DE ZEEUW
NATHA
alender
36
TWEEDE BLAD
HET ADRES
A. WILKING
HEREN-
RHEMDEN
iSON ZONEN
SNAP Czn
Kampen
Voor den Zondag
Johanna Coninghame.
Uit de Provincie
Wat sr deza week voorviel
EKEERING
|or Menschen
lieren
>utelande
itelande
{TERING
IE
LBURG
zijn verzonden
en van den
t tioor
schild
orstelling van
T IN NINEVÉ
ÏEMIEBOEK
gegeven
or
INAP Czn
la's.
omgeving met
r wil werken,
NI KE
IENSTE
gelieve proef-
>ekenlijst aan
den Uitgever
It Ratopax 45 ets
or gebruik; geen
Ivan muizen en
}AX „M" i. car-
itoriteiten, H.H.
)e gemakkelijk-
strijding.
lin verpakkg. v.
[gen gereduceer-
fceland:
fSTEDE ZN,
(rendijk P 62.
)RD-HOLLAND"
iAM-C.
ÏFF zal
[JUNI 1935,
Roode Leeuw",
gelegen aan de
te Zoutelande,
arden en
[bij Boudewijns-
ïd en Weiland
onder Zoute-
|lle, Domburg,
Bliskerke, groot
461/2 R.)
Mei 10—12 en
110—12 uur.
pn k 0,20 voor
Notaris en te
Iriëerder.
JULI 1935,
|B KOPPEJAN
3EN, 22 STUKS
JSPAN EN DE
ITEN.
teeren.
Ir P. LOEFF.
VAN
ZATERDAG 1 JUNI 1936, Nr 204.
HET WARE LEVENSGELUK.
De Heere ia mijn Herder.
Psalm 23 1.
Hoe meer men den psalm van den goe
den Herder leest, dea te schoener wordt
deze.
De Heere ia mijn Herder Hij leidt
mij.
De Heere ia imijn Herder Hij zorgt
voor mij.
De Heere is mijn Herder Hij waakt
voor mij.
De Heere ia mijn Herder Ik ben de
Zijne en Hij ia de mijne.
Het ia de psalm van het echte, het rijke
levensgeluk, dat ook het deel kan zijn van
den arme, van den tobber, ook het deel
van het kind.
Daar is een schaap, dat altijd eigen
wegen bewandeld beeft, nooit iets anders
vond dan doornen en distelen, om zich
mee te voeden.
Dat altijd dwaalde en nooit vond wat
het hebben moest.
Zulk een schaap worden de ooren ge
opend en bet boort een lieflijke en een
vriendelijke stem: kom tot Mijl
En nu is bet, of alles anders wordt.
'Waar onrust was, komt rust. Waar
doornen en distelen waren, komt groene
weide, waar het vroeger was een zichzelf
leiden en een gedreven worden, daar is
het nu een geleid worden door milde han
den en vriendelijke oogen.
Wie.door genade mag zeggen: de Heere
is mijn Herder! al is het met bevende
stem, die beeft bet hoogste, die bezit alles.
Die verhongert niet en komt niet om
van dorst.
Die kan ook gaan in een dal der scha
duwen des doods, want de goede Herder
is met Hem, Die hem niet alleen ver
zorgt, maar hem ook beveiligt.
In één woord, wie door genade Z9ggen
mag: de Heere is mijn Herder 1 die kan
er ook bijvoegen: mij zal niets ontbreken.
Hij is van Hem, Die Zijn leven stelde
voor de schapen. Die voor hen het recht
Gods vervulde en hen nu binnen leidt in
de schatten van Gods genade en Zijn goe
dertierenheid. die beter is dan bet leven.
HET BEZUINIGINGSONTWERP.
Het Verbond van Nederlandsche
Werkgevers steunt de Regeerlng.
Het Verbond van Nederlandsche Werk
gevers beeft een adres gericht aan de
Tweede Kamer over 'het wetsontwerp ter
verlaging van de openbare uitgaven.
Daaraan is het volgende ontleend:
Het Verbond is steeds van oordeel ge
weest, dat het herstel van onze welvaart
afiharükelijk is zoowel van internationale
als van nationale factoren, factoren dus,
waarop de rijksoverheid eenerzijds bitter
weinig, anderzijds zeer veel invloed ver
mag uit te oefenen.
