Eindelijk vereenigd.
ZONDER PRIJSVERH00GING
Uit de Provincie
Hst vliegveld „De Eendenkooi".
Gedurende de laatste jaren is nabij
Woensdrecht een terrein geëgaliseerd ter
grootte van 40 H.A., dat later werd uit
gebreid tot 60 H.A.
In de gemeente Woensdrecht waren
vele werkloozen en om deze aan arbeid te
helpen werd het terrein, bekend als de
„Eendenkooi" en voornamelijk bestaande
uit moerassen en glooiingen in orde ge
bracht, met de bedoeling er een vliegveld
van te maken.
In den afgeloopen zomer waren de
voorbereidingen zoover gevorderd, dat
men hoopte het vliegveld medio Sept.
te kunnen openen, de opening wan dan
ook reeds aangekondigd.
Thans vernemen we, dat de opening
vermoedelijk eerst na Paschen 1936 zal
plaats hebben.
Op de markt brengen van benaderd
slachtvee.
In de vergadering van de Hollandsche
Mij. van Landbouw, af deeling Westland,
zijn klachten geuit, over het telkens
op de Rotterdamsche markt verschijnen
van slachtvee, dat door de belastingamb
tenaren benaderd is, wegens te lage aan
gifte van dit vee voor den accijns. De
grief was, dat deze koeien dikwijls ver
kocht worden voor lagere bedragen, dan
waartegen ze benaderd zijn. zoodat de
markt er door bedorven wordt.
Na uitvoerige bespreking is besloten,
dat de af deeling Westland nog op de aan
staande algemeene vergadering van de
maatschappij een voorstel zal doen, er bij
de bevoegde instanties op aan te dringen,
het op de markt brengen van het bena
derde slachtvee in het vervolg te voorko
men.
De staking te Tilburg.
De Tilburgsohe fabrikanten hebben
het voorstel van het stakingscomité om
te onderhandelen over de beëindiging
van het conflict in de wollenstoffenin-
dustrie van de hand gewezen. Zij hebben
besloten pertinent te weigeren om met de
stakende arbeiders onderhandelingen in
welken vorm ook te openen.
Dé fabrikanten waren unaniem van
oordeel, dat de eenige oplossing van het
bestaande arbeidsconflict gelegen is in een
algemeene werkhervatting op de arbeids
voorwaarden, zooals deze op 19 Augustus
j.l. in werking zijn getreden.
Vanmorgen is het aantal stakers weer
een weinig toegenomen.
Minister Slingenberg voor de radio.
De minister van Sociale Zaken mr M.
Slingenberg zal Maandagavond a..s. van
8.308.45 een woord van aanbeveling
spreken ter ondersteuning van den ver
koop der zomerpostzegels, waarvan de
extra-opbrengst ten goede komt aan de
arbeidszorg voor onvolwaardigen en aan
de 8 noodlijdende orkesten in de groote
steden.
Mr M. Slingenberg's notarispractijk te
Haarlem.
Zooals men zich zal herinneren heeft
mr M. Slingenberg, toen hij minister
werd, het verzoek gericht tot de Kamer
van Toezicht op de notarissen of gedu
rende zijn ministerschap een plaatsver
vanger mocht worden aangewezen voor
zijn notariaat. De beslissing berustte bij
den president van de rechtbank te Haar
lem. tevens voorzitter van de Kamer
van Toezicht, mr G. Sluis.
Naar men verneemt, heeft mr Sluis het
verzoek van den heer Slingenberg inge
willigd en als plaatsvervanger van het
kantoor aangewezen mr J. van Munster
van Heuven.
Forensen vragen verlaging spoorwegv
tarieven.
De Forensen-reisvereeniging „Kenne-
merland" heeft een brief gericht aan de
dirctie van de Nederlandsche Spoorwe
gen, waarin zij o.a. bet volgende zegt:
Naar aanleiding van de verlaging der
tarieven per 1 Juli j.l. voor het gewone
reizigersvervoer. in den vorm van dag-
retours op alle trajecten, op basis van het
tarief der buurtverkeerkaarten, wat we
derom een belangrijke tariefsverlaging
beteekent, merken wij o.a. op, dat het ta
rief der trajectkaarten daarentegen tot
nu toe slechts met ongeveer 5 pet. is ver
laagd. zoodat het ons tegenover de fo
rensen billijk voorkomt, wanneer deze ta
rieven eveneens aanmerkelijk zouden
worden verlaagd.
