DE ZEEUW
jew/m
De Erfenis uit Amerika
Demonstratie van „orde".
TWEEDE BLAD
Uit de Provincie
Stukken voor de Piovinciale Staten
van Zeeland.
ber als het feesthal plaats heeft en voor
de eigenlijke feestdagen.
De Commissaris der Koningin, jhr mr
J. W. Quarles van Ufford, dankte den
directeur van het muziekgezelschap en
in hem allen, die aan deze muzikale hul
de medewerkten.
Wolphaartsdijk. Met de bietencampagne
in het afgeloopen jaar zijn op de weeg
brug aan de haven Wolfaartsdijksche
veer gewogen 5.400.000 kg, weegbrug ha
ven „De Piet" 4.000.000 kg, weegbrug
Heerenpolder (Lokaalspoor" 2.000 000 en
weegbrug „De Hoop" (Lokaalspoor)
3.400.000 kg. Samen 14.800.000 kg.
Vrijdagavond hielden de Geref.
Kleine Meisjesver., en de Knapenver, al
hier gezamenlijk met ouders, belangstel
lenden, leidster en leiders haar jaarver
gadering onder leiding van den heer Van
Wijk. D'e jaarverslagen getuigden van
een bloeiend vereenigingsleven. D'rie in
leidingen werden geleverd. Een en ander
werd afgewisseld met zang, muziek, voor
drachten en talrijke tableaux, D's Van
Heiningen bedankte namens de ouders
de leiders voor hun trouwen arbeid.
Hansweert. Zaterdagavond had op de
Schelde nabijl Lillo een aanvaring plaats
tusschen de sleepschepen Charles en Cor-
nelie Adrienne. Beide schepen bekwamen
belangrijke schade, doch kou den de reis
naar Rotterdam voortzetten. De Charles
moet echter eerst repareeren alvorens
te kunnen laden.
's Gravenpolder. Zaterdagavond kwam
de gemeenteraad voltallig bijeen. Op voor-
stelstel van d voorzitter wordt besloten
een telegram van gelukwensch te sturen
aan het koninklijk bruidspaar. Tot onder
wijzeres aan de O.L. school wordt be
noemd mej. A. J. J. Kloosterman te Goes
met 5 stemmen, terwijl 1 stem op Mej.
Van der Pluim te Rockanje en 1 blanco
was uitgebracht. Daarna sluiting.
Oudelande. Vrijdag werd in de School
met den Bijbel een ouderavond gehouden
onder leiding van den voorzitter dhr R.
Bakker. De secretaris dhr G. v. D'amme
sprak over „Vertrouwen" Mej. De Vries
las uit: „Uit school geklapt". Het hoofd
der school vertelde iets van het onder
wijs onder oud-Israël. In de pauze werd
het werk der leerlingen bezichtigd en
werden ververschingen rondgediend.
Lewedorp. Donderdagavond hield de
geitenfokvereen. „Lewedorp en Omstre
ken" haar jaarvergadering. Do opkomst
wa3 zeer gering. Uit het verslag van den
penningmeester bleek dat er op 't oogen-
blik nog f 11.94 in kas is. Als bode werd
benoemd de heer B. Raas.
Biji de bespreking van de keuring werd
aangenomen dat er voor de keuring in
den a.s. zomer voor alle geiten 15 ct.
inleggeld gevraagd zal warden en dat men
gezamenlijk een auto zal laten rijiden om
de geiten op te halen.
Serocskerke (W.). Vrijdagavond verga
derde de afd. van den Ghr. Jonge Boeren
en Thindersbond. Dhr P. Sinke gaf 'n in
leiding over „Planhuishouding en Crisis"
en dhr J. Boeyink over „Het verpakken
en sorteeren van fruit". Op beide inlei
dingen volgde een leerzame bespreking.
Ds G. Bos, Ned. Herv. Predikant
in Den Haag, sprak Vrijdagavond op
uitnoodiging van het Comité voor Ghr,
Winterlezingen over het onderwerp: De
Kerk in de Wereld. Wij leven in wereld-
advent, in verwachting van Christus'
komst. Dat is prediking van het veels
zins duistere laatste bijbelboek. In Openb.
