De Erfenis uit Amerika
Qü&usCtderü
ncetziesbf
Uit de Provincie.
FEUILLETON
Cöith <*p, dat hat w*ri; van da grooten
uit oneen bloeitijd het nageslaoht dwingt
tot dankbare erkentelijk-
held.
Zij waxen talrijk, die bouwers van
„Grooter Nederland".
Zij allen dienden het vaderland met
eerc, bouwden aan zijn roem en grootheid,
maar van die allen verdient Goen toch de
eereplaats, wijl hij eens en voor al de
grondslagen legde voor ons Aziatisch rijk
en daarmee voor de welvaart en de plaats
onder de volken van het huidige Neder
land. Groot en forsch is de figuur die voor
ons oprijst indien we op de daden letten
van den man. die op 42-jarigen leeftijd
van de aarde scheiden moest en toen een
taak had volbracht, die door haar om
vang en haar beteekenis ons met verba
zing vervult.
Maar niet daarop alleen rust zijn faam.
Een „ziener" mag men hem zelfs noemen
al3 hij pleit voor ruimere deelneming van
het N ederlandsche volk aan den opbouw
van het Indische rijk. Kind van zijn tijd
kan hij zich wel niet ten volle bevrijden
uit de omklemming van den monopolie
geest zijner dagen, maar hij uit toch ge
dachten, die men ruim twee eeuwen later
onder andere omstandigheden en in
verbeterden vorm zal gaan toepassen.
De waardeering, die wij hem schuldig
zijn, vermindert niet, maar stijgt als we
dit leven bezien in het licht van zijn tijd,
want dan kunnen wij hem noemen een
licht te midden van veel duisternis. Dan
vmden we zelfs een verschoonend en ver
zachtend woord voor handelingen, die ge
meten met den maatstaf van later tijd,
scherpe afkeuring zouden verdienen. Zijn
optreden tegen de bewoners van de Ban-
da-eilanden was hardvochtig en wreed.
Maar de tijd, waarin hij leefde draagt een
gansch anderen stempel dan de onze. En
ook deze daad moet gezien worden in de
omlijsting van zijn tijd en niet minder
ook in het licht van de worsteling der Ne-
deriandsche Calvinisten van die dagen in
den strijd tegen Spanje. De bioei der Oost-
Indische Compagnie, die in ruime mate
de middelen zou moeten leveren voor de
voortzetting van dien strijd tot een zege
vierend einde, werd daardoor immers tot
een werk Gods, dat de vaderen in gehoor
zaamheid to volbrengen hadden.
Van die stoere Calvinisten was Coen er
één. Toegerust met al de deugden die hen
sierden, maar evenmin geheel vrij van wat
onze tijd in hen veroordeelt. Groot is hun
eenvoud, streng zijn ze in opvattingen van
zedelijkheid, forsch en doortastend in op
treden, kloek en tegelijk beleidvol in den
strijd, in doorzicht en rijpheid van oordeel
op staatkundig gebied, in plichtsvervul
ling vaak onovertroffen en vervuld met
ootmoedig Godsvertrouwen. Zoo staan de
besten dier stoere vaderen voor ons. En
onder hen blinkt Goen als een stralende
zon, ondanks de gebreken waarvan ook
deze zoon van Nederland niet vrij te plei
ten is.
Hier in zijn geboortestad is, een goede
veertig jaar geleden, een in brons gegoten
beeld van dezen grooten voorzaat verre
zen. In Indiö schenkt men thans aandacht
aan de plaats waar zijn ontzielde lichaam
aan den schoot der aarde werd toever
trouwd.
9
die moet Ge ondervinden,
want op de werking komt
het aan, als Ge last hebt
van hoofdpijn, kiespijn,
onbehaaglijkheid, "kater"
griep, 'n kou of koorts.
Let daarom op nevenstaand merk, dan zijt
'p\ zeker dat Ge "AKKERTJES" inneemt,
yK-X met den bijzonderen inhoud, die zoo
g0ed helpt en toch geheel onschadelijk is.
"AKKERTJES" geven nooit maagpijn 1
"iTirfireraffiBC (akker-
AitJtËBCBJE9 CACHETS)
Nederlandsch Pmduct-ReceDt van Apotheker Oumont
Koker met 12 stuks 52 ct. Zakdoosje, 3 stuks 20 ct.
