DË ZEEUW De Dochter van den Opperrechter Verlost van hevig SPIT IN DEN RUG KLOOSTERC'EM TWEEDE BLAD HET ADRES A. WILKING Voor den Zondag Letterkundige Kroniek. Uit de Provincie. Wat er deze week voorviel F E U I L LETO N DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM „Ziezoo, dat is achter den rug, van mijn SPIT ben ik fijn afl AKKER'S ORIGINEEL TER INZAQI VAN ZATERDAG 4 APRIL 1930, Nr 158. BAR-ABBAS OF JEZUS. En zij zeiden: Bar-Abbas. Matth. 27:21. Het woeste tooneel, dat zich voor het rechthuis van Pilatus afspeelde en dat zijn hoogtepunt vond in den hartstochte lijken roep van de verzamelde Joden om Bar-Abbas los te laten en Jezus te krui sigen, kan wel niet anders dan een ver- bijsterenden indruk maken. Daar stonden naast elkaar, aan de eene zijde Jezus, die drie jaar lang het land was doorgegaan, goed doende en genezen de, die gekomen was om te dienen, die zich van alle machtsoefening afkeerig had betoond en die dag aan dag had gepredikt wat het volk den vrede kon geven en het leven, en daarnaast de ruwe volksmenner Bar-Abbas, die in een op roer een doodslag had begaan. Die twee mannen werden door Pilatus naast elkander geplaatst, opdat het volk v*- daaruit een keuze zou kunnen doen. Pilatus meende op deze wijze het leven van Jezus te redden. Maar hij vergiste zich. Na een oogenblik van aarzeling kozen de opgezweepte Joden voor Bar- Abbas en daverde het over de gerichts- plaats: niet dezen, maar Bar-Abbas. En Bar-Abbas was een moordenaar. Jezus, die gekomen was om zijn volk te verlossen en zalig te maken, werd hier als verlosser verworpen. Hij beant woordde niet aan het ideaal dat men zich had gesteld. 'Neen, dan was Bar-Abbas toch een ander man. 'Hij had getoond den moed te hebben den gevloekten vijand te trot- seeren en als het moest van de wapens gebruik te maken. Aan zulk een man had men toch meer dan aan Jezus, die ge toond had zachtmoedig en nederig van hart, die zelfs toen men Hem met ge weld Koning wilde maken, dat verhin derd had. Als Verlosser werd Jezus niet be geerd. Dan liever een Bar-Abbas, die zoo noodig in den weg van revolutie door bloed.en tranen zou pogen verlossing te weeg te brengen. Het Joodsche volk koos voor Bar- Abbas. En Bar-Abbas was een moorde naar. Maar Jezus heeft ook dit deel van zijn lijden, zijn verwerping als Verlosser, ge duldig verdragen, en Hij' toont zich juist daarin de Verlosser en de Zaligmaker, die door Zijn verzoe nend lijden en sterven een eeuwige ver lossing heeft teweeg gebracht. BURGERS IN NOOD door H. M. VAN RANDWIJK. Jong Holland snakt naar werk. Duizenden staan gereed met de bereid heid om door harden, toegewijden arbeid eigen brood te verdienen, om zdch een weg door het leven te banen, om ook dat groote en schoone doel te bereiken: in het Werkstuk, dat groeit onder de handen, zijn gansche ziel te leggen. Maar het werk dat zijj zoeken, wordt hun niet geboden. De krachten worden nutteloos verspild, wijl er geen gelegen heid is tot loonenden, productieven ar beid. Men ziet zich terzijde geschoven nog vóór men de weelde: een eigen plaats te hebben, heeft gekend. Dat zijln de jongeren, die bijl den ingang van het leven reeds stuiten op een geslo^ ten poort, op een muur die hen scheidt van het leven dat ziji zich droomden. En 88.) o Deze brief was zeer kort en boven dien zoo onduidelijk, dat hij er eerst niets van begreep. Hij las het volgende „Herinner u alles: in 't bijzonder uw be loften. Heb geduld. Wacht." De brief op zichzelf deed zijn hart sneller kloppen. Hij ontdekte of meende tenminste te ontdekken een merkwaar dige overeenkomst in het handschrift van dezen brief en dat van dien, welken hij vóór den slag van Sedgemoor had ontvangen. Als hij' juist oordeelde, dan had Maria Jeffreys dezen brief geschre ven. Zij dacht dus nog steeds aan hem. Telkens ging hij de beide brieven weer vergelijken en werd steeds vaster er van overtuigd, dat zij door dezelfde hand ge