DE ZEEUW
ALS DE LIEFDE RIJPT
Hevige SNIIWOND
IN DEN VINGER
KLOOSTERBALSEN
leder9pak HONIG's®VERMICELLI honig'j Bouillonblokje GRATIS
TWEEDE BLAD
HET ADRES
A. WILKING
Voor den Zondag
Wat er deze week voorviel
Rechtszaken
FEUILLET ON.
BLOEDT VERSCHRIKKELIJK
Verband mat KLOOSTERBALSEN
genaast da wond In 24 uur
„Geen goud zoo goed"
VAN
ZATERDAG 31 OCT. 1933, Nr 27.
HIJ HEEFT ZICH OMGORD.
De Heere is bekleed met sterkte,
Hij heeft zich omgord.
Psalm 93:1.
Het Oosten is het land Tan de breedo
sleepende gewaden.
Wanneer echter de arbeid drong of eeD
reis moest worden begonnen, dan kwam
de gordel Toor den dag en werd het kleed
opgegord. En als de krijgstrompet ten
oorlog riep, dan werd de malienkolder
aangegespt, Van een krijgsman die zoo
was toegerust werd gezegd: Hij heeft zich
omgord.
Zoo zegt nu de Psalmdichter, dat de
Heere zich omgord heeft.
In deze aardsche bedeeling is or strijd
tusschen God en Zijne vijanden. Soms
schijnt het alsof de vijanden aan de win
nende hand zijn en treden zij met groote
driestheid op, maar dan toont weer de
Heere zijn macht en mogendheid, zoodat
Zijn haters met ontzag vervuld worden.
Wanneer de Heere zoo Zijn sterkte
doet gevoelen en toont dat Hij alleen sou-
verein is, dan zegt de dichter: De Heere
ïegeert; Hij is met hoogheid bekleed; De
Heere is bekleed met sterkte, Hij heeft
zich omgord.
Zoo was het bij de verlossing uit
Egypte. Zoo was het toen Vorst Messias
als overwinnaar uit het graf verrees. En
altijd weer zal het, wanneer de vijanden
Gods op het hoogst woeden, blijken, dal
de Heere zich omgord heeft, dat God de
Heere regeert.
Hierin is veel troost voor Gods volk
Vooral in donkere tijden.
Wanneer de macht van de zonde zich
op vreeselijke wijze openbaart, dan komt
ook de Heere en breekt het geweld van
hen 'die Hem en Zijn volk gram zijn.
Als de Heere zich omgort, dan hebben
de schenders van Zijn wet en de vijanden
van Zijn volk reden om te beven.
Maar dan daagt ook het heil voor het
volks Gods.
Het kan erg donker worden voor hen
die den Heere vreezen.
Maar de Heere heeft zich omgord en
daarom zongen zij: Wij steken 't hoofd
omhoog en zullen d'eerkroon dragen.
Niet omdat zij sterk zijn in zichzelf,
maar: Door U, door U alleen, om 't eeuwig
welbehagen I
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectle
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES
HULST
Rechtbank te Middelburg,.
Ziting van Vrijdag j.l.
DE MALVERSATIES BIJ MAAT
SCHAPPELIJK HULPBETOON EN
CRISISCOMITE TE VLISSINGEN.
(Vervolg.)
Vervolgens werd als verdachte gehoord
J. P. L., 41 jaar, adj.-commies ter se
cretarie en secretaris van het pl. crisis
comité te Vlissingen.
Als eerste getuige in diens zaak ver
soheen de schoenmaker Bergmans te Vlis^
singen, die verklaarde in 1932 te zijn fail-
Uit het Engelsch.
123)
HOOFDSTUK XXXI.
Philippa was halverwege haar verhaal,
toen George Tancred de trap opkwam
Zijn auto was den hoek van Park Row
om komen suizen, twee minuten nadat
Dicky de Hoogstraat ingestapt was, en
hij was driftig uitgevaren tegen Suzanna,
toen hij tot de ontdekking kwam, dat
zijn jongen niet thuis was.