Niettemin doen de gevolgen van buiten-
landscre maatregelen zich ernstig gevoe
len en kan het tijdelijk verleenen van rug
gesteun aan de noodlijdende bedrijven on
der deze omstandigheden noodzakelijk ge
acht worden, mits bij het treffen van zoo
danige maatregelen het tijdelijke karakter
wordt in het oog gevat en de voor een we
deropleving van nijverheid en handel
noodzakelijke maatregelen niet worden
illusoir gemaakt.
Want, wil het Nederlandsche bedrijfs
leven izich van de toegebrachte slagen
kunnen herstellen, dan is eenaan
passing over de geheele
lijn aan 'het sterk gezonken prijspeil on
vermijdelijk.
Wil het streven der regeering doel tref
fen, dan zal de rijksbegrooting niet alleen
aan den eiseh van het evenwicht op lager
peil moeten voldoen, maar zal ook in pro
vincie en gemeente ja hier vooral
F ËlTl L L E TON
(Vrij naar het Engelsch.)
28.) o—
„Vind je haar dan niet knap?" vroeg
Johanna. „May vertelde me, dat ze erg
bewonderd wordt."
„Je moet niet gelooven, wat de Guth-
berta van elkaar zeggen, Johanna", zei
Gertrude. „Ze hebben een buitengewoon
hoogen dunk van zichzelf en bij alle mo
gelijke gelegenheden beroepen ze zich er
op, dat de deken van Scarstone en de
kanunnik van een ander plaatsje fami
lie van hen zijn en daaraan meenen ze
het recht te ontleenen zich boven andere
menschen verheven te achten."
i,Gertrude, praat toch niet zoo'n on
zin", zei Oswald ongeduldig. „Kun je
geen tien minuten je mond houden? Je
hebt nu zeker voor een week genoeg ge
rateld."
„En doe als je blieft die vreeselijk
modderige schoenen uit", zei Cissy, ter
wijl ze de schoolkamer verliet om naai
haar tante in de zitkamer te gaan, wal
ze 's middags altijd deed om te helpeo
thee schenken en te voorkomen, dat Sy-
een verlaging van uitgaven met een ver
laging van lasten gepaard moeten gaan.
En ook het maatschappelijk leven in al
zijn geledingen zal bevrijd moeten worden
van de kluisters, die haar in het vinden
van een waarlijk snel doorgevoerde aan
passing belemmeren.
Verwacht mag daarom worden, dat de
regeering behalve naar belastingverlaging
ook doelbewust zal streven naar een prik
kel van al die tendenzen, die een verlaging
van de kosten van productie .distributie
en levensonderhoud kunnen bevorderen.
De lasten, die vooral de groote ge
meenten direct of indirect op de bevolking
leggen, zijn uitermate drukkend. De dien
sten der gemeenten de prijzen van gas,
electriciteit, tram enz., zijn alle de weer
spiegeling van te duur overheddsbeheer,
waarop tot op den huldigen dag nog
slechts onvoldoende bezuinigd is.
Voorts zijn nog steeds hoog gebleven de
loonen in de beschutte nijverheid, die bij
krachtiger toezicht van de zijde der regee
ring in korten tijd meer in overeenstem
ming met het loonpeil in de onbeschutte
nijverheid zouden zijn.
Het wil het Verbond voorkomen, dat de
Regeering ten onrechte destijds bij de sub-
sidieering van de werkloozenkassen der
bouwvakarbeiders baar standpunt gewij
zigd beeft en dat zij' goed zal doen zich in
den vervolge opnieuw op bet standpunt
te stellen, dat extra steun aan werkloozen-
kassen niet gerechtvaardigd is, zoolang
de nog werkzame leden dier 'kassen een
loon genieten, dat boven dat van andere
tewerkgestelden ligt.
Het groote belang van verruiming van
werkgelegenheid wettigt evenzeer het
standpunt, dat werken met overheidsgeld
gefinancierd, op dezen steun slechts aan
spraak 'kunnen maken, indien de loonen
bij zoodanigen arbeid verricht met die van
werkverschaffing op" gelijke lijn worden
gesteld.
