DË ZEEUW
De Dochter van den Opperrechter
Verlost van hevig
SPIT IN DEN RUG
KLOOSTERC'EM
TWEEDE BLAD
HET ADRES
A. WILKING
Voor den Zondag
Letterkundige Kroniek.
Uit de Provincie.
Wat er deze week voorviel
F E U I L LETO N
DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM
„Ziezoo, dat is achter den rug,
van mijn SPIT ben ik fijn afl
AKKER'S ORIGINEEL TER INZAQI
VAN
ZATERDAG 4 APRIL 1930, Nr 158.
BAR-ABBAS OF JEZUS.
En zij zeiden: Bar-Abbas.
Matth. 27:21.
Het woeste tooneel, dat zich voor het
rechthuis van Pilatus afspeelde en dat
zijn hoogtepunt vond in den hartstochte
lijken roep van de verzamelde Joden om
Bar-Abbas los te laten en Jezus te krui
sigen, kan wel niet anders dan een ver-
bijsterenden indruk maken.
Daar stonden naast elkaar, aan de eene
zijde Jezus, die drie jaar lang het land
was doorgegaan, goed doende en genezen
de, die gekomen was om te dienen, die
zich van alle machtsoefening afkeerig
had betoond en die dag aan dag had
gepredikt wat het volk den vrede kon
geven en het leven, en daarnaast de ruwe
volksmenner Bar-Abbas, die in een op
roer een doodslag had begaan.
Die twee mannen werden door Pilatus
naast elkander geplaatst, opdat het volk
v*- daaruit een keuze zou kunnen doen.
Pilatus meende op deze wijze het leven
van Jezus te redden. Maar hij vergiste
zich. Na een oogenblik van aarzeling
kozen de opgezweepte Joden voor Bar-
Abbas en daverde het over de gerichts-
plaats: niet dezen, maar Bar-Abbas.
En Bar-Abbas was een moordenaar.
Jezus, die gekomen was om zijn volk te
verlossen en zalig te maken, werd hier
als verlosser verworpen. Hij beant
woordde niet aan het ideaal dat men
zich had gesteld.
'Neen, dan was Bar-Abbas toch een
ander man. 'Hij had getoond den moed
te hebben den gevloekten vijand te trot-
seeren en als het moest van de wapens
gebruik te maken. Aan zulk een man had
men toch meer dan aan Jezus, die ge
toond had zachtmoedig en nederig van
hart, die zelfs toen men Hem met ge
weld Koning wilde maken, dat verhin
derd had.
Als Verlosser werd Jezus niet be
geerd.
Dan liever een Bar-Abbas, die zoo
noodig in den weg van revolutie door
bloed.en tranen zou pogen verlossing te
weeg te brengen.
Het Joodsche volk koos voor Bar-
Abbas. En Bar-Abbas was een moorde
naar.
Maar Jezus heeft ook dit deel van zijn
lijden, zijn verwerping als Verlosser, ge
duldig verdragen, en Hij' toont zich
juist daarin de Verlosser en de
Zaligmaker, die door Zijn verzoe
nend lijden en sterven een eeuwige ver
lossing heeft teweeg gebracht.
BURGERS IN NOOD
door H. M. VAN RANDWIJK.
Jong Holland snakt naar werk.
Duizenden staan gereed met de bereid
heid om door harden, toegewijden arbeid
eigen brood te verdienen, om zdch een
weg door het leven te banen, om ook dat
groote en schoone doel te bereiken: in het
Werkstuk, dat groeit onder de handen,
zijn gansche ziel te leggen.
Maar het werk dat zijj zoeken, wordt
hun niet geboden. De krachten worden
nutteloos verspild, wijl er geen gelegen
heid is tot loonenden, productieven ar
beid. Men ziet zich terzijde geschoven nog
vóór men de weelde: een eigen plaats te
hebben, heeft gekend.
