BE ZEEDW
De Doclitervan den Opperrechter
leisje.
TWEEDE BLAD
Militair Duitschland aan
onze grens.
Uit de Provincie
ceurig on-
Chevr. St.
s. Garage
nisse.
•itcostuum
jzen vanaf
iorsselen.
3N, 5 Liter-
0,98. Aan-
CESTER te
waarbij 2
foxhond. Te
FVERINGE,
chore.
v. Zeeland
|te Friesche
tel Bureau,
Ijubileumge-
rdzandstraat
ÏMACHINE
en BOOR-
(Koopje).
Souburg.
BOOG-
Meubelen,
kTAARD-
Ieschiere,
pkerke.
lansh. Wier-
V Witte boo-
|9, 10, 10 en
'2e nabouw.
iGrijpskerke,
JG:
3BOUWDE
|N,
|r billijk in
WEN, Aan-
Middelburg.
pn- en Moer-
iRegen, Bur-
J blauwe Zet-
|w, te koop,
leliskerksche
BODE,
/AN ZWEE-
Tulpstraat
ISTBODE
Iden 20 jaar,
loken. Mevr.
leweg, Kloe-
Ghili voor
[te Kruinin-
f 2,77 aan
kalizout 40
Patentkali
's Graven-
In thuis be-
m
|ri. Op de
5oete Belle-
Goudreinet
a, Campag-
I, Zure Bel-
|ling 810,
Engeland
ballen 6-7,
leipeer 10
ie d'Aman-
lles per Kg.
Ideden: Late
Ion te I 68
^ling van 5
2.28f2.35;
|2; Drielin
gen per 10O
Voer 20.000
V
VAN
VRIJDAG 7 FEBR. 19*6, Nr 109.
Opmerkelijke mededeelingen van den
Amerikaanschen journalist Edgar
A. Mowrer.
Edgar A. Mowrer, Parijsch correspon
dent van de Chicago Daily News, en lei
der van den Europeeschen dienst van
dat blad, heeft een bezoek gebracht aan
ons land. De heer Mowrer is een dev be
kendste Amerikaansche journalisten, die
o.a. meer dan een decennium lang Ber-
liinsch correspondent geweest is van zijn
blad.
Het feit, dat onze regeering het ont
werp voor een weerfonds van 54 millioen
bij de Kamer heeft ingediend, had zijn
aandacht getrokken. „Het Ledaardsle en
vredelievendste volk van Europa is iri on
gerustheid geraakt" zoo schrijft hij in zijn
blad. Hij: moest weten wat de reden van
die ongerustheid was. Zijn laak bleek
hem niet gemakkelijk.
Hij had al spoedig begrepen, dat een
bezoek aan een der regeeringsdepartemen-
ten niets zou opeleveren. In gesprek met
bevriende Nederlanders had hiji echter
begrepen, dat men reden meende te heb
ben, ernstige bezorgdheid ten opzichte
van Duitschland te moeten koesteren.
„Wat hebben de Duitschers dan tegen
Nederland?" had hij gevraagd „Niets,"
was het antwoord geweest, maar wat
hadden zij tegen België in 1914?"
„Zij meenden, dat België hun in den
weg stond," had de Amerikaan gezegd.
„Precies, en als Nederland in den weg
staat, gelooft gij dan, dat zij zullen aar
zelen. Als gij; weten wilt, waarom de Ne
derlanders zich onbehagelijk voelen, moet
ge zien te weten te komen, wat de Duit
schers vlak bij onze Oostgrens uitvoeren."
Mowrer had den raad gevolgd. Dank zij
zijn kennis van Duitschland, en veel erva
ring was hij! heel wat te weten gekomen.
Hier volgt de materieele inhoud van het
eerste van twee artikelen, die hij' aan de
Chicago Drily News heeft gezonden.
Binnen 60 a 80 km. van de Nederland-
sche grens bezitten de Duitschers op zijn
minst 15 „officicele" vliegcentra.
