeugdwerkloosheid is een groot
kwaad. V.n.l. voor de jeugd zelf. Wat hier
geboden wordt is een groot goed. De
waardeering voor de aanbieding van dit
groote goed moet blijken uit het aantal
inschrijvingen van cursisten.
Het zou een verlammenden invloed uit
oefenen op de in onze samenleving aan
wezige krachten, die zich bier vaak be
langeloos voor gedupeerde medemenschen
beschikbaar stellen, als men deze beschik
baarstelling negeerde.
Als steeds, je
STENTOR.
DE ONRUST IN DE N. S. B.
Mussert en zijn naaste medewerkers.
Naar aanleiding van een mededeeling
door den heer Pont aan de pers verstrekt,
dat een bijeenkomst van hooge functiona
rissen der N, S. B, werd beraamd, waar
in besproken zou worden een verzoek van
Ir. Mussert om zich als leider der N. S. B.
terug te trekken, verneemt het „U. D."
het volgende:
Het initiatief tot deze bijeenkomst ging
uit van den heer Van Geelkerken, plaats
vervanger van Ir. Mussert, en de bijeen
komst zou worden gehouden in diens
landhuis te Lunteren. De beer Van Geel
kerken stelde zich voor, dat tot dit doel
bij hem zouden samenkomen de heeren
Van Duyl, Pont, Farweck en Koster en
gezamenlijk zou men dan aan Mussert
In verband met de opnieuw vastge
stelde richtprijs voor de Tarwe schrijft
de „N. R. Ct.":
Hoewel het dezer dagen aan de pers
verstrekte bericht niet geheel duidelijk is,
nemen wij aan, dat in den richtprijs voor
1938 ad f 10 de vergoeding voor bewaar-
loon is inbegrepen. Dit beteekent dus, dat
de steun op de tarwe in 1938 met 15 cent
per 100 kg. zal worden verhoogd.
Indien wij' ons afvragen, waarom tot
deze steunverhooging is besloten waar
van hoogere uitgaven voor bet Land
bouwcrisisfonds met de gevolgen van
dien voor den verbruiker het gevolg zijn
dan kunnen wij: slechts een veronder
stelling uiten. Immers een motiveering
van dit besluit heeft de regeering niet
gegeven. Wij vermoeden dan, dat de re
geering zich bij baar beslissing vooral
beeft laten leiden door bet feit, dat het
tarwe-areaal in 1937 belangrijk is inge
krompen ten opzichte van 1936 en wel
met ruim 30.000 ha. De vertegenwoordi
gers van de boeren hadden dit in 1936
reeds voorspeld op grond van den b.i. on
voldoenden richtprijs.
Wij moeten echter in aanmerking ne
men, dat de tarweteelt zich onder invloed
van den steun voordien abnormaal bad
uitgebreid (1930 58.000 ba; 1936 152.000
ba). Boeren, die zich vroeger weinig of
niet met bet verbouwen van tarwe heb
ben beziggehouden, zijn er in de crisis^-
jaren toe overgegaan, hun veelal voor
deze cultuur minder geschikte gronden
met tarwe te bezaaien. Dat de opbrengst
op dergelijke akkers te wenschen moet
overlaten, behoeft geen betoog. En dat de
productiekosten voor dergelijke bedrijven
daardoor naar verhouding te boog zijn,
is evenzeer duidelijk. Het is dus op deze
bedrijven geweest, waar de boer ophield
met het verbouwen van tarwe, toen de
richtprijs minder gunstig werd.
In dit licht moeten wij den teruggang
van bet tarwe-areaal dan ook bezien.
Daarom ook lijkt ons de recente verhoo
ging van den tarwesteun vooralsnog pre
matuur. Niet, omdat wij den landbouw
de hoogere inkomsten misgunnen, maar
omdat de regeering oogenschijnlijk al te
gemakkelijk is gezwicht voor den aan
drang van den landbouw om dezen steun
te verhoogen.