FEUILLETON
Een verhaal uit het vroegere Rusland.
21.) o—
„En wat wilde je dan zeggen?" vroeg
Serge, die nu geheel wakker was.
„Ik kwamik wilde zeggen, dat er
al gebeld is, om te lezen."
„Om te lezen; wat wordt er dan gele
zen?"
„Om den Bijbel te lezen; dat doet Papa
eiken morgen voor ons."
„Ik dank je wel, kleine meid, maar je
ziet, dat ik nog niet klaar ben; een ande
ren keer kom ik ook."
„Is dat zeker?" vroeg ze.
„Zeker."
Het kind bleef roerloos.
„Wat wil je nog meer, Lili?" vroeg
Serge.
Lili naderde schoorvoetend, en haar
lippen vlak bij Serge's oor brengend, fluis
terde zij! blozend;
„Is 't waar, dat je Jezus niet liefhebt?"
„Wie heeft dat gezegd?" vroeg Serge,
en ook hij bloosde.
„Boris; hij zei dat jij Jezus niet lief-
hadt."
„Alle Christenen moeten Jezus liefheb-
Jhr Mr G. Sandberg begraven.
Onder groote belangstelling is vandaag
op de begraafplaats „De Oude Toren" te
Woensel de jonge luitenant-vlieger Jhr
Mr G. Sandberg begraven, die de vorige
week te Ankara als slachtoffer van zijn
beroep is gevallen.
Langs den weg stond een menigte van
duizenden de lange stoet gade te slatin.
De vlaggen van de Philipsfabrieken
hingen halfstoks.
De Nederlandsch-Belgische betrekkingen.
Minister de Graeff is gistermiddag te
Genève de gast geweest van den Belgi
schen minister-president Van Zeeland,
die aan onzen minister een lunch had
aangeboden. Al hebben de twee ministers
tijdens hun onderhoud natuurlijk de re
devoering van Sir Samuel Hoare niet on
besproken gelaten, het hoofdonderwerp
van bespreking schijnen toch de Neder
landsch-Belgische betrekkingen geweest
te zijn.
VERLAGING VASTE LASTEN EH
HUREN.
Voorloopig Verslag Tweede Kamer.
Verdient devaluatie de voorkeur boven
consequente deflatie?
Verschenen is het voorloopig verslag
der Tweede Kamer over het wetsontwerp:
Bijzondere maatregelen ter verkrijging
van verlaging van sommige vaste lasten
en van huren. Ontleend is daaraan:
Van verschillende zijden werden tegen
hetgeen bij dit wetsontwerp wordt voor
gesteld, zeer ernstige bedenkingen inge
bracht, deels omdat men van meening
was, dat de noodzakelijke aanpassing
niet door wettelijke maatregelen en in
ieder geval niet door de thans voorge
stelde wettelijke maatregelen te bereiken
valt, deels ook omdat men in devaluatie
zeker thans, den eenig mogelijken weg
tot het bereiken van een lager stabili-
satievlak zag.
Vele andere leden bleken met de regee
ring van oordeel, dat de wetgever stimu-
leerend behoort op te treden, teneinde de
aanpassing te bevorderen.
Sommige leden, tegenstanders van het
ontwerp, wezen erop, dat de regeering er
tot nu toe niet in geslaagd is, de wen-
schelijk genoemde daling van de publieke
uitgaven tot stand te brengen. Deze leden
waren van oordeel, dat de regeering door
de indiening van dit wetsontwerp heeft
getoond, de mogelijkheden, die door zulk
een ingrijpen geopend kunnen worden,
te overschatten. O.m. wordt door maat
regelen als deze het credietwezen in ern
stige mate gestoord.
Eenige leden stelden de vraag, of dit
ontwerp niet vervangen zou kunnen
worden door een ander, waarvan de
hoofdstrekking overeen zou komen met
die van het ontwerp-Crisis-Landbouw-
hypotheekwet.
