Ingezonden Stukken.
Rechtszaken
De verhouding tot an
dere organisaties.
De heer G. v. d. H e u v e 1 leidde daar
na namens het Hoofdbestuur in het on
derwerp: „De verhouding tot andere or
ganisaties". Hier is aldus Spr. een
zuivere afbakening noodig. Geen moeilijk
heden zijn er met de zuivere technische
organisaties als aankoopvereenigingen,
centraal bureau, enz.
Ook de verhouding tot den Bond van
Landpachters en Hypotheekboeren is niet
moeilijk. Het is verkeerd voor allerlei on-
derdeelen aparte organisaties in het leven
te roepen, afgedacht nog van het bezwaar
om kwesties als van den eigendom in een
neutrale organisatie te bespreken.
Ook de boerenbonden hebben onze sym
pathie niet. Het oefenen van invloed op
bestuur, wetgeving en publieke opinie
moet niet door middel van een boeren
bond, maar van onze eigen politieke or
ganisaties geschieden.
Grooter is de moeilijkheid met de an
dere landbouwmaatschappijen die een ge
mengd karakter hebben en zoowel een
technisch als een sociaal-politiek karak
ter dragen.
Spr. brengt hierbij ter sprake het dub
bel lidmaatschap. Dit is van het begin
af aan niet in orde geweest, maar nu
moet hier een duidelijk standpunt wor
den ingenomen.
De Christen-boer behoort in dezen tijd
van verminderden welstand alles wat hij
voor organisatie-doeleinden missen kan,
te geven aan den G.B.T.B. Nu wordt per
jaar door C.B.T.B.-leden zeker f 20.000
gecontribueerd aan neutrale organisaties,
terwijl de eigen organisatie vaak werk
moet onuitgevoerd laten door geldgebrek.
Daarbij komt, dat in de provincies ons
invloed wordt toegekend naar het le
dental.
Op geen enkel ander gebied zijn we zoo
dubbelhartig. Daarom moet ook hier ver
andering komen.
Dit moet niet geforceerd worden, maar
dient besproken te worden in de Prov.
organisaties.
Aan de neutrale organisaties zijn aller
lei technische diensten verbonden. Deze
moeten daarvan losgemaakt en geheel
zelfstandig worden. Er moet scheiding
komen tusschen technisch en algemeen
sociaal en economisch werk.
De neutrale organisaties zullen daartoe
wel niet overgaan, zoolang ze er niet toe
gedwongen worden.
Mogelijk is dit wel. Dat hangt geheel af
van de doorwerking van de Chr. organi
satie gedachte. En juist hier hapert nog
veel.
Zoovelen, die op ander gebied ijveren
voor de Chr. organisatie, volstaan op
landbouwgebied met de neutrale organi
satie. Ook sommige C.B.T.B.-leden zeggen
nog, dat in de neutrale organisatie ons
beginsel niet gekrenkt wordt. Alsof dat
voldoende zou zijn.
We willen niets stuk maken. Al de
technische arbeid moet blijven, maar de
neutrale organisatigsmogen niet langer
op de been gehouden worden door tech
nische diensten.
Wil men die scheiding niet, dan zullen
wij de technische diensten ter hand moe
ten gaan nemen. Maar dan ligt de schuld
voor die verbrokkeling niet bij ons.
Over het algemeen voelen onze jongere
Chr. boeren en tuinders dit beter dan de
ouderen. Weigert men ons op dit punt
recht te doen, dan zal het blijken, dat er
in onzen kring voldoende vitaliteit zit,
om aan te pakken.
De voorzitter dankt dhr v. d. Heu
vel niet alleen voor deze inleiding, maar
voor al het vele, dat hij voor den Bond
doet en heeft gedaan.
Hierna wordt gepauzeerd.
(Vermelden wij nog, dat in de huishou
delijke vergadering van Woensdagavond
voorzitter en secretaris zijn herkozen.)
Middagvergadering.
In de pauze maakten velen gebruik van
de gelegenheid om een .kijkje te nemen
op de Botermarkt en de weekmarkt.
Te half drie werd de vergadering voort
gezet. Gezongen werd Ps. 33 11. De
voorzitter verwelkomt den Commis
saris der Koningin in Zeeland, Jhr. Mr.
