DE ZEEUW I LEED 3 JAAR AAI RHEUMATIE» KLOOSTERBALSEI ALS DE LIEFDE RIJPT utie. dmakingen. TWEEDE BLAD Voor den Zondag De Ministers Deckers en Gelissen vertellen van hun reis naar Finland. HET ADRES A. WILKING HONIG'S VERPAKTE VERMICELLI - Bijzonder goed van kwaliteit. Wat er deze week voorviel sonderwijs 9 KON ZICH NIET BEWEGE Dank zij KLOOSTERBALSEN k< hij weer wandelen en fietsc AKKER'S ORIGINEEL TBR INZAG Zeeland, alsmede :n en inschrijving burg. M. DE KOK te ptember 1936 ur (N.T.) in de CRIJGER aan de >es, a contant pen Tafels, Fauteuils, Bureau, Orgel, kanten. Bedden, Zeil, Kachels, Klokken, Pen- Schilderijen, Ser- dewerk. Keuken- tofzuiger, Radio, ine, Karn, Bas- ljart met toebeh., 2 nieuwe Hand banden, Zonne- ïz. ling worden ver- afk. uit het faill. te Hansweert. en kunnen wor- arvan schriftelijk kantore van ge- der aan de Kleine bij den Vendu- Goes. s te voren van r. L. VAN DER urg en M. OELE tlder, zijn voor- PTEMBER 1936, in café „Tram- nburg publiek te iet tuin, aan de ïstraat te O.- en emerkt 25, groot iet tuin, aan de straat aldaar, ge it 124 c.A. .et tuin, aan de daar, gemerkt 55, iet tuin, aan de aldaar, gemerkt c.A. iet tuin, aan de aldaar, gemerkt ,.A. n alle verhuurd 6, voor ƒ3,50 per eptember van 10 uur en op den 3—12 uur. gen verkrijgbaar le Notarissen, L. Middelburg en 117 te 's-Graven- nten Kortgene, t, Wissenkerke worden Adver- mementen aan- ej. Wed. G. DE enkerke. ING ERWTEN. ;he Akkerbouw- bekend, dat de voor de laagste ten, voor groene valiteitsklasse C, rwten, gedenatu- a.k van 17 tot en 1936 zal bedragen 10, f 2.40 en f 1.90 September 1936. VAM ZATERDAG 5 SEPT. 1938, Nr 286. GEBOD EN BELOFTE. Ken Hem in al uwe wegen, en TTij zal uwe padeu recht maken. Spreuken 3: 6. Wij hebben hier een bevel dat een rijke belofte in zich sluit. Onze donkere en kronkelende levenspa den die vaak geen uitweg schijnen te bie den, kunnen recht gemaakt worden. Als we maar den Heere kennen in al onze wegen. Hier is maar niet bedoeld een bloot verstandelijk kennen. Het gaat hier om een kennen des har ten; een kennen dat berust op persoonlij ken omgang. Zoo nu moeten wij den Heere kennen. Hij moet voor ons geen vreemde zijn. Er moet zijn een leven met God, een ver trouwelijke omgang, in den weg van bet gebed. Wij moeten Hem erkennen als den God van ons leven op Wien wij in alles ons vertrouwen stellen en van Wien wij in Christus, die den weg naar Gods troon heropende, alles mogen verwachten. Wij moeten den Heere kennen in al onze wegen. In wegen van voorspoed en van zorg en verdriet. In wegen van blijdschap maar ook van smart en rouw. In wegen van vroomheid, maar ook van zonde en schuld. In al onze wegen. In gebed en dank zegging. In het geloovig vertrouwen, dat de Heere niet beschaamt die tot Hem vluchten. En dan is de belofte dat Hij onze pa den recht zal maken, dat het goed zal gaan ook als wij vreezien dat het mis loopt. God laat geen bidder staan I Ga niet alleen door 't leven. Ga tot uw Middelaar. MIDDELBURGSCHE BRIEVEN. Amice, De laatste helft van Oogstmaand heeft veel goedgemaakt voor onze boeren en middenstanders, die het van uitgaand pu bliek moeten hebben en voor de uitgaan ders zelf was het ook prima. O'ok de laatste dag van deze maand was een feestdag in dubbelen zin. De stralende Oranje-zon op de feestelijk be- vlagde straten, de blijde stemming bij! jong en oud om onze jarige Vorstin. De