Gemengd Nieuws
Steunmaatregelen
peulvruchten oogst 1936.
Het Vrouwenhoekje
Voor de jeugd.
xn.
da bewonera van de kom. Hij zou B. en
W. in overweging willen geven eens na
te willen gaan in hoever werken, die in
het belang der bewoners van de kom
zijn, ook door dezen betaald worden. De
voorzitter zegt dit toe en wijst er nog
op, dat voor aansluiting aam de riolee-
ring toch ook moet worden betaald.
De heer Geldof wijst er nog op, dat de
nieuw verharde landwegen niet geschikt
zijn voor het zware verkeer, dat daarover
dikwijls plaats heeft. Hij vraagt of daar
tegen geen maatregelen kunnen worden
genomen, waarop de voorzitter zegt, dat,
wanneer bepalingen omtrent maximum
gewicht worden vastgesteld daarvan de
aangelanden van die wegen waarschijn
lijk de grootste last zouden ondervinden,
daar voor 'het vervoer van landbouwpro
ducten ook vaak zware vrachten langs
die wegen gaan.
Een verordening op het in exploitatie
brengen van bouwgronden door particu
lieren wordt daarna met alg. stemmen
vastgesteld evenals eene aanvulling van
de verordening op den Vleeschkeurings-
dienst. 'Ontheffing zal worden gevraagd
van de verplichting tot het aanwijzen van
betrekkingen, die door capitulanten kun
nen worden ingenomen.
Bij de rondvraag vroeg de heer De
Visser het gras langs een voetpad te doen
afsniiden en het onkruid langs de kanten
vein den Geschiere's weg op te ruimen.
De voorzitter zal maatregelen daarvoor
nemen. De heer Geldof vraagt inlichtin
gen inzake het beschikbaar stellen van
gehakt, waarop de heer Brand antwoordt,
dat reeds geruimen tijd geleden is be
steld, maar nog niets ontvangen. Hij
kreeg den indruk, dat eerst de groote
gemeenten geholpen worden.
BRIEVEN UIT HET LAND VAN
CADZAND.
GVI.
Een zegen van ons platteland.
Wat ben ik blij in ons landje van Gad-
zand te wonen, of liever gezegd, wat ben
ik blij op bet platteland te wonen. Telkens
weer opnieuw, als ik enkele dagen in
„Holland'' ben geweest, treft het me, wat
een geluk wij plattelanders toch hebben.
Men mag dan al in onze groote steden
neerzien op ons Zeeuwscke boertjes, maar
ik zeg, geef mij dan maar ons Zeeuwsche-
boertjes-land en houd zelf maar uw lioog-
verlichte steden. Niet dat ik daarmee
wil zeggen, dat wij' plattelanders zooveel
beter zijn dan die „verdorven" stedelin
gen. O neen, maar al te veel dringt in
dezen tijd de gezegende (maar dan ge
nomen in niet al te gunstigen zin) cul
tuur ook op het platteland door, en daar
enboven het platteland heeft ook weer zijn
eigen zonden, zoodat we bewaard moeten
blijven voor zekere plattelands-Fari-
zeeuwsche-zelfingenomenheid, maar wij'
hebben dat, wat de stedelingen missen en
dat is, dat we nog tot rust kunnen ko
men.
Ik ben pas enkele dagen in Den Haag
geweest. Heb een Vrijdagmiddag een
uurtje bij Heek gezeten, op het hoekje
van het Spui en ik Sieb me zitten ver
bazen en verbaas me nog, dat niet het
grootste deel van onze Hofstad in een ze
nuwlijdersgesticht zit. Zal misschien wel
komen door dat nieuwe woord, dax te
genwoordig nog al in de mode is: AAN
PASSEN. Maar hoe het mogelijk is, om
aan te passen aan al dat zenuwsloopend
gedoe, is me vooralsnog een raadsel.
Wat een menschen, wat een fietsen,
wat een auto's, wat een trams. Loopend,
trappend, rinkelend, puffendl
Wat een haastige drukte!
RRRang, daar staat alles stil!
De geest van Troelstra?
Heel het raderwerk staat stil,
Als mijn machtige arm het wil?