12 wordt verslindende haat van den Sa
tan tegen Christus geteekend, Evenwel
■is het hem nimmer gelukt, Christus te
treffen. Maar als dat niet gelukt, zal hij
Hem zoeken te treffen in wat Hem hei
liefst is: Zijn Kerk op aarde. Haar roe
ping is: niet vechten, maar getuigen vau
■het bloed, zich te laten voeden met het
Woord en te vliegen in de wereld als
een arend.Bij1 deze ducht wordt de Kerk
door God geleid en gesterkt. (Deut. 32
en Jes. 40.)
Veere. Vrijdagavond vergaderde de
A. R. Kiesvereen. onder presidium
van haar vice-voorz. L. C. Douw. Enkele
namen werden aan de groslijst voor de
Kamerverkiezingen toegevoegd.
Na de pause sprak de heer J- Bakker
Jr. -over „Bedrijfsorganisatie" waarna een
Een handvol N.S.B,-ers, aldus het
„Utrechtsch Nieuwsblad", heeft een po
ging ondernomen om een vijfjarig be
staan dezer, naar het heet legale, orde
lijke en voor tucht en discipline opko
mende beweging, te „vieren". Deze lieden
dan hebben den Domtoren beklommen,
en daar van den tweeden trans een
N.S.B.-vlag ontplooid, waaraan een re
clamebiljet voor bet lezen van „Volk en
Vaderland" was vastgehecht. De politie
beeft de „vreugde" kort doen duren; een
onderzoek naar de strafbaarheid van hun
wandaad wordt ingesteld.
Wij vermoeden dat juridisch van een
strafbaar feit geen sprake is. De N.S.B.-
ers die den Dom beklommen, zullen zich
te voren wel van een advies hebben voor
zien! Maar zoo de hier bedreven daad
niet strafbaar mocht zijn aan baar
sti af waardigheid doet dat natuurlijk voor
geen grein afbreuk. Het ontbreken van
een delictsomschrijving, die het gepleegde
heldenfeit dekt, kan er hoogstens op wij
zen, dat aan het strafbaar stellen van dit
soort onbeschaamdheden eerst sinds het
ten tooneele verschijnen van de N.S.B.
behoefte is ontstaan.
D'e Utrecbtsche Dom is door geloovige
Nederlanders ter eere Gods gesticht. Al
leen wie een volmaakt gemis van eerbied
voor bet verleden en voor de religieuze
gevoelens van duizenden medemenschen
beeft kan bet over zijn hart verkrij
gen om dien Dom voor politieke propa
ganda en voor weekbladreclame te gaan
ontwijden. Dé kwajongens, die het feit
hebben bedreven, zijn daaraan vermoede
lijk bet minst schuldig. Zij zullen gehan
deld hebben op last van een ontspoorde
„leiding", die natuurlijk zelf zorgt buiten
schot te blijven.
Het is gelukkig, dat het hier gegeven
voorbeeld van smakelooze grofheid geen
enkel gevaar voor navolging oplevert: de
verguisde „politieke partijen" zijn stuk
voor stuk te fatsoenlijk cm zich bij haar
propaganda van een aan God gewijd go-
bouw te bedienen, door er advertenties en
partijvlaggen op te planten.
Maar hoe bespottelijk is het dat zij, die
zulks wél doen, het monopolie van natio
naal fatsoen voor zich durven opeischen!
Alsof er één weldenkend mensch te vin
den ware, die het stuitend gedoe anders
dan onnationaal en onfatsoenlijk zal ach
ten. Wij voor ons hebben met de kwajon
gens medelijden, en voor hun lastgevers
minachting.
gezellige bespreking volgde en op de
noodzakelijkheid van Ghr. organisatie ge
wezen werd.
Gapinge. Vrijdagavond vergaderde de
afd. van den C. B. en T. B. alhier. Dhr
J. Bosselaar, voorzitter der Gew. afdee-
ling Walcheren, sprak over de landbouw
crisisaangelegenheden. Spreker schetste
de noodzakelijkheid en het ontstaan der
genomen maatregelen en hetgeen door
samenwerking is tot stand gebracht-
Voorts wekte hij de leden op, om onder
eigen banier op te trekken, waarna een
geanimeerde bespreking volgde.