Met een ongeduldig en wrevelig gebaar
had hij haar weggezonden om Dicky te
gaan zoeken en had toen onrustig plaats
genomen aan de kaaluitziende theetafel,
waarop voor twee personen gedekt was.
Hij zag een groote krentekoek voor Dicky
liggen en voelde in zijn drift lust deze
het venster uit te slingeren. Maar onge
twijfeld zou zulks niet naar Dicky's ge
noegen zijn.
Waar kon het kind zijn? Er moest iets
aan gedaan worden om aan zijn lust tot
zwerftochten op zijn eentje door de ge-
vcarlijk-drukke straten een eind te ma-
liet gegaan, terwijl zijn voorraad schoe
nen is toegevallen aan het crisis-comité te
Vlissingen. Van later door hem in repa
ratie ontvangen schoenwerk, bleek hem,
dat daaronder schoenen waren, afkomstig
uit zijn faillieten boedel en die aan het
crisis-oomitó waren afgestaan. Hij ont
ving die schoenen van verdachte L. in
reparatie.
Op een vraag van den President of ge
tuige eenige malen goederen van verdach
te L. heeft ontvangen, antwoordt hij be
vestigend. L. had hem gezegd, dat als hij
iets noodig had, hij dat dan wel kon krij
gen.
Getuige ontving o.a. ook kleeren voor
een werkloozen broer te Souburg.
Verdachte verklaart hierop, dat hij die
goederen niet heeft aangeboden, doch dat
zijp medeverdachte de W. daarom had
gevraagd.
De getuige Suurmond, werkzaam op het
bureau voor Sociale Zaken te Vlissingen,
had de opdracht de inhoud van de collec
tebussen van het pl. C. G. te controleeren
en de inhoud daarvan na te gaan en op
te tellen, Den laatsten tijd deed hij dat
met verdachte L. gezamenlijk.
Hij had daarvoor van niemand op
dracht gekregen, doch dat was, zooals ge
tuige zeide, zoo „gegroeid".
In 1935 is verdachte bij getuige geko
men, zeggende, dat hij een 'bedrag van
f35 uit de collecten moest hebben. Dat
bedrag is geleidelijk afgegeven in een
tijdsverloop van ongeveer vier maanden.
Getuige vertrouwde zulks en 'heeft het ge
vraagde aan verdachte L. afgedragen.
Get. kan zich niet meer herinneren of
verdachte L. toen gezegd heeft te handelen
in opdracht van zijn medeverdachte L.
(destijds wethouder). Hij wist toen niet
waarvoor en voor wien het geld bestemd
was, doch later heeft hij zulks vernomen.
Verdachte, ondervraagd, geeft toe meer
dere paren schoenen van het pl. G. G.
voor zijn gezin te hebben gebruikt. Doch
voor de schoenen die hij nam ruilde 'hij
andc. e.
Rechter Muller: Kocht u dan zooveel
paren schoenen die niet pasten, zoodat u
die moest ruilen? Een wonderlijke manier
van doen is dat.
Officier: Uw vrouw voud dat toch wel
vreemd, want die vroeg: „Gaat dat zoo
gemakkelijk?"
Verdachte geeft dit laatste toe.
President: U weet toch drommels goed,
dat goederen uit den voorraad van het pl.
G. G. niet mogen worden verstrekt aan
inwoners buiten de gemeente. Verdachte
antwoordt daarop bevestigend.
President: U hebt in 1935 een reis ge
maakt naar Den Haag met wethouder L.
en nog een heer en uw vrouw. "Werden
de verteringen in Den Haag gemaakt door
wethouder L. betaald?
Verdachte: Voor 95 procent.
President: Doch na de reis heeft L. toch
gezegd: ik moet daarvoor nog f 35 heb
ben. Heeft L. toen ook niet gezegd, dat
moet je in drie parten afhouden op de
opbrengsten der collecten?