schreven waren. Hij begon weer belang te stellen in het leven en zijn hart werd van vreugde vervuld. Als hij1 terugdacht aan die lange vreeselijke dagen, nadat hij haar voor de eerste maal gezien had, begreep hij dat, terwijl het mogelijk was haar als een spion te beschouwen, haar gedrag toch ook anders uitgelegd kon worden en deze verklaring begon hem de aannemelijkste te schijnen. het lokken van dat land, en het lied van den arbeid, dat alles wordt in hun ooren al heviger. Is er dan voor de handen geen arbeid meer, voor hoofd en hart geen taak in de ontredderde maatschap pij? Een antwoord is er niet voor al deze menschen, nu het leven onder den last der vragen dreigt ten onder te gaan. En de statistieken registreeren een beeld van den harden nood van een volk in koude cijfers-zonder-ziel: meer dan vier honderdduizend werklooze mannen, die slechts dit eene begeeren: werk, om daar door eigen brood te verdienen; geen steun, geen medelijden. Dit eene: arbeid voor de handen die God tot hun taak bereidde, maar die jaar na jaar niets dan een doel- loozen strijd moeten voeren.... Waar de nood zóó groot is en de gevol gen zóó hevig, kan het niet anders of op de kunstenaarsziel moet dit beeld een diepen indruk maken. De kunstenaar, hij! staat immers niet buiten de rijlen van het volk als een vreemde, het staat aan zijln zijde, als onlosmakelijk is hij! met het volk verbonden! Alles in de maatschappij kraakt in de veegen, op alle terrein ondermijning en doodsdreiging. Het gezinsleven is niet meer wat het zijn moet, opstand en verzet geven den toon aan. Bittere armoede naar lichaam en geest voor duizenden; de angstkreet om redding blijft onbeant woord. Zoo kan, uit den kommer van deze duizenden, uit het lijden van den tijd waarin hiji leeft, bij den kunstenaar kind van zijn tijd immers ook! het epos geboren worden waarin dit alles wordt verklankt. „Burgers in Nood" is zulk een epos. Het lijden dat onze tijd zoo scherp op den voorgrond plaatst in stad en dorp beide, dat lijden heeft hem niet onbewogen gelaten. Die lange rijien werklooze men schen zijln aan hem voorbijgegaan, die dof-geworden oogen hebben hem, een boodschap gebracht, die angst der zielen heeft hem heftig bewogen. Want groot is de tijd waarin hiji leeft; groot ook in de armoede en de ellende die hij allerwegen ten toon spreidt! Er zijln niet veel mooie woorden in een roman als deze. Er is geen plaats voor vage algemeenheden en schoonklinkende leuzen. De werkelijkheid, en niets anders dan deze, wordt hier gehoord. Hartstoch telijk geschreven, zal menigeen zeggen; maar neen, iets anders dringt zich toch op den voorgrond: de tragiek die tot sohreiens toe beweegt „Burgers in Nood" is de roman van Willem Ver doorn, twee-en-dertig jaar oud, die ontslag krijgt na achtjarigen dienst. Wat de werkloosheid in het leven van dezen jongeman brengt? Veel wordt afgebroken, ontworteld, geschonden. Er is nog wel hou-vast, maar het lijkt zoo ver-af; toen er werk was, ging alles een voudig genoeg, maar als je niets te doen hebt, zit je zóó in de knoeiEerst is er nog de als zekerheid aangegrepen hoop, dat er toch érgens op de wereld wel werk moet zijh; dat móét men toch vinden, als men er alles op zet? Als Willem Verdoorn stempelen gaat, beteekent dat een verandering van koers, die al het oude doet wegvallen, waaraan deze man bijna onder gaat, lichamelijk en geestelijk. De ellende van dit doelloos bestaan drukt hem zoo, ontrooft alle le vensvreugde. Leven van wat Hleiltje, z'n vrouw, in" een werkhuis verdienen kan, wil hiji niet; maar om zélf de kost te ver dienen, daartoe wordt hem geen kans ge boden. Hij! wordt toegevoegd aan het le ger der „geruischloozen", en dat alleen heeft reeds veel tegen door de zuiging die er van uitgaat. En de besmetting zet over, ongemerkt maar onafwendbaar: opruiing, haat, verzet, ongeloof. De zomer begon zijn triomftocht, toen Willem Verdoorn werkloos w'erd. Doel loos