De toekomstmogelijkheden van onzen landbouwexport.
AKKERTJES
EDEN
LOUTERING.
Proefvluchten over den Oceaan
Voor Vrouwen vooral
Inboedel
gevraagd.
inke Waterstokerij
nierswaren en
rfenhandel.
DE ZEEUW van Woensdag 7 Juli 1937 - TWISBE BLAD
Speciaal In verband met de verminderde afzet
mogelijkheid van onze producten «aar Duitschicnd,
REINIGT ALLES
SU* ook öooef&t Had
FEUILLETON.
Uit de Provincie.
dekerke
LOEFF zal
3 JULI 1937,
Centraal te Kou-
verkoopen
SCHUUR, STEE-
IHOK en ERF te
len hoek van den
eg en den Molen-
215 c.A., terstond
jmeld Huis
Kabinet, Tafels,
Kleerkist, Singer-
iegels, Uurwerken,
otten en Pannen,
rekken, Trappen,
r. Stellen, Glas- en
Voorts Landiouw-
ndmolen, Trekrijf,
jen, Bascule met
Hooi, Stroo enz.
ili 10—12 uur.
Dtte van Bouwland
lat der gebouwen,
llasten worden in-
30 Bureau van
Verkooper kan
titer worden,
Spoed gewenscht,
pn aan A. KAS-
lerlestraat 6, hoek
Scheventngen.
INSCHRIJVING
Ifruit in den boom-
1 Zondagsschool te
IrveMadeleines,
Glapps-Favorite,
Princepruimen,
ibozen, van elke
verkiezing).
Ivan aangeslotenen
1 Juli 1937 12 uur
van Notaris Van
zouden hebben.
Izen wel heel dui-
Tit 1 Juli consta-
I gevallen van coc-
in dit jaar 442.
om nu direct de
anen aangeven is
(geval zitten we er
te is nog, dat we
|e niet zijn.
coccidiosis, die
(elijker is dan die
.jier, waarbij een
sterfte optreedt,
jjlepend verloopen
dieren en zonder
In gang gaan. In
kelen bij het meer
|nge sterfte, vfer-
bloeddiarrhee, al
le vormen waar-
pr kan doen, krij-
roeien, licht wor-
r verlamming en
Ir allerlei andere
|n niet op gewicht
den leg. Als ze
len ze slecht. We
lerrekening en een
it gebeurt zonder
fn bepaalde ziekte
en dan gaat er
jjdood, verder den-
prnstige besmette-
veer, dan hebben
iiphtberie te pak-
en winter door en
|geheele omgeving
coccidiën enkui-
ïeer groot te krij-
I dieren opent, dan
gaande is. Ik raad
doode dieren te
wordt daar niets
een maar kans de
Verspreiden. Maar
kte te begrijpen is
[dat hierbij vooral
darm achter de
(gerige darm aan-
bij' de sneller ver-
Jiosis, de blinde
|m achter de maag
vertering plaats
de krop voorge-
bmaag fijngemalen
maagsap. Als dus
1 kan het voedsel
ndt dan ook in de
heel onverteerbare
gelukt is de lezers
i,t ze niet genoeg
|e kunnen besteden
evenals tegen on-
[tdurend moet blij-
C. TB HENNEP®.
betreffende, kun-
worden gezonden
[eemraadsingel 84
}1 voor antwoord
>lden.
In de te Zierikzee gehouden algemeene
vergadering van de Z.L.M. heeft oud-mi
nister Br F. B, Posthuma over bovenge
noemd onderwerp een rede gehouden.
Spreker begon met een analyse van
den landbouwexport zooals die was en
zooals die is. Dr Posthuma had daarvoor
een vergelijking getroffen tusschen den
export in de jaren 1920, 1930 en 1938 en
de geldbedragen van den export als
maatstaf aangenomen.
Dr Posthuma had voor de vergadering,
aan ieder der aanwezigen, een overzicht
doen uitreiken van den landbouwexport
in bovengenoemde jaren en loopende van
het artikel aardappel via den bloembol
lenexport, den uitvoer van zuivelproduc
ten, vee en vleesch, eieren, boonen tot en
met groente.
Het verloop van den export
in 192 0, 1930 en 103 6.
