DE ZEEUW
TWEEDE BLAD
Uit de Provincie
FEUILLETON.
De Pastorie aan Zee
De !N. R. Crt. bekijkt de zaak van een
anderen kant en izegt o.m.:
,3et verdrag van Versailles is nu ver
scheurd", vernemen wij van vele 'kanten.
Ook van niet-Duitsche kanten.
Zóó eenvoudig is Ihet probleem niet.
Ware dat zoo dan zouden ook wij ons van
harte over het gebeurde verheugen. Men
zou kunnen zeggen: „Dat geeft lucht. Het
maakt een einde aan een onhoudbaren toe
stand. Dingen, die tersluiks gebeurden,
zijn nu openbaar gemaakt, wat altijd be
ter is. De vrede, dien bet verdrag van
Versailles Dmtschland door ontwapening
had opgelegd, was een vrede, die niet
duurzaam kon zijn, tenzij de ontwapening
in de wereld algemeen werd.
Wat nu gebeurd is kan lucht brengen. On
middellijk gevaar levert het niet op, want
geen groote mogendheid zal nu dwaas ge
noeg zijn aan sancties te denken."
Ons lijkt, dat tegen deze redeneering
niets anders in te brengen is, dan haar
onvolledigheid. Zij zou dit niet zijn als
men de zekerheid had, dat met deze daad
der Duitsche regeering, desnoods nog na
de opheffing van de gedemilitariseerde
Rijnzöne er bij, het einde bereikt was.
Had men deze zekerheid, dat zou ieder in
Europa opademen. Is er één staatsman
in de andere landen, die iets dergelijks
niet dagelijks verwachtte? De politiek der
groote mogendheden jegens Duitschland
is weinig anders geweest in de laatste
jaren, dan een tobben om met eere uit de
te Versailles geschapen „impasse" in zake
de bewapening van Duitschland af te ko
men, daar men er af moest precies zoo
als in de kwestie der schadeloosstelling.
Principieel had men den grooten stap
reeds in December 1932 gedaan. De liqui
datie echter is, tengevolge van veranderde
omstandigheden, een lijdensgeschiedenis
geworden, waaraan nu plotseling een, nog
niet 'heelemaal afdoend, einde is gekomen.
Maar men is er af.
Zelfs het oogenblik, dat er voor geko
zen is, zou men in de andere landen over
bet hoofd kunnen zien. De gepantserde
vuist en de fcurassierslaarzen zijn, in
realiteit zoowel als gestyleerd, steeds ge
liefkoosde Tequisieten geweest der Duit
sche politiek. Dat Hitler voortdurend flu-
weelen handschoenen zou blijven dragen
en op sokken loopen tegenover het huiten-
land, was een politieke onmogelijkheid.
Op het een en ander kon men dus voor
bereid wezen. Het gebeurde kan bij lange
niet reeds het ergste zijn.
Maar, zooals gezegd, men denkt verder.
Als men nu uit de geestdriftige menigte
in Duitschland eens een aantal zeer geest-
driftigen man voor man en misschien
vooral vrouw voor vtouw kon vragen,
of zij nu reeds bevredigd waren en of,
naar hun meaning, daarmede alles was
gebeurd, dan zou men allicht vele verwon
derde gezichten zien. „Dit is immers
slechts de eerste stap op den weg naar
het herstel van Duitschland, alleen maar
een middel tot het doell" Nu zijn zij zeker
der dan ooit, 'dat hetgeen Hitler hun eens,
in Mein Karnpf en in zijn prediking heeft
beloofd, in vervulling zal gaan.
En verder
De droom van het Derde 'Rijk, waarvan
een overgroot gedeelte van het Duitsche
vollk, in het bijzonder van de jeugd op
'grond van messiaansóh geachte verschijn
selen nn de verwezenlijking verwacht, gaat
nog aanzienlijk verder dan 'het herstel
van de averij, 'die het Rijk in den jongsten
oorlog heeft opigeloopen.
'Midden in Europa bevindt zich een
volk, -ziedend van energie, barstend uit
zij'n 'grenzen, dat het individualisme stel
selmatig onderdrukt, opdat de onindiivi-
dueele stroom kan worden gevormd, die
in staat is met zijn ongevoelige en onper
soonlijke, en daarom onweerstaanbare
kracht alle dijken te breken. Daarmede
'hebben de staatslieden binnen en huiten
Duitschland nu rekening te houden.
