DE ZEEUW
TWEEDE BLAD
Voor den Zondag
Uit de Provincie
Wat er deze week voorviel
BETTY'S LIEFDE.
StopW
hoest
tocW.
Geef voor dien blaff enden hoest
dadelijk Akker's Abdijsiroop.
Per flacon 90 cent en f. 1.50
VAN
ZATERDAG 28 AUG. 1837, Nr 278.
HET ROEPEN DER WIJSHEID.
Maar die naar Mij hoort zal
zeker wonen. Spreuken 1:33
Hier spreekt de opperste Wijsheid,
God zelf in Christus Jezus. Zij roept over
luid daar buiten; Zij verheft hare stem
op de straten.
Het is als zien wij den Heiland van
zondaren daar staan, als Hij noodigend
uitroept: komt allen tot Mij, gij die ver
moeid en belast zijt en Ik zal U rust
geven.
Op dat roepen van de opperste Wijs
heid wordt op tweeërlei wijze gereageerd.
Er zijn er die weigeren. Die niet wil
len hooren. Die het aanbod der genade
afslaan, ja er mee spotten, er om lachen.
Over hen gaat het vreeselijke vonnis:
Ik zal ook in ulieder verderf lachen; Ik
zal spotten wanneer uwe vreeze komt.
Dan zullen zij roepen, maar Hij zal niet
antwoorden. De tijd der genade is voorbij.
Maar er zijn ook, dank zij Gods ge
nade en ontferming, anderen. Er zijn er
ook wier harten door den Heere worden
geopend, dat zij acht geven op het roe
pen der opperste Wijsheid. Die zich in
hun zonden en ellenden tot God om Zijn
vertroosting wenden.
D&t hooien brengt heerlijke winst.
Die naar Mij hoort, zal zeker wonen.
Het leven is vol onzekerheid. Het
brengt strijd en moeite; het geeft zorgen
en bezwaren en gevaren en het is kort
gelijk het jonge gras dat door de Ooster
zon verbrand wordt en verdort.
Alles onzekerheid. Voor het heden en
voor de toekomst.
Maar wie luistert naar de blijde bood
schap der verlossing van de opperste
Wijsheid, die zal zeker wonen.
Want hij leeft niet meer ziöhzelf en
staat niet voor eigen rekening, maar hij
is in leven en sterven het eigendom van
zijn getrouwen Zaligmaker Jezus Chris
tus.
De opperste Wijsheid roept: Ik ben de
Weg, de Waarheid en het Leven. Die tot
Mij komt wordt niet afgewezen.
Zoo gij Zijn stem dan heden hoort,
Gelooft Zijn heil- en troostrijk woord,
Verhard u niet, maar laat u leidenl
THUIS BLIJVEN.
Er is een tijd geweest, aldus het „Chr.
Sociaal Dagblad", dat de menschen hun
genoegen en ontspanning voornamelijk
zochten en vonden in den huiselijken
kring.
Ouden van dagen kunnen nog met
vreugd te gast gaan aan de herinnering
aan die gezellige avonden als vader voor
las en allen met belangstelling luister
den; of als ieder lid van het gezin af
zonderlijk zich verpoosde met eigen lief
hebberij of studie; of als de tijd omvloog
met gezelligen kout of vroolijk spel, ziet
dat waren voor hen uren van saambin
ding en rijk genot, wier zegen zij heb
ben meegedragen gansch hun verdere
leven door.
Tegenwoordig althans in de steden
is dat zoo hebben we de besteding
van onze vrije uren in den huiselijken
kring zoo ongeveer verleerd. Wij hebben
thans onze vergaderingen: Vader heeft
ze, en moeder ook; de zoons hebben ze
en de dochters evenzeer, niet zoo maar
eentje per week, maar soms 'nheele rij,
die van Maandag tot Zaterdag meeloopt.
En voor de jongeren komen daar dan nog
de lessen bij. „Hè, zijn we vanavond eens
allemaal thuis?" vroeg een der leden van
een gezin onlangs. Hij glimlachte en de
anderen deden 't mee: „ja wat vreemd,
wat zonderling, niemand behoefde de
deur uit".