Verdwenen is de export van hoenders,
versch varkensvleesch, rund- en kalfs*
vleesch en schapenvleesch. Van den ex
port van bacon is nog een deel over en
wij exporteeron ook nog spek.
Sterk verminderd is de export van
f», aardappelen (het product), geroot en ge
zwingeld vlas, bloembollen, boter, kaas,
gecondenseerde, gesuikerde volle- en
ondermelk, melkpoeder, eieren, koelhuis
eieren, erwten en boonen, landbouw-
zaden, tomaten, sla, komkommers, uien
en wortelen. Grooter geworden is de ex
port van pootaardappelen en onbewerkt
vlas.
Als afnemers van onze landbouwpro
ducten zijn weggevallen: Duitschland
voor aardappelen, gecondenseerde gesui
kerde volle melk.
Sterk verminderd is de afname door:
Engeland van geroot en gezwingeld vlas,
bloembollen, kaas, bacon, gecondenseer
de gesuikerde volle- en ondermelk, eieren,
koelhuiseieren en tomaten; Ierland van
geroot en gezwingeld vlas; de Vereenig-
de Staten van Noord-Amerika van bloem
bollen; Zweden van bloembollen; Dene
marken van bloembollen; België van bo
ter en kaas; Duitschland van kaas, volle
melkpoeder, eieren, landbouwzaden, to
maten, sla en komkommers; Frankrijk
van kaas.
Gelijkgebleven is de afname door: En
geland van aardappelen, erwten en boo
nen, landbouwzaden, uien en sla (bijna);
Duitschland van boter, zooals deze af
name in 1920 was en spek; Be^ië van
volle melkpoeder (1930 ongeveer gelijk
aan 1936); Vereenigde Staten van N.
Amerika van landbouwzaden.
k Spreker behandelt daarna de vraag:
Waardoor is het fnet den
landbouwexport gesteld zoo
als het is?
Dr Posthuma wees op het zoogenaam
de vredesverdrag van Versailles en het
instellen van allerlei nieuwe landsgren
zen; voorts op het veranderen van de
positie, waarin een land verkeerde. Als
voorbeeld van het laatste geeft spreker
Duitschland, dat van crediteurland debi-
teurland is geworden. Toen Duitschland
zijn schulden niet in producten mocht
betalen, werd zijn export belemmerd en
kon het ook geen grondstoffen koopen.
Duitschland moest zich dus over alle
zijden inkrimpen. Hadden de crediteuren
ruimte voor export gegeven en was ook
imaae keast
nooit
56) o—
„O, waarom kwam u dan toch niet
naar huis?" riep Patricia met diep me
delijden uit. „Dina heeft steeds op u ge
wacht en gehoopt, maar u kwam niet."
„Ik was bang", klonk bevend het ant
woord. „Ik durfde niet komen, uit vrees
dat je vader me niet zou willen ontvan
gen. Maar juist op één van mijn aller
ellendigste dagen kreeg ik een ongeluk,
dat later voor mij een geluk werd. Ik
werd overreden door een dokterskoetsje
en in een van de groote ziekenhuizen op
genomen. De arts, die zich mee schuldig
voelde aan mijn verwonding'en, wendde
al zijn kundigheid aan tot mijn herstel
en zijn vrouw kwam me dan dikwijls
eens bezoeken. Bat was 'n voorbeeld van
goedheid en in haar innig medelijden
met me, bewerkte zij het, dat ik in het
ziekenhuis moest blijven om voor ver
pleegster te worden opgeleid. Zoo braken
er voor mij gelukkige dagen aan. Spoe
dig begon ik van mijn werk te houden,
al was het niet altijd even gemakkelijk,
maar nu had ik slechts weinig tijd meer
om aan mezelf en al mijn zorgen te den
ken. Toen ik later een volledige oplei
ding genoten had werd de vrouw van
een andere financiëele regeling getroffen,
dan zag naar sprekers meening alles er
in de wereld op het oogenblik anders
uit.
Dr Posthuma wees ook op de ver
anderde positie van Amerika en vreesde
dat dit land in het goud gestikt is en
er niet aan heeft gedacht, dat men goud
ten slotte niet kan opeten.
Hierna behandelde spreker de vraag:
Wat is de grootste moeilijk-
heid?
