Gemengd Nieuws Steunmaatregelen peulvruchten oogst 1936. Het Vrouwenhoekje Voor de jeugd. xn. da bewonera van de kom. Hij zou B. en W. in overweging willen geven eens na te willen gaan in hoever werken, die in het belang der bewoners van de kom zijn, ook door dezen betaald worden. De voorzitter zegt dit toe en wijst er nog op, dat voor aansluiting aam de riolee- ring toch ook moet worden betaald. De heer Geldof wijst er nog op, dat de nieuw verharde landwegen niet geschikt zijn voor het zware verkeer, dat daarover dikwijls plaats heeft. Hij vraagt of daar tegen geen maatregelen kunnen worden genomen, waarop de voorzitter zegt, dat, wanneer bepalingen omtrent maximum gewicht worden vastgesteld daarvan de aangelanden van die wegen waarschijn lijk de grootste last zouden ondervinden, daar voor 'het vervoer van landbouwpro ducten ook vaak zware vrachten langs die wegen gaan. Een verordening op het in exploitatie brengen van bouwgronden door particu lieren wordt daarna met alg. stemmen vastgesteld evenals eene aanvulling van de verordening op den Vleeschkeurings- dienst. 'Ontheffing zal worden gevraagd van de verplichting tot het aanwijzen van betrekkingen, die door capitulanten kun nen worden ingenomen. Bij de rondvraag vroeg de heer De Visser het gras langs een voetpad te doen afsniiden en het onkruid langs de kanten vein den Geschiere's weg op te ruimen. De voorzitter zal maatregelen daarvoor nemen. De heer Geldof vraagt inlichtin gen inzake het beschikbaar stellen van gehakt, waarop de heer Brand antwoordt, dat reeds geruimen tijd geleden is be steld, maar nog niets ontvangen. Hij kreeg den indruk, dat eerst de groote gemeenten geholpen worden. BRIEVEN UIT HET LAND VAN CADZAND. GVI. Een zegen van ons platteland. Wat ben ik blij in ons landje van Gad- zand te wonen, of liever gezegd, wat ben ik blij op bet platteland te wonen. Telkens weer opnieuw, als ik enkele dagen in „Holland'' ben geweest, treft het me, wat een geluk wij plattelanders toch hebben. Men mag dan al in onze groote steden neerzien op ons Zeeuwscke boertjes, maar ik zeg, geef mij dan maar ons Zeeuwsche- boertjes-land en houd zelf maar uw lioog- verlichte steden. Niet dat ik daarmee wil zeggen, dat wij' plattelanders zooveel beter zijn dan die „verdorven" stedelin gen. O neen, maar al te veel dringt in dezen tijd de gezegende (maar dan ge nomen in niet al te gunstigen zin) cul tuur ook op het platteland door, en daar enboven het platteland heeft ook weer zijn eigen zonden, zoodat we bewaard moeten blijven voor zekere plattelands-Fari- zeeuwsche-zelfingenomenheid, maar wij' hebben dat, wat de stedelingen missen en dat is, dat we nog tot rust kunnen ko men. Ik ben pas enkele dagen in Den Haag geweest. Heb een Vrijdagmiddag een uurtje bij Heek gezeten, op het hoekje van het Spui en ik Sieb me zitten ver bazen en verbaas me nog, dat niet het grootste deel van onze Hofstad in een ze nuwlijdersgesticht zit. Zal misschien wel komen door dat nieuwe woord, dax te genwoordig nog al in de mode is: AAN PASSEN. Maar hoe het mogelijk is, om aan te passen aan al dat zenuwsloopend gedoe, is me vooralsnog een raadsel. Wat een menschen, wat een fietsen, wat een auto's, wat een trams. Loopend, trappend, rinkelend, puffendl Wat een haastige drukte! RRRang, daar staat alles stil! De geest van Troelstra? Heel het raderwerk staat stil, Als mijn machtige arm het wil? Neen, niks dan een rood licht. Alles stil. Maar