Sommige andere leden brachten als be
zwaar tegen het ontwerp voornamelijk
naar voren, dat voor velen een aanmer
kelijke daling van inkomsten daarvan
het gevolg zal zijn. Hierdoor zal de werk
loosheid toenemen. Ook zullen de belas
tingen tengevolge van het in het wets
ontwerp voorgestelde nog weer minder
gaan opbrengen.
Ook deze leden vreesden schadelijke
gevolgen van het ontwerp voor het cre
dietwezen in het bijzonder het hypothe
caire crediet.
Volgens verscheidene leden zal in het
kader van het regeeringsbeleid, nadat
dit ontwerp wet zal zijn geworden, aan
verdere maatregelen niet te ontkomen
zijn.
Er zijn naar hun overtuiging, slechts
twee wegen, welke thans gevolgd kunnen
worden, n.l. toepassing op zeer korten
termijn van consequente defla
tie of van devaluatie. Wil men
deflatie toepassen als middel tot herstel,
dan moet deze in eens en over de ge-
heele linie worden toegepast.
Naar de meening dezer leden zal men
er met dit wetsontwerp, dat voor de ver
laging van de kosten van het levens
onderhoud slechts zeer weinig beteeke-
nis heeft, niet komen. H.i. is de eenig
bruikbare weg onder de gegeven omstan
digheden die der devaluatie. Naar hun
meening verdient een vrijwillige devalua
tie verre de voorkeur boven een, die ons
wordt opgedrongen.
Vele andere leden verklaarden het uit-
ben."
„Maar allen doen dit niet," zeide Lili,
met ernst op haar gelaat.
„Geloof jij: dat?maar Je zult te laat
komen voor het lezen"; hiermee gaf Serge
een andere wending aan het gesprek.
Lili's gelaat kreeg een treurige uitdruk
king. „Zeg miji, dat jij1 Jezus liefhebt,"
fluisterde zij1, met een smeekenden blik
in haar heldere oogen.
Serge kon dezen blik niet weerstaan; hij
nam haar bruin gelokt hoofdje in zijn
handen en kuste haar.
„Wat een vreemd klein meisje ben jij'l"
fluisterde hiji. „Ga gauw, lief kind, anders
kom je te laat."
Het kind ging heen, maar toen zij1 in de
kamer van haar vader was gekomen, be
merkte de scherpe blik van haar moeder
een traan in haar oogen.
Lang bleef Serge, met het hoofd in de
handen rustend, in gedachten verdiept,
terwijl zijn cog gevestigd bleef op de deur,
waardoor het kleine meisje verdwenen
was.
Toen hij tegen twaalf uur beneden
kwam, vond hij de salons verlaten.
Op een tafel lagen eenige boeken. Toen
hij er een opensloeg, las hij den titel: „De
Heilige Schriften des Ouden en Nieuwen
Verbonds". Hij legde het boek weer neer.
Ook het tweede onderging hetzelfde lot.
Eindelijk viel zijn oog o<p een in bruin
gangspunt der regeering, n.l. dat de aan
passing van vaste lasten en huren aan
een lager kostenniveau, door wettelijke
maatregelen dient te worden gestimu
leerd, te kunnen aanvaarden.
Het belang van het geheele volk, dat
voor het ingrijpen in het algemeen grond
slag moet zijn, zal ook omvang en uit
werking der te nemen maatregelen moe
ten bepalen.
Verscheidene leden waren er over te
leurgesteld, dat het ontwerp ten aanzien
van de verlaging der vaste lasten niet
méér bevat.
Aan de hand van de Memorie van Toe
lichting wezen zij er op, dat in ieder
geval aan de voorgestelde maatregelen
de werking moet worden ontzegd, dat zij
een directe vermindering zullen brengen
van den druk, die op het bedrijfsleven
rust.