werden die maanden versleten, en op het eind nóg geen uitzicht op 'beter! „Zes maanden loopt een man met de stille hoop vóór den winter wel weer aan het werk te zijln, hiji paait er zes zomermaanden zijln vrouw mee en dan ineens waaien de bla ren rond z'n kop, de dagen zijn kort ge worden en koud en hiji is nog steeds werk loos. De ouderen weten wat dat beteekent. Een zomerwerklooze is een zeeman, die nog nooit buitengaats geweest is. Hij „Zij kan het toch niet helpen, dat zij een dochter van dien man is," zei hij telkens weer tot zichzelven. „Ofschoon haar vader een onmenschelijke, bloed dorstige schurk is, volgt daaruit volstrekt nog niet, dat zij ook zoo is." Hij herinnerde zich den morgen te Harpinghey, toen de zon door het rijtuig raampje scheen en hem een schoon, jeugdig gelaat liet aanschouwen, zoo on schuldig als dat van een kind. Maar wat beteekende dat alles? Telkens herhaalde hij de vraag, doch een bevredigend ant woord vond hij niet. Hij beminde haar nog steeds. Hoe hij het zich ook ontveinsde, hij kon het niet ontkennen. Al was zij een dochter van Jeffreys, een spion, toch beminde hij haar en hij gevoelde, dat hij zijn leven zou wagen, om haar liefde te winnen, Dit briefje deed hem besluiten, nog langer gebruik te maken van de gast vrijheid van juffrouw Barbara Williams en daar te blijven wachten in de hoop," dat hij nog eens in staat zou zijn om te volbrengen, wat hij zich vele maanden geleden tot taak had gesteld. Want was hij toén nog geen rebel, nu was hij iets veel ergers. Als een echte Trelawney, trotsch op zijn naam, bekend om zijn koningsgezindheid, kende zijn toorn nu geen grenzen, als hij dacht aan Jakobus Stuart en diens werkuig Jeffreys. En aldus bleef hij wachten, tot er op heeft de naam en kent enkele termen, maar van gevaren weet hij nog niet." Het wordt, onder den druk van dit alles, al moeilijker om te laten zien wat je gelooft. Verdoorn heeft het gevoel of hij geroepen is tot een duel tusschen het licht en de duisternis, als hiji tegen den stroom van ongeloof en opstand in moet getuigen van een bezit, dat schoon ver borgen voor het oog een stillen glans legt over alle leed. Met een scherpe spot hekelt Van Rand wijk veel scheeve toestanden in de hui dige samenleving; in een volgend artikel hopen wij te zien, dat zijln visie op perso nen en toestanden blijk geeft van zuiver heid en een sterk gevoel voor de juiste verhoudingen. A. L. VAN OYEN. was de verzuchting, die ik slaakte, toen ik na het gebuik van 2 potjes Kloosterbalsem finaal van mijn spit af was. Niet staan, niet zitten, niet liggen te kunnen en toch vooruit te moeten om de boterham te verdienen. Door de vreeselijke spit, die in mijn stuit begon en door mijn geheele rug trok, was ik hulpeloos als een klein kind. Vanaf het oogenblik, dat ik den geneeskrachtigen Kloosterbalsem aan- wendde, begon mijn genezing. En nu heb ik in geen 8 maanden meer een aanval gehad" j „Geen goud zoo goed" Onovertroffen bij brand-en ó.i'i wonden Ook ongeëvenaard als wrjjuuiddel bjj Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/j ct. en f 1.04 Vereen, voor Ziekenhuisverpleging op Zuid- en Noord-Beveland. De algemeens vergadering van de ver- eeniging voor Ziekenhuisverpleging op Z. en N.-Beveland zal op Zaterdag 2 Mei a.s. te Goes worden gehouden. Het be stuur zal aan de vergadering voorstellen over 1936 dezelfde uitkeeringen te doen als in 1935. Weliswaar bedraagt het ver lies over 1935 f 13675.46, wat uit het re servefonds wordt gedekt, maar zoowel op de algemeens vergadering van April '35 als in de buitengewone algem. vergade ring van 28 Dec. j.l. zijn reeds maatrege len getroffen om deze tekorten weg te werken en in de toekomst te voorkomen, zooals verlenging wachttijd, invoering leeftijdsgrens en medische controle en verhooging van de afdracht van de con tributie door de onder-af deelingen van 80 tot 90 pet. Het aantal leden dezer vereeniging be droeg op 