Dr Posthuma voorziet een groote moei
lijkheid en gaf daarvoor als reden aan,
dat degenen, die ons bij den export
dwars zullen zitten, evenals wij boeren
zijn. Spreker stelde aan de vergadering
de vraag: als gij hier in Nederland in
verband met de landbouwbelangen iets
hebt bereikt, zijt gij dan bereid daarvan
uit vrijen wil afstand te doen? En zoo
zeker als spreker overtuigd was, dat onze
boeren dat niet zouden doen, zoo zeker
staat voor hem ook vast, dat de boeren
in die landen, waarheen wij willen ex
porteeren, tot hun regeeringen zullen zeg
gen: -laat den import van landbouwpro
ducten niet toe.
Bestaat er in de exportmoge
lijkheden naar de verschillen
de landen ook onderscheid?
Dr Posthuma begon met er op te wij
zen, dat in de laatste jaren de export
van onze landbouwproducten naar Enge
land grooter is geworden, maar als men
nu vraagt: is dit het gevolg daarvan, dat
de prijzen zoo goed waren, dan meende
spreker, dat men daarop ontkennend
moet antwoorden. Dat was de reden zeker
niet. Men meende hier te lande een te
veel aan landbouwproducten te hebben
en het eenige land, dat dit te veel nog
wel kon slikken, was Engeland. Spreker
bezag daarna dit vraagstuk uit een En-
gelsch oogpunt en kwam tot de conclu
sie, dat Engeland onzen landbouwexport
slechts zoo lang zal ontvangen als het
daaraan behoefte heeft en dat de domi
nions onvoorwaardelijk voorgaan.
Spreker merkte terloops op, dat wij,
om een goedkoope melkproductie te heb
ben, die melkproductie zullen moeten uit
breiden, doch dat wij naar zijn meening
op den duur toch niet in staat zouden
zijn met productielanden als Australië
en Nieuw-Zeeland te concurreeren. De
productiekosten voor boter zullen in die
landen wel steeds lager liggen dan bij
ons.
Dan besprak Dr Posthuma Frankrijk
en België. Hij kon niet inzien, dat de
export van landbouwproducten naar deze
landen, welke bedenkelijk verminderd is,
weer zou toenemen. Terzake van België
merkte spreker nog op, dat in de maand
April van 1937 de invoer van boter uit
Nederland door België eenvoudig ver
boden werd.
Hierbij ging spreker nader in op de
houding van Nederland inzake zijn ex
port en wees er op, dat deze houding
tegenover België in verband met den
uitvoer in het algemeen van België naar
Nederland wel wat steviger kon zijn dan
zij is. Dr P. vergeleek hierbij ook nog
de houding van de Indische regeering
tegenover den boterinvoer uit Nederland
in verband met den theeuitvoer naar
Australië. In Nederlandsch-Indië meent
men Australische boter te moeten toe
laten en den invoer van boter uit het
moederland te moeten belemmeren, om
dat Australië onzen thee-uitvoer begun
stigt. In Nederland ontvangt men wel
veel industrieproducten uit België, doch
durft blijkbaar aan België niet te zeg
gen: wij zullen daarmede alleen voort
gaan als gij van onze landbouwproduc
ten wilt ontvangen, met name van onze
zuivelproducten.
Wat betreft den export van onze land
bouwproducten naar de Vereenigde Sta
mijn dokter voor haar leven hulpbehoe
vend en ik werd toen haar particuliere
verpleegster. Lange jaren heb ik haar
verpleegd en onder haar zuiverenden in
vloed scheen het, alsof ik de overwinning
zou behalen over de zonde, die mijn le
ven had verwoest."
„Eh nu gaan we opnieuw dienzelfden
weg op, lieve moeder", viel Patricia haar
in de rede, terwijl ze dapper glimlachend
keek in het peinzende bedroefde gezioht
naast haar.
„Stil je weet nog niet alles. Laat mij
eerst uit vertellen. Toen mijn patiënte
gestorven was, voelde ik me hulpeloos,
zwak en eenzaam. Haar man beval me
verschillende keeren aan voor een parti
culiere verpleging, maar overal grijnsde
rondom me de verleiding me tegen en ik
zonk terug in de diepste diepten van el
lende en schande.
