DE ZEEUW
L.A. kom t/\
TWEEDE BLAD
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct.
et acte
Voor den Zondag
Uit de Provincie
Miss Durnford en haar
gezelschapsjuffrouw.
Gemengd Nieuws.
Rechtszaken
Wat er deze week voorviel
Hij maakt
Schoon Schip
feutlletctn.
V»
r. School
bendljke
een
ttige Hand-
October aan
HEKKEN.
ibaar voor-
verstelbaar
af te ploe-
v. Landb.
nszancL
VAN
ZATERDAG 15 SEPT. 1034, Nr 293.
IN DE LOOPBAAN.
Loopt alzoo, dat gij die (kroon)
moogt verkrijgen. 1 Kor. 9 24.
De apostel Paulus houdt niet van luie
christenen, die met de handen in den
schoot zitten en zeggen het komt, oo'k
buiten mij wel, zooals het wezen moet.
Hij 'grijpt de beelden, om toch duidelijk
te doen zien, dat de smalle weg, die
naar boven leidt, er een is van actie, van
strijd. Dat stilzitten in lijdelijkheid en
stilstaan in valsche rust op dien weg
zonde is. Hij teekent den ohristelijken
wedlooper.
Dat heeld van het Olympische spél,
kenden zijn lezers maar al te goed.
Zij wisten, hoe die wedloopers zich
trainden, zich onthielden van alles, waar
van zij maar dachten, dat het hen zou
kunnen schaden.
Want zij liepen in den wedloop niet
mede, om ook maar eens te loopen, maar
zij' liepen om den prijs.
Het ging om een verderfelijke kroon,
die slechts betrekkelijke en tijdelijke waar
de had.
Maar Paulus ziet en teekent iets an
ders. Hij ziet een andere loopbaan. Een,
die niet effen en vlak is, niet geplaveid,
maar moeilijk en hobbelachtig.
Hij ziet in die loopbaan ook loopers,
maar hot lijken soms wel kruipers. Soms
vorderen ze, soms -lijkt het, of ze terug
slaan.
'Maar hij ziet ook nog iets anders; iets,
dat hem in verrukking brengt.
Hij' ziet naar het eind van de baan en
ziet, daar is een onverderfelijke kroon 1
Velen, die op den smallen weg naar
boven zich bevinden, 'kijken al maar naar
elkaar, naar die loopers. En -dan krijgen
ze medelijden met zichzelf en met elkaar
en dan hebben ze het zoo druk met eigen
onmacht om te loopen en met eigen onwil,
dat ze geheel de kroon uit het oog ver
liezen.
En toch zal ieder, die op den smallen
wég loopt, welke tot het leven leidt, iets
van die geestelijke training moeten ken
nen, die er ligt in de opwekking: loopt
alzoo en kampt alzoo
Want immers, zonder strijd geen over
winning, zonder kruis -geen kroon.
En 'hier gaat het om de onverderfe
lijke kroon, die Jezus geeft als vrucht van
Zijn werk.
Vlissingen. Binnen enkele dagen wordt
de 70.000ste bader alhier verwacht.
Dit zal de eerste maal zijn dat dit feit
in de badplaats Vlissingen zal plaats
hebben.
Krabbendijke. Vrijdag vergaderde de
Raad der gemeente. Afwezig zonder 'ken
nisgeving dhr Welleman. Tot lid van het
Burg. Armbestuur wordt gekozen dhr L.
Molhoek met 5 stemmen en 1 blanco. De
rekening van het Burg. Armbestuur over
1933 wordt goedgekeurd. De begrooting
van het B. A. voor 1935 wordt voorloopig
vastgesteld op f 1576.36. De begrooting
van den Vleeschkeuringsdienst over 1935,
kring Kruiningen, wordt vastgesteld. De
gemeenterekening dienst 1933 wordt voor
loopig vastgesteld met een goed slot van
f 8163.99.
De gemeentebegrooting 1935 wordt aan
geboden in ontvangst en uitgaaf f 82765.91
met een post van onvoorzien groot
f 1903.82.