Wapensmokkelaars tegen de lamp
gevlogen.
Zaterdagavond omstreeks 10 uur, za
gen twee op patrouille zijnde marechaus-
sée's van de brigade Sluis een licht
schijnsel in het pakhuis, tevens bierbot-
telarij van den bierhandelaar M. te
Sluis. Toen ze dicbter bij bet raam wa
ren gekomen, hoorden ze enkele perso
nen zacht spreken. Daar bij het ingestel
de onderzoek de deur gesloten gevonden
werd, rees bij de politiemannnen 't ver
moeden, dat in bet pakhuis iets gebeur
de dat niet in den baak was, waarom
een nader onderzoek noodig geacht werd.
Een der politiemannen begaf zich naar
den achterkant van bet pakhuis, terwijl
de andere zich voor de voordeur posteer
de, Aan de achterzijde bleek de deur
eveneens gesloten te zijn. Hier kon ech
ter duidelijk de aanwezigheid van vier
personen worden waargenomen, waarvan
één een brandende kaars in de handen
hield.
Op het vermoeden te doen de hebben j
met een drankwetovertreding, eventueel
frauduleuze bereiding van sterken drank,
werd door den politieman het openen
van de deur gevorderd, waarop terstond
de kaars werd uitgeblazen. Pas na her
haalde bevelen werd de deur geopend
door den heer M. zelf. Een poging van
M. om hierna door de voordeur te ont
komen werd verijdeld door den voor die
deur geposteerden marechaussée, zoodat
aan ontsnappen niet meer te denken viel.
Bij het door de politie gedane onder
zoek in het pakhuis werden in een kist 69
automatische pistolen ontdekt, welke da
delijk in beslag werden genomen. De drie
personen zijn ouder politie-escorte naar
het kazernegebouw overgebracht, waar
hun een verhoor werd afgenomen. Een
dezer personen, een zekere V. uit Rotter
dam, bleek na fouilleering in het bezit
te zijn van een groot bedrag aan geld,
zoodat vermoed wordt, dat deze persoon
in bet pakhuis was met de bedoeling de
wapens te koopen. Na verhoor zijn de
gearresteerden nog denzelfden nacht in
vrijheid 'gesteld. Tegen M. is proces
verbaal 'opgemaakt wegens overtreding
van de vuurwapenwet. (M. G.)
Conflict in de Zeeuwsch-Vlaamsche
vlasindustrie.
In de gemeente Koewacht, bijl de Z.~
Vlaamsche grens, waar men algemeen
aan vlasbewerking doet, dreigt een con
flict in dat bedrijf. De arbeiders eischen
loonsverhooging en hebben daartoe on
derhandeld met de werkgevers, zonder
dat men tot overeenstemming is geko
men. E'r wordt nu gedreigd met staking,
doch de fabrikanten hebben te kennen
gegeven iedereen te ontslaan, die niet
oinder de bestaande loonsvoorwaarden
aan bet werk wenscbt te blijven. De ar
beiders in deze vlasindustrie verdienen
thans gemiddeld f 10f 11 per week.
Vrijdag hebben de besturen der R. K.
Fabrieks- en Landarbeidersbonden met
de Vlasfabrikanten, waar de staking tegen
18 Maart was aangekondigd, te Den Haag
onder leiding van den Rijksbemiddelaar
prof. Aaiberse, een bespreking gehouden
inzake het dreigende conflict bij de fir
ma's Alph. en Hon. de "Waele te Koe
wacht.
Na langdurige bespreking werd beslo
ten het ultimatum in te trekken onder
bepaalde voorwaarden.
Vereenigiing voor Ziekenhuisverpleging.
op Zuid- en Noord-Beveland.
Deze vereeniging houdt op Zaterdag
13 April a.s. haar algemeene vergade
ring te Goes.
Uit de rekening blijkt, dat 1934 het
eerste verlies sedert het bestaan der ver
eeniging opleverde. Het is echter niet
groot (f 567.13) en kan bestreden worden
uit een deel van de rente der reserve.