Zij wezen er op, dat van de werking
der voorgestelde maatregelen het bedrijfs
leven zelfs uitdrukkelijk wordt uitgeslo
ten. Immers hypothecaire credieten, ver
leend door bankinstellingen, vallen bui
ten de ontworpen bepalingen betreffende
rente en aflossing van dergelijke schul
den; fabrieken, kantoren, werkplaatsen,
magazijnen, enz. vallen buiten de voor
gestelde huurveriaging.
Maatregelen ter verlichting der vaste
lasten, maar dan over de geheele lijn
en met algemeene economische werking,
achtten de hier aan het woord zijnde
leden steeds dringender geboden. Noodig
is een complex van maatregelen, waar
door ons volksleven met één slag op een
lager stabilisatievlak gebracht wordt.
Wil men de aanpassing consequent
voortzetten, aldus vervolgde een groot
deel van deze leden, dan kan men verder
aan een vermindering van de
hoofdsommen niet ontkomen.
Slechts wijziging van de hoofdsom be
vordert huns inziens de prijsdaling, niet
een verandering van den rentevoet.
Resumeerende gaven deze leden als
hun oordeel te kennen, dat het wetsont
werp, indien de Regeering het althans
niet door een ander van veel verdere
strekking wil vervangen, niet alleen zal
moeten worden omgewerkt, doch ook zoo
spoedig mogelijk door verdere maatrege
len ter verlaging der vaste lasten gevolgd
zal moeten worden.
Verscheidene andere leden, die van
oordeel waren, dat tot nog toe bij de
gevoerde deflatiepolitiek de noodzakelijk
heid om ook huren en vaste lasten te
doen dalen, niet voldoende in het oog
gehouden was, constateerden met instem
ming, dat dit ontwerp de strekking heeft
vaste lasten te verminderen door alge-
ïneen werkende maatregelen' en niet
enkel door de mogelijkheid te openen
tot verlaging in afzonderlijke gevallen,
waarin het bestaan van een noodtoestand
wordt aangetoond. Enkele grondgedach
ten van het ontwerp hadden dan ook
hun instemming.
Niettemin waren ook deze leden vol
strekt niet bevredigd door hetgeen wordt
voorgesteld en hadden zij tegen een deel
der voorstellen ernstige bezwaren. In de
eerste plaats wezen zij er op, dat de
Regeering het begrip „vaste lasten" een
zijdig opvat. Zij spreekt op pag. 1 van
de Memorie van Toelichting van „kapi-
taallasten en door de Overheid zelve op
gelegde lasten", die op de bedrijven druk
ken, doch zij zwijgt geheel van de op
de openbare lichamen drukkende lasten,
die door de verandering in de waarde
van het geld eveneens onevenredig zwaar
geworden zijn. De leden vroegen in het
bijzonder de aandacht voor de positie
der gemeenten. Bij dit ontwerp wil de
Regeering voor millioenen aan jaarlijk-
sche inkomsten aan de gemeenten ont
nemen, zonder dat zij eenigen maatregel
voorstelt ter verlichting van de uitgaven
aan rente en aflossing, waarvoor de ge
meenten geplaatst zijn.
Wil men werkelijk doeltreffende maat
regelen nemen ter verlaging van de vas
te lasten, dan zal men naar het oordeel
dezer leden die maatregelen niet alleen
moeten uitbreiden tot de op de openbare
lichamen rustende lasten, doch tot alle
langloopende schulden, en dan zal men
ook huns inziens er niet aan kunnen
ontkomen, ook de hoofdsommen aan te
tasten.
Voorts waren zij van meening, dat een
huurveriaging met 20 pet. niet voor alle
gevallen voldoende is en dat ook de
marokijn gebonden boekje, juist zoo een
als hij Michael in handen had zien
hebben. Nieuwsgierig zag hij het in, toen
een licht gedruisch hem deed schrikken.
„Hoe maakt ge het vanmorgen?" zeide
een stem achter hem. Het was mevrouw
Istinef, wier naderende voetstappen hij
dioor het tapijt niet gehoord had.
„Dank u, zoo goed als dit voor een oud
soldaat mogelijk is," zeide hij' blozend. „Ik
zie, dat u geen heel ruime keus van lec
tuur hebt," ging hij voort, met een schalk-
schen glimlach op de Bijbels en brochures
wijzende, die hij zooeven ingezien had.