Hebban we er bij gewon
nen of bij verloren dat we
tegenwoordig zoo weinig
meer thuis zijn?
We meenen, dat we er bij
verloren hebben, heel veel
zelfs.
Want van het gezinsleven gaat zulk een
opvoedende kracht uit. Men leert er elkan
der verdragen en waardeeren; het ia de
veilige haven, waarin de rust gevonden
wordt, die na den arbeid zoo onmisbaar
iis. In t gezin worden banden gelegd, die
niet maar zijn te verbreken.
Gaan we dat gezinsleven verliezen, dan
verdwijnt de eenheid, dan worden we hoe
langer zoo meer losse individuën, ieder
met hun eigen liefhebberij, die elkaar niet
meer begrijpen of verstaan en die een
veilige haven missen.
Gezwegen nog van de gevaren, die
in de groote stad vooral, met name de
jonge menschen, buitenshuis bedreigen.
In dit drukke, jachtige leven, kan juist
de rust, die het gezinsleven ademt, zoo
veel goeds doen.
Als we den geheelen dag voort moeten,
is zulk een rust zoo onontbeerlijk en kun
nen nieuwe prikkels, die men, in welken
vorm dan ook, buitenshuis zoekt, zooveel
kracht en levensmoed ondergraven. O, we
kunnen 't nu vooral niet missen, dat goe
de, dat van God gewilde, gezinsleven.
Dat ouders en opvoeders hier hun roe
ping verstaan!
Laten we zelf beginnen met alleen de
deux uit te loopen als 't werkelijk nood
zakelijk is en 'tzóó te maken, dat de kin
deren er geen behoefte meer aan hebben
om zich uit den huiselijken kring te ver
wijderen.
Omdat ze er hartelijkheid vinden en in
tieme rust.
Bovenal ook, omdat zij 't aanvoelen dat
Jezus Christus ook in de huiskamer is de
onzichtbare Gast.
DE ORDER VAN DE H. A. L.
Zooals bekend heeft de order van de
Holland-Amerika-Lijn voor den bouw van
twee schepen aan een Deensche werf
aanleiding gegeven tot heel wat ontstem
ming. Ook na de beantwoording van des
betreffende vragen van het Kamerlid v.
de Tempel door den minister van Eco
nomische Zaken en daaropvolgende toe
lichting van de H.A.L., is nog geen be
vrediging geschonken aan de publieke
opinie. De „Nederlander" heeft dit onder
streept in een artikel, waarin het blad
met name doet uitkomen, dat de H.AJL.
geen offertes heeft gevraagd aan Neder-
landsche werven en bijgevolg ook geen
overleg heeft gepleegd met de Regeering
voor de overbrugging van een eventueel
prijsverschil tusschen de Deensche en
een Nederlandsche aanbieding. De scheep
vaartmaatschappij heeft maar aangeno
men, dat de Nederlandsche werven duur
der moesten zijn en dat de Nederland
sche regeering geen subsidie voor den
bouw zou verleenen, doch zich terzake
geen zekerheid verschaft. Bovendien was
er van de zijde van Denemarken geen
sprake van normale concurrentie, daar
de Deensche regeering indirect steun ver
leent aan de Deensche werf. Dit had
de H.A.L. te eerder contact met onze
regeering moeten doen zoeken, welke
barer zijds wel wat meer initiatief had
mogen toonen om in te grijpen, daar zij
toch van de onderhandelingen van de
H.AL. af wist.
HET POSTKANTOOR OP DE
JAMBOREE.
Hoe druk het er was.
In bet laatst verschenen nummer van
„P. T. T.-nieuws" lezen we de volgende
bijzonderheden over het P. T. T.-kantoor
op de Jamboree:
Manden en zakken vol correspondentie
uit de 'kampbrievenbussen werden om de
twee uur op de sorteertafels van het Jam
boreekantoor uitgestort; ontelbare bun
dels „Jamboree-Vogelenzang", met post
auto's uit Haarlem aangebracht, werden
eerst op nationaliteit en daarna op sub
kamp gesorteerd. Van 's morgens acht
Middelburg. De Koninginnedag.
