De toekomstmogelijkheden van onzen landbouwexport. AKKERTJES EDEN LOUTERING. Proefvluchten over den Oceaan Voor Vrouwen vooral Inboedel gevraagd. inke Waterstokerij nierswaren en rfenhandel. DE ZEEUW van Woensdag 7 Juli 1937 - TWISBE BLAD Speciaal In verband met de verminderde afzet mogelijkheid van onze producten «aar Duitschicnd, REINIGT ALLES SU* ook öooef&t Had FEUILLETON. Uit de Provincie. dekerke LOEFF zal 3 JULI 1937, Centraal te Kou- verkoopen SCHUUR, STEE- IHOK en ERF te len hoek van den eg en den Molen- 215 c.A., terstond jmeld Huis Kabinet, Tafels, Kleerkist, Singer- iegels, Uurwerken, otten en Pannen, rekken, Trappen, r. Stellen, Glas- en Voorts Landiouw- ndmolen, Trekrijf, jen, Bascule met Hooi, Stroo enz. ili 10—12 uur. Dtte van Bouwland lat der gebouwen, llasten worden in- 30 Bureau van Verkooper kan titer worden, Spoed gewenscht, pn aan A. KAS- lerlestraat 6, hoek Scheventngen. INSCHRIJVING Ifruit in den boom- 1 Zondagsschool te IrveMadeleines, Glapps-Favorite, Princepruimen, ibozen, van elke verkiezing). Ivan aangeslotenen 1 Juli 1937 12 uur van Notaris Van zouden hebben. Izen wel heel dui- Tit 1 Juli consta- I gevallen van coc- in dit jaar 442. om nu direct de anen aangeven is (geval zitten we er te is nog, dat we |e niet zijn. coccidiosis, die (elijker is dan die .jier, waarbij een sterfte optreedt, jjlepend verloopen dieren en zonder In gang gaan. In kelen bij het meer |nge sterfte, vfer- bloeddiarrhee, al le vormen waar- pr kan doen, krij- roeien, licht wor- r verlamming en Ir allerlei andere |n niet op gewicht den leg. Als ze len ze slecht. We lerrekening en een it gebeurt zonder fn bepaalde ziekte en dan gaat er jjdood, verder den- prnstige besmette- veer, dan hebben iiphtberie te pak- en winter door en |geheele omgeving coccidiën enkui- ïeer groot te krij- I dieren opent, dan gaande is. Ik raad doode dieren te wordt daar niets een maar kans de Verspreiden. Maar kte te begrijpen is [dat hierbij vooral darm achter de (gerige darm aan- bij' de sneller ver- Jiosis, de blinde |m achter de maag vertering plaats de krop voorge- bmaag fijngemalen maagsap. Als dus 1 kan het voedsel ndt dan ook in de heel onverteerbare gelukt is de lezers i,t ze niet genoeg |e kunnen besteden evenals tegen on- [tdurend moet blij- C. TB HENNEP®. betreffende, kun- worden gezonden [eemraadsingel 84 }1 voor antwoord >lden. In de te Zierikzee gehouden algemeene vergadering van de Z.L.M. heeft oud-mi nister Br F. B, Posthuma over bovenge noemd onderwerp een rede gehouden. Spreker begon met een analyse van den landbouwexport zooals die was en zooals die is. Dr Posthuma had daarvoor een vergelijking getroffen tusschen den export in de jaren 1920, 1930 en 1938 en de geldbedragen van den export als maatstaf aangenomen. Dr Posthuma had voor de vergadering, aan ieder der aanwezigen, een overzicht doen uitreiken van den landbouwexport in bovengenoemde jaren en loopende van het artikel aardappel via den bloembol lenexport, den uitvoer van zuivelproduc ten, vee en vleesch, eieren, boonen tot en met groente. Het verloop van den export in 192 0, 1930 en 103 6. Verdwenen is de export van hoenders, versch varkensvleesch, rund- en kalfs* vleesch en schapenvleesch. Van den ex port van bacon is nog een deel over en wij exporteeron ook nog spek. Sterk verminderd is de export van f», aardappelen (het product), geroot en ge zwingeld vlas, bloembollen, boter, kaas, gecondenseerde, gesuikerde volle- en ondermelk, melkpoeder, eieren, koelhuis eieren, erwten en