Verdachte: Ja.
President: Vindt u een dergelijke han
delwijze niet buitengewoon incorrect en
heeft u dat gedaan, omdat uw chef dat
zeide te doen?
Verdachte antwoordt ook hierop beves
tigend.
De Officier van Justitie acht deze zaak
niet de belangrijkste en zal ze summier
behandelen. Verdachte was in zijn kwa
liteit van secretaris van het pl. G. G. ver
antwoordelijk. Dit werd hem wel moeilijk
gemaakt, omdat meerderen tot de opslag
plaatsen toegang hadden, terwijl alles wat
er uitging niet geregeld werd geadmini
streerd.
Wat de ten laste legging van het ont
vreemden der schoenen aangaat staat het
vast, al geeft verdachte daaraan een an
dere uitlegging, dat zulks inderdaad is
geschied. Zulks blijkt ten overvloede uit
gezegden van verdachte's vrouw zelve.
Deze verdachte is meer te beschouwen
als een werktuig in handen van anderen,
die verschillende opdrachten voor and-
ren uitvoerde.
Bij het vorderen van de straf tegen de
zen verdachte wil het 0. M. rekening
houden met 'het feit, dat verdachte's han
delingen in hoofdzaak voortsproten uit
den wil van anderen, die de lakens uit
deelden en daarom staat de Officier daar
tegenover in mildere beoordeeling. Doch
het is niet weg te cijferen, dat verdachte,
die een vertrouwenspositie had, voor dien
wil niet had moeten zwichten.
Gevangenisstraf zal hier niettemin ge
vorderd moeten worden en de Officier
eischt tegen verdachte een gevangenis
straf van twee maanden, met aftrek van
het voorarrest.
,Als moeder van een groot gezin, had
ik het ongeluk mij bil 't brood snijden
een flinke jaap in den wijsvinger te
geven. Het bloedde verschrikkelijk. Een
van mijn kinderen bracht dadelijk den
Kloosterbalsem, die in mijn huisgezin
met kinderen telkens van pas komt.
Na een doekje met dezen geneeskrach-
tigen balsem op mijn vinger te hebben
gedaan, hield het bloeden dadelijk op
en de hevige wond was tot mijn ver-
bating in 24 uur geheel geheeld en
totaal genezen." B D ,e
A If If E D'C OftioiNML rem muu
Onovertroffen b|| brand-en snij wonden
Ook ongeëvenaard als wrljfmiddel b||
Rhenmatiek, spit en p||nl|jke spieren
Schroefdoos 35 et Potten i 62*/» ct en f 1.04
De verdediger van verdachte, Mr A.
van der Weel, adv. proc. te Middelburg,
vangt zijn pleidooi aan met te zeggen voor
een ongewone moeilijkheid te staan, die
niet voortvloeit uit bezwarende feiten,
doch uit verlichtende omstandigheden.
In hoeverre nu is verdachte L. verant
woordelijk. Zijn eigen arbeid van adj.-
commies ter secretarie vervulde hij voor
beeldig. Hij was het niet die de verkeerde
geest in het pl. G. G. bracht. Ohefs en pu
bliek zijn vol lof over zijn werk als gem.
ambtenaar. Integendeel, hij heeft juist
tegen de verkeerde mentaliteit nog strijd
gevoerd, doch zonder succes.
Zijn fout is, dat hij daaraan niet ten
volle weerstand heeft geboden. Zulks
komt volgens verdediger, door de toeschie
telijkheid en 'hulpvaardigheid van ver
daohte.
Volgens pleiter heeft verdachte het Co
mité niet benadeeld. Ook niet ten aanzien
van de sohoenenkwestie, want hij zette
voor weggenomen schoenen andere in de
plaats. Zoo ook is verdachte er toe ge
komen tegemoet te komen aan de wen-
schen van de W. ten opzichte van de hulp
aan diens te Souburg wonenden broer.