Quarles van Uffoird en Prof. Dr P. S.
Gerbrandy uit Amsterdam.
Prof. Gerbrandy krijgt terstond het
woord om te spreken over:
„M aatschappelijke or
dening en landbouw
er i s i s."
De vraag: waar gaan we heen, leeft op
duizenden lippen. Soms beluisteren we er
grooten angst in, omdat men erge dingen
vreest. Toch moeten wij, als Christenen,
die vraag durven stellen, omdat we geen
blindemannetje mogen spelen.
Wij gaan steeds meer naar den groo
ten dag van onzen Heere Jezus Christus,
waarop alle knie zich voor Hem zal bui
gen. In onzen diepen nood moeten we die
belijnenis durven uitspreken. De span
ning wordt dan minder beklemmend.
Is de crisis voorbijgaand? Is de orga
nisatievorm voorbijgaand? Maken de
menschen iets moois of iets heel ergs van
de wereld?
Spr. wil niet spreken over fascisme en
nationaal-socialisme, die de pretentie
hebben de crisis te kunnen oplossen. Zij
willen den Staat de macht geven over
het maatschappelijk leven, om dit aan
hun Staatsidee dienstbaar te maken. We
krijgen dan één groot systeem van staats-
dwang.
De nat.-socialistische beweging is zoo
ondiep als een moddersloot. Men kan er
geen anklang aan krijgen.
Zit in al de pogingen tot organisatie,
om productie en consumptie te regelen,
iets dat we later niet meer zullen kwijt
raken? Die maatregelen hebben nu tot
taak om de bedrijven door de moeilijkbe
den te helpen tot we gekomen zijn op een
stabilisatieplan, waar we ze niet meer
noodig zullen hebben.
Spr. onderscheidt:
le De pure Overheidsmaatregelen als
contingenteering.
2e Regelingen voor tarwe, zuivel, var
kens, enz., waarbij teeltbeperkingen be
trokken zijn.
3e De uitsluitend moreele steun aan
particuliere bedrijven als huiden en leer.
Het is dus duidelijk, dat de fundamen
ten van onze, wel genoemde kapitalisti
sche samenleving principieel zijn aange
tast, zooals vrije koop en verkoop, vrije
prijsbepaling, enz.
Hoe is nu onze houding daartegenover?
Spr. zet eerst vóór de vraag te beant
woorden den loop van de economische
dingen vóór en na den grooten oorlog uit
een.
In plaats van de oorlogswonden te hee-
len ging de verdwaasde wereld de betrek
kingen tusschen de volken en tusschen
productie en consumptie vernielen.
Nu zit er in de crisis ook iets natuur
lijks, dat er n.l. structuurveranderingen
plaats grijpen. Dr Colijn legt daarop
sterk, wel wat te sterk, den nadruk. Maar
als we niet zaten met het verdrag van
Versailles, de oorlogsschulden en de ta
riefmuren, konden we die structuurveran
deringen wel doorstaan.
Het opmerkelijke in deze crisis is, dat
het de economen niet mankeert aan goed
inzicht. Er zit achter de crisis iets, waar
we geen raad mee weten. Het is niet een
kwestie van onkunde, maar meer van wil
en hartstocht.
Van zekere zijde wil men de crisis op
lossen door prijsgeving van den gouden
standaard. Spr. geeft echter de voorkeur
aan de methode van dr Colijn: voorzich
tig zoekend en tastend den weg trachten
te vinden om zonder al te veel kleerscheu
ren op een nieuw stabilisatievlak aan te
komen.
Zijn de crisismaatregelen duurzaam?
Daarin zit veel abnormaals en ongezonds,
waarom men zegt: dat kan niet duui-
zaam zijn. Onnatuurlijk is ook, dat de
boer, die vroeger zoo schichtig was vai
regeeringsmaatregelen, die nu geduldig
draagt. Ook de prijsbepaling door de Over
heid is iets geheel abnormaals.