Van de voorgestelde belasting
verlaging heeft adr. met groote in
stemming kennis genomen. Hij betreurt
alleen, dat de vermindering van de om
zetbelasting tot het gas en de electrische
energie wordt beperkt; ook de industrie
heeft dringend behoefte aan verlichting
van lasten op haar producten.
Belangrijker effect kunnen de in uit
zicht gestelde accijnsverlagingen hebben
Adr. dringt er op aan, de waarlijk drin
gend noodzakelijke verlaging van den ac
cijns op gedistilleerd en bier onverwijld en
dus los van de verdere behandeling van
het wetsontwerp ter verlagingvan de
openbare werken te willen bevorderen.
Het Verbondsbestuur waarschuwt ern
stig tegen het aandringen op middelen om
in contractueele betrekkingen dn te grij
pen. Wat met de landelijke hypotheken
beeft plaats gehad, heeft het bestuur met
ontsteltenis vervuld. Zullke middelen zijn
erger dan de kwaal.
Adr. eindigt met het vertrouwen uit te
spreken, dat de Kamer op de vastgestelde
bezuinigingsmaatregelen niet zal afdin
gen en in elk geval het afwijzen van een
concreet onderdeel van het wetsontwerp
zal doen gepaard gaan met een 'bereidver
klaring een andere bezuiniging 'tot gelijk
bedrag te aanvaarden.
Tot zijn genoegen heeft echter het Ver
bondsbestuur gelezen, dat de regeering
haar taak met dit bezuinigingsvoorstel
niet als geëindigd beschouwt. Het vleit
zich met de hoop, dat ook reeds tijdens de
behandeling van het wetsontwerp ver
schillende nieuwe bezuinigingsmaatrege
len in het ontweip mogen worden opge
nomen, opdat de budgetaiire positie voor
de naaste toekomst er gunstiger komt voor
te staan dan naar zijn indruk thans het
geval ie.
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kindereonfectle
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen Is
GOES
HULST
bil en Daisy al te veel bet middelpunt
van bet gezelschap werden, als er mis
schien visite kwam. Gertrude volgde, baai
verfomfaaiden hoed in de hand en Os
wald en Johanna bleven alleen.
„Nu, zei bij na een poosje, „zal ik je
helpen met je Fransch?"
„Het is zoo vriendelijk van je", zei Jo
hanna. „Maar zal het je hoofdpijn niet
erger maken?"
„Och neen, mijn hoofd doet niet meer
pijn dan gewoonlijk."
„Vind je niet" vroeg Johanna waf
verlegen, ,.dat je beter uit kon gaan, als
je een vrijen middag hebt, dan maat
thuis te blijven zitten?"
„Je wenscht mijn gezelschap dus niet?"
„O neen, daar gaat het niet om, dat
weet je ook wel", zei Johanna. „Je bent
zoo aardig voor me geweest sinds ik hier
ben. Ik wil alleen maar, dat je weer sterk
wordt om die beurs te kunnen halen."
„Ik heb vanmiddag almaar ervoor ge
werkt, terwijl jij als een muisje zoo stil
bij het vuur zat. Maar aanstaande Maart
mag ik toch niet aan het examen deel
nemen; het geeft dus niet veel; vindt je
wel?"
Johanna's „Madame Thérèse" ontviel
aan haar hand, terwijl ze op een laag
stoeltje gezeten naar Oswald opkeek. „Ik
ben zoo dom vertel me eens, wat een
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
De eerste Middelburgsche, en ik meen,
daarmede ook de eerste Zeeuwsche Olie
bollendag is voor de initiatiefnemers, zoo
mede voor bet doel waarom bet werd
begonnen, een succes geworden. Een netto
opbrengst voor het plaatselijk Crisis-Co
mité van ruim f 1000 zal veler verwach
tingen hebben overtroffen. De verkoop
ging dan ook zeer vlot en naar ik hoor
waren er zelfs vele teleurgestelde candi-
daat-koopers. De organisatie was goed, de
medewerking algemeen, een schare van
enthousiaste helpers en helpsters en een
actief beschermheilige (de burgemeester)
die een warme aanbeveling in de ver
schillende kranten geplaatst kreeg; al
lemaal waarborgen dat het zou slagen.