Overigens is het de vraag of men een be
hoeftige te Souburg niet mocht helpen, en
ook, of men wel een formeel bestuursbe
sluit mag vergen voor de verleende 'hulp,
terwijl een zoodanig formeel besluit nooit
werd genomen, omdat immers tenslotte de
aanwijzing van L. (wethouder) hetzelfde
beteekent als een bestuursbesluit.
Wat de reis naar Den Haag betreft,
gaat het hier over de wijze waarop die
reis is geschied, n.l. per auto en niet op
de goedkoopste manier per trem. Doch
gebrek aan zuinigheid is niet strafrechte
lijk te vervolgen.
L. (wethouder) mocht dan ook decla-
reeren, ook al was niet zuinig uitgegaan,
mits er maar niets anders werd betaald
dan reis- en verblijfkosten voor degenen,
die werkelijk voor hiet Comité reisden.
Dus niet voor de echtgenooten, doch daar
voor is ook niet gedeclareerd.
L. (wethouder) mocht het geld decla-
reeren en L. (verdachte) mocht het hem
dus afdragen. Slechts kan bezwaar ge
maakt worden tegen den vorm, waarin dat
geschiedde. Dit mocht niet geschieden uit
de opbrengst der collecten. Doch dit gaat
tegen den vorm en de dagvaarding had
zich daar dan tegen moeten richten, niet
tegen het feit, dat het geld aan L. (we-
houder) werd gegeven.
Wat verdachte te verwijten is, staat vèr
af van het „schandaal", zooals het in
woord en geschrift is besproken. Verdach
te hééft slechts geringe schuld en heeft
wéinige ernstige feiten begaan.
Pleiter verzoekt de rechtbank dan ook
met vrijmoedigheid verdachte eventueel
voorwaardelijk te veroordeelen.
Ex-wethouder L
beklaagdenbank.
in de
Alsnu kwam in behandeling de zaak
tegen P. G. L., 55 jaar, destijds wethou
der te Vlissingen, vice-voorzitter van het
Plaatselijk Crisis-Comité aldaar.
Als eerste getuige werd gehoord W. de
Wolf, destijds administrateur van Maat
schappelijk Hulpbetoon te Vlissingen, die
Verklaarde dat in 1935 besloten was de
administratie van Maatschappelijk Hulp
betoon onder te brengen in een apart ge
bouw, hetwelk daarvoor moest worden in
gericht. Voor de stoffeering daarvan werd
opdracht gegeven aan den stoffeerder
Pervoost te Vlissingen tot een bedrag van
f355. Men deed dit om Pervoost te hel
pen. Get. heeft de stoffeering en meubi
leering enzoovoort in de kelders van
het nieuwe gebouw opgeborgen. Een en
ander is geschied met en in opdracht van
L., destijds wethouder. Get. heeft aan B.
en W. een tegemoetkoming verzocht voor
de stoffeering van zijn woning die boven
dat gebouw is gelegen, doch dat is afge
wezen. Bovendien leverde de firma Van
der Sande acht tot negen bureaux. Eén
daarvan paste niet bij de meubileering,
waarna dit bureau is terzijde gezet, doch
later beeft wethouder L. gezegd, dat get.
dit bureau maar moest houden, waarop
hij dit in zijn woning heeft geplaatst.
Omdat men later dacht moeilijkheden
mét de nota van Pervoost te krijgen, is
get. toen in opdracht van L. de wethou
der, naar Pervoost gegaan om de specifi
catie daarvan te doen wijzigen.
President: En toen 'hebt u dien man
maar laten schrijven? U hebt tegen hem
gezegd, toen Pervoost opmerkte, de gege
vens niet meer te weten, schrijf maar op
wat ik dicteer. En hoe bent u eigenlijk tot
die bedragen gekomen?
'Getuige: Die had ik in mijn hoofd en
die zijn allemaal juist.
President: En er staan vier stoelen op
van f 7.50 per stuk. Dat is toch onjuist?