geen rust, geen rustige stilte, alles turend of dat roode, hinderlijke licht nog niet baast verdwijnt, een stilte, zenuwspannender dan de drukte van zooevenEén, twee minuten een groen licht, ende razende be weging begint weerloopend, trap pend, rinkelend, bellend, puffend tot weer na korten tijd het groene licht verdwijnt en het roode alles doet stil staan met remmengeknars dat tot diep in je her senen schrijnt. En tusschen al die druk te door een Volk-en-Vaderland-jongeman en een nooit-meer-oorlog-juffrouw hun bladen aanbiedend en werkelijk nog koo- pers vindend. En daar tegenover me een bioscoop met schreeuwende reclame! Nergens rust en stilte, RRRang weer opnieuw. Alles stopt. En net vóór me een pracht-auto. Wat een mooie lijnen, wat een wagen! Maar ach ter het stuur iemand met een mombakkes voor, ja, vast en zeker, wat een gezicht! Haast zei ik er een leelijk woord voor, maar ik zeg nog gauw gezichtbe schilderde lippen, geverfde oogharen, werkelijk, 't is waar, geen wenkbrauwen meer, maar op de plaats, waar ze toch zeker wel geweest zijn, geteekende streep jes, haar als vlas, net als de poppen van kleine zus, maskerade misschien? neen toch niet, want zie van het oogen- blik gedwongen rust maakt dat mombak kes gebruik om een sigaret aan te steken en nu zie ik het duidelijk, het is een le vend gezicht, geen mombakkes, werkelijk ouwe 85-jarige moeie, die dit leest, ik vertel geen mopjes, maar het is de zui vere waarheid, het is een juffrouw, een meisje! Ja, D'e Genestet, U hebt gelijk: Dan zou men schreien, neen, maar lachen, lachen, dat het als een donder klonk, door deze dwaze stad! Hebben wij ooit zoo'n krankzinnige tijd beleefd? Moet dat beschilderde wicht straks de moeder worden van ons jonge volk? Gelukkig, het groene licht verschijnt weer en met meer gratie dan ik het zou kunnen doen, die toch al auto reedt, toen zij nog niet geboren was, zet ze haar wa gen in gang en verdwijnt! Weer wat nieuws, de K.L.M.-auto met de passagiers, pas uit Engeland aangeko men stuift voorbij. Die menschen waren vanmorgen nog in Londen, zijn misscbieu vanavond wel in Berlijnl 'tls hier werkelijk nog geen leven ge noeg, binnen gaan ze nu nog muziek ma ken ook. 't Raast en klopt en hamert in je hoofd. Juffrouw, hoeveel krijgt U? Ik moet weg, hier is het niet om uit te houden! Hoe iemand daar kan leven (ik bedoel niet bij Heek, maar in al die drukte) en toch ge zond blijven, begrijp ik niet. Wat een zegen dan weer in ons rus tige Zeeland, in ons land van Cadzand te komen en eens een stille zomeravond NIETS te hoeren, of zooals een kennis van me uit Holland zegt, hier kun je d e stilte höoren. Een stille avond in Zeeland. Och, elk eiland heeft zijn stille bekoorlijkheden. Op Walcheren is elk plekje mooi, maar ook de andere landen hebben hun mooie plekjes, waar de rust tot je spreekt. Voor een stillen avond voor het raam van den Kampveerschen toren van Veere, als de schemering zich zachtjes legt over het Veersche Gat, als alles rust en vrede ademt en we ons weer mensch voelen worden, kun je van mij al onze groote steden cadeau krijgen. Of voor ons Cadzantenaars een avond op de Cadzandsche duinen. Als in teer avondlicht ons mooie land van Cadzand zich daar, uitstrekt. In de verte de toren tjes van Cadzand, Zuidzande, Sluis en Oostburg. Wat is dat alles mooi en wat is dat alles rustig, wat kun je hier weer eens tot jezelf komen! Maar laat ze ons dan toch ook dat