Deze 15 centra vormen een aanzienlijke
constellatie ter beschikking van militaire
of andere piloten, die van Duitschland
westwaarts koers zetten. Maar deze vor
men maar het kleinste deel van de be
staande luchtbases in het kleine deel van
Duiitscjhlapd in kwestie. Want er zijp
bovendien nog 24 andere velden voor
„sportvliegers" op enkele k.m. afstand
van de Nederlandsche grens geïdentifi
ceerd.
Waarlijk, de geestdrift voor het „sport-
vliegen" kent in het nieuwe Duitschland
geen grenzen.
Om de een of andere reden heeft het
herstel van den krijgsdienst concentratie
van Duitsche troepen veelverder noorcb-
waarts tengevolge gehad dan noodig
werd geacht voor het even talrijke oude
leger voor den oorlog. Een deel van deze
nieuwe garnzioensteden en misschien an
dere, die de schrijver niet kent liggen om
zoo te zeggen binnen de Nederlandsche
„sfeer". H!et zijn Lingen, Rheine, Lipp-
stadt,, Hamrn, Iserlohn, en Osnabrück,
Paderborn en Munster waren allang mi
litaire steden, maar onlangs werden de
garnizoenen versterkt.
Te Urdingen, ten miden van Duis
burg, is een nieuwe brug, naar het heet
meer dan 80 voet breed, over den Rijn ge
slagen, precies waar de toegang het ge
makkelijkst ts tot de Nederlandsche uit
springende hoek van Venh op een af
stand van ongeveer 20 mijl. Een gerucht,
waarvan de schrijver geen bevestiging
kon krijgen, spreekt van nieuwe „brug
genhoofden" te Emmerik, binnen een ge
weerschot afstand van Nederland en in
Duisburg zelf
Nog treffender zijn, de nieuwe autowe
gen, vervat in 't niet openbaar gemaakte
FEUILLETON.
50)
Plotseling hoorde hij sluipende schre
den, en toen hij zich omkeerde, zag hij
een jongen landman uit Somerset, die
het bevel had gevoerd over een afdeeling
soldaten.
„Kapitein Trelawney!" riep de jonge
boer uit. „God dank, dat gij 'tzijt".
„Ha Ridgeway, je bent dus ook ont
snapt?"
„Tot hiertoe, maar 't is als door een
wonder. Ik heb uren lang in een greppel
gelegen, die door lang gras was overdekt.
O God, ik hoop, dat ik nooit zooiets weer
zie!"
„Wel, wat hebt gij clan gezien?"
„Gezien? Ik heb de hel aan 'twerk
gezien."
De jonge man was doodsbleek. In zijn
oogen lag een blik van ontzetting, en hij
sprak, op hijgenden, afgebroken toon.
Dit wekte Trelawney uit zijn gevoel
loosheid. Hij begon weer belangstelling
te gevoelen.
„Ik heb het overal om mij heen ge
zien", ging Ridgeway voort. „Ik lag daar
Hitler-plan, dm de Duitsche overheid lie-
ver niet aan de groote klok schijlnt te han-
gen, Eén groote weg, uit een oogpunt van
logica volkomen onbevredigend, leidt j
bijna pal westwaarts van Hannover via
Osnabrück naar Gronau en de grens te
genover Enschedé.
Ps fweede autoweg geeft meer te den
ken. Neem een potlood en trek een lijn
van Bremen meer of minder zuidwest-
waarts naar Osnabrück (zetel van een
nieuw garnizoen), waarbij1 zij den weg
Hannover snijdt en trek ze recht door
naar Munster. Te Munster verdeelt de lijm
zich. De noordelijke tak loopt een beetje
Zuidwestwaarts naar het belangrijke
spoorwegknooppunt van Wesel. Dé an
dere tak loopt zuidwaarts naar Dort
mund, waar zij: zich op haar beurt in
drieën splist. Eén weg zal zuidwaarts
Ioopen naar Elberfeld, een andere zuid
westwaarts door Dusseldorp en verder
precies naar dat deel van Nederlandsch
Limburg, dat de Duitschers zich onthiel
den in 1914 te schenden, en de derde weg
zal meer of minder westwaarts loopen
naar de buurt van Duisburg, en verder
noodwestwaarts, totdat hij de hoven be
schreven tak te Wesel ontmoet.