Toch is er ook een andere zijde aan
deze zaak. Spr. wijst op de opkomst vau
de trusts en kartels, op de verkooporga
nisatie bij groote lichamen, op coöperatie
der coöperaties b.v. in Friesland, op de
ontwikkeling der naamlooze vennoot
schappen, die uitgegroeid zijn tot gewei
dige lichamen, op den groei van het in
stituut der collectieve arbeidscontracten,
op den Volkenbond, de internationale
rechtsregelingen, enz. Er is iels aan het
groeien onder de menschen, dat er op
wijst, dat we gaan van de contracts- naai
de statische structuur. Daaraan werkt
nu mee het economisch gebeuren der laag
ste jaren.
Als deze visie juist is, hebben we ons
als Christenen te bezinnen, waar we naar
toe gaan. Het gevaar bestaat van een
groote decentralisatie van het staatsge
zag naar een statisch bestaand organis
me. Het tweede gevaar is, dat de vrijheid
van het Christelijk leven in het gedrang
komt.
Daarom is ernstige bezinning noodig.
Maar hier blijkt ook de groote waarde
van een eigen Christelijke organisatie.
We zullen ons opnieuw moeten oriëntee-
ren over productie en consumptie.
Aan de bespreking van dit referaat na
men zeven personen deel.
Dhr Bakker te Enumatil maakt
zich beangst over de voortdurende vrij
heidsbeperking voor den boer. Graag had
hiji gehoord, dat we van het een en ander
spoedig zouden verlost worden. Het leven
wordt duurder en we moeten op lager
plan. Niet alleen de boer, maar de geheele
maatschappij. Spr. denkt ook aan de sala
rissen.
Dhr Middelman te Barneveld
merkt op, dat we met salarisverlaging
voorzichtig moeten zijn om de koopkracht
niet te sterk te doen dalen. Spr. zegt ver
der, dat de regeering soms dictatoriaal
optreedt. Met de pluimveeteeltregeling
had Mussolini of Hitier het niet kunnen
verbeteren. Het lijkt of we soms een amb-
tenarenregeering hebben. Spr. voelt meer
voor de corporatieve gedaente.
Dhr Van Galen te Voorthuizen
vraagt onder gelach of prof. Gerbrandy
instemt met hetgeen prof. Diepenhorst
onlangs in de Standaard schreef, dat de
steun aan den landbouw tijdelijk moet zijn
en liefst spoedig moet verdwijnen, waarom
het noodig is, dat we ons opnieuw oriën-
teeren. Verder vraagt Spr. of we niet al
leen in economisch en politiek, maar ook
in technisch opzicht voorlichting van de
eigen Christelijke organisatie noodig
hebben.
Dhr Biemond te Bleiswijk
vraagt: Wat groeit er? Zoekt men het
buiten regeeringsmaatregelen of niet?
Spr. merkt op, dat in vele regelingen de
boer wordt vergeten. De menschen in Den
Haag betalen 11 cent voor de melk en
de boer krijgt 4V2 cent.
Dhr Haverkamp te Kampen
had graag iets meer gehoord over het
heden, over de taak, die we n u hebben.
Hoe denkt prof. Gerbrandy zich de nieu
we maatschappelijke ordening voor den
landbouw?
Dhr Marra te Lioessens erkent,
dat, wat we hebben, iets abnormaals is.
Het is niet in orde dat de Overheid zoo in
de bedrijven ingrijpt. Zóó kan het niet
blijven. Maar boe dan? Is de grond nog
een object voor geldbelegging zonder
meer? Het paebtvraagstuk moet in orde
komen, vóór we redelijke collectieve ar
beidscontracten kunnen afsluiten.
Dhr v. d. Heuvel te Ooltgens-
plaat komt op tegen een uitlating van
den spreker, dat de consument thans
meer betaalt dan de kostprijs. Practisch
bestaat er geen wereldmarktprijs. Het is
zeer wel te verdedigen, dat de boer den
prijs van vóór 1914 ontvangt.
Prof. Gerbrandy. de sprekers be
antwoordend, wijst nog eens op de stre
vingen, die reeds lang op het gebied van
productie en consumptie merkbaar zijn.
Productie en consumptie kwamen vroe
ger door prijsvorming tot elkaar. Dat von
den we natuurlijk en dachten we blijvend
te zijn.
Dit nu krijgt een geweldigen duw. Spr.
heeft niet bedoeld, dat we de tegenwoor
dige maatregelen der regeering niet meer
kwijt zullen raken, maar wel is er wijzi
ging waarschijnlijk in de wijze, waarop
productie en consumptie elkaar vinden.