behouden laten. Er zijn plannen voor een grooton auto weg langs den voet van de duinen, er zijn plannen om van Cadzand een mon daine badplaats te maken, als Knocke. Er zijn plannen om het Zwin in te pol deren, er zijn allerlei plannen, gelukkig, dat de plannenmakers het nog zoo on eens zijn. Laat ze nog maar een beetje vechten, des te meer kans hebben wij, dat wij nog lang kunnen genieten van onze een voudige badplaats met zijn heerlijke stille rust. Maar wat ze ook van Cadzand maken, asjeblieft, nieuwe burgemeester van Cad zand, die er nog moet komen, geen mon daine badplaats, ge kunt evengoed een Cadzandsch vrouwtje met haar carcasje, (waarom moeten ze toch verdwijnen?) ge kunt evengoed zeg ik haar de lippen verven en de wenkbrauwen uittrekken, zie boven, en zien wat een gezicht ge dan krijgt. Laat ons nog maar vele jaren mogen genieten van de rust van ons land van Cadzand. Wat ben ik blij niet in een groote stad te wonen, wat ben ik blij in ons Zeeuwsch- boertj es-land te wonen, waar we tenmin ste, als we het willen, nog mensch kun nen zijn. Kind in een tobbe ver dronken. Donderdagavond geraakte het ruim 1-jarig zoontje van den land arbeider H. Plette te Oldebroek, in een onbewaakt oogenblik nabij de woning in een tobbe met water. Ijlings werd een ge neesheer geroepen, die geruimen tijd be zig was om de levensgeesten weder op te wékken. Doch dit mocht helaas niet ge lukken, daar de kleine reeds was over leden. Onderwijzeres door een leerling bestolen. Dezer dagen is ten nadeele van een onderwijzeres op een school aan de Lange Hilleweg te Rot terdam door een zes-jarige jongen uit baar klas een bedrag van f 110 uit haar tasch gehaald, t.w. een bankbiljet van f 100 en een van f 10. D'e onderwijzeres deed aangifte bij de politie en uit het onderzoek, dat werd in gesteld, bleek al terstond, dat de bewuste leerling aan andere kinderen geld had uitgedeeld. In de ouderlijke woning van het ventje werd huiszoeking gedaan en het bankbil jet van f 100 werd door de moeder gevon den, die zeide van het geval niets af te weten. Ook het bankbiljet van f 10 is later ge- ruggevonden. Het jeugdige diefje had dit aan een anderen jongen gegeven. Door het feit, dat de knaap geld had uitgedeeld aan de overige leerlingen, is komen vast te staan, dat wel meer geld door den jongen zal zijn weggenomen. Boaz-bank te IJ muiden. Onder de inleggers van de Coöp. Spaar en Voorschotbank „Boaz" te IJmuiden, welke geheel op zichzelf staat als plaat selijke spaarbank en geen connecties heeft met andere gelijkluidende banken elders, was reeds langen tijd ontevredenheid ont staan over het feit, dat bij opvragingen het bestuur slechts een gedeelte van bet op gevraagde ter beschikking kon stellen. Deze ontevredenheid werd nog aange wakkerd door een zeker wantrouwen we gens het uitblijven van eenig financieel overzicht of ledenvergaderingen geduren de de laatste jaren. Op initiatief van eeni- ge spaarders werd een paar weken gele den een vergadering bijeen geroepen, waar enkele aanwezigen den vreemden toestand bespraken en wantrouwen tegen het beleid van het bestuur geuit werd. Als resultaat van deze vergadering kwam een commis sie van drie leden tot stand, welke met het bankbestuur in verbinding zou treden om den wensoh der spaarders kenbaar te maken, dat een groote vergadering van spaarders zou worden bijeengeroepen, al waar het bestuur verslag zou uitbrengen over haar doen en laten en een