Neen, niks dan een rood licht. Alles
stil. Maar geen rust, geen rustige stilte,
alles turend of dat roode, hinderlijke
licht nog niet baast verdwijnt, een stilte,
zenuwspannender dan de drukte van
zooevenEén, twee minuten
een groen licht, ende razende be
weging begint weerloopend, trap
pend, rinkelend, bellend, puffend tot weer
na korten tijd het groene licht verdwijnt
en het roode alles doet stil staan met
remmengeknars dat tot diep in je her
senen schrijnt. En tusschen al die druk
te door een Volk-en-Vaderland-jongeman
en een nooit-meer-oorlog-juffrouw hun
bladen aanbiedend en werkelijk nog koo-
pers vindend.
En daar tegenover me een bioscoop met
schreeuwende reclame!
Nergens rust en stilte,
RRRang weer opnieuw. Alles stopt. En
net vóór me een pracht-auto. Wat een
mooie lijnen, wat een wagen! Maar ach
ter het stuur iemand met een mombakkes
voor, ja, vast en zeker, wat een gezicht!
Haast zei ik er een leelijk woord voor,
maar ik zeg nog gauw gezichtbe
schilderde lippen, geverfde oogharen,
werkelijk, 't is waar, geen wenkbrauwen
meer, maar op de plaats, waar ze toch
zeker wel geweest zijn, geteekende streep
jes, haar als vlas, net als de poppen van
kleine zus, maskerade misschien?
neen toch niet, want zie van het oogen-
blik gedwongen rust maakt dat mombak
kes gebruik om een sigaret aan te steken
en nu zie ik het duidelijk, het is een le
vend gezicht, geen mombakkes, werkelijk
ouwe 85-jarige moeie, die dit leest, ik
vertel geen mopjes, maar het is de zui
vere waarheid, het is een juffrouw, een
meisje!
Ja, D'e Genestet, U hebt gelijk: Dan zou
men schreien, neen, maar lachen, lachen,
dat het als een donder klonk, door deze
dwaze stad!
Hebben wij ooit zoo'n krankzinnige
tijd beleefd? Moet dat beschilderde wicht
straks de moeder worden van ons jonge
volk?
Gelukkig, het groene licht verschijnt
weer en met meer gratie dan ik het zou
kunnen doen, die toch al auto reedt, toen
zij nog niet geboren was, zet ze haar wa
gen in gang en verdwijnt!
Weer wat nieuws, de K.L.M.-auto met
de passagiers, pas uit Engeland aangeko
men stuift voorbij. Die menschen waren
vanmorgen nog in Londen, zijn misscbieu
vanavond wel in Berlijnl
'tls hier werkelijk nog geen leven ge
noeg, binnen gaan ze nu nog muziek ma
ken ook.
't Raast en klopt en hamert in je hoofd.
Juffrouw, hoeveel krijgt U? Ik moet weg,
hier is het niet om uit te houden! Hoe
iemand daar kan leven (ik bedoel niet bij
Heek, maar in al die drukte) en toch ge
zond blijven, begrijp ik niet.
Wat een zegen dan weer in ons rus
tige Zeeland, in ons land van Cadzand
te komen en eens een stille zomeravond
NIETS te hoeren, of zooals een kennis
van me uit Holland zegt, hier kun je d e
stilte höoren.
Een stille avond in Zeeland. Och, elk
eiland heeft zijn stille bekoorlijkheden.
Op Walcheren is elk plekje mooi, maar
ook de andere landen hebben hun mooie
plekjes, waar de rust tot je spreekt.
Voor een stillen avond voor het raam
van den Kampveerschen toren van Veere,
als de schemering zich zachtjes legt over
het Veersche Gat, als alles rust en vrede
ademt en we ons weer mensch voelen
worden, kun je van mij al onze groote
steden cadeau krijgen.
Of voor ons Cadzantenaars een avond
op de Cadzandsche duinen. Als in teer
avondlicht ons mooie land van Cadzand
zich daar, uitstrekt. In de verte de toren
tjes van Cadzand, Zuidzande, Sluis en
Oostburg. Wat is dat alles mooi en wat
is dat alles rustig, wat kun je hier weer
eens tot jezelf komen!