Men mag van spr. niet eischen, dat hij
zegt, wat er zal komen. Daartegen maakt
Spr. op grond van zijn levensbeschouwing
bezwaar. Wij, menschen, maken het le
ven, de maatschappij en den Staat niet.
Dat pogen is altijd, de eeuwen door, mis
lukt.
We moeten echter den loop der dingen
principieel bezien. Het wil Spr. voorko
men dat men den wissel principieel ver
zet. Daarop heeft Spr. willen wijzen.
Hei raakt kant noch wal om te zeggen,
dat ruen de crisis oplost door de salaris-
seu te verlagen. Het is voor Spr. zelfs
de vraag, of men in sommige hooge sa
larissen niet te veel het mes heeft
gezet. De Staat heeft op verantwoorde
lijke posten bekwame mannen noodig.
Men kan de regeeringsmaatregelen be-
critiseeren, maar men vrage zich eens af,
wat er van den landbouw zou zijn ge
komen, als die maatregelen er eens niet
waren.
Wat de technische voorlichting betreft,
waarschuwt Spr. om deze te isoleeren van
het sociale en economische.
In antwoord aan den heer Van den
Heuvel zegt Spr., dat tal van regeerings
maatregelen, gezien in het licht van 20
jaar geleden, improductief zijn, maar dit
nu niet zijn, omdat ze dienen om belang
rijke bedrijven in het leven te houden.
Spr. eindigt met de opwekking tot de
leden, om zich nu en in de toekomsTle
oriënteeren op hei punt gezag en vrijheid.
De Commissaris der Ko
ningin verwelkomt in het bijzonder de
gasten van buiten Zeeland. Vooral Zee
land gevoelt den druk der tijden. Achter
de economische crisis zit echter de gees
telijke crisis. In den geestelijken strijd
gaat het om eeuwige goederen. Spr. wekt
de leden op dezen geestelijken strijd trouw
te voeren.
Dhr Ir. C. Stevens voert hierna
als vertegenwoordiger van den Minister
van Economische Zaken het woord. Spr.
prijst de leiding, die door het Bestuur
van den C.B.T.B. wordt gegeven, maar
het is noodig, dat de leden trouw achter
het bestuur staan. Spr. wekt de boeren
en tuinders op mede te werken aan de
uitvoering der regeeringsmaatregelen.
Het prestige der organisatie zou er on
der lijden, als het daaraan ontbrak. Hoe
grooter de medewerking, hoe minder con
trole er noodig is.
De voorzitter spreekt daarna een
slotwoord. Hij1 dankt spreker, debaters en
allen, die deze vergadering hebben doen
slagen, waarna prof. Gerbrandy voorgaat
in dankgebed en de voorzitter deze ver
gadering, die door ongeveer 500 personen
was bezocht, sluit.
Gisteravond werd, naar wij- vernamen,
'/in hotel (Brittannia te Vlissingen een
maaltijd gehouden.
Heden (Vrijdag) had de excursie, waar
voor zich plm. 150 personen hadden op
gegeven, plaats.
Met 25 luxe-auto's en 3 bussen werd
van Middelburg o-ver Serooskerke en
Oostkapelle naar Domburg gereden. Hier
werd gelegenheid gegeven voor bezoek
aan bosch en duin. Vervolgens ging de
rit naar Westkapelle, waar de zeedijk
bezichtigd werd. Over Zoutelande, Big-
gekerke en Koudekerke werd teruggere
den naar Middelburg.
Nu ging het naar Zuid-Beveland. Te
Go-es aangekomen, werd eerst geluncht,
waarna het grootbedrijf de Wilhelmina-
polder met Zeelands proeftuin bezocht
werd. Hier viel voor de gasten veel te
zien en te leeren. Te ongeveer vijf uur
werd de excursie te Goes ontbonden.
Vermelden wij nog, dat als attentie van
„Vreemdelingenverkeer" gisteravond he'
Middelburgsche Stadhuis belicht werd
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie
Hoog geachte Redactie,
Met verwondering las ik in Uw blad het
ingezonden stukje van „belanghebben
den" uit Serooskerke (W.) inzake het
verzoek van de Prov. Vereen, ter verb,
van het Geitenras aan de Staten van Zee
land.
