Gemengd Nieuws.
Leestafel
Het Vrouwenhoekje
Dammen
Voor de jeugd.
Ieders Oordeel
DUKOL brengt Voordeel.
Spaart DUKOL Zegels.
Tijger met bijl gedood.
Een bouthakker werd in een bcsch nabij
Ranchi in Bihar (Br.-Indië) plotseling
door een tijger, die in de omgeving be
kend stond als „menscheneter", verrast.
De man had slechts zijn houthakkersbijl
bij zich en wachtte den aanval van den
tijger niet af, doch wierp zich op het
dier en raakte het met de bijl boven op
den kop.
Dit was waarschijnlijk echter te veel
voor den Indiër, want de man bezwijmde
en kwam pas geruimen tijd later bij. Hij
lag naast den tijger, die door den eenen
slag met de bijl gedood was.
Wespen plaag in de wijn-
gaarden. Tengevolge van het vele war
me en droge weer van dezen zomer beloof
de de wijnoogst aan Rijn en Moezel bijV-
zonder goed te worden. Thans echter wor
den de wijngaarden bedreigd door een
wespenplaag. De werpen halen het sap
uit de vruchten, die dan op gaan dro
gen en wat nog erger is, de wespen wor
den gevolgd door vliegen en oorwurmen,
die nog verdere schade aanrichten. Er is
nu een ware veldtocht tegen de wespen
ontketend.
Boschbranden. In de provin
cie Minho in het Noorden van Portugal
woeden hevige boschbranden, waardoor
verscheidene dorpen worden bedreigd.
De bevolking, zoo meldt Reuter, vecht
met man en macht tegen de vlammen ten
einde leven en bezittingen te redden. Uit
alle deelen van de provincie zijn brand-
weerafdeelingen naar het bedreigde ge
bied gedirigeerd en dag en nacht is men
bezig met het blusschingswerk. Een uit
gestrektheid van ruim 100 vierkante ki
lometer boschgrond is reeds verwoest.
ANTHONY FOKKER OVER DE
MELBOURNE-RACE.
Een vernietigend oordeel.
Een verslaggever van het Persbureau
Vaz Dias heeft een interview gehad met
den heer Anthony Fokker over de Mel
bourne-race.
Op de hem eigen kernachtige wijze for
muleerde de heer Fokker zijn meening
over deze race aldus:
„De vliegtuigindustrie, noch de handels-
luchtvaart, zijn gebaat met wedstrijden,
zooals die van Londen naar Melbourne.
Er is maar één, die daarvan de vruch
ten plukt en dat is de Australische cho
colade-fabrikant, die de prijzen beschik
baar stelde."
De LondenMelbourne Race, aldus ver
volgde de heer Fokker, interesseert mij
niet bijzonder van het standpunt van den
vliegtuigfabrikant, en ik ben er van over
tuigd, dat de meeste andere fabrikanten
deze meening deelen. Nog nooit heeft
eenige luchtvaartonderneming een vlieg
tuig gekocht, alleen omdat het naam ge
maakt had in een of andere sensationeele
recordvlucht of wedstrijd. De reputatie,
die menige luchtlijn heeft, is alleen ge
baseerd op de veiligheid en de economie
der vliegtuigen en motoren, welke zij voor
haar doel koos. Daarom hebben wij prin
cipieel tot dusver ieder verzoek om finan-
ciëelen steun of deelname aan de Mel
bourne-race met een Fokker of een Dou-
glas-vliegtuig van de hand gewezen.
„Hoe denkt u over de deelname van de
K.L.M.?"
„De K.L.M., over wier geregelde route
het grootste gedeelte van den wedstrijd
zal worden gevlogen, verkeert natuurlijk
in een bijzonder gunstige positie, dank zij
de groote ervaring van haar personeel
en haar uitmuntende grondorganisatie.
Het kan zijn, dat de K.L.M. uit een com
mercieel oogmerk of om de geregelde In-
dië-lijn te propageeren, voor de race heeft
ingeschreven. Misschien is het ook een
prestige kwestie. Het is echter nog steeds
twijfelachtig, of zij inderdaad aan den
wedstrijd zal deelnemen.
Iedere snelheidswedstrijd van deze soort
zoo merkte hij verder op, is een groot
risico; de meesten der deelnemers zijn
waaghalzen, die het geld van anderen en
hun eigen nek op het spel zetten.