hagepreek ip het historische Abdijl- plein trok geweldig veel belangstelling. Mr Dieleman, de historicus bijl uitne- - mendbeid, deed de geschiedenis weer le ven. Ook IDs Nolte sprak begeesterend. De begeleiding van het Gbr. Muziekkorps, de krachtige samenzang van de saamge- stroomden, het klonk in den stillen laat- sten Augustusavond als een plechtig en krachtig getuigenis van eensgezinde va derlanders om den troon van Oranje. Het was een goede gedachte van de Oranjevereen., de organisatie van deze openluchtsamenkomst, tusschen de eeu wenoude Ahdij'-gebouwen. Toch had men twee dingen niet mogen vergeten. Men had voor dit uur alle verkeer op het geheele plein moeten stuiten en zich alge- heele stilte moeten verzekeren. Nu ge beurde het dat terwijl mr Dieleman ons den spannenden kamp om ons zelfstandig volksbestaan, onder leiding van Vader Willem voor oogen schilderde, een kun stenmaker in zwempak op eenige meters afstand, aangelokt door zoo'n groote menschenverzameling, op hetzelfde plein zijn dag dacht goed te maken. Hij werd hierin evenwel bijtijds verhinderd door een agent van politie, alhoewel hijl reeds eenige honderden nieuwsgierigen (meest opgeschoten jeugd) <xm zich heen had ver zameld. Dan, de groote zoom luisteraars aan FEUILL ETO N Uit het Engelsch. 84) o— Getweeën daalden ze daarna de trap pen af, blijkbaar in ernstig gesprek. Rom ney zag, dat ze glimlachte tegen haar be geleider en een felle pijn wondde plots zijn hart. Want hij had haar herkend aan het fiere opheffen van haar hoofd, aan haar voerende tred. Geen wonder, dat de heer aan haar zijde zich bewonderend tot haar overboog en haar verlangend aan zag. Het was op dat oogenhlik, dat Rom- ney plotseling overeind stoof en zonder zich om zijn metgezel te bekommeren, ver dween. Met moeite baande hij zich een weg door de tafels en stoelen op het ter ras en de dichte haag van wandelaars op het trottoir. Hij moest dien heer en die dame onderscheppen, voor zij den bega- nen grond hadden bereikt. Zelfs de ervaren en onverstoorbaar kal me wereldreiziger mag zich we' oed be zinnen, voor hij op dit punt de straat oversteekt. De eindelooze stroom van de groote, logge autobussen, van kleine, wan kele taxi's, sierlijke auto's en krakende den omtrek, heeft ondanks de uiterste in spanning daartoe, niets, maar dan ook niets van het gesprokene gehoord, noch verstaan. Het was een kleinigheid ge weest, hierin te voorzien door luidspre kers. Luisteraars die den spreker niet kunnen volgen gaan mopperen en ma ken 't rumoer en gezoem grooter en hin deren dan ook de luisterenden. De stille donkere avond werd een groot succes voor de met lampions versierde kano's in de Seisvest. Het was een mag nifiek gezicht en ik schat dat ruim 50 pet onzer stadsbewoners zich aldaar op den Singel of bolwerken heeft opgehouden. Het bleek heel goed gezien het verkeer op den Singel volledig te verbieden. Dat duizenden met zulke eenvoudige kaarsjes in papieren zakjes een paar uur zijn zoet te houden, dat is toch curieus. En weet ge wat ook curieus is? Dat ons bolwerkengras zoo duur schijnt. Dat mag zelfs niet betreden noch bezeten (van 't werkwoord zitten) worden, als je 1% uur lang hebt gebalanceerd van linker- op rechterbeen en omgekeerd. Van den zomer zag ik een clubje jon gelui, een daagje doorbrengend in onze stad, 's middags moegeloopen en gekeken, hun meegebracht twaalfuurtje in