Dinsdag de eerste dag van de winkelweek
valt samen met den Koninginnedag en
het ie te begrijpen, dat daarom Uit het
VolkVoor het Volk samenwerking zocht
met Handelsbelang. Voor de kinderspelen
bleek geen belangstelling genoeg te be
staan, dit deel van het programma ver
valt dus. Reeds oan 8 uur des morgens
is er een reveille, waaraan alle kinderen
kunnen deelnemen. Vertrek oom 8 uur van
den Langevielesingel. Hieraan nemen
deel: „Oefening na den Arbeid" en de
Padvindersband.
Des middags zal het Tambours en
Pijperscorps „Juliana" een tooht door de
stad maken.
Des avonds van kwart over 8 tot kwart
over 9 heeft het Marktconcert van het
Middelburgsch Muziekkorps plaats in
samenwerking met Vreemdelingenverkeer
en Marktcominissie.
De dag wordt besloten met den tradi-
tioneelen fakkeloptocht door het Middel
burgsch Muziekkorps met medewerking
van de signaalafdeeling van „Achilles",
Deze tocht gaat van de Markt langs
Gortstraat, Var'kensmarkt, Hoogstraat,
Nieuwe Haven, Turfkade, Houtkade,
Londensche Kade, Rouaansche Kade,
Nieuwe Brug, Dam N. Z., Giststraat, St.
Pieterstraat, Balans, Wagenaarstraat,
Hofplein, Noordstraat, Markt, Burg,
Balans, Abdij, Koorkerkhof, Reigerstraat,
Langedelft, Markt.
Souburg. De Oranjevereeniging besloot
op 31 Augustus een kinderfeest op de
weide van den heer Jacobs to houden;
alle kinderen van 6 tot 14 jaar kunnen
hieraan deelnemen.
Veere. B. en W. hebben benoemd tot
ambtenaar ter secretarie den 'heer F.
Kloeke, te Mlaastricht, vroeger te Mid
delburg. (M. G.)
Het volgend feestprogramma is voor
Koninginnedag vastgesteld
Van 10 tot 11 uur zwemwedstrijd in
de voorhaven voor dames en heeren bo
ven 14 jaar, nl. 50 meter voor dames en
100 meter voor de oudere heeren;
om 2 uur zingen door de schoolkinde
ren van beide scholen voor het stadhuis
op de Markt;
om 3 uur aanvang der kinderspelen,
die zullen bestaan in ringrijden per fiets
en 'hindernisfietsen, hardloopen en aller
lei kleinere spelen voor de kinderen be
neden 10 jaar; na afloop vindt de prijs
uitreiking plaats;
om 7 'uur optocht met vlaggen en mu
ziek;
van 8 tot 9.30 uur muziek, op de Kade
op het verbreed® gedeelte voor de brug
en tot slot het feestelijk ontsteken der
teertonnen, waarna het feest met het
zingen van het Wilhelmus zal worden
beëindigd.
Koudekerke. Koninginnedag.
Ter gelegenheid van de jaardag van H.
M. de Koningin zal op het dorp Dinsdag
avond het volgende programma worden
uitgevoerd7.15 optocht en zang der
schoolkinderen; 8 uur eerste openbaar
optreden van het Koudekerksohe Kinder
koor; 8.30 uur Concert van de Chr. Gem.
Zangvereeniging „Soli Dèo Gloria" en te
9.15 uur concert door het muziekgezel
schap „Voorwaarts". Genoemde drie ver-
eenigingen staan onder leiding van den
heer S. Sanders.
Sint Laurens. Donderdagavond werden
door den gemeenteveldwachter alhier een
tweetal jongens op heeterdaad betrapt,
die zich in den boomgaard van den land
bouwer S. schuldig maakten aan het
stelen van fruit.
