ALS DE LIEFDE RIJPT
Uit de Provincie.
Voor het „wettig" gezag.
Kerknieuws.
Onderwijs
Aac gaeinnen tot en met vier perso
nen kan één bus, aan grootere gezinnen
kunnen twee bussen per week worden
verstrekt. Nader zal worden avorwogen of
ook ondersteunden ingevolge de Armen
wet in de distributie van gehakt kunnen
worden betrokken. De inkoopprijs voor
de gemeente bedraagt 30 cent per bus;
de verkoop aan de ondersteunden en te-
werkgestelden moet geschieden tegen 32.5
cent per blik,
Prins Bernhard te Parijs.
F E U I L L E T O N
„Heel goed, juffrouw Waggitt, ik laat
het graag aan u over", antwoordde Hugo
(Wordt vervolgd.)
cent. Ook zijn Engelech en Spaansch zijn
absoluut zuiver.
Bij zijn aankomst in Den Haag is
ieder getroffen door zijn grooten een
voud.
Dat verwondert me niet in het minst,
want dat is iets waardoor ieder werd ge
troffen die hier met hem in aanraking
kwam.
Ik zelf heb menigmaal een reis met
hem gemaakt en ook dan was hij altijd de
zelfde. Trouwens, ik durf wel te zeggen
dat dat typisch voor heel zijn familie is;
zijn moeder is een wijze, verstandige,
hoogst ontwikkelde vrouw, voor wie ieder
den grootsten eerbied moet hebben. Prins
Bernhard komt uit een goed, in alle op
zichten nobel gezin.
Ook zijn sportiviteit heeft ons dade
lijk getroffen.
-—Ja sportief is hij zeker. Ik ken zijn
Fordje, Daarmee reed hij zoo maar in
één dag van hier naar Biarritz, den vol
genden dag van daar naar Marseille, dan
over de bergen naar Frankfort. Afstand
jes van een zeshonderd kilometers per
dag en dat dag aan dag maakten hem in
het minst niet bang. In één trek van daar
naar het landgoed van zijn moeder, aan
de Poolsche grenzen. Een echte stevige,
door en door gezonde boy.
Ebde prins was nu wel bij u
werkzaam, maar werd hij ook overigens
geheel als een gewoon employé behan
deld?
i Natuurlijk. Gewoon gesalarieerd, net
als een ieder onzer. En als er maar één
uitzondering voor hem mag worden ge
maakt dan is het deze: dat nooit wellicht
een patroon zoo'n harden, ijverigen wer
ker heeft gehad als Prins Bernhard.
Nooit heeft men maar het minste op zijn
werk kunnen aanmerken. Stipt in aliea,
nooit een seconde te laat, alijd bereid
zich geheel aan de hem opgedragen taak
te geven. Een model-employé in één
woord.
En voor Prins Bernhard én voor uw
Prinses én voor heel het Nederlandsche
volk verheug ik me over deze echtverbin
tenis. Prins Bernhard is in alle opzichten
een voorbeeld.
Verkeersfonds.
Op de begrooting van het Verkeers
fonds 1937 wordt o.m. ten laste van den
kapitaaldienst f 400.000 aangevraagd voor
het ma/ken van een nieuw wegvak bij
Vlake van rijksweg no. 58 Bergen op
'Zoom - Woensdrecht - Kruiningen - Goes-
's Heer Arendskerke-Sluis-grens.
Ten einde den aanleg van veerhavens
in den Perkpolder en naJbij Kruiningen
wélke deel uitmaken van rijksweg no. 60
Kruiningen-Hansweert-Walsoorden-Hulst
-grens, met kracht ter hand te kunnen
nemen, wordt op den kapitaaldienst f 550
duizend aangevraagd.
De Provlr.ria'a Griffie.
Op de begrooting van het Departement
van Binnenlandsche Zaken voor het
dienstjaar 1937 is f 12000 uitgetrokken
voor aankoop van een perceel, grenzende
aan de Abdijgebouwen te Middelburg, be
stemd voor uitbreiding van de provinciale
griffie in Zeeland.
Middelburg!. Het huwelijkvan
Jozef. Over dit onderwerp sprak gis
teravond Prof. G. Wisse van Driebergen
alhier in de Herv. kerk (Groenmarkt)
voor een groote schare.
Spr. had als grondslag Genesis 41 45.