volledig overzicht zou geven van den toestand van zaken. Donderdagavond heeft deze vergadering plaats gehad te IJmuiden, waar ongeveer 150 personen aanwezig waren. De voorzitter van het bestuur gaf een overzicht over de moeilijkheden waarmee het in de laatste jaren te kampen heeft gehad. De crisistoestand was oorzaak, dat de inlagen vrijwel achterwege bleven, doch de opvragingen grooter werden. Aan de mededeelingen van den voorzit ter kan worden ontleend, dat de vorde ringen rond f 56.000 en de schulden f 54.500 bedragen. Ofschoon het overschot volgens de boeken f 1500 moet zijn, zal er niet op gerekend kunnen worden, dat alle vorderingen voor de volle 100 pet zullen te incasseeren zijn. Slechts bij een lang zame liquidatie, waarvoor een tijd van drie jaar gesteld moet worden, kan ver moedelijk de helft van het kapitaal wor den gered. Bij een dadelijk ingaande schuldvereffening, dus door een faillisse ment, zullen de spaarders op een uitkee- ring van hoogstens 25 pet. of nog iets minder kunnen rekenen. De besprekingen waren zeer opgewon den. Het resultaat van de samenkomst was, dat een commissie van vier leden be noemd werd, die een onderzoek in de boe ken zal instellen. Afwijkende van de regeling voor 1935. Voor oogst 1936 slechts standaard monsters voor drie eerste kwaliteits klassen. Naar men van bevoegde zijde mede deelt, zullen binnenkort eenige ministe- riëele beschikkingen worden afgekondigd beü effende steunmaatregelen voor erw ten en lange bruine boonen van de oogst 1936. Voor groene erwten (waaronder kroon-erwten en schokker-erwten), zal, evenals dat voor den oogst 1935 het geval was, door middel van een denaturatie- steun, de markt van een overmatig aan bod van consumptie-erwten kunnen wor den ontlast, terwijl ook erwten van min dere kwaliteit wederom voor steun in aanmerking zullen komen. De wijze, waarop deze steun zal wor den verleend, wijkt echter eenigszins af van die, welke voor erwten van den oogst 1935 werd toegepast. Waren de groene erwten van den oogst 1935 ingedeeld volgens 4 kwaliteitsklas sen, waarvoor de standaard-monsters A, B. C. en D waren vastgesteld, en waar van de richtprijzen resp. op f 9, f 8.50, f 8 en f 7.50 per 100 kg. waren bepaald, voor oogst 1936 zullen slechts standaardmon sters voor de 3 eerste kwaliteitsklassen worden vastgesteld. De richtprijzen voor deze klassen blij ven op f 9, f 8.50, f 8 per 100 kg. gehandhaafd. Doch teneinde een meer geleidelijken overgang mogelijk te maken, zal de mogelijkheid worden ge opend, tusschenklassen vast te stellen, waardoor b.v. voor erwten welke niet vol doen aan het standaardmonster A, doch welke iets beter zijn dan erwten van het standaardmonster B, een iets hoogere steun gegeven zal kunnen worden dan voor in klasse B ingedeelde erwten. Een standaard-monster D zal dus niet worden vastgesteld. Dit beteekent echter niet, dat erwten van een dergelijke kwali teitsklasse (de minder goedo erwten) niet voor steun in aanmerking komen. Voor deze erwten zal, wanneer zij' gezond en behoorlijk geschoond zijn (boerenschoen) eveneens een denaturatie-vergoeding wor den gegeven gebaseerd op een richtprijs van f7.50 per 100 kg. Tegen dezen richt prijs zullen niet alleen groene erwten en schokker-erwten, maar alle soorten erw ten, mits zij: aan bovengenoemde eischen van gezond en boerenschoen voldoen, kunnen worden gedenatureerd. De erwten van deze kwaliteit, mits zelf geteeld, zul len slechts