Dit plan staat nog op papier, hehalve
een klein deel bij- de Nederlandsche grens.
Als het voltooid is, zal het een van de
snelste, ooit beraamde middelen vormen
tot concentratie van zwaar verkeer naar
een ander land, van verschillende belang
rijke punten met een minimum-verlies
aan tijd.
Op verschillende punten langs de Duit
sche zijde van de Nederlandsche grens
zijn voorts geluidwaarschuwers opgesteld
voor het snel melden van naderende
vliegtuigen. Elders is een aantal afdee-
lingen „spoorwegpolitie" gelegerd, in stel
lingen buiten de voornaamste verkeers-
centra, In op zijn minst 2 plaatsen heb
ben Duitsche bewopers den aanleg van
opmerkelijke betonnen platforms op ver
rassend groote schaal uitgebracht.
De schrijver vestigt verder de aandacht
op de talrijke werkkampen binnen het
gemakkelijk bereik van de Nederlandsche
grens, waar men oogenschijmlijk be
zig is met verschillende soorten
nuttigen arbeid, zooals het droog
leggen van moerassen. Voeg daarbij:
drie kampen voor tot .dwangarbeid ver
oordeelden en het politieke concentratie
kamp te Rhede (Papenburg) dat bekend is
geworden door het opzienbarende boek
„De veensoldaten" en men komt tot het
eerbiedwaardige aantal van 59 centra
va£ zwarén arbeid voor de jeugd dicht
bij Nederland, waar zij dichter opeen
liggen dan in eenig deel van Duitsch
land.
Talrijke nieuwe vliegvelden, nieuwe en
versterkte garnizoenen, nieuwe bruggen
en de belofte van vertakte autowegen en
verder luisterposten, vaste platforms,
meer of minder geheimzinnige groepen
spoorwegpolitie, een overdaad aan werk
en andere kampen, alle vlak bij' de Ne
derlandsche grens, dit zijn zeker harde
feiten, die de kalme Nederlanders ten
langen leste met zorg vervullen. In het
geheel weet de bevolking er nauwelijks
ven. Maar bijna een ieder weet iets en de
rest begint te vermoeden.
In verband met andere dingen be
schouwd, hebben deze feiten herhaalde
lijk den indruk gewekt, ongelooflijk
schokkend voor de Nederlandsche ge
moedsgesteldheid, dat het gedaan kon
zij;n met den tijd van een met succes toe
gepaste onzijdigheid, en dat als er weer
een oorlog uitbreekt tusschen de reuzen
van West-Europa, Nederland op de een
o'f andere manier gevaar loopt daarin on
weerstaanbaar betrokken te worden.
DE MOSSELCULTUUR EN -HANDEL.
Men schrijft ons uit Ierseke:
Er zijn dit seizoen uit Zeeland onge
veer 500.000 ton mosselen naar binnen-
en buitenland verzonden. De prijs was
f 1.75 en hooger. De kweekers hebben
bijna een ton gouds moeten storten in de
kas van het Gentraal Verkoopkantoor te
Bergen op Zoom. Rekent men daarvan
nu 25.000 gulden af aan diverse onkos
ten als kantoor- en administratie, dan
blijft er nog een mooie kluif over om
te verdeelen. Reeds hebben zich meerdere
mosselkweekers, die hun product nog
niet hebben kunnen verkoopen wegens
pokken, gewend tot het bestuur om een
toelage uit die kas, opdat zij hun bedrijf
in stand zouden kunnen houden en zaad
aankoopen teneinde hun perceelen weder
te bevolken.
Dit zou een der groote voordeelen zijn,
die het Centraal Verkoopkantoor biedt.
