DE ZEEUW
ALS DE LIEFDE RIJPT
Jhr mr A. W. L TJarda v. Starkenborgh Stachouwer
benoemd tot Gouv.-Generaal van Ned.-lndië.
Uit de Provincie.
TWEEDE BLAD
Spanje, Frankrijk en België
in communistisch
vaarwater geraakt.
U oiyk e£
Wee Akk&iÉfe
ibuft :^l'Xmuw€Kovuiommi'
zelfs 'het verwijt niet bespaard, zijn hoofd
te hebben verloren.
Maar Kamiel Huysmans is te Antwer
pen al evenzeer als Leon Blum te Parijs
de gevangene van Moskou en de commu
nisten.
'D'e socialistische leiders hebben hun
aanhangers niet meer in de macht. Los
geslagen van de vaste ankers van sociaal
democratie, zijn de stakers op drift ge-
slagen. Gretig hebben de communistische
leiders en agitatoren daarvan gebruik
gemaakt dit losgeslagen sociaal—demo
cratisch flottilje aan hun bolsjewistische
ducdalven te meeren. Hoezeer Moskou
ook achter de Antwerpsche havenstaking
zit, blijkt wel het allerbest uit het feit, dat
de Antwerpsche politie twee Nederlan
dera heeft gevangen genomen, bekende
communistische agitatoren, die druk
doende waren, de Belgische havenarbei
ders op te hitsen.
Moskou grijns*
België is nog in een ministeriëele cri
sis verward. Wie ook het nieuwe kabinet
zal vormen, zeker is echter, dat daarin
socialistische ministers zitting zullen heb
ben, ministers dus, die al evenzeer met
communistische ketenen zullen zijn ge
bonden, zooals met de socialistische mi
nisters in het Fransche kabinet-Blum het
geval is.
Quo Vadis?
Geep mensch in Frankrijk en België
kan zeggen in welke richting zich de
moeilijke toestanden in beide landen zul
len ontwikkelen. Men vermoedt het slechts
en hoopt alleen nog, dat die vermoedens
niet bewaarheid zullen worden.
Maar voor uw land, dat nog geen soc.-
democratische ministers heeft gekend,
alleen burgemeesters en wethouders, leden
van gedeputeerde staten en andere gezag
hebbers en autoriteiten van socialistische
huize bezit, is het gebeurde, eerst in
Spanje, vervolgens in Frankrijk en thans
ook in België, toch wel een vingerwijzing
voor hetgeen aan Nederland të wachten
staat, indien uw ministerie-Colijn mocht
vallen, om plaats te maken voor een mo
gelijke coalitie tusschen Roomsch-Katho-
lieken en Sociaal-Democraten.
Aalberse zal dan spoedig bemerken, dat
de Katholieke arbeiders dan aan zijn
greep zullen ontglippen, Albarda zal zijn
socialistische arbeiders zich van hem zien
afwenden, redding zoeken bij de commu
nistische leiders De Visser en Wijn
koop.
Dat is geen denkbeeldig gevaar, doch
onvermijdelijk, gelijk de loop der dingen
in Spanje, Frankrijk en België heeft
aangetoond.
Daarom scheen het mij wenschelijk uw
landgenooten er op te wijzen, wat ook in
Nederland zal gebeuren, indien het minis
terie 'Colijn eens zou vallen.
Slechts één partij zal daarbij' baat vin
den: de communistische!
■Uit deze correspondentie blijkt weer
overduidelijk de noodzakelijkheid van
principieele politiek.
Laat ons Anti-revolutionaire en Chr.
Historische publiek, toch wakker zijn. En
waakzaam
(Nadruk verboden.)
Hevige brand te Clinge.
Gisternacht is hier een tweetal landbouw-
sc'huren, resp. van den heer J. de Burger
en den heer Weemaes door tot nog toe
onbekende oorzaak in vlammen opge
gaan. Een groote hoeveelheid vlas en
eenig vee kwam in de vlammen om.