Dat zijln de jongeren, die bijl den ingang
van het leven reeds stuiten op een geslo^
ten poort, op een muur die hen scheidt
van het leven dat ziji zich droomden. En
88.) o
Deze brief was zeer kort en boven
dien zoo onduidelijk, dat hij er eerst
niets van begreep. Hij las het volgende
„Herinner u alles: in 't bijzonder uw be
loften. Heb geduld. Wacht."
De brief op zichzelf deed zijn hart
sneller kloppen. Hij ontdekte of meende
tenminste te ontdekken een merkwaar
dige overeenkomst in het handschrift
van dezen brief en dat van dien, welken
hij vóór den slag van Sedgemoor had
ontvangen. Als hij' juist oordeelde, dan
had Maria Jeffreys dezen brief geschre
ven. Zij dacht dus nog steeds aan hem.
Telkens ging hij de beide brieven weer
vergelijken en werd steeds vaster er van
overtuigd, dat zij door dezelfde hand ge
schreven waren. Hij begon weer belang
te stellen in het leven en zijn hart werd
van vreugde vervuld. Als hij1 terugdacht
aan die lange vreeselijke dagen, nadat
hij haar voor de eerste maal gezien had,
begreep hij dat, terwijl het mogelijk was
haar als een spion te beschouwen, haar
gedrag toch ook anders uitgelegd kon
worden en deze verklaring begon hem
de aannemelijkste te schijnen.
het lokken van dat land, en het lied van
den arbeid, dat alles wordt in hun ooren
al heviger. Is er dan voor de handen
geen arbeid meer, voor hoofd en hart
geen taak in de ontredderde maatschap
pij? Een antwoord is er niet voor al deze
menschen, nu het leven onder den last der
vragen dreigt ten onder te gaan.
En de statistieken registreeren een beeld
van den harden nood van een volk in
koude cijfers-zonder-ziel: meer dan vier
honderdduizend werklooze mannen, die
slechts dit eene begeeren: werk, om daar
door eigen brood te verdienen; geen steun,
geen medelijden. Dit eene: arbeid voor
de handen die God tot hun taak bereidde,
maar die jaar na jaar niets dan een doel-
loozen strijd moeten voeren....
Waar de nood zóó groot is en de gevol
gen zóó hevig, kan het niet anders of op
de kunstenaarsziel moet dit beeld een
diepen indruk maken. De kunstenaar,
hij! staat immers niet buiten de rijlen van
het volk als een vreemde, het staat aan
zijln zijde, als onlosmakelijk is hij! met het
volk verbonden!
Alles in de maatschappij kraakt in de
veegen, op alle terrein ondermijning en
doodsdreiging. Het gezinsleven is niet
meer wat het zijn moet, opstand en verzet
geven den toon aan. Bittere armoede naar
lichaam en geest voor duizenden; de
angstkreet om redding blijft onbeant
woord. Zoo kan, uit den kommer van deze
duizenden, uit het lijden van den tijd
waarin hiji leeft, bij den kunstenaar
kind van zijn tijd immers ook! het epos
geboren worden waarin dit alles wordt
verklankt.
„Burgers in Nood" is zulk een epos.
Het lijden dat onze tijd zoo scherp op den
voorgrond plaatst in stad en dorp beide,
dat lijden heeft hem niet onbewogen
gelaten. Die lange rijien werklooze men
schen zijln aan hem voorbijgegaan, die
dof-geworden oogen hebben hem, een
boodschap gebracht, die angst der zielen
heeft hem heftig bewogen. Want groot is
de tijd waarin hiji leeft; groot ook in de
armoede en de ellende die hij allerwegen
ten toon spreidt!