Het is bij een vlucht als de Melbourne-
race onvermijdelijk, dat er risico's geno
men worden of bij zeer slechte weersom
standigheden gevlogen wordt, hetgeen in
het normale luchtlijnbedrijf vermeden
wordt. Zulks kan ongelukken veroorzaken
die de reputatie van het vliegtuig en van
de luchtvaart in de oogen van het publiek
ernstige schade kunnen berokkenen. De
eenige, die zijde spint bij het heele zaak
je, aldus de heer Fokker, is sir MacPher-
son Robertson te Melbourne, die de prij
zen uitloofde als reclame voor zijn stad,
zijn zaak of voor zijn naam.
Generaal-Veldmaarschalk Von Hinden-
denburg. Bij Bosch en Keuning te Baarn
verschijnt sinds eenigen tijd een Libellen
serie, kleine vlugschriften, waarin on
derwerpen van den meest uiteenloopenden
aard worden behandeld. In deze serie ko
men boekjes voor, speciaal gewijd aan
zaken van huishoudelijken aard, als kook-
en bakapparaten, wenken voor keukenin
richting, handweven voor beginners. Er
zijn ook nummers bij1 waarin godsdien
stige of letterkundige onderwerpen wor
den behandeld, zooals: De weg tot het
geloof, door Ds J. G. Koningsberger of
Bloemlezing uit de gedichten van Herman
Dullaert. Het laatst verschenen nummer
van deze serie handelt over Von Hinden
burg, den onlangs overleden Rijkspre
sident van Duitschland. Het is geschreven
door Mr G. J. van Sluys, redacteur bui
tenland van het Alg, Handelsblad, en
geeft in kort bestek een overzioht van bet
leven en den arbeid van dezen grooten
Duitscher, die met zoo groote trouw zijn
vaderland heeft gediend. Evenals alle
nummers van deze serie is ook dit num
mer keurig verzorgd.
Binnen de Paleispoorten, door Anna
Pierpont Siviter. Uitgave „Edecea",
Hoorn.
De „Edecea"-drukkerij te Hoorn doet
een poging om goede en tevens goedkoope
lectuur beschikbaar te stellen.
Wij ontvingen thans het hier boven
genoemde uit het Engelsch vertaalde
werkje. De schrijfster brengt hare lezers
hier op gewijd en grond. Hoofdpersoon in
dit verhaal is toch Nehemia, de schenker
van den Koning Artasastha, wiens levens
doel het werd, het goede voor zijn volk
en voor Jeruzalem te zoeken. Wij zien
hier Nehemia in zijn omgeving waarin
hij leefde en leeren daardoor ook het
naar zijn naam genoemde Bijbelboek te
beter verstaan. Er is bij' dergelijke boeken
het gevaar, dat figuren uit den Bijbel ont
wijd warden, maar aan dit bezwaar heeft
de schrijfster weten te ontkomen. Het ver
haal laat zich prettig lezen; het houdt
steeds de aandacht gespannen.
Wij bevelen het èn om den inhoud èn
om het doel: goedkoope Christelijke lec
tuur te verstrekken, gaarne aan.
„Do Jonge Vrouw".
Het Augustus-nummer van „De Jonge
Vrouw", uitgave Bosch en Keuning te
Baarn biedt weer veel moois en interes-
sants. Na de korte meditatie en het ver
volgverhaal, wordt onze blik getroffen
door een fijne, stil-makende reproductie
een Piëta van een onbekenden meester
voorstellend. Herman Hana is het Wt-er,
die in een boeiende beschrijving de leze
ressen dit schilderstuk op de juiste wijze
leert zien.
Over een boerenzoon, die dichter was,
Hubert Korneliszoon Poot, de „slaapwan
delaar" in het maanlandschap rondom
Delft, schrijft Leentje M. Hagen, in haar
rijkelijk met oude prenten verlucht letter-
kunde-artikel. En dan volgt een opval
lend aardig geillustreerd stuk van G. H.
de JongHöweler over oude instrumen
ten, de blokfluit in het bijzonder. De oude
blokfluit, eeuwen geleden een zeer geliefd
instrument, wordt nu weer in eere her
steld. Hij is ook een ideale begeleiding
voor den schoolzang, voor het lied van
trekkers en jeugdbewegers, kortom voor
ieder, die van zang en blijheid houdt. De
sprookjesachtige plaatjes: de zwierige,
lustig-pijpende speelman met de einde-
looze sliert van huppelende kindertjes
achter zich aan, en ook de kring van
zoet-wiegelende 'hoepelrok-juffertjes, doen
het heel goed bij dit artikel.