„Ik heb niet eens een courant kunnen
ontdekken."
„Jij bent niet gewend aan die soort
van boeken," zeide mevrouw Istinef
vriendelijk, „en wat de couranten aan
gaat, die hebben de dienstboden zeker
meegenomen; ik zal er om bellen. Serge,"
hernam zij, zijn arm nemende en hem
medevoerende naar het roode salon, „ik
vrees, dat het je nog veel moeite kost,
over de treurige voorvallen te spreken,
die je hebt bijgewoond, maar prinses
Bronitzky heeft je terugkomst vernamen
en wenscht je te zien; zij hoopt, dat je
haar eenige bijzonderheden zult kunnen
meedeelen omtrent de laatste oogenblik-
ken van haar zoon".
Serge antwoordde niet, maar staarde
plotseling op den grond, als zag hij' daar
rentevoet nog verder zal moeten dalen
dan tot 4 pet., terwijl zij een hypotheek
rente van 4% pet. in ieder geval te hoog
achtten.
Weer andere leden verklaarden zich
niet alleen met de grondgedachten, doch
ook met de uitwerking van het wetsont
werp in hoofdzaak te kunnen vereenigen.
De Regeering doet al het mogelijke om
tot een voldoende verlaging van de pu
blieke uitgaven te geraken. Daarmede
komt men er echter niet. Ook de vaste
lasten, welke de Overheid niet zelf op
legt en ook niet zelf rechtstreeks in de
hand heeft, moeten worden verminderd.
Ongetwijfeld dient ook op dit gebied de
voorkeur gegeven te worden aan een aan
passing langs natuurlijken weg. Waar
deze evenwel achterwege blijft of in een
te langzaam tempo plaats heeft, moet de
Overheid, gelet op de buitengewone, ge
heel gewijzigde omstandigheden, wel in
grijpen.
Bij deze opvatting sloten zich een aan
tal andere leden aan, die geenszins wil
den ontkennen, dat aan de voorgestelde
maatregelen groote bezwaren verbonden
zijn doch die van meening waren, dat
met het oog op de buitengewone om
standigheden, waarin ons volk zich be
vindt, over deze bezwaren behoort te wor
den heengestapt. Zij waren dan ook be
reid, dit ontwerp als „crisismaatregel" te
aanvaarden. Zonder nader betoog acht
ten zij het duidelijk, dat verlaging van
productiekosten noodzakelijk is. Een aan
passing, wat de productiekosten betreft,
aan het peil der ons omringende landen
is onafwendbaar. Daarvoor is het noodig
dat de kosten van het levensonderhoud
dalen.
Dezelfde leden verklaarden verder niet
in te zien, dat het hypothecair crediet
door de indiening van dit ontwerp en
door een eventueele verheffing daarvan
tot wet ernstig geschokt zou worden.
Verscheidene van de leden, die zich in
hoofdzaak met het wetsontwerp konden
vereenigen of het althans als een eer
sten stap in de goede richting beschouw
den, meenden, dat het eigenlijk over
bodig was, thans opnieuw een debat over
de al of niet wenschelijkheid van deva
luatie te gaan voeren.
Tegen den aandrang tot het ingrijpen
in alle mogelijke schuldverhoudingen en
vooral tegen den drang tot aantasting
der hoofdsommen verklaarden verschei
dene leden zich met kracht te moeten
verzetten. Aantasting der hoofdsommen
aldus deze leden moet onvermijde
lijk tot groote onbillijkheden leiden.
Verscheidene leden zouden het ter be
vordering der aanpassing billijker en
tegenover de huiseigenaren, wien onge
acht de rentevoet der door hen aangegane
hypothecaire leeningen een huurveria
ging van 20 pCt. kan worden opgelegd,
juister achten, indien ook de hypotheek
rente naar het niveau van 1931 met 20
pCt. verlaagd werd. Stelt men het ni
veau op gemiddeld 5Vi pCt., dan komt
men tot een nieuwen rentevoet van
4,2 pCt.