Er zijln niet veel mooie woorden in een
roman als deze. Er is geen plaats voor
vage algemeenheden en schoonklinkende
leuzen. De werkelijkheid, en niets anders
dan deze, wordt hier gehoord. Hartstoch
telijk geschreven, zal menigeen zeggen;
maar neen, iets anders dringt zich toch
op den voorgrond: de tragiek die tot
sohreiens toe beweegt
„Burgers in Nood" is de roman van
Willem Ver doorn, twee-en-dertig jaar
oud, die ontslag krijgt na achtjarigen
dienst. Wat de werkloosheid in het leven
van dezen jongeman brengt? Veel wordt
afgebroken, ontworteld, geschonden. Er
is nog wel hou-vast, maar het lijkt zoo
ver-af; toen er werk was, ging alles een
voudig genoeg, maar als je niets te doen
hebt, zit je zóó in de knoeiEerst is
er nog de als zekerheid aangegrepen
hoop, dat er toch érgens op de wereld
wel werk moet zijh; dat móét men toch
vinden, als men er alles op zet?
Als Willem Verdoorn stempelen gaat,
beteekent dat een verandering van koers,
die al het oude doet wegvallen, waaraan
deze man bijna onder gaat, lichamelijk
en geestelijk. De ellende van dit doelloos
bestaan drukt hem zoo, ontrooft alle le
vensvreugde. Leven van wat Hleiltje, z'n
vrouw, in" een werkhuis verdienen kan,
wil hiji niet; maar om zélf de kost te ver
dienen, daartoe wordt hem geen kans ge
boden. Hij! wordt toegevoegd aan het le
ger der „geruischloozen", en dat alleen
heeft reeds veel tegen door de zuiging die
er van uitgaat. En de besmetting zet over,
ongemerkt maar onafwendbaar: opruiing,
haat, verzet, ongeloof.
De zomer begon zijn triomftocht, toen
Willem Verdoorn werkloos w'erd. Doel
loos werden die maanden versleten, en op
het eind nóg geen uitzicht op 'beter! „Zes
maanden loopt een man met de stille hoop
vóór den winter wel weer aan het werk te
zijln, hiji paait er zes zomermaanden zijln
vrouw mee en dan ineens waaien de bla
ren rond z'n kop, de dagen zijn kort ge
worden en koud en hiji is nog steeds werk
loos. De ouderen weten wat dat beteekent.
Een zomerwerklooze is een zeeman, die
nog nooit buitengaats geweest is. Hij
„Zij kan het toch niet helpen, dat zij
een dochter van dien man is," zei hij
telkens weer tot zichzelven. „Ofschoon
haar vader een onmenschelijke, bloed
dorstige schurk is, volgt daaruit volstrekt
nog niet, dat zij ook zoo is."
Hij herinnerde zich den morgen te
Harpinghey, toen de zon door het rijtuig
raampje scheen en hem een schoon,
jeugdig gelaat liet aanschouwen, zoo on
schuldig als dat van een kind. Maar wat
beteekende dat alles? Telkens herhaalde
hij de vraag, doch een bevredigend ant
woord vond hij niet.
Hij beminde haar nog steeds. Hoe hij
het zich ook ontveinsde, hij kon het niet
ontkennen. Al was zij een dochter van
Jeffreys, een spion, toch beminde hij
haar en hij gevoelde, dat hij zijn leven
zou wagen, om haar liefde te winnen,
Dit briefje deed hem besluiten, nog
langer gebruik te maken van de gast
vrijheid van juffrouw Barbara Williams
en daar te blijven wachten in de hoop,"
dat hij nog eens in staat zou zijn om te
volbrengen, wat hij zich vele maanden
geleden tot taak had gesteld. Want was
hij toén nog geen rebel, nu was hij iets
veel ergers. Als een echte Trelawney,
trotsch op zijn naam, bekend om zijn
koningsgezindheid, kende zijn toorn nu
geen grenzen, als hij dacht aan Jakobus
Stuart en diens werkuig Jeffreys.
En aldus bleef hij wachten, tot er op
heeft de naam en kent enkele termen,
maar van gevaren weet hij nog niet."
Het wordt, onder den druk van dit
alles, al moeilijker om te laten zien wat
je gelooft. Verdoorn heeft het gevoel of
hij geroepen is tot een duel tusschen het
licht en de duisternis, als hiji tegen den
stroom van ongeloof en opstand in moet
getuigen van een bezit, dat schoon ver
borgen voor het oog een stillen glans
legt over alle leed.