O.- en W.-Souburg. Donderdagavond
vierde de Ghr. Meisjesver. „Wees een
Zegen" haar 15de jaarfeest onder leiding
van den eere-voorzitter D's Spijkerboer.
Uit het jaarverslag van de secretaresse
bleek, dat de vereeniging thans 30 leden
telt, In het afgeloopen jaar zijn 78 kle
dingstukken vervaardigd voor behoeftige
gezinnen. De kas sloot met een batig
saldo van f 6,80. Verder werd de avond
gevuld door zang en samenspraken.
Vrijdag en Zaterdag hield de
Christelijke Muziekvereeniging Vlijt
en Volharding", directeur dhr J. J,
Soelen, alhier, haar jaarlijksche uit
voering voor begunstigers en belangstel
lenden.
Het eerste gedeelte was gewijde muziek
voornamelijk met betrekking tot rle ko>-
mende Kerstdagen. Het tweede gedeelte
waren marschen en ten slotte een finale.
Uit muziek-programma werd keurig
afgewerkt, zoodat de vereeniging haar
naam eere doet.
St. Laurens. Viijdagavond werd in de
Christelijke school alhier een druk be
zochte ouderavond gehouden. Na een ope
ningswoord door Ds A. Koning refereerde
VAN
MA1AND1AG 21 DEC. 1936, Nr 70.
Wachtgeld en pensioen voor
leden van Ged. Staten.
De voorstellen van de commissie ad
hoe inzake het vaststellen van een ver
ordening op het verleenen van wachtgeld
en pensioen aan de leden van Ged. Sta
ten, hebben in de afdeelingen der Staten
aanleiding gegeven tot vrij uitvoerige al-
gemeene beschouwingen.
Naar aanleiding daarvan deelt de com
missie ad hoe o.a. mede, dat de gedachte
in een der afdeelingen geuit, dat de thans
zittende leden van Ged. Staten bij hun
aftreden voor de keuze gesteld zouden
worden te beslissen of zij aan de oude,
dan wel aan de nieuwe regeling de voor
keur geven, bij de commissie bezwaar
ontmoet.
Een voorstel te doen nopens de ver
plichte aftreding bij het bereiken van den
65-jarigen leeftijd, viel niet binnen de
aan de Commissie gegeven opdracht. Naar
haar oordeel zou trouwens, gesteld men
kon en wilde een dergelijk voorschrift
geven, dit niet in een pensioensregeling
thuis behooren, doch zou hiervoor een
op zichzelf staand Statenbesluit noodig
zijn. Nu de zaak evenwel ter sprake is
gebracht, wil de Commissie wel als haar
oordeel te kennen geven, dat de vergelij
king met andere openbare betrekkingen
h.i. niet op gaat. Het geldt hier niet als
anders een verhouding tusschen werk
gever en werknemer, waarbij een leef
tijdsgrens kan worden vastgesteld. Daar
entegen bestaat bij die betrekkingen niet
de mogelijkheid, die voor de Provinciale
Staten ten aanzien der leden van Ged.
Staten wel bestaat, om op gezette tijden,
in casu na ommekomst van vier jaren,
te overwegen of de bestaande band zal
worden intact gehouden dan wel, in ver
band met het bereiken van een bepaal
den leeftijd, dient te worden verbroken.
Het bepalen van een leeftijdsgrens heeft
zin in gevallen, dat anders geen middel
zou bestaan om een ambtelijke loopbaan
te beëindigen; het is overbodig in geval
len als deze, waar de benoeming voor
een bepaald tijdvak geschiedt.
BRIEVEN UIT HET LAND VAN
CADZAND.
CVIII.
Uit den Annexatietijd en nog wat.
Dén laatsten tijd moet ik altijd maar
weer terugdenken aan den Annexatie-
tijd. Of dat nu een ouderdomsverschijin-
sel is, of de schuld van zekere heeren uit
Den Haag zou een zielkundige moeten
uitmaken, ik constateer alleen het feit.