In die sprookjessfeer houdt ons ook
Kees Hana, wanneer hij ons brengt op
een uitgezocht-mooi plekje in Zuid-Lim
burg.
Mevr. RenesBoldingh brengt „goede
tijding uit een ver land", over het rijk-
gezegende zendingswerk in de Bataklan-
den. Er is een gezellig artikel van J. H.
BrinkgreveEntrop, dat van allerlei ty
pische oude gebruiken rondom de ge
boorte vertelt, terwijl Louise L.G. een
fijn doorvoeld schetsje „Trientje" bij
draagt. Tenslotte wijzen wij nog op een
artikel van mevrouw Westerbrink, waarin
zij zich afvraagt wat wel de ondergrond
mag zijn van de in dezen tijd weer zoo
opkomende liefhebberij in weven en spin
nen.
Uitverkoop 1
In jde winkelstraten bijna huis aan
huis, vooral in onze groote steden, is het
nu uitverkoop.
Restanten, noemt de een het, ruimte
maken voor den herfst de tweede, reduc-
tieprijzen, laatste zomer-aanbieding, op
ruiming, balans-uitverkoop, de hangers
schoon, gelegenheidskoopjes, moordprij-
zen, sematieprijzen; al deze suggestieve
woorden worden je toegeschreeuwd en
sterker dan degeen die een stad inneemt
is zij, die voorbijloopt en niet koopt.
„Uitverkoop"dat wil zeggen
alles gcedkooper dan in gewone tijden.
Nu doen zich plotseling allerlei mogelijk
heden voor, de poorten worden geopend
om vele lang begeerde dingen te bereiken,
die zich eerst op oneindigen afstand be
vonden.
Die prachtige tasch, waar je misschien
wel tien keer langs bent geloopen, ligt
er nu voor de helft en onmiddellijk ga je
den winkel binnen en stapt de straat weer
op met het kostbaar kleinood onder den
arm gekneld. De handschoenen met de
beeldige opengewerkte kappen, nu een
„koopje", gauw inpikken.
Maar je ziet ook wat anders.
Het is erger dan verschrikkelijk te moe
ten zien dat datgene waarvoor je verleden
maand nog f 3.50 betaalde, nu voor f 2.25
te koop ligt, dat dezelfde bontmantel
waarover man-lief nu nog telkens kwaad
wordt als mevrouw hem aantrekt, omdat
hij er maanden krom voor heeft gelegen
nu 125 gulden naar beneden is.
Uitverkoop is ook gevaarlijk. Het doet
velen dingen koopen, die absoluut onnoo-
dig zijn. Want thuis gekomen, met alle
„koopjes" om je heen en je uitgaven-
boekje ernaast, bemerk je, dat alles bij
elkaar toch niet zóó'n „koopje" is als je
wel dacht.
Maar over een poosje krijgen we op
ruiming wegens vergevorderd seizoen,
dan is het gauw weer tijd voor de groote
najaarsaanbieding die gevolgd zal worden
door een uitverkoop tegen balansprijzen,
zeldzame koopjes, ongehoord lage prijzen,
October, November, December, Januari,
Februari enz. aanbieding.
Ingezonden Mededeellng.
Enkele recepten.
Pommes frites. Het geheim van
Pommes frites is, dat ze tweemaal ge
bakken moeten warden. Maak een frituur
pan (of diepe pan) met Delftsche slaolie
of Delfrite dampend heet. Laat in reepjes
gesneden aardappelen, nadat ze met een
doek zijn afgedroogd, erin vallen. Bak ze,
totdat ze van binnen zacht zijn. Neem
de aardappelen uit het vet en maak dit
opnieuw dampend heet. De reepjes daar
na wederom in de pan, totdat ze goud
geel zijn. Schud, vóór het opdienen, er fijn
tafelzout door.
Citroenvla. Benoodigd: 4 eieren, 4
blaadjes witte gelatine, 2 citroenen, 1,5
ons witte basterd suiker.