Maar laat ze ons dan toch ook dat
behouden laten.
Er zijn plannen voor een grooton auto
weg langs den voet van de duinen, er
zijn plannen om van Cadzand een mon
daine badplaats te maken, als Knocke.
Er zijn plannen om het Zwin in te pol
deren, er zijn allerlei plannen, gelukkig,
dat de plannenmakers het nog zoo on
eens zijn.
Laat ze nog maar een beetje vechten,
des te meer kans hebben wij, dat wij
nog lang kunnen genieten van onze een
voudige badplaats met zijn heerlijke stille
rust.
Maar wat ze ook van Cadzand maken,
asjeblieft, nieuwe burgemeester van Cad
zand, die er nog moet komen, geen mon
daine badplaats, ge kunt evengoed een
Cadzandsch vrouwtje met haar carcasje,
(waarom moeten ze toch verdwijnen?)
ge kunt evengoed zeg ik haar de lippen
verven en de wenkbrauwen uittrekken,
zie boven, en zien wat een gezicht ge
dan krijgt.
Laat ons nog maar vele jaren mogen
genieten van de rust van ons land van
Cadzand.
Wat ben ik blij niet in een groote stad
te wonen, wat ben ik blij in ons Zeeuwsch-
boertj es-land te wonen, waar we tenmin
ste, als we het willen, nog mensch kun
nen zijn.
Kind in een tobbe ver
dronken. Donderdagavond geraakte
het ruim 1-jarig zoontje van den land
arbeider H. Plette te Oldebroek, in een
onbewaakt oogenblik nabij de woning in
een tobbe met water. Ijlings werd een ge
neesheer geroepen, die geruimen tijd be
zig was om de levensgeesten weder op te
wékken. Doch dit mocht helaas niet ge
lukken, daar de kleine reeds was over
leden.
Onderwijzeres door een
leerling bestolen. Dezer dagen
is ten nadeele van een onderwijzeres op
een school aan de Lange Hilleweg te Rot
terdam door een zes-jarige jongen uit
baar klas een bedrag van f 110 uit haar
tasch gehaald, t.w. een bankbiljet van
f 100 en een van f 10.
D'e onderwijzeres deed aangifte bij de
politie en uit het onderzoek, dat werd in
gesteld, bleek al terstond, dat de bewuste
leerling aan andere kinderen geld had
uitgedeeld.
In de ouderlijke woning van het ventje
werd huiszoeking gedaan en het bankbil
jet van f 100 werd door de moeder gevon
den, die zeide van het geval niets af te
weten.
Ook het bankbiljet van f 10 is later ge-
ruggevonden. Het jeugdige diefje had dit
aan een anderen jongen gegeven. Door het
feit, dat de knaap geld had uitgedeeld aan
de overige leerlingen, is komen vast te
staan, dat wel meer geld door den jongen
zal zijn weggenomen.
Boaz-bank te IJ muiden.
Onder de inleggers van de Coöp. Spaar
en Voorschotbank „Boaz" te IJmuiden,
welke geheel op zichzelf staat als plaat
selijke spaarbank en geen connecties heeft
met andere gelijkluidende banken elders,
was reeds langen tijd ontevredenheid ont
staan over het feit, dat bij opvragingen het
bestuur slechts een gedeelte van bet op
gevraagde ter beschikking kon stellen.
Deze ontevredenheid werd nog aange
wakkerd door een zeker wantrouwen we
gens het uitblijven van eenig financieel
overzicht of ledenvergaderingen geduren
de de laatste jaren. Op initiatief van eeni-
ge spaarders werd een paar weken gele
den een vergadering bijeen geroepen, waar
enkele aanwezigen den vreemden toestand
bespraken en wantrouwen tegen het beleid
van het bestuur geuit werd. Als resultaat
van deze vergadering kwam een commis
sie van drie leden tot stand, welke met
het bankbestuur in verbinding zou treden
om den wensoh der spaarders kenbaar te
maken, dat een groote vergadering van
spaarders zou worden bijeengeroepen, al
waar het bestuur verslag zou uitbrengen
over haar doen en laten en een volledig
overzicht zou geven van den toestand van
zaken.
