Ons gezag op den Nieuwen Waterweg
BETTY'S LIEFDE.
Verbindend- en onverbindend-
verklaring ondernemers-
overeenkomsten.
DE ZEEUW van Dinsdag 7 September 1937. Tweede blad.
Steun aan tuinbouw.
FEUILLETON
~4lY v
Installatie van de commissie-Verschuur.
Binnenland
Hoe een herhaling van het gebeurde
met het Spaansche schip te .voorkomen?
De wederrechtelijke vlucht van het
Spaansche s.s. Aizkori Mendi heeft een
leemte aan den dag doen treden in de
handhaving van het Nederlandsche gezag
op den Nieuwen Waterweg.
Als wij het wel hebben, zegt het Va
derland, is de gezagvoerder van het
schip op drieërlei wijze in overtreding
geweest. Ten eerste heeft hij zich op Ne-
derlandsch watergebied aan diefstal
schuldig gemaakt. Zooals is gemeld, heeft
de kapitein volgens mededeeling namens
den agent der reederij een brief getoond
van de reederij, welke na den val van
Bilbao naar Londen is overgeplaatst, bij
welken brief hij en 'de volledige beman
ning op staanden voet werden ontslagen.
Het schip werd dus gestolen, toen de
kapitein met behulp van een gedeelte der
bemanning het aan de beschikking van
de reederij onttrok.
Voorts heeft de kapitein niet alleen
drie Spanjaarden, 'die niet aan zijn zijde
stonden doen opsluiten, doch gedurende
den tijd dien hij behoefde om zee te kie
zen, ook drie Nederlanders wederrechte
lijk van hun vrijheid beroofd onder be
dreiging dat zij de eersten zouden zijn,
die er aan zouden gaan, indien er tegen
zijn schip geweld werd gebruikt. En ten
slotte heeft hij niet voldaan aan de som
matie van bevoegde Nederlandsche amb
tenaren om te stoppen.
Voor de toekomst moet voor gevallen
als deze dus een voorziening worden ge
troffen opdat de Nederlandsche overheid
niet meer voor een tweede maai straffe
loos kan worden getart.
Hr Mr Medusa aan welken mijhenleg-
ger aanvankelijk opdracht was gegeven
de Aizkori Mendi op zee aan te houden,
welk bevel later is ingetrokken toien de
gevangenen op de loodsboot waren afge
zet, lag te Vlissingen, dus een heel eind
uit de buurt. Het fort te Hoek van Hol
land heeft géén bediening, doch slechts
bewaking door een paar man, len kon
met zijn geschut geen kracht bijzetten
aan den eisch tot stoppen.
Daar de middelen waarover de politie
beschikt onvoldoende zijn om een groot
schip tot gehoorzaamheid te dwingen, is
het in een tijd als deze geen overbodige
luxe, op het vaarwater naar een wereld
haven als Rotterdam een oorlogsvaartuig
met voldoende machtsmiddelen en vol
doende snelheid te stationeeren, waar
mede tegen overtredingen van de wet zoo
no o dig kan worden opgetreden. Indien de
convooidiensten elders geen oorlogsvaar
tuig voor 'dezen dienst overlaten, zou men
een schip kunnen bewapenen, er zijn
reeds geslaagde proeven met gewaplende
trei'lers gedaan of nog andere machts
middelen als parate batterij aan den Wa
terweg in gereedheid kunnen houden.
Wij hopen, dat deze les uit het ge
beurde zal worden geput. Ook onze vol
kenrechtelijke betrekkingen zouden door
een nieuw geval van dergelijlken aard
geschaad kunnen worden.
Het Hdbl., dezelfde kwestie bespre
kend, merkt o.m. op
Het is diep betreurenswaardig, dat het
Nederlandsche volk zoo weinig begrip
heeft getoond voor de beteekeDis ivan de
zeemacht, en heeft toegestaan, dat deze
het slachtoffer werd van op dit gebied
onverantwoordelijke bezuinigingspogin-
gen. Alleen aan het geluk en het t o e-
val is het te danken geweest, dat er tot
nog toe oorlogsschepen beschikbaar wa
ren voor Straat Gibraltar.