Dat alles ia goed.
Maar het ia niet genóóg. Coen verlangt
meer Van ons. Niet voor zichzelf, want er
is nauwelijks een tweede te noemen die
minder aan zichzelf dacht dan hij, Hij
verlangt meer van ons ter wille van het
rijk, dat hij hielp grondvesten.
Hij vraagt dat het nage
slacht zal luisteren naar
de bemoedigende woorden
die hij meer dan eenmaal
tot de bewindhebbers in
het vaderland richtte: „Siet
ende considereert doch
wat een goede couragie
vermachl" riep hij hun toe
als de macht der Engel-
schen in den Archipel ge
knot is en men vasten voet
op Java verworven heeft.
„Dispereert niet".... zoo klinkt zijn
woord bij een andere gelegenheid. Wan
hoop niet, ook al stuwen de golven van
moeiten en zorgen tegen u op.
Die woorden zijn niet aan tijd of plaats
gebonden. Ze werden geuit in den aan
vang der 17de eeuw. Ze gelden óók voor
onzen tijd. Ze hadden betrekking op den
arbeid in Indië, ze hebben gelijke betee
kenis voor het moederland.
Deze man spreekt tot ons eeuwen nadai
hij gestorven is. Hij e i s c h t iets van
ons: hij' wil, dat wij zijn voorbeeld zullen
volgen in opofferingsgezindheid, in kloek
heid, in zorgvuldig beraad, als het er om
gaat de zaak van het vaderland en die
van „Grooter Nederland" te dienen. Zoo
zou hij verlangd hebben dat zijn nage
dachtenis zou worden geëerd.
En in die stemming herdenken wij zijn
geboortedag, daarbij niet vergetend, dat
het de Almachtige God is die in het leven
van een volk mannen als Coen roept om
Zijn wil op aarde te volbrengen.
De plechtigheid in de kerk werd daar
op besloten met het gezamenlijk zingen
van het Wilhelmus met orgelbegeleiding.
Onmiddellijk daarna begaven autoritei
ten en genoodigden zich naar het stand
beeld van Jan Pieterszoon Coen op de
Roadesteen.
Eerst legde de Minister-President Dr
H. Galijn een krans aan den voet van het
standbeeld, daarna volgden kransen van
het gemeentebestuur vau Hoorn en van
een aantal organisaties.
De stafmuziek der Koninklijke Marine
luisterde deze plechtigheid op.
LANDSTORM-OFFICIEREN.
De B. V. L. groeit.
Zaterdag 30 Januari werd te Middel-
lurg een druk bezochte vergadering' ge
houden van officieren, aangesloten bij
het vrijwillig Landstormkorps „Zeeuwsch
Verhand".
D'c voorzitter van de Gewestelijke
Landstormcommissie de Luitenant-Ko
lonel b. d. H. Bierman opende deze ver
gadering en stelde aan de aanwezigen
voor den nieuwen commandant de lui
tenant-kolonel J. H. W. Bruins en den
nieuwen secretaris dhr J. G. Eckhardl
uit Goes. Hij hoopte, dat de omgang
met hen even prettig zou mogen zijn als
die thans met hem is.
In besloten vergadering besprak de
nieuwe Commandant vervolgens de mo
bilisatie van het korps.
Na de pauze herinnerde dhr Bierman
aan het droeve jaar voor den B.V.L. dat
achter ons ligt. In het eerst had hij
angst gehad, dat een en ander het in
stituut zeer zou schaden, maar geluk
kig bleek deze vrees ongegrond te zijn
De Zeeuwsche Landstormers hadden
begrepen, dat fouten gemaakt door en
kelingen niets afdeden aan het mooi a
streven van den Landstorm.
Het bewijs hiervan was te vinden in
het pas uitgekomen jaarverslag. Waai
er verleden jaar kon gesproken worden
over 84.000 vrijwilligers, thans is dat
aantal geworden tot 88.000 vrijwilligers
Voorwaar een pracht resultaat gezieD
hetgeen de B.V.L. in het afgeloopen jaai
heeft medegemaakt.
O'ok Zeeland heeft zich bij alles goec!
gehouden.
