DE ZEEUW NATHA alender 36 TWEEDE BLAD HET ADRES A. WILKING HEREN- RHEMDEN iSON ZONEN SNAP Czn Kampen Voor den Zondag Johanna Coninghame. Uit de Provincie Wat sr deza week voorviel EKEERING |or Menschen lieren >utelande itelande {TERING IE LBURG zijn verzonden en van den t tioor schild orstelling van T IN NINEVÉ ÏEMIEBOEK gegeven or INAP Czn la's. omgeving met r wil werken, NI KE IENSTE gelieve proef- >ekenlijst aan den Uitgever It Ratopax 45 ets or gebruik; geen Ivan muizen en }AX „M" i. car- itoriteiten, H.H. )e gemakkelijk- strijding. lin verpakkg. v. [gen gereduceer- fceland: fSTEDE ZN, (rendijk P 62. )RD-HOLLAND" iAM-C. ÏFF zal [JUNI 1935, Roode Leeuw", gelegen aan de te Zoutelande, arden en [bij Boudewijns- ïd en Weiland onder Zoute- |lle, Domburg, Bliskerke, groot 461/2 R.) Mei 10—12 en 110—12 uur. pn k 0,20 voor Notaris en te Iriëerder. JULI 1935, |B KOPPEJAN 3EN, 22 STUKS JSPAN EN DE ITEN. teeren. Ir P. LOEFF. VAN ZATERDAG 1 JUNI 1936, Nr 204. HET WARE LEVENSGELUK. De Heere ia mijn Herder. Psalm 23 1. Hoe meer men den psalm van den goe den Herder leest, dea te schoener wordt deze. De Heere ia mijn Herder Hij leidt mij. De Heere ia imijn Herder Hij zorgt voor mij. De Heere is mijn Herder Hij waakt voor mij. De Heere ia mijn Herder Ik ben de Zijne en Hij ia de mijne. Het ia de psalm van het echte, het rijke levensgeluk, dat ook het deel kan zijn van den arme, van den tobber, ook het deel van het kind. Daar is een schaap, dat altijd eigen wegen bewandeld beeft, nooit iets anders vond dan doornen en distelen, om zich mee te voeden. Dat altijd dwaalde en nooit vond wat het hebben moest. Zulk een schaap worden de ooren ge opend en bet boort een lieflijke en een vriendelijke stem: kom tot Mijl En nu is bet, of alles anders wordt. 'Waar onrust was, komt rust. Waar doornen en distelen waren, komt groene weide, waar het vroeger was een zichzelf leiden en een gedreven worden, daar is het nu een geleid worden door milde han den en vriendelijke oogen. Wie.door genade mag zeggen: de Heere is mijn Herder! al is het met bevende stem, die beeft bet hoogste, die bezit alles. Die verhongert niet en komt niet om van dorst. Die kan ook gaan in een dal der scha duwen des doods, want de goede Herder is met Hem, Die hem niet alleen ver zorgt, maar hem ook beveiligt. In één woord, wie door genade Z9ggen mag: de Heere is mijn Herder 1 die kan er ook bijvoegen: mij zal niets ontbreken. Hij is van Hem, Die Zijn leven stelde voor de schapen. Die voor hen het recht Gods vervulde en hen nu binnen leidt in de schatten van Gods genade en Zijn goe dertierenheid. die beter is dan bet leven. HET BEZUINIGINGSONTWERP. Het Verbond van Nederlandsche Werkgevers steunt de Regeerlng. Het Verbond van Nederlandsche Werk gevers beeft een adres gericht aan de Tweede Kamer over 'het wetsontwerp ter verlaging van de openbare uitgaven. Daaraan is het volgende ontleend: Het Verbond is steeds van oordeel ge weest, dat het herstel van onze welvaart afiharükelijk is zoowel van internationale als van nationale factoren, factoren dus, waarop de rijksoverheid eenerzijds bitter weinig, anderzijds zeer veel invloed ver mag uit te oefenen. Niettemin doen de gevolgen van buiten- landscre maatregelen zich ernstig gevoe len en kan het tijdelijk verleenen van rug gesteun aan de noodlijdende bedrijven on der deze omstandigheden noodzakelijk ge acht worden, mits bij het treffen van zoo danige maatregelen het tijdelijke karakter wordt in het oog gevat en de voor een we deropleving van nijverheid en handel noodzakelijke maatregelen niet worden illusoir gemaakt. Want, wil het Nederlandsche bedrijfs leven izich van de toegebrachte slagen kunnen herstellen, dan is eenaan passing over de geheele lijn aan 'het sterk gezonken prijspeil on vermijdelijk. Wil het streven der regeering doel tref fen, dan zal de rijksbegrooting niet alleen aan den eiseh van het evenwicht op lager peil moeten voldoen, maar zal ook in pro vincie en gemeente ja hier vooral F ËlTl L L E TON (Vrij naar het Engelsch.) 