Getuige: Ja.
President: Bovendien staat er de ge
levérde zijden doek niet op. U moet dus
toegeven, dat enkele bedragen valsch zijn,
doch de rekening in het algemeen juist is.
Getuige: Ja.
De Officier van Justitie tot getuige: U
hebt aanvankelijk verklaard, dat een der
bureaux ging trekken en er daarom is
uitgenomen.
President: In de kamer van uw woning
trekt dat bureau dus niet! U had dat toch
aan den leverancier moeten terugzenden.
Bovendien zijn de rollen linoleum door
Pervoost geleverd in uw woning terecht
gekomen en niet bij Maatschappelijk Hulp
betoon, op naam van welke instelling de
nota was gesteld. Die nota is f 105 te
hoog ten koste van uw woning.
Getuige Pervoost, meubelhandelaar te
Vlissingen, heeft de leverantie gehad voor
de stoffeerine van het gebouw van Maat
schappelijk Hulpbetoon. Na de levering
rijn er nog eenige goederen geruild. Na
dien is getuige De Wolf gekomen, die zei
de, nog een nadere specificatie te moeten
hebben. Voor zoover get. zich nog kan
herinneren, heeft hij er toen niet bijge
zegd, dat hij in opdracht van wethouder
L. kwam.
Ingezonden Mededeeling.
ken en toch, was het niet iets heel na,-
tuurlijks voor een jongen van zeven jaar?
Andere jongens van zijn leeftijd zwier
ven immers van 's morgens vroeg tot
's avonds door de stad.
Job Waggitt was een van Dicky's in
tiemste vrienden. Ongetwijfeld zou Suzan
na hem vinden naast het bed van den
ouden man, waar hij reeds menig uurtje
had zoekgebracht na het ongeluk. Ze
spraken dan wijsgeerig over allerlei za
ken welke ze van gewicht achtten voor
hun conversatie.
Dr Tancred schonk zichzelf een kop
thee in, doch liet het onaangeroerd staan.
Hij snuffelde de ontvangen corresponden
tie door, maar vond er niets belangrijks
bij. Toen ging hij naar de apotheek, en
zag daar het een en ander na. Spoedig
schoof hij echter driftig zijn stoel achter
uit en liep de gang in.
„Ik moet zelf maar eens naar den jon
gen zoeken", zei hij hardop en wandelde
de straat op. Met een diepen rimpel op
zijn voorhoofd liep hij Park Row in.
Hij had bijna den ganschen nacht ge
waakt en voelde zich erg vermoeid. Maar
het trieste huis, dan zijn „home" moest
voorstellen, was oneindig veel triester en
stiller zonder zijn vroolijk-snappenden
jongen, die hem altoos opgewekt en ver
rast in de gang tegemoet snelde in de
zeldzame gevallen, dat hij vóór theetijd
thuiskwam. Dicky zou wel niet zijn weg
geslopen, wanneer hij geweten had, dat
zijn vader reeds op weg naar huis was.
Toen Dr Tancred de klink oplichtte en
Juffr, Waggitt's keuken binnenstapte,
zette ze juist een ketel op het vuur. Ze
keek hem even verschrikt aan. Dacht de
dokter, dat het minder met Job was, dat
hij nu alweer aankwam? Ze had er zoo
juist nog met een dankbaar hart over
gedacht, hoe prachtig haar man alweer
herstelde. Neen, dat kon het niet zijn.
Het was iets anders dan Job Waggitt,
dat Dr Tancred vanmiddag bezwaarde.
Hij zag er zoo vermoeid en afgemat en
zelfs onverzorgd uit, dat Juffr. Waggitt
een oogenblik wenschte, dat hij haar zoon
was, zoodat ze hem zonder plichtpleging
in haar gemakkelijken stoel kon duwen
en een kop sterke thee voor hem maken.