Een der oorzaken is het belangrijke aan
tal roodvonk-patiënten in het afgeloopeu
jaar. Ook is gebleken dat het aantal zie
kenhuis-opnamen onder de nieuwe leden
aanmerkelijk grooter is dan onder de
groep oudere leden. In verband hier
mede doet bet bestuur enkele voorstellen.
Het aantal leden is in 1934 gestegen
van 21.481 tot 28.052. Het aantal zieken
huisopnamen waarvoor vergoeding werd
toegekend bedroeg 636 (vorig jaar 430\
het aantal ligdagen die werden vergoed
12.793 (voirig jaar 8248). Per opname
werd aan ligkosten uitgekeerd f 49 58
(vorig jaar f 51.73), aan bijkomende zie
kenhuiskosten f 23.28 (v. j. f 23.12).
Het bestuur stelt voor in 1935 weer
dezelfde vergoeding toe te kennen als in
1934, maar heeft daarnaast ook nog en
kele voorstellen ingediend in het belang
van een scherpere controle, enz.
Het stelt voor te bepalen dat van af
1 Juni a.s. geen personen ouder dan 55
jaar meer als lid worden aangenomen,
VAN
DINSDAG 19 MAART 1935, Nr 143
HITLER'S PROCLAMATIE.
Geen onmiddellijk gevaar, maar
onzekere toekomst.
'Over de proclamatie van Hitler, die de
invoering van -den algeimeenen dienst—
plicht in 'DuitscManid vastlegt en de for
matie van een leger van een half miülioen
beveelt, wordt zeer verschillend geoor
deeld.
De „Standaard" ziet hier noch een on
rechtvaardige handeling tegenover de an
dere deelnemers 'aan het verdrag van Ver
sailles, noch ook enkel verlies.
„De groote mogendheden, die Duitsch
land het verdrag van Versailles oplegden,
zijh zelf begonnen met dit tractaat schro
melijk te schenden.
Duitschlands ontwapening werd ge-
eiscibt omdat izoo 'de 'grondslag zou wor
den 'gelegd voor de algemeene ontwape
ning, waartoe alle contractanten bet hun
ne zonden bijdragen.
iHoe echter hebben de hooge verdrag
sluitende staten deze verplichting opge
vat
Het is niet het minst indrukwekkende
deel van Hitlers boodschap, wanneer dit
requisitoir wordt gehouden
„Niet alleen bleef iedere ontwapening
in een omvang, -die te vergelijken zou zijn
met de vernietiging der Duitsche wape
nen uit, neen, er trad zelfs -geen stilstand
der bewapening dn, integendeel, men 'kon
de bewapening van een groot aantal staten
constateeren; wat in den oorlog aan nieu
we vernietigingsmac'hines whs uitgevon
den, beleefde thans in den vrede in me-
thö'disch-wetensc'happelijken arbeid zijn
voltooiing. Op het gebied van bet scheppen
van machtige pantserwagens zoowel -als
op' dat van nieuwe jacht- en bombarde
mentsvliegtuigen vonden onafgebroken
verschrikkelijke verbeteringen plaats,
nieuwe stukken reuzengeschut werden ge
construeerd; nieuwe explosie-, brand- en
'gasbommen samengesteld. De wereld heeft
sedert dien weerklonken van krijgsge
schreeuw, alsof er nooit een wereldoorlog
was 'geweest en nooit een Verdrag van
Versailles was gesloten.
Te midden van deze zwaarbewapende en
steeds meer gemoderniseerde oorlogssto-
ten was Duitschland 'een maöhtelooze leege
ruimte, die was overgeleverd aan ieder
dreigement en iedere bedreiging. Het
Duitsche vol'k herinnert zich het ongeluk
en het lijden van vijftien jaren economi
sche verarming en politieke en moreele
deemoediging".
Het requisitoir is niet te scherp, even
min te overladen.
Da internationale conferentie tot ver
mindering der bewapening te 'Genève werd
een ijdele woordenpralerij.
"Werkelijkheid was, dat elk der 'groote
mogendheden haar bewapening al hooger
opvoerde.
Denkt aan de militairiseering van
Italië, aan de idiensttijdverlenging in
Frankrijk, aan het Witboek van Enge
land -om ons tot de jongste 'gebeurte
nissen te bepalen.