Het was goed gezien voor een dergelijke
gelegenheid de Donderdag uit te kiezen.
Uit dit resultaat blijkt wel dat het pu
bliek voor een liefdadig doel nog wel iets
over heeft, als men de goede collecte-me
thode maar te pakken heeft. Ik weet wel
dat er in onze kringen velen zajn die bet
geven op een manier als deze, niet boog
aanslaan. Die vinden dat men blijmoedig
en royaal moet geven, zander er iets voor
terug te verlangen. Ongetwijfeld is dat wel
het ideaal. Maar zelfs menschen die deze
ideale beschouwingen zijn toegedaan, pas
sen die niet altijd toe. Anders zouden vele
liefdadige kassen er niet zoo berooid voor
staan. Men moet dit dan ook meer zien
als een onschuldig hulpmiddel. En het
geven zonder de contraprestatie (in dit
geval de oliebol) is zelfs 'op Oliebollendag
geoorloofd en wordt dubbel gewaardeerd.
Laat het Comité maar spoedig een „twee
den" organiseeren. In ieder geval vóór de
drukste Donderdagen weer voorbij! zijn.
En moge bet dan eenzelfde succes kunnen
boeken.
De groote plaats die de Vereen, voor
Ziekenbuisverpleging in onze Btad beeft
gekregen bleek uit het gepubliceerde ver
slag der jaarvergadering. Vereenigingen
die in dezen tijd nog ledenwinst kunnen
boeken, zijn er niet vele. Deze nuttige in
stelling boekte over 1934 voor wat de
afd. Middelburg betreft een klein voor-
deelig financieel saldo, en een idem le
den-saldo.
Uit de interessante cijf erop gaven bleek
dat in 1934 circa 26 ziekenhuisopnamen
per 1000 leden plaats hadden en hiervan
circa 16 gepaard met operatief ingrijpen.
Dat de drang sterker wordt om ook dit
risico van operatiekosten in deze verzeke
ring te betrekken, bleek uit bet impera
tief mandaat dat de afgevaardigden naar
de algemeene vergadering meekregen. Dit
onderwerp is bij het Centraal Bestuur in
studie; men zal op voortzetting hiervan
aandringen, zoomede op verzekering van
tweede klas verpleging.
Dit laatste vooral zal voor vele zieken
huizen van groot belang zajn. De on
gunstige exploitatierekeningen van vele
inrichtingen worden sterk beïnvloed door
de slechte bezetting der eerste en tweede
klasse. Hierin wordt het beeld van onzen
tijd wel sterk weerspiegeld. De bestaande
inrichting laat in vele gevallen samen
smelting van deze 2 klassen tot 1 vaak
heel moeilijk toe. Trouwens het is op ve
lerlei terrein zoo uiterst moeilijk om be
staande toestanden te wijzigen in ongun-
stigen zin. Versoberen, aanpassen, in
krimpen, naar beneden, bijna het aller
moeilijkste wat er voor ons is, en het
wordt dagelijks van «as gevraagd.
Laten we tegenover elkaar zoo eerlijk
zijn dit te willen bekennen, al zal men
in diverse verkiezingslectuur ons wijs wil
len maken, dat de weg naar welvaart en
vooruitgang straks voor het wereldver
keer zal worden opengesteld.
Groetend,
STENTOR.
De benoeming van den Gasthuis
administrateur te Goes.
Het schijlnt met de benoeming van
een administrateur van het Gasthuis wel
eigenaardig te zullen loopen, indien al
thans de Raad geen maatregelen neemt,
die een beteren indruk onder het publiek
zullen maken.
Men weet om bet nu maar zacht te
zeggendat het Gasthuisbestuur leer
geld beeft moeten betalen, doordat een
beurs eigenlijk is."
„Wel, rijke menschen laten vaak een
som geld aan de universiteit van Oxford
na, die gebruikt moet worden om jongens
te laten studeeren. Om zoo'n beurs, zoo
als ze dat noemen, te verkrijgen, moeten
de candidaten een vergelijkend examen
afleggen in Grieksch en Latijn en een
enkele keer ook wiskunde. En ik zou
dolgraag zoo'n beurs halen, dan was ik
vader tenminste niet langer tot last."