„Hé, dokter", zei ze hartelijk. „U ziet
er overwerkt uit, dat doet u. Ik gevoel
me den lust bekruipen, u eens wat voor
te schrijven. Hal hal hal Dat zou wel
een brutaal stukje van me zijn, vindt u
niet? Maar gaat u zitten en kom eens
even op verhaal. Job maakt het uitste
kend, hij heeft u niet noodig. Ja, hij is
wel een dankbare patiënt voor u."
„Dat is hij", stemde Dr Tancred toe en
keek de gezellige keuken eens rond. „En
u zult hem, als alles goed gaat, denkelijk
de volgende week wel weer beneden heb
ben. Ik wilde, dat ik er op rekenen kon,
zulk een gezellig hoekje bij den haard
te hebben, als ik eens zeventig jaar ben."
Juffr. Waggitt lachte als een jong
meisje.
„Ja, Job en ik", zei ze, „zijn als de
twee helften van een schaar. Wij schui
ven vaak langs elkaar heen, maar voelen
ons gescheiden toch nooit op ons gemak.
Maar Job heeft al zijn moed moeten bij
eengaren, voor hij Sarah Smiles ten huwe
lijk vroeg. Dr Tancred, een wenk helpt
een blind paard al evenmin als een knip
oogje. Ik ben geen ij dele toekomstvoor
speller, maar dit wil ik u toch zeggen,
het geluk ligt voor u voor het grijpen.
Neemt u mij m'n onbescheidenheid niet
kwalijk."
George Tancred fronste zijn wenkbrau
wen en zuchtte.
„Weet u misschien waar Dicky is?"
vroeg hij lusteloos.
„Ja, zeker, weet ik dat", antwoordde
Juffrouw Waggitt. „Hij is op het oogen
blik boven in de slaapkamer van mijn
ouden baas en zit daar als een koning
zoo behagelijk op Juffrouw Philippa's
schoot, te luisteren naar een verhaaltje,
dat zij hem vertelt. U kunt ook wel naar
boven gaan."
In de gezellige slaapkamer hoorde nie
mand hem de trap opkomen. Philippa
zelf was geheel verdiept In haar verhaal
D'e Kamer beeft een bij uitstek moeilijk
karwei te behandelen gehad: de her
ziening van de pachtwet. Reeds meer
malen is to aan de orde geweest, maar na
deugdelijke voorbereiding en serieuze 'be
spreking is deze wet dan nu toch in eerste
instantie afgehandeld.
De Kamer is nu zoo ongeveer toe aan
den begrootingsarbeid. Reeds verschijnen
de voorloopige verslagen, waarbij we uit
het meer algemeen verslag te weten kwa
men dat verscheidene leden hadden ge
pleit voor een terugkeer tot een normaal
parlementair kabinet, ook al had men voor
den arbeid van dit ministerie veel lof.
Van het lang verwachte rapport van
de commissie van Loon is dan nu het een
en ander gepubliceerd. Het blijkt, dat de
grootst mogelijke meerderheid dezer com
missie het door „Landbouw en Maat
schappij" gepropageerde stelsel (heffing
aan de grens) afwijst. We zien dus, dat
deze organisatie de problemen toch niet
zoo dóór heeft als men uit de pompeuze
propaganda die ze voert zou afleiden.
Tot welke practijken ze haar toevlucht
neemt, is Maandag in de Z. L. M.-verga-
dering te Goes wel gebleken. Een hoogen
indruk kreeg men daarvan nu juist niet.
Helaas stond deze week in het teeken
van natuurrampen. Vele landen werden
geteisterd door storm en 'hoog water. Ook
hier te lande kwamen schipbreuken voor
en moesten verschillende menschen het
leven laten.
In België kende men ook politieke stor
men. De Rex-beweging die bepaalde
trekken gemeen heeft met het nationaal-
socialisme en van de critiek schijnt te
leven had tegen Zondag te Brussel
groote betoogingen willen organiseeren.
