OEZEEDW
s VERMICELLI
GRATIS
ALS DE LIEFDE RIJPT
leder pak HONIG'
Uit de Provincie
TWEEDE BLAD
Voor den Zondag
De beteekenis der school.
HET ADRES
A. WILKING
Wat er deze week voorviel
Geef voor dien bloff enden hoest
dadelijk Akker's Abdijsiroop.
Thans slechts 75 ct. per flacon!
F E U I L L ETO N
gelijk met de tafel en den stoel komt
'het kind onder den hamer.
Wat het huis en het gezin voor de
jeugd is en zijn moet en zijn kan 1 dat
breekt hier in onze moderne samenleving
aan stukken en over de scherven zijn we
verontwaardigd.
Dit is de kern van het vraagstuk: het
verantwoordelijkheidsgevoel van de
ouders daalt beneden het peil, waarop
een opvoeding waande houdt.
Gezinsliefde en gezinstucht, dat zijn de
twee ontbrekende elementen en met die
gruwbare advertentie open en bloot
in een dagblad, is alle verantwoordelijk
heid karikatuur geworden.
Huwelijk? Het is voor velen een woord
geworden, zonder meer.
Men maakt een spel van de liefde, een
dwaasheid, die op elk gowenscht of on-
gowcnscht oogenblik to horstellen is, oen
soort vergissing, zonder oonigo conse
quentie.
Ja, we zullen terug moeten naar de
oudorwetsche „bekrompenheid".
Het behoeft geen kinkhoest te zijn, maar
een kinderhoest moet niet verwaarloosd
worden. Waarom Uw kind noodeloos te
laten lijden. Waarom zoudt Ge niet juist nog
op tijd het beste en meest krachtige middel
geven. Dat middel is toch Akker's Abdij
siroop, die reeds zoovelen geholpen heeft I
Heeft Uw kindje hel benauwd Slaapt het
's nachts niet door hoesten, kuchen of
piepen op het borstje? Abdijsiroop zal Uw
kind helpen, die slijm losmaken, de hoest
rijp maken en stoppen. En morgen ziet Ge
niet meer de traantjes in de oogen door
dat afmattend hoesten. De afmatting van
de ademhalingsorganen is weggenomen, de
ademhaling zal weer ruim en diep zijn.
OOGSTTIJD.... DROEVE TIJD.
Wij lezen in „De Chr. Landarbeider":
Dat kan het zijn als de rijpe aren, die
van zwaarte schudden, niet gemaaid
kunnen worden, vanwege het slechte
weer.
Of als het gemaaid aan hoopen staat
te wachten, tot de oogst ingehaald wordt,
en het maar geen enkelen dag voldoende
droog wordt, om het te kunnen
Kan de oogsttijd een droeve tijd zijn
om 'het natte weer; het kan het ook zijn
om het mooie weer.
Als de landarbeider de maaimachines
hoort ratelen, soms tot diep in den nacht,
en hij' moet aan den dijk blijven zitten,
dan wordt hij somber, dan wordt hij
droef.
D'at droeve 'heeft zich in dezen oogst
tijd, vooral in het begin, weer herhaald.
Hoewel in niet zoo sterke mate als vorige
jaren. Hij, die wolken, lucht en winden
wijst spoor en loop en baan, heeft er voor
gezorgd, dat onze landarbeiders in deze
oogstperiode minder droefheid hadden
dan in vorige jaren, en er door het meer
onzekere weer, meer met de hand moest
worden gedaan.
Daar zijn onze landarbeiders dank
baar voor. Vooral onze christelijke land
arbeiders.
Waar menschen in den moeien oogst
tijd onze landarbeiders zelfs niet bij be
nadering onder het oog zien of rekening
houden met hun nood en met hun gezin
nen, daar is een zorgende hand.
Kattendijke. In de gisteren gehouden
raadsvergadering werden de geloofsbrie
ven van den heer Jacob Dagevos (vaca
ture J. F. Hundersmarok) onderzocht en
tot zijn toelating besloten.
Eene verordening tot wijziging verorde
ning regelende de eischen en benoem
baarheid van den veldwachter, werd in
verband met benoembaarheid van capitu-
lanten als veldwachter vastgesteld.
De gemeentebegrooting voor 1937 werd
vastgesteld in ontvang en uitgaaf op
f33324.05.