De overwinnaars van Versailles bebben
meltterdaad bet deel van het tractaat, op
de bewapening betrekking 'hebbend, reeds
lang van nul en geener waarde verklaard.
Duitschland heeft zich daarbij nu aan
gesloten.
Dit is niet enkel verlies.
Een krachtig volk van meer dan 60 mil-
lioen kan niet door papieren bepalingen
van triomfeerende tegenstander® tot een
verzameling van heloten worden ver
nederd.
Daartegen moest zich verzet o-penbaren
en heimelijk zocht Duitschland zich aan
den druk van -deze overweldiging te ont
trekken.
Van het 'heimelijk is nu dit verzet ge
komen in de sfeer van openbaarheid.
Tot zuivering van de verhoudingen kan
dan ook het open en rond getuigenis' van
DuitsoMand bijdragen.
Dé vredesluiters van Versailles weten
nu wat ze aan elkaar -hebben."
door
GEORGE MAC DONALD.
44) o-
„Lieve help, tien jaar geleden. Waar
heb je het gevonden, oudje?"
„Ik zag, dat baron Tresham het liet
vallen, toen hij mij een paar fleschjes
bier betaalde, die hij aan een paar dames,
die bij hem waren, had gepresenteerd.
Ik zou het toen dadelijk wel terug ge
geven hebben, als hij niet op mijn bier
gescholden had en zei, dat het vies
smaakte. Ik dacht, dat het een goed straf
voor hem zou zijn."
„Dus dan heeft uw booze bui u parten
gespeeld. Maar Stokes, nu moet er raad
geschaft worden. Het geld moet betaald
worden. Heb je het?"
Stokes keek me beduusd aan.
„Je vrouw zal niet eer tot rust komen,
voor het geld betaald is."
„Wel dominee, ik heb het niet, maar
ik zal probeeren het te leenen. Misschien
geeft mijn baas het me wel, als ik er
hem om vraag."
„Neen, Stokes, dat zullen we niet doen.
Niemand buiten baron Tresham en wij
hebben er iets mee te maken. Weet je,
wat we doen zullen. Ik zal wel zorgen,
dat het geld er is en dan zal ik naar
den baron gaan en hem alles vertellen,
afgesproken juffrouw stokes?"
„O dominee, wat is dat vriendelijk van
u. Ik hoop, dat God me zoo lang zal
sparen, tot ik het u terug kan betalen",
klonk haar stem van het onder het laken.
„Nu", zeide ik, „zal ik gaan; en zoodra
ik gegeten heb, zal ik mijn paard zadelen
en naar baron Tresham rijden en dan
kom ik nog even langs om u te vertellen,
hoe het is afgeloopen. Ik hoop, dat ge
nu in staat zijt, God vergeving te vragen
voor uw zonde."
Daarop haastte ik mij naar huis. Toen
ik de eetkamer binnentrad, zag ik, dat
nog niemand aan tafel zat. Ik was boos;
wanneer ik niet zeker wist, hoe laat ik
thuis zou zijn, was het een vaste regel
van ons huis op gewonen tijd te eten.
„Maar beste", zei mijn vrouw, ,,'t is veel
prettiger, als je er bij bent en waarom
zouden we ook onzen zin niet eens doen."
„Dat is goed en wel", zei ik, „maar
je moet ook aan de kinderen denken. Het
is niet goed voor menschen, die in den
groeitijd zijn, met een leege maag rond
te loopen."
„Je ziet toch, dat er voor de kinderen
niet gedekt is. Die zijn allang klaar."
„Al weer gelijk, vrouwtje; maar de
heer Percivale was er toch ook nog."
„Ik eet nooit voor zeven uur", ant
woordde deze, „dan is de dag langer."
„Nu ben ik werkelijk schaakmat. Laat
ons nu maar gaan eten."
Aan tafel viel het me ondanks me zelf
op, dat de oogen van den schilder steeds
op Wynnie rustten, zonder dat dit noch-
thans onbescheiden was. Dat ze zelf dit
opmerkte of voelde, hoefde ik niet te be
twijfelen. Met kracht moest ik zekere
opkomende gedachten onderdrukken. Ik
moest vertrouwen hebben en niet be
vreesd zijn; want alle vrees is zonde.
Na het eten kwam het paard, dat een
vriendelijke buurman steeds tot mijn be
schikking hield, voor en ik ging op weg.