Deze werden met veel moeite en krasse
maatregelen voorkomen. Maar daarmée
zijn de politieke wateren nog niet tot rust
gekomen.
Duitschland gaat zich, blijkens de groo
te woorden van den economischen dicta
tor Goering, nog meer op de autarkie
(zelfvoorziening) instellen, teneinde gel
den vrij te maken voor de bewapening.
D'aaimee wordt het niet alleen een steeds
groo'ter gevaar voor den vrede, maar
staat het ook het economisch wereldher
stel grootelijks in den weg.
Vooral de kleine Staten maken een tijd
van zorg door. Het beginsel van de col
lectieve veiligheid, dat in het Volken-
bondsverdrag is gestipuleerd is ernstig
geschokt. Zij gevoelen zich na wat Japan
straffeloos ten opzichte van China, Italië
ten opzichte van Abessynië geeft gedaan,
bij het toenemen van de bewapening in
landen als Duitschland en Italië die de
democratiën bedreigen ongerust.
Dé rede van koning Leopold is daar
van bet bewijs. Een ander sprekend voor
beeld ia de Kleine Entente in Zuid-Oost-
Europa. Déze staten liggen in den ge
vaarlijken stormhoek van Europa, inge
sloten tusschen drie groote mogendheden,
Duitschland, Italië en Rusland, die tot de
tanden gewapend zijn.
Elr heerscht thans agitatie in de Kleine
Ententelanden. Tatarescu, de Roemeen
sche premier, beeft de vorige week on
verwacht Belgrado bezocht. Zondag j.l.
is de Joegoslavische premier, naar Sofia
en Angora vertrokken, naar men ver
moedt om met Bulgarije en Turkije over
aansluiting bij de Balkanstaten te be
raadslagen. En dezer dagen is koning Ga-
rol te Praag aangekomen. Ei* zijn voor de
Kleine Entente inderdaad groote proble
men aan de orde.
Get. 'kon niet zoo gauw vinden wat hij
precies geleverd 'had en schreef de speci
ficatie toen maar zooals De Wolf haar
dicteerde.
President: Op de nota komen voor vier
fauteuils die niet zijn geleverd en u bent
later nog in de woning van De Wolf ge
weest en hebt daar de zijden doek en het
linoleum aangetroffen.
Getuige: Ja, dat was er.
President: Kon u zich toen niet inden
ken dat een en ander toch niet goed kon
rijn.
Getuige: Ik kon mij toen niet goed meer
herinneren wat ik had geleverd.
Getuige Louwerse, eerder gehoord, zegt
dat in 1935 een reis naar D'en Haag is
en Dicky's aandacht was geheel en al
op haar geconcentreerd. Hij verroerde
zich niet, bang haar verhaal ontijdig te
doen eindigen, waarna hij wel weer naar
zijn eenzame kinderkamer en naar Eliza
teruggebracht zou worden.
De slaapkamerdeur stond even op een
kier en door de nauwe spleet bij de schar
nieren kon George Philippa in haar stem
mige japon, met zijn jongen op haar
schoot, zien zitten. Eenmaal eerder had
hij haar zoo gezien, doch slechts voor een
oogenblik. Nu lag daar iets anders in
haar blik, iets droomerigs, weemoedigs,
bijna iets droevigs, dat hij niet kon ver
klaren, doch dat Dicky daar niet had
veroorzaakt.
De kleine jongen zag haar diep in de
oogen, doch haar blik dwaalde ver weg
Ze keek het venster uit, naar de weinige
strepen blauwe hemel, welke boven Park
Row te zien waren. En terwijl ze haar
verhaal vertelde, trilden haar welgevorm
de, welbespraakte lippen een paar maal.
George Tancred voelde een machtig ver
langen in zich opbruisen zijn jongen uit
Philippa's armen te rukken en haar voor
immer aan zijn hart te drukken, zonder
op eenig woord van weigering acht te
slaan. Maar zij had hem immers weg
gezonden.
(Wordt vervolgd.;