Bewaking van den Waterwag kan men
de Marine in Nederland thans echter niet
opdragen zonder de opleidingen in de
war te sturen. Een permanente be
waking met een schip, dat la minute"
kan wegvaren en gevechtsgereed is, stelt
hooger eischen dan menigeen denkt; en
één schip is voor een dergelijken dienst
zeker onvoldoende.
Indien de aanstaande Middellandsche
Zeeconferentie tot resultaat mocht heb
ben, dat internationale vlooteenheden
zouden gaan patroiulleeren in de Middel
landsche Zee 1 waar ook groote Neder
landsche handels- en scheepvaartbelan-
gen op en om den zeeweg naar Indië lig
gen als verweer tegen de „onderzee
piraten", die deze route thans onveilig
maken, zou Nederland, eveneens uit ge
brek aan materiaal, niet bij machte zijn
aan deze taak medewerking te geven. De
eenige mogelijkheid zou zijn enkele tor
pedojagers uit Indië te laten komen, doch
daar zal mlan deze schepen, gezien den
toestand in het Verre Oosten, allerminst
kunnen missen.
Op den kapitaalSdienst van de D'efen-
siebegrooting 1938 zal nu echter een post
worden gebracht voor den aanbouw van
drie bewakingsvaartuigen. D'at worden
schepen voor bewaking en neutraliteits-
handhaving in onze territoriale wateren,
waaraan dringende behoefte bestaat ten
waarvan de bouw reeds veel te lang is
uitgesteld. De snelheid van deze vaar
tuigen zal ruim voldoende zijn om 'vracht
schepen te achterhalen.
Laten wij hopen, dat ook met den
bouw de grootst mogelijke snelheid zal
worden betracht! De kritieke tijd waarin
wij thans leven, maakt, dat wij méér
machtsmiddelen noodig hebben dan vroe
ger. Als wij de wereld demonstreeren
geen baas meer in eigen huis, i.e. den
Nieuwen Waterweg, te kunnen blijven,
zullen wij er niet op behoeven te reke
nen, dat men ons gezag zal respecteeren.
D'e bewakingsvaartuigoo zijn er echter
voorloopig nog niet, en toch mag het niet
meer voorkomen, dat vreemdelingen in
onze eigen territoriale wateren maar
doen wat zij willen. Allereerst is het dan
ook noodig, dat de politie over betere
middelen beschikt dan thans het geval is.
Behoorlijk bewapende, snelvarende mo
torbooten kunnen in betrekkelijk korten
tijd gebouwd worden. Naar wij hooren, is
thans bij een Amsterdamsohe werf een
motorboot voor den recherchedienst in de
noordelijke zeegaten in aanbouw, die een
maximum-snelheid zal hebben van 22 zee
mijl per uur. Dergelijke vaartuigen be
boeren ook op den Nieuwen Waterweg
aanwezig te zijn.
De eenige maatregel, die in den over
gangstijd thans direct kan worden ge
nomen, is het bemannen van het kust-
fort te Hoek van Holland, zoodat dit dag
en nacht gereed zou zijn om een sdhip,
dat ons gezag tart, te genezen van de
„dwalingen zijns weegs". Tot het station-
neeren van een oorlogsschip voor perma
nente bewaking is de marine momenteel
niet in staat. Het is pijnlijk, om dit te
moeten erkennen, doch het is onze eigen
schuld
D'e tocht van de „Aizkori Mendi" had
werkelijk eenige overeenkomst met Urbi-
na's sensationeele vertrek uit Curacao met
den Nederlandschen gouverneur als gij
zelaar aan boordGuragao lag echter
ver weg; nu zijn wij machteloos gebleken,
om op Europa's belangrijksten waterweg
het gezag te handhaven.