Bereiding: Klop de eierdooiers met de
suiker tot een gladde massa. Pers de ci
troenen uit, zeef het sap en voeg het
langzaam, onder voortdurend roeren, bij
het mengsel van ei en suiker. Verwarm
deze massa, onder gestadig roeren, op
een zeer zacht vuur, tot ze eenigszins ge
bonden is, doch laat ze in geen geval
koken! Roer er de in een weinig lauw wa
ter opgeloste gelatine door en giet de
massa in een steenen kom of vlaschaal.
Laat ze op een koele plaats koud worden,
roer er van tijd tot tijd in om te voor
komen dat de gelatine naar den bodem
zakt.
Klop de eiwitten zeer stijf en roer ze
door de vla, wanneer deze koud gewor
den is.
Tomaten in 't z o u t. De to
maten zijn nu goedkoop, dus is het
tijd om ze in te maken. Rijpe,
gave vruchten worden met een schoonen,
vochtigen doek afgeveegd, of gewasschen
en gedroogd, en laag om laag met zout in
een goed gereinigden Keulschen pot ge
legd. De pot wordt afgedekt met een
schoon doekje, waarop een bord omge
legd wordt. Na ongeveer 2 weken wordt
de kim die zich aan de oppervlakte ge
vormd heeft, verwijderd, en dit wordt
verder telkens gedaan, als er van de to
maten gebruikt wordt (minstens ééns in
de 14 dagen).
Vóór het gebruik worden de tomaten
eenige uren in schoon water ontzout.
Daar gezouten tomaten nogal in smaak
van versche verschillen, liefst alleen ge
bruiken voor soepen, sausen en als toe
voegsel aan vleesch.
Enkele wenken.
Om te plakken. Een goede
kleefpasta, voor velerlei doeleinden ge
schikt, kan men maken van 2 ons water,
1,5 ons witte dextrine, 1 lepel suiker, 1
lepel glycerine en 1 theelepel lysol. Döe de
ingrediënten, uitgezonderd de lysol, in
een pannetje en breng ze al roerende aan
de kook. Laat 2 minuten doorkoken en
voeg dan de lysol toe. Eerst na 24 uur
is de dextrine bekoeld tot een pasta, die
men zeer lang kan bewaren zonder dat
ze hard wordt of bederft. Men bewaart ze
in een jampot met deksel.
Vele huisvrouwen hebben er last van
dat haar aluminiumpannen van binnen
donker aanslaan. Het beste is om ze uit
te koken met water, waarin een weinig
citroensap. Ook helpt het als men er ap
pelen in stooft.
Oude wollen kousen kunnen uitste
kend dienst doen om kachels, schoenen
e.d. te poetsen; men voorkomt hierdoor
tevens het vuil worden der handen.
Gelieve alles, deze rubriek betreffende,
te adresseeren aan P. Mons, Westerstraat
221, Amsterdam.
Probleem 367.
Auteur: G. Kerkhof, Amsterdam.
1 2 8 4 5
47 48 49 50
Zwart 10 sch. op: 4, 8, 10, 13/16, 18,
20 en 30.
Wit 10 sch. op: 17, 24. 27, 29, 33, 35,
37/39 en 48.
Wit speelt en wint.
Oplossingen.
Aug.-problemen vóór 4 Sept. in te zen
den aan bovenstaand adres.
Vervolg rubriek 11 Aug.
Stand na S3. 2430 van zwart,
Zwart: F. Raman.
1 2 8 4 6
6
16
26
86
46
15
25
35
45
47
48 49 50
Wit: A.
K. W. Damme.
34.
4944
15—20
35.
44—40
30—35
36.
4237
35X44
37.
39X50
20—24
38.
43—39
8—12
39.
45—40
12—17
40.
40—35
9—14
41.
48—43
39
42.
50-44
14—20
43.
3430
25X34
44.
39X30
20—25
45.
44—39
25X34
46.
39X30
23—29
47.
43—39
18—22
48.
27X18
13X22
49.
30—25
9—13
50.
28—23
Op wit 3731 volgt zwart 2934; wit
39 X 30, 2429 33X24, 22X42. Wit
2420 en 2015 geeft nu wel remise.
Het volgende zou echter verliezen: Wit
25—20, 42—48; 30—25, 19 X 30; 35X24,
48X26: 20—14 (a), 21—27 en 26 X 29.