Ten gevolge van de groote hoeveelheid
brandbaar materiaal in den vorm van
bewerkt en onbewerkt vlas greep het vuur
razend snel om zich 'heen, zonder dat iets
kon worden uitgericht, daar de gemeente
Clinge geen brandweer bezit. D'e brand
was ontstaan in de schuur van den heer
Burger en breidde zich vandaar uit tot
die van den heer Weemaes, welke even
eens geheel in vlammen opging. La totaal
kwamen 5 stuks vee in de vlammen om.
De verzekering dekt gedeeltelijk de
schade; de groote partij' vlas was niet
verzekerd.
Ontslag burgemeester
van Gad zand. Bij1 Kon. besluit is
aan I. Erasmus, op zijn verzoek met in
gang van 19 Juli 1936 eervol ontslag ver
leend als burgemeester der gemeente
Cadzand.
i Middelburg. Verboden ter
rein. Het is zeer gewenscht, er eens
met klem op te wijzen, dat het verboden
is op 'het gras van den Westelijken ha-
vendijk, loopende vanaf de gemeentelijke
zwemschool in de richting Veere te zit
ten of te liggen, omdat het gras door het
Rijk verpacht is en de pachter beschermd
is door art. 460 wetboek van strafrecht
Men zij dus gewaarschuwd en zoeke
andere plekjes uit als 't mooi weer wordt,
want de Rijkspolitie 'heeft ter zake reeds
processen-verbaal opgemaakt.
Vereen, tot het bezoeken
der armen. Aan het tachtigste ver
slag van de Vereeniging tot het bezoeken
der Armen over 1935 (92e jaar van haar
bestaan) ontleenen wij het volgende: In
de samenstelling van het bestuur en in
het college van leden-wijkbezoekers kwam
geen verandering.
Door wijlen mevr. Snouck Hurgronje-
van der Bilt werd aan de Vereen, een
hedrag van f 500 gelegateerd, welk le
gaat met groote dankbaarheid is aan
vaard.
In het afgeloopen jaar werden geen
gezinnen of alleenwonende personen
nieuw ingeschreven; het getal reeds in
geschreven aanvragers bedroeg 38, dat
der aanvragen 417, wat resp, 7 en 79
minder was dan verleden jaar.
Dë uitgaven daalden van f2215 tot
f 2134, doch toch is men er niet in ge
slaagd, de rekening sluitend te maken.
Dit is wel een droevig verschijnsel. Al
heeft de vereeniging met andere vereeni-
gingen gemeen, dat zij met geldelijke zor
gen te kampen heeft, zoo weegt dit voor
deze vereeniging dubbel zwaar, omdat zij
zich ten doel stelt, de zorgen van hen, die
in stilte armoede lijden, te verlichten, en
derhalve anderen het slachtoffer worden
van hare onmacht.
Dat het bedrag der jaarlijksche bijdra
gen steeds achteruit gaat, is niet slechts
te wijten aan vertrek of overlijden van be
langstellenden, doch voornamelijk ook
aan het feit, dat niet meer als voorheen
het gebruik bestaat, dat zij, die zich te
Middelburg vestigen, als contribuant toe
treden. Wel wordt hun steeds een intee-
kenlijst aangeboden, doch velen geven
haar oningevuld terug. Dit geeft de di
rectie aanleiding allen op te wekken de
nieuw aangekomen personen te wijzen op
het belangrijke doel der vereeniging en
hen op te wekken de vereeniging met een
jaarlijksche bijdrage^ te steunen.
Goes. Gisteren had onze stadgenoot M.
Driedijk het ongeluk met zijn racofics
waarmee hij' deelnam aan de kampioens-
ritten van Nederland, te Hoogerheido zoo
ernstig te vallen, dat hij met een gebro
ken arm, gebroken sleutelbeen en een
ontwrichten schouder in het ziekenhuis
te Bergen op Zoom moest worden opge
nomen.
Kloetinge. A.s. Woensdagavond plm.
8,15 u. hoopt bij gunstig weer de Chr.
Mondacc. Ver. „Inter Nos" een concert
te geven in de Muziektent op het Markt
veld, alhier.