Moet het bij wijze van spreken eerst
zoover komen, dat een aanrander den
burgemeester van Rotterdam langs het
water ontvoert, of met de schatten van
het museum Boymans wegstoo-mt, alvo
rens wij de les verstaan? Een bittere les,
doch laten wij 'haar dan nu ook tenmin
ste trekken. „Je Maintendrai" staat nog
altijd in onls wapen. Wij zullen moeten
toonen, bereid en in staat te zijn, om dat
waar te maken.
Uitkeering van ten hoogste f 1.300.003
uit het Landbouwcrisisfonds.
De minister van Economische Zaken
heeft besloten uit het Landhouw-crisis-
fonds aan hen, die als teler van gewassen
van den tuinbouw zijn aangesloten bij de
stichting Nederlandsche Groenten- en
Fruitcentrale, en op den dag der uitkee
ring geacht kunnen worden hun bedrijf
alsnog uit te oefenen, steun te verleenen
tot ten hoogste f 1.300.000.
HOOFDSTUK XIV.
Tusschen leven en dood.
Het was op een dag, waarom Jim la
ter dan gewoonlijk verscheen met zijn
nieuwstijdingen uit het dorp, dat Betty
telkens rusteloos naar buiten Mep en te
gen het hek leunde, zich angstig afvra
gend, waarom hij zooveel later zou zijn
dan anders. Nauwelijks voelde ze de zon
nehitte branden op haar hoofd en de
zachte zomerwind had vrij spel met de
kleine krulletjes, die haar Manke voor
hoofd omkransten.
Ze was zich er niets van bewust, hoe
lief ze er uitzag in haar wit zomerjapon
netje, dat wedijverde in blankte met de
anjelieren, die ze in haar ceintuur had ge
stoken. Brandend van ongeduld zochten
haar oogen den weg af, en eindelijk ont
dekte ze heel in de verte Jim's naderen
de gestalte. Vergiste ze zich, of liep hij
werkelijk zooveel langzamer dan de vo
rige dagen?
Nauwelijks kon ze stil blijven staan;
ze had hem wel tegemoet willen vliegen.
Met ingehouden adem wachtte zij z'n
komst af, en haar bange vermoedens ver
dubbelden zich toen ze Jims roode ge
zwollen oogen en zijn bleek gezicht zag.
Ze beduidde hem, vlugger te loopen,
maar onwilMg volgde hij dien roep en
nauwelijks kon hij zich goed houden,
toen hij eindelijk voor haar stond.
„Jim, wat is er?" riep ze angstig uit.
„Zeg het gauw!"
„Het is de dokter, juffrouw Betty",
snikte de jongen. „Nu is hij zelf ziek en
ik hen zoo bang
„Wan., wanneerstamelde ze.
„Vanmorgen. Bijna den geheelen nacht
was hij bezig, en teen hij naar hier ging,
is hij onderweg bewusteloos neergeval-
len.Zij hebben hem vóór zijn huis gevon
den en ze dachten eerst, dat hij dood
was. Wat moeten we nu zonder hem be
ginnen. O, God zal hem toch niet laten
sterven, wij kunnen hem niet missen."
Werktuigelijk herhaalde Betty Jim's
laatste woorden. Hem troosten kon ze
nie4 nu izulk een groot (verdriet was
neergedaald in haar eigen hart. Het
stormde in haar ziel, nu ze wist de
martelende zekerheid, dat Alwyn geval
len was op zijn post en dat zij hem
niet missen 'kon.
Nu was dan bewaarheid het angstige
voorgevoel, dat ze met zich droeg, sinds
ze met eigen oogen had gezien, hoe wei
nig Alwyn zich zelf spaarde, als het
De Minister van Econ. Zeiken, Mr L.
P. M. Steenberghe, heeft gisterochtend
geïnstalleerd de commissie bedoeld in
artikel 12 van de wet op het algemeen
verbindend en onverbindend verklaren
van ondernemersovereenkomsten, welke
commissie toezicht moet houden op de
naleving van een verbindend en onver-
bindendiverklaring.