Het leek mij: of „belanghebbenden"
maar zijdelings betrokken zijn bij1 de be
langen der geitenfokkerij, want anders
zouden ze vast beter weten welke eischen
onze tegenwoordige arbeiders stellen aan
hun melkgeiten.
„De arbeiders geven niet om mooie gei
ten, als ze maar veel melk geven," zoo
heet het. Maar juist voor het laatste ijvert
de Prov. vereeniging in de eerste plaats,
al verwaarloost ze het tweede niet.
En om dit te bereiken, moeten we toch
sterke en gezonde dieren hebben, dat zul
len „belanghebbenden" wel met ons eens
zijn.
Doch om die te verkrijgen is een eenig-
zins goed in elkaar gezette fokkerij noo
dig, althans een andere dan die „Belang
hebbenden" bedoelen. Jammer dat men
niet eens een kijkje is gaan nemen op de
laatste keuring te N. en St, üoosland.
Daar zagen we Stamboekgeit 581, die
in 12 weken 502,5 Liter melk gaf, nr 689
met 205,8 L. in 6 weken, nr 026 in 7 we
ken 182.7 L.
Niet door den eigenaar, maar door een
aangesteld controleur gecontroleerd. Zijn
dit geen dieren voor „Belanghebbenden"?
En dan bovendien beste, sterke dieren,
die lang voor den werkman dienst kun
nen doen.
En als „Belanghebbenden" nu eens bij
die fokkers hun licht willen opsteken, dan
zullen ze het ongetwijfeld mede met ons
betreuren, dat door enkele menschen, die
zonder er persoonlijk belang bij te hebben,
en het enkel doen om hun wil door te
drijven, de fokkerij in onze provincie ver
troebeld wordt.
En bleven dan die belanghebbenden
maar op eigen terrein, zooals ze dit wil
len naar het schijnt, maar juist het te
gendeel blijkt vaak. Op soms minder hof
felijke manier trachten ze fokvee van de
Prov. Vereen, te bemachtigen, en maken
dit later waardeloos, om er met hun luk-
raak-systeem zonder eenige stamboekhou
ding of aanteekening mede te gaan wer
ken.
Terwijl als ze zich aansloten bij onze
vereen, de kosten voor den geitenhouder
minder zouden zijn, en voor den bok hou
der loonender.
Laten belanghebbenden dit maar gerust
eens onderzoeken bij vroegere z.g. wilde
bokhouders, die nu bij ons aangesloten
zijn.
Zou dus die ramp wel zoo groot en die
band wel zoo knellend zijn, als Prov. Sta
ten eens besloten er een einde aan te ma
ken, dat het werk der Prov. Vereen, werd
tegengewerkt, door willekeurige hande
lingen, van eenigen zonder eenige be-
langsbedoeling?
Als de Staten, gezien den ruimen steun
die zij en het Rijk voor de geitenfokkerij
verleenen, besloten, bet werk van de ver
eeniging, dat voor den werkenden stand
zulke mooie resultaten oplevert, en een
economisch belang is, in bescherming te
nemen tegen willekeurige belemmering?
Tegenover de genoemde honderden, die
wel denkbeeldig zullen zijn, zullen er dui
zenden zijn die dit van harte zullen toe
juichen.
Mogen we er nog even aan toevoegen,
Redactie, dat onze vereeniging hare le
den volkomen vrij laat in het voeren van
hun dieren, en in de bepaling van het
dekgeld; ze geeft alleen door lezingen en
keuringen enz. leiding voor een doelma
tige fokkerij. En voor de verstrekking van
de benoodigde dekbo-kken, keuringen, le
zingen enz. berekent ze een contributie
van f 0.30 per lid en per jaar. Dat is
alles.
Dus financieel is de last ook niet knel
lend of drukkend. Dit kan ze doen omdat
vele niet belanghebbenden haar zoo mild
bij haar werk steunen.
Wij1 hopen dus dat alle belemmeringen
voor het vruchtbare werk van de Prov.
Vereen, ten behoeve van onzen werkenden
stand door het besluit van de Staten wor
den weggenomen.