Met een scherpe spot hekelt Van Rand
wijk veel scheeve toestanden in de hui
dige samenleving; in een volgend artikel
hopen wij te zien, dat zijln visie op perso
nen en toestanden blijk geeft van zuiver
heid en een sterk gevoel voor de juiste
verhoudingen.
A. L. VAN OYEN.
was de verzuchting, die ik slaakte,
toen ik na het gebuik van 2 potjes
Kloosterbalsem finaal van mijn spit
af was. Niet staan, niet zitten, niet
liggen te kunnen en toch vooruit te
moeten om de boterham te verdienen.
Door de vreeselijke spit, die in mijn
stuit begon en door mijn geheele rug
trok, was ik hulpeloos als een klein
kind. Vanaf het oogenblik, dat ik den
geneeskrachtigen Kloosterbalsem aan-
wendde, begon mijn genezing. En nu
heb ik in geen 8 maanden meer een
aanval gehad" j
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen bij brand-en ó.i'i wonden
Ook ongeëvenaard als wrjjuuiddel bjj
Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/j ct. en f 1.04
Vereen, voor Ziekenhuisverpleging op
Zuid- en Noord-Beveland.
De algemeens vergadering van de ver-
eeniging voor Ziekenhuisverpleging op Z.
en N.-Beveland zal op Zaterdag 2 Mei
a.s. te Goes worden gehouden. Het be
stuur zal aan de vergadering voorstellen
over 1936 dezelfde uitkeeringen te doen
als in 1935. Weliswaar bedraagt het ver
lies over 1935 f 13675.46, wat uit het re
servefonds wordt gedekt, maar zoowel op
de algemeens vergadering van April '35
als in de buitengewone algem. vergade
ring van 28 Dec. j.l. zijn reeds maatrege
len getroffen om deze tekorten weg te
werken en in de toekomst te voorkomen,
zooals verlenging wachttijd, invoering
leeftijdsgrens en medische controle en
verhooging van de afdracht van de con
tributie door de onder-af deelingen van 80
tot 90 pet.
Het aantal leden dezer vereeniging be
droeg op 31 Dec. j.l. 33210 tegen op 31
Dec. 1934 28052.
Goes. E e n „B r o k k e n h u i s
Gisteravond vergaderde het voorloopig
comité tot oprichting van een „brokken-
■huis" voor Goes en Kloetinge, met een
aantal genoodigden van allerlei richtin
gen ook het Crisis-comité was verte
genwoordigd teneinde de gemaakte
plannen nader uiteen te zetten.
Wegens verhindering van Mevr. Ree
dijk werd de vergadering geleid door mej.
De Vries, die de aanwezigen welkom heet
te en er haar blijdschap over uitsprak, dat
zoovelen van verschillende gezindten aan
den oproep gehoor hadden gegeven.
Vervolgens werd het woord gegeven
aan Mevr. van Selms, huisleidster van
het brokkenhuis te Bergen op Zoom, die
een en ander meedeelde omtrent het nut
tige werk dat daar reeds verricht wordt.
Het doel dat met een „brokkenhuis'' wordt
zekeren avond een bode kwam, die een
pak voor hem bracht. Toen hij dit haas
tig opende, vond hij er kleeren in, zooals
door een oud man man gedragen worden:
een pruik, een pak, een hoed en een staf.
Anders niets. Geen enkel lettertje.
„Er is zeker iemand, die met mij spot
ten wil", dacht hij en toch geloofde hij
ook weer, dat deze kleeding hem niet
zonder doel was toegezonden. Niemand
zou hem zoo iets zoo maar toezenden.
Deels om zich bezig te houden, deels uit
nieuwsgierigheid paste hij de kleeren
aan, die hij had ontvangen en zóó groot
was de verandering, die hij daardoor on
derging, dat hij zichzelven nauwelijks
herkende. De donkere kleeren, het grijze
haar, de hoed, dat alles gaf hem het voor
komen van een oud man, en niet van een
vurig jongeling, die zich gevoelde als een
vogel in zijn kooi.