vroo- lijk gesnap nuttigen in ons gemeente gras. Maar ze haalden in minimum van tijd een das. Met zachten drang werden zij door den sterken arm, die overigens heusch niet als zoodanig aanvoelt, er uit verwijderd. Zooals gezegd, gemeentegras schijnt duur. Het wordt op bijna al onze bolwer ken door keurig geschilderde paaltjes en ijzeren banden tegen wandelaarszolen be schermd. Alleen eenden hebben er vrij heid van beweging. Het zij zoo. Groetend, STENTOR. ZIJN WIJ NIET VOLDOENDE PARAAT? De heer H. P. Gelderman C.Mzn. over den economischen toestand van ons land. Het Verbond van Nederlandsche Werk gevers hield gister te Amsterdam zijn al- gemeene ledenvergadering. In zijn ope ningsrede bracht de voorzitter van het Verhond, de heer H. P. Gelderman G.Mz., zooals gewoonlijk, den economischen toe stand van ons land ter sprake. Het gevaar bestaat, aldus de heer Gel derman, dat wiji niet voldoende paraat staan om ons deel te kunnen opvorderen van de opleving elders. Noodzakelijk is daarom, dat de hier te lande bestaande dispariteiten b.v. tusschen de belooningen van export-arbeiders en arbeiders wei- kende in beschutte bedrijven en de mede daaruit voortvloeiende nog steeds te hoo- ge huishuren en de te weinig dalende kosten van levensonderhoud, zoo snel mo gelijk worden geliguideerd. Voorts zal men niet altijd kunnen door gaan ons volk met een paar honderd mil- lioen te belasten ter wille van de boeren, die op den duur zelf de wrange vruchten zullen moeten plukken van een steeds ar mer wordende gemeenschap. Inkrimping en afbouw van dezen steun is gebiedende eisoh. Voor wat den werkloozensteun betreft acht spr. het noodzakelijk een splitsing te maken tusschen de bonafide werkzoeken den, die inderdaad arbeidsgeschikt zijn en hen, die maar in steunregeling meeloopen. Een uitvoerige beschouwing wijdde spr. aan de 40-urenweek, waarbij! bijl waar deerde, dat onze regeering zich niet op sleeptouw heeft laten nemen door de soms fantastische denkbeelden, die te Genève opgang plegen te maken. Met de actie voor betaalde vacanties aldus vervolgde spr. staat bet niet veel anders. Het ware gevaarlijk spel, in een tijd van depressie alle ondernemers, on geacht in welken bedrijfstak zij werkzaam zijn en ongeacht hun financieele politiek, te verplichten, juist nu met de instelling van vacanties met doorbetaling van loon te beginnen. Vervolgens wijdde spr. enkele beschou wingen aan het steeds sterker wordende streven om al wat in het maatschappe lijke en industrieels leven wensehelijk kan worden geoordeeld, door wettelijke maat regelen af te dwingen. Naast dezen socia len dwang noemde spr. de drang naar ordening van Overheidswege tegen de ge varen waarvan hij ernstig waarschuwde. (Het was weer het bekende oud-libecrale geluid, dat hier du# gehoord werd. Nieu we klanken waren er weinig bij.) ,Het kwam in eens, maar 3 Jaar lat, was het of ik die pijn in mijn ru nooit meer kwijt zou raken. Alles w. mij teveel. Men zei mij dat ik rhe matiek had en daarvan wel nooit m< af zou komen, m n werd ik opmer zaam gemaakt \loosterbalsem, 1 heerlijk erzachb nie zalf en werkeli na een veiianue. tny van nog geer weken zijn mijn pijnen verdwenen, heb van nie s meer last en beveel daar iedereen den KLoosterbalsem aan." S. SL te „Geen goud zoo goed" Onovertroflen bij brand-en snij wondei Ook ongeëvenaard als wrjjfmiddel b Rheumatiek, spit en pijnlijke