boonen, landbouw- zaden, tomaten, sla, komkommers, uien en wortelen. Grooter geworden is de ex port van pootaardappelen en onbewerkt vlas. Als afnemers van onze landbouwpro ducten zijn weggevallen: Duitschland voor aardappelen, gecondenseerde gesui kerde volle melk. Sterk verminderd is de afname door: Engeland van geroot en gezwingeld vlas, bloembollen, kaas, bacon, gecondenseer de gesuikerde volle- en ondermelk, eieren, koelhuiseieren en tomaten; Ierland van geroot en gezwingeld vlas; de Vereenig- de Staten van Noord-Amerika van bloem bollen; Zweden van bloembollen; Dene marken van bloembollen; België van bo ter en kaas; Duitschland van kaas, volle melkpoeder, eieren, landbouwzaden, to maten, sla en komkommers; Frankrijk van kaas. Gelijkgebleven is de afname door: En geland van aardappelen, erwten en boo nen, landbouwzaden, uien en sla (bijna); Duitschland van boter, zooals deze af name in 1920 was en spek; Be^ië van volle melkpoeder (1930 ongeveer gelijk aan 1936); Vereenigde Staten van N. Amerika van landbouwzaden. k Spreker behandelt daarna de vraag: Waardoor is het fnet den landbouwexport gesteld zoo als het is? Dr Posthuma wees op het zoogenaam de vredesverdrag van Versailles en het instellen van allerlei nieuwe landsgren zen; voorts op het veranderen van de positie, waarin een land verkeerde. Als voorbeeld van het laatste geeft spreker Duitschland, dat van crediteurland debi- teurland is geworden. Toen Duitschland zijn schulden niet in producten mocht betalen, werd zijn export belemmerd en kon het ook geen grondstoffen koopen. Duitschland moest zich dus over alle zijden inkrimpen. Hadden de crediteuren ruimte voor export gegeven en was ook imaae keast nooit 56) o— „O, waarom kwam u dan toch niet naar huis?" riep Patricia met diep me delijden uit. „Dina heeft steeds op u ge wacht en gehoopt, maar u kwam niet." „Ik was bang", klonk bevend het ant woord. „Ik durfde niet komen, uit vrees dat je vader me niet zou willen ontvan gen. Maar juist op één van mijn aller ellendigste dagen kreeg ik een ongeluk, dat later voor mij een geluk werd. Ik werd overreden door een dokterskoetsje en in een van de groote ziekenhuizen op genomen. De arts, die zich mee schuldig voelde aan mijn verwonding'en, wendde al zijn kundigheid aan tot mijn herstel en zijn vrouw kwam me dan dikwijls eens bezoeken. Bat was 'n voorbeeld van goedheid en in haar innig medelijden met me, bewerkte zij het, dat ik in het ziekenhuis moest blijven om voor ver pleegster te worden opgeleid. Zoo braken er voor mij gelukkige dagen aan. Spoe dig begon ik van mijn werk te houden, al was het niet altijd even gemakkelijk, maar nu had ik slechts weinig tijd meer om aan mezelf en al mijn zorgen te den ken. Toen ik later een volledige oplei ding genoten had werd de vrouw van een andere financiëele regeling getroffen, dan zag naar sprekers meening alles er in de wereld op het oogenblik anders uit. Dr Posthuma wees ook op de ver anderde positie van Amerika en vreesde dat dit land in het goud gestikt is en er niet aan heeft gedacht, dat men goud ten slotte niet kan opeten. Hierna behandelde spreker de vraag: Wat is de grootste moeilijk- heid? Dr Posthuma voorziet een groote moei lijkheid en gaf daarvoor als reden aan, dat degenen, die ons bij den export dwars zullen zitten, evenals wij boeren zijn. Spreker stelde aan de vergadering de vraag: als gij hier in Nederland in verband met de landbouwbelangen iets hebt bereikt, zijt gij dan bereid daarvan uit vrijen wil afstand te doen? En zoo zeker als spreker overtuigd was, dat onze boeren