Het programma luidt: 1. Inter Nos-
marsch; 2. Walzer-melodieën; 3. Anny,
marsch; 4. Versmade) Liefde, wals; 5.
Officier of the Day, marsch. Pauze. 6.
Retour de Liege, marsch; 7. Wiener Pra-
terleben, wals; 8. Sterke Longen; 9. Im
Rosenduft; 10. Feestmarsch; 11. Finale.
lerseke. Ten nadeele van den oester-
kweeker Ph. Bom zijn Zondagavond 12
stuks zeeften met kleine panoestertjes
ontvreemd. Zes leege zeeften dreven tegen
de zandplaat. Een schade van ongeveer
f 300. De politie onderzoekt de zaak.
Het pand hoek LepelstraatVier-
straat, voorheen eigendom van den heer
S. Bakker, is in andere handen overge-
VAN
DiNSDAG 9 JUNI 1936, Nr 210.
KOMT STRAKS OOK NEDERLAND
AAN DE BEURT?
Antwerpen, Juni 1936.
„D'e door Uzelf opgeroepen gees
ten zullen U overweldigen!"
Naar aanleiding van de laatste stakings-
onlusten in West-Europa meldt een bij
zondere correspondent:
Wat zich thans in Spanje, Frankrijk
en België voltrekt, is allerminst een toe
val. Het zijn de groote manoeuvres voor
de wereldrevolutie in communistischen
geest. Het zijn stuk voor stuk zorgvuldig
voorbereide zetten op het internationale
schaakbord. In den schaakwedstrijd, die
gansch de wereld als inzet heeft en waar
bij de prijs bestaat uit geheel de mensch-
heid, zijn drie deelnemers: Stalin, Mus
solini en Hitler.
Voorloopig heeft Stalin de beste kansen
het spel te winnen. Mussolini immers
heeft het veel te druk met de stichting
van het nieuwe Romeinsche wereldrijk,
geschoeid op dezelfde leest, waarop twin
tig eeuwen geleden Julius Caesar het oude
Romeinsche imperium heeft gegrondvest.
Hitler verweert zich naar drie zijden te
gelijk, tegen de binnenlandsohe moeilijkhe
den in het Derde Rijk; tegen het op eigen
veiligheid bedachte Frankrijk, dat zich
het vredesverdrag van Versailles reeds
heeft zien ontglippen en vreest, dat straks
ook de Geneefsche Volkenbond in stukken
en brokken zal vallen; tegen den Russi-
schen reus, die in het begin van den we
reldoorlog Oost-Pruisen als met 'n stoom
wals heeft geplet.
Mussolini eenerzijds, Hitier anderzijds,
de een door de overweldiging van Ethio
pië, de ander door de onmeedoogende
hardheid van het Duitsche nationaal-so-
cialisme, hebben in de geheele wereld een
slechte pers. In Londen en Parijs, in
Stockholm, Oslo, Kopenhagen, Weenen,
Boedapest en 's-Gravenhage voelt men
weinig voor de door Mussolini en Hitier
gevolgde tactiek. Weenen en Budapest
mogen zich misschien, uit politieke en
economische overwegingen, nog ietwat tot
Mussolini aangetrokken gevoelen, voor
Hitier deinst men aan de Donau toch heel
scherp terug.
Stalin krijgt vrij spel.
Daardoor krijgt Stalin vrij' spel. En,
men moge het met de Moskousche metho
des eens zijn of niet, ieder zal moeten er
kennen, dat Stalin en zijn afgezant Lit-
winoff het spel op voortreffelijke en mees
terlijke wijze weten te spelen. Zelfs de
grootste tegenstander van Sovjet-Rusland
zal hebben te erkennen, dat Stalin op het
oogenblik de beste troeven in handen
heeft. Dom is hij, die zijn tegenstander
onderschat, want men kan een tegenpartij
beter over- dan onderschatten, omdat on
derschatting uiteindelijk steeds op eigen
nederlaaag zal moeten uitloopen.