28.) o— „Vind je haar dan niet knap?" vroeg Johanna. „May vertelde me, dat ze erg bewonderd wordt." „Je moet niet gelooven, wat de Guth- berta van elkaar zeggen, Johanna", zei Gertrude. „Ze hebben een buitengewoon hoogen dunk van zichzelf en bij alle mo gelijke gelegenheden beroepen ze zich er op, dat de deken van Scarstone en de kanunnik van een ander plaatsje fami lie van hen zijn en daaraan meenen ze het recht te ontleenen zich boven andere menschen verheven te achten." i,Gertrude, praat toch niet zoo'n on zin", zei Oswald ongeduldig. „Kun je geen tien minuten je mond houden? Je hebt nu zeker voor een week genoeg ge rateld." „En doe als je blieft die vreeselijk modderige schoenen uit", zei Cissy, ter wijl ze de schoolkamer verliet om naai haar tante in de zitkamer te gaan, wal ze 's middags altijd deed om te helpeo thee schenken en te voorkomen, dat Sy- een verlaging van uitgaven met een ver laging van lasten gepaard moeten gaan. En ook het maatschappelijk leven in al zijn geledingen zal bevrijd moeten worden van de kluisters, die haar in het vinden van een waarlijk snel doorgevoerde aan passing belemmeren. Verwacht mag daarom worden, dat de regeering behalve naar belastingverlaging ook doelbewust zal streven naar een prik kel van al die tendenzen, die een verlaging van de kosten van productie .distributie en levensonderhoud kunnen bevorderen. De lasten, die vooral de groote ge meenten direct of indirect op de bevolking leggen, zijn uitermate drukkend. De dien sten der gemeenten de prijzen van gas, electriciteit, tram enz., zijn alle de weer spiegeling van te duur overheddsbeheer, waarop tot op den huldigen dag nog slechts onvoldoende bezuinigd is. Voorts zijn nog steeds hoog gebleven de loonen in de beschutte nijverheid, die bij krachtiger toezicht van de zijde der regee ring in korten tijd meer in overeenstem ming met het loonpeil in de onbeschutte nijverheid zouden zijn. Het wil het Verbond voorkomen, dat de Regeering ten onrechte destijds bij de sub- sidieering van de werkloozenkassen der bouwvakarbeiders baar standpunt gewij zigd beeft en dat zij' goed zal doen zich in den vervolge opnieuw op bet standpunt te stellen, dat extra steun aan werkloozen- kassen niet gerechtvaardigd is, zoolang de nog werkzame leden dier 'kassen een loon genieten, dat boven dat van andere tewerkgestelden ligt. Het groote belang van verruiming van werkgelegenheid wettigt evenzeer het standpunt, dat werken met overheidsgeld gefinancierd, op dezen steun slechts aan spraak 'kunnen maken, indien de loonen bij zoodanigen arbeid verricht met die van werkverschaffing op" gelijke lijn worden gesteld. Van de voorgestelde belasting verlaging heeft adr. met groote in stemming kennis genomen. Hij betreurt alleen, dat de vermindering van de om zetbelasting tot het gas en de electrische energie wordt beperkt; ook de industrie heeft dringend behoefte aan verlichting van lasten op haar producten. Belangrijker effect kunnen de in uit zicht gestelde