31 Dec. j.l. 33210 tegen op 31 Dec. 1934 28052. Goes. E e n „B r o k k e n h u i s Gisteravond vergaderde het voorloopig comité tot oprichting van een „brokken- ■huis" voor Goes en Kloetinge, met een aantal genoodigden van allerlei richtin gen ook het Crisis-comité was verte genwoordigd teneinde de gemaakte plannen nader uiteen te zetten. Wegens verhindering van Mevr. Ree dijk werd de vergadering geleid door mej. De Vries, die de aanwezigen welkom heet te en er haar blijdschap over uitsprak, dat zoovelen van verschillende gezindten aan den oproep gehoor hadden gegeven. Vervolgens werd het woord gegeven aan Mevr. van Selms, huisleidster van het brokkenhuis te Bergen op Zoom, die een en ander meedeelde omtrent het nut tige werk dat daar reeds verricht wordt. Het doel dat met een „brokkenhuis'' wordt zekeren avond een bode kwam, die een pak voor hem bracht. Toen hij dit haas tig opende, vond hij er kleeren in, zooals door een oud man man gedragen worden: een pruik, een pak, een hoed en een staf. Anders niets. Geen enkel lettertje. „Er is zeker iemand, die met mij spot ten wil", dacht hij en toch geloofde hij ook weer, dat deze kleeding hem niet zonder doel was toegezonden. Niemand zou hem zoo iets zoo maar toezenden. Deels om zich bezig te houden, deels uit nieuwsgierigheid paste hij de kleeren aan, die hij had ontvangen en zóó groot was de verandering, die hij daardoor on derging, dat hij zichzelven nauwelijks herkende. De donkere kleeren, het grijze haar, de hoed, dat alles gaf hem het voor komen van een oud man, en niet van een vurig jongeling, die zich gevoelde als een vogel in zijn kooi. Hij dacht terug aan den nacht, toen hij het huis van Henry Dugdale had verla ten, om naar Temple Church te gaan. Ook toen had hij zoo'n vermomming ge dragen. Zou ze ook nog van den ouden Puritein komen, en niet van het meisje, aan wie hij telkens dacht Hoe waarschijnlijk ook, toch verwierp bij deze gedachte. Als Dugdale ze 'hem gezonden had, behoefde alles niet zoo geheimzinnig te gaan en zou de weduwe Williams den bode wel gekend hebben. 't Resultaat was evenwel, dat hij in zijn Ingezonden Mededeellng. voor Manufacturen. Dames- en Kinderconfectie Tapijten - Gordijnen Bedden - Ledikanten en aanverwante artikelen Is GOES HULST beoogd is, ben die daarvoor in aanmer king komen tegen zeer lage prijzen te hel pen aan meubelen, keukengereedschap, kleeding en schoeisel. D'e benoodigde ar tikelen worden verkregen van hen die be reid zijn ze voor dit doel af te staan. Nadat de goederen in orde zijn gemaakt, worden ze tegen lagen prijs beschikbaar gesteld. Het op die manier ontvangen geld plus eventueele giften, die ook welkom zijn, wordt gebruikt voor het aanschaf fen van goederen, die niet op andere wijze worden verkregen, en die dan weer tegen sterk gereduceerden prijs worden verkocht. Het spreekt vanzelf dat hierbij met veel zorg en voorzichtigheid moet worden gehandeld. Spr. deelde vervol gens een en ander mede omtrent de wer king van bet „brokkenhuis" te Bergen op Zoom, waar steeds gewerkt wordt in overleg met armbesturen en diaconieën. Een en ander brengt heel wat werk mee. Dd goederen moeten worden opge haald en nagezien, op de verkoop-dagen moet worden gepast en gemeten enz. D'e vraag is gedaan, of men niet beter de goederen gratis beschikbaar kan stellen. D'e practijk heeft echter het tegendeel be wezen. Wat betreft de financiëele kant van de zaak, te Bergen op Zoom is ge bleken dat velen geholpen konden worden en dat toch, dank zij' de kleine bijdragen, die gevraagd werden, de onkosten kon den worden gedekt. Er werd nog op ge wezen, dat de goederen die gekocht wor den, uitsluitend van winkeliers uit de eigen omgeving worden betrokken. Nadat verschillende vragen door de spreekster waren beantwoord vertelde mej. De Vries nog een en ander omtrent de vo'orloo'pdge plannen. Tot het najaar worden alleen goederen ingezameld. Wie artikelen beschikbaar heeft behoeft slechts Mevr. Van Keel (telef. 