Er hebben rich in het afgeloopen jaar
weer tal van nieuwe vrijwilligers aan
gemeld, terwijl nog dagelijks nieuwe
aanvragen binnenkomen. Een ander be
wijs. dat de B.V.L. onder de tragische
gebeurtenissen niet geleden had was het
volgende:
Van de vrijwilligers van de lichting
1916, die dit jaar van den dienst ont
slagen zouden worden hebben ongeveei
100 pet. den wensch te kennen gegeven
zich geheel vrijwillig voor nog 15 jaai
te willen verbinden. Dus ook de ouderen
zijn het instituut trouw gebleven. Dat
stemt tot groote dankbaarheid en tot
vertrouwen in de toekomst.
Nu in een drietal gewesten onregel
matigheden gepleegd zijn (de rechter zal
voor Zeeland nog uitmaken in hoever er
fraude heeft plaats gehad) heeft men
van hoogerhand zeer ingrijpende maat
regelen getroffen waardoor fraude in de
toekomst uitgesloten is. Waren vroeger
alle geiden van het gewest in handen
van den secretaris-propagandist, thans
geschieden alle betalingen rechtstreeks
vanuit Den Haag.
Het eenige geld wat de secretaris in
handen krijgt is een gering bedrag voor
het doen van kleine betalingen, welke in
eens gedaan moeten worden.
Ook wat betreft het provinciaal be
stuur is een goede verbetering gekomen.
Was vroeger de secretaris de man waar
alles om draaide, nu is er een volledig
bestuur uit alle deelen der provincie.
Deze commissie heeft reeds enkele
malen vergaderd en o.a. de begrooting
1937 vastgesteld.
Ook werd besloten in Juni of Juli een
landdag te houden voor de provincie
Zeeland. Als meest geschikte plaats werd
Goes genomen. Reeds heeft zich in Goes
een actieve commissie gevormd, die
al druk aan het werk is om dezen
dag zoo goed mogelijk te doen slagen.
Uit de Provinciale Commissie is een
algemeene Landdag-Commissie samen
gesteld bestaande uit: Overste Bierman,
voorzitter; J. G. Eckhardt, secretaris
Overste Bruins, J. E. van den Broek en
J. G. Persant Snoep, leden.
Majoor Graafhuis dankte Overste
Bierman voor het goede, dat hij voor
den B.V.L. heeft gedaan, en hoopt, dat
de nieuwe commandant met dezelfde
ijver het werk zal doen als de schei
dende commandant.
Dhr Hamelink maakte de opmerking,
dat er bij sommige schietbijeenkomsten
minder goede toestanden heerschen.
Hieraan zal dezen zomer hizondere aan
dacht worden geschonken.
Hierna sluiting.
De wallen van Retranchement blijven
bestaan.
De aanslag op de zoo belangrijke oude
omwalling van Retranchement, in het
begin der zeventiende eeuw opgeworpen
en grootendeels bewaard, is naar de„N.
R. C." meldt, afgeslagen. Dank zij de ac
tie van Prov. Zeeuwsche Archaeologi-
sche Commissie en vooral van de Stich
ting „Menno van Goehoorn", heeft het
gemeentebestuur thans besloten, de
voorgenomen afgraving, ondernomen
met het oog op werkverschaffing, niet
alleen niet te doen doorgaan, doch zelfs
de vroeger geschonden deelen der om
walling weer zooveel mogelijk in den
ouden staat te brengen.
Vlugge waterafvoer in Z.-Vlaanderen.
De hevige vorst en felle noord-oosten
wind in de vorige week heeft het wa
terpeil in Zeeuwsch-Vlaanderen snel
doen dalen. De verbeteringen, die reeds
door de werken van het waterschap Hul
ster- en Axeler Ambacht zijn tot stand
gekomen, hebben ook een vlotten water
afvoer naar de Schelde in de hand ge
werkt, zoodat het water in de kreeken
en polderleidingen reeds meer dan een
'halven meter is gezakt de laatste dagen,
niettegenstaande er met het dooiweer en
sneeuwval nog veel water uit België komt.
Op de laaggelegen weilanden, die niet
in verbinding staan met de groote af-
voerleidingen, is evenwel nog niet veel
van daling te bespeuren, daar de klei-
bodem hier nog geheel doordrenkt is.
Burgemeestersjub ileum.