accijnsverlagingen hebben Adr. dringt er op aan, de waarlijk drin gend noodzakelijke verlaging van den ac cijns op gedistilleerd en bier onverwijld en dus los van de verdere behandeling van het wetsontwerp ter verlagingvan de openbare werken te willen bevorderen. Het Verbondsbestuur waarschuwt ern stig tegen het aandringen op middelen om in contractueele betrekkingen dn te grij pen. Wat met de landelijke hypotheken beeft plaats gehad, heeft het bestuur met ontsteltenis vervuld. Zullke middelen zijn erger dan de kwaal. Adr. eindigt met het vertrouwen uit te spreken, dat de Kamer op de vastgestelde bezuinigingsmaatregelen niet zal afdin gen en in elk geval het afwijzen van een concreet onderdeel van het wetsontwerp zal doen gepaard gaan met een 'bereidver klaring een andere bezuiniging 'tot gelijk bedrag te aanvaarden. Tot zijn genoegen heeft echter het Ver bondsbestuur gelezen, dat de regeering haar taak met dit bezuinigingsvoorstel niet als geëindigd beschouwt. Het vleit zich met de hoop, dat ook reeds tijdens de behandeling van het wetsontwerp ver schillende nieuwe bezuinigingsmaatrege len in het ontweip mogen worden opge nomen, opdat de budgetaiire positie voor de naaste toekomst er gunstiger komt voor te staan dan naar zijn indruk thans het geval ie. Ingezonden Mededeeling. voor Manufacturen. Dames- en Kindereonfectle Tapijten - Gordijnen Bedden - Ledikanten en aanverwante artikelen Is GOES HULST bil en Daisy al te veel bet middelpunt van bet gezelschap werden, als er mis schien visite kwam. Gertrude volgde, baai verfomfaaiden hoed in de hand en Os wald en Johanna bleven alleen. „Nu, zei bij na een poosje, „zal ik je helpen met je Fransch?" „Het is zoo vriendelijk van je", zei Jo hanna. „Maar zal het je hoofdpijn niet erger maken?" „Och neen, mijn hoofd doet niet meer pijn dan gewoonlijk." „Vind je niet" vroeg Johanna waf verlegen, ,.dat je beter uit kon gaan, als je een vrijen middag hebt, dan maat thuis te blijven zitten?" „Je wenscht mijn gezelschap dus niet?" „O neen, daar gaat het niet om, dat weet je ook wel", zei Johanna. „Je bent zoo aardig voor me geweest sinds ik hier ben. Ik wil alleen maar, dat je weer sterk wordt om die beurs te kunnen halen." „Ik heb vanmiddag almaar ervoor ge werkt, terwijl jij als een muisje zoo stil bij het vuur zat. Maar aanstaande Maart mag ik toch niet aan het examen deel nemen; het geeft dus niet veel; vindt je wel?" Johanna's „Madame Thérèse" ontviel aan haar hand, terwijl ze op een laag stoeltje gezeten naar Oswald opkeek. „Ik ben zoo dom vertel me eens, wat een MIDDELBURGSCHE BRIEVEN. Amice, De eerste Middelburgsche, en ik meen, daarmede ook de eerste Zeeuwsche Olie bollendag is voor de initiatiefnemers, zoo mede voor bet doel waarom bet werd begonnen, een succes geworden. Een netto opbrengst voor het plaatselijk Crisis-Co mité van ruim f 1000 zal veler verwach tingen hebben overtroffen. De verkoop ging dan ook zeer vlot en naar ik hoor waren er zelfs vele teleurgestelde candi- daat-koopers. De organisatie was goed, de medewerking algemeen, een schare van enthousiaste helpers en helpsters en een actief beschermheilige (de burgemeester) die een warme aanbeveling in de ver schillende kranten geplaatst kreeg; al lemaal waarborgen dat het zou slagen. Het was goed gezien voor een dergelijke gelegenheid de Donderdag uit te kiezen. Uit dit resultaat blijkt wel dat het pu bliek voor een liefdadig doel nog wel iets over heeft, als men de goede collecte-me thode maar te pakken heeft. Ik