Donderdagavond heeft deze vergadering
plaats gehad te IJmuiden, waar ongeveer
150 personen aanwezig waren.
De voorzitter van het bestuur gaf een
overzicht over de moeilijkheden waarmee
het in de laatste jaren te kampen heeft
gehad. De crisistoestand was oorzaak, dat
de inlagen vrijwel achterwege bleven, doch
de opvragingen grooter werden.
Aan de mededeelingen van den voorzit
ter kan worden ontleend, dat de vorde
ringen rond f 56.000 en de schulden
f 54.500 bedragen. Ofschoon het overschot
volgens de boeken f 1500 moet zijn, zal er
niet op gerekend kunnen worden, dat alle
vorderingen voor de volle 100 pet zullen
te incasseeren zijn. Slechts bij een lang
zame liquidatie, waarvoor een tijd van
drie jaar gesteld moet worden, kan ver
moedelijk de helft van het kapitaal wor
den gered. Bij een dadelijk ingaande
schuldvereffening, dus door een faillisse
ment, zullen de spaarders op een uitkee-
ring van hoogstens 25 pet. of nog iets
minder kunnen rekenen.
De besprekingen waren zeer opgewon
den. Het resultaat van de samenkomst
was, dat een commissie van vier leden be
noemd werd, die een onderzoek in de boe
ken zal instellen.
Afwijkende van de regeling voor 1935.
Voor oogst 1936 slechts standaard
monsters voor drie eerste kwaliteits
klassen.
Naar men van bevoegde zijde mede
deelt, zullen binnenkort eenige ministe-
riëele beschikkingen worden afgekondigd
beü effende steunmaatregelen voor erw
ten en lange bruine boonen van de oogst
1936. Voor groene erwten (waaronder
kroon-erwten en schokker-erwten), zal,
evenals dat voor den oogst 1935 het geval
was, door middel van een denaturatie-
steun, de markt van een overmatig aan
bod van consumptie-erwten kunnen wor
den ontlast, terwijl ook erwten van min
dere kwaliteit wederom voor steun in
aanmerking zullen komen.
De wijze, waarop deze steun zal wor
den verleend, wijkt echter eenigszins af
van die, welke voor erwten van den oogst
1935 werd toegepast.
Waren de groene erwten van den oogst
1935 ingedeeld volgens 4 kwaliteitsklas
sen, waarvoor de standaard-monsters A,
B. C. en D waren vastgesteld, en waar
van de richtprijzen resp. op f 9, f 8.50, f 8
en f 7.50 per 100 kg. waren bepaald, voor
oogst 1936 zullen slechts standaardmon
sters voor de 3 eerste kwaliteitsklassen
worden vastgesteld. De richtprijzen voor
deze klassen blij ven op f 9, f 8.50, f 8 per
100 kg. gehandhaafd. Doch teneinde een
meer geleidelijken overgang mogelijk te
maken, zal de mogelijkheid worden ge
opend, tusschenklassen vast te stellen,
waardoor b.v. voor erwten welke niet vol
doen aan het standaardmonster A, doch
welke iets beter zijn dan erwten van het
standaardmonster B, een iets hoogere
steun gegeven zal kunnen worden dan
voor in klasse B ingedeelde erwten.
Een standaard-monster D zal dus niet
worden vastgesteld. Dit beteekent echter
niet, dat erwten van een dergelijke kwali
teitsklasse (de minder goedo erwten) niet
voor steun in aanmerking komen. Voor
deze erwten zal, wanneer zij' gezond en
behoorlijk geschoond zijn (boerenschoen)
eveneens een denaturatie-vergoeding wor
den gegeven gebaseerd op een richtprijs
van f7.50 per 100 kg. Tegen dezen richt
prijs zullen niet alleen groene erwten en
schokker-erwten, maar alle soorten erw
ten, mits zij: aan bovengenoemde eischen
van gezond en boerenschoen voldoen,
kunnen worden gedenatureerd. De erwten
van deze kwaliteit, mits zelf geteeld, zul
len slechts gedenatureerd kunnen worden
door de telers. Erwten van de andere
kwaliteitsklassen kunnen slechts door de
handelaren worden gedenatureerd. Voor-
loopig zal niet worden overgegaan tot het
vaststellen van kwaliteitsklassen voor
schokkererwten, doch evenals het vorige
jaar zal voor schokkererwten, en lange
bruine boonen steun worden verleend,
doordat de Nederlandsche akkerbouw--
centrale de bevoegdheid zal hebben van
de daarvoor in aanmerking komende ge-
organiseerden wederom voorraden tegen
de richtprijzen af te nemen. Hierbij: wordt
er weer van uitgegaan, dat de richtprijs
Ygor goede schokkers en lange bruine boo
nen f 10.50 per 100 kg. bedraagt.