dat niet zouden doen, zoo zeker staat voor hem ook vast, dat de boeren in die landen, waarheen wij willen ex porteeren, tot hun regeeringen zullen zeg gen: -laat den import van landbouwpro ducten niet toe. Bestaat er in de exportmoge lijkheden naar de verschillen de landen ook onderscheid? Dr Posthuma begon met er op te wij zen, dat in de laatste jaren de export van onze landbouwproducten naar Enge land grooter is geworden, maar als men nu vraagt: is dit het gevolg daarvan, dat de prijzen zoo goed waren, dan meende spreker, dat men daarop ontkennend moet antwoorden. Dat was de reden zeker niet. Men meende hier te lande een te veel aan landbouwproducten te hebben en het eenige land, dat dit te veel nog wel kon slikken, was Engeland. Spreker bezag daarna dit vraagstuk uit een En- gelsch oogpunt en kwam tot de conclu sie, dat Engeland onzen landbouwexport slechts zoo lang zal ontvangen als het daaraan behoefte heeft en dat de domi nions onvoorwaardelijk voorgaan. Spreker merkte terloops op, dat wij, om een goedkoope melkproductie te heb ben, die melkproductie zullen moeten uit breiden, doch dat wij naar zijn meening op den duur toch niet in staat zouden zijn met productielanden als Australië en Nieuw-Zeeland te concurreeren. De productiekosten voor boter zullen in die landen wel steeds lager liggen dan bij ons. Dan besprak Dr Posthuma Frankrijk en België. Hij kon niet inzien, dat de export van landbouwproducten naar deze landen, welke bedenkelijk verminderd is, weer zou toenemen. Terzake van België merkte spreker nog op, dat in de maand April van 1937 de invoer van boter uit Nederland door België eenvoudig ver boden werd. Hierbij ging spreker nader in op de houding van Nederland inzake zijn ex port en wees er op, dat deze houding tegenover België in verband met den uitvoer in het algemeen van België naar Nederland wel wat steviger kon zijn dan zij is. Dr P. vergeleek hierbij ook nog de houding van de Indische regeering tegenover den boterinvoer uit Nederland in verband met den theeuitvoer naar Australië. In Nederlandsch-Indië meent men Australische boter te moeten toe laten en den invoer van boter uit het moederland te moeten belemmeren, om dat Australië onzen thee-uitvoer begun stigt. In Nederland ontvangt men wel veel industrieproducten uit België, doch durft blijkbaar aan België niet te zeg gen: wij zullen daarmede alleen voort gaan als gij van onze landbouwproduc ten wilt ontvangen, met name van onze zuivelproducten. Wat betreft den export van onze land bouwproducten naar de Vereenigde Sta mijn dokter voor haar leven hulpbehoe vend en ik werd toen haar particuliere verpleegster. Lange jaren heb ik haar verpleegd en onder haar zuiverenden in vloed scheen het, alsof ik de overwinning zou behalen over de zonde, die mijn le ven had verwoest." „Eh nu gaan we opnieuw dienzelfden weg op, lieve moeder", viel Patricia haar in de rede, terwijl ze dapper glimlachend keek in het peinzende bedroefde gezioht naast haar. „Stil je weet nog niet alles. Laat mij eerst uit vertellen. Toen mijn patiënte gestorven was, voelde ik me hulpeloos, zwak en eenzaam. Haar man beval me verschillende keeren aan voor een parti culiere verpleging, maar overal grijnsde rondom me de verleiding me tegen en ik zonk terug in de diepste diepten van el lende en schande. Ten slotte was het leven van zóó wei nig waarde voor mij, dat ik besloot er een eind aan te maken; maar, juist op dienzelfden dag toen ik in het park van Richmond te wachten zat op de invallen de duisternis, zag en herkende ik