weet wel dat er in onze kringen velen zajn die bet geven op een manier als deze, niet boog aanslaan. Die vinden dat men blijmoedig en royaal moet geven, zander er iets voor terug te verlangen. Ongetwijfeld is dat wel het ideaal. Maar zelfs menschen die deze ideale beschouwingen zijn toegedaan, pas sen die niet altijd toe. Anders zouden vele liefdadige kassen er niet zoo berooid voor staan. Men moet dit dan ook meer zien als een onschuldig hulpmiddel. En het geven zonder de contraprestatie (in dit geval de oliebol) is zelfs 'op Oliebollendag geoorloofd en wordt dubbel gewaardeerd. Laat het Comité maar spoedig een „twee den" organiseeren. In ieder geval vóór de drukste Donderdagen weer voorbij! zijn. En moge bet dan eenzelfde succes kunnen boeken. De groote plaats die de Vereen, voor Ziekenbuisverpleging in onze Btad beeft gekregen bleek uit het gepubliceerde ver slag der jaarvergadering. Vereenigingen die in dezen tijd nog ledenwinst kunnen boeken, zijn er niet vele. Deze nuttige in stelling boekte over 1934 voor wat de afd. Middelburg betreft een klein voor- deelig financieel saldo, en een idem le den-saldo. Uit de interessante cijf erop gaven bleek dat in 1934 circa 26 ziekenhuisopnamen per 1000 leden plaats hadden en hiervan circa 16 gepaard met operatief ingrijpen. Dat de drang sterker wordt om ook dit risico van operatiekosten in deze verzeke ring te betrekken, bleek uit bet impera tief mandaat dat de afgevaardigden naar de algemeene vergadering meekregen. Dit onderwerp is bij het Centraal Bestuur in studie; men zal op voortzetting hiervan aandringen, zoomede op verzekering van tweede klas verpleging. Dit laatste vooral zal voor vele zieken huizen van groot belang zajn. De on gunstige exploitatierekeningen van vele inrichtingen worden sterk beïnvloed door de slechte bezetting der eerste en tweede klasse. Hierin wordt het beeld van onzen tijd wel sterk weerspiegeld. De bestaande inrichting laat in vele gevallen samen smelting van deze 2 klassen tot 1 vaak heel moeilijk toe. Trouwens het is op ve lerlei terrein zoo uiterst moeilijk om be staande toestanden te wijzigen in ongun- stigen zin. Versoberen, aanpassen, in krimpen, naar beneden, bijna het aller moeilijkste wat er voor ons is, en het wordt dagelijks van «as gevraagd. Laten we tegenover elkaar zoo eerlijk zijn dit te willen bekennen, al zal men in diverse verkiezingslectuur ons wijs wil len maken, dat de weg naar welvaart en vooruitgang straks voor het wereldver keer zal worden opengesteld. Groetend, STENTOR. De benoeming van den Gasthuis administrateur te Goes. Het schijlnt met de benoeming van een administrateur van het Gasthuis wel eigenaardig te zullen loopen, indien al thans de Raad geen maatregelen neemt, die een beteren indruk onder het publiek zullen maken. Men weet om bet nu maar zacht te zeggendat het Gasthuisbestuur leer geld beeft moeten betalen, doordat een beurs eigenlijk is." „Wel, rijke menschen laten vaak een som geld aan de universiteit van Oxford na, die gebruikt moet worden om jongens te laten studeeren. Om zoo'n beurs, zoo als ze dat noemen, te verkrijgen, moeten de candidaten een vergelijkend examen afleggen in Grieksch en Latijn en een enkele keer ook wiskunde. En ik zou dolgraag zoo'n beurs halen, dan was ik vader tenminste niet langer tot last." „En als je hem krijgt die beurs be doel ik wat zou je dan doen?" „Doen? Gaan studeeren natuurlijk. Een fijn leventje hebben tusschen mijn boeken, alles leer en, wat er te leeren valt en mis schien