Het verhoogen van steunnormen in een
tijd, waarin een ieder verlangt naar bet
einde van de belemmerende landbouw
crisismaatregelen, beteekent de paarden
achter den wagen spannen. Uit een oog
punt van defensie is bet zeker gewenscht,
den eigen verbouw van tarwe te onder
houden. Maar op dit gebied kan toch
moeilijk verder worden gegaan dan het
instandhouden van de teelt op de daar
voor geschikte gronden.
de berinnering nog zoo bloedig pijnde
in hun harten.
's Avonds, toen Betty nog vóór het
naar 'bed gaan, even naar Pamela's
kamer ging, om haar zuster's hart te
troosten met kleine, liefdevolle zorg'en,
barstte deze plotseling uit: „Blijf nog een
poosje bij me, Betty. Ik voel me zoo een
zaam en mijn hart is zoo zwaar."
In spontane hartelijkheid sloeg Betty
haar armen om Pamela heen, terwijl ze
haar streelde en liefkoosde met moeder
lijke teerheid.
„Och, Pam, ik heb zoo'n medelijden
met je," zei ze zacht, „en ik ben toch
zóó blij, dat we je nu weer terug heb
ben."
„I'k verdien jou liefde niet," zuchtte
Pamela droevig. „Heb je mij dan al mijn
zelfzucht en al mijn lichtzinnigheid ver
geven?"
Betty's zwijgend antwoord zei meer
dan woorden en huiverend in herinnering
ging Pamela verder „Nooit zal ik deze
ontzettende weken vergeten, die begonnen
met den 'vreeselijken nacht, waarin we
meenden om te moeten komen in de
wreede vlammen en eindigden na Euge
nia's smartelijk lijden met haar sterven
in den bloei van haar jaren. Het was
zoo moeilijk om haar te helpen en te
troosten, vooral daar we wisten, dat er
een ultimatum richten. Hierdoor wordt de
mededeeling van den heer Van der Goes,
dat de conspiratoren nog om Mussert
heen zitten, bevestigd.
Ook de beer J. F. van Huls van Taxis,
oud-propagandaleider van de Ned. Nat.
Soc. studentenfederatie en oud-gew. con
rector voor Zuid-Holland van de N. S.-
vorming, heeft nu bedankt als lid van de
N. S. B., wegens geschokt vertrouwen in
haar leiding.
NEDERLANDSCH SALDO IN
CLEARING MET DUITSCHLAND.
Per 30 Sept. van 931.700.
Blijkens dezer dagen gepubliceerden
stand der clearing tusschen Nederl. en
DUitschl. per 30 Sept. j.l. vertoont deze
voor het eerst sinds de clearing op 24
Sept. '34 begonnen is een Nederlandsch
saldo. De achterstand die een maximum
van f 40 milliocn bereikte, is thans over
eenkomstig de in ons blad van 29 Sep
tember uitgesproken verwachtingen om
gezet in een Nederlandsch saldo van
f 931.700.
De vanouds beroemde AKKER's
ABDIJSIROOP is een naluur-genees-
middel, daar de werking in hoofd
zaak berust op de geneeskracht van
extracten, bereid uit reeds in oude
tijden bekende „genees-kruyden"
AKKER's ABDIJSIROOP, bereid vol
gens oud recept, is dus een aan de
natuur ontleend geneesmiddel!
De genezende, hoeststillende,
slijmoplossende en kalmeerende
werking van de kruiden-extracten,
welke AKKER's ABDIJSIROOP zoo
beroemd hebben gemaakt,is thans
door een nieuwe toevoeging van
den bekenden Apotheker Dumont
nog sterker, nog sneller, nog
krachtiger en nog doeltreffender)
Een lepel AKKER'S ABDIJSIROOP
werkt tnans 2 x zoo snel als voorheen I
Een ongeëvenaarde werking tegen»
hoest, bronchitis, kinkhoest, verwaar
loosde verkoudheid, griep, influenza.