Van andere zijde werd tegen het denk
beeld de hypotheekrente te verlagen met
20 pCt. beneden het peil van 1931, aan
gevoerd, dat een dergelijke wijze van
renteverlaging vrijwel onuitvoerbaar zou
zijn.
Tegen het denkbeeld, de maximum
rente voor particuliere hypothecaire lee
ningen te verlagen tot 4 pCt., werd aan
gevoerd, dat van een dergelijken maat
regel een nog ernstiger verstoring van
het credietwezen het gevolg zou zijn dan
van het in het wetsontwerp voorgestelde
reeds te duchten valt.
Verscheidene leden wezen er op, dat
het voorgestelde zeer onbillijk werkt
tegenover degenen, die huizen exploitee-
ren geheel of voor een niet onbelangrijk
gedeelte met eigen kapitaal. Terwijl deze
huiseigenaren wél gedwongen zullen kun
nen worden met 80 pCt. van in 1931
geldende huren genoegen te nemen, zul
len zij daartegenover geenerlei of een te
geringe compensatie in den vorm van
verminderde rente en aflossing ont
vangen.
plaatsing van advertentiën
in alle bladen.
Administratie „De Zeeuw".
iets bijzonders.
„Wij zouden liever gewild hebben, dat
zij nog wat gewacht had, totdat je een
weinig sterker bent, maar zij verlangt zoo
naar je. Vertel haar wat je van Michaël
weet, misschien zal het baar goeddoen."
„Zeker, ik zal de prinses alles zeggen,
maar helaas, het zal haar haar zoon niet
teruggeven."
Op dit oogenblik trad een knecht bin
nen, de couranten in de hand. Serge nam
ze haastig aan en doorliep ze met een
koortsachtige snelheid. De berichten wa
ren 'onbeduidend. Generaal Skobelef pro
beerde Plevna in staat van beleg te stel
len, en alle krachten waren op dat punt
verzameld. Verder waren er eenige nieuwe
overwinningen in Azië.
Weldra werd het tweede ontbijt aan
gekondigd, en Serge legde zijn courant
op zij.
Na het ontbijt ging hij' naar het salon,
en op het oogenblik dat Serge er binnen
trad, zag hij' een vrouw in diepen rouw
door een andere deur binnenkomen. Het
was prinses Bronitzky. Een rilling schoot
hem door de leden, en hij werd zeer bleek.
De prinses kwam recht op hem aan, en
hem de hand toestekende, zeide zij met
bevende stem: „Serge...."
Meer kon zij niet uitbrengen, en ook
Serge was buiten staat te spreken, Hij1
boog zich over de handen, die de zijne
Verzending van Zeeuwsche mosselen.
In den loop der vorige week is te
Ierseke een aanvang gemaakt met het ver
zenden van geknipte Zeeuwsche mosselen
naar Frankrijk. Onder „geknipte" mosse
len verstaat men het van elkander ge
scheiden product, waarbij de mosselen
stuk voor stuk van de trossen zijn afge
trokken en van alle onreinheden zijn ge
zuiverd. Door het verwijderen van het
overtollige spinsel, van ledige schelpen
e.d. ontstaat een veel mooier product.
Deze industrie, die in het seizoen aan
tientallen handen werk verschaft, is
hoofdzakelijk ontstaan, omdat Frankrijk,
het voornaamste importland, invoerrech
ten heft op het brutogewicht van mosse
len. Naast deze besparing aan invoerrech
ten levert het gezuiverde product een heel
wat beteren prijs op, hetgeen de bewer
king wel loonend maakt.
Hoofdzakelijk gebeurt het knippen door
jonge werkkrachten, die een grootere han
digheid in de werkzaamheden hebben
dan oudere personen.
Het woord „knippen", dankt zijn ont
staan hieraan, dat in den beginne de mos
selen één voor één met een schaartje van
de trossen werden losgeknipt. Dit bleek
echter een zóó kostbare methode, dat men
er spoedig van moest afzien.
