DE ZEEUW
I
LEED 3 JAAR AAI
RHEUMATIE»
KLOOSTERBALSEI
ALS DE LIEFDE RIJPT
utie.
dmakingen.
TWEEDE BLAD
Voor den Zondag
De Ministers Deckers en
Gelissen vertellen van hun
reis naar Finland.
HET ADRES
A. WILKING
HONIG'S VERPAKTE VERMICELLI - Bijzonder goed van kwaliteit.
Wat er deze week voorviel
sonderwijs
9
KON ZICH NIET BEWEGE
Dank zij KLOOSTERBALSEN k<
hij weer wandelen en fietsc
AKKER'S ORIGINEEL TBR INZAG
Zeeland, alsmede
:n en inschrijving
burg.
M. DE KOK te
ptember 1936
ur (N.T.) in de
CRIJGER aan de
>es, a contant
pen
Tafels, Fauteuils,
Bureau, Orgel,
kanten. Bedden,
Zeil, Kachels,
Klokken, Pen-
Schilderijen, Ser-
dewerk. Keuken-
tofzuiger, Radio,
ine, Karn, Bas-
ljart met toebeh.,
2 nieuwe Hand
banden, Zonne-
ïz.
ling worden ver-
afk. uit het faill.
te Hansweert.
en kunnen wor-
arvan schriftelijk
kantore van ge-
der aan de Kleine
bij den Vendu-
Goes.
s te voren van
r. L. VAN DER
urg en M. OELE
tlder, zijn voor-
PTEMBER 1936,
in café „Tram-
nburg publiek te
iet tuin, aan de
ïstraat te O.- en
emerkt 25, groot
iet tuin, aan de
straat aldaar, ge
it 124 c.A.
.et tuin, aan de
daar, gemerkt 55,
iet tuin, aan de
aldaar, gemerkt
c.A.
iet tuin, aan de
aldaar, gemerkt
,.A.
n alle verhuurd
6, voor ƒ3,50 per
eptember van 10
uur en op den
3—12 uur.
gen verkrijgbaar
le Notarissen, L.
Middelburg en
117 te 's-Graven-
nten Kortgene,
t, Wissenkerke
worden Adver-
mementen aan-
ej. Wed. G. DE
enkerke.
ING ERWTEN.
;he Akkerbouw-
bekend, dat de
voor de laagste
ten, voor groene
valiteitsklasse C,
rwten, gedenatu-
a.k van 17 tot en
1936 zal bedragen
10, f 2.40 en f 1.90
September 1936.
VAM
ZATERDAG 5 SEPT. 1938, Nr 286.
GEBOD EN BELOFTE.
Ken Hem in al uwe wegen, en
TTij zal uwe padeu recht maken.
Spreuken 3: 6.
Wij hebben hier een bevel dat een rijke
belofte in zich sluit.
Onze donkere en kronkelende levenspa
den die vaak geen uitweg schijnen te bie
den, kunnen recht gemaakt worden. Als
we maar den Heere kennen in al onze
wegen.
Hier is maar niet bedoeld een bloot
verstandelijk kennen.
Het gaat hier om een kennen des har
ten; een kennen dat berust op persoonlij
ken omgang.
Zoo nu moeten wij den Heere kennen.
Hij moet voor ons geen vreemde zijn.
Er moet zijn een leven met God, een ver
trouwelijke omgang, in den weg van bet
gebed.
Wij moeten Hem erkennen als den
God van ons leven op Wien wij in alles
ons vertrouwen stellen en van Wien wij
in Christus, die den weg naar Gods troon
heropende, alles mogen verwachten.
Wij moeten den Heere kennen in al
onze wegen.
In wegen van voorspoed en van zorg
en verdriet.
In wegen van blijdschap maar ook van
smart en rouw.
In wegen van vroomheid, maar ook
van zonde en schuld.
In al onze wegen. In gebed en dank
zegging. In het geloovig vertrouwen, dat
de Heere niet beschaamt die tot Hem
vluchten.
En dan is de belofte dat Hij onze pa
den recht zal maken, dat het goed zal
gaan ook als wij vreezien dat het mis
loopt.