„En als je hem krijgt die beurs be
doel ik wat zou je dan doen?"
„Doen? Gaan studeeren natuurlijk. Een
fijn leventje hebben tusschen mijn boeken,
alles leer en, wat er te leeren valt en mis
schien later eens iets doen, waarop de
menschen, die van me houden, trotsch
kunnen zijn."
„Een boek schrijven, bedoel je?" vroeg
Johanna.
„Misschien," zei Oswald, het hoofd ach
terover werpend, de handen er achter
gevouwen. „En ik zou willen uitblinken
onder mijn mede-studenten en cum laude
door mijn examen komen.
„Maar met dat al," voegde hij er met
een lange geeuw aan toe, „hebben we nog
niets aan je Fransch gedaan. Laten we
nu maar gauw opschieten. Ik zal niet be
weren, dat mijn uitspraak die van een
Parijzenaar kan evenaren, maar ik ken
administrateur fnnctionneerde, die niet
capabel was voor zijn werk. De zaken zijn
toen niet weinig in het ongereede geraakt
en de belastingbetalende burgerij mag ook
de financieele gevolgen hiervan goed ma
ken.
Men zou zoo denken, dat het tegenwoor
dige Gasthuisbestuur, welks beleid wij
meermalen hebben geprezen, al het moge
lijke zou doen, om den meest geschikten
man op deze verantwoordelijke plaats te
brengen. Dat was zijn dure plicht.
Het begin was goed. Er werden sol
licitanten opgeroepen, waarbij werd ge
meld, dat zij', die van ziekenhuis-admini
stratie ervaring hadden, voorkeur zouden
hebben. Er kwamen 77 sollicitatios bin
nen, waaronder van personen, die inder
daad op dit gebied ervaring hadden, ook
van ben, die konden bogen op mooie
diploma's. Men zou niet anders verwach
ten, dan dat nu de meest geschikten zou
den warden opgeroepen.
Maar wat gebeurt? In de vergadering
van het Gasthuisbestuur van Maandag j.l.
kwamen de bestuursleden ingevolge
een besluit van de vorige vergadering
met enkele namen van sollicitanten, die
naar hun meening de besten waren en
zouden kunnen worden opgeroepen.
Toen vroeg een der leden, de heer Tho
massen, of dat nu wel ernst was?
Tableau. De heer Visscher wilde over
deze vraag natuurlijk meer weten. Toen
ontspon zich een discussie, waaruit heel
duidelijk bleek, dat er een strooming was
om bet mede-bestuurslid, den heer G. M.
den Herder zonder meer te benoemen.
Volgens den heer Pieterse bezit de
heer Den Herder voor deze functie goede
kwaliteiten en een soepel karakter, ter
wijl hij' in staat is de administratie te
voeren, waarmee de heer Thomassen in
stemde en waaraan de heer Vermaire nog
toevoegde, dat de verificateur van de ver
een. van Nederl. Gemeenten hem ook be
kwaam achtte voor deze functie.
De minderheid (de heeren dr Planteydt
en Visscher) kwamen tegen deze handel
wijze ten sterkste op. Beiden betoogden,
dat uit de 77 sollicitanten moet gekozen
worden de beste man, die er onder te vin
den is, iemand met ervaring op zieken-
huisgebied. Wordt de heer Den Herder
benoemd, dan heeft men die zekerheid
niet.
Het eind van de besprekingen was, dat
de meerderheid besloot aan B. en W.
mede te deelen, dat de heer den Harder
tot tijdelijk administrateur is benoemd.
Ter toelichting hierbij merken wij op,
dat het Bestuur bevoegd is een tijdelijk
administrateur te benoemen, maar dat
een definitieve benoeming door den Raad
moet geschieden. Waar echter de kwestie
van de pensionneering van den vorigen
administrateur, den beer Adriaanse, nog
steeds niet geregeld is en nog wel tot eind
1935 onbeslist kan blijven, werd besloten
een tijdelijk administrateur te benoemen.
Dit is natuurlijk slechts een formeele
kwestie, daar niemand het mogelijk acht,
wat er ook gebeurt, dat de vorige admini
strateur zijn functie weer gaat uitoefe
nen.