Hij behandelde drie punten: Het huwe
lijk van Jozef als I. van den Regent van
Egypte; II. als van den Priester van On;
en III. als van den stamvader van een
genade-geslacht.
Eenige hoofdzaken slechts geven wij
uit deze zeer breede rede weer:
I. Egypte was één der oudste cultuur
landen, heidensche, religieuze cultuur.
Jozef komt in dit land onder bijzondere
Godsleiding en wordt tot de hoogste waar
digheid verheven; Regent van Egypte; en
dit wordt bezegeld door een door den Fa
rao opgelegd huwelijk, dat staatkundige
beteekenis had. Asnath heet de bruid; dat
beteekent: gewijd aan Neïth, een zonne-
godin, dus een heidin. Jozef's naam werd
veranderd' in Zafna'h-Paaneaih, behouder
des levens. Dit geschiedde, omdat hij ge
naturaliseerd werd; en daar was dit hu
welijk de bezegeling van. Maar God voer
de er dingen door uit, waarin Egypte
dienstknecht van het Godsvolk zou wor
den en van het Godsrijk. Want nu wordt
Egypte behouden van den honger, maar
om tevens de tent van Jacob te behou
den en in die tent; J u d a, om zóó het
plan Gods van den Ohristus te dienen.
Spr. zet daarbij uiteen de geestelijke
beteekenis: het huwelijk van den grooten
geestelijken Jozef.
II. Asnath is de dochter van Potifera,
overste van On. Dat wil zeggen van den
Hoogepriester van de zonnetempelstad
On; later Heliopolis geheeten. Een stad
vol zonnetempels ter eere van Ra, de
zonnie-ark is daar; de hoofdtempel van
Egypte. Jozef werd als 't ware honoris
causa priester van de zonne-ark, want
koninklijke waardigheid in Egypte sloot
dit tegelijk in.
Naar het kasten-stelsel in Egypte be
hoorde bij Jozef als vrouw een pries
teres, en wel de voornaamste, daar hij
onderkoning was. Nu zet spr. uiteen, 'hoe
men in die dagen ingewijd werd tot
priester in de zonnetempels; waarvan hij
een zeer interessante beschrijving geeft
van alles wat de candidaat moest door
staan bij de inwijdingsproef in de tempel-
grafkelders.
Jozef echter is door de rede des Hee-
ren gelouterd (Ps. 105). En had van
hoogere wijsheid blijk ge
geven.
Nu is maar de vraag of Jozef op deze
„éénzame post" den God Jacobs niet ver
loochend heeft, maar dit kunnen we aan
nemen van niet. Immers Jozef belijdt in
zijn positie telkens dien God en Genesis
50 2426 getuigt, dat hij inwendig niet
Egyptisch is geworden, ondanks zijn na
turaliseering.
III. Jozef werd vader van Manasse en
Efraïm. Uit het genade-welbehagen ont
ving echter Efraïm de hoogste zegening.
Maar Efraïm blijkt het bloed van Asnath
ook in de aderen te hebben. Efraïm wordt
de revolutionair; zie Richteren en straks
de scheuring des rijks. Toch blijft God
Jozef getrouw. Zie Jeremia 31 19, 20.
Daarna brengt spr. de beteekenis van
al deze 'dingen naar voren voor onzen
tijd, waarbij hij o.a. waarschuwt om toch
niet te meenen, dat Nederland gered zal
zijn door 'n hoe gewenscht vorstenhuwelijk
ook, Wanneer de verlaten beginselen
waardoor wij eens groot geworden zijn
niet worden beleden en beleefd, in weder-
keering tot God, dien wij verlaten hebben
dan zal het ons gaan als Egypte, Jozef's
huwelijk ondanks. Dan zullen de hoera's
eens verkeeren in rouwfestijn.
God zal echter Zijn trouw verheerlijken
aan het overblijfsel, al is dat ook Efraïm
Jozef en Asnath. Maar Jozef trium-
feiert in de heilshistorie.
De tent op de Markt. De
buurtcommissie Markt heeft zich met een
verzoek tot B. en W. gewend om de mu
ziektent op de Markt te laten staan om
haar bij 'het huwelijksfeest van de Prinses
niet weer te moeten opslaan.
Goes. Het Bestuur van de Oranjever-
eeniging heeft de leden der vereeniging en
de besturen der buurtvereenigingen opge
roepen tot een vergadering op Dinsdag
22 Sept. a.s. ter bespreking van de feest
viering bij het huwelijk van Prinses Ju
liana en Prins Bernhard.