188) of Zuster Ouwehand (telef. 490) bericht te zenden en ze worden afgehaald. In het najaar hoopt men met de verstrekking te kunnen beginnen. Verschillende dames zegden hare medewerking toe, waarna de verga dering met een opwekkend woord door Mej. de Vries werd gesloten. Ned. Natuurhistorische Vereeniging. Gisteren vergaderde te Goes de afd. Noord- en Zuid-Beveland van bovengenoemde vereeniging. De voor zitter, Ir B. Bosma, heeft een inleiding gehouden over het doel der vereeniging in 't algemeen en over de wijze waarop dit bereikt kan worden. De heer Bosma verdeelde de belang stellenden in twee groepen, n.l. zij' waar voor het aanschouwen van 5e natuur hoofdzaak is en zij die zich niet bepalen tot het genieten van de schoonheid der natuur alleen, maar die ook willen waar nemen en onderzoeken. Bij; de eerste groep overheerscht het gevoel; bij de tweede het verstand. Spr. beschreef daarna de schoonheid der vogels, insecten enz. Karakteristiek voor Zeeland is de weel met zijn waterflora en -fauna. Om van dit schoons in vollen omvang te genieten is het niet in de eerste plaats noodzakelijk lid te zijn van de N.N.V., maar wel biedt het lidmaatschap het voordeel, dat het contact mogelijk maakt met gelijkgezin den. Eb. juist door dat contact wordt de waardeering van het natuurschoon be vorderd. Nisse. In de Donderdagavond gehouden raadsvergadering was met kennisgeving afwezig weth. I. Jansen. Belastingkohie ren werden opgemaakt. Voor de luchtbe schermingsoefening werd een crediet van f 25 toegestaan. Daarna sluiting. schuilplaats bleef. Er was dus nog iets voor hem te doen. Wat of wanneer wist hij niet, maar de gedachte reeds hielp hem. Er verliepen nog drie dagen en toen kwam er weer een briefje. Het kon slechts door dezelfde persoon geschreven zijn, want slechts één kende die woorden. „Vannacht. Twaalf uur. Temple Church" las hij' met ontstuimig klop pend hart. Terwijl hij die woorden las sloeg de klok negen uur. Over drie uur zou hij haar zien. Wat het beteekenen zou, wist hij niet, kon hem ook niet schelen. Hij zou op de afgesproken plaats zijn, al stonden Koning Jakobus en Jeffreys bei den op zijn pad, om 't hem te beletten. Haastig trok hij de kleeren aan, die hij drie dagen geleden had ontvangen. Hij haatte die vermomming, maar zij achtte ze blijkbaar noodzakelijk. Het buis van de weduwe Williams stond op eenigen afstad van de West minster Abbey en bij berekende, dat bij minstens een uur zou noodig hebben, om bij Temple Church te komen. Hij wou dadelijk op weg gaan. Het zou veiliger zijn een omweg te nemen, want daardoor zou hij ben, die hem verdachten, kunnen misleiden. Hij dacht er in 't geheel niet aan, dat deze brief wel eens aanleiding zou kunnen geven tot zijn gevangen neming. Zelfs als hij er aan gedacht bad, Onze Tweede Kamer heeft bet niet druk. Ze is al met Paaschvacantie, na eerst in den loop dezer week wat klein goed te hebben afgedaan. Ze heeft ook in de afdeelingen de reisbelasting, waar over reeds zooveel te doen is geweest, onderzocht. De resultaten van dat onder zoek waren niet bepaald gunstig. Het schijnt Wel, dat deze belasting in den voorgestelden vorm er niet komen zal. Ook hieruit blijkt weer, dat bet „balen, waar het zit" niet zoo gemakkelijk in practijk te 'brengen is. Er is uit billijk heidsoogpunt toch niets tegen in te bren gen, dat iemand, die bet geld er voor over heeft om een buitenlandsohe reis te ma ken en dat geld dus buiten de grenzen gaat verteren, ook iets voor de schatkist van bet eigen land neertelt. Het moeilijke is natuurlijk, om de plezier- van de za kenreizen te onderscheiden. Wellicht zal daarop de zaak stranden. In de buitenlandsohe politiek was het wel een drukke week. Duitscbland heeft tot en met Zondag gedaverd van de luid ruchtige, pompeuze verkiezingsxeclame, die nu eenmaal aan bet nationaal-socia- lisme eigen is. Wie de toestanden in