St. Pbilipsland. In de gehouden raads
vergadering werd de gemeenterekening
van inkomsten en uitgaven over 1936
voorloopig vastgesteld, voor den gewonen
dienst met een batig slot van f 12.551.91.
Aan den heer C. van Bendegom werd op
zijn verzoek met ingang van 1 October
a.s. eervol ontslag verleend als gemeente
ontvanger.
Wie iets wil verkoopen adverteert.
Dat is logisch.
De vacantles beginnen op een eind te
loopen. Ook de Ministers keeren weer
naar hun home terug, om zich te prae-
pareeren voor de taak, die hun wacht.
Die taak zal voor sommige Excellenties
niet gemakkelijk zijn. Wij denken aan
Minister de Wilde. Zoo moeilijk het voor
den bewindsman van Financiën was,
om de slagen op te vangen, toen het met
'b Rijks middelen aldoor bergafwaarts
ging, zoo moeilijk zal bet nu zijn aan
allerlei verlangens te voldoen, nu het
weer wat beter gaat Sommige bladen
kwamen al met wenschen aan, waarvan
reeds nu wel gezegd kan worden, dat
ze met het mogelijke geen rekening
houden. Vetrouwd mag worden, dat onze
regeering al het mogelijke zal doen om
daar, waar het 't meest noodig is (wij
denken aan de groote gezinnen en aan
sommige zwaar belaste bedrijven) ver
lichting van druk te brengen.
Minister Steenberghe heeft reeds nu
maatregelen tot hulp aan het klein-land-
bouwbedrijf aangekondigd. Een sympa
thieke daad!
De Zeeuwen werden deze week wel
zeer verblijd door het bericht, dat H. M.
de Koningin op 6 September een bezoek
aan Hulst en Middelburg hoopt te bren
gen. Het Zeeuwsche volk zal ook nu on
getwijfeld op hartelijke wijize aan zijn
warme liefde voor onze Vorstin uiting
geven. Hoe geheel anders dan in landen,
waar men op commando moet feest vie
ren en zijn gehoorzaamheid aan het
staatshoofd moét toonenl
De buitenlandsche gebeurtenissen
staan ook nu weer geheel in het teeken
van oorlog
In Spanje maakten Franco's troepen
zich meester van de havenstad Santan
der. Dat deze stad nog zoo spoedig viel,
kwam omdat onder de bevolking en waar
schijnlijk ook onder de verdedigers, een
opstand was uitgebroken.
Dat in Italië zoo'n gejuich opging over
den val van Santander, zegt heel veel. Er
zal echter in Spanje nog veel moeten ge
beuren, voor Franco werkelijk triomfator
is. Achter Santander ligt nog een flink
gebied tot Oviedo, Asturie, met de be
ruchte dinamite-ros. Dan is er nog de
strijd om Madrid welke de uiterste
krachtsinspanning zal vergen en waar de
regeeringstroepen tot nu toe elk offensief
van de opstandelingen hebben weten te
breken; en het overige gebied van Spanje
we denken bovenal aan Catalonië
dat nog in handen van de regeering is.
Wel beteekent de verovering van San
tander een groote moreele overwinning
zoowel voor Franco als voor Italië, dat
hem semi-officieel krachtig blijkt te steu
nen.
Wat bet verre Oosten betreft, daar is
officieel geen oorlog verklaard. En toch
wordt er hevig gevochten, zoodat er dui
zenden zijn gevallen. Toch is een groot
deel van Sjanghai door branden geteis
terd en worden tal van andere vernielin
gen gepleegd. Toch wordt de Eng'elsche
gezant, die zich per auto naar Sjanghai
begeeft, vanuit de lucht door Japanners
beschoten en ernstig gewond.
Toch wordt kalmweg door Japan be
slaten, dat de Ghineesche kust zal wor
den geblokkeerd en wordt meteen de hoop
uitgesproken, dat 't buitenland zoo vrien
delijk zal zijn niet aan China te leveren.