Door de bewoners van den Stations
weg, Stationsplein, Jacob Valckestraat,
L. P. van der Spiegelstraat, Boudewijn
de Wittestraat en Kieukelmarkt is giste
renavond een buurtvereeniging „Prins
Benno" opgericht. De heeren Jan do
Jonge (voorzitter), Dr J. J. van den Berg,
A. de Roo, J. H. Heringa en A. Westdijk
vormen het bestuur. De bedoeling is om
wanneer het huwelijk van Prinses Ju
liana en Prins Bernhard wordt voltrok
ken de buurt een feestelijk aanzien te
geven.
Bevolking.
Ingekomen: A. J. Klap, dienstbode,
van Kapelle, Groote Kade 42; A. Verbeem
geb. Zuidijk, zonder beroep, van Kloetin-
ge, Oostwal 1; A. de Graaf, zonder be
roep, van Breda, Korte Kerkstraat 5; A.
E. van Beers en gezin, ploegbaas N.S.,
van Boxtel, Violenstraat 27; A. Manneke
en gezin zonder beroep, van Delft, Vo-
gelzangsweg 15; J. de Coninck geb.
Snoep, zonder beroep, van Middelburg,
Westsingel 101; A. G. van Velthoven,
dienstbode, van Geertruidenberg, Turf-
kade 13; Wed. Kamermans geb. Versé,
zonder beroep, van Utrecht, Schelde-
straat 99; B. Weststrate en vrouw, zon
der beroep, van Kattendijke, v. d. Goes-
kade 19; A. H. M. Spauwen, kantoorbe
diende, van Yerseke, v. d. Boutstraat 1;
G, Ongena, leeraar, van Winterswijk,
Zaagmolenstraat 23; H. W. Holsmuller,
zonder beroep, van Alkmaar, Wijngaard
straat 13; J, F. O, Huese, chirurg, van
Kattendijke, Wilhelminastraat 8; A.
Meulbroek, dienstbode,, van Arendskerke,
Stationsweg 16; E. E. E. Knop, zonder
beroep, van Terneuzen, Westwal 24; M.
M. de Pan, melkknecht, van Wassenaar
M. Smalleg.buurt 13; J. Broekhoven geb.
Geluk en gezin, van Domburg, Korte
Kerkstraat lOboven; G. L. J. van Vrede-
gem en gezin, blikslager, van Vlissingen,
Stoofstraat 16.
Vertrokken; J. G. de Jonge geb. Luijk,
zonder beroep, naar Terneuzen, Grysan-
tumstr. 17; M. J. ten Haaf, kok, naar
Den Haag, Daendelstraat 27a; Iz. Sinke,
chauffeur, naar Kruiningen; M. Bickel-
meijer geb. van Dullemen, zonder beroep,
naar Den Haag, Nunspeetlaan 29; M.
van der Zee, onderwijzeres, naar Roer
mond, Hamstraat 42; J. M. J. Stieger,
zonder beroep, naar Roosendaal c.a.; A.
M. Koolwijk en vrouw, zonder beroep,
naar Vlissingen, Coosje Buskenstraat 25;
A. H. ter Hoeve, bakkersknecht, naar Be
verwijk, Breestraat 75; J. Harinck, reizi
ger, naar Rotterdam, Putschebocht 68; G.
J. van Daalen geb. Sinke, zonder beroep,
naar Breda, Leistraat 39; G. C. M. J.
Bressers, modiste, naar Geertruidenberg;
T. Davidse, dienstbode, naar Middelburg
Q 80; A. Jacobse, zonder beroep, naar
Vlissingen, Hobeinstraat 73; J. P. de
Quelery, huishoudster, idem; H. Akker
man, radiomonteur, naar Emmen; T. ter
Velde, zonder beroep, naar Zaandam,
Heijermanstr. 101; C. E. Goedemondt,
'hulp i. d. huish., naar Leiden, Haarlem
merstraat; M. Hillebrand, matroos, naar
Vlissingen; J. Bommeljó, huishoudster,
naar Arendskerke; M. Smallegange, huis
houdster, naar Driewegen, Dorpstraat.
Baarland. Op Zaterdag 19 Sept., half
acht oude tijd, hoopt de Ghr. Mondorgel
club „Inter Nos" van Kloetinge een tent
concert te geven te Baarland.