Zaterdag was het 40 jaar geleden, dat
de heer G. J. Boogert tot burgemeester
van Kerkwerve werd benoemd. Gedu
rende deze 40 jaar is er geen enkele
raadsvergadering: of vergadering van
het dagelijksch bestuur geweest, die niet
door hem werd gepresideerd.
Hoewel op zijn verzoek geen feestelijk
heden plaats vonden, bestaat het voor
nemen hem in een eerstvolgende verga
dering van den raad te huldigen.
Boot gestrand.
De motorbotter Breskens 29 is vanmid
dag op den dijk voor Westkapelle ge
strand, en lek geslagen. De bemanning
slaagde er in aan den wal te komen.
De Commissaris der Koningin heeft
benoemd tot lid der commissie van toe
zicht op de districts-arbeidsbeurs in hei
distiict Middelburg den heer A. Rorije,
wethouder der gemeente Vlissingen, zulks
ter voorziening in de vacature, ontstaan
door het ontslag nemen als wethouder
van genoemde gemeente door den heer P.
G. Laernoes.
Goes. Dammen. Gisteravond had de
Goesche D'amclub een propaganda-dam-
avond belegd, waaraan dhr B. Springer,
ex-wereldkampioen-dammen zijn mede
werking verleende.
Allereerst speelde de wereldkampioen
een blind-party tegen den Goeschen
kampioen M. J. Jeremiasse, welke partij
door dhr Springer op schitterende wij'ze
werd gewonnen.
I Daarna werd een aanvang gemaakt
met den Simultaani-wedstrijd, waaraan
33 spelers deelnamen. Dhr Springer ver
loor hiervan slechts 2 partijen, tegen de
heeren M. J. Jeremiasse en F. den Har-
tog, speelde 3 partijen remise tegen dhrn
J. van Calmthout, K. L. Kramer en H.
Steinmeijer en won de overige 28 par
tyen.
Een prachtig resultaat.
Gisteravond hield de Geref. Jeugd-
centrale in de Geref. Kerk een drukbe
zochte vergadering, die ook door tal van
ouders en andere belangstellenden in het
jeugdwerk werd bygewoond.
De vergadering bedoelde een beeld te
geven van het werk in de vereenigingen.
Er werden een paar inleidingen geleverd,
gevolgd door bespreking, terwijl een der
meisjesafdeelingen een bijdrage leverde.
Ter afwisseling werden enkele muziek- en
zangstukjes ten beste gegeven.
Driewegen. Loop der bevolking over
de maand Januari. Ingekomen: L. T. M.
van Urk van Boulevard M.urat 33 XVI
te Parijs.
Vertrokken: Antonia Ryk naar B 51 te
Heinikenszand.
lerseke. Beroep gegrond ver
klaard. Het bestuur van de ver
een. voor Geref. Lager Onderwijs Kakel-
dans te Yerseke ontving van Gedep. Sta
ten bericht dat zijn beroep tegen het be
sluit van B. en W. van Yerseke over art.
205 ter is gegrond verklaard, zoodat het
gemeentebestuur van Yerseke verplicht is
de afkoopsom volledig uit te betalen.
Waarde. Maandag hield het Zieken
fonds „Onderlinge Hulp" jaarverga
dering. Ontvangen was f 231,15, uitgege
ven f 294,45, alzoo een kwaad slot van
f 63,30. In de plaats van den heer M. de
Leeuw, welke niet meer in aanmerking
wenschte te komen wegens hoogen ouder
dom, werd tot bestuurslid gekozen dhr
G. W. Braam.
Den scheidenden voorz., welke 17 jaar
deze functie vervulde, werden woorden
van dank en waardeering voor de pret
tige samenwerking toegesproken, door
dhr M. C. van Espen, penningmeester, en
dhr A. Dek, secretaris.
Medegedeeld werd dat aan 18 zieken
was uitgekeerd f 263,20.
In de bestuursvergadering, die op de
alg. vergadering volgde, werd tot voorz.
gekozen dhr A. Dek en tot secr. dhr C. W.
Braam.
St. Laurens. Loop der bevolking over
de maand Jan. 1937. Ingekomen: J. v. d.
Sande en gezin, z. b. B 105'b, uit Bres
kens; M. J. te Boekhorst en gezin, com
mies-verificateur ter prov. groffie, A
115 d, uit Velsen; L. Wisse, z. b., A 31 uit
Middelburg.