Evenals voor den vorigen oogst zullen
bij' denaturatie monsters van de te dena-
tureeren partijen worden getrokken, op
basis waarvan de erwten in een kwaliteits
klasse worden ingedeeld en de steun
wordt vastgesteld. Tegen de indeeling kan
men in beroep gaan bij1 het dagelijksch
bestuur van de Nederladsche akkerbouw-
centrale (herclassificatie), waarhij1 het
aanbeveling verdient, hij de denaturatie
door den opzichter een monster te laten
verzegelen en dat te bewaren.
Wanneer blijkt, dat de telers op de
markt voor hun producten den richtprijs
niet bereiken, heeft de Nederlandsche ak-
kerbouwcentrale het recht, tot verbetering
van de markt en van den afzet, prijsrege-
lend op te treden door zelf te knopen.
Roomijs.
Het Zuivelbureau te 's Gravenhage
deelt mede:
Niet lang geleden gold het gebruik van
ijs nog als een versnapering zonder meer,
hoofdzakelijk geschikt voor kinderen op
heel warme dagen. Veel waardeering had
men er niet voor, omdat het zuiver al8
lekkernij en niet als een opwekkend voe
dingsmiddel werd beschouwd.
De naar Amerikaansch voorbeeld inge
richte snelbuffetten, sodafountains, sand
wich corners en hoe deze lunchroom-af-
deelingen nog meer mogen heeten, hebben
het ijs gebruik sterk bevorderd; men ging
het mengen door dranken, waarbij zelfs
goede resultaten verkregen werden met
heel eenvoudige en goedkoope mengsels,
die haast in elk gezin gemaakt kunnen
worden, chocolademelk, limonadesiroop,
koffiemelk b.v. en presenteerde het bij
Vruchten, noten, nougat of gember (in
een glas opgediend) of at het als smake
lijk, goedkoop en voedzaam nagerecht.
Bevat ijs dan voedingsstoffen? Onge
twijfeld, en vooral róómijs, omdat dit een
zeer bijzondere plaats inneemt. Het con-
sumptie-ij'sbesluit van 9 Mei 1935 toch
schrijft voor, dat róómijs tenminste 12
pet. melkvet moet bevatten. De volgende
nieuwe, maar eenvoudige combinaties
verdienen de bijzondere belangstelling
voor jong en oud:
Abrikozenmoes over en dóór roomijs
met een paar biscuits.
Róómijs met noten en honing.
Róómijs met gekruimelde bitterkoekjes.
Róómijs met stukjes banaan.
Pudding met róómij's (en vruchten).
Róómijs met zéér stijfgeslagen eiwit en
suiker.
Enkele recepten.
Gevulde meloen. Van den me
loen een kapje afsnijden aan den kant
van den steel. Het zaad verwijderen, het
vruchtvleesch met een lepel uitscheppen
en in stukjes snijden. Blauwe druiven
schillen, de pitten er uitnemen, perziken
schillen en in kleine stukken snijden. Al
deze vruchten luchtig door elkaar roeren
onder toevoeging van wat strooi- en poe
dersuiker. Het mengsel in den meloen
doen en ongeveer een deciliter witte wijn
erin gieten. Minstens een uur laten staan
en in dien tijd de bovenste vruchten een
paar keer met het vocht bedruipen. Het
afgesneden kapje erop zetten tot men den
inhoud wil gebruiken.