Veel dank, geachte Redactie, voor de
plaatsing van ons epistel.
P. JOZIASSE
Geitenhouder.
Gapinge, 29 Mei 1934.
Kantongerecht te Middelburg.
De Kantonrechter te Middelburg heeft
veroordeeld wegens:
Overtreding Motor- en Rijwielwet: J.
de V. te Domburg f5 of 5 d. h.
Idem, A. v. B. te Vlissingen f 25 of 5
d. h. en f 5 of 5 d. h., met ontzegging van
de bevoegdheid om motorrijtuigen te be
sturen voor den tijd van drie maanden:
F. W. B. de H. te Dordrecht: 2 maal f 10
of 2 maal 10 d., met toewijzing van de ci
viele vordering van getuigen M. A. F. te
Goes tot een bedrag van f 15.25; J. H. v.
d. M., te Vlissingen f 1 of 1 d. h.; A. W.,
te Middelburg f 5 of 5 d. h.; D. J. v. d.
V., te Vlissingen f 0.50 of 1 d. h.; J. v. W.,
te Zoutelande f 1 of 1 d. h.; Fa. B. te
Middelburg f 1 of 1 d. h.; J. M. v. R. te
Goes: geen straf; R. H. v. O. te Goes:
f 3 of 3 d. h.; M. v. d. W. te Koudekerke
f3 of 3 d. h.; J. F. O. te Rilland-Bath
f 15 of 5 d. h.; J. v. d. M. te 's H. Arends-
kerke f5 of 5 d. h.; P. J. K., te 's H.
Arendskerke f 5 of 5 d. h.; H. J. W. te
Rilland-Bath f 5 of 5 d. h.; J. P. te Kou
dekerke f3 of 3 d. h.; J. V. te Hans-
weert f 3 of 3 d. h.; J. de D. te 's Graven
polder f 3 of 3 d. h.; A. B. te Middelburg
f5 'Of 5 d. h.: J. S. te Arnemuiden f 2 of
2 d. h.; M. W. te Goes f 1 of 1 d. h.; C.
Th. B. te 's Gravenhage f 5 of 5 d. hA.
v. B. te Rotterdam f 2 of 2 d. h. J. J. te
Middelburg f 3 of 3 d. h.; J. A. te Mid
delburg f 3 of 1 d. h.; J. de L., te Kort-
gene f 5 of 5 d. h.; L. C. B. te Vlissingen
f 1 of 1 d. h.; J. J. W. te O. en W. Sou
burg: f 10 of 5 d. h.; A. H. te Hillegers-
berg f 5 of 5 d. h.;
Als opkooper geen doorloopend register
houden: J. H. te Wemeldinge f 25 of 25
d. h.
Zich in kennelijken staat van dronken
schap op den openbaren weg bevinden:
A. C. K. te Vlissingen f 15 of 15 d. h.
Jagen in gesloten jachttijd: S. H. te
Oostdijk gemeente Kruiningen: f 10 of 5
d. h.
Eieren van wild zoeken, rapen en ver
voeren: L. H. te Nieuw- en Sint-Joos-
land: 3 maal f 1 of 1 w. t.sch. voor iedere
boete: P. H. te N. en St. Joosland: beris
ping.
In de gemeente Wissenkerke zonder
vergunning van B. en W. voorwerpen
niet zijnde gedrukte stukken aan de hui
zen te koop aanbieden: F. v. d. H. te Oas
f 2 of 2 d. h.
In de gemeente St. Laurens voorwerpen
aan de huizen te koop aanbieden. H. V,
te Middelburg f 0.50 of 1 d. h
In de gemeente Goes op de openbare
plaatsen vcetbalspel beoefenen: J. de W„
P. A. de W., C. B. en J. B, allen te Goes:
ieder berisping.
In de gemeente Vlissingen zich bevin
den op het gras op de openbare plantsoe
nen: A. H. te Vlissingen f 2 of 2 d h,
Als schipper een Rijkskanaal bevaren
de niet aan de buitenzijde van het schip
den naam van den schipper met letters
van 0.10M. hoogte en 0.01 breedte aange
geven hebben: Th. B. te Emmerik (D.):
f 5 of 5 d. h.