Dit beteekent niet dat er geen andere
voordeelen meer zijn! AI komen die wei
nig te voorschijn. De mosselkweekeis
moeten slechts even geduld 'hebben. Tot
heden zijn geholpen alle mosselkweekers
die een eerste klas product hebben en
die daar dichtbij komen. Nu zijn de min
dere soorten mosselen aan bod. Wel
wordt er geklaagd dat de een alles, ten
volle 100 pet. en de andere slechts 30 a
40 pet. van zijn opgave mocht leveren,
maar men 'kan ook niet iedereen tevre
den stellen. De kweekers zijn nog nooit
georganiseerd geweest. Ze hebben als ze
goede mosselen hadden, hun product ver
kocht. Waren ze handige verkoopers, dan
verkochten ze ook nog hun slechte en
hun pokmosselen. Dit zelfverkoopen is
nu gedaan en nu zouden ze willen heb
ben, dat het Verkoopkantoor niet alleen
hun goede maar ook hun slechte mosse
len verkocht, Niet iedere kweeker kan
goede mosselen kweeken.
Hoe komt het dat het eene jaar de
mosselen op denzelfden grond best hot
andere jaar minder of slecht zijn? Dat
weet men niet van te voren. Maar daar
om moeten ook die mosselen weg. Die
menschen redeneeren nu dat het heele-
maal geen kunst is om goede mosselen
te verkoopen. Maar om slechte of minder
goede kwijt te raken, dat is de kunst.
Een aanzienlijk percentage der kwee
kers is dan ook afkeerig van het Ver
koopkantoor. Indien b.v. te Ierseke moest
gestemd worden over de vraag: weg met
de staatsbemoeiingen of niet, dan zou
wel 1/3 zeker tegen zijn.
Wat de kweekers-handelaren betreft,
ook hier steekt de overbodige bemoeiing
van 'boven af met den handel. Zoo wer
den b.v. verleden week een paar hande
laren aangezegd, dat hun geen uitvoer-
consenten meer worden verleend. Stop
met hun handel dus. Tegen deze machts
wellust richt zich veler toorn.
Het is belachelijk, dat een enkel per
soon zoo de lakens uit zou deelen. Dit
maakt staatsbemoeienis zoo onsympa
thiek. Onze oostelijke buren kunnen der
gelijke dingen slikken, Nederlanders niet.
Veel goede dingen zijn door Centrali
satie in den mosselhandel in 't leven
geroepen en de misstanden die er zijn,
moeten verdwijnen. De levering moet niet
alleen op papier, maar ook in de prak
tijk ponds-ponds-gewijze gaan. Er is
geen grooter ergernis dan dat de een
alles en de andere heel weinig mag leve
ren. Waarom laat men de mosselen, die
het bestuur niet kan verkoopen, niet aan
de kweekers zelf over om te verhande
len? Die weten er wel raad mee.
Naschrift.
Het Centraal Verkoopkantoor voor
Mosselen, wat wij om nadere inlichtingen
vroegen, schrijft ons:
Ingezonden Mededeeling.
GAAT UW GOED LANGER MEE
Op de oude manier moet U boenen en wrijven, om het waschgoed schoon te krijgen
Met H.Z. is dit niet noodig, want het overvloedig schuimende sop dringt tot diep in
het weefsel en verwijdert alle vuil, zonder dat U eenige moeite behoeft te doen.
H.Z. ZELFWERKEND WASCHMIDDEL; 17>\2 CTS. PER GROOT PAK
in die diepe greppel, het lange gras over
mij heen, waar ik doorheen kon gluren
en zien, wat er geschiedde."
„Maar wat is er dan gebeurd?"
„O, ik kan 't haast niet vertellen. Ik
heb mannen bij 't dozijn zien vieren-
deelen. Velen om mij heen werden ge
vangen en Faversham beval, dat zij op
staanden voet ter dood moesten gebracht
worden. Niet doodgeschoten maar dood
gemarteld. Ik zag er, wier armen afge-
houwen werden en dan werden zij voort
gejaagd. Ik zag anderen gevierendeeld.
Ik probeerde mijn oogen te sluiten, maar
j 'twas mij onmogelijk. Ik durfde mij niet
te bewegen; ik durfde niet schreeuwen.
Maar, hoor! wat is dat?"
Beiden hoorden stemmen in hun on
middellijke nabijheid.
„Zij komen", riep Ridgeway, „zij ko
men. Ik vrees den dood niet, maar om
zoo o God, help mij I Hoor, zij naderen,
en ik bon te vermoeid om nog een mijl
te loopen."