God laat geen bidder staan I
Ga niet alleen door 't leven.
Ga tot uw Middelaar.
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
De laatste helft van Oogstmaand heeft
veel goedgemaakt voor onze boeren en
middenstanders, die het van uitgaand pu
bliek moeten hebben en voor de uitgaan
ders zelf was het ook prima.
O'ok de laatste dag van deze maand
was een feestdag in dubbelen zin. De
stralende Oranje-zon op de feestelijk be-
vlagde straten, de blijde stemming bij!
jong en oud om onze jarige Vorstin.
De hagepreek ip het historische Abdijl-
plein trok geweldig veel belangstelling.
Mr Dieleman, de historicus bijl uitne- -
mendbeid, deed de geschiedenis weer le
ven. Ook IDs Nolte sprak begeesterend. De
begeleiding van het Gbr. Muziekkorps, de
krachtige samenzang van de saamge-
stroomden, het klonk in den stillen laat-
sten Augustusavond als een plechtig en
krachtig getuigenis van eensgezinde va
derlanders om den troon van Oranje.
Het was een goede gedachte van de
Oranjevereen., de organisatie van deze
openluchtsamenkomst, tusschen de eeu
wenoude Ahdij'-gebouwen. Toch had men
twee dingen niet mogen vergeten. Men
had voor dit uur alle verkeer op het
geheele plein moeten stuiten en zich alge-
heele stilte moeten verzekeren. Nu ge
beurde het dat terwijl mr Dieleman ons
den spannenden kamp om ons zelfstandig
volksbestaan, onder leiding van Vader
Willem voor oogen schilderde, een kun
stenmaker in zwempak op eenige meters
afstand, aangelokt door zoo'n groote
menschenverzameling, op hetzelfde plein
zijn dag dacht goed te maken. Hij werd
hierin evenwel bijtijds verhinderd door
een agent van politie, alhoewel hijl reeds
eenige honderden nieuwsgierigen (meest
opgeschoten jeugd) <xm zich heen had ver
zameld.
Dan, de groote zoom luisteraars aan
FEUILL ETO N
Uit het Engelsch.
84) o—
Getweeën daalden ze daarna de trap
pen af, blijkbaar in ernstig gesprek. Rom
ney zag, dat ze glimlachte tegen haar be
geleider en een felle pijn wondde plots
zijn hart. Want hij had haar herkend aan
het fiere opheffen van haar hoofd, aan
haar voerende tred. Geen wonder, dat de
heer aan haar zijde zich bewonderend tot
haar overboog en haar verlangend aan
zag. Het was op dat oogenhlik, dat Rom-
ney plotseling overeind stoof en zonder
zich om zijn metgezel te bekommeren, ver
dween. Met moeite baande hij zich een
weg door de tafels en stoelen op het ter
ras en de dichte haag van wandelaars op
het trottoir. Hij moest dien heer en die
dame onderscheppen, voor zij den bega-
nen grond hadden bereikt.
Zelfs de ervaren en onverstoorbaar kal
me wereldreiziger mag zich we' oed be
zinnen, voor hij op dit punt de straat
oversteekt. De eindelooze stroom van de
groote, logge autobussen, van kleine, wan
kele taxi's, sierlijke auto's en krakende
den omtrek, heeft ondanks de uiterste in
spanning daartoe, niets, maar dan ook
niets van het gesprokene gehoord, noch
verstaan. Het was een kleinigheid ge
weest, hierin te voorzien door luidspre
kers. Luisteraars die den spreker niet
kunnen volgen gaan mopperen en ma
ken 't rumoer en gezoem grooter en hin
deren dan ook de luisterenden.
De stille donkere avond werd een groot
succes voor de met lampions versierde
kano's in de Seisvest. Het was een mag
nifiek gezicht en ik schat dat ruim 50 pet
onzer stadsbewoners zich aldaar op den
Singel of bolwerken heeft opgehouden.
Het bleek heel goed gezien het verkeer
op den Singel volledig te verbieden.