De minister noemde het vraagstuk der
controle op het groote terrein van onder
linge samenwerking tusschen bedrijfsge-
nooten zeer belangrijk, en merkte op, dat
het vraagstuk van eten juiste en doel
matige controle velerlei aspecten biedt.
Er zijn voorbeelden te over, welke aan-
toonen, welke kwade gevolgen aan het
ontbreken van een doelmatige controle
zijn verbonden. Deze kwade gevolgen
(manifesteeren ziöh. zoo duidelijk, dat
men wel kan zeggen, dat het in vele ge
vallen nog de voorkeur verdient, de na-
deelen van het ontbreken van een rege
ling te aanvaarden, dan regelingen in te
voeren, wellke niet behoorlijk worden of
kunnen worden gecontroleerd en die
daardoor veroorzaken, dat de deur wordt
geopend voor allerlei misbruiken, waar
door de goedwillende, omdat hij zelf zijn
verplichtingen nakomt, ernstig wordt ge
dupeerd.
Geldt zulks in hooge mate voor onder-
Mnge vrijwillige overeenkomsten, in nog
grootere mate geldt het, wanneer de be
treffende ondernemersovereenkomst de
sanctie van de algemeen verbindendver
klaring verkregen heeft. Daardoor toch
wordt die overeenkomst geheven uit de
sfeer van het privaatrecht en overge
bracht naar het terrein, waarop puMiek-
reöhtelijke regelen gelden.
Het behoeft wel geen nader betoog, da!
de overheid, die door de verbindendver
klaring duidelijk heeft uitgesproken, dal
de betreffende overeenkomst van over
wegende beteekenis voor den bepaalden
bedrijfstak is en -het algemeen belang
verbindverklaring vereischt, tot taak heeft
voorwaarden te scheppen en maatregelen
te nemen, waardoor een goede controle
op de naleving mogelijk wordt en ge
schiedt.
De onmisbaarheid van een doelmatige
controle wordt hierbij nog geaccentueerd
door de omstandigheid, dat het juist de
weigering van eenige bedrijfsgenooten
tot het zich vrijwillig binden aan de be
treffende afspraak, is welke voor de oor
spronkelijke contractanten aanleiding
was een beroep te doen op de toepassing
van de betreffende wet. Hiermede wil de
minister niet zeggen, dat men de over
treders van verbindendiverklaarde over
eenkomsten jhist ten alleen in de groepen
der oorspronkelijke outsiders zal aan
treffen. Integendeel, 'hij is er van over
tuigd, dat vele outsiders zich, indien de
regeering tot de verbindendverklaring is
overgegaan, loyaal bij deze beslissing zul
len neerleggen en mede zullen werken
zoowel bij een goede uitvoering als bij de
naleving van de verbindend verklaarde
bepaMngten.
De groeiende ontwikkeling op het ter
rein der samenwerking in allerlei tak
ken van bedrijf sterkt den minister in
het vertrouwen, dat de geneigdheid tot
een voMedige medewerking aan de na
leving van de verbindend verklaarde over
eenkomst bij alle belanghebbenden zal
toenemen.
Aan de commissie is een groote vrij
heid in 'haar werkzaamheden gelaten.
De minister acht het niet juist, dat
poMtie-agenten in het bedrijfsleven wor
den gestuurd en de minister sprak als
zijn overtuiging uit, dat de verdere groei
en ontwikkeMng van de samenwerking
tusschen bedrijfsgenooten het mogelijk
zal maken de taak van de controle op de
verbindend verklaarde overeenkomst .in
toenemende mate te leggen daar, waar zij
in eerste instantie hoort, n.l. b ij de b e -
drijfsgenooten zelf; zij het ook
met waarborgen voor een juiste beharti
ging van het algemeen belang. De taak
van de commissie zal dus zeer belang
rijk zijn.
gold het belang van zijn patiënten. En ze
begreep, dat zijn weerstand in de laat
ste Weken zeer verminderd was, waar
door de ziekte 'gemakkelijker prooi in
hem zou vinden. O, mocht ze nu toch
maar naar hem toegaan, cm hem te ver
plegen; om hem terug te trekken in het
leven van den oever des doods, waaraan
hij' welMcht nu reeds lag.