Hopeloos verdeeld als de tegenwoordige
wereld nu eenmaal is en ongelukkiger
wijze voor een groot deel vervallen van
't Chr. geloof, bezit de verdwaasde wereld
en mensch'heid geen vasten grondslag meer
om verder op door te bouwen. Juist dat
verschijnsel maakt het zoo gemakkelijk
verklaarbaar, waarom Stalin met zijn po
litieke zetten op 't internationale schaak
bord zoo'n overweldigend succes heeft.
Over den cha0s in Spanje waagt bijna
niemand in West-Europa -meer 'n eenigs-
zins gefundeerd oordeel te vellen. De cij
fers spreken hier boekdeelen: In den tijd
van 16 Februari tot 4 Mei vielen er 121
dooden en 606 gewonden; bestormd wer
den 199 gebouwen; 106 kerken werden
verbrand; 38 stakingen, 53 'bomaanslagen
en 99 overvallen vonden er plaats.
Maar Frankrijk is dichterbij, meer be-
FEUILLETON.
Uit het Engelsch.
19)
Ze glimlachte tegen Jacob en knikte
met haar donkere hoofd. Zijn vingers gle
den over de gele toetsen, en toen de eer
ste zachte accoorden kwamen aanvloeien
door de stilte, die gedaald was over de
luisterende menschen, schokte Romney
°P.
Hij kende het lied. Het was zijn eigen
vers!
Hij kende de woorden die volgen zou
den, woorden die hij zelf 'had geschreven
en geschonken aan het meisje, dat ze nu
zou gaan zingen.
Het was een afscheidslied, en zij be
doelde het voor hem. Rhoda was haar ge
hoor vergeten, ze was ook Romney ver
geten, die 'haar hart nog beroerde, hoewel
ze steeds haar uiterste best deed het voor
hem te verbergen.
Haar klankvolle stem rees en daalde en
het publiek volgde haar met ingehouden
adem, terwijl Jacob's vlugge vingers snel
gleden over de piano. Hij speelde zijn
eigen gecomponeerde melodie in zielsver
Bij Koninkl. Besluit is benoemd tot
Gouverneur-Generaal van Nederlandsch-
Indië, Jhr Mr A. W. L. Tjarda van
Starkenborgh Stachouwer, Hr. Ms. bui
tengewoon gezant en gevolmachtigd
minister bij de Belgische en Luxemburg-
scbe hoven te Brussel.
Omtrent den nieuwen landvoogd wordt
aan de N. R. Grt. gemeld
Jhr Mr A. W. L. Tjarda van Starken
borgh 'Stachouwer, wiens benoeming tot
gouverneur-generaal van Indië vandaag
bekend is gemaakt, heeft reeds een schit
terende carrière achter den rug. En op
iederen post, die hem werd aangewezen,
wist hij zich te onderscheiden. Hij begon
zijn openbare loopbaan als praeses van
het Groningsche studentencorps. En als
zoodanig is 'hij nog niet vergeten.
Hij koos de diplomatieke loopbaan. Niet
geheel naar den smaak van zijn vader,
die in den veelbelovenden zoon stellig een
waardig handhaver zag van een familie
traditie in dienst van de provincie Gro
ningen; maar daarom niet minder tot
voldoening van dien vader, waartoe het
aanzien, dat de zoon in zijn jonge loop
baan reeds spoedig verwierf, alle aan
leiding gaf.
Minister van Karnebeek, met zijn
scherp onderscheidingsvermogen voor in
tellect, had hem weldra uitverkoren on
der de jonge diplomaten. Mr van Star
kenborgh werd algemeen secretaris van
onze belangrijke delegatie op de conferen
tie van Washington, voor de vraagstuk
ken van den Grooten Oceaan. Deze post
moet een voortreffelijke voorbereiding
zijn geweest voor de taak, die 'hem nu
ten deel is gevallen, en waarvan hij toen
in 't minst niet heeft kunnen droomen.
Want daar kwamen alle groote vraag
stukken van het Verre Oosten grondig
in behandeling. En onze delegatie had
daarbij de positie van Nederlandsch In
dië in dat reusachtige internationale com
plex, voortdurend in diepe beschouwing
te nemen.