(a) Wit 2015 dan zwart 1319,
21—27 en 26X19.
50. 29X18
51. 3934. Op voorstel van Raman
r&mise.
zwart 1319 wit 2015, 1924; 15
dat op zwart 2430 wit met schijf 25
naar dam gaat. Op zwart 1923 zou vol
gen wit 3530, 24 X 35 2520 en zwart
moet in ieder geval een stuk geven om te
kunnen doorloopen b.v. met 2329, wat
een remisestand ten gevolge heeft. Op
zwart 1319 wint 2015. 1924; 15
10, 2430 en 3540 wit 104 zou op
zwart 4044 wit het eenvoudigst 3329,
3227 en 4X50 spelen.
Uit de partij.
1 2 3 4 6
47 48 49
Wit: 32—27 40X9 27—21 31X2.
Zwart: 23X 34 13X 4 16 X27.
MIES' LAATSTE DAG.
IV. (Slot.)
Onrustig zag Mies de directrice aan.
Wat zou ze te hooren krijgen?
Alle leerlingen van de kostschool zagen
hoog tegen juffrouw Van Eigen op, ja,
sommigen waren zelfs bang voor haar.
Als 't noodig was, kon de directrice dan
ook heel streng wezen. Dus was het een
wonder dat de meisjes ontzag voor haar
hadden? Maar er viel van die strengheid
niets te bespeuren, toen ze Mies de hand
op den schouder legde en zei: „En ver
tel me nu eens, meisje, wat jou den laat
st en tijd scheelt. Ziek ben je niet, dat
heb ik heel goed gemerkt, 'k Heb in de
laatste dagen bijzonder acht op je gege
ven, kind, en ik ben tot de overtuiging ge
komen, dat er iets is wat je hindert. Voor
de vacantie was je altijd even vroolijk en
blij, en na de vacantie ben je zoo gedrukt
en stil. Dus moet het iets zijn, wat in de
vacantie gebeurd is, waardoor je zoo ver
anderd bent. Heb je soms verdriet over
thuis? of heb je thuis misschien iets
gedaan waar je nu spijt over hebt? Denk
niet, kind," en vriendelijk zag de direc
trice het meisje aan, „denk niet, kind,
dat ik nieuwsgierig ben. Als er thuis iets
is, wat je mij niet vertellen kunt of moogt,
dan trek ik mijn vraag in. Maar als dat
niet het geval, vertel mij dan wat je drukt.
En beschouw mij' dan als je oudere vrien
din, die je o zoo graag wil helpen."
Mies had onder de woorden van juf
frouw Van Eigen haar hoofdje hoe langer
hoe meer laten zinken. Nu sloeg ze de
hand envoor de oogen en snikte het uit.
Zacht streelde de directrice dat gebogen
meisjeshoofd.
„Mag je het mij' niet vertellen, Mies?"
vroeg ze zachtjes.
Een heftig knikken van ja was het ant
woord.
„Wil je dan liever niet?"
Éven stilte.
„Ja, juffrouw," kwam er toen zachtjes.
Geduldig bleef de directrice wachten.
Uitstappen; het einde ven dea
rit Het portier gaat open
voorzichtig Ianders is het
uit met de vreugde. Want het
roekeloos openen van het por
tier kan f 150,— boete kosten I
Open autodeuren voorzichtig!
„Je hebt thuis zeker iets gedaan wat
je niet doen mocht, Mies, is 't niet? En
moeder weet daar zeker niets van?" zei
ze, om Mies te helpen.
Plotseling hield Mies nu op met schrei
en. Met gebogen hoofd vertelde ze aan
juffrouw van Eigen alles, wat er op haar
laatste vacantiedag thuis was gebeurd.
„En nu denkt moeder, dat Anna die
vaas heeft gebroken en 't is mijn schuld,"
snikte ze aan het eind van het verhaal.
„Mies," vroeg de directrice, „waarom
heb je dat niet vóór je vertrek aan moeder
verteld? Je zou jezelf veel verdriet be
spaard hebben, kind."
„Omdat ik zoo boos op Anna was. 'k
Vond het wel goed, dat moeder dacht dat
zij. het gedaan had en er om jokte."
„En nu Mies? Ben je nóg boos?"
„0 nee, juffrouw, allang niet meer."