Hansweert. Man verdronken. De
familie Kouwer alhier ontving telegra
fisch bericht uit Brussel dat hun zoon P.
Kouwer, welke varende was op een zee
lichter bij het aan boord gaan aldaar te
water was geraakt en verdronken. De on
gelukkige was 37 jaar oud en ongehuwd.
Het lijk is opgehaald.
Rilland-Bath. De brand. Omtrent
den brand op de hofstede „Veldzicht" van
den heer J. Blok, alhier, meldt men nog
het volgende: Be brand brak omstreeks 9
uur in de schuur uit doordat een der ar
beiders A. S. bezig was een motor welke
eenigen tijd gedraaid had, met benzine
te vullen. Er volgde een hevige ontplof
fing, de man brandde zijn handen en ook
zijn kleeren vatten vlam. In een minimum
van tijd stond de schuur, welke geheel ge
vuld was met graan in lichte laaie. De
brandweer was onmiddellijk ter plaatse
en wist met vereenigde krachten en hulp
van toegeschoten buren, het vlak bij
staande huis te behouden.
Den ganschen dag was de brandweer
bezig om de vuurzee te bestrijden, de tas
sen met graan bleven tot laat in den
nacht branden en leverden vooral
's avonds een prachtig schouwspel op,
wat honderden naar de plaats des on-
heils deed toekomen.
Thclen. Wedvlucht van uit Maastricht
door „D'e trouwe Duif", alhier.
Prijzen: 1, 7, 14, 18, 25, 26 Ant. Baay,
2, 4, 8, 10 L. Laban; 3, 11 J. Berrevoets,
5, 17, 27 D. Hansen; 6, 19, 20 G. v. Luyk-
9, 24, 28 Ghr. de Korte; 13, 21 J. v. Luyk;
16, 23 Fr. Nysi; 22 G. Baay Nz.
Gelost 12 uur. Aank. Ie duif 1.58.34,
laatste 2.20.6 uur.
Terneuzen. Bij het binnenvaren van de
Voorhaven alhier is het voor Gent be
stemde Engelsche stoomschip „Towneleij"
hedenmorgen op een der havenhoofden
geloopen en blijven zitten.
Sleepbooten waren direct voor assis
tentie aanwezig, doch de pogingen om het
schip vlot te krijgen faalden. Verwacht
wordt, dat men het schip bij opkomend
water wel vlot zal krijgen.
Naar aanleiding van het feit, dat het
N.V.V., waarbij is aangesloten de soc.-
dem. Bond van Openbare Onderwijzers,
flO.OOO zond om het Spaansche „Volks
front" te steunen, een steun, welke „De
Volksschool" verdedigde, schrijft de heer
de Boer in „Het Katholieke Schoolblad";
Wij lazen dit stuk van de vrienden
van het „wettig gezag" op de dag, dat
de Vara haar zendtijd had afgestaan aan
de andere omroepvereenigingen voor de
Koninginneverjaardag-uitzending en in
de week, waarin het bericht ging, dat de
Zaandamsche vroedste vaderen uit zui
nigheidsoverwegingen maar één vlag in
de Zaanstad uitstaken. Voor het „wettig"
gezag in Spanje heeft men dus blijkbaar
toch wat meer over dan voor het wettig
gezag (zonder aanhalingstekens) in Ne
derland.
De wettiggezagvereerders van het Ne
derlandsche Volksfront laten zich lelijlk
in de kaart kijken. Dat ze de openbare
school een hernieuwde ernstige klap toe
brengen, moeten ze maar voor zich zelf
verantwoorden.
Dat de centen van deze openbare col
lega's ook gebruikt worden om kogels te
kopen, waarmede honderdtallen van onze
katholieke collega's in Spanje onschul
dig door het anarchistische rapaille
worden doodgeschoten, omdat dit laat
ste nu eenmaal als „wettig" gezag meent
alles te mogen doen ds misschien een
bijkomstige omstandigheid.
't Is een fraaie geste van onze colle
ga's.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Geertruidenberg, W. F. ten
Bruggenkate, cand. te 's Gravenhage. Te
O'ldebroek, J. H. Koster te Montfoort.
D s J. V. V. M e i s c h k e. t Op 75-
jarigen leeftijd is overleden ds J. G. V.
Meischke, Ned. Herv. emeritus predikant.
De overledene werd in 1888 predikant
te Raamsdonk, vanwaar hij in 1914 met
emeritaat vertrok om zich in Hilversum
te vestigen.