Het besluit tot overname in beheer en
onderhoud van enkele weggedeelten door
het Rijk, wordt aangenomen.
Bij de rondvraag komt dhr Haverhoek
terug op het adres in de vorige vergade
ring behandeld inzake verlaging der hu-
2«a. Hij wijst op, üaaï de mods-
deeling van een der onderteekenaars, er
geen uniforme regeling in de buurbe-
paling is. Spr. vindt dit verkeerd. De
voorzitter antwoordt dat deze zaak in B.
en W. meermalen besproken is. Dhr
Haverhoek beveelt bij vernieuwing deze
zaak aan. We staan anders misschien
voor een nieuw adres. De gemeentewonin
gen worden meer en meer verlaten en
daarom is verlaging aan te bevelen.
Een '2e zaak, die spr. zou willen betite
len als de „Vasco en Fascettierelletjee" op
Koninginnedag, brengt hij ter sprake. Hij
vraagt of er vergunning gegeven is tot
het aanleggen van vnren. De voorzitter
antwoordt 'Ontkennend. Dhr Haverhoek
noemt dat een aantasten van 'het Over
heidsgezag, waartegen hij- als Antirevolu
tionair krachtig opkomt. Dat gezag moet
gehandhaafd worden. 'Dhr Vogelaar kan
wel in enkele dingen met dhr Haverhoek
meegaan, maar staat toch op een ander
standpunt. Ieder viert Koninginnedag op
zijn wijze. De overheid moet ook rekening
houden met hen, die een ander standpunt
dan dhr Haverhoek innemen. Dhr Haver
hoek zegt het standpunt van dhr Voge
laar niet te deelen. De heeren Gebraad,
Kok en Lagendijk sluiten zich bij dhr
Haverhoek aan. De voorzitter dankt dhr
Haverhoek voor zijn woorden en zal uit
het gesprokene zijn conclusie trekken.
Daarna sluiting.
Ritthem. Vrijdagmiddag omstreeks één
uur ontstond er op de hofstede Fort Zout
man brand in een stroostapel. Aange
wakkerd door den wind, sloeg de brand
over op een tegenaan grenzenden stapel
paardeboonen.
Aan het spoedig en cordaat optreden
van de Ritthemsche brandweer en de gun
stige windrichting is het te danken, dat
de volle landbouwschuur, die slechts
enkele meters van den brandenden stapel
verwijderd stond, niet verbrandde.
'Nadat het gevaar voor de schuur wat
geweken was, werden de stapels met
brandhaken uit elkaar 'getrokken.
Behalve de stapels stro-o en paardeboo
nen zijn ook eenige landbouwgereed
schappen een prooi der vlammen gewor
den. Het verbrande is verzekerd. De oor
zaak van den brand is vermoedelijk het
spelen van kinderen met lucifers.
St. Annaland. Woensdagavond kwam
de veilingsvereen'iging bijeen. Aanwezig
waren 109 leden.
In zijn openingswoord verwelkomde de
voorzitter, de heer J. F. Brooijmans, o.a.
het bestuur van de veilingsvereeniging af-
deeling Scherpenisse. In behandeling
kwam een voorstel van het bestuur tot
hét stichten van een nieuw veilingsge
bouw.
Door den eigenaar van het thans in ge
bruik zijnde veilingsgebouw is de huur
opgezegd en wel binnen twee maanden,
zoodat naar een ander gebouw moet wor
den uitgezien.
Voor de plaatsing van een ruimere in
richting (thans moet men zich erg
behelpen) is het oog gevallen op een plaats
vlak bij de haven, langs het z.g.n. Spui,
welke plaats zeer geschikt kan worden,
genoemd.
Door het Gemeentebestuur is bereids
medewerking toegezegd tot bet doortrek
ken der haven, hetgeen zal geschieden
door werkloozen uit deze gemeente.