Als haar eigen Mefde haar daartoe niet
het recht verleende, dan was ze het toch
zuker wel verplicht aan Alison. Maar te
gelijkertijd wist ze met ontstellende ze
kerheid, dat het niet kon. Hij zou zij-i
strijd alleen moeten strijden; aUeen zou
hij moeten vechten om zijn leven, alleen
lijden en vreemden zouden hem verzor
gen en oppassen. "Werkeloos zou ze moe
ten afwachten, heel den spannenden mar
telenden tijd moeten afwachten, totdat de
God van leven en dood zijn lot zou be
slissen. En als 't Zijn heilige wil was, dat
dit jonge veelbelovende leven werd afge
sneden in den bloei der jaren, dan zou
ze daarin geloovig moeten berusten. Hot
leek haar schier onmogelijk om dan niet
in opstand te komen en de gedachte daar
aan deed haar kreunen van zielsangst.
Ze vluchtte naar de eenzaamheid van
haar kamer, want ze wilde alleen zijn,
alleen met het groote verdriet, dat over
haar was gekomen en dat zelfs in tranen
geen verlichting kon vinden. Ze worstel
de met zichzelf en met haar Hemel-
Onder leiding en op aanwijzing van de
commissie (kunnen de uitvoerende bu
reaux der bedrijfsgenooten reeds thans
worden ingeschakeld. Hiermede kan wor
den voorbereid de overgang naar een
stadium, waarin het mogelijk zal zijn,
dat de commissie de directie controle
werkzaamheden kan overlaten aan de
bedrijfsgenooten len zelf als centralisee-
rend en coördineerend orgaan algemeene
richtsnoeren kan geven en toezicht hou
den op de In de verschillende bedrijfs
takken werkende organen.
De rede van den minister werd beant
woord door den voorzitter der commissie,
Mr T. J. Verschuur, die opmerkte, dat
's ministers verschillende aanwijzingen
de commissie kostbaar materiaal zullen
laveren bij de bespreking der vraag, hoe
de taaJk zal worden aangevat, vooral hoe
zij zich zelf zal organiseeren om een taak,
welke rechtstreeks niet te omvatten zou
zijn, behoorlijk te vervullen.
MINISTER VAN B0EIJEN NAAR
ZIEKENHUIS.
Een operatie blijkt noodzakelijk.
Naar wij vernemen zal de Minister van
Binnenlandsche Zaken, de heer Van
Boeijen, die eenige weken geleden in het
diaconessenhuis „Bronovo" te 'sGraven-
hage werd opgenomen en die dit na
eenige dagen observatie verliet om een
paar weken thuis rust te houden, heden
opnieuw naar „Bronovo", gaan.
In 's Ministers gezondheidstoestand
was namelijk geen verbetering gekomen
en thans achtte de geneesheer een ope
ratie onvermijdelijk. Deze zal zeer waar
schijnlijk in de loopende week geschie
den.
VOORBEREIDING VAN HET
RIJTIJDENBESLUIT.
Begiin October nader overleg met
organisatie.
De Rijtijdenwet verleent aan de regee
ring de bevoegdheid, een algemeene maat
regel van bestuur uit te vaardigen, waar
in onder meer de werk- en rusttijden der
overige autobestuurders worden geregeld.
Deze algemeene maatregel van bestuur
heet het „rijtijdenbesluit" en een ontwerp
van dit besluit is aan de belanghebben
de organisaties van automobilisten, van
ondernemers en arbeiders, om advies toe
gezonden.
Hierop is mondeling overleg gevolgd
en thans zijn voorloopige wijzigingen in
het besluit, die niet onbelangrijk zijn,
vastgesteld. Over deze wijzigingen zullen
de organisaties in begin October gehoord
worden.