Dat duizenden met zulke eenvoudige
kaarsjes in papieren zakjes een paar uur
zijn zoet te houden, dat is toch curieus.
En weet ge wat ook curieus is? Dat
ons bolwerkengras zoo duur schijnt. Dat
mag zelfs niet betreden noch bezeten (van
't werkwoord zitten) worden, als je 1%
uur lang hebt gebalanceerd van linker-
op rechterbeen en omgekeerd.
Van den zomer zag ik een clubje jon
gelui, een daagje doorbrengend in onze
stad, 's middags moegeloopen en gekeken,
hun meegebracht twaalfuurtje in vroo-
lijk gesnap nuttigen in ons gemeente
gras. Maar ze haalden in minimum van
tijd een das. Met zachten drang werden
zij door den sterken arm, die overigens
heusch niet als zoodanig aanvoelt, er uit
verwijderd.
Zooals gezegd, gemeentegras schijnt
duur. Het wordt op bijna al onze bolwer
ken door keurig geschilderde paaltjes en
ijzeren banden tegen wandelaarszolen be
schermd. Alleen eenden hebben er vrij
heid van beweging.
Het zij zoo.
Groetend, STENTOR.
ZIJN WIJ NIET VOLDOENDE
PARAAT?
De heer H. P. Gelderman C.Mzn. over
den economischen toestand van ons land.
Het Verbond van Nederlandsche Werk
gevers hield gister te Amsterdam zijn al-
gemeene ledenvergadering. In zijn ope
ningsrede bracht de voorzitter van het
Verhond, de heer H. P. Gelderman G.Mz.,
zooals gewoonlijk, den economischen toe
stand van ons land ter sprake.
Het gevaar bestaat, aldus de heer Gel
derman, dat wiji niet voldoende paraat
staan om ons deel te kunnen opvorderen
van de opleving elders. Noodzakelijk is
daarom, dat de hier te lande bestaande
dispariteiten b.v. tusschen de belooningen
van export-arbeiders en arbeiders wei-
kende in beschutte bedrijven en de mede
daaruit voortvloeiende nog steeds te hoo-
ge huishuren en de te weinig dalende
kosten van levensonderhoud, zoo snel mo
gelijk worden geliguideerd.
Voorts zal men niet altijd kunnen door
gaan ons volk met een paar honderd mil-
lioen te belasten ter wille van de boeren,
die op den duur zelf de wrange vruchten
zullen moeten plukken van een steeds ar
mer wordende gemeenschap. Inkrimping
en afbouw van dezen steun is gebiedende
eisoh.
Voor wat den werkloozensteun betreft
acht spr. het noodzakelijk een splitsing te
maken tusschen de bonafide werkzoeken
den, die inderdaad arbeidsgeschikt zijn en
hen, die maar in steunregeling meeloopen.
Een uitvoerige beschouwing wijdde spr.
aan de 40-urenweek, waarbij! bijl waar
deerde, dat onze regeering zich niet op
sleeptouw heeft laten nemen door de soms
fantastische denkbeelden, die te Genève
opgang plegen te maken.
Met de actie voor betaalde vacanties
aldus vervolgde spr. staat bet niet veel
anders. Het ware gevaarlijk spel, in een
tijd van depressie alle ondernemers, on
geacht in welken bedrijfstak zij werkzaam
zijn en ongeacht hun financieele politiek,
te verplichten, juist nu met de instelling
van vacanties met doorbetaling van loon
te beginnen.
Vervolgens wijdde spr. enkele beschou
wingen aan het steeds sterker wordende
streven om al wat in het maatschappe
lijke en industrieels leven wensehelijk kan
worden geoordeeld, door wettelijke maat
regelen af te dwingen. Naast dezen socia
len dwang noemde spr. de drang naar
ordening van Overheidswege tegen de ge
varen waarvan hij ernstig waarschuwde.
(Het was weer het bekende oud-libecrale
geluid, dat hier du# gehoord werd. Nieu
we klanken waren er weinig bij.)