spiere Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/j ct. en f 1.0 Een land met haast onbegrensde mogelijkheden. Zooals gemeld, zijn de minister van Landbouw en Visseherij, Mr Dr Deckers, en de minister van Handel, Nijverheid en Scheepvaart, Prof Dr.Ir Gelissen, in het begin van deze week van hun reis naar Finland in Nederland teruggekeerd. De „Maasbode" heeft minister Deckers om een onderhoud gevraagd, teneinde iets van zijn reis te vertellen. Minister Deckers was niet alleen zoo welwillend dat toe te staan, maar hij had bovendien de vriendelijkheid gehad, ook minister Gelissen uit te noodigen bij dat interview tegenwoordig te zijn. Bij het onderhoud kwam eerst de alge- meene economische toestand van Finland ter sprake. Het is een land, aldus minister Deckers, dat nog vele mogelijkheden be zit; 'het heeft nog geenszins het hoogte punt van zijn economische ontwikkeling bereikt en er is nog plaats voor vele nieu we bedrijven. En 'het merkwaardige van dit land hetgeen tevens een gelukkig verschijnsel genoemd kan worden is, dat er geen werkloozen zijn, 'dat het land geen staats- Ingezonden Mededeeling. voor Manufacturen. Dames- en Kïnderconfectie Tapijten - Gordijnen Bedden - Ledikanten en aanverwante artikelen is GOES HULST schuld heeft en dat de begrooting zonder moeite sluitend wordt gemaakt. De Fin se li e regeerdng volgt de financieele politiek: geen geld uitgeven, vóór we het hebben. Het drijft voornamelijk op den uitvoer van producten van eigen bodem. Het wegennet, aldus vervolgde mi nister Deckers, verkeert nog in een stadi um van groei. Er zijn betrekkelijk goede wegen, maar nog èlechts een klein per centage ervan heeft een gesloten wegdek van asfalt of beton. Het spoorwegnet is nog niet zeer om vangrijk. Maar men heeft een goeden autobus- dienst en Finland zit, dank zij zijn beperkt spoorwegnet, ook niet met een spoorweg- probleem, zo0als andere staten. De levensstandaard is in Finland be langrijk lager, zoodat men in Finland, al thans naar Finsche begrippen, behoorlijk kan leven van een inkomen, dat ver ligt beneden het gemiddelde inkomen in Ne derland. De Finnen hebben veel met Nederland op en iedere Fin kent onze geschiedenis van den 80-jarigen oorlog. Op de vraag, hoe het met de indu strie in Finland gesteld is, antwoordde minister Gelissen: In 1933 ben ik ook in Finland ge weest, en heb het land toen vrij goed be keken. Toen reeds waren er eenige groote fabrieken, glas-, cellulose- en papierindu strieën. Het interesseerde me bijzonder, eens te zien, wat er in de laatste 3 jaren gebeurd was. Ik heb nu o.a. dezelfde cellu lose- en papierfabrieken gezien eels toen en ik moest constateeren, dat zij waren uitgebreid en van de nieuwste machines voorzien. Sommige waren zelfs in geheel nieuwe complexen opgezet. Als men thans de cellulose-industrie met annex de ma chine-industrie in Finland ziet, dan krijgt men den indruk, dat men daar leeft in een tijd van hoogconjunctuur. Ook ziet men dat in de steden aan den huizen bouw. Aan sociale voorzieningen wordt veel aandacht geschonken. De cooperatie-idee is in Finland sterk ontwikkeld. De binnenlandsche markt wordt beschermd door hooge rechten, wel ke in tegenstelling met coutingenteeringen die men daar niet heeft, de bewegingsvrij heid niet belemmeren. Wij hebben den indruk gekregen, dat Finland eco nomisch sterk vooruit gaat en groote mogelijkheden biedt voor de toekomst. Het leven op het land. Olmtxent het leven van de landelijke be volking deed minister Deckers nog eenige interessante mededeelingen. 