„Spring achter mij op 't paard", riep
Trelawney uit, „mijn paard is nog frisch."
Een seconde later zat Ridgeway achter
'hem en het paard snelde voort.
„De heuvel af, Trelawney. Als wij een
paar mijlen voor hen verborgen blijven,
weet ik een schuilplaats. Ik ken hier
iederen duim gronds. Was dat 't geval
De opgegeven tonnage van 500.000 ton j
mosselen Laar binnen- en buitenland ver
zonden is niet juist. Ook de andere door
inzender genoemde cijfers en bedragen
berusten op fantasie.
De prijs door het Centraal Verkoopkan
toor aan de kweekers uitbetaald was netto
f 1,50 per ton voor levering aanvoerplaat-
sen in Zeeland, terwijl de kweekers verle
den jaar van f 0,50 tot f 1,per ton ont
vingen en voor dezen prijs zelfs naar het
buitenland voeren.
De kweekers welke aan het Verkoop
kantoor leverden betaalden f 0,15 per ton
afdracht aan het C.V.K. In verhouding
tot de meerdere opbrengst is dit bedrag
redelijk.
Een eventueel saldo van het C.V.K. kan
worden aangewend ten bate van het alge-
heele mosselbedrijf.. De wijze waarop een
batig saldo zou kunnen worden aange
wend heeft voortdurend de volle aandacht
van de bevoegde instantie.
Het Centraal Verkoopkantoor heeft tot
op heden niet alleen gekocht van de mos-
selkweèkers die een eerste klas product
hebben, doch heeft tevens gekocht, en wel
een zeer aanzienlijk kwantum, van de
mosselkweekers die een minder product
hebben en betaalde ook hiervoor aan deze
kweekers f 1,50 per ton.
Dat niet alle kweekers de juiste tonna
ge aan het Centraal Verkoop Kantoor
hebben kunnen verkoopen vindt niet
zijin oorzaak in een onrechtvaardige ver
deeling door het C.V.K., doch in de on
rechtvaardige opgave van de voorradige
tonnage door verschillende kweekers zelf.
Dat verleden week aan een paar han
delaren uitvoerconcenten zouden zijn ge
weigerd is niet juist.
De leiding van het Centraal Verkoop
kantoor berust bij het Dagelijksch Be
stuur en niet bij: een enkel persoon.
Ir. _D, Bloemsma. Be heer Ir.
D. Bloemsma, die gedurende verschillen
de jaren Rijkstuinbouwconsulent voor
Zeeland alhier is geweest, en in 1933
naar Apeldoorn vertrok, is thans van uit
de IJsselstreek overgeplaatst naar Noord-
Overijssel.
Middelburg. Woensdagavond hield hel
District Walcheren van den Ned. Chr.
Landarb. Bond zijn jaarvergadering.
Voorzitter dhr P. Vreeke
Uit de jaarverslagen bleek dat het le
dental der 18 aangesloten afdeelingen
thans 455 bedraagt Er mocht worden ge
waagd van groei en vooruitgang wat tot
dankbaarheid noopt. De financiën gaven
als batig saldo f 83,68.
Dhr J. van Rotten van Domburg be
handelde het onderwerp „Arbeidswaar-
deering". Rechte arbeidswaardeering kan
alleen dan genoten, als wij' den arbeid
zien als van God ons opgelegd.
Dhr A. Vingerling sprak over „Verja
rende trouw".
Trouw aan het werk is van zeer groote
beteekenis en bij het voortschrijden van
ons organisatieleven mag verwacht wor
den dat zij steeds dieper en krachtiger
wordt.
Als voor ons maar steeds onwrikbaar
vaststaat de roeping, ook hierin bouwers
te zijn aan het werk Gods, dan alleen
zullen wij' ons met groote trouw kunnen
en willen geven aan dezen arbeid.
Nadat de voorz. nog een kort slotwoord
had gesproken eindigde dhr Vingerling
dezen goedgeslaagden avond met dank
zegging.
Vlissingen. „Bewogenheid en vastheid".