De baron bleek een ruwe, doch goed
hartige oude man te zijn. Toen ik hem
het verhaal van juffrouw Stokes' wroe
ging vertelde, was hij er geheel ontdaan
over. Het geldstuk wilde hij eerst niet
van me aannemen; hij verzocht mij het
aan haar terug te geven bij wijze van
schadevergoeding voor de ruwheid, waar
mede hij de kwaliteit van het bier in
twijfel had getrokken. Want dat had ik
uitgezonderd zij die zich op Z. en N. Be
veland koinen vestigen en binnen een
half jaar lid worden.
Verder wordt voorgesteld den wachttijd
van drie op zes maanden te brengen en
alleen hiervan uit te zonderen personen
die zich op Z. en N.-Beveland vestigen
en binnen een half jaar lid worden. Voor
de laatste groep blijft de wachttijd drie
maanden.
Ook is op de begrooting een pro memo>-
riepost uitgetrokken voor medische con
trole op de ziekenhuisopnamen.
Verder stelt het bestuur voor om fi-
nancieele redenen en om het hoofddoel
der vereen, niet in gevaar te brengen, niet
over te gaan tot het geven van vergoeding
voor poliklinische hulp.
Gewestelijke organisatie Zeeland van
Patrimonium.
De gewestelijke organisatie Zeeland van
Patrimonium houdt haar jaarvergade
ring op Dinsdagavond 26 Maart a.s. te
Middelburg.
Na afhandeling van de huishoudelijke
zaken zal de heer R. Hagoort te Utrecht,
lid van het Verbondsbestuur, spreken
over: „Hoe staan wij tegenover het orde-
ningsvraagstuk?" Een belangrijke verga
dering dus. Nadere bijzonderheden vol
gen per advertentie.
Zeeuwsche Gasmaatschappij.
Als bijvoegsel van de Nederlandsche
Staatscourant treffen wij aan de statu
ten van de N.V. Zeeuwsche Gasmaat
schappij (Zegam), te Vlissingen. Oprich
ters zijn de heeren Jhr Mr J. W. Quarles
van Ufford, commissaris der Koningin
in de provincie Zeeland, en Dr B. D. H.
Teilegen Azn, griffier der Staten van die
provincie, beiden wonende te Middelburg,
als zoodanig vertegenwoordigende het
college van Ged. Staten van Zeeland; de
heer C. A. van Woelderen, burgemeester
van Vlissingen en F. Bisschop, secretaris
dier gemeente; O. S. Knottnerus, te Rot
terdam, en L. P. J. M. Sauter, te 's-Gra-
venhage, respectievelijk president-direc
teur en directeur der N.V. Ned.-Indische
Gasmaatschappij.
Het maatschappelijk kapitaal der ven
nootschap bedraagt f4.010.000, verdeeld in
2400 gewone aandeelen serie A en 1600
gewone aandeelen serie B, benevens 6
prioriteitsaandeelen A en 4 prioriteits-
aandeelen B, alle aandeelen van f 1000 elk
nominaal.
Van deze aandeelen zijn bij de oprich
ting genomen: door de provincie Zeeland
455 gewone aandeelen A en 5 prioriteits
aandeelen A; door de gemeente Vlissin
gen 25 gewone aandeelen A en 1 priori
teitsaandeel A; door de Naamlooze Ven
nootschap Nederlandsch-Indische Gas
maatschappij 320 gewone aandeelen B
en 4 prioriteitsaandeelen B.
Werkloozenkamp te Westhove.
Thans staat vast, dat van 29 April tot
8 Mei een werkkamp voor jeugdige werk-
loozen (1624 jaar) op 't kasteel W e s t-
hove tusschen Oostkapelle en Domburg
zal worden gehouden. Dit werkkamp gaat
uit van het Prov. Comité van de Centrale
voor Werkloozenzorg en is in de eerste
plaats bedoeld voor de werklooze jeug
dige landarbeiders, daar de kampen van
het vorige jaar voor hen in een minder
gunstig seizoen vielen.
Naar wij vernemen heeft Dr van Selms
te Hansweert wederom de leiding van het
kamp op zich genomen.
Regionale Boschloop.