's-H. Arendskerke. 'Gemeenteraad,
Gistermorgen vergaderde do Raad. Afwe
zig dhr Lindenborgh.
Do voorzitter deelde modo, dat B. on
W. in beroop zijn gegaan tegen de hef
fing op het gebouwd.
B. on W. stelden voor om de controlo
op den gemeente-ontvanger op te dragen
aan het verificatiebureau van do Vereen,
van Ned, Gemeenten. De voorzitter wees
er dn zijn verdediging van het voorstel
op, dat hier geen wantrouwen in het spel
is. Ook de ontvanger zelf is voor dit voor
stel.
Dhr v. d. Dries was van de noodzake
lijkheid niet overtuigd, maar legde er zich
bij neer, Bij weth. Philipse gaf de door
slag betgeen in een naburige gemeente
was gebeurd. De voorzitter zei nogmaals,
dat dit voorstel daarmede geen verband
hield,
Eeni'ge discussie ontstond over de
vraag, of ook de Armbesturen door het
bureau gecontroleerd zullen worden. Dhr
v. d. Dries merkte op, dat het B.A. hier
over nog geen beslissing genomen heeft.
Spr. acht voor zich de tegenwoordige con
trole 'bij het B.A. voldoende.
Het voorstel van B. en W. werd aan
genomen.
Besloten werd aan de Kroon onthef
fing te vragen van de z.g.n. capitulanten-
verordening.
Hierna werd de gemeente-rekening '35
voorloopig vastgesteld op f 123.187 in uit
gaven en f 110.150 in ontvangst; kapi-
taaldienst f 56.190 in ontvangst en
f55.230 in uitgaaf.
De rekeningen der armbesturen werden
daarna vastgesteld, voor 's-Heer Arends
kerke op f 22.436, batig slot f 7053 en
voor 's-H. Hendrikskinderen op f4292,
batig slot f 1396.
Vervolgens werd de gemeente-begroo
ting 1937 aangeboden. Hoewel het Rijk
weer f 3000 meer tot zich trekt dan vorig
jaar, en de subsidie voor werkloozenzorg
vrij gering is, is toch de financieele toe
stand der gemeente gunstig.
Het voorstel tot belastingverla
ging tot een bedrag van f2000, werd
z.h.st. aangenomen. De opcenten op de
fondsbelasting worden van 60 op 55 en
die op de personeele belasting van 160 op
145 gebracht.
Tot onderwijzeres aan de O.L. 'School te
'Nieuwdorp werd benoemd mej. W. J.
van Kesselen te Vlissingen. Zij zal te
'Nieuwdorp moeten wonen.
St. Laurens. De vlagjesverkoop voor
den Ghr. arbeid in de Weermacht bracht
f 11.25 op.
•Gemeenteraad. 'Gister vergader
de de Raad. Betreffende de circulaire van
den Minister van Binnenlandsche Zaken
over de verminderde bijdrage van het
werkloosheidssubsidiefonds voor 1937,
deelt de voorzitter mede, dat deze niet
van invloed is, omdat de gemeente nog
nimmer voor een bijdrage uit dit fonds
in aanmerking kwam.
Het verslag van den toestand der ge
meente over de jaren 19311935 wordt
overgelegd.
In antwoord op de door den heer Rie-
mens in de vorige vergadering gestelde
vraag, deelt de voorzitter mede, dat over
het tijdvak 1 November 1935 tot 31 Mei
1936 de kosten van de werkverschaffing
hebben bedragen f690, die der steunrege-
(Zie vervolg ommezijde.)
Ingezonden Mededeeling.
bevat ter kennismaking een
HQNIG's BOUILLONBLOKJE
VAN
ZATERDAG 29 AUG. 1936, Nr 280.
EEN MACHTIG HELPER.
Want ik ben met u, spreekt de
Heere, om u uit te helpen.
Jerem. 119b.
Joremia waB nog Jong on onorvar'on,
toen do Heore tot hom kwam on hom
stolde midden in het afgodische en god-
dUouzo Jeruzalem,
Het was geon gomakkelijke taak, die
hem op de handon werd gelegd.
Hij werd door don Heere gosteld over
de volken en over de konlnkrijkon, om
uit te rukken en af te breken, en te ver
derven: ook om te bouwen en te planten.
In het midden van Jeruzalem zou hij
het oude bondsvolk moeten roepen tot
terugkeer tot den Heere, door waarschu
wing en bestraffing, en door lokkonde
liefde.