Ten slotte was het leven van zóó wei
nig waarde voor mij, dat ik besloot er
een eind aan te maken; maar, juist op
dienzelfden dag toen ik in het park van
Richmond te wachten zat op de invallen
de duisternis, zag en herkende ik plotse
ling het gezioht van mijn lieve, oude
Dina en opnieuw golfden door me heen
alle herinneringen aan het gelukkige
verleden. Hoewel ik me zelf diep veracht
te, ging het toch even door me heen, of
het God niet geweest zou zijn, die me
Dina had doen zien, opdat zij me zou
helpen. Zoo begaf ik me in bet holst van
ten van Noord-Amerika, naar Zukl-Ame
rika, near Noord-Afrika, landen als Italië,
Griekenland en midden Europa, wilde
spreker niet ontkennen, dat daarheen
exnortmogelijkheden zijn, die wij zorg
vuldig hebben op te kweeken en dat
daarvan den onk nog wel eens tets te
recht kan komen, maar hoofdzaak
voor onzen landbouwexport
was voor den oorlog, was in de
jaren na den oorlog tot de cri
sis toe, Duitschlandl
Dir Posthuma wilde ook eens spreken
van een landbouwexportplan, omdat het
woord „plan" nu eenmaal een gangbaar
woord is geworden en wees er met na
druk op dat in zoo'n landbouwexport
plan Duitschland consequent moet wor
den betrokken en dat het anders een
plan is gedoemd om te mislukken,
Spreker zette uiteen, dat, als met groo
te tact, met groote zorg, met groote toe
wijding voor zoover het de eigen belan
gen betreft en met volledige erkenning
van de moeilijkheden aan Duitsche zijde,
het gelukt van onze bijzondere positie
terzake van den export naar Duitschland
gebruik te maken, er dan een kans is
dat onze landbouwexport naar dat land
weer naar de goede richting gaat.
Op twee min of meer op den voor
grond tredende moeilijkheden vestigde
spreker de aandacht.
In de eerste plaats de betalingsmoeilijk
heden. Hierbij zette Dr Posthuma de
werking van het clearingsysteem uiteen
en wees er op, dat de strekking van elke
clearing natuurlijk is de zekerheid te
krijgen voor de betaling, doch dat het
gevolg daarvan altijd is exportbelemme
ring. Nu zijn er bepaalde tijden, met
name ten aanzien van den tuinbouw en
van de zuivelproducten, waarin Duitsch
land meer zou kunnen opnemen en voor
die gevallen dient een zekere credietver-
leening overwogen te worden, te meer
daar de stand van de clearing zoo is,
dat Duitschland niet meer de schuldige
is van Nederland, maar het omgekeerde
het geval is.
Een tweede moeilijkheid, die overwon
nen moet worden bij het overwegen van
de bevordering van den landbouwexport
naar Duitschland, is de regeling van den
industriëelen import vanuit Duitschland
in Nederland. Deze import toch is in
strijd met een Nederlandschen wensch,
n.l. om hier industrieën op te bouwen.
Spreker vond het schrijnend als men
moest vaststellen, dat de Deensche im
port van boter in Duitschland met reuze
schreden vooruitging en de Nederland-
sche import achteruit.
Is er veel kans op verbete
ring van onzen landbouwex
port?
Neen!
Van de overeenkomst der Oslo-staten
is naar de meening Van Dr P. voor den
Nederlandschen landbouwexport niets te
verwachten.
Wat moeten wij'nu doen met
onze landbouwproducten?
Spreker meende, dat het allereerste en
ook het meest effectieve zal zijn het be
vorderen van het verbruik van onze
landbouw-, zuivel- en tuinbouwproducten
in ons land zelf. Het produceeren
voor de mestvaalt moet ophouden. Als
de goede God ons overvloed schenkt, zei
Dr P., dan moet dat ook een zegen zijn
voor onze medeburgers.
Voorts ontwikkelde spreker zijn beken
de meening terzake van den voorrang
van de boter boven de margarine.
Dr Posthuma eindigde met er met na
druk de aandacht op te vestigen, dat, als
wij in Nederland den landbouw niet goed
voorop zetten, het er ook met den land
bouwexport hopeloos voor staat en dat
het gevolg hiervan zijn zijn, dat de toe
komst van ons land er donker uitziet.
Gelukkig is er een Macht, die verre
uitgaat boven de menscheiijke macht en
die maakt, dat de dingen menigmaal an
ders komen dan wij ons die hadden
voorgesteld.