Nog eens: dat alles zónder oorlogsverkla
ring! Wat een opvattingen, wat een aan
matiging en brutaliteit van dezen indrin
ger.
Geen wonder, dat de toestand gespan
nen is, dat de Times een gepeperd artikel
schrijft, dat er te Londen druk geconfe
reerd wordt en dat ook Amerika ongerust
is. Alleen Duitschland steekt zijn sympa
thie met Japan niet onder stoelen of ban
ken.
Rusland houdt zich merkwaardig stil,
shhijnt officieel niets te doen. Maar of
het in 't geheim Qhina niet opzet tegen
Japan is de.vraag. Ook hier zullen wel
buitenlandsche invloeden werken. Precies
als in Spanje, waar het conflict al lang
de wereld uit zou zijn als andere landen
er zich maar niet mee hadden bemoeid.
FEUILLETON.
34) o—
Hoewel ze verschillende jaren ouder
was dan Betty, die ze ook nog heelemaal
als kind beschouwde, en ze meestal ook
werkelijk een nuchteren en meer prac-
tischen kijk had op het leven, leefde ze
nu toch als in een roes door het ver
lokkende uitzicht van haar reis.
Hoofd en hart waren gevuld met lou
ter fantasieën over een mogelijk geluk,
dat ginds haar wachtte, terwijl haar be
zige handen den inhoud van de koffers
sorteerden, kozen en keurden. De kans
bestond nu toch ook voor haar om het
voorwerp te worden van mannenveree-
ring en mannenhule en wie zou zeggen,
welke veroveringen binnen haar bereik
zouden liggen of welk nieuw, ongekend
geluk haar leven nu zou verrijken! Ze
had nu haar levenskans gegrepen en ze
wilde dan ook niet nalaten om daarvan
zoo goed mogelijk gebruik te maken.
Naderende voetstappen deden haar
haastig wegvluchten van den spiegel,
waarin ze het beeld weerkaatst zag, dat
zooveel zoete verwachting wekte. Druk
was ze weer aan het pakken, toen Betty
binnentrad, wier heele verschijning ver
telde van een heftige ontroering waar
onder ze leed. Het witte gezichtje, waar
in groot en angstig de verschrikte oogen
stonden, verkilde Pamela's blijde, maar
zelfzuchtige' gedachten. Wanhopig liet
Betty zich in een stoel neervallen en als
een kreunen ontwrong het zich aan haar
lippen: „Moet je heusch gaan morgen,
Pamela?"
Het arme ding, zooals ze daar ineen
gedoken zat als een opgejaagd, verschrikt
vogeltje, had plotseling allen hoop vollen
moed voor de toekomst verloren en als
een schreiend kind bedelde ze om troost
en liefde.
„Wat zeg je? Wat heb je toch?" vroeg
Pamela, terwijl angstige schrik onwille
keurig haar stem verscherpte.
„Tante Margaret is veel minder gewor
den en Dr Bray denkt, dat het met
haar wel niet lang meer zal duren", fluis
terden de bleeke lippen moeilijk.
„Ach, onzin. Jij ziet alles ook direct
zoo donker", protesteerde haar zuster hef
tig. „Deze aanval zal wel niets heviger
of ernstiger zijn dan al die andere kee
ren. Natuurlijk moet ik morgen gaan. Ik
kan nu niet meer thuis blijven."
Betty zuchtte en schudde droevig haar
hoofd. „Ze is werkelijk héél, héél ziek.
Wil je zelf niet eens even bij haar gaan
kijken?"
„Nee, liever niet", klonk afkeerig het
antwoord. „Ze ziet er zoo akelig uit, als
ze zoo'n aanval heeft en ik kan haar
tot 's avonds 20 uur, of zooveel later als
noodig was, waren, twee hulpkrachten on
afgebroken bezig de tienduizenden stuks
oorrespondentie te voorzien van den epe-
cialen stempelafdruk „Bloemendaal-Vo-
gelenzang Wereld-Jamboree".