Hij dacht terug aan den nacht, toen hij
het huis van Henry Dugdale had verla
ten, om naar Temple Church te gaan.
Ook toen had hij zoo'n vermomming ge
dragen. Zou ze ook nog van den ouden
Puritein komen, en niet van het meisje,
aan wie hij telkens dacht
Hoe waarschijnlijk ook, toch verwierp
bij deze gedachte. Als Dugdale ze 'hem
gezonden had, behoefde alles niet zoo
geheimzinnig te gaan en zou de weduwe
Williams den bode wel gekend hebben.
't Resultaat was evenwel, dat hij in zijn
Ingezonden Mededeellng.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen Is
GOES HULST
beoogd is, ben die daarvoor in aanmer
king komen tegen zeer lage prijzen te hel
pen aan meubelen, keukengereedschap,
kleeding en schoeisel. D'e benoodigde ar
tikelen worden verkregen van hen die be
reid zijn ze voor dit doel af te staan.
Nadat de goederen in orde zijn gemaakt,
worden ze tegen lagen prijs beschikbaar
gesteld. Het op die manier ontvangen geld
plus eventueele giften, die ook welkom
zijn, wordt gebruikt voor het aanschaf
fen van goederen, die niet op andere
wijze worden verkregen, en die dan weer
tegen sterk gereduceerden prijs worden
verkocht. Het spreekt vanzelf dat hierbij
met veel zorg en voorzichtigheid moet
worden gehandeld. Spr. deelde vervol
gens een en ander mede omtrent de wer
king van bet „brokkenhuis" te Bergen
op Zoom, waar steeds gewerkt wordt in
overleg met armbesturen en diaconieën.
Een en ander brengt heel wat werk
mee. Dd goederen moeten worden opge
haald en nagezien, op de verkoop-dagen
moet worden gepast en gemeten enz. D'e
vraag is gedaan, of men niet beter de
goederen gratis beschikbaar kan stellen.
D'e practijk heeft echter het tegendeel be
wezen. Wat betreft de financiëele kant
van de zaak, te Bergen op Zoom is ge
bleken dat velen geholpen konden worden
en dat toch, dank zij' de kleine bijdragen,
die gevraagd werden, de onkosten kon
den worden gedekt. Er werd nog op ge
wezen, dat de goederen die gekocht wor
den, uitsluitend van winkeliers uit de
eigen omgeving worden betrokken.
Nadat verschillende vragen door de
spreekster waren beantwoord vertelde
mej. De Vries nog een en ander omtrent
de vo'orloo'pdge plannen. Tot het najaar
worden alleen goederen ingezameld. Wie
artikelen beschikbaar heeft behoeft slechts
Mevr. Van Keel (telef. 188) of Zuster
Ouwehand (telef. 490) bericht te zenden
en ze worden afgehaald. In het najaar
hoopt men met de verstrekking te kunnen
beginnen. Verschillende dames zegden
hare medewerking toe, waarna de verga
dering met een opwekkend woord door
Mej. de Vries werd gesloten.
Ned. Natuurhistorische
Vereeniging. Gisteren vergaderde te
Goes de afd. Noord- en Zuid-Beveland
van bovengenoemde vereeniging. De voor
zitter, Ir B. Bosma, heeft een inleiding
gehouden over het doel der vereeniging in
't algemeen en over de wijze waarop dit
bereikt kan worden.
De heer Bosma verdeelde de belang
stellenden in twee groepen, n.l. zij' waar
voor het aanschouwen van 5e natuur
hoofdzaak is en zij die zich niet bepalen
tot het genieten van de schoonheid der
natuur alleen, maar die ook willen waar
nemen en onderzoeken. Bij; de eerste
groep overheerscht het gevoel; bij de
tweede het verstand.
Spr. beschreef daarna de schoonheid
der vogels, insecten enz.