En in zoo'n stemming, als de gedachten
telkens weer teruggaan naar wat weer
al een heele tijid, (wat leven we gauw)
achter ons ligt, komt men er zoo licht toe
weer eens in de oude papieren te gaan
snuffelen. Helaas ontbreekt daar zoo dik
wijls de tijd toe in dezen tijd van verga
deren en nog eens vergaderen. O, die
winter, 's Zomers denk je, als het straks
winter wordt met zijln lange avonden, dan
kun je weer eens fijn oude dingen na
kijken, en als het dan winter wordt, leg-
g.gji allerlei vereenigingen zooveel beslag
op de tijd, dat er ook weer niet veel van
komt om te gaan nakijken.
Ik heb nu het vaste voornemen er geen
vereeniging meer bij' te nemen, of het
moest een anti-vergadering-vereeniging
zijln. Daar zou nog iets voor te voelen
zijin.
Nu ben ik vanavond in een slechte
stemming. Zoo juist staat me daar de
krant vol van alle feesten bijl de opening
van de Moerdijkbrug. Eén jubel. De groo-
te verbinding Noord-Zuid. Parijs-Amster
dam. Nieuwe mogelijkheden voor de ge-
heele streek. Ein dat alles kosteloos. Geen
lang wachten meer voor de pont. En dat
'EUILLEION
door Anne Baele.
29.) 0—
Uit de verte drong tot hem door het
eentonig geklop van den houthakker en
hij besloot bij dezen eens te informeeren,
waar hij zich precies bevond. Hij' liep
op het geluid af, totdat hij kwam bij een
man, die de takken van een gevelden
boom afkapte.
„Ben ik nog ver van bet kasteel
Weatherley?" vroeg hij1.
„Ongeveer nog twee mijlen, jongenheer.
De landheer is hier juist nog langs geko
men", luidde het antwoord.
„Ik ben van „Gastle Farm" gekomen
en wilde recht op het kasteel aanloopen",
zei Weatherley.
„Zoo, zool Dan bent u nu een heel eind
uit de richting, ongeveer drie mijlen van
de boerderij en twee van het kasteel. Bij
„Little Ford" zult u wel het verkeerde
pad hebben genomen. Het kasteel ligt ten
oosten daarvan en de boerderij ten ves
ten."
D'e houthakker strekte zijn armen uit
naar rechts en naar links als een ver-
1 'ersagent, die de richting moet aange-
alles kosteloois. RRHttt in eenen da brug
over met de auto. En dat alles kosteloos.
Nu gun ik dat de Noord-Brabanders
en Zuid-Hollanders van harte maar ik
vind bet toch niet prettig, dat ze het
van mb'h centen doen, zonder dat ik van
hun oenten profiteer. Zie als je dan al
dien jubel leest sn je komt net terug met
je auto van Vlissingen en jj i;«sbt betaald
voor jezelf en de auto retour ongeveer
een Rilks, en daarenboven een halve cent
voor elke Liter benzine, die je verstookt
hebt en dat om de Moerdijkbruggebrul-
kers dat kosteloos te laten doen, dan, ja
dan moet je werkelijk toch al goed Vader
lander en goed Antirevolutionair zijn om
niet een heel klein beetje te gaan moppe
ren.
En als je dan leest, dat minister Slote-
maker er niet aan denkt om Oostburg
zijn kweekschool te laten houden en als
je dan bovendien als raadslid hoort, dal
de kosten van de H.B.S. in Oostburg in
het vervolg wel door de gemeentes zullen
moeten worden gedragen, dan gaat het
een klein beetje te veel kriebelen om nu
over dat alles je mond te houden.
En omdat een kriebelige stemming
geen goede is om in de krant te gaan
schrijven (ik heb dat wel eens tot mijn
displezier ondervonden) ben ik eens in
mijn kast gaan snuffelen. Dat kalmeert
meestal, dan vindt men zoo vaak weer
oude dingen, waar-je je vroeger ook druk
over maakte en die je nu doen glimlachen
en dan zakt je mopperige stemming wel.
En dan vind ik daar een ouwe enve
loppe, waarop geschreven staat: Anti-
annexatiecomité. Ja, dat is waar ook,
daar ben ik 18 jaar terug secretaris van
geweest. En dan is daar weer voor je
geest die ouwe tijd. Wat hadden we toen
daverende vergaderingen.
Van d'Eë tot Hontenisse.
Wij willen Holland houwen,
Ons Holland fier maar klein,
Wij blijven 'thou en trouwe,
Wat ook zijn lot moog zijn.