1 De huizen op het land zijn nagenoeg alle van hout; alleen in de steden zijn de nieuwere huizen van steen gebouwd. De houten huizen hebben dubbele wanden, om de koude te weren. Ofschoon de hou ten huizen tamelijk brandgevaarlijk zijn, zijn de kleinere toch niet tegen brand schade verzekerd, omdat ze de betrekke lijk hooge premiekosten niet waard zijn. De grootere huizen zijn coöperatief ver zekerd. D'e 'houten huizen van de landelijke be volking zijn vaak buitengewoon aardig ingericht. Wij hebben o.a. een boerderij bezocht van middelbare grootte, waar on geveer 30 ha land bij was. Het huis was werkelijk comfortabel ingericht. Het is opvallend, zooveel als de Finnen lezen. Analfabeten zijn er niet. En er is geen boer, die er geen flinke huisbiblio theek op na houdt. Een bibliotheek met 400500 banden op een boerderij is geen zeldzaamheid. De lange winteravonden worden voor een groot gedeelte met lezen doorgebracht. Intusschen heeft de radio (de Philipstoe- stellen zijn daar zeer bekend) een groote verandering gebracht in het leven der menschen. Zij blijven nu ook des winters wanneer het weken lang nagenoeg den geheelen dag donker is, in contact met de wereld. Ook worden dan door de radio veel cursussen gegeven, zoowel voor de vrouwen als voor de mannen. De positie van den landbouw is daar Ingezonden Mededeeling^ ventersfcarren, laten bijna nooit een ga ping over, waardoor de voetganger de an dere zijde kan bereiken. Tweemaal waag de Romney een poging, doch beide keeren moest hij zonder resultaat terugkeeren. Eindelijk zag Romney met levensgevaar kans, door den keten heen te glippen en bereikte hij buiten adem de trappen van het kerkgebouw, waarlangs hij zoo pas het meisje, dat hij al zoo lang vruchteloos gezocht had, had zien afdalen. Doch juist op datzelfde oogenblik zag hij, een paar honderd meter van zich af, de beide per sonen in een taxi stappen, hoorde hij het dichtslaan van een portier en verdween het voertuig met razende snelheid en was weldra uit het gezicht verdwenen. Romney stond verslagen en verstomd door de geweldige teleurstelling en staar de in de richting, waarin de taxi ver dwenen was. Hij schold zichzelf voor een grooten ezel, dat hij zijn liefste 'had ge zien en haar toch nog weer had laten ont glippen. Waarom had 'hij toch zijn tijd verbeuzeld bij dien Franschen praatjes mater, die immers toch niets voor hem van plan was te doen. Waarom was hij vanmiddag niet veel liever naar dit kerk gebouw gegaan, vroeg hij zichzelf af, hoe wel hij er gewoonlijk nooit kwam. Waar om had hij niet honderd andere dingen gedaan, op tientallen andere plaatsen ge weest, waardoor hij meer succes zou ge had hebben dan nu. Weer was hij' haar spoor bijster voor óe hoeveelste maal was dit nu reeds? Ze was weer uit zijn gezichtsveld vertrokken, waarheen? Hij kon het niet bevroeden. Hij had haar gezien met een heer; deze zou natuurlijk alles in het werk stellen haar aan zich te verbinden. Neerslachtiger dan ooit keerde hij te rug naar zijn kamer, 'n armoedig zolder kamertje van een hoog huis. De portier zag hem nieuwsgierig aan en probeerde een praatje te maken, doch hij sloeg er nauwelijks acht op. Het bleek meer en meer, dat 'hij niet het genie was, dat hij zelf gedroomd