Tomatenpudding. Anderhalf
pond groote, rijpe tomaten, 3 ons suiker,
de schil en het sap van een citroen, 18
a 20 blaadjes roode gelatine, driekwart
liter water.
De tomaten worden schoongemaakt, ge-
wasschen en zacht gekookt met het water,
de citroenschil en daarna door een paar
denharen zeef gezeefd. Daarbij voegt men
de opgeloste gelatine, het citroensap en
de suiker en mengt alles goed dooreen.
D'an stort men de pudding in een steenen
puddingvorm. Men eet deze pudding koud
met vanillesaus.
Tomatensoep. Acht rijipe tomaten,
60 gram boter, een ui, een klein stukje
laurierblad, 6 peperkorrels, 20 gram
bloem, een liter geurige bouillon, 3 eier
dooiers, enkele druppels citioensap.
Breng de in stukken gesneden tomaten
met wat water, boter, kruiden en den ui
te zamen aan de kook. Voeg de bouillon
en de aangemengde bloem toe, laat alles
met elkaar een kwartier koken, doe daar
na de soep door een zeef en voeg voor
zichtig de geklopte eierdooiers en' bet ci
troensap toe.
Bouillon en eierdooiers kunnen worden
vervangen door meer boter aan de soep
toe te voegen. Men moet dan echter de
soep binden met maizena of een andere
meelsoort en de bouillon vervangen door
water. (Hbld.)
Vla van bananen en si
naasappels. Een halve liter melk,
een ei, 25 gram maizena, 75 gram suiker,
2 bananen, 2 sinaasappels.
De melk aan de kook brengen, het ei
met de suiker en de maizena roeren, tot
een gladde massa. Hierbij! langzamerhand
de kokende melk gieten. De vla al roeren
de even laten doorkoken tot ze gebonden
en vrij! dik is. Eén sinaasappel uitpersen
en een banaan fijn wrijven en beide door
de vla roeren. De andere sinaasappel en
banaan in stukjes snijden.
Desverkiezend kan men door de vla al
leen de eierdooier gebruiken en het eiwit
stijf kloppen en voor het garneeren van
de vla gebruiken.
Een glimmende achterbaan.
Wanneer de achterbaan van een blauwe
of zwarte japon eenmaal door het zitten
op een houten stoel of bank glimmend
is geworden, valt er betrekkelijk weinig
aan te doen. Men kan de baan afwrijven
met een zachte wollen lap, die tevoren
in zwarte koffie werd gedoopt, waaraan
men een scheutje ammonia heeft toege
voegd. Wanneer men daarna den rok aan
den verkeerden kant opstrijkt, valt er
inderdaad een goed resultaat te boeken,
dat echter meestal niet van langen
duur is.
HOE BALD DE PLANT VERDIENDE
TOEN MOEDER ZIEK WAS.
Buurvrouw was ook blij toen ze het
hoorde; wat zou Moe opkijken, als ze
daar ineens allemaal 'binnenkwamen.
Brammetje zat nog achter op de bleek
toen Mientje bij buurvrouw kwam; die
moest het ook weten. „Hei, Bram," riep
ze heel hard,, „we gaan naar de stad,
naar Moe met een auto!"
„Wat? Wacht even, ik kom al," gilde
Brammetje, toen hij zag dat z'n zusje al
weg liep, „waar is ie dan?"
„Wie?" riep Mientje van het weggetje,
want ze moest weer gauw naar huis.
„Nou de auto, waarzoo dan?" Bram-
metjes stem klonk al angstig, want hij: zèg
de auto niet.
„Nee," lachte Mientje, die het ineens
begreep, „nu niet, mórgen; kom maar
gauw mee, dan zal Vader het wel vertel
len."
Daar kwam Bald ook al aan, nog vol
van het nieuws van Japie, maar toen hij
hoorde wat vader vertelde, vergat hij!
Japie voor een oogenblik.
Naar Moe, o wat was dat fijn, en dan
nog wel in een auto; jammer dat het zoo
lang duurde tot morgen; vanavond nog en
vannacht, maar dan sliep hij; dat ging
wel gauw, en dan morgenochtend, 's Za
terdags hadden ze geen school, en dan
eindelijk was het morgenmiddag en dan
zouden ze gaan.