Over dit onderwerp sprak gisteravond
voor de anti-rev. Kiesvereeniging alhier
de heer G. Smeenk, lid der Tweede
Kamer.
Na opening op de gebruikelijke wijze,
door den voorzitter, den heer P. G. Laer-
noes, ving de heer Smeenk zijn rede
aan met te zeggen, dat dezen tijd zich
inderdaad kenmerkt door groote bewo
genheid. Allereerst zeker wel op inter
nationaal gebied. Duitschland en Japan
wapenen zich tot 'het uiterste en niemand
weet te zeggen, hoe het Italiaansch-
Abessynisch conflict zal afloopen.
Op het terrein van het economische
leven heerscht ook bewogenheid en ver
warring. Volgens statistische gegevens is
er in meerdere landen eenige opleving te
bespeuren. Spr. wijst echter op de sta-
niet geweest, dan had men mij reeds
gegrepen, en sneller, sneller!"
De zon ging langzamerhand naar het
Westen. Vóór hen rees een heuvel, aan
één zijde kaal, doch aan de oostelijke hel
ling bedekt met boomen.
„Naar de boomen, Trelawney. Zij zullen
ons voor onze vervolgers verbergen. Als
wij eens over den top zijn, zonder gezien
te worden, kan ik ons heiden redden."
Maar terwijl hij nog sprak hoorden zij
de stemmen der mannen en 't getrappel
der paardenhoeven.
HOOFDSTUK 17.
In de schuiplaats.
De onverschilligheid was nu geheel
verdwenen bij Benedictus Trelawney. D'en
geheelen dag was hij1 zoo: verward ge-
wees door alles, wat er plaats gegrepen
had, dat hij onverschillig geworden was;
maar de komst van Ridgeway had hem
uit zijn onverschilligheid gewekt. De oude
veerkracht was teruggekeerd en hij be
sloot zijin leven zoo duur mogelijk te ver
koopen. Het paard draafde den heuvel
af met zijn dubbelen last, doch vóór zij
de boomgroep bereikten, waarvan Ridge
way gesproken had, hoorden zij woesfo
kreten achter zich.
,,Ik vrees, dat zij' ons gezien hebben,"
sprak de jonge boer, „maar t.roh is nog
niet alles verloren. Ziezoo, hier kunnen
zijl ons niet zien. Stijg af, Trelawney, slijg
af! Het ipaard kan ons hier niet helpen.
Het zal ons maar tot last zijn."
Trelawney deed, wat men van hem
vroeg, doch was zoo voorzichtig zijn pi
stolen biji zich te steken. De oude strijd
lust kwam weer boven. Wat Ridgeway
betreft, door de rust, die hij' genoten had.
terwijl hij: achter Trelawney te paard zat
en de vriendelijke woorden tot hem ge
sproken, was hij' spoedig weer de oude.
Hij ging voor naar den top van den heu
vel, zich weinig bekommerend om het
kreupelhout, dat Trelawney vreeselijk
hinderde, en bleef toen staan,
„Nog hebben zij' ons niet," Aep Hiji uit.
„volg mijs vlug."
Trelawney zag rond en bemerkte, dat
deze zijde van den heuvel met boomen be
dekt was. Bovendien was 't karakter van
het landschap geheel anders geworden.
Inplaats van vlakke landen, kwamen nu
heuvels en dalen en hij verbeeldde zich,
dat hier gemakkelijk een schuilplaats zou
te vinden zijin. Stilzwijgend volgde hij'
Ridgeway en weldra kwamen zij in een
kleine ruimte, aan alle zijden ingesloten.
Om hen heen lagen groote hoopen afval,
die Trelawney deden denken aan de ver
tistieken der werkloosheid, die in ons
land veel nauwkeuriger zijn dan in ver
schillende andere landen. Ook houdt de
economische opleving in meerdere lan
den groot verband met militaristische
maatregelen.
Ook de bevolkingsdichtheid heeft hier
veel invloed. Zoo is b.v. ons land'niet te
vergelijken met Denemarken. Spr. is
dan ook van meening, dat van opleving
in den werkelijken zin des woords ook
m andere landen nog niet veel is te be
speuren.