had te zijn; niemand be geerde zijn werk. Zijn vader was waar schijnlijk reeds dood en zijn levenskans voor immer weg. Hij had geen tehuis meer, nergens op de wijde wereld. En de vrouw, die hij liefhad met heel zijn ziel, was ook verloren voor hem, als hij tenminste ooit haar de zijne had kun nen noemen. Verlaten was hij van alle menschen, niemand bekommerde zich om hem. Alleen was God nog daar. Eens had hij gemeend de zijde van God te hebben gekozen en dit was nu het resultaat. In de eenzaamheid van zijn weinig aantrek kelijk apartement begon Romney te geloo- ven, dat ook God hem verlaten had. Rhoda's stem had haar een succes be zorgd, dat zelfs haar stoutste verwachtin gen overtrof. Haar zelfbewust optreden, haar opgewekt en volhardend karakter en haar werkzame natuur hadden haar ge makkelijk over allerhande bezwaren heen geholpen. Door haar beschaafde manieren en vlugge aanpassingsvermogen had ze zich spoedig leeren bewegen en- bemind gemaakt in haar nieuwe omgeving. De vrouw, wier invloed ongekend en wier woord wet was bij h'aar leerlingen, had Rhoda onder haar bescherming genomen. D'e tweehonderd pond sterling door haar vader haar nagelaten, was haar uitste kend te stade gekomen. Omgezet in francs was het voldoende geweest om Rhoda een uitstekende zangopleiding te bezorgen aan de beroemdste zangschool van heel het continent. Het geld zou nu wel bijna ge heel verbruikt zijn, doch het doel was be reikt en langgekoesterde wenschen ston den in vervulling' te gaan. In een met allerlei papieren vol gestopte schuiflade in het kleine slaap kamertje van het eenvoudige hotel, waar Rhoda Ray op het oogenblik verblijf hield had ze de brief zorgvuldig weggeborgen. Het was een aanbieding van een Ameri- 'kaanschen concert-agent, die baar had 'hooren zingen en in haar ©en ster van buitengewone grootte had gemeend te ont- D'e gewijzigde steunregeling voor werk loozen, die zooveel stof heeft, opgejaagd, is nu ingevoerd. Miniser Slingenberg heeft na een conferentie met de wethou ders der grootste gemeenten op sommige punten eenige wijziging aangebracht o.a. in de standaardloonen. Dat de regeering tot wijziging van deze regeling moest overgaan, is mede een ge volg van de ongunstige financieele om standigheden, waarin ons land helaas nog altijd verkeert. We mogen dankbaar zijn voor eenige opleving in de scheepvaart, de sigaren- en manden-industrie, enz., maar het getal werkloozen is toch nog altijd van dien aard, dat de ondersteuning daarvan zeer zware offers aan de schat kist stelt. De gouverneur-generaal van Oost-Indië kon op 31 Aug. verklaren, dat voor Indië de grootste moeilijkheden overwonnen waren. AI was de toestand nog niet flo rissant, men heeft toch weer grond onder de voeten. Moge dit ook spoedig van het moederland gezegd kunnen worden. Ondanks alle financieele zorgen hebben we toch met blijdschap en dankbaarheid Maandag den verjaardag van onze Ko ningin mogen vieren en Gods zegen over Haar afgesmeekt. We mogen God wel bijzonder danken dat we een Koningin des vredes heb ben. Hoe anders is dat in vele andere landen. De dictator Mussolini hield Zondag avond een brallende rede, na beëindiging der groote legermanoeuvres welke één verheerlijking was van de geweldige oor logsmacht van Italië: „Wij kunnen elk oogenblik, binnen den kortst mogelijken tijd, met een eenvoudig bevel acht mil- lioen man mobiliseeren". De