HET ZEEUWSCHE LANDSCHAP.
In de dezer dagen gehouden vergade
ring van het algemeen bestuur der stich
ting „Het Zeeuwsche Landschap" werd
den nacht naar haar huisje, om daar
mijn toevlucht te zoeken inplaats van in
het koele donkere water van de rivier.
Dina ontving mij met open armen, har
telijk en teerder dan ooit een moeder haar
kind kon ontvangen. Ze was zóó blij, als
of ze mij uit den dood teruggekregen
had. Maar ik vergold haar die goedheid
slecht. Ik leefde nog steeds onder den
ban der zonde en het viel me niet moei
lijk om aan haar liefdevolle waakzaam
heid te ontsnappen. D'oor mij leed ze na-
namelooze pijn en vernedering en ten
slotte gaf ze zelfs haar eigen leven om
mij te redden. Dé rest weet je. Do wan
hoop had me in zijn klauwen vastge
grepen en was jij, op dien bewusten dag,
niet in jou g'root medelijden tot mij geko
men, dan zou het te laat geweest zijn.
Och, misschien was dat maar beter ge
weest. Toen ik zoo ziek was, heb ik
terwille van jou gehoopt, dat ik maar
zou sterven, opdat mijn zonde ook nog
niet jou mooi, heerlijk leven zou beder
ven. Waarom bracht je mij tot het leven
terug, mijn kind? Nu moet ik opnieuw
dien ouden vijand bevechten en eens zal
ik toch voorgoed ten ondergaan".
„O nee, we gaan niet ten onder", riep
Patricia, innig overtuigd uit, terwijl ze
de kleine, bevende handen in de hare
sloot. „We kunnen meer dan overwin
naars zijn in Christus, die ons heeft lief
gehad. Maar dan moeten we ook alleen op
Hem vertrouwen en niet op eigen krach-
i Eenige bijzonderheden over den
geslaagden tocht.
Tijdens de vlucht over den Oceaan heb
ben de beide vliegbooten „Caledonia" en
„Pan-American Clipper III" van tijd tot
tijd door zware wolken en regenbuien
moeten vliegen.
Gedurende den geheelen tocht hebben
zij in voortdurend draadloos contact met
haar hoses gestaan. Ofschoon de „Cale
donia" een installatie voor draadlooze
telefonie aan boord had, onderhield zij
de verbinding voortdurend met morse-
teekens en onder het vliegen is zij met
verscheidene schepen in contact geweest.
Captain Wilcockson van de „Caledo
nia'' deelde Maandagavond vóór het ver
trek van Eoynes mede, dat hij voornemens
was de direote route te nemen, inplaats
van groot cirkel te vliegen. Hoewel hier
door de reis iets langer werd, kwam de
noodzakelijkheid van acht of negen koers
wijzigingen te vervallen. Er is niet ge
tracht de vlucht met bijzonder groote snel
heid te volbrengen. De vluchten waren
zuiver als proefnemingen bedoeld.
De „Caledonia" had voldoende brand
stof aan boord voor een vlucht van 4800
km, terwijl de afstand van kust tot kust
ongeveer 3200 km bedraagt.
Toen de „Caledonia" bijna het eind
punt van de reis genaderd was, geraakte
zij in een dichten mist, en daarom werd
den gezagvoerder aangeraden niet te da
len voor half twaalf (Britsche zomertijd).
Om elf uur kon de vliegboot echter op
-het water neerstrijken en dertien minuten
later lag zij gemeerd.
Den afstand van kust tot kust heeft zij
in 14 uur en 23 min. afgelegd. De vlucht
in oostelijke richting vergt in verband
met de weersomstandigheden minder tijd
en de „Pan-American Clipper" heeft de
reis dan ook in 12 uur en 34 min. vol
bracht.
Volgens de gezagvoerders van de „Ca
ledonia" en de „Clipper'' zijn de offici-
eele tijden voor den overtocht reap. 15
uur 28 min. en 12 u. 20 min.
D'e gemiddelde uursnelheid van de „Ca
ledonia" was 132 mijl van den Clipper 156
mijl. De „Caledonia" heeft bijna voortdu
rend een tegenwind van 52 mijl per uur
gehad en tenslotte belette de nevel vlot
landen te Botwood.