De verlaagde prijzen zijn thans i
90 ct. F 1.50 F 2.40 F 4.20
■3 dagen 6 dagen 12 dagen 24 dagen
gebruik gebruik gebruik gebruik
De grootere flacons zijn bij
voortgezet gebruik voordeeligerl
geen hoop op 'beterschap bestond. En
weet je, Betty, wat ik zoo heel erg vond?
Dat ik zoo machteloos moest toezien en
niet in staat was haar in iets te helpen.
Toen ze in haar zielsangst me kermend
smeekte om geestelijke hulp, kon ik haar
niets anders aanbieden dan een leeg
hart en een verspild, onwaardig leven.
Wat heb ik toen dikwijls naar jou ver
langd, kind, naar jou kinderlijk geloof
en je liefdevol begrijpend hart, want jij
bad baar den weg kunnen wijzen, die
leidde naar Golgotha's kruis, waar Chris
tus onze zonden heeft gedragen."
„En was er toen niemand, die haar
■die hulp en troost beeft gebracht?" riep
Betty smartelijk uit.
„Gelukkig wel, God zond, Eugenia een
vredebode in de gestalte van één der
verpleegsters, een lief, eenvoudig
Schotsch meisje. Zij gaf met haar simpel
geloof Eugenia datgene', wat ze noodig
had, en wat haar 'beste 'vriendin haar
niet had kunnen geven en 't was of er
een wonder plaats gegrepen bad met onze
lieve, afgemartelde zieke. Rust en vree
hadden haar, van pijn verwrongen gezicht
ontspanning gegeven en uit haar oogen
waren angst en verschrikking geweken
om plaats te maken voor het innigste
geluk. Eugenia had den weg naar
eeuwige vrede gevonden en ze wist ver-
Het was voor de N.S.B. geen blijde
week, zóó zelfs, dat deze als regel bral
lende lieden er wat stil van geworden
zijn. Het eene bedankje na het andere
komt te Utrecht binnen. Mannen, die een
vooraanstaande positie in die beweging
hebben ingenomen, hebben er genoeg van
gekregen. En het meest bedenkelijke is
wel hun motief: ze hebben geen vertrou
wen meer in de leiding. Dat is wel het
ergste voor deze beweging, waarvan bet
blind vertrouwen in den leider het fun
dament is. Geen wonder dan ook, dat als
dat fundament niet meer deugdelijk is,
het gebouw gaat kraken. Overigens voor
de heeren, die nu wegloopen, een uit
komst, dat zij; nog vrij de beenen künnen
nemen. Als hun beweging eens aan het
bewind was gekomen, hadden ze die vrij
heid niet meer, ook al hadden ze nóg
zulke bezwaren tegen hun leider!
Natuurlijk zal ieder, die het wel meent
met land en volk en onze rechten en vrij
heden lief heeft, met genoegen zien, dat
dit zaakje aan het verloopen gaat. Dat
feit kan straks op 9 Oct. te Lunteren door
geen daverende redevoeringen ongedaan
worden gemaakt.
Aan gedaver heeft het ook in Duitsch-
land deze week niet ontbroken. Musso
lini, die enkele dagen de gast was van
Hitier, heeft, evenals zijn gastheer zijn
longen uitgezet en het publiek heeft zijn
stembanden schor geschreeuwd.
Nog dagen en weken lang zullen jour
nalisten, politici en diplomaten zich met
de jongste Duitsch-Italiaansche gemeen-
schaps-manifestatie hebben bezig te hou
den. Nauwelijks zullen zij' eenige rust
hebben kunnen nemen, of de Duitsche
Fïïbrer zal zich weer naar Rome begeven
en men zal weer stof te over hebben.