Als een eenig getuige, nu eens als een
boetprediker, dan weer als de brenger
van de boodschap des heils, zou hij moe
ten staan tegenover de valsche profeten
en de onheilige priesters, tegenover de
volksmassa, die de wegen des Heeren had
verlaten en den weg des verderfs had
betreden.
Geen wonder, dat er bij den jongen
profeet een oogenblik was van aarzeling.
Want de strijd zou zwaar worden en
vele de moeilijkheden waarmee hij zou
hebben te kampen.
En toch: vrees niet Jeremia!
Gij staat niet alleen.
Als allen en alles tegen u zullen zijn,
als de vijandschap groot zal worden,
wees dan niet bevreesd, want: „Ik de
Heere, de God des Verbonds ben met
u, om u uit te helpen".
Woord van rijke bemoediging voor
Jeremia. Maar ook voor dezen tijd, voor
hen, die te worstelen hebben met zorgen
en moeiten, in 't bijzonder voor hen, die
mee hebben te strijden den geestelijken
strijd van onze dagen.
Gods trouw en liefde is groot. Zoo groot,
dat Hij om Zijn recht te handhaven en
Zijn liefde tot uiting te brengen, Zijn
eigen Zoon heeft overgegeven in den dood.
En zal Hij ons dan met Hem niet alle
dingen schenken?
Wie op den hoogen God vertrouwt,
heeft zeker op geen zand gebouwd.
„Bijbelsch" onderwijs in Duitschland.
Men moet in dezen tijd in Duitschland
eens met ernstige predikanten en gemeen
teleden spreken, om. de groote beteekenis
van onze vrije Scholen te verstaan, zoo
lezen we in „Friesch Dagblad".
Die Duitsche onderwijzers zijn voor een
groot deel ras-echte nationaal-aocialisten.
Ze nemen graag een wetenschappelijk
air aan. Zij' worden ook niet meer ge
vormd op een kweekschool, maar op een
Akademie.
En het Nationaal-Socialisme doet zich
heel graag voor als een beweging, 'die Auf-
klarung (verlichting) brengt. Radicale,
half-wetenschappelijke theorieën over ras
en erfelijkheid en volk en staat worden
met een zekere arrogantie voorgedragen.
En 'de onderwijzers beschouwen zich graag
als de apostelen van de nieuwe cultuur,
vooral in de kleinere plaatsen.
Zij doen het radicaal.
En zij vervreemden de
jeugd van het Evangelie.
Want het wonderlijke is, dat zij in de
s t a -a t s school godsdienst onder
wijs moeten geven. D'e nazi's beroepen
zich er immers gaarne op, dat zij de reli
gie beschermen?
Maar het is er dan ook naar.
Ik weet een hoofd der school,, die een
voudig den predikant meedeelde, bij zijn
godsdienstonderwijs het Oude Tes
Uit het Engelsch.
80) o-
Alle opstand en wrevel was uit hunne
houding verdwenen, de oproerige en krij-
schende toon uit hun stem weg. En toen
de toren zijn twaalf dreunende slagen had
uitgeluid en de zegen over hun hoofden
was uitgesproken, verlieten de Leather-
gaters rustig en bedaard, in vredige ge
moedsstemming hel kerkgebouw. De woor
den, welke hun dominee hun voor het pas
begonnen jaar had meegegeven, bad een
diepen en blijvenden indruk op hen ge
maakt.
Paul liep ook in den stroom mee naar
buiten en haastte zich weg. Philippa zag
hem gaan, doch verbaasde zich niet. Er
had nooit eenige plichtpleging tusschen
hen bestaan en ze wist van de onrust in
zijn hart, ofschoon ze onbekend was met
de groote zielestrijd» welke hij nu door
streed.
Hij keerde terug naar zijn woning in
de Hoogstraat, doch koos een onr,e ;rui-
kelijken omweg, om zoodoende de geluk-
wsnschen van vrienden en kennissen te
ontgaan. Hij ging langs het donkere water
tament te negeerea. Hij kon
aan de kinderen toch geen Joden-geschie
denissen vertellen!
Geen wonder, dat de kinderen van zul
ke scholen, waar het Oude Testament toch
wèl aan de orde komt, maar dan zóó, dat
het veroordeeld wordt, droevig reagee-
ren ook op het Nieuwe Testament.