,Het kwam in eens, maar 3 Jaar lat,
was het of ik die pijn in mijn ru
nooit meer kwijt zou raken. Alles w.
mij teveel. Men zei mij dat ik rhe
matiek had en daarvan wel nooit m<
af zou komen, m n werd ik opmer
zaam gemaakt \loosterbalsem, 1
heerlijk erzachb nie zalf en werkeli
na een veiianue. tny van nog geer
weken zijn mijn pijnen verdwenen,
heb van nie s meer last en beveel daar
iedereen den KLoosterbalsem aan."
S. SL te
„Geen goud zoo goed"
Onovertroflen bij brand-en snij wondei
Ook ongeëvenaard als wrjjfmiddel b
Rheumatiek, spit en pijnlijke spiere
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/j ct. en f 1.0
Een land met haast onbegrensde
mogelijkheden.
Zooals gemeld, zijn de minister van
Landbouw en Visseherij, Mr Dr Deckers,
en de minister van Handel, Nijverheid en
Scheepvaart, Prof Dr.Ir Gelissen, in het
begin van deze week van hun reis naar
Finland in Nederland teruggekeerd.
De „Maasbode" heeft minister Deckers
om een onderhoud gevraagd, teneinde iets
van zijn reis te vertellen.
Minister Deckers was niet alleen zoo
welwillend dat toe te staan, maar hij had
bovendien de vriendelijkheid gehad, ook
minister Gelissen uit te noodigen bij dat
interview tegenwoordig te zijn.
Bij het onderhoud kwam eerst de alge-
meene economische toestand van Finland
ter sprake.
Het is een land, aldus minister
Deckers, dat nog vele mogelijkheden be
zit; 'het heeft nog geenszins het hoogte
punt van zijn economische ontwikkeling
bereikt en er is nog plaats voor vele nieu
we bedrijven.
En 'het merkwaardige van dit land
hetgeen tevens een gelukkig verschijnsel
genoemd kan worden is, dat er geen
werkloozen zijn, 'dat het land geen staats-
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kïnderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES
HULST
schuld heeft en dat de begrooting zonder
moeite sluitend wordt gemaakt. De Fin
se li e regeerdng volgt de
financieele politiek: geen
geld uitgeven, vóór we het
hebben.
Het drijft voornamelijk op den uitvoer
van producten van eigen bodem.
Het wegennet, aldus vervolgde mi
nister Deckers, verkeert nog in een stadi
um van groei. Er zijn betrekkelijk goede
wegen, maar nog èlechts een klein per
centage ervan heeft een gesloten wegdek
van asfalt of beton.
Het spoorwegnet is nog niet zeer om
vangrijk.
Maar men heeft een goeden autobus-
dienst en Finland zit, dank zij zijn beperkt
spoorwegnet, ook niet met een spoorweg-
probleem, zo0als andere staten.
De levensstandaard is in Finland be
langrijk lager, zoodat men in Finland, al
thans naar Finsche begrippen, behoorlijk
kan leven van een inkomen, dat ver ligt
beneden het gemiddelde inkomen in Ne
derland.
De Finnen hebben veel met Nederland
op en iedere Fin kent onze geschiedenis
van den 80-jarigen oorlog.
Op de vraag, hoe het met de indu
strie in Finland gesteld is, antwoordde
minister Gelissen:
In 1933 ben ik ook in Finland ge
weest, en heb het land toen vrij goed be
keken. Toen reeds waren er eenige groote
fabrieken, glas-, cellulose- en papierindu
strieën. Het interesseerde me bijzonder,
eens te zien, wat er in de laatste 3 jaren
gebeurd was. Ik heb nu o.a. dezelfde cellu
lose- en papierfabrieken gezien eels toen
en ik moest constateeren, dat zij waren
uitgebreid en van de nieuwste machines
voorzien. Sommige waren zelfs in geheel
nieuwe complexen opgezet. Als men thans
de cellulose-industrie met annex de ma
chine-industrie in Finland ziet, dan krijgt
men den indruk, dat men daar leeft in
een tijd van hoogconjunctuur. Ook ziet
men dat in de steden aan den huizen
bouw. Aan sociale voorzieningen wordt
veel aandacht geschonken.