Als men in aanmerking neemt de hooge
huur, die men thans moet betalen en even
eens de hooge kosten voor het vervoer der
geveilde producten naar de haven, zou
men, indien het voorstel tot het bouwen
van een nieuw pand werd aangenomen,
zeker veel voordeeliger uitkomen, dan
thans het geval is.
Met algean. stemmen wordt besloten tot
het bouwen van een nieuwe veiling-ge-
tegenheid.
Indien de vereischte medewerking van
het Waterschap enz. is verkregen (de
grond kan in erfpacht worden verkregen)
zal het gebouw een oppervlakte krijgen
van 35 bij ongeveer 11 M. en wordt bet
zoo geplaatst, dat de schepen direct van-
1 uit het gebouw, zonder noemenswaardig
■wenk, op vlotte «n vlugge manier hunnen
worden geladen.
Het bestuur wordt tengevolge van het
besluit gemachtigd tot het aangaan van
een crediet van ten hoogste f 8000.
Over het „verplicht veilen" wordt nogal
wat gedebatteerd. Met groote meerderheid
van stemmen wordt besloten met veilen
door te gaan, doch geenerlei verplichting
in deze aan de leden op te leggen.
i Vechtpartij met leden van
de burgerwacht. Donderdagavond
te ruim half elf had op de Kattenburger
kade te Amsterdam een vechtpartij plaats
tusschen een elftal leden van de Burger
wacht en een groot aantal buurtbewo-
n t3.
Dö Burgerwachtleden sloegen op de
vlucht en zochten een goed heenkomen
in het politiebureau. Een van hen, een
48-jarige man, wonende te Diemerbrug
kwam er echter niet zonder kleerscheuren
af. Hij had een hoofdwonde opgeloopen,
zijn tenue was gescheurd en zijn kepi
was in het gevecht gebleven. Onmiddellijk
werd een aantal agenten naar de Katten
burgerkade gestuurd, doch toen deze
daar aankwamen, was geen van de aan
vallers meer te zien.
Hollandsche groente naar
I n d i Met de „Ghristiaan Huygens",
welke 13 Sept. te Batavia aankwam, is
een hoeveelheid van ongeveer honderd
kilogram snijboonen uit Holland aange
komen. Door onvoldoende verpakking en
gebrek aan ventilatie echter was deze
voorraad bij aankomst reeds bedorven en
werd daarom weggegooid.
Rechtbank te Middelburg.
P. S., 24 j., werkman te Waarde, ver
dacht van diefstal van een tweeloops
jachtgeweer ten nade&le van M. Nieuwen-
huijze te Hansweert, in December 1932.
Eisch f 25 of 10 d. h.
F. A., 20 j., koopman te Middelburg,
was in hooger beroep gekomen tegen een
vonnis van den Kantonrechter te Middel
burg, waarbij1 hij' wegens in de gemeente
Biggekerke met een voertuig ter zijde
van den weg blijven staan met het ken
nelijk doel op dat voertuig aanwezige
waren aan het voorbijgaand publiek te
verkoopen, werd veroordeeld tot een geld
boete van f 5 of 5 d. h.
Eisch: bevestiging van het vonnis waar
van hooger beroep.
S. L. K., 26 j., landbouwer te Souburg,
was in hooger beroep gekomen tegen een
vonnis van den Kantonrechter te Middel
burg, waarbij' hijl wegens bet vervoeren
van 100 K.G. aardappelen zonder ver
gunning werd veroordeeld tot een geld
boete van f 15 of 10 d. h. Door den Amb
tenaar van het O. M. was in deze zaak
eveneens hooger beroep aangeteekend.
Eisch: bevestiging van het vonnis
waarvan hooger beroep.
M. K., 33 j., koopman te Koudekerke,
was in hooger beroep gekomen tegen een
vonnis van den Kantonrechter te Middel
burg, waarbij' hij wegens het vervoeren
van 169 K.G. aardappelen zonder vergun
ning werd veroordeeld tot een geldboete
van f 1 of 1 d. h. met verbeurdverklaring
van de aardappelen en de zakken.