gedenatureerd kunnen worden door de telers. Erwten van de andere kwaliteitsklassen kunnen slechts door de handelaren worden gedenatureerd. Voor- loopig zal niet worden overgegaan tot het vaststellen van kwaliteitsklassen voor schokkererwten, doch evenals het vorige jaar zal voor schokkererwten, en lange bruine boonen steun worden verleend, doordat de Nederlandsche akkerbouw-- centrale de bevoegdheid zal hebben van de daarvoor in aanmerking komende ge- organiseerden wederom voorraden tegen de richtprijzen af te nemen. Hierbij: wordt er weer van uitgegaan, dat de richtprijs Ygor goede schokkers en lange bruine boo nen f 10.50 per 100 kg. bedraagt. Evenals voor den vorigen oogst zullen bij' denaturatie monsters van de te dena- tureeren partijen worden getrokken, op basis waarvan de erwten in een kwaliteits klasse worden ingedeeld en de steun wordt vastgesteld. Tegen de indeeling kan men in beroep gaan bij1 het dagelijksch bestuur van de Nederladsche akkerbouw- centrale (herclassificatie), waarhij1 het aanbeveling verdient, hij de denaturatie door den opzichter een monster te laten verzegelen en dat te bewaren. Wanneer blijkt, dat de telers op de markt voor hun producten den richtprijs niet bereiken, heeft de Nederlandsche ak- kerbouwcentrale het recht, tot verbetering van de markt en van den afzet, prijsrege- lend op te treden door zelf te knopen. Roomijs. Het Zuivelbureau te 's Gravenhage deelt mede: Niet lang geleden gold het gebruik van ijs nog als een versnapering zonder meer, hoofdzakelijk geschikt voor kinderen op heel warme dagen. Veel waardeering had men er niet voor, omdat het zuiver al8 lekkernij en niet als een opwekkend voe dingsmiddel werd beschouwd. De naar Amerikaansch voorbeeld inge richte snelbuffetten, sodafountains, sand wich corners en hoe deze lunchroom-af- deelingen nog meer mogen heeten, hebben het ijs gebruik sterk bevorderd; men ging het mengen door dranken, waarbij zelfs goede resultaten verkregen werden met heel eenvoudige en goedkoope mengsels, die haast in elk gezin gemaakt kunnen worden, chocolademelk, limonadesiroop, koffiemelk b.v. en presenteerde het bij Vruchten, noten, nougat of gember (in een glas opgediend) of at het als smake lijk, goedkoop en voedzaam nagerecht. Bevat ijs dan voedingsstoffen? Onge twijfeld, en vooral róómijs, omdat dit een zeer bijzondere plaats inneemt. Het con- sumptie-ij'sbesluit van 9 Mei 1935 toch schrijft voor, dat róómijs tenminste 12 pet. melkvet moet bevatten. De volgende nieuwe, maar eenvoudige combinaties verdienen de bijzondere belangstelling voor jong en oud: Abrikozenmoes over en dóór roomijs met een paar biscuits. Róómijs met noten en honing. Róómijs met gekruimelde bitterkoekjes. Róómijs met stukjes banaan. Pudding met róómij's (en vruchten). Róómijs met zéér stijfgeslagen eiwit en suiker. Enkele recepten. Gevulde meloen. Van den me loen een kapje afsnijden aan den kant van den steel. Het zaad verwijderen, het vruchtvleesch met een lepel uitscheppen en in stukjes snijden. Blauwe druiven schillen, de pitten er uitnemen, perziken schillen en in kleine stukken snijden. Al deze vruchten luchtig door elkaar roeren onder toevoeging van wat strooi- en poe dersuiker. Het mengsel in den meloen doen en ongeveer een deciliter witte wijn erin gieten. Minstens een uur laten staan en in dien tijd de bovenste vruchten een paar keer met het vocht bedruipen. Het afgesneden kapje erop zetten tot