De cooperatie-idee is in Finland sterk
ontwikkeld. De binnenlandsche markt
wordt beschermd door hooge rechten, wel
ke in tegenstelling met coutingenteeringen
die men daar niet heeft, de bewegingsvrij
heid niet belemmeren.
Wij hebben den indruk
gekregen, dat Finland eco
nomisch sterk vooruit gaat
en groote mogelijkheden
biedt voor de toekomst.
Het leven op het land.
Olmtxent het leven van de landelijke be
volking deed minister Deckers nog eenige
interessante mededeelingen.
1 De huizen op het land zijn nagenoeg
alle van hout; alleen in de steden zijn de
nieuwere huizen van steen gebouwd. De
houten huizen hebben dubbele wanden,
om de koude te weren. Ofschoon de hou
ten huizen tamelijk brandgevaarlijk zijn,
zijn de kleinere toch niet tegen brand
schade verzekerd, omdat ze de betrekke
lijk hooge premiekosten niet waard zijn.
De grootere huizen zijn coöperatief ver
zekerd.
D'e 'houten huizen van de landelijke be
volking zijn vaak buitengewoon aardig
ingericht. Wij hebben o.a. een boerderij
bezocht van middelbare grootte, waar on
geveer 30 ha land bij was. Het huis was
werkelijk comfortabel ingericht.
Het is opvallend, zooveel als de Finnen
lezen. Analfabeten zijn er niet. En er is
geen boer, die er geen flinke huisbiblio
theek op na houdt. Een bibliotheek met
400500 banden op een boerderij is geen
zeldzaamheid.
De lange winteravonden worden voor
een groot gedeelte met lezen doorgebracht.
Intusschen heeft de radio (de Philipstoe-
stellen zijn daar zeer bekend) een groote
verandering gebracht in het leven der
menschen. Zij blijven nu ook des winters
wanneer het weken lang nagenoeg den
geheelen dag donker is, in contact met de
wereld. Ook worden dan door de radio
veel cursussen gegeven, zoowel voor de
vrouwen als voor de mannen.
De positie van den landbouw is daar
Ingezonden Mededeeling^
ventersfcarren, laten bijna nooit een ga
ping over, waardoor de voetganger de an
dere zijde kan bereiken. Tweemaal waag
de Romney een poging, doch beide keeren
moest hij zonder resultaat terugkeeren.
Eindelijk zag Romney met levensgevaar
kans, door den keten heen te glippen en
bereikte hij buiten adem de trappen van
het kerkgebouw, waarlangs hij zoo pas
het meisje, dat hij al zoo lang vruchteloos
gezocht had, had zien afdalen. Doch juist
op datzelfde oogenblik zag hij, een paar
honderd meter van zich af, de beide per
sonen in een taxi stappen, hoorde hij het
dichtslaan van een portier en verdween
het voertuig met razende snelheid en was
weldra uit het gezicht verdwenen.
Romney stond verslagen en verstomd
door de geweldige teleurstelling en staar
de in de richting, waarin de taxi ver
dwenen was. Hij schold zichzelf voor een
grooten ezel, dat hij zijn liefste 'had ge
zien en haar toch nog weer had laten ont
glippen. Waarom had 'hij toch zijn tijd
verbeuzeld bij dien Franschen praatjes
mater, die immers toch niets voor hem
van plan was te doen. Waarom was hij
vanmiddag niet veel liever naar dit kerk
gebouw gegaan, vroeg hij zichzelf af, hoe
wel hij er gewoonlijk nooit kwam. Waar
om had hij niet honderd andere dingen
gedaan, op tientallen andere plaatsen ge
weest, waardoor hij meer succes zou ge
had hebben dan nu.
Weer was hij' haar spoor bijster voor
óe hoeveelste maal was dit nu reeds? Ze
was weer uit zijn gezichtsveld vertrokken,
waarheen? Hij kon het niet bevroeden. Hij
had haar gezien met een heer; deze zou
natuurlijk alles in het werk stellen haar
aan zich te verbinden.