plotse ling het gezioht van mijn lieve, oude Dina en opnieuw golfden door me heen alle herinneringen aan het gelukkige verleden. Hoewel ik me zelf diep veracht te, ging het toch even door me heen, of het God niet geweest zou zijn, die me Dina had doen zien, opdat zij me zou helpen. Zoo begaf ik me in bet holst van ten van Noord-Amerika, naar Zukl-Ame rika, near Noord-Afrika, landen als Italië, Griekenland en midden Europa, wilde spreker niet ontkennen, dat daarheen exnortmogelijkheden zijn, die wij zorg vuldig hebben op te kweeken en dat daarvan den onk nog wel eens tets te recht kan komen, maar hoofdzaak voor onzen landbouwexport was voor den oorlog, was in de jaren na den oorlog tot de cri sis toe, Duitschlandl Dir Posthuma wilde ook eens spreken van een landbouwexportplan, omdat het woord „plan" nu eenmaal een gangbaar woord is geworden en wees er met na druk op dat in zoo'n landbouwexport plan Duitschland consequent moet wor den betrokken en dat het anders een plan is gedoemd om te mislukken, Spreker zette uiteen, dat, als met groo te tact, met groote zorg, met groote toe wijding voor zoover het de eigen belan gen betreft en met volledige erkenning van de moeilijkheden aan Duitsche zijde, het gelukt van onze bijzondere positie terzake van den export naar Duitschland gebruik te maken, er dan een kans is dat onze landbouwexport naar dat land weer naar de goede richting gaat. Op twee min of meer op den voor grond tredende moeilijkheden vestigde spreker de aandacht. In de eerste plaats de betalingsmoeilijk heden. Hierbij zette Dr Posthuma de werking van het clearingsysteem uiteen en wees er op, dat de strekking van elke clearing natuurlijk is de zekerheid te krijgen voor de betaling, doch dat het gevolg daarvan altijd is exportbelemme ring. Nu zijn er bepaalde tijden, met name ten aanzien van den tuinbouw en van de zuivelproducten, waarin Duitsch land meer zou kunnen opnemen en voor die gevallen dient een zekere credietver- leening overwogen te worden, te meer daar de stand van de clearing zoo is, dat Duitschland niet meer de schuldige is van Nederland, maar het omgekeerde het geval is. Een tweede moeilijkheid, die overwon nen moet worden bij het overwegen van de bevordering van den landbouwexport naar Duitschland, is de regeling van den industriëelen import vanuit Duitschland in Nederland. Deze import toch is in strijd met een Nederlandschen wensch, n.l. om hier industrieën op te bouwen. Spreker vond het schrijnend als men moest vaststellen, dat de Deensche im port van boter in Duitschland met reuze schreden vooruitging en de Nederland- sche import achteruit. Is er veel kans op verbete ring van onzen landbouwex port? Neen! Van de overeenkomst der Oslo-staten is naar de meening Van Dr P. voor den Nederlandschen landbouwexport niets te verwachten. Wat moeten wij'nu doen met onze landbouwproducten? Spreker meende, dat het allereerste en ook het meest effectieve zal zijn het be vorderen van het verbruik van onze landbouw-, zuivel- en tuinbouwproducten in ons land zelf. Het produceeren voor de mestvaalt moet ophouden. Als de goede God ons overvloed schenkt, zei Dr P., dan moet dat ook een zegen zijn voor onze medeburgers. Voorts ontwikkelde spreker zijn beken de meening terzake van den voorrang van de boter boven de margarine. Dr Posthuma eindigde met er met na druk de aandacht op te vestigen, dat, als wij in Nederland den landbouw niet goed voorop zetten, het er ook met den land bouwexport hopeloos voor staat en dat het gevolg hiervan zijn zijn, dat de toe