Het streven is er op gericht, het ont
werp Rijtijdenbesluit want alles, wat
tot nu toe is geschied, is voorbereidende
arbeid omstreeks 1 Januari a.s. gereed
te hebben. De regeering zal de datum
van inwerkingtreding vervolgens moeten
vaststellen.
Uit het voorafgaande blijkt, dat van
een invoering op 1 Januari a.s. wel niets
zal komen.
DE OPPOSITIE IN DEN VRIJHEIDS
BOND.
Werkgroep „De liberale vergadering"
opgericht.
Te 's-Gravenhage is de constitueerende
vergadering gehouden van de werkgroep
„De liberale vergadering", strekkende tot
voorbereiding der eerste algemeene ver
gadering der werkgroeip, welke Zaterdag
18 September a.s. te Utrecht zal worden
gehouden.
De vergadering bestond uit liberalen,
voor het overgroote deel leden van den
Vrijheidsbond uit alle deelen des lands,
tezamen gekomen in deze werkgroep ten
einde de groeiende oppositie tegen de
leiding van den Vrijheidsbond gecoördi
neerd tot uitdrukking te brengen en ver
der al die maatregelen te bestudeerien,
voor te bereiden en zoo mogelijk ten uit
voer te leggen, welke kunnen en zullen
leiden tot het, door een toekomstige or
ganisatie van liberale Nederlanders, voe
ren van een warm levende, nationale en
schen Vader, totdat ze haar kinderlijk ge
loovig vertrouwen terug vond en ze ia
haar gebed alle leed uitgestort had voor
haar God, die immers ook machtig was
zelfs bij het naderen van den dood, volko
men uitkomst te geven. Rustiger verliet
ze nu haar kamer, maar de sporen van
haar zielestrijd waren op haar bleek ge
zicht nog te lezen en 't leek of nu het
laatste restje van haar kinderlijke onbe
zorgdheid was weggevaagd.
Ze haastte zich, tante Margaret haar
kopje thee te brengen en trachtte voor de
zieke voorloopig nog te verbergen, welk
een diep schokkende tijding Jim haar
gebracht had. Maar één blik ep het moe
de gezichtje van haar verpleegstertje
overtuigde de zieke reeds, dat er iets on
gewoons moest zijn voorgevallen en na
dat ze haar thee had gedronken, zei zo
zacht: „Kom nu eens bij me zitten, lie
veling en vertel me alles."
Dteze lieve, begrijpende woorden van
stilzwijgend meeleven waren meer dan
Betty's overvol gemoed kon verdragen.
Nu kwamen rijkelijk de tranen, die even
te voren door te groote smart schenen
opgedroogd en terwijl ze neerknielde
naast het bed, snikte ze: „Hij is geval
len, mijn dappere liefste. En als hij
sterft
„Nee, lieve, we zulle% Mdden, of God
dat dierbare leven voor ons nog wil spa
ren", viel tante Margaret haar zacht in
democratische, vrijzinnige en sociale libe
rale poHtiek.
Na öen levendige bespreking omtrent
den grondslag en den organisatievorm
der oppositie is, wat dit eerste punt be
treft, besloten, de den 18en te houden al
gemeene vergadering te adviseeren, ten
aanzien van samenwerking of samen
smelting met den Vrijzinnig Democra-
tischen Bond een voorzichtig afwachten
de houding aan te nemen, en voorshands
eerder binnen eigen kring alle kracht op
radicale vernieuwing en (hervorming te
richten.
Voorzitter van het voorloopig bestuur
der werkgroep is de heer A, G. Visser
te Bussum.
PRINCIPIEELE DIENSTWEIGERAARS
NAAR ROZENBURG?
Vragen van het Tweede Kamerlid
Albarda.