Eisch: bevestiging van het vonnis
waarvan hooger beroep.
P. J. de' N., 27 j., groentenhandelaar
te Souburg, had hooger beroep aangetee
kend tegen een vonnis van den Kanton
rechter te Middelburg waarbij hij wegens
bet vervoer van 75 K.G. aardappelen zon
der vergunning werd veroordeeld tot een
geldboete van f 1 of 1 d. h. met verbeurd
verklaring van de aardappelen en de ver
pakking.
Eisch: bevestiging van bet vonnis
waarvan hooger beroep.
M. M. v. d. V., buisvr. van G. J. R„ 35
j., wonende te Vlissingen, was door den
Kantonrechter te Middelburg vTijgesprd-
ken van de haar ten laste gelegde over
treding, van welke beslissing de Ambte
naar van het O. M. hooger beroep aan-
teekende.
Destijds was haar ten laste gelegd, dat
zij op 10 Mei 1.1. te Vlissingen op den
openharen weg, de Sottegemstraat, heeft
gedragen kleedingstukken welke uitdruk
king zijn van het staatkundig streven der
S. D. A, P. en wel de kleedingstukken
welke tezamen vormen het bondscostuum
voor vrouwen van den Nederlandschen
Arbeiderssportbond, bestaande uit een
roode rok en een witte blouse, waarop
aangebracht het embleem van de Neder-
landsche Arbeiderssportbond.
De Kantonrechter overwoog destijds in
zijn vopnis dat het ten laste gelegde niet
wettig en overtuigend was bewezen, in het
bijzonder dat de door verdachte in hare
hoedanigheid van lid van een Spcrtbcnd
op een wandeltocht gedragen kleeding een
uitdrukking was van een bepaald staat
kundig streven.
De Officier van Justitie eischte thans
bevestiging van het vonnis waarvan hoo
ger beroep, omdat van 'overtreding van
het bewuste strafwetartikel niet was ge
bleken, bij welk requisitoir de verdediger
Mr Eskes uit Amsterdam zich aansloot,
doch opmerkte, dat bijaldien de Recht
bank ook mocht vrijspreken, hij gaarne
zag dat de Officier van Justitie in het
belang der Wet van het vrijsprekend von
nis cassatie zou aanteekenen om deze
kwestie in hoogste instantie te doen uit
maken.
In de zaak tegen G. A. N., 36 j., water
bouwkundig ambtenaar te Hoofdplaat,
had de Kantonrechter te Oostburg de dag
vaarding nietig verklaard, tegen welke
beslissing de Ambtenaar van het Open
baar Min. hooger beroep aanteeken.de.
Het betrof hier het slachten van een
varken, zonder dat voldaan was aan de
vereischten voorgeschreven bij bet Crisis-
Varken «besluit, n.l, bet merken en het
overleggen van bewijzen aan de Neder-
landsche Varkenscentrale.
De Kantonrechter 'overwoog, dat z.i.
de dagvaarding niet behelsde de opgave
van een feit, dat kan zijn begaan en ver
nietigde deze.
Verdachte gaf de feiten toe, doch had
een machtiging tot het slachten van een
varken. Z.i. is echter de dagvaarding niet
juist. De Officier van Justitie is van mee
ning dat verdachte niet strafbaar is en
eischt vrijspraak met vernietiging van het
vonnis waarvan hooger beroep.
In een dergelijke zaak tegen M. G. de
M., wed. J. J. H., 76 j., wonende te IJzen-
dijke bad de Kantonrechter te Oostburg
verdachte ontslagen van alle rechtsver
volging, omdat z.i. het feit niet strafbaar
zou zijn. Ook tegen deze beslissing teeken-
de de Ambtenaar van het 0. M. hooger be
roep aan.
De Officier van Justitie eischte vernie
tiging van het vonnis waarvan hooger be
roep en vroeg vrijspraak.
Door J. R., 36 j., molenaar te Groede
was hooger beroep aangeteekend tegen
een vonnis van den Kantonrechter te
Oostburg, waarbij, hij' wegens het voor
handen hebben van tarwemeel zander re
gisters bij te houden, werd veroordeeld
tot een geldboete vin f 500 of 2 maanden
hechtenis.