D's L. Nieuwpoort. Het bestuur
van de Protestantsche Kerk in Neder-
landsch-Indië deelt mede, dat de over
plaatsing van D's L. Nieuwpoort van Me-
nado naar Djokja niet geschiedde uit oor
zaak van conflicten met Roomsch-Katho-
lieke autoriteiten. Het kerkbestuur ver
klaart, dat „al schreef D's Nieuwpoort in
dertijd in het plaatselijk kerkelijk blad te
Menado over de Roomsch-Katholieke
Kerk (deze artikelen zijn reeds een jaar
geleden geschreven), D's Nieuwpoort nooit
conflicten met Roomsch-Katholieke auto
riteiten heeft gehad, en dat tot zijn over
plaatsing in Juni j.l. om geheel andere
reden besloten is.
Beroepbaar. Tot de Evangelie
bediening in de Nederl. Herv. Kerk zijn
toegelaten de heeren C. M. Langeveld,
theol. cand. te Maassluis en G. Metselaar,
theol. cand. te IJsselmonde.
Ds J. C. Aalders (voorheen pred. bij
de Geref. Kerken en daarna bij de Geref.
Kerken (H.V.) is na gehouden collegium
doctum, toegelaten tot de Evangeliebe
diening in de Nederl, Herv. Kerk.
Maria Montessori in ons
land. Baarn geniet momenteel de eer
mevrouw Maria Montessori, bekend door
de naar haar genoemde onderwij s-metho-
de, tot de ingezetenen te mogen rekenen.
Zooals bekend woonde Mevrouw Mon
tessori den laatsten tijd in Spanje en wel
te Barcelona, waar zij een studie-centrum
had gevestigd en lessen en lezingen hield.
De onlusten aldaar waren oorzaak, dat
zij haar werk moest staken en besloot
het land te verlaten. Zij ging eerst naar
Frankrijk en daarna naar Engeland, waar
zij in Londen de leiding had van een
cursus, waaraan ook Nederlanders en in
het bijzonder inwoners van Baarn deel
namen.
Deze laatsten vestigden haar aandacht
op Baarn als plaats van vestiging, waar
Voor het geval de slagers bij de distri
butie van ihet gehakt zullen worden inge
schakeld, behoort aan hen de uniform
vastgestelde vergoeding van 1.5 cent per
blik te worden uitgekeerd. Zoo ook de
grossiers te dezer zake mede hierin wor
den betrokken, zooals in enkele gemeen
ten geschiedt, zal de vergoeding aan gros
sier en slagers samen niet meer dan 1.5
cent bedragen.. Indien in de gemeente de
distributie van gehakt met uitschakeling
van de slagers rechtstreeks van gemeen
tewege geschiedt, wordt de inkoopsprijs
voor de gemeente met 1 cent verhoogd en
bedraagt deze alzoo 31 cent per bus. De
minister wijst er op, dat de voormelde
vergoedingen vastgestelde vergoedingen
zijn, waarvan afwijking niet mogelijk is.
De minister acht het gewenscht, dat de
winkeliers bij deze distributie niet wor
den uitgeschakeld; daarom verzoekt hij
de gemeentebesturen met aandrang de
verstrekking van dit gehakt voor de daar
voor in aanmerking komende winkeliers,
die daartoe den wensch te kennen geven,
te doen geschieden.
Lof van zijn chef. Een model-
employé een voorbeeld.
Henry A. Th. Lesturgeon schrijft in
het Nieuwsblad van het Noorden een
aardig relaas van den Parijachen tijd van
Prins Bernhard.
In een ruim, groot bureau op de Ave
nue Hoche, het kantoor van de Société
pour l'Importation de Matièries et de
Produits Chimiques, had hij een onder
houd met den bedrijfsleider, dien hij
maar meteen op den man af vroeg;
Wat is uw indruk van Prins Bern
hard, die onder uw leiding heeft ge
werkt.
Het antwoord hierop luidde spontaan:
Zelden of misschien nooit in mijn
leven heb ik iemand ontmoet zoo sympa
thiek in alle, in alle opzichten als Prins
B rnhard.
Sympathiek niet alleen omdat hij de
eenvoud in eigen persoon is, sympathiek
niet alleen omdat hij zoo buitengewoon
intelligent is, maar ok omdat ik hem als
particulier heb leeren kennen en al zijn
hoedanigheden van goed- en braaf-
oprecht mensch heb leeren waardeeren in
den tijd dat hij hier onder mijn leiding
heeft gewerkt.