Kort daarop, op de conferentie van
Genua in 'het voorjaar van 1922, was
Jhr van Starkenborgh wederom secre
taris onzer delegatie. Het was toen reeds
in ons diplomatieke corps geen geheim
meer, dat deze nog zoo jonge diplomaat
voor hooge posten in ons departement van
buitenlandsche zaken bestemd' was.
kend, velen onzer hebben het land be
reisd, tal van menschen hebben er korter
of langer tijd gewoond.
De stijgende onrust onder bet Fransche
publiek blijkt uit de belegering door ang
stige huismoeders van de magazijnen in
levensmiddelen. Iedereen slaat voorraden
in, vreezende, dat er morgen niets meer
te verkrijgen zal zijn.
Parijs en de banlieue zijn niet rose,
maar vuurrood getint. Wat Parijs en om
geving heden vertellen, stamelt de rest
van Frankrijk morgen na. Parijs is voor
tal van min of meer gefortuneerde vreem
delingen de Lichtstad bij uitnemendheid,
de stad van pret en vermaak. Dat zijn de
menschen, die van Parijs slechts de groote
boulevards, Montmartre en Montparnasse
kennen. Parijs is nochtans voor den Pa-
rijzenaar en den Franschman meer dan
oord van vermaak. Parijs met de banlieu
vormen bet grootste centrum der Fran
sche nijverheid. Parijs regeert niet slechts
Frankrijk, het domineert in ieder opzicht
over het geheele land. Het is niet alleen
maar de stad, waar de regeering zetelt,
waar de schoone kunsten worden beoe
fend, het is de stad der duizenden zwoe
gers, die de tallooze fabrieken, in een
breeden kring rondom Parijs gelegen, 'be
volken en daar hard werken voor een loon
dat door de stijging der prijzen der eerste
levensbehoeften, slechts een karig bestaan
verschaft.
Zoo is het te verklaren zij het aller
minst te vergoeilijken dat op de groote
fabrieken in Frankrijk de roode vaan is
gehescben, dat de stakende arbeiders zich
in die fabrieken hebben verschanst, dat
de regeering niet wil ingrijpen, omdat zij
niet tegen den groeienden invloed van
Moskou',s agenten opgewassen is.
De zoo juist heengegane Fransche mi-
rukking.
Hij wist het zelf nauwelijks, hoe teer
en hoe liefelijk zijn improvisaties waren.
Nimmer had Rhoda zóó voor haar
eigen volk gezongen als nu en toch zong
ze zonder zichzelf daarvan bewust te zijn
voor den liefhebbenden jongeman, die
daar zat op de achterste bank.
Toen kwam 'het laatste vers, dat klonk
als een droef afscheid voor altijd en het
meisje zong het met heel haar bewogen
ziel, terwijl de muziek verklonk als een
wanhoopskreet, en dan weer aanruischte
in kalme berusting.
Even bleef het publiek stil en ontroerd,
totdat eensklaps een onstuimig' handge
klap losratelde.
Maar Rhoda wenschte niet terug te
keeren. Uitgeput en bleek stond ze in het
kleine zijkamertje.
Onderwijl verliet Romney zijn plaats
en verdween ongemerkt naar hui ten.
Er was niemand te zien en hij schreed
ongeduldig op en neer in de verlaten
straat, ongeduldig het eind van het con
cert afwachtend, wanneer hij het meisje
voor zich alleen zou hebben, indien ze ten
minste niet weigerde mee te gaan. Toen
hoorde hij plots opnieuw zingen en met
ontbloot 'hoofd stond hij te luisteren in
het portaal. Daarna verdween, hij stilletjes
naar de zijdeur, waaruit hij wist dat ze
Daarbij was hij een figuur, die zich
allerminst naar voren drong. Hij is van
een nuchteren eenvoud, vol frissche be
langstelling en vol zelfvertrouwen. Door
goede Groningsche rondheid, door onge
kunstelde vriendelijkheid, ja, men mag
wel zeggen trouwhartigheid, nam hij
ieder voor zich in. Daarbij is er in het
zakelijke geen greintje weekheid in zijn
optreden. Hij is een man, die ten allen
tijde weet wat hij wil, die van geen om
wegen houdt, maar welwillend kan blij
ven, omdat hij zoo zeker is van zich zelf.