Een predikant vertelde mij daarvan een
treffend staaltje. Hij behandelde met zijn
catechisantjes de geschiedenis van den
rijken man en den armen Lazarus'. Laza
rus werd gedragen door de Engelen in
Abraham's schoot.
Een fel meisjesstemmetje: „Ach, dan
kwam hij toch weer bij een Jood terecht!"
De school, waar zóó de Jodenhaat ge
predikt wordt, is op de meeste plaatsen
de eenige school, en de leerplicht is-streng.
Velen van die heeren onderwijzers wa-
ron vóór 1933 ijverige sodalis ton. Hoq
het komt dat zij zoo moe zijn gedraald?
Een windvaan kan gemakkelijk een halven
slag draalen, want de spil waarom
hij ziok beweegt draait niet
moe.
Zoo staat bet bij die heeren ook.
Het stabile elemont in dun leven is de
onveranderde afkeer Yan de kerk, -de be
lijdenis, de „zwartrokken", de „duister-
lingen".
Dat is een kwestie van het sentiment,
het hart. D'e theorieën en leuzen zijn
anders geworden. Een wenteling van 180
graden.
Maar de richting van het leven en de
begeerten van het hart bleven gelijk.
En juist, omdat zij politiek zoo radi
caal zijn omgekeerd, geeft het hun een
zeker gevoel van standvastigheid, dat zij
ten opzichte van de religie op hetzelfde
Standpunt zijn 'blijven staan.
Daarom zijn zij in dat opzicht juist zoo
consekwent en zonder erbarmen.
En hun macht over het Duitsche kind
stelt hen tot veel in staat.
Dat verklaart, waarom de Belijdenis-
kerken als het ernstigste gevaar
voor kerk en volk beschouwen het verderf
dat de s t a a t s s c h o o 1 in dezen auto-
ritairen staat brengt.
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES HULST
EEN LIEF MEISJE....
Met wagen en stoel erbij!
In een der bladen stond onlangs de
volgende huiveringwekkende adverten
tie:
OUDERS
die gaan scheiden, willen afstand doen
van een lief klein meisje, 15 mnd., met
wagen en stoel er bij.
Br. fr. no
Welk een vreeselijke ontaarding wordt
in deze paar regels opengelegd! In een
samenleving van wilden zou zulk een
aanbieding van „kind met wagen en
stoel erbij'" nog verontwaardiging wek
ken. Ziedaar dan het failliet van het
„moderne" huwelijk zoo schaamteloos
mogelijk aan de kaak gesteld.
Heeft deze gezins-likwidatie, aldus „D'e
Avondspost", met de opruiming van tafel
en stoel en kind ons niet vóór alles dit
te zeggen: dat het gezinsverband zoek is?
Hier: twee menschen, die in het huwe
lijk hun bestemming wilden vinden. En
nu: opruiming. Ieder zijn weg. Maar het
kind? Ja, het kind. D'at is te lastig. E'n
voorbij het sombere fabrieksgebouw, door
een donker straatje en bereikte zoo de
achterdeur van zijn woning. Nog klonken
hem -de woorden van den predikant in de
oor-en. Zou het waar zijn, dat men anders
niet dan door den weg van het lijden het
ware levensgeluk kon verkrijgen? Paul
'kromp ineen en huiverde. Was. in zijn
leven ook een stil verlangen naar levens
vreugde? Was in zijn hart ook de blijde
zekerheid van eens het ideaal te zullen
bereiken? Of kwam daartoe het lijden en
de moeite in zijn leven?
„O, neen God, dat nietl" was de kreet
van zijn hart. Klaar en helder kwamen
hem die blijde, zonnige dagen in de Alpen
hem weer voor den geest. Hoe hij daar
met Sylvia stond onder die oude poort
van het antieke stadje met zijn helroode
daken. Hij herinnerde zich weer de spreuk
welke ze daarop hadden- gelezen:
Vreugd voor jeugd,
Deugdzaamheid voor ouderdom,
Smart voor allen.
Het eerste kwam tot ieder; het tweede
stond aan eigen keuze; het derde was
dat kon dat zijn een gave van God?
Hij herinnerde zich, hoe een schaduw
was gekomen over het sohoone gelaat
van zijn vrouw. Maar ook 'hoe ze, alle
bange zorg van zich had geworpen en
gezegd had, dat de smart niet kon raken
tot zulken, die zoo intens gelukkig zijn
geweest, die zoo zielslief hebben gehad.