Een telegram: 28 Oct. 1918: De Konin
gin zeer erkentelijk voor de gevoelens van
gehechtheid en trouw in deze dagen ge
uit door U allen draagt mij op U hoogst-
derzelver oprechten dank te betuigen.
Een verslag van de komst van de Ko
ningin in Oostburg in de krant van 8
Maart 1919. Daar lees ik: Zoo, omstuwd
door duizenden is onze Koningin ver
trokken. Maar Ze beeft medegenomen de
'herinnering, dat daar heelemaal in
't Zuid-Westen aan de grenzen een volk
leeft, dat Haar liefheeft, een volk van
eenvoudige menschen, maar dat, als
't moet, goed en bloed veil heeft voor hun
Vorstinne.
Allerlei rekeningen. Vergaderingen in
de Beurs in Oostburg. En dan weer een
telegram, datum al wat onduidelijk, ik ge
loof, dat er staat 1 Juni 1919: Annexatie
van de baan, steek beden de vlag uit.
Brief volgt voor andere festiviteiten.
Ja, ja, nu komt alles weer voor den
geest. En toen hebben we annexatie, of
liever Anti-annexatiefeesten gehad. EN
TOEN HEBBEN WE ALS DANK 'VAN
HET VADERLAND' D'E H.B.S. IN OOST
BURG GEHAD'. En bij de feestelijke ope
ning beeft de toenmalige minister van
Onder wij®, Excellentie de Visser het ge
zegd, dat de gemeentes de kosten niet
zouden dragen.
Eh dan denk ik ook terug aan de jaren
van 1900 tot 1904, de jaren, dat ik in
Oostburg op de Normaalschool was, de
Rommel, zooals wij ze noemden. D'e op
leiding voor onderwijzer, gebrekkig, bet
kan best, maar die je toch met dikwijls
prachtcijfers van Middelburg deed ko
men. E,n later de Kweekschool, de eenige
opleiding voor het onderwijs in Zeeuwscb
Vlaanderen.
En als je dan nu ziet, dat alles afge
broken wordt, wat in die jaren is opge
bouwd, neen, wat wij VERDIEND heb
ben d'oor onze trouw aan Nederland,
dan stemt dat, ik zal geen groote woor
den gébruiken en daarom maar zeggen:
NIET PRETTIG.
En nu in allen ernst. Veel te weinig
wordt over de Sohelde beseft, dat daar in
dien verren Zuid-Westhoek een volkje
leeft dat eigenlijk in zoo veel opzicht
aangewezen is op België. Ik zal dat
hier en nu niet alles gaan opnoemen,
daar komt nog wel eens de gelegenheid
voor, maar een ieder, die geen vreemde
ling in Jeruzalem is, weet dat. En het is
ven en Weatherley besloot naar buis te
rug te gaan om op een anderen dag bet
kasteel te bezoeken. Hij1 vroeg welke weg
dan het vlugst naar de boerderij leidde en
kieeg daarop zooveel aanwijzingen, dat
bij er niet veel uit wijs kon worden, zoo
dat bij bet maar het verstandigste vond,
den zelfden weg weer te nemen.
Hij kon bet zich niet begrijpen, dat bij
werkelijk verdwaald was, wat hij als een
ware vernedering voelde, omdat hij' altiju
in het labyrinth van Londen's straten,
den weg wist te vinden, maar plots her
innerde bij zich, dat daar politieagenten
waren, die je hielpen en terechtwezen,
iets wat. in Hollyfield niet het geval was
Terwijl hij daarover peinsde, hoorde bij
den houthakker vragen:
„Bent u misschien jongeheer Weather
ley?"
„Ja, maar hoe weet u dat?" antwoord
de de jongen, heelemaal in de wolken
over deze vraag, omdat er op dit afge
legen plekje nog iemand was, die hem
kende.
„U lijkt op den landheer en dat is uw
grootvader toch, evengoed als boer D'aun-
cey", hernam de man. „Ik heb gehoord,
dat u van Londen gekomen bent, en dat
mijnbeer Charlie op reis is om uit Ame
rika een groote erfenis op te halen. Ik
hoop maar, dat bij 'het krijgt, want hij
was altijd zoo'n aardige jongen, ja dat
geheel verkeerd gezien vaa de autoritei
ten, dat ze niet een besluit willen her
zien, dat, ik zal nog maar niet zeggen,
verbittert, maar dat toch niet goed heeft
gewerkt.