Ziedaar de feiten. We kunnen het be
grijpen, dat sommige leden van het Be
stuur de pers van dit gebeurde onkundig
wilden houden, ja zelfs de bestuursleden
geheimhouding wilden opleggen, omdat
het publiek daarvan zijn we zeker
er geen gunstig oordeel over zal vellen.
Maar de minderheid liet zich niet muil
korven.
Wij kunnen niet anders zeggen, dan
dat dit besluit van het Bestuur ons zeer
tegenvalt. De geruchten, die reeds maan
den lang liepen, blijken nu wel juist
geweest te zijn. De benoeming blijkt al
lang in kannen en kruiken geweest te
zijn. En toch heeft men de paskwil uit
gehaald want in het licht der feiten
van Maandagavond is dit een paskwil
en niets anders om sollicitanten op
te roepen.
Het gaat ons niet om de personen. Wij
schrijven dit artikel zonder aanzien des
persoons, onverschillig wien het aange
naam of onaangenaam stemt. Het gaat
om de publieke zaak.
Had men grondig geïnformeerd naar
enkele van de meest geschikt lijkende
sollicitanten, had men deze menschen
opgeroepen en met hen gesproken, en
was dan toch na serieuze overwegingen
om zakelijke en niet om persoonlijke rede
nen de voorkeur gegeven aan den heer
in ieder geval de gram m aire op mijn
duimpje."
Twee bladzijden van „Madame Thérèse"
moest Johanna voorbereiden en met Os
walds hulp schoot ze vlug op en leken de
zinnen baar lang niet zoo ingewikkeld,
als ze eerst wel gemeend bad.
Het liep tegen zessen en Johanna had
haar boeken al opgeruimd, toen kleine
Sybil de schoolkamer in kwam dansen.
Johanna Johanna! Er is iemand
om je te spreken. Tante Helen zegt, dat je
direct beneden moet komen. Zie je er wei
netjes uit?" vroeg bet kind met een blik
op Johanna's min of meer verwarde ha
ren. „Het is een heer en tante zegt
„Een heer!" riep Johanna ontsteld uit;
„die kan niet naar mij gevraagd hebben.
Ér moet een vergissing in 'tepel zijn."
„Het is geen vergissing, Maak nu maar
voort," zei Sybil. „En daar komt vader
thuis," riep ze uit en danste weer weg,
terwijl Johanna bleef staan, of ze plotse
ling in een zoutpilaar veranderd was. Al
haar schuwheid scheen terug te komen en
ze keek mot een blik vol wanhoop naar
Oswald,
„Ga mee, toe, ga met me meel Wie zou
het zijn?"
„Geen Nieuw-Zeelander of Papoea",
zei Oswald. „Ik vermood, dat het de held
is van Gertrude's verhaal. Hij kende je
Zooals gebruikelijk is, hebben onze Ned.
Herv. en Geref. jongelingen op Hemel
vaartsdag weer hun jaarlijkscben Bonds
dag gehad, die er zeker toe meewerkt
hen te bezielen en aan te vuren tot hun
vereenigingsaxbeid. Hat ia wel om dank
baar te zijn, dat onze Christelijke jonge-
lingebonden zulk een belangrijke positie
hebben gekregen en zoo heel veel mogen
doen aan de geestelijke, politieke en maat
schappelijke scholing van ons opgroeiend
geslacht.
Oudergewoonte zijn ook weer zang- en
muziekconcoursen gehouden, waar onze
zangers en muziekbeoefenaars de krach
ten hebben gemeten.
Veel spanning zat er echter deze week
niet in de lucht. Hot was ook in den po-
litieken hoek rustig. We leven iu afwach
ting van do dingen, die ten opzichte van
de bezuiniging komende zijn.
De Minister van Onderwijs a.i., dr Slo-
t maker de Bruine, is begonnen een fout,
die Minister Marchant heeft begaan,
goed te maken. Hij heeft den Onderwijs
raad in de gelegenheid gesteld zijn advies
uit te brengen over bet bezuinigings rap
port.
Voor Frankrijk was de Hemelvaarts
dag niet zoo rustig. De regeering had een
wetsontwerp ingediend, waarbij uitge
breide volmachten werden gevraagd om
het kabinet in staat to stellen de begroo
ting in evenwicht te brengen, den fel
aangevallen franc te verdedigen en maat
regelen tot herstel van het economisch le
ven te treffen.