De athletiekvereen. E. M. M. te Middel
burg zal op Zaterdag 20 April in de
boeschen onder Domburg met .welwillen
de toestemming van den heer Sommer-
hoff, eigenaar van „Hoogduin", 'nbosch-
lo-op houden over ongeveer 3500 M. Het
parcours loopt grootendeels over de
bo'schpaden en voor een kleiner over bet
vroon.
Middelburg. Mej. S. Leijdesdorff, vroe
ger alhier, thans adjunct-directrice bij 't
Gentr. Genootsch. voor Kinder-vacantie-
en -herstellingskokinies te Bergen, is be
noemd tot directrice bij genoemd genoot
schap.
Een tribune op het
Sportterrein. In een daartoe uit
gezonden circulaire wijst de Commissie
van Beheer en Toezicht voor de Gemeen
telijke Sportterreinen er op, dat liet nog
wel lang zal duren voor de in wording
zijnde nieuwe sportterreinen gereed zijn.
Waar aan een tribune groote behoefte
bestaat, wat ook moge blijken ait do vele
speciaal onder zijn aandacht gebracht,
in de hoop, dat het hem een les zou zijn.
Ik drong er echter op aan het geldstuk
aan te nemen, niet slechts omdat het
juffrouw Stokes' geweten te meer zou
verlichten, maar ook, omdat ze anders
de zaak achteraf minder ernstig zou op
vatten, dan ze inderdaad was. Op een
draf keerde ik naar de familie Stokes
terug.
„Wel juffrouw Stokes", zeide ik, „dat
is achter den rug. Voelt ge nu niet veel
beter?"
„Ja, dominee, en ik hoop, dat God me
mijn zonde vergeven heeft."
„Dat heeft God stellig. Maar zijn er nog
niet meer zonden, waarvoor ge vergeving
behoeft."
„O, dominee, ik wou, dat ik zoo kon
zijn, zooals sommige menschen. Maar ik
ben nu eenmaal anders geschapen. Daar
hebt u b.v. mijn man; ik geloof, dat hij
zich in zijn heele leven voor geen enkele
slechte daad hoeft te schamen."
„Juffrouw Stokes," zeide ik flink,
„zoudt ge u' nou niet veel beter voelen, als
ge nu dadelijk een boodschap stuurde
naar uw dochter en baar man om het met
haar in orde te maken."
„Ik zal het doen, dominee. Ik heb er
genoeg van om koppig mijn eigen weg te
daaromtrent gestelde vragen, is de Com
missie van oordeel, dat zoo spoedig mo
gelijk tot het plaatsen eener tribune moet
worden overgegaan en wel volgens de
allereerste plannen op den tusschen de
twee voetbalvelden liggenden weg
De commissie meent, dat dit kan door
het doen nemen van 5 pot. per jaar
rentegevende aandeelen van f 10 in een
bedrag van f4000, hetwelk bij de ge
meente zal behooren te warden gestort.
De werkelijke plaatsingskosten zullen
hooger zijn, maar de gemeente zal onge
twijfeld een deel voor haar rekening ne
men, omdat het werk aan de bestrijding
der werkloosheid te hulp komt.
De ontworpen tribune zou een 600 zit
plaatsen hebben. Bij! een prijs van 25
cent per plaats, een jaarlijks gebruik van
15 maal en een halve bezetting per keer,
is er een opbrengst van f 1125. Er zal
volgens raming f 400 overblijven voor
uitloting van 40 aandeelen. Wellicht zal
doordat het rentebedrag steeds daalt, de
aflossing nog vlugger dan in 10 jaar af
geloopen zijn.
Van de 400 aandeelen, namen de com
missie-leden er reeds 24.
Goes. Na ingeleid te zijn door ds W.
H. v. d. Vegt sprak gisteravond in de
Geref. Kerk ds A. Merkelijn uit Mage-
lang (met verlof hier te lande) over den
arbeid op het Zendingsterrein der Geref.
Kerken van Zeeland, N.-Brabant en Lim
burg.
Met dankbaarheid maakte Spr. mel
ding van de totstandkoming van het Zen
dingshospitaal, een lang gekoesterd ide
aal. Op onderhoudende wijze vertelde ds
Merkelijn van den aankoop van het ge
bouw en de terreinen, die men voor dit
doel op het oog had. Op medisch gebied
heeft het hospitaal al veel zegen gebracht,
maar van groote beteekenis is ook de
geestelijke arbeid onder patiënten en oud
patiënten. Daardoor is oontact verkregen
met de dessabevolking.