Het is waarschijnlijk voor ons, eenvou
dige menschen, niet te vatten, maar ik
vind het heel vreemd en ook als Antirev.
heel onprettig, dat de geheele rechterzij
de zich deze week verklaard heeft TEGEN
de motie-BakkerNort.
Alle mogelijkheden worden voor de
menschen, die het niet kunnen bekosti
gen hun kinderen naar den Overkant te
zenden, afgesneden om hun kinderen
onderwijzer te laten worden. H. B. S.-ser
ja, maar de H. B. S.-opleiding is lang
niet voor alle kinderen geschikt en daar
enboven is die opleiding slechts een
vóór-opleiding. Als ik alles goed over
denk, dan komt die kritiek-stemming en
ga ik scherper schrijven dan misschien
goed is en daarom voor heden genoeg en
't moet, goed en bloed veil beeft voor zijn
alleen dit: HET IS VAN DEN HAAG
NIET GOED GEZIEN!
De Qranje-Nassautentoonsteliingi te
Middelburg.
Alvorens Zaterdagmiddag de tentoon
stelling over bet Huis van Oranje Nas
sau in de Provinciale Bibliotheek te Mid
delburg geopend werd voor iedereen,
kwamen aldaar een bezoek brengen de
Commissaris der Koningin in Zeeland,
jhr mr J. W. Quarles van Ufford; de
Kamerheer van H. M. de Koningin in
buitengewonen dienst, mr H. F. Lants-
heer; de voorzitter der Commissie van
Toezicht op de Provinciale Bibliotheek,
mr P. Dieleman, de griffier der Staten,
dr B. D. H. Tellegen; de burgemeester
van Middelburg, de beer M. Fernhout;
de garnizoenscommandant Majoor G.
Rerghuijs; van wie verschillende met hun
dames.
Met groote belangstelling hebben zij
de keurige collectie in oogenschouw ge
nomen. D'it deden ook de eerste particu
liere bezoekers.
Wij zijn zeker de tolk van velen als wij
de vraag stellen of het niet mogelijk zou
zijn, een of meer avonden de tentoon
stelling open te doen zijn.
V. Jecovïtol levertraan wetenschappelijk
de beste levertraan voor U en Uw kind.
Verkrijgbaar bij apothekers en
drogisten f0.7o per flacon.
Middelburg. In de Zaterdagmiddag ge
houden vergadering van de Centrale
A.R. Kiesvereen. „Middelburg" wijdde de
voorz., dhr J. W. van 't Haff, eenige
woorden aan de feestelijke gebeuitenis
van den dag en sprak opwekkende woor
den voor den a.s. verkiezingsstrijd.
Hij wekte op om „Nederland Waak
zaam/" overal huis aan buis te doen
verspreiden
Uit de vergadering werd gevraagd
naar eenige pakkende geschriften, ge
schikt voor straatcolportage en om tegen
den verkiezingsdag weer een verkiezings
nummer van „De Zeeuw" disponibel te
stellen.
Overigens werden nog eenige huishou
delijke zaken afgedaan.
Ook hier werd Zaterdag druk ge
vlagd naar aanleiding van den onder
trouw van Prinses Juliana en Prins
Bernbard.
„Oefening na den arbeid" en de sig-
naalafdeeling van Achilles maakten des
avonds een wandeling door een deel van
de stad.
Ten huize van den Commissaris der
Koningin waren een aantal genoodigden
aan het diner, maar zij kwamen ten
deele naar stoep en gang om de korte mu
zikale hulde te aanvaarden.
Zij die in de Abdijl stonden, konden te
vens de mooie versiering met mastgroen
langs de ambtswoning bewonderen en
niet minder de verlichting rond en bo
ven den ingang. Deze verlichting zal langs
den gevel en in bet groen belangrijk wor
den uitgebreid voor den 29sten Decem-
was hij."
„Ik dank u wel, dat u zooveel van mijn
vader houdt", zei Weatherley, terwijl bij
spontaan zijn hand uitstak, die door den
bouthakker stevig gedrukt werd.