Ze dansten door de kamer van plezier.
Vader had moeite om ze weer rustig te
krijgen en waarschuwde dat, als ze mor
gen ook zoo druk waren er niets van kon
komen.
Dat hielp wel een beetje; stel je voor
dat er een van hen thuis moest blijven,
nee, dat wilden ze geen van allon.
„Mag ik m'n Zondagsche jurk aan?"
vroeg Mientje, „en ik m'n Zondagsche
pak?" liet Bram er dadelijk op volgen.
„Ja, dat denk ik wel; jullie moeten er
netjes uitzien, als je in de auto meegaat,
en in het ziekenhuis natuurlijk ook."
„Mogen we ook wat voor Moe mee
nemen?" vroeg Bald, „een cadeautje of
zoo?"
„Bloemen natuurlijk", zei Mientje, dat
neem je altijd voor zieke menschen mee,
wist ze, „dat mag toch wel, he vader?"
„Ja dat kunnen we wel doen, Bald,
we moeten straks maar eens bij Rekke
gaan kijken, misschien dat hij nog wel
wat moois voor Moe heeft."
Bald kreeg een kleur als vuur; maar
dat zag vader niet. „Mag ik óók mee
voor de bloemen?" vroeg Mientje direct.
„Dat zullen we straks nog wel eens
zien", antwoordde Vader, hij was bezig
het brood te snijden, maar het mes wilde
er niet door.
Brammetje had er al even naar zitten
kijken en nu schaterde hij het uit.
„U doet het met den verkeerden kant,
met den rug!"
Ja, nu zag Vader het ook; hij was
heusch een beetje van streek nu ze zoo
ineens naar Moe zouden gaan.
Bald was onrustig toen afgesproken
was, dat Mientje met Vader mee zou gaan
naar Rekke; als Rekke er nu maar niets
van vertelde, dat hij om de plant was
geweest, en zelf het geld er voor wilde
verdienen.
Misschien kon hij er nog wel even naar
toe voor ze weg gingen, maar Vader zei
na het eten, „Bald blijf jij nu bij Bram,
dan gaan wij eerst naar wat moois
kijken."
Wat scheen het lang te duren eer ze
terug kwamen; maar eindelijk, daar
kwamen ze aan. Zou Rekke het hebben
verteld?
Mientje deed een opgewonden verhaal
over de bloemen, die zo gekocht hadden,
anemonen, allemaal verschillende kleuren,
zoo prachtig, ze waren nu nog in knop
en Rekke had verteld dat ze heel lang
goed bleven.
Hij had ook wel planten, maar die
waren zoo duur, een mooie azalea..."
Verschrikt hield Mientje op, dat had
ze nu juist niet willen zeggen, omdat
het zoo vervelend was voor Bald.
Bald was ook geschrokken, zou Rekke
nu toch?
Maar Vader ging al verder", ja die plan
ten waren wel wat te duur, misschien
kan dat later nog wel eens. Vader deed
ook maar net of hij niet zag, dat Bald
zoo'n kleur had gekregen, en Bald be
greep nu wel dat Rekke er niets van
verteld had.
Ze waren allemaal al vroeg op, den
volgenden morgen.
Er was nog heel wat te doen nu ze
vanmiddag naar het ziekenhuis zouden
gaan en al deed buurvrouw wel veel,
Vader had gezegd, dat ze zelf ook flink
moesten meehelpen.
Mientje deed eerst de voorkamer. Het
was er wel niet vuil want ze waren er
de heele week niet in geweest, maar voor
den Zondag moest ze toch het kleed en
het zeil wat aanvegen en alles stof af
nemen.
Het vegen viel niet mee, maar stof
afnemen deed ze graag.
Vooral het kastje met de mooie spulle
tjes, zooals Moe dat altijd noemde. Ieder
vaasje en poppetje, dat ze had afgeno
men werd op tafel gezet. Dat moest ze
erg voorzichtig doen, want er waren heel
teere bij; die twee meisjes met de bloe
menmand hadden zulke dunne beentjes,
dat je ze wel zoo door kon breken en
de hengel van den visscher was ook erg
dun.
(Wordt vervolgd.)