later eens iets doen, waarop de menschen, die van me houden, trotsch kunnen zijn." „Een boek schrijven, bedoel je?" vroeg Johanna. „Misschien," zei Oswald, het hoofd ach terover werpend, de handen er achter gevouwen. „En ik zou willen uitblinken onder mijn mede-studenten en cum laude door mijn examen komen. „Maar met dat al," voegde hij er met een lange geeuw aan toe, „hebben we nog niets aan je Fransch gedaan. Laten we nu maar gauw opschieten. Ik zal niet be weren, dat mijn uitspraak die van een Parijzenaar kan evenaren, maar ik ken administrateur fnnctionneerde, die niet capabel was voor zijn werk. De zaken zijn toen niet weinig in het ongereede geraakt en de belastingbetalende burgerij mag ook de financieele gevolgen hiervan goed ma ken. Men zou zoo denken, dat het tegenwoor dige Gasthuisbestuur, welks beleid wij meermalen hebben geprezen, al het moge lijke zou doen, om den meest geschikten man op deze verantwoordelijke plaats te brengen. Dat was zijn dure plicht. Het begin was goed. Er werden sol licitanten opgeroepen, waarbij werd ge meld, dat zij', die van ziekenhuis-admini stratie ervaring hadden, voorkeur zouden hebben. Er kwamen 77 sollicitatios bin nen, waaronder van personen, die inder daad op dit gebied ervaring hadden, ook van ben, die konden bogen op mooie diploma's. Men zou niet anders verwach ten, dan dat nu de meest geschikten zou den warden opgeroepen. Maar wat gebeurt? In de vergadering van het Gasthuisbestuur van Maandag j.l. kwamen de bestuursleden ingevolge een besluit van de vorige vergadering met enkele namen van sollicitanten, die naar hun meening de besten waren en zouden kunnen worden opgeroepen. Toen vroeg een der leden, de heer Tho massen, of dat nu wel ernst was? Tableau. De heer Visscher wilde over deze vraag natuurlijk meer weten. Toen ontspon zich een discussie, waaruit heel duidelijk bleek, dat er een strooming was om bet mede-bestuurslid, den heer G. M. den Herder zonder meer te benoemen. Volgens den heer Pieterse bezit de heer Den Herder voor deze functie goede kwaliteiten en een soepel karakter, ter wijl hij' in staat is de administratie te voeren, waarmee de heer Thomassen in stemde en waaraan de heer Vermaire nog toevoegde, dat de verificateur van de ver een. van Nederl. Gemeenten hem ook be kwaam achtte voor deze functie. De minderheid (de heeren dr Planteydt en Visscher) kwamen tegen deze handel wijze ten sterkste op. Beiden betoogden, dat uit de 77 sollicitanten moet gekozen worden de beste man, die er onder te vin den is, iemand met ervaring op zieken- huisgebied. Wordt de heer Den Herder benoemd, dan heeft men die zekerheid niet. Het eind van de besprekingen was, dat de meerderheid besloot aan B. en W. mede te deelen, dat de heer den Harder tot tijdelijk administrateur is benoemd. Ter toelichting hierbij merken wij op, dat het Bestuur bevoegd is een tijdelijk administrateur te benoemen, maar dat een definitieve benoeming door den Raad moet geschieden. Waar echter de kwestie van de pensionneering van den vorigen administrateur, den beer Adriaanse, nog steeds niet geregeld is en nog wel tot eind 1935 onbeslist kan blijven, werd besloten een tijdelijk administrateur te benoemen. Dit is natuurlijk slechts een formeele kwestie, daar niemand het mogelijk acht, wat er ook gebeurt, dat de vorige admini strateur zijn functie weer gaat uitoefe nen. Ziedaar de feiten. We kunnen het be grijpen, dat sommige leden van het Be stuur de pers van dit gebeurde onkundig wilden houden, ja zelfs