Ook vertelde Spr. van het mooie werk
in de armenkolonie te Blondo. Hier, on
der deze verworpenen der maatschappij,
wordt op heerlijke wijze Gods liefde ge
openbaard. Gelukkig is het regeerings-
subsidie voor deze kolonie behouden. On
danks de vele moeilijkheden, die er zijn,
geeft Gód toch telkens ongedachte uitred
dingen.
Verder wees Spr. op de groote beteeke
nis der scholen. Voor nieuwe scholen
wordt echter geen subsidie meer verleend:
toch worden van nationalistische en R.K.
zijde voortdurend scholen gesticht. Ook
wij mogen hier niet stil zitten. School
stichting is van groot belang voor de
Zending. Daarom hoopt Spr. dat de actie
„voor de schooldoor de school", waar
door de Ghr. scholen in Zeeland, N.-Bra-
bant en Limburg meehelpen aan school
stichting op het Zendingsterrein, succes
moge hebben.
Ten slotte vertelde spr. van de recht-
streeksehe Evangelieprediking door hem
zelf en de Goeroo's. Sedert eenigen tijd
wordt het Evangelie nu ook rechtstreeks
in de dessa verkondigd. (Het Zendings
terrein omvat 1000 dorpen met ruim een
millioen zielen.) Ook hier mag behalve
van tegenstand ook van zegen getuigd
wórden.
Er wordt wel gezegd, dat de malaise
den zendingsarbeid belemmert. Zeker, er
wordt, waar mogelijk bezuinigd, maar we
kunnen den loop van het Evangelie niet
tegenhouden. Dat mogen we ook niet,
want we bidden toch om de komst van
Gods Koninkrijk? Spr. wekte ten slotte
op tot gebed, liefde en offeren voor de
Zending, waarna hij verschillende uit de
vergadering gestelde vragen beant
woordde.
Blijkens een advertentie in dit num
mer is de jaarvergadering van de afd.
Goes van den Ned. Chr. Vrouwenbond
wegens ongesteldheid van de spreekster
tot nadere aankondiging uitgesteld.
N.- en St.-Joosland. Door de werklie-
denvereeniging E. M. M. zij'n als candi-
daten voor den raad gesteld de heeren.
I. M, J. de Kater aftr.; 2. M. Eikenhout,
3. Jacob Knuyt, 4. Jaoob de Klerk, 5
arn. de Kraker Lz., 6. An. Bliek Gz., 7.
Sam. Janse Johz.
De collecte voor het plaatsen van
een gedenkteeken te Middelburg van wij
len H. M. de Koningin-Moeder heeft
alhier opgebracht f59.90. (Belangeloos
bericht.)
gaan. Het was nu eenmaal mijn aard."
„Dat is dan afgesproken. Ik zal nu
heengaan, want we hebben al lang ge
noeg gesproken, u moet probeeren, wat te
slapen. Als ge wilt, kom ik morgen nog
eens aan."
„Graag, dominee, ik zal u heel dank
baar zijn."
Toen ik huiswaarts reed, dacht ik er
over, als het wegnemen van één zonde
van het menschelijk hart zoo'n verlich
ting gaf, hoe heerlijk het zou zijn wan
neer van ieder menschelijk hart iedere
zonde kon worden weggenomen. Het ont
dekken van een zonde in iemands eigen
hart, zou hem in de toekomst tot zegen
worden. En toen dacht ik, aan wat Pau-
lus gezegd had: „En al wat uit het geloof
niet is, is zonde".
En ik bedacht, welk een last nog van de
aarde moest afgenomen worden en welk
een zegening het zou zijn. En wat bon ik,
zelf zondaar, er voor doen? Ik kon slechts
met mezelf beginnen en God bidden voor
het Licht,dat Zijn Geest is, opdat ik
Hem in alles kon zien en mij in alles kon
verheugen, omdat Hij het ons schonk.
God, leidt dit Uw volk in heilige gehoor
zaamheid en dank, dat ze zich in deze
Uw wereld mogen verheugen.
(Wordt vervolgd.)