Statistieken van de vorige Wereld-
Jamboree hebben aangetoond, dat er da
gelijks wel 80.000 stukken verwerkt zou
den moeten worden, doch dit aantal werd
hier gedurende de eerste dagen reeds aan
merkelijk overschreden. Op den openings
dag bedroeg het ruim 42.000 en op den
volgenden dag zelfs 63.000, waarvan
55.000 verzonden en 8000 ontvangen.
De bestelling in het kamp geschiedde
drie maal per dag, n.l. om 7, 12 en 17
uur. De post werd aan de sub-kampen
(met 'het voortrekkerskamp mede tien in
getal) afgegeven en daar door de pad
vinders gedistribueerd.
Elk sub-kamp had een eigen (post-)
brievenbus, terwijl menig contingent de
correspondentie vooraf verzamelde in een
groepebus. Ook had elk sub-kamp een
speciale telefoontent, welke aansluitingen
des nachts waren doorverbonden met het
hoofdkwartier. Bovendien bevonden zich
in de persafdeeling en op verschillende
punten van het terrein telefooncellen met
automatische incasseer-inrichtingen en
niet te vergeten eenige postzegelautoma
ten. Werd aanvankelijk gedacht, dat hier
van weinig gebruik zou worden gemaakt,
omdat ze geen Jamboree-zegels verschaf
ten, de practijk was anders.
Op één dag werden alleen uit de IK
cents automaat naast het P. T. T.-kan
toor 8000 zegels verkoühtl
Nieuw» centen gevraagd!
Er was een besteller die dan geheelen
dag bijna niets anders deed dan automa
ten vullen i en wat het geld betreft
ledigen. Hij werd steeds gevolgd door
troepjes Amerikanen, die dol waren op
nieuwe centenl
Vóór de loketten van het ruime, lichte
P. T. T.-gebouwtje was het heel den dag
door één kluwen van padvindes, die in
alle talen of met gebaren en aanwijzin
gen postzegels, geïllustreerde briefkaarten
enz. verlangden en er hun verdere post
zaken afdeden. Velen kochten van alle be
staande zegels één of meer exemplaren en
maakten van hun brieven ware staalkaar
ten. Het spreekt vanzelf, dat de loket-
ambtenaren (zij spraken behalve Fransdh,
Duitsch en Engelsch ook Esperanto) bier
de handen meer dan vol hadden. Onafge
broken schoof de stroom van koopers
voort en op de spitsuren, zoo tegen, twee-
en en na afloop der voorstellingen in de
arena en theater, was de drukte hier in
derdaad overweldigend. Maarde
ambtenaren hielden het!
Hel behoefl geen kinkhoest te zijn, maar
een kinderhoest moei niet verwaarloosd
worden. Waarom Uw kind noodeloos te
laten lijden. Waarom zoudi Ge niet juist nog
op tijd het beste en meest krachtige middel
geven. Dal middel is toch Akker's Abdij
siroop, die reeds zoovelen geholpen heeft I
Heeft Üw kindje het benauwd Slaapt het
's nachts niet door hoesten, kuchen of
piepen op het borstje? Abdijsiroop zal Uw
kind helpen, die slijm losmaken, de hoest
rijp maken en stoppen. En morgen ziet Ge
niet meer de traantjes in de oogen door
dal afmattend hoesten. De afmatting van
de ademhalingsorganen is weggenomen, de
ademhaling zal weer ruim en diep zijn.
toch ook niet helpen. Maar maak jezelf
toch niet zoo overstuur. Je weet immers,
hoe dikwijls ze na de zwaarste aanvallen
er weer bovenop gekomen is en morgen
is ze waarschijnlijk heelemaal de oude
weer."
„Maar elke aanval verzwakt haar meer
en éénmaal zal de laatste komen. Het is
toch een vreeselijke verantwoordelijkheid
voor mij als onervaren meisje en ik voel
bijna
„We hadden deze verantwoordelijkheid
ook heelemaal niet op ons behoeven te
nemen", viel Pamela haar koel in de
rede. „Dat heb ik altijd al gezegd, maar
vader en jij wisten het beter. Als je
naar mij geluisterd had, zou al deze
zorg en angst voorkomen zijn."