Een geboren regent.
Dit laatste heeft hij bewezen, toen bij
zijn vader opvolgde als commissaris der
provincie Groningen. De jeugdige gouver
neur regeerde met krachtige hand, maar
zonder conflicten. Men heeft te Gronin
gen later zijn terugkeer tot de diplomatie
evenzeer betreurd, als men te voren, toen
hij de diplomatie verliet, zijn weggaan
uit den dienst betreurde. Dit gold toen
als een groot verlies.
'Over het algemeen valt deze benoeming
in goede aarde.
De meeste bladen zijn het er over eens,
dat Minister Colijn, die wel zeer speciaal
bij de voorbereiding van de benoeming
betrokken was, een uitnemende keus heeft
gedaan.
De nieuwe landvoogd heeft niet alleen
rijke bestuurservaring, maar door zijn
diplomatieke loopbaan is hij ook uitste
kend op de hoogte van de vraagstukken
in het Verre Oosten.
Als een bezwaar zou kunnen worden
aangevoerd, dat de nieuwe gouverneur-
generaal niet speciaal met de Indische
toestanden bekend is.
In verband hiermede wijst het „Vader
land" er op, dat noch het zijn van Neder
landsch staatsman, noch het zijn van
kenner van Indië, op zichzelf vol
doende waarborgen vormen voor een
goede uitoefening der landvoogdij. Détail
kennis is zeker voor een gouverneur-
generaal geen hoofdzaak.
Moge voorts een niet-Indische speciali
teit alle zekere speciale Indische kundig
heden missen, hij zal zich weten te hoe
den voor speciaal Indische vooroor-
de e 1 e n. Bovendien veranderen de In
dische aspecten zoo snel, dat iemand, die
enkele jaren tevoren nog een Indische
specialiteit mocht heeten, thans 'het ge
vaar loopt te meenen, dat hij nog weet,
wa hij niet meer weten kan.
nister-president Sarraut heeft eens het
gevleugelde woord gesproken: „Het com
munisme ziet daar den vijand!" De
zelfde Sarraut heeft thans de hoogste re-
geeringspost verlaten, terwijl 't commu
nisme bezig is „la belle France" te over
weldigen.
Blum de gevangene van Moskou.
Zal de nieuwe „Président du Gonscil",
Leon Blum, in staat zijn, dat gevaar te
keeren? Het door hem samengestelde mi
nisterie is groot genoeg, maar aan al die
bekende en onbekende namen ontbreekt
eenheid; meer nog, er ontbreekt kracht
aan!
Niemand behoeft zich ook maar een
oogenbliik te verhelen, dat Blum de feite
lijke gevangene is der communisten.
Reeds thans zijn de Fransche radicalen
beangst voor het monsterverbond, dat zij
met de socialisten en communisten ge
sloten hebben.
De toestand in België.
Terwijl in Frankrijk do staking zich
over verschillende bedrijven uitstrekte,
hebben in België tot nog toe slechts de
Antwerpsche havenarbeiders het werk
neergelegd, daar de eischen der trambe
stuurders reeds waren ingewilligd.
Heel het drukke verkeer en vertier
langs de Schelde is vedwenen, alles is
met lamheid geslagen, op de langs de ka
den in eindelooze rijen staande ledige
sleeperskarren verpoozen zich de staken
de arbeiders met breedopgezette gesprek
ken over de staking en wat nu verder
staat te gebeuren.
D'e socialistische burgemeester van
Antwerpen, Kamiel Huysmans, weigert
de werkwilligen te beschermen. Men heeft
dit den eersten magistraat van Antwer
pen zeer kwalijk genomen, men heeft hem
moest komen.
„Ik ben verbazend blij, dat die akelige
Jacob bij zijn piano moet blijven", mom
pelde Romney halfluid.