de bestuursleden geheimhouding wilden opleggen, omdat het publiek daarvan zijn we zeker er geen gunstig oordeel over zal vellen. Maar de minderheid liet zich niet muil korven. Wij kunnen niet anders zeggen, dan dat dit besluit van het Bestuur ons zeer tegenvalt. De geruchten, die reeds maan den lang liepen, blijken nu wel juist geweest te zijn. De benoeming blijkt al lang in kannen en kruiken geweest te zijn. En toch heeft men de paskwil uit gehaald want in het licht der feiten van Maandagavond is dit een paskwil en niets anders om sollicitanten op te roepen. Het gaat ons niet om de personen. Wij schrijven dit artikel zonder aanzien des persoons, onverschillig wien het aange naam of onaangenaam stemt. Het gaat om de publieke zaak. Had men grondig geïnformeerd naar enkele van de meest geschikt lijkende sollicitanten, had men deze menschen opgeroepen en met hen gesproken, en was dan toch na serieuze overwegingen om zakelijke en niet om persoonlijke rede nen de voorkeur gegeven aan den heer in ieder geval de gram m aire op mijn duimpje." Twee bladzijden van „Madame Thérèse" moest Johanna voorbereiden en met Os walds hulp schoot ze vlug op en leken de zinnen baar lang niet zoo ingewikkeld, als ze eerst wel gemeend bad. Het liep tegen zessen en Johanna had haar boeken al opgeruimd, toen kleine Sybil de schoolkamer in kwam dansen. Johanna Johanna! Er is iemand om je te spreken. Tante Helen zegt, dat je direct beneden moet komen. Zie je er wei netjes uit?" vroeg bet kind met een blik op Johanna's min of meer verwarde ha ren. „Het is een heer en tante zegt „Een heer!" riep Johanna ontsteld uit; „die kan niet naar mij gevraagd hebben. Ér moet een vergissing in 'tepel zijn." „Het is geen vergissing, Maak nu maar voort," zei Sybil. „En daar komt vader thuis," riep ze uit en danste weer weg, terwijl Johanna bleef staan, of ze plotse ling in een zoutpilaar veranderd was. Al haar schuwheid scheen terug te komen en ze keek mot een blik vol wanhoop naar Oswald, „Ga mee, toe, ga met me meel Wie zou het zijn?" „Geen Nieuw-Zeelander of Papoea", zei Oswald. „Ik vermood, dat het de held is van Gertrude's verhaal. Hij kende je Zooals gebruikelijk is, hebben onze Ned. Herv. en Geref. jongelingen op Hemel vaartsdag weer hun jaarlijkscben Bonds dag gehad, die er zeker toe meewerkt hen te bezielen en aan te vuren tot hun vereenigingsaxbeid. Hat ia wel om dank baar te zijn, dat onze Christelijke jonge- lingebonden zulk een belangrijke positie hebben gekregen en zoo heel veel mogen doen aan de geestelijke, politieke en maat schappelijke scholing van ons opgroeiend geslacht. Oudergewoonte zijn ook weer zang- en muziekconcoursen gehouden, waar onze zangers en muziekbeoefenaars de krach ten hebben gemeten. Veel spanning zat er echter deze week niet in de lucht. Hot was ook in den po- litieken hoek rustig. We leven iu afwach ting van do dingen, die ten opzichte van de bezuiniging komende zijn. De Minister van Onderwijs a.i., dr Slo- t maker de Bruine, is begonnen een fout, die Minister Marchant heeft begaan, goed te maken. Hij heeft den Onderwijs raad in de gelegenheid gesteld zijn advies uit te brengen over bet bezuinigings rap port. Voor Frankrijk was de Hemelvaarts dag niet zoo rustig. De regeering had een wetsontwerp ingediend, waarbij uitge breide volmachten werden gevraagd om het kabinet in staat to stellen de begroo ting in evenwicht te brengen, den fel aangevallen franc te verdedigen en maat regelen tot herstel van het economisch le ven te