Verdachte verklaarde in hooger beroep
te zijh gekomen omdat hij de straf te hoog
vond. De Officier van Justitie achtte het
vonnis juist gewezen en eischte bevesti
ging van het vonnis waarvan hooger be
roep.
D'oor J. v. d. V., 51 j., koopman te Zie-
rikzee was hooger beroep aangeteekend
tegen een vonnis van den Kantonrechter
te Zierikzee, waarbij hij wegens het voor
handen hebben van eon groote hoeveel
heid suiker in een zijner opslagplaatsen,
zonder daarvan aangifte te doen bij' den
Ontvanger der Accijnzen te Zierikzee, (het
betrof hier een hoeveelheid van ongeveer
10.000 K.G.), werd veroordeeld tot een
geldboete van f 300 of 10 d. h.
Eisch: bevestiging van het vonnis
waarvan hooger beroep.
32)
Vrij naar het Engelsch.
Het bezoek was geen succes. Betty was
haar keuken aan 't schoonmaken en niet
in de stemming om visite te ontvangen.
Daarenboven was ze doover dan ooit,
zelfs schreeuwen aan haar oor hielp niet.
Juffrouw Durnford's gelaat was purper,
voor de oude vrouw eigenlijk begreep, wat
ze wilde.
„Eieren, ja zeker, juffrouw D'umford,
die kunt u krijgen", antwoordde ze. Hoe
veel heeft u er noodig? Een dozijn? Ja,
die kan ik wel missen, maar mijnheer
Desmond en Billy eten ontzettend veel
eieren. Vooral Billy, die gebruikt haast
niet anders."
„Je spreekt zeker over je huurders",
vroeg juffrouw Durnford langs haar neus
weg. „Wie is die mijnheer Desmond, Bet
ty? Is hij een artiest?" maar ze moest
haar vraag wel zesmaal herhalen, voor
Betty haar eindelijk begreep.
„Komende Zaterdag is het zes weken
geleden, dat mijnheer Desmond mijn ka
mers huurde. Hij zei, dat hij ze heel ge-
Ingezonden Mededeellng.
schikt vond. Zijn zoontje had de frissche
buitenlucht noodig. „Neen", vervolgde ze,
toen haar weetgierige bezoekster haar
een andere vraag in het oor had ge
schreeuwd. „ik weet niets van hem, dan
dat hij geregeld betaalt en weinig last
veroorzaakt. Een artist, zei u? Ik heb er
bem nooit naar gevraagd. Wat gaan mij
de zaken van mijn huurders aan? Soms
schildert hij, en dan weer schrijft hij en
hij zit ook vaak te lezen, maar meer weet
ik niet van hem af. Hij is nu uit en Billy
ook, anders had u het hem zelf kunnen
vragen." Of Betty dat in haar eenvoud
zei of het als hatelijkheid bedoelde, is
moeilijk te zeggen, maar ze gaf er juf
frouw Jem toch een lesje mede, dat deze
ter harte kon nemen. Ze durfde althans
niet verder vragen.
„Onzin, Betty," zeide ze nogal scherp
voor haar doen, „denk jij, dat ik mijn
neus in eens andersmans zaken wil ste
ken, omdat ik een paar vragen doe uit
belangstelling? Kom, we zullen je niet
langer ophouden. Vanavond zal ik iemand
om de eieren sturen," en juffrouw Jem
groette met een kort knikje en ging weg.
„Onaangenaam, oud schepsel 1" mop
perde ze, terwijl ze de 'laan uitwandelde.
„Ze is altijd zoo doof als een pot op haar
schoonmaak dagen, maar ik géloof, dat
het een beetje Oost-Indische doofheid is.