„En heb je nu ook ingezien, Mies, dat
je verkeerd gedaan hebt? Eerst al door
ongehoorzaam aan moeder te zijn, maar
vooral ook door je boosheid en drift,
waardoor je Anna onschuldig liet ver
denken?"
Mies gaf geen antwoord. Maar een
knikken met het hoofd bewees, dat ze het
met de directrice eens was.
„Als je dan inziet, Mies, dat je kwaad
hebt gedaan, heb je dan ook al om ver
geving gebeden?"
„Nee, juffrouw," fluisterde Mies.
„Willen we dan samen bidden, kind?"
Mies antwoordde niet. Maar de oogen
vol tranen, die ze tot juffrouw Van Eigen
opsloeg, waren welsprekend genoeg.
Toen knielden die twee neer.
Nadat ze weer opgestaan waren, vroeg
de directrice: „Weet je wat je nu zonder
uitstel doen moet, Mies?"
„Ja, juffrouw, naar huis schrijven."
„Juist, m'n kind. Zoo spoedig mogelijk
moet moeder weten dat Anna de vaas niet
gebroken heeft."
Nog dienzelfden middag schreef Mies
een lange brief naar huis, waarin ze moe
der alles, alles vertelde". Toen de brief
klaar was, bracht ze hem naar de direc
trice. Die zou voor 't verzenden zorgen.
Maar vóór juffrouw Van Eigen de
brief verzond, schreef ze er een klein
briefje bij, waarin ze aan mevrouw La-
gerweg vertelde, dat Mies veel spijt had
over 't gebeurde en hartelijk naar de ver
geving van haar moeder en Anna ver
langde.
't Was drie dagen later. Telkens wan
neer de post rondgedeeld werd onder de
meisjes van de kostschool, hadden Mies'
oogen onrustig de onderwijzeres gevolgd,
die dat deed. Nogal geen brief van thuis!
Zou moeder zóó boos zijn, dat ze haar niet
wilde schrijven? En met een bezwaard
hart volgde Mies de lessen, die er dien
morgen gegeven werden.
Juist toen het vrije kwartier was aan
gebroken en Mies de gang inliep, kwam
een van de dienstmeisjes haar zeggen, dat
ze in de spreekkamer verwacht werd.
In de spreekkamer? Wat moest ze daar
doen? Er zou toch geen bezoek voor haar
zijn?
Zachtjes opende ze, na geklopt te heb
ben, de deur der spreekkamer. Maar nau
welijks had ze gezien wie er in die kamer
waren, of ze vloog vooruit.
Daar, bij' het raam, stonden.... Moe
der. en Anna
„Moeder, moeder," riep ze en wilde zich
in haar moeders armen werpen. Maar
vlak voor haar moeder bleef ze plotseling
staan. Was moeder boos op haar?
Maar moeder zei, terwijl ze de armen
naar haar dochtertje uitstrekte, maar
één woord: „Kom".
En op 't zelfde oogenblik wist Mies dat
moeder haar alles vergeven had.
Ook Anna omhelsde haar, alsof ze haar
eigen zusje was.
„Ben je heusch niet boos meer op me,
Anna? 't Spijt me zoo!"
„Heelemaal niet," antwoordde Anna,
terwijl ze Mies' tranen wegveegde.
Wat werd dat een blijde dag voor Mies.
Hoe luisterde ze, toen moeder haar vertel
de dat ze direct na ontvangst van haar
brief met Anna afgesproken had, haar
samen te gaan bezoeken.
„Ik heb Anna ook om vergeving ge
vraagd, Mies, omdat ik haar niet heb wil
len gelooven. En gelukkig is ze nu weer
goed met ons allebei. Ze heeft beloofd,
dat ze nog heel lang bij ons wil blijven,
nietwaar Anna?"
Anna knikte met een blij' gelaat van ja.
Ze was immers veel te gelukkig dat nu
alle narigheid was opgehelderd. En dat
Mies nu alles bekend had. Als t' kon, zou
ze voortaan nog meer van haar houden.
Toen moeder en Anna 's avonds weer ver
trokken, bleef er geen neerslachtig, maar
een vroolijk meisje achter. Een meisje, dat
zich ernstig voornam, voortaan tegen
haar boosheid en drift te strijden. En
mocht ze weer verkeerde dingen doen,
dan wilde ze dat niet zoo lang geheim
houden, maar terstond aan moeder be
kennen. FRANCINA.