komst van ons land er donker uitziet. Gelukkig is er een Macht, die verre uitgaat boven de menscheiijke macht en die maakt, dat de dingen menigmaal an ders komen dan wij ons die hadden voorgesteld. HET ZEEUWSCHE LANDSCHAP. In de dezer dagen gehouden vergade ring van het algemeen bestuur der stich ting „Het Zeeuwsche Landschap" werd den nacht naar haar huisje, om daar mijn toevlucht te zoeken inplaats van in het koele donkere water van de rivier. Dina ontving mij met open armen, har telijk en teerder dan ooit een moeder haar kind kon ontvangen. Ze was zóó blij, als of ze mij uit den dood teruggekregen had. Maar ik vergold haar die goedheid slecht. Ik leefde nog steeds onder den ban der zonde en het viel me niet moei lijk om aan haar liefdevolle waakzaam heid te ontsnappen. D'oor mij leed ze na- namelooze pijn en vernedering en ten slotte gaf ze zelfs haar eigen leven om mij te redden. Dé rest weet je. Do wan hoop had me in zijn klauwen vastge grepen en was jij, op dien bewusten dag, niet in jou g'root medelijden tot mij geko men, dan zou het te laat geweest zijn. Och, misschien was dat maar beter ge weest. Toen ik zoo ziek was, heb ik terwille van jou gehoopt, dat ik maar zou sterven, opdat mijn zonde ook nog niet jou mooi, heerlijk leven zou beder ven. Waarom bracht je mij tot het leven terug, mijn kind? Nu moet ik opnieuw dien ouden vijand bevechten en eens zal ik toch voorgoed ten ondergaan". „O nee, we gaan niet ten onder", riep Patricia, innig overtuigd uit, terwijl ze de kleine, bevende handen in de hare sloot. „We kunnen meer dan overwin naars zijn in Christus, die ons heeft lief gehad. Maar dan moeten we ook alleen op Hem vertrouwen en niet op eigen krach- i Eenige bijzonderheden over den geslaagden tocht. Tijdens de vlucht over den Oceaan heb ben de beide vliegbooten „Caledonia" en „Pan-American Clipper III" van tijd tot tijd door zware wolken en regenbuien moeten vliegen. Gedurende den geheelen tocht hebben zij in voortdurend draadloos contact met haar hoses gestaan. Ofschoon de „Cale donia" een installatie voor draadlooze telefonie aan boord had, onderhield zij de verbinding voortdurend met morse- teekens en onder het vliegen is zij met verscheidene schepen in contact geweest. Captain Wilcockson van de „Caledo nia'' deelde Maandagavond vóór het ver trek van Eoynes mede, dat hij voornemens was de direote route te nemen, inplaats van groot cirkel te vliegen. Hoewel hier door de reis iets langer werd, kwam de noodzakelijkheid van acht of negen koers wijzigingen te vervallen. Er is niet ge tracht de vlucht met bijzonder groote snel heid te volbrengen. De vluchten waren zuiver als proefnemingen bedoeld. De „Caledonia" had voldoende brand stof aan boord voor een vlucht van 4800 km, terwijl de afstand van kust tot kust ongeveer 3200 km bedraagt. Toen de „Caledonia" bijna het eind punt van de reis genaderd was, geraakte zij in een dichten mist, en daarom werd den gezagvoerder aangeraden niet te da len voor half twaalf (Britsche zomertijd). Om elf uur kon de vliegboot echter op -het water neerstrijken en dertien minuten later lag zij gemeerd. Den afstand van kust tot kust heeft zij in 14 uur en 23 min. afgelegd. De vlucht in oostelijke richting vergt in verband met de weersomstandigheden minder tijd en de „Pan-American Clipper" heeft de reis dan ook in 12 uur en 34 min. vol bracht. Volgens de gezagvoerders van de „Ca ledonia" en de „Clipper'' zijn de offici- eele tijden voor den overtocht reap. 15 uur 28 min. en 12 u. 20 min. D'e gemiddelde uursnelheid van