Het is wel een zeer bijzonder compli
ment van een chef, het mooiste getuig
schrift dat kan worden gegeven.
Het was een heele verrassing voor ons,
Nederlanders, merkte de journalist op.
Hier speelde een glimlach op het ge
laat van mijn zegsman, zoodat wij de
vraag stelden:
Voor u niet?
Nee, in het 'geheel nietik was
er al lang van op de hoogte.
De Prins heeft hier een jaar lang
onder uw leiding gewerkt. Maar hoe was
die verhouding? Gaf dat geen moeilijkhe
den, daar ieder steeds Monseigneur tegen
hem moest zeggen?
i Monseigneur? Geen kwestie van.
Van den eersten dag af aan dat de Prins
hier bij ons ia gekomen, nu ruim een jaar
geleden, heeft hij gewild dat ieder hem
heel eenvoudig Monsieur de Lippe zou
noemen. Fir werd niet het minste onder
scheid gemaakt. D'e Prins, als buitenlan
der, had als iedere vreemdeling zijn
„carte de travail". Hier iü het bureau
hiernaast heeft hij voor de schrijfmachine
gezeten en leeren typen. Toen hij merkte
dat het nuttig is om ook te leeren steno-
grafeeren heeft hij onmiddellijk lessen ga-
nomen en het is opmerkelijk hoe vlug hij
ook die kunst volkomen meester was.
In den beginne had hij wel eenige moei
lijkheden met het Fransch maar na een
paar maanden reeds sprak hij het niet
alleen vlot, maar zonder het minste ac-
Uit het Engelsch.
90) o—
„Hoor eens, dominiee", juffrouw Wag-
gitt had de handen in de zijden geplant
en was vlak voor hem gaan staan. „U
bent een Schot, mijnheer, en Schotten zijn
Over het algemeen flinke, besliste lui
daar niet van maar Romney is, on
danks al zijn fantasie en idealen waar
van hij, hoop ik, thans wel verlost zal zijn
in zijn hart een eohte Yorkshire-man,
met al de koppigheid en hardnekkigheid
ons eigen. Daarom zoudt u het besl
iemand mee kunnen nemen, die hem van
af zijn prilste jeugd kent en in wien hij
vertrouwen stelt".
Hugo las den brief nog eens door en
dronk toen kalm zijn koffie uit.
„En wie zoudt u me daarvoor dan wil
len aanraden?'' vroeg hij.
„Jacob Oldershawl" was het korte, doch
besliste antwoord.
„Jacob? Maar Jacob kan immers niel
reizen. En
„Ik zei Jacob en ik bedoel Jacob", ver
volgde juffrouw Waggitt onverstoorbaar
„Jacob Oldershaw ia op bet oogeablik
goed in staat zich te kleeden en de straat
op te gaan, en bij zou evengoed als u en
ik kunnen reizen. En dat zal ik hem zoo
aanstonds ook zeggen.
Wanneer u gereed bent om te vertrek
ken, op zoek naar mijnheer Romney, laai
mij het dan maar even weten en ik zal
zorgen dat Jacob op tijd bij de trein is"
„Zal ik eens naar boven gaan om het
hem voor te stellen? Misschien gelukt bet
mij hem wat op te vroolijken".
„O, jullie mannen toch!" riep juffrouw
Waggitt uit. „Ik weet niet hoe wij vrou-
vrouwen nog altijd de vrede met jullie be
waren kunnen. En jullie schijnt wel alle
maal precies eender te zijn. Ik zal hem
het voorstel zelf wel doen, zoodat het al
leen kans van slagen heeft. Neemt u mijn
onbeschaamdheid niet kwalijk. Maar mijn
heer Romney heeft altijd heel veel van
Jacob gehouden. Hij zoeht hem vaak op
bij de oude weefstoel, die tenslotte de oor
zaak geworden is van al deze ellende. Hij
luisterde steeds graag naar Jacob, om
dat die ook verzot was op die onzinnige
gedichten: daarom zal hij nu ook naai
hem willen luisteren. Maar laat Jacob
maar aan mij over. Het is uitsluitend tact
wat hiervoor noodig is en geen klinkende
woorden. Maar ik krijg het wel voor el
kaar".
opgewekt en vouwde zijn ochtendblad open
„De oude Farren zal wel nooit weer de
knappe financier en schrandere zaken
man worden, die hij eens was; maar Rom
ney moet beslist terugkomen om zoowel
hem als de fabrieken er weer bovenop te
helpen. Dat kan heel goed".