men den inhoud wil gebruiken. Tomatenpudding. Anderhalf pond groote, rijpe tomaten, 3 ons suiker, de schil en het sap van een citroen, 18 a 20 blaadjes roode gelatine, driekwart liter water. De tomaten worden schoongemaakt, ge- wasschen en zacht gekookt met het water, de citroenschil en daarna door een paar denharen zeef gezeefd. Daarbij voegt men de opgeloste gelatine, het citroensap en de suiker en mengt alles goed dooreen. D'an stort men de pudding in een steenen puddingvorm. Men eet deze pudding koud met vanillesaus. Tomatensoep. Acht rijipe tomaten, 60 gram boter, een ui, een klein stukje laurierblad, 6 peperkorrels, 20 gram bloem, een liter geurige bouillon, 3 eier dooiers, enkele druppels citioensap. Breng de in stukken gesneden tomaten met wat water, boter, kruiden en den ui te zamen aan de kook. Voeg de bouillon en de aangemengde bloem toe, laat alles met elkaar een kwartier koken, doe daar na de soep door een zeef en voeg voor zichtig de geklopte eierdooiers en' bet ci troensap toe. Bouillon en eierdooiers kunnen worden vervangen door meer boter aan de soep toe te voegen. Men moet dan echter de soep binden met maizena of een andere meelsoort en de bouillon vervangen door water. (Hbld.) Vla van bananen en si naasappels. Een halve liter melk, een ei, 25 gram maizena, 75 gram suiker, 2 bananen, 2 sinaasappels. De melk aan de kook brengen, het ei met de suiker en de maizena roeren, tot een gladde massa. Hierbij! langzamerhand de kokende melk gieten. De vla al roeren de even laten doorkoken tot ze gebonden en vrij! dik is. Eén sinaasappel uitpersen en een banaan fijn wrijven en beide door de vla roeren. De andere sinaasappel en banaan in stukjes snijden. Desverkiezend kan men door de vla al leen de eierdooier gebruiken en het eiwit stijf kloppen en voor het garneeren van de vla gebruiken. Een glimmende achterbaan. Wanneer de achterbaan van een blauwe of zwarte japon eenmaal door het zitten op een houten stoel of bank glimmend is geworden, valt er betrekkelijk weinig aan te doen. Men kan de baan afwrijven met een zachte wollen lap, die tevoren in zwarte koffie werd gedoopt, waaraan men een scheutje ammonia heeft toege voegd. Wanneer men daarna den rok aan den verkeerden kant opstrijkt, valt er inderdaad een goed resultaat te boeken, dat echter meestal niet van langen duur is. HOE BALD DE PLANT VERDIENDE TOEN MOEDER ZIEK WAS. Buurvrouw was ook blij toen ze het hoorde; wat zou Moe opkijken, als ze daar ineens allemaal 'binnenkwamen. Brammetje zat nog achter op de bleek toen Mientje bij buurvrouw kwam; die moest het ook weten. „Hei, Bram," riep ze heel hard,, „we gaan naar de stad, naar Moe met een auto!" „Wat? Wacht even, ik kom al," gilde Brammetje, toen hij zag dat z'n zusje al weg liep, „waar is ie dan?" „Wie?" riep Mientje van het weggetje, want ze moest weer gauw naar huis. „Nou de auto, waarzoo dan?" Bram- metjes stem klonk al angstig, want hij: zèg de auto niet. „Nee," lachte Mientje, die het ineens begreep, „nu niet, mórgen; kom maar gauw mee, dan zal Vader het wel vertel len." Daar kwam Bald ook al aan, nog vol van het nieuws van Japie, maar toen hij hoorde wat vader vertelde, vergat hij! Japie voor een oogenblik. Naar Moe, o wat was dat fijn, en dan nog wel in een auto; jammer dat het zoo lang duurde tot morgen; vanavond nog en vannacht, maar dan sliep hij; dat ging wel gauw, en dan morgenochtend, 's Za terdags hadden ze geen school, en dan