de „Ca ledonia" was 132 mijl van den Clipper 156 mijl. De „Caledonia" heeft bijna voortdu rend een tegenwind van 52 mijl per uur gehad en tenslotte belette de nevel vlot landen te Botwood. Be Caledonia legde een afstand af van 1990, de Clipper van 1960 mijl. door den secretaris verslag uitgebracht over het eerste stichtingsjaar. Uit dit ver slag bleek o.m. dat de stichting thans niettegenstaande door het bestuur op uit gebreide schaal propaganda was ge, maakt, nog slechts 95 personen of instel lingen als contribuant telt. De periodiek aftredende bestuursleden jhr. H. J. van Adrichem Boogaert, jhr F. Beelaerts van Blokland, jhr ir J. L. Bo- reel, jhr mr A. F. C. de Casembroot, H. A. A. baron Collot d'Escury en mr P. Dieleman werden met algemeene stem men herkozen. Besloten werd in de vaca ture van den heer E. D. van Dissel, die eveneens aan de beurt van aftreding was, doch die zich in verband met het feit, dat hij! binnenkort als directeur van het Staatsboschbeheer zal aftreden niet herkiesbaar had gesteld, te zijner tijd te voorzien door benoeming van den op volger van den heer van Dissel als direc teur van het Staatsboschbeheer, aange zien men van oordeel was, dat het in het belang van het doel der stichting zou zijn, wanneer deze ambtenaar deel uitmaakt van het bestuur. Bij de rondvraag bracht de heer Jhr. van Adrichem Boogaert de bebouwing I van het Vroon onder Oostkapelle en 1 Vrouwepolder ter sprake, terwijl de heer jhr. Beelaerts van Blokland het een en ander mededeelde aangaande de tertiaire gronden onder Nieuw-Namen, gemeente Glinge. Onderzocht zal worden of met be trekking tot het behoud dezer gronden een taak voor de stichting is weggelegd. Middelburg. Ghr. Wandelsport vereenigineg. In de gisteren gehou den oprichtingsvergadering van een Chr. Wandelsportvereeniging sprak de heer H. Kingmans over het doel en het nut van 'sportbeoefening, wat nimmer mag ten." „Ik zal het probeeren, maar ik ben zoo zwak en de vijand is zoo sterk. Vroeger in die gelukkige onschuldige dagen, toen was het niet zoo moeilijk om op mijn Za ligmaker te vertrouwen, maar nu zie ik steeds als een zwarten muur, mijn zonden voor me en die muur houdt Zijn aange zicht voor mij1 verborgen. Je zult veel last en moeite met me krijgen, lieveling, want als ik het goede wil doen, dan ligt het kwade mij bij." „Maar God heeft u al zoo dikwijls weer uit de wanhoop opgetrokken, dat Hij dat zeker gedaan heeft tot een heer lijk doel voor de toekomst." Deze bemoedigende woorden, die zoo rechtstreeks kwamen uit het hart van de spreekster, werkten een wonderlijke ver andering bij de moegestredene uit. De doffe matheid was plots uit haar wezen verdwenen; in de peinzende, bruine oogen kwam een blik van verwondering en eer bied en om de lippen speelde een flauwe, maar gelukkige glimlach toen ze met moeite uitbracht: „Geloof je dat? Zou dat waar kunnen zijn?" „Dat geloof ik met heel mijtn hart," antwoordde Patricia beslist. „Ach, had ik jou geloof maar. Wat zou dat heerlijk zijn, als ik kon denken, dat mijln leven dan misschien toch nog niet geheel en al nutteloos is. Indien ik slechts in die wonderlijke mogelijkheid leiden tot sportveiheerlijking en sport- verafgoding. Ook op dit terrein moet Gods naam en eer op den voorgrond staan. Besloten werd een Chr. Wandelsport- vereen. op te richton; 42 personen gaven zich als lid op. Statuten aa reglement werden vastgesteld. Tot voorzitter werd ge kozen dhr H. Kingmans, tot secr. J. Hou- me3, Vlasmarkt 14. Vrouwenpolder. Dinsdag vergaderde de Raad onder