Juffrouw Waggitt beëindigde het bak
ken, plaatste de vruchtentaart in de oven,
redderde haar keuken wat op en zette
Job's middagmaal gereed. Toen deed ze
een schoone boezelaar voor, nam haar
breiwerk en ging naar boven, naar Ja
cob's kamer.
De lentezon wierp haar verkwikkende
stralen in de kraakzindelijke kamer. Doch
het venster was angstvallig gesloten en
Jacob leunde lusteloos achterover in de
oude armstoel van wijlen oom Smiles.
Hij voerde niets uit, zijn magere handen
lagen werkeloos op zijn knieën, onder een
versleten omslagdoek, welke over zijn
schouders hing.
Juffrouw Waggitt nam plaats in een
leuningstoel aan den anderen kant van
den haard, nam haar breiwerk op en liet
haar naalden tikken, alsof haar leven er
aan hing.
De eerste oogenblikken sprak ze geen
woord. Jacob sloeg haar met een matte
blik gade, maar was toch wel een beetje
nieuwsgierig, wat er komen zou. Ze was
ongetwijfeld 'niet voor niemendal naar
boven gekomen vanmorgen.
Eindelijk slaakte hij een zware zucht.
„Mijn beste, brave man," zei zijn buur
vrouw op geërgerden toon. „Weet je wel,
Jacob, dat iedere zucht je een druppel
bloed kost? En je hebt al niets te veel,
ventje."
„Wat geeft het?" antwoordde Jacob
lusteloos. „Mijn bloed 'heeft toch immers
geen waarde. Ik ben maar een nietsnut,
en een lastige patient voor u bovendien.
Dat ikunü u niet ontkennen, Juffrouw
Waggitt."
„Ik ben ook heelemaal niet van plan
zulks te ontkennen," antwoordde Juffr.
Waggitt, zich opwindend. „Inderdaad, het
spijt me niets, dat je je daarvan bewust
begint te worden, Jacob; want ik kwam
hier vanmorgen juist, om je dat te ver
tellen, maar je bent mijn woorden al
voorultgeloopen."
Ze werkte voort aan haar breiwerk;
Jacob zag haar ten hoogste verrast aan.
Ze had hem immers dag en nacht met
de grootste zorg verpleegd.
„Dus u wenscht van me af te komen,"
zei hij zacht. „U verlangt dat ik ver
dwijn."
„Ja, dat verlang ik," stemde juffrouw
Waggitt opgewekt toe. „Ik heb een werkje
voor je op te knappen, dat jij alleen kunt
doen, jongen. Als jij' je medewerking niet
verleent, kon het wel eens misgaan, en
het gaat er hier om, zielen te winnen
voor de eeuwigheid."
„Lk hen niet geschikt, werkjes op te
'knappen. Het is me nog nooit goed afge
gaan," antwoordde Jacob mistroostig.
„Eerst met het meisje en toen met den
weefstoel. Alles waarvoor ik zorg heb ge
dragen, heb ik vroeger of later verloren.
Die ééne maal was het niet voor mij be
stemd, ik weet het. Maar mijn oude, beste
kameraad mijn trouwe makker
Hij wendde zijn gelaat naar het vuur,
in zijn doffe oogen blonken tranen. Juffr.
Waggitt deed alsof ze het niet zag. Ze
onderdrukte met moeite een opkomend ge
voel van medelijden. Haar verstand, niet
haar gevoel, moest op het oogenblik het
woord voeren.
„Het meisje komt nog wel eens weer
terug en dan moet je eens zien, welk een
dame ze geworden is," zei ze beslist. „En,
Jacob; jij' kunt er van overtuigd zijn, dat
het voor een belangrijk deel jouw werk
is, want dat is het zeker. De Heere weet
het, Hij heeft je arbeid gadegeslagen.
Maar dat oude stuk hout en die schiet
spoel- O, Jacob 'Oldershaw! Men praat
wel eens van houten en steenen afgoden!
Ben je nu van plan je hart en je leven
te gaan verknoeien om een uit den tijd
geraakt werktuig. Waar is je christelijk
heid, Jacob, waar is je geloof gebleven?"