En nu was' de zorg1 reeds op den drempel
van hun woning. Misschien had ze tij
dens zijn afwezigheid reeds haar intrede
in hun tehuis.
Paul wrong zijn handen samen en
versnelde onwillekeurig zijn tred. Hij
stootte ruw de achterdeur open; de gang
blakerde in helder lamplicht; vanuit de
keuken hoorde hij' een lachMet een
diepe groeve op zijn voorhoofd welke zijn
groote ziellestrijd verried, strompelde hij
de trap op. Boven op den oveiloop stond
zijn moeder hem reeds wachtend, haar
armen wijd naar hem uitgestrekt, in haar
oógen een blijde glans van moedervreug
de en moederweelde.
„Mijln zoon", zei ze warm „mijn lieve
zoon, je hebt een lieve, welgeschapen jon
gen gekregen en onze Sylvia is wakker
en vraagt naar je".
E'en oogenblik stond Paul stil en staar
de zijn moeder met wezenlooze blik aan.
Toen stormde bijl haar voorbiji, Sylvia's
kamer binnen. De deur stond op een kier,
binnen was het schemerig donker. Slechts
het getemperde lamplicht en het helder
brandend haardvuur verspreidden een
flauw licht. Een jonge verpleegster liep
behoedzaam door de kamer. Ze boog zich
juist over een bundel lakens en kantwerk,
waarin waarschijnlijk het kind lag, dat
Sylvia zoo juist het levenslicht had ge
schonken. Ze blikte op toen Paul binnen
trad en beduidde hem stil te zijn. Sylvia
lag weggedoken in het witte kussen, met
de groote verlangende oogen hem aan
ziend, toen hij op haar toetrad en zag
hoezeer vermagerd en verbleekt zij was.
Paul was het kind reeds weer geheel
vergeten. Hij ging er niet eens naar kij
ken. Hij gevoelde slechts, dat Sylvia in
haar zwakheid en lijden naar hem vroeg,
hem noodig had. Ze glimlachte zwak toen
ze hem bespeurde en stak hem haar be
vende, vermagerde hand toe. Hij vergat
plots alles, al zijn zorg, zijn smart, nu hij
wist dat hij haar teruggevonden had. Hij
knielde naast haar bed neer en drukte
haar tegen zijn hart. Ze nestelde zich
moe tegen hem aan.
„Ik heb zoo naar je verlangd", fluis
terde ze.
„En ik naar jou, liefste."
„Maar nu is onze jongen er ook, Paul.
Nu moet je ook van hem gaan houden.
Heb je hem al gezien je zoon?"
Er was een andere, een blijde klank,
waarin heerlijke moedertrots klonk, in
Sylvia's stem. D'e verpleegster kwam bij
het bed, met een bundel wit in haar ar
men. Paul hield de hand van zijn vrouw
nog innig omklemd, doch keerde zich toch
om, om te zien naar het hulpelooze we
Onze Koningin (wier jaardag we D,V.
Maandag a,s. blijde en opgewekt hopen te
vieren), is met haar dochter weer behou
den na een buitenlandsche vacantiereis
in eigen land aangekomen.
Al spoedig na haar terugkomst werden
de voorstellen tot versterking en uitbrei
ding van de Indische weermacht gepu
bliceerd. Onze regeering wenscht daarbij
zoover te gaan als noodig is en de finan
ciën van ons land en Indië het mogelijk
maken. Haar voorstellen gaan echter naar
de meening van een deel der Indische
pers niet ver genoeg. Laten we echter de
verdediging van do voorstellen door Mi-
nistor Colijn In do Kamer afwachten.
Ook de gewijzigde steunregeling voor
do workloozon was nog het voorwerp van
veler crltlek. Maar hlljkons zijn antwoord
op vragon van oen Kamerlid Is do Mi-
nistor van Sociale Zakon nog niet van
ongelijk overtuigd.
De nieuwe Gouverneur-Generaal van
onze Oost is deze week afgereisd. Vele
vraagstukken, vooral van financiëelen
aard, zijn in Indië onder zijn voorganger
reeds opgelost, maar toch wachten hem
straks nog tal van moeilijkheden, waar
van die, welke verband houden met do
verdediging, tot do belangrijkste beboeren,
omdat voortdurend begeerige blikken naar
ons bezit worden geworpen.