duce verkondigde daarbij nogmaals de idee, dat de gedachte van den duur- zamen vrede een dwaasheid is, en dat de oorlog principieel en practisch nood zakelijk is voor de ontwikkeling van een volk. Men vraagt zich af, tegen wien Musso lini meent, dat het Italiaansche volk zal moeten strijden. Sommigen zijn van oor deel, 'dat, nu Abessynië veroverd 'is, de Duce al zijn krachten tegen 'het bolsjewis me zal keeren. Anderen meenen, dat men in zijn woorden een waarschuwing aan het adres van Berlijn moet zien, voor het geval Dtiitschland plannen zou koesteren om de gebieden, welke Italië als zijn in vloedssfeer beschouwt, in te lijven, m.a.w. als D'uitschland alle Duitsch-sprekende streken onder zijn souvereiniteit zou wil len brengen. Hoe het zij, vredelievend' zijn zijn be doelingen niet. Over de bedoelingen van Buitsehland tast men in het duister. Hitier voert nu eenmaal een politiek van verrassingen, maar wel weet men, dat nit al 'die verras singen één consekwentie noodzakelijker wijze voortkomt: dat de bewapening in Europa steeds hooger opgedreven moet worden. In Rusland schijnt het meer te gisten dan de laatste jaren het geval was. Ook dit land breidt zijn weermacht uit. En in Spanje is het wel het allerdroe- vigst gesteld. Daar heeft de vrees'eilijke burgeroorlog waarschijnlijk reeds 80100 duizend slachtoffers geëischt. D'e positie van de regeering schijnt Zwakker te worden. Irun is na feilen strijd gevallen en het doel van den opmarsoh der opstandelingen is nu Madrid. Reeds dreigen internationale moeilijk heden. Italië zal, zoo kondigt het aan, en kele oorlogsschepen naar de Spaansche wateren zenden. Aan oorlogen en geruchten van oorlo gen dus geen gebrek. heel anders dan bij ons. Iedere boer, die b.v. 3 ha akkerbouw heeft, bezit daarnaast nog een 30 ba bosch. De enkele uren per ■dag, dat het 's winters licht is, werkt hij in zijn bossöhen, wat hem in economi schen 'Zin voor den schralen wintertijd een steun in den rug geeft. De bosschen be staan voornamelijk uit naaldhout: sparren en dennen. Exportmogelijkheden. Is er nog mogelijkheid van export voor onze land- en tuinbouwproducten naar Finland? Voor zuivelproducten niet; die ma- dekken, om in Amerika op te treden. Hij schreef haar, dat hij ervan overtuigd was dat haar optreden zoowel een succes voor haar als voor hemzelf zou beteekenen. Hij verlangde echter onmiddellijk antwoord, want in het geval, dat zij den voorslag aannam, zou ze reeds voor den zomer naar de Vereenigde Staten afreizen. Een week geleden zou een dergelijk aanbod Rhoda in verrukking hebben gebracht, vandaag was er iets anders tusschen gekomen. De man, met wien Romney haar de trappen van de Madonna-kerk had zien afdalen, was een befaamd orkest-dirigent te Londen en Parijs. Hij had het levens lot van niet weinige artisten in handen en beginnelingen naderden hem met groote vrees. Eduard Marlew was meedoogenloos, zooals slechts kunstenaars vermogen te zijn. Hij wenschte slechts de allerbesten om zich heen te hebben en de maatstaf, die hij aanlegde was voor velen verplet terend. Doch de eerste maal dat hij Rhoda had gezien en een eenvoudig Fransch liedje had hooren zingen, was hij, de be faamde dirigent, bekoord, door haar klankvolle stem en eenvoudige voor dracht al aanstonds hopeloos verliefd geraakt. (Wordt vervolgd.) i.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1936 | | pagina 5