Het uiterlijke effect was inderdaad
overweldigend. De regie was voortreffe
lijk. Maar tot de nuchtere werkelijkheid
teruggekeerd, vraagt men naar den
eigenlijken zin van de voorstelling.
Was bet 't eenige doel van Hitier en
Mussolini een demonstratie te geven van
de verwantschap en verbondenheid van
het Italiaansche fascisme en het Duit
sche nationaal-socialisme, en er de we
reld mededeeling van te doen, dat zij' de
twee sterke mannen zijn, waarop de vre
de van Europa rust. Of hadden zij an
dere drijfveeren?
Voor Europa is de hoofdzaak dit: is de
as RomeBerlijn inderdaad, zooals ge
zegd wordt, waarborg voor den vrede of
een groote bedreiging van dien vrede
Wij: willen verklaren, dat we in 'dit
opzicht, ondanks de plechtige verklarin
gen, verre van gerust zijn. Italië heeft
den buit (Abessynië) op een manier,
waarvoor geen fatsoenlijk woord past,
binnengekregen. Welke plannen heeft bet
verder nog en welke beeft Hitier? Gaat
deze niet van het standpunt uit: „Recht
is, wat bet Duitsche volk dient"?
De toekomst zal leeren, of bet meenens
is met de toegestoken band aan de an
dere landen, of het inderdaad komen kan
en zal tot een accoord met Eiigeland en
Frankrijk. Maar voorloopig vreezen we
nog, dat Italië xnet Slpanje iets in 't
schild voert en dat Hitler koloniën wil.
Ook hebben we in de redevoeringen
naast vredelievend klinkende uitlatingen
veel uitdagends geboord.
De gebeurtenissen in Europa en die in
bet Verre Oosten beïnvloeden elkaar. Z:ijt
maken het probleem van den oorlog al
gemeen.
Reeds nu heet het, dat Japan binnen
een half jaar zal winnen, indien China
door geen ander geholpen wordt.
Het is echter nog zoover niet. 'De Ghi-
neezen zijn taai en weren zich krachtig.
Ze boekten zelfs bij! Sjanghai enkele suc
cessen.
Japan, welks bombardementen van
open steden terecht door den Volkenbond
is afgekeurd, trekt zich daarvan weinig
aan en heeft te kennen gegeven hiermee
voort te zullen gaan, als dat in zijn be
lang wordt geacht.
Als de Volkenbond werkelijk kracht
kon ontwikkelen, moest hij een dergelij-
ken Staat door een economischen boycot
nu toch lam leggen. Dat zou ten volle ver
diend zijin.
geving van haar zonden in het bloed 'van
het Lam 'Gods, dat om onze overtredin
gen werd geslacht."
„0 Pamela, wat is dat heerlijk," fluis
terde Betty met glanzende oogen. „Geen
wonder, dat je die verpleegster benijd
hebt om dat voorrecht, dat ze aan Euge
nia mocht meededen.
Het bleef stil in de schemerige meis
jeskamer.
Beide zusters voelden het, dat een
nieuwe, ongekende band hen samenbond
en dat het leven hen dichter dan ooit bij
elkaar had gebracht. D'an ging Pamela
peinzend verder
„Het was zoo heerlijk voor Eugenia,
dat ze haar vroegere verloofde nog mocht
zien éér ze stierf en dat ze van zijn lip
pen mocht hooren, dat. hij haar al het
minder mooie vergeven had, wat ze hem
eens had aangedaan. Hij' is de eenigste
man geweest, van wi'en ze echt hield,
niettegenstaande ze hem zoo wreed be
handelde, omdat ze meende wel een beter
en rijker huwelijk te 'kunnen doen. Ze is
hier naar toe gekomen met het opzette
lijke doel om 'bij hem de oude liefde en
bewondering weer wakker te roepen,
maar dat is haar absoluut mislukt en ze
kon er bijna niet overheen komen, dat
hij zoo totaal onverschillig voor haar
was geworden. (Wordt vervolgd.)