De Duitsche regeering deed deze week
ook weer van zich spreken. In de eerste
plaats betrof het ons land. Vier Nederlan
ders, die nooit iets met de politie te ma
ken hadden, zullen uit 'Duitschland wor
de gezet, als vergeldingsmaatregel tegen
de uitwijzing van vier D'uitschers aan wie
ten laste werd gelegd, dat zij op Neder-
landsoh gebied, in strijd met de Neder-
landsche voorschriften haddën gehandeld.
Onze regeering weigerde echter geluk
kig, hoe zwaar de gevolgen ook zijn voor
de vier onschuldige slachtoffers, uit den
weg te gaan voor Duitsche dreigementen.
Wat zou de Duitsche regeering doen
ten aanzien van Nederlanders op haar
gebied, die door bepaalde actie Duitsche
overheidsvoorschriften zouden schenden?
Ze zou korte metten maken. En zouden
wij ons dan door een buitenlandsche mo
gendheid de wet in eigen huis laten stel
len?
Verder joeg Hitier heel wat stof op door
zijn bevel, om den militairen diensttijd
tot twee jaar te verlengen, een maatregel,
die wordt verdedigd op grond van het
communistisch gevaar, maar zeker wel
een wijdere strekking heeft.
Duitschlands legersterkte zal nu aan
merkelijk (ongeveer met een derde) wor
den opgevoerd; de kwaliteit van het Duit
sche vechtinstrument zal toenemen en de
politieke machtspositie van Duitschland
zal groeien.
Duitschland heeft op het oogenblik per
manent ongeveer 600.000 man in dienst,
waarvan de helft beroepssoldaten zijn, die
langen tijd dienen en de andere helft jon
ge dienstplichtigen, en Duitschland kan,
ondanks de „uitgeholde jaren", ieder jaar
nog 300.000 man onder de wapenen roe
pen. Het is derhalve duidelijk, dat het de
creet uit Berchtesgaden Duitschland mili
tair de sterkste mogendheid maakt van
'het vasteland.
'Zoo gaat de bewapeningswedloop on
heilspellend voort.
Frankrijk, België, Tsjechoslowakije zijn
ten dezen reeds voorgegaan (in verband
met Duitschland's herbewapening)Enge
land bewapent met fanatieken ijver, Roo
sevelt verklaart slechts in bewapening het
middel te zien om den vrede te redden.
Italië is één gewapend kamp.
Het wordt wel angstig. Het gevaar van
een nieuwen oorlog wordt steeds grooter,
althans voor zoover wij menschen kunnen
zien.
Intusschen woedt in Spanje de vreese
lijke en verbitterde strijd tusschen zonen
van hetzelfde land voort. Deze week on
dernamen de opstandelingen een krachtig
offensief tegen de regeeringstroepen te
Irun, maar voorloopig zonder veel succes.
Moge de schuchtere poging tot bemid
deling die men schijnt te willen onderne
men, een gunstige uitwerking hebben. Het
land richt zich door dezen broederkrijg
financieel en economisch te gronde.
zentje, dat hij niet durfde aanraken. Geen
woord kwam over zijn lippen, slechts nog
inniger omklemde hij; Sylvia's hand. Maar
in zijn ziel ontwaakte de vadertrots. Hij
begreep plots zijn moeder beter dan ooit.
Hij verstond nu de trots vau zijn vader.
Nu was aan hem de beurt trots te zijn op,
lief te hebben, idealen te koesteren voor
een nieuwe spruit aan de menschelijke
boom, wins vader hij was. Hij boog zich
voorover en drukte snel een zoen op bet
teedere hoofdje.
„Nu hebben we een eigen jongen, Syl
via", zei bij trotsch, „om voor te leven en
te zorgen. Hij moet grooter en geleerder
worden dan zijn vader."
,Ik vind hem al een heerlijke jongen,
zooals hij nu is', fluisterde Sylvia. Ze
strekte de armen naar het kind uit en de
zuster legde het tegen haar borst. Paul
zag met een blik vol teedere liefde op het
tweetal neer. Hoe wonderlijk, hoe onuit
sprekelijk zoet was deze nieuw ontloken
liefde voor dat kleine, hulpelooze wicht,
dat nu reeds beider hart in gloed zette
en hun harten met banden van inniger
liefde samenbond. Paul keerde zich om
en zag zijn moeder achter zich staan. Ze
lei haar hand op zijn schouder.
(Wordt vervolgd.)