D'e jongen liep nu weer terug door het
sparrebosch, waarin de weg erg gemak
kelijk te vinden was, omdat bet pad van
het eene eind van het bosch naar bet
andere liep. Maar toen hij zich weer in
de wijde uitgestrektheid van velden en
weiden bevond, wist hij niet meer van
welken kant bij' gekomen was. Hij liep op
goed geluk verder, maar niets in den om
trek leek hem bekend en Rover en hij
dwaalden door, totdat ze beide doodmoe
waren en de dag al begon te donkeren.
Nu voelde Weatherley zich toch een
beetje bang en angstig te gevoelen, temeer
omdat hij beloofd bad voor het avondeten
weer thuis te zijn. Eindelijk zag hij in de
verte een klein huisje en hoopvol liep hij
er op af. Tot zijn groote teleurstelling
hoorde hij1 daar, dat hij' dichter bij bef
kasteel was dan bij de boerderij. De weg,
die naar beide leidde, was echter geluk
kig niet ver en de vriendelijke vrouw des
buizes bracht hem daarheen.
Weatherley had zijn krachten overschat
en zich veel te veel ingespannen. Toen hij
een hooge helling was opgeklauterd, voel
de hij zioh zoo doodmoe, dat hij zich op
den grond liet neervallen om even uit to
rusten. Plotseling hoorde hij het geluid
van naderende hoefslagen en toen hij
nieuwsgierig opkeek, zag hij, dat de rui
ter niemand anders was dan de landheer
Weatherley. Een groote hond vergezelde
zijn meester en Rover trachtte direct
vriendschap .met hem aan te knoopen. Vol
belangstelling keek de landheer naar het
kind, dat zoo moe en eenzaam aan den
kant van den weg zat en toen zijn blik
een paar heldere, onverschrokken kijkers
ontmoette, herkende hij plotseling' zijn
kleinzoon. Aan de eerste opwelling van
zijn hart gehoor gevende, wilde hij zijn
paard de sporen geven en wegrijden.
Maar Weatherley krabbelde haastig over
eind en terwijl bij met moede, stijve bee-
nen op zijn grootvader toeliep, legde hij
onvoorzichtig zijn hand op den kop van
diens paard. Zacht zei hij:
„Ik wille u nog mijn verontschuldi
gingen aanbieden
„Pas toch op, jongen!" viel verschrik»
de landheer hem in de rede en deze
waarschuwing bleek niet overbodig, want
üet vurige dier begon plotseling te stei
geren en te trappen, waardoor Weather
ley achteruit viel en op een hoop stee-
nen terecht kwam. Het volgende moment
stond de landheer naast zijn paard, maar
zijn kleinzoon was even vlug weer op
gestaan. 'Beide waren bleek van schrik,
hoewel het bij den jongen niet alleen de
schrik was, die de kleur uit zijn wangen
wegtrok, want pijn en vermoeidheid
deden hem bijna het bewustzijn verlie
zen.
„Neemt u mij' niet kwalijk," trachtte
Weatherley opnieuw te beginnen.
„Probeer nooit weer om een paard op
I die manier tegen te houden," zei zijn
I grootvader, wien ook de schrik nog in de
I beenen zat. „Heb je je ook bezeerd?"
I „Nee. dank u, ik ik heb me geen
pijn gedaan," stamelde de jongen. „Maar
ik wou u zooeven zeggen, dat het mij zeer
spijt, dat ik voor een paar dagen onbe
leefd tegen u ben geweest. Ik weet, dat
het heelemaal niet te pas kwam om zoo
tegen u te spreken, veel minder om u te
beleedigen, en ik hoop, dat u het mij wilt
vergeven.
i „En wat bedoelde je er mee, toen je zei,
dat ge niets van mij verwachtte?" vroeg
nu de landheer. „Dat was toch niet be
paald beleefd."
„Nee, dat was het ook niet, maar ik
bedoelde alleen, dat.... dat ik niet bij
u in de gunst wilde komen, omdat u rijk
bent en wij arm zijn en omdat u een edel
man bent en vader maar een dokter, en
en grootvader Dauncey maar boer. Ik ge-
t loof, dat ik dat bedoelde."
(Wordt vervolgd.)