„Hot geeft ons nu niets, als we die
oude geschiedenis weer gaan ophalen",
zei Betty moe. „Het spijt me, dat ik bij
je gekomen ben. 'tls ook niet prettig als
je opgehouden wordt, terwijl je nog zoo
veel te doen hebt."
Pamela voelde toch medelijden met dat
zielige figuurtje, dat weggedoken zat in
haar stoel en vriendelijker dan te voren
zei ze: „Deze gelegenheid krijg ik nooit
terug en daarom kan ik ze niet opgeven.
Je begrijpt niet Betty, hoezéér ik er op
gesteld ben, anders zou je me die on
mogelijke vraag niet hebben gedaan."
„Misschien niet", antwoordde het meis
je, terwijl ze weer opstond en opgewon
den heen en weer liep.
„Neem me niet kwalijk, Pam, het was
heelemaal niet mijn bedoeling om jou
genoegen te bederven, maar ik meende,
dat het noodig was, dat jij iets van tante's
toestand afwist, dan komt het doodsbe
richt voor jou niet te onverwacht. Zal ik
dan die tijding zenden of er mee wachten,
tot je terugkomt?"
„Betty, zeg toch niet zulke akelige din
gen", riep Pamela nu toch ongerust wor
dend, uit.
„Het is niets voor jou om het leven
van zoo'n droeven kant te bekijken. Al
leen de gedachte aan dood en rouw doet
me al rillen en denk dan eens aan al
die mooie japonnen, die ik genaaid heb
uit die, die ik van Eugenia gekregen
heb. Ik heb me er zooveel van voorgesteld
om ze op feestjes en partijen te dragen
en dan Ik heb nooit van zwart ge
houden, omdat me dat leelijk en oud
maakt en zou ik dan juist nu
„Best. Als dan het ergste gebeurd is,
zal ik er jou niet over schrijven", besloot
Betty kalm.
„Maar er zal niets gebeuren", prote
steerde Pamela opgewonden. „Hoe komt
het toch, dat je vanavond zoo overdre
ven angstig bent? Ga nu rustig naar bed
en als je dan morgen wakker wordt, ziet
alles er weer Hoopvoller en rooskleuriger
uit Je bent oververmoeid en je zult eens
zien, hoe je van een nacht slapen zult
opknappen."
„Dat kan ik onmogelijk", zei Betty
heesch. „Hanna zal vannacht bij haar
waken, maar ik wil zoo gauw mogelijk
bij haar zijn, als ze me roept of me noo
dig heeft. Hoe laat ga je ook morgen
vroeg? Ik weet niet meer, of het om vijf
of om zes uur is."
„Zés uur", antwoordde Pamela beslist.
„Wat zal ik dankbaar zijn, als we eerst
goed en wel in den trein zitten. Zoo op
wekkend is hier de omgeving werkelijk
niet en de geestverschijning, waar jij op
'toogenblik veel van hebt, maakt me
heusch kapot en zenuwachtig. Wees toch
verstandig en ga naar bed. Je maakt je
zelf ziek en overspannen en morgen ben
je nergens toe in staat."
Aan een plotselinge opwelling gehoor
gevend, stond ze op en drukte een vluch
tige kus op Betty's wit gezichtje. Deze
liefkoozing was zoo iets ongewoons en
kwam zoo onverwacht, dat Betty direct
heelemaal verteederd was en terwijl ze
de armen sloeg om haar zusters hals,
fluisterde ze innig: „Goeie reis, lieve Pam.
Ik hoop, dat de vervulling van al je
mooie droomen boven je verwachting zal
gaan. Ik zal het erg eenzaam en stil
hebben zonder jou, maar ik zal probee-
ren om de huishouding zoo goed moge
lijk waar te nemen, hoewel ik dat na
tuurlijk niet zoo goed zal kunnen als
jij". (Wordt vervolgd.)