treffen. De Fransche Kamer wilde van die vol machten, waarbij ze zichzelf uitschakel de, niets weten, een houding, die we in het algemeen, vooral in dezen tijd van fascisme, kunnen toejuichen. Maar daar bij moet men niet vergeten, dat bij' do treurige parlementaire toestanden, zoo- als die in Frankrijk hGersohen, hot nau welijks denkbaar is, dat de saneering door de regeering in samenwerking met de volksvertegenwoordiging zal kunnen sla gen de tegenstelling b.v. met Engeland en evenzeer met ons land is hier wel zeer treffend. Daarom was het kabinet, wilde het den franc handhaven, wel verplicht buiten het parlement om te werken, en dus zeer ver-strekkende volmachten te vragen. De Kamer heeft echter aan do regce- i'ing de nederlaag bezorgd. Met groeien spoed zal nu een nieuw kabinet in elkaar worden getimmerd en intusschen vloeit er veel goud uit Frankrijk weg. To hopen is, dat er toch spoedig oens op monetair gebied rust en stabiliteit kome, want daaraan heeft de wereld groote behoefte. Amerika is ook in opschudding ge bracht en wel dioor de uitspraak var,, het hoogste rechtscollege, dat de beroemde N.R.A.-codes in strijd met de grondwet zijn. Daarmee is bet fundament onder de economische politiek van Roosevelt weg genomen en staan we voor groote verras singen. Getracht wordt nu de verplichte codes ota te zetten in vrijlwillige, maar hel is de groote vraag of men. daarin zal sla gen. Den Herder, ongeacht de ziekenhuis ervaring van andere sollicitanten, dan had de zaak nog een ander aspect. Maar zooals het nu gegaan is, kan iemand, die objectief de zaak bekijkt, moeilijk hier over gunstig oordeel en. Het schijnt wel, dat we hier altijd in de Gasthuis-onaangenaamheden moeten blijven zitten. We betreuren dit ten zeer ste en hopen, dat de Raad bij de defini tieve benoeming zal doen wat In zijn vermogen is, om de zaak recht te zeiten. Middelburg. Woensdagmiddag maakte een slagersjongen zich in de Korte Noord straat schuldig aan een verkeersovertre ding door hard rijdende tusschen een auto en een handkar door te willen ko men. Materiëele schade was het gevolg, maar ook bekwam de fietser een proces verbaal, want in de auto zaten een in specteur en een hoofdagent van politie, die de overtreding hadden geconstateerd. Goes. Sedert eenige dagen beeft de keu rige propagandazuii van het Goesohe Drankweer Comité weer zijn plaats aan do Wilbelminastraat gekregen. Dat wil immers?" „Maar 't is 'onmogelijk, dat hij me kent; er kwam nooit iemand naar Ashton. Ik heb er nooit iemand ontmoet." „Kom, vooruit nu. Je staat hier te re deneeren, of ik je kan vertellen wie het is. Dat bij je kent, is wel zeker. Ga nu maar gauw naar beneden." Johanna voelde zich weer even stijf, verlegen en onhandig als toen ze voor het eerst de zitkamer binnentrad. Het was een lang, laag vertrek, de schoorsteen be vond zich aan de andere zijde van de kamer. Om den haard zaten Daisy en Sybil in haar blauwe jurkjes, Cissy aardig en netjes ais immer, terwijl op de sopha naast juffrouw Prendergast de bezoeker zat, wat achterover geleund, blijkbaar volkomen op zijn gemak. Juffrouw Pren dergast nam het woord: „D'at is Johan na. Lieve, mag ik je mijnheer Coning hame voorstellen, een. neef van je". En op luiden fluistertoon voegde ze er voor Johanna duidelijk verstaanbaar aan toe: „Ze is erg verlegen en niet al te sterk, vreezen we." Johanna kwam nader als een mario net, waarnaar kinderen hun oogen uit kijken. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1935 | | pagina 5