Karakteristiek voor Zeeland is de weel
met zijn waterflora en -fauna. Om van
dit schoons in vollen omvang te genieten
is het niet in de eerste plaats noodzakelijk
lid te zijn van de N.N.V., maar wel biedt
het lidmaatschap het voordeel, dat het
contact mogelijk maakt met gelijkgezin
den. Eb. juist door dat contact wordt de
waardeering van het natuurschoon be
vorderd.
Nisse. In de Donderdagavond gehouden
raadsvergadering was met kennisgeving
afwezig weth. I. Jansen. Belastingkohie
ren werden opgemaakt. Voor de luchtbe
schermingsoefening werd een crediet van
f 25 toegestaan. Daarna sluiting.
schuilplaats bleef. Er was dus nog iets
voor hem te doen. Wat of wanneer wist
hij niet, maar de gedachte reeds hielp
hem.
Er verliepen nog drie dagen en toen
kwam er weer een briefje. Het kon
slechts door dezelfde persoon geschreven
zijn, want slechts één kende die woorden.
„Vannacht. Twaalf uur. Temple
Church" las hij' met ontstuimig klop
pend hart.
Terwijl hij die woorden las sloeg de
klok negen uur. Over drie uur zou hij
haar zien. Wat het beteekenen zou, wist
hij niet, kon hem ook niet schelen. Hij
zou op de afgesproken plaats zijn, al
stonden Koning Jakobus en Jeffreys bei
den op zijn pad, om 't hem te beletten.
Haastig trok hij de kleeren aan, die hij
drie dagen geleden had ontvangen. Hij
haatte die vermomming, maar zij achtte
ze blijkbaar noodzakelijk.
Het buis van de weduwe Williams
stond op eenigen afstad van de West
minster Abbey en bij berekende, dat bij
minstens een uur zou noodig hebben, om
bij Temple Church te komen. Hij wou
dadelijk op weg gaan. Het zou veiliger
zijn een omweg te nemen, want daardoor
zou hij ben, die hem verdachten, kunnen
misleiden. Hij dacht er in 't geheel niet
aan, dat deze brief wel eens aanleiding
zou kunnen geven tot zijn gevangen
neming. Zelfs als hij er aan gedacht bad,
Onze Tweede Kamer heeft bet niet
druk. Ze is al met Paaschvacantie, na
eerst in den loop dezer week wat klein
goed te hebben afgedaan. Ze heeft ook
in de afdeelingen de reisbelasting, waar
over reeds zooveel te doen is geweest,
onderzocht. De resultaten van dat onder
zoek waren niet bepaald gunstig. Het
schijnt Wel, dat deze belasting in den
voorgestelden vorm er niet komen zal.
Ook hieruit blijkt weer, dat bet „balen,
waar het zit" niet zoo gemakkelijk in
practijk te 'brengen is. Er is uit billijk
heidsoogpunt toch niets tegen in te bren
gen, dat iemand, die bet geld er voor over
heeft om een buitenlandsohe reis te ma
ken en dat geld dus buiten de grenzen
gaat verteren, ook iets voor de schatkist
van bet eigen land neertelt. Het moeilijke
is natuurlijk, om de plezier- van de za
kenreizen te onderscheiden. Wellicht zal
daarop de zaak stranden.
In de buitenlandsohe politiek was het
wel een drukke week. Duitscbland heeft
tot en met Zondag gedaverd van de luid
ruchtige, pompeuze verkiezingsxeclame,
die nu eenmaal aan bet nationaal-socia-
lisme eigen is. Wie de toestanden in dat
land eenigszins kent en ook weet, wat een
„verkiezing" daar beteekent, verwondert
er zich niet over, dat 99 pet. der kiezers
zich voor den führer uitsprak.
Het volk mag nu wat uitblazen. Er is
immers een vergaderingpauze gelast.
Maar Hitier heeft geen rust genomen.
Reeds Maandag stuurde bijl Vcm Ribben-
trop met een vredesaanbod naar Londen.