Je zou denken, dat haar 'huurders met
goud en diamanten bezet waren, zoo ge
heimzinnig doet ze altijd. Daar had je die
aardige weduwe, mevrouw S<t. Clair, die
meer dan een jaar in het Bijenhuisje
woonde, er deed een vreemd gerucht om
trent haar de ronde, ik zal je die ge
schiedenis nu niet gaan vertellen, daar
heb je niets aan, maar wat ik zeggen wou,
is dit. Niemand heeft er Betty ooit toe
kunnen brengen er een woord over te
spréken. Zoolang haar huurders maar be
talen, trekt ze zich van praatjes niets
aan."
Juffrouw Jem was blijkbaar zoo ont
stemd over oude Betty's stilzwijgen, dat
Ruth 't maar beter vond niet te zeggen dat
ze hierin Betty geen ongelijk kon geven.
Ze achtte het 't wijste maar over iets
anders te beginnen.
Ze waren nog steeds in de Bindhurst
Laan, nu vlak bij het hoekje, dat ze geest
driftig beschreven had. Daar was het
steenen muurtje 'half bedekt met slinger
planten en het kleine, kabbelende beekje.
Voor haar waren twee hekken, het een
toegang gevend tot een groen veld, het
ander tot een groote weide, aan de eene
zijde begrensd door bouwland, aan de
andere zijde door een boschje.
„Wilt u even wachten, tot ik die roode
bladeren geplukt heb vroeg Ruth, ver
langend opkijkend naar een tak, die juist
buiten haar bereik hing. „Ik kan gemak
kelijk even op dat muurtje klimmen."
„Dat moet Lilian je eens zien doen,"
riep juffrouw Jem bewonderend uit, toen
Ruth weer naar beneden sprong, de be
geerde tak achter zich aan trekkend. I'k
had gedacht, dat alleen een acrobaat zoo
klimmen en springen kon maar wat
heb je er eigenlijk aan, die verdorde bla
deren te plukken?"
„Verdorde 'bladeren! Maar juffrouw
Durnford, zijn ze dan niet prachtig," ant
woordde het meisje verontwaardigd.
„Kijk, daar staan bramen en zie toch
eens, wat een mooie rozenbottels en daar:
kardinaalshoed! O, wat houd ik toch veel
van het buitenleven als je tenminste
werkelijk buiten bent als men Langton
Park gewend is, lijkt hét hier wel een
paradijsje
„Dat meen je toch niet wie had dat
kunnen denken
„Langton Park was nog zoo kwaad
niet," ging het meisje voort, 'haar opge
wekt jong gezichtje naar haar metgezel
lin keerend. „Het was prettig naar het
groen en de hoornen te kunnen kijken.
En we konden altijd naar de rivier wan
delen maar de straten en lanen sche
nen je te benauwen, deden je verlangen
naar eohte lanen als deze en weide en
velden en bloemen plukken en bramen en
wat is dat
„Het lijkt wel, of er een kind (huilt,"
In bet begin van deze week mochten
tot blijdschap van het overgroote deel van
onze volk onze Koningin en Prinses Ju
liana na hun verblijf in Scandinavië weer
in bet land terugkeeren. A.s. Dinsdag
wacht onze Vorstin weer de taak om
ditmaal Yoor het eerst slechts vergezeld
van Hare dochter de vereenigde zit
ting der Staten-Generaal te openen met
het uitspreken der troonrede. Ongetwij
feld zullen zeer velen ons vorstelijk twee
tal op dien dag weer hartelijk begroeten,
maar dank zij de radio zullen ook ontel
baar velen de stem van H. M. in hun
huizen kunnen hooren.
Nog steeds kost het groote moeite om
het schip van staat door de branding
heen te sturen. Maar aldoor moeten ab
normale maatregelen worden genomen,
om allerlei bedrijven voor ondergang te
behoeden. Ook deze week werden weer
verschillende contingenteeringsbepalingen
afgekondigd of in uitzicht gesteld, terwijl
voor bepaalde groepen werknemers, zoo
als het spoorweg- en Amsterdamsch ge-
meentepersoneel weer salarisverlagingen
werden aangekondigd.