Neerslachtiger dan ooit keerde hij te
rug naar zijn kamer, 'n armoedig zolder
kamertje van een hoog huis. De portier
zag hem nieuwsgierig aan en probeerde
een praatje te maken, doch hij sloeg er
nauwelijks acht op. Het bleek meer en
meer, dat 'hij niet het genie was, dat hij
zelf gedroomd had te zijn; niemand be
geerde zijn werk. Zijn vader was waar
schijnlijk reeds dood en zijn levenskans
voor immer weg. Hij had geen tehuis
meer, nergens op de wijde wereld.
En de vrouw, die hij liefhad met heel
zijn ziel, was ook verloren voor hem, als
hij tenminste ooit haar de zijne had kun
nen noemen. Verlaten was hij van alle
menschen, niemand bekommerde zich om
hem. Alleen was God nog daar. Eens had
hij gemeend de zijde van God te hebben
gekozen en dit was nu het resultaat. In
de eenzaamheid van zijn weinig aantrek
kelijk apartement begon Romney te geloo-
ven, dat ook God hem verlaten had.
Rhoda's stem had haar een succes be
zorgd, dat zelfs haar stoutste verwachtin
gen overtrof. Haar zelfbewust optreden,
haar opgewekt en volhardend karakter en
haar werkzame natuur hadden haar ge
makkelijk over allerhande bezwaren heen
geholpen. Door haar beschaafde manieren
en vlugge aanpassingsvermogen had ze
zich spoedig leeren bewegen en- bemind
gemaakt in haar nieuwe omgeving. De
vrouw, wier invloed ongekend en wier
woord wet was bij h'aar leerlingen, had
Rhoda onder haar bescherming genomen.
D'e tweehonderd pond sterling door haar
vader haar nagelaten, was haar uitste
kend te stade gekomen. Omgezet in francs
was het voldoende geweest om Rhoda een
uitstekende zangopleiding te bezorgen aan
de beroemdste zangschool van heel het
continent. Het geld zou nu wel bijna ge
heel verbruikt zijn, doch het doel was be
reikt en langgekoesterde wenschen ston
den in vervulling' te gaan.
In een met allerlei papieren vol
gestopte schuiflade in het kleine slaap
kamertje van het eenvoudige hotel, waar
Rhoda Ray op het oogenblik verblijf hield
had ze de brief zorgvuldig weggeborgen.
Het was een aanbieding van een Ameri-
'kaanschen concert-agent, die baar had
'hooren zingen en in haar ©en ster van
buitengewone grootte had gemeend te ont-
D'e gewijzigde steunregeling voor werk
loozen, die zooveel stof heeft, opgejaagd,
is nu ingevoerd. Miniser Slingenberg
heeft na een conferentie met de wethou
ders der grootste gemeenten op sommige
punten eenige wijziging aangebracht o.a.
in de standaardloonen.
Dat de regeering tot wijziging van deze
regeling moest overgaan, is mede een ge
volg van de ongunstige financieele om
standigheden, waarin ons land helaas nog
altijd verkeert. We mogen dankbaar zijn
voor eenige opleving in de scheepvaart, de
sigaren- en manden-industrie, enz., maar
het getal werkloozen is toch nog altijd
van dien aard, dat de ondersteuning
daarvan zeer zware offers aan de schat
kist stelt.
De gouverneur-generaal van Oost-Indië
kon op 31 Aug. verklaren, dat voor Indië
de grootste moeilijkheden overwonnen
waren. AI was de toestand nog niet flo
rissant, men heeft toch weer grond onder
de voeten. Moge dit ook spoedig van het
moederland gezegd kunnen worden.
Ondanks alle financieele zorgen hebben
we toch met blijdschap en dankbaarheid
Maandag den verjaardag van onze Ko
ningin mogen vieren en Gods zegen over
Haar afgesmeekt.
We mogen God wel bijzonder danken
dat we een Koningin des vredes heb
ben. Hoe anders is dat in vele andere
landen.
De dictator Mussolini hield Zondag
avond een brallende rede, na beëindiging
der groote legermanoeuvres welke één
verheerlijking was van de geweldige oor
logsmacht van Italië: „Wij kunnen elk
oogenblik, binnen den kortst mogelijken
tijd, met een eenvoudig bevel acht mil-
lioen man mobiliseeren".