Zoolang het vrije ruilverkeer niet wordt
hersteld, zal er van werkelijke opleving
geen sprake zijn.
Bij dit alles komt nog de monetaire
verwarring. Spr: behandelde het devalu
atie-systeem, dat nu ook wonderlijk
genoeg bewondering vindt bij velen in
de moderne arbeidersbeweging. Zij er
kennen zelf, dat devaluatie een ver
kapte, gemakkelijk door te voeren loons
verlaging is, die minder weerstand op
roept, dan andere aanpassings-systemen.
Voor ons land echter is devaluatie een
zeer groot gevaar en zou veel grooter
nadeelen dan voordeelen met zich bren
gen.
'Spreker kwam nu tot verschillende
toegepaste bezuinigingen, en wees op het
onderwijs, een teer onderwerp. Op bet
oogenblik gaan ongeveer 2/3 der kinde
ren op de bijzondere en 173 op de open
bare scholen. De leuze: „de bijzondere
school regel en de openbare uitzonde
ring", wordt dus al meer werkelijkheid.
De rechtsche partijen zijn niet onwil
lig om ook op het bijzonder onderwijs te
bezuinigen. Spr. 'hoopt dat hier een op
lossing zal worden gevonden.
Op andere terreinen van aanpassing
zijn de moeilijkheden niet minder groot.
Ons volk zal hier de groote principieels
lijnen in het oog moeten houden, in
plaats van te létten op allerlei eigen be
langen, anders zuilen da gevolgen nood
lottig zijn.
Ook de politieke verwarring in meer
dere landen is groot. De constitutioneeie
vrijheden der volkeren worden onder
mijnd.
Het eens zoo machtige liberalisme heeft
zijn groeten invloed op staats- en econo
misch terrein geheel verloren. Evenzoo is
ook het socialisme door gebrek aan
kracht en principieelen grondslag in
meerdere landen ton onder gegaan.
Het socialisme staat wetenschappelijk
zwa.k.
In dit verband behandelde spreker
breedvoerig het socialistisch „Plan van
den arbeid". Spreker zette uiteen, dat
het plan practisch onmogelijk uitvoer
baar is, en tot nog grooter werkloosneid
zal leiden. Ook dhr Van den Tempel
heeft over dit plan een vernietigend oor
deel geveld.
Het fiasco van liberalisme en socialis
me is hieraan toe te schrijven, dat het
geen rekening hield met de openbaring
Gods. 'In yele andere landen wordt thans
aanschouwelijk voorgesteld, waar het
Ingezonden Mededeeling.
GROOTE DOOS 50 CT. KLEINE DOOS 25 CT.
bij alle drogisten verkrijgbaar, of franco
na ontvangst van het bedrag in postzegels
bu de fabrikanten „genius"
groenewegje den haag
laten mijnen van Cornwallis.
Hier bleef Ridgeway staan. „Wij zijn
gered," hijgde hij; „niemand kan ons hier
vinden."
„Waarom?" vroeg Trelawney, „als wij
hier heen kwamen, waarom zouden onze
vervolgers dan ook niet hierlieen kunnen
komen?"
„Waarom? Dat zult gij' weldra zien!"
Hij' ging voor en zij klauterden over
rotsen en hoopen afval, terwij'l zij1 zich
steeds verborgen hielden achter de strui
ken, tot zij' bij; een schacht kwamen, bijna
geheel overgroeid door struikgewas. Daar
zag Trelawney tot zijn verrassing een
ladder staan.
Weer bleven zij stil staan en luisterden,
en weer drong 't geluid van stemmen tot
hen door.
„Geen minuut te vroeg," fluisterde Rid
geway. „Ik zal eerst naar heneden gaan
en gij! zult miji volgen."
Benedictus zag zijn makker in de don
kere schacht afdalen, en toen hij' hem al
niet meer zag, hoorde hij' nog steeds de
klank zijher voetstappen op de treden van
de ladder, Eindelijk was alles stil.
„Nu gij."
(Wordt vervolgd.)
t