Vertrokken: A. J. Roskam, melkknecht
van B 138 naar Esserden (Dl.); J. H. C.
van Goozen en gezin, caféhouder van B
149 a, naar Vlissingen; W. Roskam en ge
zin, melkslyiter, van B 138 naar Middel
burg; Wed. W. H. de Lang-Hogenkamp,
z. h., van B 53 q naar Utrecht.
door An d a B a e 1 e.
59) o-
Weatherley trachtte zich zoo goed mo
gelijk te herstellen, want hij schaamde
zich voor zyn tranen, maar zyn grootva
der had wel gezien, dat er iets bijzonders
was. Op diens belangstellende vraag, stot
terde hy verlegen: „Dank u; mij scheelt
niets, maarmaar ik schreide om
datomdat vader in Amerika zoo
ziek geworden is, dat grootvader er on
middellijk heen moest en vanmorgen al
op reis is gegaan. Ik hem hem nu juist
naar het station gebracht."
Innig medelijden verzachtte de strenge
trekken van den landheer. In minder dan
geen tijd was hy van zyn paard gespron
gen en stond hij naast zyn kleinzoon.
„Vertel my alles, maar, mijn jongen.
Wanneer kregen jullie dat slechte bericht
over vader?"
„Gisteravond kwam er een telegram
waarin stond, dat vader erg ziek was
omdat er een ader gesprongen was. En
er moest oogenblikkelyk iemand komen
Mynheer Mulready kwam zelf het tele
gram brengen. En vader is niet sterk
en., en nu zijn wij zoo bang, dat...."
Weatherley durfde het vreeselyke ver
moeden niet uitspreken, dat als een don
kere schim spookte in zyn hersenen, en
zyn grootvader wilde liever niet door
gaan op dit smartelijke onderwerp, zoo
dat hy belangstellend informeerde, of ei
ook nog verder nieuws was over de erfe
nis vau Jabez Dauncey.
„Ik geloof bet niet", zei Weatherley,
„grootvader zei zelfs, dat al dat geld hem
niets meer kon schelen zoolang vader zoo
ziek was. Hy bad er alles voor over, als
hy daarmee vaders gezondheid kon te-
rugkoopen. O, ja, ik wilde u ook nog wat
vragen", voegde hij er plotseling aan toe
„Mogen we nog wat wachten m»t
het betalen van de huur? Tante Belle had
het geld daarvoor al weggelegd, maar nu
heeft grootvader dat eerst gebuikt vooï
zyn reis."
„O, dat kan nog wel wachten tot Kerst
mis! Maar wat zei je grootvader van myn
voorstel om verder je opvoeding en stu
die te bekostigen?"
Verlegenheid kleurde Weatherley's wan-
g-n donkerrood. Wat moest hy daarop
zeggen? Hjj wilde er niet om liegen, maar
als hy de volle waarheid zei, dan zou de
landheer oogenblikkelyk begrijpen, hoe er
op „Castle Farm" over hem gedacht
werd. Maar die doordringende oogen
tegenover hem vroegen een eerlyk ant
woord en zacht zei hy: „Grootvader zei,
dat ik zelf moest kiezen tusschen u en
hem, maarmaar als ik u koos moest
ik van hem afstand doen."
Er kwam een toornige rimpel tusschen
de zware wenkbrauwen van den landheer
en zacht mompelde hy: Zoo'n idioot! Eu
een egoïst ook, om niet meer aan het be
lang van den jongen te denken. En ter
wijl hy zich weer tot zyn kleinzoon richt
te, vroeg hy: „En wat heb jij gekozen?"
Nu moest het hooge woord er uit, en
terwijl Weatherley zyn grootvader eerlyk
in de oogen keek, zei hy:
„Grootvader D'auncey heeft direct zyn
huis voor ons opengezet, toen vader weg
ging naar Amerika. Hy heeft ons alles
«■gegeven, wat we noodig hadden en hy en
tante Belle houden veel van ons en doen
voor ons wat ze kunnen. Zou u het nu
ook niet erg ondankbaar en onridderlijk
vinden, als ik hem zóó vergold, wat hy
voor ons gedaan heeft en vrijwillig hem
de rug teekeerde?"