Be Caledonia legde een afstand af van
1990, de Clipper van 1960 mijl.
door den secretaris verslag uitgebracht
over het eerste stichtingsjaar. Uit dit ver
slag bleek o.m. dat de stichting thans
niettegenstaande door het bestuur op uit
gebreide schaal propaganda was ge,
maakt, nog slechts 95 personen of instel
lingen als contribuant telt.
De periodiek aftredende bestuursleden
jhr. H. J. van Adrichem Boogaert, jhr F.
Beelaerts van Blokland, jhr ir J. L. Bo-
reel, jhr mr A. F. C. de Casembroot, H.
A. A. baron Collot d'Escury en mr P.
Dieleman werden met algemeene stem
men herkozen. Besloten werd in de vaca
ture van den heer E. D. van Dissel, die
eveneens aan de beurt van aftreding was,
doch die zich in verband met het feit,
dat hij! binnenkort als directeur van het
Staatsboschbeheer zal aftreden niet
herkiesbaar had gesteld, te zijner tijd te
voorzien door benoeming van den op
volger van den heer van Dissel als direc
teur van het Staatsboschbeheer, aange
zien men van oordeel was, dat het in het
belang van het doel der stichting zou zijn,
wanneer deze ambtenaar deel uitmaakt
van het bestuur.
Bij de rondvraag bracht de heer Jhr.
van Adrichem Boogaert de bebouwing
I van het Vroon onder Oostkapelle en
1 Vrouwepolder ter sprake, terwijl de heer
jhr. Beelaerts van Blokland het een en
ander mededeelde aangaande de tertiaire
gronden onder Nieuw-Namen, gemeente
Glinge. Onderzocht zal worden of met be
trekking tot het behoud dezer gronden
een taak voor de stichting is weggelegd.
Middelburg. Ghr. Wandelsport
vereenigineg. In de gisteren gehou
den oprichtingsvergadering van een Chr.
Wandelsportvereeniging sprak de heer
H. Kingmans over het doel en het nut
van 'sportbeoefening, wat nimmer mag
ten."
„Ik zal het probeeren, maar ik ben zoo
zwak en de vijand is zoo sterk. Vroeger
in die gelukkige onschuldige dagen, toen
was het niet zoo moeilijk om op mijn Za
ligmaker te vertrouwen, maar nu zie ik
steeds als een zwarten muur, mijn zonden
voor me en die muur houdt Zijn aange
zicht voor mij1 verborgen. Je zult veel last
en moeite met me krijgen, lieveling, want
als ik het goede wil doen, dan ligt het
kwade mij bij."
„Maar God heeft u al zoo dikwijls
weer uit de wanhoop opgetrokken, dat
Hij dat zeker gedaan heeft tot een heer
lijk doel voor de toekomst."
Deze bemoedigende woorden, die zoo
rechtstreeks kwamen uit het hart van de
spreekster, werkten een wonderlijke ver
andering bij de moegestredene uit. De
doffe matheid was plots uit haar wezen
verdwenen; in de peinzende, bruine oogen
kwam een blik van verwondering en eer
bied en om de lippen speelde een flauwe,
maar gelukkige glimlach toen ze met
moeite uitbracht: „Geloof je dat? Zou dat
waar kunnen zijn?"
„Dat geloof ik met heel mijtn hart,"
antwoordde Patricia beslist.
„Ach, had ik jou geloof maar. Wat zou
dat heerlijk zijn, als ik kon denken, dat
mijln leven dan misschien toch nog niet
geheel en al nutteloos is. Indien ik
slechts in die wonderlijke mogelijkheid
leiden tot sportveiheerlijking en sport-
verafgoding. Ook op dit terrein moet
Gods naam en eer op den voorgrond
staan.
Besloten werd een Chr. Wandelsport-
vereen. op te richton; 42 personen gaven
zich als lid op. Statuten aa reglement
werden vastgesteld. Tot voorzitter werd ge
kozen dhr H. Kingmans, tot secr. J. Hou-
me3, Vlasmarkt 14.
Vrouwenpolder. Dinsdag vergaderde de
Raad onder voorzitterschap van den
burgemeester de heer J. Louwerse Wzn.,
voltallig. Het in de vacature wijlen L.