Toen, op het einde der vorige week, de
temperatuur daalde, kon wederom met het
knippen, dat alleen bij tamelijk koud weer
mag gebeuren, een begin worden ge
maakt. Deze werkwijze verzwakt n.l. het
weekdier, daar men met het spinsel ook de
fijne draden, die aan het dier zelf be
vestigd zijn, lostrekt, waardoor dit niet
meer in staat is de schelp gesloten te hou
den en zijn schelpwater verliest. Bij droog
of warm weer zal dit de kwaliteit van het
product zeer kunnen schaden.
De kwaliteit der mosselen loopt dit jaar
zeer uiteen. Sommige mossel-,,banken",
gedeelten van den zeebodem, die zich
door grondsoort, plantengroei en diepte
goed voor het aanvetten van den „visch"
leenen, zijn getroffen door zeepokken, een
overigens onschuldige parasiet, die echter
den mossels een minder mooi aanzien
geeft. Dergelijke partijen vinden dan ook
niet zoo gemakkelijk een kooper.
Door toedoen van het Centraal Verkoop
kantoor te Bergen op Zoom, zijn de ver
koopsprijzen op een door de Regeering
vastgesteld niveau gehandhaafd. Een en
ander bracht den kweekers ondanks de
vrij willekeurige verdeeling der orders een
wel te waardeeren verbetering van hun
bedrijfsomstandigheden. Het vorige sei
zoen, toen er prijzen van f 0.50 tot hoog
stens f 1 per ton van 100 K.G. gemaakt
werden, was de toestand eenvoudig ca-
tastrophaal. Thans wordt door het Ver
koopkantoor voor de 2e kwaliteit f 1.50 en
voor de le kwaliteit f 2 aan de kweekers
uitbetaald. (Msb.)
Motorreddingsboot te Cadzand verbrand.
Kort nadat de heer v. d. Heuvel, op
zichter van de Zuid-Hollandsche Maat
schappij tot redding van schipbreukelin
gen den motor van de reddingsboot
„Zeeuwsch-Vlaanderen" die gestation-
neerd is aan de sluis aan de Wielingen,
ter maandelijksche beproeving had aange
zet, is brand ontstaan. De geheele motor-
reddingsboot met toebehooren en het boo
tenhuis is in vlammen opgegaan. De heer
v. d. Heuvel kreeg brandwonden aan han
den en gelaat.
Vlissingen. De pier. De bouw van
het wandelhoofd vordert snel. De laatste
maanden is men een flink stuk opgescho
ten en het werk gaat nu in de goede
richting.
Gisteren wapperde dan ook de vlag op
het uiterste puntje van de pier, ten tee-
ken, dat de laatste spant geplaatst is.
De geheele onderbouw van de pier is
hiermede gereed gekomen. De afwerking
waaraan men reeds is begonnen, zal ge
leidelijk voortgang hebben.
Met den bouw van het restaurant op
de rotonde zal eerst het volgend jaar
worden aangevangen.
De pier, die dit jaar dus ver gereed
zal komen, wordt echter niet meer voor
het publiek toegankelijk gesteld.
(VI. Crt)
vasthielden en kuste ze eerbiedig; daarna
begeleide hij de prinses naar een sofa en
nam tegenover haar plaats.
De heer en mevrouw Istinef hadden
zich teruggetrokken, en hij bevond zich
dus alleen met de moeder van Michael.
Serge verwachtte een luidruchtige los
barsting van aandoening, doch zijn oog
ontmoette slechts een kalmen, hoewel in-
treurigen blik.
Geen van beiden echter voelden voor
het loiogenhlik den moed tot spreken.
„Serge," zei eindelijk de prinses half
fluisterend, „zeg mij alles wat je weet."
„Prinses, ik zal u zeggen wat ik weet,
maar het is slechts zeer weinig. Ik heb
u bijna alles geschreven."
Toen vertelde Serge wat hij1 wist; al wat
hij van Michael gezien had sedert diens
komst in het leger; al wat hij zich van hun
gesprekken, en voornamelijk van het
laatste, herinnerde.
Toen zij het verhaal hoorde van gewe
tenswroegingen en zielsangsten van haar
zoon, voelde de prinses zich hevig aan
gedaan. Met het gezicht in de handen
luisterde zij zonder een woord te spreken,
en tusschen haar vingers door vloeiden
de tranen.
(Wordt vervolgd.)