De duce verkondigde daarbij nogmaals
de idee, dat de gedachte van den duur-
zamen vrede een dwaasheid is, en dat
de oorlog principieel en practisch nood
zakelijk is voor de ontwikkeling van een
volk.
Men vraagt zich af, tegen wien Musso
lini meent, dat het Italiaansche volk zal
moeten strijden. Sommigen zijn van oor
deel, 'dat, nu Abessynië veroverd 'is, de
Duce al zijn krachten tegen 'het bolsjewis
me zal keeren. Anderen meenen, dat men
in zijn woorden een waarschuwing aan
het adres van Berlijn moet zien, voor het
geval Dtiitschland plannen zou koesteren
om de gebieden, welke Italië als zijn in
vloedssfeer beschouwt, in te lijven, m.a.w.
als D'uitschland alle Duitsch-sprekende
streken onder zijn souvereiniteit zou wil
len brengen.
Hoe het zij, vredelievend' zijn zijn be
doelingen niet.
Over de bedoelingen van Buitsehland
tast men in het duister. Hitier voert nu
eenmaal een politiek van verrassingen,
maar wel weet men, dat nit al 'die verras
singen één consekwentie noodzakelijker
wijze voortkomt: dat de bewapening in
Europa steeds hooger opgedreven moet
worden.
In Rusland schijnt het meer te gisten
dan de laatste jaren het geval was. Ook
dit land breidt zijn weermacht uit.
En in Spanje is het wel het allerdroe-
vigst gesteld. Daar heeft de vrees'eilijke
burgeroorlog waarschijnlijk reeds 80100
duizend slachtoffers geëischt.
D'e positie van de regeering schijnt
Zwakker te worden. Irun is na feilen strijd
gevallen en het doel van den opmarsoh
der opstandelingen is nu Madrid.
Reeds dreigen internationale moeilijk
heden. Italië zal, zoo kondigt het aan, en
kele oorlogsschepen naar de Spaansche
wateren zenden.
Aan oorlogen en geruchten van oorlo
gen dus geen gebrek.
heel anders dan bij ons. Iedere boer, die
b.v. 3 ha akkerbouw heeft, bezit daarnaast
nog een 30 ba bosch. De enkele uren per
■dag, dat het 's winters licht is, werkt hij
in zijn bossöhen, wat hem in economi
schen 'Zin voor den schralen wintertijd een
steun in den rug geeft. De bosschen be
staan voornamelijk uit naaldhout: sparren
en dennen.
Exportmogelijkheden.
Is er nog mogelijkheid van export
voor onze land- en tuinbouwproducten
naar Finland?
Voor zuivelproducten niet; die ma-
dekken, om in Amerika op te treden. Hij
schreef haar, dat hij ervan overtuigd was
dat haar optreden zoowel een succes voor
haar als voor hemzelf zou beteekenen. Hij
verlangde echter onmiddellijk antwoord,
want in het geval, dat zij den voorslag
aannam, zou ze reeds voor den zomer naar
de Vereenigde Staten afreizen. Een week
geleden zou een dergelijk aanbod Rhoda
in verrukking hebben gebracht, vandaag
was er iets anders tusschen gekomen.
De man, met wien Romney haar de
trappen van de Madonna-kerk had zien
afdalen, was een befaamd orkest-dirigent
te Londen en Parijs. Hij had het levens
lot van niet weinige artisten in handen en
beginnelingen naderden hem met groote
vrees.
Eduard Marlew was meedoogenloos,
zooals slechts kunstenaars vermogen te
zijn. Hij wenschte slechts de allerbesten
om zich heen te hebben en de maatstaf,
die hij aanlegde was voor velen verplet
terend. Doch de eerste maal dat hij Rhoda
had gezien en een eenvoudig Fransch
liedje had hooren zingen, was hij, de be
faamde dirigent, bekoord, door haar
klankvolle stem en eenvoudige voor
dracht al aanstonds hopeloos verliefd
geraakt.
(Wordt vervolgd.)
i.