Duvekot Szn. benoemd verklaard raads
lid, de heer P. van den Bosse Bzn., legde
in handen van den voorzitter den voor
geschreven zuiverings- en ambtseed af,
waarna hij door den voorzitter gelukge-
wenscht werd met zijne benoeming.
De heer van den Bosse dankte den
voorzitter voor de tot hem gesproken
woorden en zeide naar zijn beste weten
de belangen der gemeente te zullen die
nen. De voorzitter deelde mede, dat de
Rijksvergoeding 1936 voor de Bijz. School
te Vrouwenpolder is vastgesteld op f 4929
en voor die te Gapinge op f4712, dat het
besluit tot onderhandschen verhuur van
een gedeelte der woning Gapinge B 10
door Ged. Staten is goedgekeurd, dat aan
de gemeenten Middelburg en Seroos-
kerke (W.) ingevolge de Nijverheids- en
de L.O.-wet resp. f 128, f 50 en f 28 ver
schuldigd is, dat van de gemeente Veere
eerst nu de opgaven zijn binnengekomen
van de door de gemeente over 1934 tot
en met 1936 verschuldigde bedragen in
gevolge de L.O.-wet 1920, hetgeen in ver
band met de veel te late inzending, de
opgaven hadden in 1935, 1936 en 1937
ingediend en betaald moeten zijn zeer
stagneerend werkt, daar nu over een
dienstjaar resp. f245 en f113 moet wor
den betaald, hetgeen anders uit 3 diens
ten had kunnen worden bestreden, ook
zijn van die gemeente ingezonden de op
gave van kosten openbaar L. O. over
1933 en 1934, hetgeen in 1934 en 1935
had moeten hebben plaats gevonden, ook
dit vergt een uitgaaf van f 87 en f 128,
al met al een groote tegenvaller, die op
den dienst 1937 komt. Het gemeentebe
stuur van Veere zal gevraagd worden in
't vervolg voor een tijdiger inzending te
zijn "AKKERTJES" een ideaal middel
Hoeveel vervelende kwaaltjes zijn er niet,
die voor vrouwen echte dag-bedervers zijni
een opkomende migraine, zoo'n nare zenuw
hoofdpij n, die U blijft kwellen, telkens
terugkeeren.de zenuwpijnen, die maar niet
verdwijnen willen, of andere klachten op
gezette tijden, die U het leven vergallen.
Voor ël die gevallen helpen "AKKERTJES"
wondersnel. Ge zult het zelf ondervinden.
Neemt ze in huis. Misschien kunnen ze U
reeds vannacht goed van pas komen bijt
Hoofdpijn, Kiespijn, Spierpijn,Zenuwpijn,
Rheumatische pijnen, Lendenpijn, Vrou-
wenpijn, Migraine, Onbehaaglijkheid.
Overal verkrijgbaar. Per 12 stuks 52 cent.
Volgens recept van Apotheker Dumonf
AKKER.CACHETS
kon gelooven, dan zou ik daardoor nieu
we hoop en nieuwen moed krijgen. Maar
heeft er niet eens iemand gezegd: „Won
den der ziel zullen steeds blijven pijta
doen, ook al zijn ze geheeld, want de
bloedige lidteekenen zullen er steeds van
blijven getuigen.
Onze verloren onschuld en reinheid zul
len we nooit kunnen heroveren; nooit zul
len we weer datgene kunnen worden,
wat we waren eer we door zonde werden
wat we nu zijn."
„Ja, dat is wel een droeve waarheid,
maar God kan zelfs uit een levenswrak,
een ander schip, Hem ter. eere, bouwen.
Kunt U dit alles niet vertrouwend aan
Zijn voeten neerleggen, lieve moeder,
want eerst dan licht in onze toekomst de
ster van hoop en vreugd."
„Ik zal het probeeren," klonk nog eens
het bevende antwoord, „maar ik moet
er steeds aan denken, hoe anders jou toe
komst had kunnen zijn. Dat had voor
jou kunnen beteekenen: een leven van het
schoonste liefdesgeluk, glanzend door de
vreugden van het vrouw- en moederzijh.
Dat alles had jij; kunnen hebben en ik
heb je daarvan ontroofd. Die gedachte
vind ik ondragelijk."
(Wordt vervolgd.)