Deze opmerking, die hy besloot met
een wedervraag, getuigde opnieuw van
Weatherley's buitengewone, vroegrijpe
schranderheid, want hy werkte op het
eergevoel van zijn adellijken grootvader
en hij begreep wel, dat diens ridderlijk
heid hem verbood om zijn laatste vraag
niet bevestigend te beantwoorden. De
landheer negeerde zijn vraag dan ook
volkomen, terwijl in zijn binnenste op
nieuw de strijd ontbrandde tusschen zijn
oude wrok tegen de Dauncey's en zijn
groote liefde voor zijn eenigst kind, do
moeder van dezen jongen. Peinzend
vroeg hij:
„En welke reden gaf je grootvader op
voor zulk een zelfzuchtig, onberedeneerd
besluit?"
Even wachtte Weatherley met zijn ant
woord; dan zei hij beslist; „Precies weet
ik het niet meer, maar hij bedoelde, dat
hij niets te maken wilde hebben met
iemand, die.die zich niet om vadei
en moeder of om ons bekommerd had,
toen we arm waren en nauwelijks had
den om in onze noodzakelijkste levens
behoeften te voorzien."
Het viel Weatherley erg moeilijk om
deze harde woorden uit te spreken, te
meer omdat hij reeds zooveel vriende
lijkheid had ondervonden van hem, die
hij, zij het dan met de woorden van
iemand anders, zoo zwaar beschuldigde.
Zijn laatste worden hadden den land
heer tot diep in zijn hart getroffen en hij
keerde even om, schijnbaar om zijn paard
aan den kant van den weg te laten gra
zen. Ontroering glansde in zijn oogen en
zijn lippen trilden van een vreemde, on
gekende emotie. Had iemand anders het
gewaagd om zooiets tegen hem te zeggen,
dan zou hij waarschijnlijk in onberede
neerde drift zijn uitgevaren, woedend dat
men zich vermeette, om hem, den land
heer in hoogst eigen persoon, zoo onbe
wimpeld de waarheid te zeggen. Maar dat
Blggekerki. Loop der bevolking over
de maand Jan. 1937: Ingekomen: Willem
Roelse, A 27, van Koudekerke; Beatrix
Kramp, B 91 van Amersfoort.
Vertrokken: Adriaan de Potter van B
123 naar Koudekerke; Pieternella Caljè
van A 36 naar N. en St. Joosland.
Aagtekerke. Dammen. De Maandag
avond alhier gespeelde competitiewed
strijd voor den Zeeuwschen Dambond
tusschen Aagtekerke I en Kruiningen I
gaf den volgenden uitslag resp. Aagteker
ke I en Kruiningen I: A. WillemseM.
v. d. Parel 11, L. BosselaarM. v.
Niieuwenhuize 20, D. TrielierE.
Westveer 20, S. Blaas—J. Krombeen
11, P. de VisserF. v. d. Sande 20,
D. HugenseS. Krombeen 20, G. Jobse
I. Pasman afgebr.; J. de VisserJ.
Pasman 02, J. MaljaarsPh. Meijerd
02, A. ProvoostJ. v. d. Parel 0—2,
Totaal Aagtekerke 10 punten, Kruiningen
8 punten.
Meliskerke. Alhier hield de Chr. school-
vereen. een ouderavond onder leiding van
het hoofd der school dhr A. Flach, die
een referaat leverde over „De tucht op
School". Met practische voorbeelden en
ook met aanhalingen uit de literatuur
werd dit teere onderwerp toegelicht. Ver
der werd het werk der leerlingen bezich
tigd. Ten besluite werd een film ver
toond over ons Koninklijk Huis.
Het bezoek was goed.
Arnemuiden. Maandagmiddag had op
het oude kerkhof onder groote belang
stelling de begrafenis plaats van wijlen
dhr A. Joosse, in leven vanaf 1901 kerk
voogd en vanaf 1916 secretaris-kerkvoogd
der Ned. Herv. Kerk. Ook als oudheid
kundige stond de overledene bekend.
Dé kist werd door het college van kerk
voogden en notabelen grafwaarts gedra
gen. Nadat de kist in de groeve was neer
gelaten, sprak allereerst Ds Dippel, con
sulent, namiens den kerkeraad der Ned.