Over deze voorstellen is de laatste del
gen al veel geschreven. Engeland ziet er
een basis voor verdere onderhandelingen
in, maar Frankrijk, waar ook alles in het
teeken der verkiezingen staat, moet er
weinig of niets van hebben. Hiet is zoo te
betreuren, dat Hitier om tot deze voor
stellen te komen, een weg van rechtsver
krachting en woordbreuk heeft bewan
deld. Dat maakt bet juist zoo moeilijk, om
niet te zeggen onmogelijk, om er serieuse
waarde aan toe te kennen, hoewel de
voorstellen althans hier en daar wel iets
bevatten, waarover anders te praten zou
zijin.
Hoe het zij», er zal van de diplomaten-
ku'nst van Engeland in de komende dagen
en weken weer veel gevergd worden.
Duitschland maakt met zijn daad van
16 Maart 1936 school.
Op dien datum kondigde Berlijn, met
schending van de militaire clausules van
bet Vredesverdrag van Versailles, de in
voering aan van den algemeenen dienst
plicht.
'Op 1 April 1936 heeft Weenen dit voor
beeld gevolgd, door eveneens de militaire
clausules op zijde te schuiven, welke Oos
tenrijk bij het verdrag van St Germain
waren opgelegd. Het beeft de civiele en
militaire dienstplicht afgekondigd.
Reeds komen uit de hoofdsteden van
twee landen der Kleine Entente protesten,
inzonderheid in Belgrado toont men zich
zeer verontwaardigd.
D'e buitenlandsohe politiek staat de
laatste weken wel in het teeken van groo<-
te onrust, van ongedaan maken van ge
sloten verdragen en overeenkomsten en
van toenemende bewapening.
Europa heeft het zóó druk met al deze
dingen, d'at het 't arme Albessynië vergeet.
De Italianen dringen hier steeds verder
vooruit en ze doen dat op een wijze, die
spot met alle Christelijke moraal en be
schaving. Met gas- en brandbommen
wordt gewerkt. Open steden worden uit
de lucht gebombardeerd. Zoo moet dat
zwakke volk, dat strijdt met taaie volhar
ding, maar dat technisch niet tegen den
indringer is opgewassen, onschadelijk ge
maakt worden.
De Abessynsche regeering heeft dan
ook nogmaals een protest, dat klonk als
een klok, naar den Volkenbond, die de
eene week na de andere laa.t voorbijgaan,
zonder ernst te maken met de petroleum-
sancties, gezonden.
Maar of het helpen zal?
Een kleine advertentie in de rubriek
„Vraag en Aanbod" kost slechts 75 cent
bij vooruitbetaling.
dan zou hij zich niet hebben laten tegen
houden. Wat zijn hart en hoofd vervulde
was, dat hij Maria Jeffreys spoedig zou
terugzien en misschien de middelen zou
vinden om het werk te volbrengen, dat
hij, in weerwil van alles, nog steeds niet
opgegeven had.
Eerst ging hij westwaarts, nadat hij het
huis van de weduwe verlaten had; daarop
wendde hij zich naar de Westminster
Hall en ging voorbij de groote huizen, die
op de rivier uitzagen. Hier sloeg hij links
af, ging voorbij' St Margaretha's Church
die nietig leek, vergeleken met de Abbey.
De nacht was koud en donker. Geen
maan was te Zien en grijze wolken dreven
aan 't firmament. Het was in 't begin van
de Lente en ofschoon er nog geen blade
ren aan de boornen waren, gevoelde de
jonge man, dat het voorjaar in aantocht
was.
Het was ook Lente in zijn hart, en, of
schoon hij zich bewust was van 't gevaar,
dat hem aan alle zijden bedreigde, was
hij vroolijk en neuriede zelfs een liedje.
Wat kon het hem schelen of Bisschop
Trelawney toornig was en zijn eigen ge
slacht hem uitstiet, hij had gedaan wat
'hij meende, dat recht en plicht was, Bo
vendien, binnen een paar uur zou hij de
vrouw zien, die, ofschoon zij den meest
gehaten naam in Engeland droeg, door
hem bemind werd.
(Wordt vervolgd.)