Als schipper een Rijkskanaal bevaren
de, niet voorzien zijn van een exemplaar
van het Regl. van Politie voor de rivieren
en Rijkskanalen en van het Binnenaan-
varingsreglement: M. P. M., gedom. te
Waspik 2 maal f 2 of 2 maal 2 d. h.; W.
D. te Papendrecht 2 maal f 2 of 2 maal 2
d. h.
Onder het gebied van de Zeeuwsche
Stroomen, terwijl men niet is de rechtheb
bende noch de houder van een vergun
ning zich bevinden op een in uitsluitend
gebruik gegeven plaats: G. Jtf., A. B. en
A. B., allen te Krabbendijke, ieder f 3 of
3 d. h.
In de provincie Zeeland aan den voet
der dijken schelpdieren rapen: J. A. v.
d. P. te Ierseke: last tot teruggave aan
ouders.
Een verbod bij de Vuurwapenwet 1919
gesteld, overtreden: Ch. P. M. te Rotter
dam gedom., R. W. D., gedom. te Maas
sluis ieder f 15 of 5 d. h., beiden met ver
beurdverklaring van het in beslag geno
men vuurwapen.
Als hoofd van een onderneming zonder
de vereischte vergunning een in de Hin
derwet omschreven inrichting in werking
houden: C. D. te Wemeldinge f 25 of 10
d. h.
Niet nakomen een voorschrift als be
doeld in art. 3 der Brschwet: P. Z. te
Baarland f 25 of 10 d. h.
Vleesch waarvan hij weet, dat het af
komstig is van een dier, dat voor huiselijk
gebruik geslacht is, vervoeren: D. v. d. B.
te Rilland-Bath f 10 of 5 d. h.
De kennisgeving van het voornemen
van een huisslachting niet doen: M. C.
v. L., te Wissenkerke f 25 of 5 d. h.
-
RHEUMATIEK VERSTOORDE HAAR
NACHTRUST.
Gevoel „of haar rug zou breken"
Pijnen in enkele weken verdreven
Nadat zij van „zulke vreeselijke pijnen"
bevrijd was, voelde een vrouw zich door
dankbaarheid gedrongen ons den volgen
den brief te schrijven:
„Ik had steeds zulke vreeselijke pijnen
in mijn knieën, enkels en schouders, en de
pijn in mijn rug gaf me altijd een gevoei
of ik zou breken. Nooit kon ik rust vin
den, vooral 's nachts niet. Sinds ik nu
echter nog maar enkele weken lang Kru-
schen Salts neem, voel ik me een ander
mensc'h, gelukkig. Ik heb nu geen pijnen
meer. Ik ben veel opgewekter en in elk
opzicht beter. Ik zal daarom ook regel
matig Kruschen blijven nemen".
Mevr. M. M.
De meeste rheumatische pijnen of zwel
lingen zijn het gevolg van een overmaat
van urinezuur in het lichaam. Krusohen
Salts zal U spoedig van de stekende, ver
moeiende pijnen bevrijden, omdat het 't
overtollig urinezuur uit het lichaam drijft.
De zes verschillende zouten in Kruschen
sporen Uw inwendige organen, inge
wanden en nieren aan tot geregelde
werking, zoodat alle schadelijke afvalstof
fen, ook overtollig urinezuur, volkomen uit
het lichaam verwijderd worden. Wanneer
U daarna trouw blijft aan „de kleine da-
gelijksche dosis" zal het urinezuur zich
niet weer kunnen ophoopen, en zult U dus
ook van de rheumatische pijnen bevrijd
blijven.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg
baar bij alle apothekers en drogisten a
0.90 en 1.60 per flacon, omzetbelas
ting inbegrepen. Let op dat op het etiket
op de flesch zoowel als op de buitenver
pakking de naam Rowntree Handels
Maatschappij Amsterdam, voorkomt.
(Adv.)
TELEGRAFISCH WEERBERCHT.
Verwachting tot den avond van 2 Juni:
Zwakke tot matige wind uit Oostelijke
richtingen, helder tot licht of 'half be
wolkt, droog weer, behoudens kans op on
weer, warm.
Stand van hedenmiddag 3 u.:
Licht op voor fietsen:
Zaterdag 9 u. 37 min.