De Fransche Kamer wilde van die vol
machten, waarbij ze zichzelf uitschakel
de, niets weten, een houding, die we in
het algemeen, vooral in dezen tijd van
fascisme, kunnen toejuichen. Maar daar
bij moet men niet vergeten, dat bij' do
treurige parlementaire toestanden, zoo-
als die in Frankrijk hGersohen, hot nau
welijks denkbaar is, dat de saneering door
de regeering in samenwerking met de
volksvertegenwoordiging zal kunnen sla
gen de tegenstelling b.v. met Engeland
en evenzeer met ons land is hier wel zeer
treffend. Daarom was het kabinet, wilde
het den franc handhaven, wel verplicht
buiten het parlement om te werken, en
dus zeer ver-strekkende volmachten te
vragen.
De Kamer heeft echter aan do regce-
i'ing de nederlaag bezorgd. Met groeien
spoed zal nu een nieuw kabinet in elkaar
worden getimmerd en intusschen vloeit
er veel goud uit Frankrijk weg.
To hopen is, dat er toch spoedig oens
op monetair gebied rust en stabiliteit
kome, want daaraan heeft de wereld
groote behoefte.
Amerika is ook in opschudding ge
bracht en wel dioor de uitspraak var,, het
hoogste rechtscollege, dat de beroemde
N.R.A.-codes in strijd met de grondwet
zijn. Daarmee is bet fundament onder de
economische politiek van Roosevelt weg
genomen en staan we voor groote verras
singen. Getracht wordt nu de verplichte
codes ota te zetten in vrijlwillige, maar hel
is de groote vraag of men. daarin zal sla
gen.
Den Herder, ongeacht de ziekenhuis
ervaring van andere sollicitanten, dan
had de zaak nog een ander aspect. Maar
zooals het nu gegaan is, kan iemand, die
objectief de zaak bekijkt, moeilijk hier
over gunstig oordeel en.
Het schijnt wel, dat we hier altijd in
de Gasthuis-onaangenaamheden moeten
blijven zitten. We betreuren dit ten zeer
ste en hopen, dat de Raad bij de defini
tieve benoeming zal doen wat In zijn
vermogen is, om de zaak recht te zeiten.
Middelburg. Woensdagmiddag maakte
een slagersjongen zich in de Korte Noord
straat schuldig aan een verkeersovertre
ding door hard rijdende tusschen een
auto en een handkar door te willen ko
men. Materiëele schade was het gevolg,
maar ook bekwam de fietser een proces
verbaal, want in de auto zaten een in
specteur en een hoofdagent van politie,
die de overtreding hadden geconstateerd.
Goes. Sedert eenige dagen beeft de keu
rige propagandazuii van het Goesohe
Drankweer Comité weer zijn plaats aan
do Wilbelminastraat gekregen. Dat wil
immers?"
„Maar 't is 'onmogelijk, dat hij me kent;
er kwam nooit iemand naar Ashton. Ik
heb er nooit iemand ontmoet."
„Kom, vooruit nu. Je staat hier te re
deneeren, of ik je kan vertellen wie het
is. Dat bij je kent, is wel zeker. Ga nu
maar gauw naar beneden."
Johanna voelde zich weer even stijf,
verlegen en onhandig als toen ze voor het
eerst de zitkamer binnentrad. Het was
een lang, laag vertrek, de schoorsteen be
vond zich aan de andere zijde van de
kamer.
Om den haard zaten Daisy en Sybil in
haar blauwe jurkjes, Cissy aardig en
netjes ais immer, terwijl op de sopha
naast juffrouw Prendergast de bezoeker
zat, wat achterover geleund, blijkbaar
volkomen op zijn gemak. Juffrouw Pren
dergast nam het woord: „D'at is Johan
na. Lieve, mag ik je mijnheer Coning
hame voorstellen, een. neef van je". En
op luiden fluistertoon voegde ze er voor
Johanna duidelijk verstaanbaar aan toe:
„Ze is erg verlegen en niet al te sterk,
vreezen we."
Johanna kwam nader als een mario
net, waarnaar kinderen hun oogen uit
kijken.
(Wordt vervolgd.)