eindelijk was het morgenmiddag en dan zouden ze gaan. Ze dansten door de kamer van plezier. Vader had moeite om ze weer rustig te krijgen en waarschuwde dat, als ze mor gen ook zoo druk waren er niets van kon komen. Dat hielp wel een beetje; stel je voor dat er een van hen thuis moest blijven, nee, dat wilden ze geen van allon. „Mag ik m'n Zondagsche jurk aan?" vroeg Mientje, „en ik m'n Zondagsche pak?" liet Bram er dadelijk op volgen. „Ja, dat denk ik wel; jullie moeten er netjes uitzien, als je in de auto meegaat, en in het ziekenhuis natuurlijk ook." „Mogen we ook wat voor Moe mee nemen?" vroeg Bald, „een cadeautje of zoo?" „Bloemen natuurlijk", zei Mientje, dat neem je altijd voor zieke menschen mee, wist ze, „dat mag toch wel, he vader?" „Ja dat kunnen we wel doen, Bald, we moeten straks maar eens bij Rekke gaan kijken, misschien dat hij nog wel wat moois voor Moe heeft." Bald kreeg een kleur als vuur; maar dat zag vader niet. „Mag ik óók mee voor de bloemen?" vroeg Mientje direct. „Dat zullen we straks nog wel eens zien", antwoordde Vader, hij was bezig het brood te snijden, maar het mes wilde er niet door. Brammetje had er al even naar zitten kijken en nu schaterde hij het uit. „U doet het met den verkeerden kant, met den rug!" Ja, nu zag Vader het ook; hij was heusch een beetje van streek nu ze zoo ineens naar Moe zouden gaan. Bald was onrustig toen afgesproken was, dat Mientje met Vader mee zou gaan naar Rekke; als Rekke er nu maar niets van vertelde, dat hij om de plant was geweest, en zelf het geld er voor wilde verdienen. Misschien kon hij er nog wel even naar toe voor ze weg gingen, maar Vader zei na het eten, „Bald blijf jij nu bij Bram, dan gaan wij eerst naar wat moois kijken." Wat scheen het lang te duren eer ze terug kwamen; maar eindelijk, daar kwamen ze aan. Zou Rekke het hebben verteld? Mientje deed een opgewonden verhaal over de bloemen, die zo gekocht hadden, anemonen, allemaal verschillende kleuren, zoo prachtig, ze waren nu nog in knop en Rekke had verteld dat ze heel lang goed bleven. Hij had ook wel planten, maar die waren zoo duur, een mooie azalea..." Verschrikt hield Mientje op, dat had ze nu juist niet willen zeggen, omdat het zoo vervelend was voor Bald. Bald was ook geschrokken, zou Rekke nu toch? Maar Vader ging al verder", ja die plan ten waren wel wat te duur, misschien kan dat later nog wel eens. Vader deed ook maar net of hij niet zag, dat Bald zoo'n kleur had gekregen, en Bald be greep nu wel dat Rekke er niets van verteld had. Ze waren allemaal al vroeg op, den volgenden morgen. Er was nog heel wat te doen nu ze vanmiddag naar het ziekenhuis zouden gaan en al deed buurvrouw wel veel, Vader had gezegd, dat ze zelf ook flink moesten meehelpen. Mientje deed eerst de voorkamer. Het was er wel niet vuil want ze waren er de heele week niet in geweest, maar voor den Zondag moest ze toch het kleed en het zeil wat aanvegen en alles stof af nemen. Het vegen viel niet mee, maar stof afnemen deed ze graag. Vooral het kastje met de mooie spulle tjes, zooals Moe dat altijd noemde. Ieder vaasje en poppetje, dat ze had afgeno men werd op tafel gezet. Dat moest ze erg voorzichtig doen, want er waren heel teere bij; die twee meisjes met de bloe menmand hadden zulke dunne beentjes, dat je ze wel zoo door kon breken en de hengel van den visscher was ook erg dun. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1936 | | pagina 6