Gelukkig, dat de crisis niet alle geest
drift dooft. Gisteren werden te Amster
dam de nieuwe, groote markthallen ge
opend, bij gelegenheid waarvan een groot-
sche tentoonstelling, de Amato, werd ge
organiseerd, waarop ook Zeeland best
voor den dag komt.
Ondanks de zomerwarmte, die nog niet
tot vergaderen uitlokt, is er te Genève, de
stad der Volkenbondsbijeenkomsten, druk
vergaderd. In het openbaar niet zoo heel
veel, maar des te meer achter de coulis
sen. De toetreding van Rusland tot den
Volkenbond moest in het geheim worden
klaar gemaakt en zal ook wel binnen en
kele dagen haar beslag krijgen. De groote
mogendheden ontkc aanvoering van den
Franachen minister Barthou zullen dit
wel doorzetten.
Rusland doet wel alsof het uitnoodi-
gingstelegram niet hartelijk genoeg was,
maar veel meer dan politiek, zal dit wel
niet zijn. „Het gekonkel in de hotelka
mers', zooals de Valera het niet onver
diend noemde, zal wel succes hebben.
Teekenend voor den ernst van den al-
gemeenen toestand is wel het besluit van
Henderson, den voorzitter van de Ont
wapeningsconferentie. om naar Londen
terug te keeren. Gedurende zijn verblijf te
Genève is 'het hem duidelijk geworden
hoe hopeloos de ontwapeningszaak er
voor staat! Elke mogelijkheid om alsnog
te komen tot hervatting van den ontwa-
peningsarbeid moet buitengesloten wor
den geaobt.
Het ia wel droevig, dit te moeten con-
stateeren.
In Amerika heeft de staking der textiel
-industrie zich verscherpt tot een con
flict van ongekende scherpte, dat reeds tal
van menschenlevens heeft gekost. Het
schijnt wel, dat de communisten zich
daar geweldig roeren.
In België daarentegen schijnt de mijn
werkersstaking niet te zullen doorgaan,
aangezien de mijndirecties de geheele pu-
blike opinie, ook de meening van kabinet
en koning, tegen zich kregen en dus wai
ter in hun wijn moesten doen.
In Spanje is het weer eens aan het
broeien. 'Het heet, dat daar een marxis
tisch complot is ontdekt. Het is niet het
eerste en het zal ook wel niet het laatste
zijn.
Met een herinnering aan de vreeselijke
ramp met de Morro Castle. waarbij zoo-
velen het leven lieten en waar de beman
ning zic'h naar het schijnt op een laak
bare wijze hoeft gedragen, willen we dit
overzicht besluiten.
antwoordde juffrouw Jem ongerust, „en
hoor, daar blaft een hond. Ze nam Baby
onder den arm. „Kijk jij naar Tommy,
Ruth Cleveland, hij is zoo'n vechtersbaas"
en juffrouw Durnford 'holde het veld door,
zoo snel haar beenen haar dragen kon
den.
HOOFDSTUK XII.
Een onverwachte ontmoeting.
Hoe verder ze het veld in kwamen,
hoe nader het geluid scheen te komen,
maar juffrouw Durnford, noch Ruth
konden een kind ontdekken, tot ze onge
veer halverwege gekomen, achter een
boschje een groote, logge, jonge jacht
hond zagen, die met een kinderstroohoed
speelde. Hij holde er om heen, sprong er
dan ploseling op toe en schudde het
hoofddeksel als een gevangen rat. Telkens
tusschen 'twee aanvallen in Mafte 'hij' als
een dolle. Aan den anderen kant van den
greppel stond een jongetje luid te schrei
en. Hij was blijkbaar erg bang voor het
'groote, zwarte beest en erg verdrietig over
het verlies van zijn hoedje. Tranen
stroomden over zijn bleek gericht je en zijn
heele figuurtje schokte van het snikken.
„Ga weg, 'ga weg," schreeuwde hij telkens
i weer, „en eet Billy's heed niet op."
(Wordt vervolgd.)