dat land eenigszins kent en ook weet, wat een „verkiezing" daar beteekent, verwondert er zich niet over, dat 99 pet. der kiezers zich voor den führer uitsprak. Het volk mag nu wat uitblazen. Er is immers een vergaderingpauze gelast. Maar Hitier heeft geen rust genomen. Reeds Maandag stuurde bijl Vcm Ribben- trop met een vredesaanbod naar Londen. Over deze voorstellen is de laatste del gen al veel geschreven. Engeland ziet er een basis voor verdere onderhandelingen in, maar Frankrijk, waar ook alles in het teeken der verkiezingen staat, moet er weinig of niets van hebben. Hiet is zoo te betreuren, dat Hitier om tot deze voor stellen te komen, een weg van rechtsver krachting en woordbreuk heeft bewan deld. Dat maakt bet juist zoo moeilijk, om niet te zeggen onmogelijk, om er serieuse waarde aan toe te kennen, hoewel de voorstellen althans hier en daar wel iets bevatten, waarover anders te praten zou zijin. Hoe het zij», er zal van de diplomaten- ku'nst van Engeland in de komende dagen en weken weer veel gevergd worden. Duitschland maakt met zijn daad van 16 Maart 1936 school. Op dien datum kondigde Berlijn, met schending van de militaire clausules van bet Vredesverdrag van Versailles, de in voering aan van den algemeenen dienst plicht. 'Op 1 April 1936 heeft Weenen dit voor beeld gevolgd, door eveneens de militaire clausules op zijde te schuiven, welke Oos tenrijk bij het verdrag van St Germain waren opgelegd. Het beeft de civiele en militaire dienstplicht afgekondigd. Reeds komen uit de hoofdsteden van twee landen der Kleine Entente protesten, inzonderheid in Belgrado toont men zich zeer verontwaardigd. D'e buitenlandsohe politiek staat de laatste weken wel in het teeken van groo<- te onrust, van ongedaan maken van ge sloten verdragen en overeenkomsten en van toenemende bewapening. Europa heeft het zóó druk met al deze dingen, d'at het 't arme Albessynië vergeet. De Italianen dringen hier steeds verder vooruit en ze doen dat op een wijze, die spot met alle Christelijke moraal en be schaving. Met gas- en brandbommen wordt gewerkt. Open steden worden uit de lucht gebombardeerd. Zoo moet dat zwakke volk, dat strijdt met taaie volhar ding, maar dat technisch niet tegen den indringer is opgewassen, onschadelijk ge maakt worden. De Abessynsche regeering heeft dan ook nogmaals een protest, dat klonk als een klok, naar den Volkenbond, die de eene week na de andere laa.t voorbijgaan, zonder ernst te maken met de petroleum- sancties, gezonden. Maar of het helpen zal? Een kleine advertentie in de rubriek „Vraag en Aanbod" kost slechts 75 cent bij vooruitbetaling. dan zou hij zich niet hebben laten tegen houden. Wat zijn hart en hoofd vervulde was, dat hij Maria Jeffreys spoedig zou terugzien en misschien de middelen zou vinden om het werk te volbrengen, dat hij, in weerwil van alles, nog steeds niet opgegeven had. Eerst ging hij westwaarts, nadat hij het huis van de weduwe verlaten had; daarop wendde hij zich naar de Westminster Hall en ging voorbij de groote huizen, die op de rivier uitzagen. Hier sloeg hij links af, ging voorbij' St Margaretha's Church die nietig leek, vergeleken met de Abbey. De nacht was koud en donker. Geen maan was te Zien en grijze wolken dreven aan 't firmament. Het was in 't begin van de Lente en ofschoon er nog geen blade ren aan de boornen waren, gevoelde de jonge man, dat het voorjaar in aantocht was. Het was ook Lente in zijn hart, en, of schoon hij zich bewust was van 't gevaar, dat hem aan alle zijden bedreigde, was hij vroolijk en neuriede zelfs een liedje. Wat kon het hem schelen of Bisschop Trelawney toornig was en zijn eigen ge slacht hem uitstiet, hij had gedaan wat 'hij meende, dat recht en plicht was, Bo vendien, binnen een paar uur zou hij de vrouw zien, die, ofschoon zij den meest gehaten naam in Engeland droeg, door hem bemind werd. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1936 | | pagina 5