De heer Albarda heeft tot den mi
nister van defensie de volgende vragen
gericht:
1. Is de minister bereid mede te deelen
of het waar is, dat de regeering het
voornemen heeft, dienstweigeraars, wier
gewetensbezwaren zijn erkend volgens de
wet van 13 Juli 1923, S 357, onder te
brengen in een kamp op het eiland Ro
zenburg, hen daar te stellen onder be
waking van militaire politie en hen ar
beid te doen verrichten bij de verster
king van dijken en bij' het gereedmaken
van terreinen voor het plaatsen van ge
schut?
2. Is de minister van oordeel, dat het
in de eerste vraag bedoelde voornemen
indien het bestaat kan worden uit
gevoerd, zonder dat een wijziging van de
wet van 13 Juli 1923, S 357, is vooraf
gegaan, en laat dan die wet, zooals zij
thans .luidt, naar het oordeel van den
minister toe, den erkenden dienstweige
raars hun vrijheid te ontnemen, wat toch
in zulk een kamp het geval zal zijn, en
hen te verplichten tot arbeid bij het in
gereedheid brengen van standplaatsen
voor geschut, welke arbeid toch be
schouwd kan worden als te zijn gericht
op strijd met de wapenen?
3. Indien de minister voornemens is
een plan, als het in de eerste vraag be
doelde, zonder wetswijziging uit te voe
ren, zullen dan niet in de ontwerp-rijks-
begrooting de daarvoor noodige credieten
worden gevraagd?
WIJZIGING BEGROOTING VERKEERS-
FONDS.
In verband met reorganisatie der
Spoorwegen.
Ingediend is een wetsontwerp tot wij
ziging en verhooging van de begrooting
van het Verkeersfonds voor 1937.
Volgens art. 1 der wet van 26 Mei 1937
tot reorganisatie van het spoorwegbedrijf
neemt het Rijk voor een bedrag van
f 9.998.000 deel in het aandeelenkapitaal
van de op te richten N.V. Nederlandsche
Spoorwegen en zal deze vennootschap
voor een bedrag van f 10.000.000 van het
Rijk overnemen den eigendom van de
thans ingevolge de overeenkomsten 1890
S.S. H.S. verhuurde Staatsspoorwegen
met de overhoeken, welke naar het oor
deel van die vennootschap voor het be
drijf noodig zijn, alsmede de op anderen
voet aan S.S. of H.S. verhuurde eigen
dommen, welke het Rijk voor zijn dienst
niet meer behoeft.
Ten einde deze betaling en ontvangst
in den loop van het jaar 1937 mogelijk te
maken behoort de begrooting van het
Verkeersfonds te worden gewijzigd, over
eenkomstig het wetsontwerp.
de rede.
„God is barmhartig en genadig en Hij
zal ons gebed hooren. Laten we hem, dien
we beiden zoo liefhebben, dan aan Zijn
Vaderhoede opdragen."
„D'at doe ik snikte Betty. „Maar
hij is zoo erg ziek, en en ik kan niet
naar hem toe gaan".
„Arm kind", zuchtte de zieke diep ont
roerd en liefkoozend streek ze de ver
warde krullen van het heete voorhoofd,
terwijl ze met een moederlijk gebaar
Betty naar zich toe trok.
Even bleef het stil en beider gedach
ten spoedden zich heen naar het ziekbed
van hem. dien ze in doodsgevaar wisten.
„Hoe heerlijk, dat ik u nu heb", zei
Betty eindelijk dankbaar. „Niemand be
grijpt me zooals u".
„Ja, lieve kind, ik begrijp je heelemaal,
omdat ik eens, al is het dan reeds vele
jaren geleden, hetzelfde verdriet gedra
gen heb, waaronder jij nu gebukt gaat.
Ik herinner me nog alles, alsof het giste
ren gebeurde, want het leed heeft toen
onuitwischbaar zijn stempel gezet op mijn
leven. Eln ik heb het me zelf aangedaan,
'twas alles eigen schuld; juist dat
maakte het lijden nog zooveel te bitter
der."
(Wordt vervolgd.)