voorzitterschap van den burgemeester de heer J. Louwerse Wzn., voltallig. Het in de vacature wijlen L. Duvekot Szn. benoemd verklaard raads lid, de heer P. van den Bosse Bzn., legde in handen van den voorzitter den voor geschreven zuiverings- en ambtseed af, waarna hij door den voorzitter gelukge- wenscht werd met zijne benoeming. De heer van den Bosse dankte den voorzitter voor de tot hem gesproken woorden en zeide naar zijn beste weten de belangen der gemeente te zullen die nen. De voorzitter deelde mede, dat de Rijksvergoeding 1936 voor de Bijz. School te Vrouwenpolder is vastgesteld op f 4929 en voor die te Gapinge op f4712, dat het besluit tot onderhandschen verhuur van een gedeelte der woning Gapinge B 10 door Ged. Staten is goedgekeurd, dat aan de gemeenten Middelburg en Seroos- kerke (W.) ingevolge de Nijverheids- en de L.O.-wet resp. f 128, f 50 en f 28 ver schuldigd is, dat van de gemeente Veere eerst nu de opgaven zijn binnengekomen van de door de gemeente over 1934 tot en met 1936 verschuldigde bedragen in gevolge de L.O.-wet 1920, hetgeen in ver band met de veel te late inzending, de opgaven hadden in 1935, 1936 en 1937 ingediend en betaald moeten zijn zeer stagneerend werkt, daar nu over een dienstjaar resp. f245 en f113 moet wor den betaald, hetgeen anders uit 3 diens ten had kunnen worden bestreden, ook zijn van die gemeente ingezonden de op gave van kosten openbaar L. O. over 1933 en 1934, hetgeen in 1934 en 1935 had moeten hebben plaats gevonden, ook dit vergt een uitgaaf van f 87 en f 128, al met al een groote tegenvaller, die op den dienst 1937 komt. Het gemeentebe stuur van Veere zal gevraagd worden in 't vervolg voor een tijdiger inzending te zijn "AKKERTJES" een ideaal middel Hoeveel vervelende kwaaltjes zijn er niet, die voor vrouwen echte dag-bedervers zijni een opkomende migraine, zoo'n nare zenuw hoofdpij n, die U blijft kwellen, telkens terugkeeren.de zenuwpijnen, die maar niet verdwijnen willen, of andere klachten op gezette tijden, die U het leven vergallen. Voor ël die gevallen helpen "AKKERTJES" wondersnel. Ge zult het zelf ondervinden. Neemt ze in huis. Misschien kunnen ze U reeds vannacht goed van pas komen bijt Hoofdpijn, Kiespijn, Spierpijn,Zenuwpijn, Rheumatische pijnen, Lendenpijn, Vrou- wenpijn, Migraine, Onbehaaglijkheid. Overal verkrijgbaar. Per 12 stuks 52 cent. Volgens recept van Apotheker Dumonf AKKER.CACHETS kon gelooven, dan zou ik daardoor nieu we hoop en nieuwen moed krijgen. Maar heeft er niet eens iemand gezegd: „Won den der ziel zullen steeds blijven pijta doen, ook al zijn ze geheeld, want de bloedige lidteekenen zullen er steeds van blijven getuigen. Onze verloren onschuld en reinheid zul len we nooit kunnen heroveren; nooit zul len we weer datgene kunnen worden, wat we waren eer we door zonde werden wat we nu zijn." „Ja, dat is wel een droeve waarheid, maar God kan zelfs uit een levenswrak, een ander schip, Hem ter. eere, bouwen. Kunt U dit alles niet vertrouwend aan Zijn voeten neerleggen, lieve moeder, want eerst dan licht in onze toekomst de ster van hoop en vreugd." „Ik zal het probeeren," klonk nog eens het bevende antwoord, „maar ik moet er steeds aan denken, hoe anders jou toe komst had kunnen zijn. Dat had voor jou kunnen beteekenen: een leven van het schoonste liefdesgeluk, glanzend door de vreugden van het vrouw- en moederzijh. Dat alles had jij; kunnen hebben en ik heb je daarvan ontroofd. Die gedachte vind ik ondragelijk." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1937 | | pagina 5