Herv. Kerk; daarna de president-kerk
voogd, dhr C. den Hollander, namens de
Kerkvoogdij. Ds Dippel eindigde. Een
zoon van don overledene, dhr Joz. Joosse,
dankte de beide sprekers en allen die be
langstelling toonden.
De afd. van den Ned. Chr. Landar-
beidersbond alhier, hield haar jaarverga
dering in de Chr. school onder leiding
van dhr A. Janse. Het ledental bleef sta-
tiounair, de penningmeester sloot zijn
boekjaar met een batig saldo. Als spreker
was aanwezig dhr v. Mastrigt, die een
causerie hield over den economischen
toestand en de daarmede verband hou
dende werkloosheid.
Spr. wekte de leden op, trouw te blijlven
aan hun beginsel, en acht te geven op
de geestelijke boosheden in de lucht,
(daarmede doelende op de gevaren die
ons van zekere zijde bedreigen, Enkele
ververschingen werden aangeboden.
Westkapelle. Loop der bevolking over
de maand Januari. Ingekomen: Jofaa.
Pasveer uit Middelburg.
Vertrokken: Suza. Stroo naar O. en W.
Souburg; J. H. Joziasse, wachtmeester
bij de Kon. Marechaussee, naar Bres
kens.
Maandagavond vergaderde de coöp.
kolenvereen. Uit het jaarverslag bleek,
dat de vereen, thans 320 leden telt. Aan
geschaft werden van Maart tot 31 Deo.
1936: 407.275 kg brandstoffen en 7200
stuks turf, n.l. 215.000 kg. stukkolen,
70.000 kg noten, 82.500 kg eierkolen, 9775
kg anthraciet, 30.000 kg briketten. Uit
het financieel verslag bleek, dat de in
komsten bedroegen ruim f 6206 en de uit
gaven ruim f6027; alzoo een saldo van
f 179. Het bezit der vereen., waaronder
materiaal en voorraad brandstoffen in de
bergplaats, bedraagt thans ruim f 1084,
Als bestuurslid werd herkozen de heer
P. K. van Rooijen. Als bode en diens
plaatsvervanger werden weder aange
steld de heeren L. M. Minderhoud en H.
Cffsouw Lz.
Veere. Gistermiddag had alhier onder
groote belangstelling de teraardebestel
ling plaats van wijlen den heer W. de
Wolf, in leven hoofd der Ghr. School.
D's J. v. d. Guchte, die ook namens den
kerkeraad der Geref. Kerk sprak, waar
van de heer de Wolf verscheidene malen
deel uitmaakte, stelde den gestorvene, die
in volle zekerheid des geloofs stierf, te
genover de velen, die levende dood zijin
bedroefde en smeekende gezichtje tegen
over hem, riep alle zachtere gevoelens in
hem wakker en het was hem onmogelijk
den jongen harde woorden toe te voegen.
Er woedde opnieuw eeu hevige tweestrijd
binnen in hem; nog steeds wilde hij niet
ten volle gehoor geven aan de zachtere
neigingen, die probeerden zijn hard en
trotsch karakter te buigen, en hem te
doen vergeten, de wrok, die telkens weer
zijn hart vervulde tegenover alles, wat
„Dauncey" heette. Vriendelijk zag hij
neer op Weatherley, toen hij zei:
Ik weet het, mijn jongen, jij hebt niet
anders kunnen handelen. Graag zou ik
willen, dat je me zoo gauw mogelijk laat
weten, wat je vaders opinie is in deze
kwestie. Jij zult toch zeker datgene kie
zen, dat hij van je eischt en wat hij jou
aanraden zal. Vermoedelijk zal zijn be
sluit ook wel mee afhangen van het al
of niet verkrijgen van de bewuste erfe
nis. Je grotvader verkeert wel heel stel
lig in de overtuiging, dat dat geld hem
toekomt, is het niet? Ook al is dat zoo,
dan zal er van die fabelachtige som wel
Diet zoo heel veel meer zijn overgeble
ven, want er moeten gewoonlijk schatten
worden uitgegeven voor proceskosten en
honoraria voor advocaten, enz. enz. Zou
jij erg graag willen, dat jullie het kre
gen? En wat zou je dan met al dat geld
willen doen?"
(Wordt vervolgd)