Hij behoefde niet lang meer te wach
ten. De deur kraakte en het volgende
oogen'blik blikten Rboda's oogen hem ver
wijtend en toch ook verlegen aan, terwijl
ze trachtte hem te ontwijken.
Hij volgde haar direct en greep haar
arm.
„Laat mij gaan", fluisterde zij, „het is
reeds laat. Ik 'heb beloofd.ik ben erg
vermoeid en tante Martha..."
...„Weet, dat je even veilig bij mij bent
als bij haar", vulde hij aan en hield haar
staande.
„Ik verlangde je te zien, Rhoda, ik
moet met je spreken. Het moest komen,
en nu is het gekomen. Het is nog pas
„half negen."
„Maar het is donker an... ik ben maar
een arm meisje, terwijl u... mijnheer
Romney bent. Ik weet wel, wat er van
daag gebeurd is."
„Ik zou den dag van heden willen ver
vloeken." Romney knarste op zijn tan
den. „Maar er is toch niets tusschen jou
en mij gekomen. Je noemde mij Romney
de vorige week en je erkende zelf, dat
een leven van muziek en poëzie-met mij
een hemel op aarde voor je zou zijn. Heb
je me dan niet meer lief, Rhoda?"
Stilzwijgend wandelden zij langs de im-
poneerende fabrieksgebouwen, welke in
het donker van den avond dreigend op
hen neerzagen en langs het donkere
water, dat zich aan hun rechterzijde be
vond.
Bij de brug stond Rhoda stil.
„Ik heb je iets te zeggen. De vorige
week zei je, dat je geen heer wenschte
te zijn. Slechts een gewone dichter."
„En dat zeg ik nog." zei Romney som
ber. „En ik meen het ook."
„En toch, ondanks je zelf zul je nu een
heer moeten worden en o, Romney, o
Romney..."
Zij wendde zich af en verborg haar
gelaat in haar handen op de steenen
brugleuning. „En ik ben geen dame, Rom
ney. Ik zag gisteren je zuster nog, maar
ik ben niet, zooals zij. Je zou me gauw
moe zijn, het is alleen maar mijn stem,
die je bekoort. O, ik kan niet... ik kan
nooit met je trouwen."
Hij slaakte een wanhopige zucbt. „Je
bent dame genoeg voor mij", zei hij oot
moedig. „Ik wensc'h een vrouw, geen dame
Ik wensoh jou alleen. Wat mijn zuster
betreft".Hij maakte een ongeduldig
gebaar. „Sylvia trouwt eveneens met den
man, dien zij wenscht. Dat weet ik zeker.
Zij is nu reeds tot over de ooren verliefd
op Paul Scriven. Ik had het nooit van
Sylvia gedacht, maar het is toch maar de
waarheid. Je hebt van Sylvia niets te
vreeaen".
Rhoda zag hem aan met een blik, dien
hij niet begreep. Voor 'haar besef was er
geheel gteen verschil tusschen Paul Scri
ven en Sylvia Farren.
Zij wist heel zeker wat haar te doen
stond, en zich omkeerende, begon ze rus
tig tegen hem te spreken en ;het was of
klonk er een andere klank in haar stem.
„Dan is er ook nog iets anders, Rom
ney", begon ze. „Ik ga spoedig weg.
Neen", ze maakte een afwerend gebaar,
„val me nu niet in de rede, je kunt er
toch niets meer aan veranderen. Het is
reeds bijna in orde en het is alles werk
van juffrouw Philippa. O, ze is zoo goed
voor mij. Ze heeft mij geholpen met boe
ken en lessen en heel veel andere dingen.
En nu beeft ze een studiebeurs voor mij
opgescharreld en ga ik binnenkort naar
Londen. Je weet, dat ik nog wat geld heb
dat mijn vader heeft opgespaard, voor 'hij
stierf. Ik heb het nooit aangesproken,
maar nu kan ik het gebruiken. Misschien
dat het nog eens zoo ver komt, dat jij
je voor mij in het geheel niet behoeft te
schamen, maar dat zal nog wel lang du-
ren.
(Wordt vervolgd.)
