Binnenland.
Voor de jeugd.
ALSEM TEUGEN
Ingezonden Stukken.
Het Vrouwenhoekje
De Koninglijke Familie naar Het Loo.
Naar men verneemt, ligt het in het
voornemen der Koninklijke Familie zich
Zaterdag voor Paschen naar Het Loo te
begeven.
Burgemeester van Apeldoorn.
Ingevolge de ministerieele beschikking
betreffende het niet herbenoemen van
burgemeesters die den 65-jarigen leeftijd
hebben bereikt, legt ook de burgemeester
van Apeldoorn mr W. Roosmals Nepveu,
op 1 Juli a. s. zijn ambt neer.
Belasting besloten vennootschappen.
Het algemeen bestuur van den Ko
ninklijken Nederlandschen Midden
standsbond heeft zich naar aanleiding
van het ingediende wetsvoorstel inzake
„Voorzieningen betreffende de heffing
van belastingen van besloten vennoot
schappen enz." met een adres tot de
Tweede Kamer gewend. Adressant be
toogt uitvoerig, dat in zijn huidigen vorm
het wetsvoorstel voor den middenstand
uitermate onbillijk en bezwarend is.
held van een Crisis-Comité en wij doen
dan ook met sterken aandrang een be
roep op al degenen, die ondanks ver
mindering van eigen inkomsten toch nog
wel in staat zijn wekelijks iets voor hun
noodlijdende medeburgers af te zonderen,
't Is werkelijk zeer noodig. De achterstand
in de gezinnen der werkloozen wordt
gedurig grooter en daarom roepen we
U toe en vragen U dringend: stuurt onze
collectanten niet meer van Uw deur,
steunt ons voor dit goede doel en ons
Comité zal met frisschen moed zijn taak
hervatten.
HET CRISIS-COMITÉ.
Goes, 16 Maart 1934
P.S. D'e reden waarom tot de tijdelijke
stopzetting moest besloten worden is dat
het noodig is om over geld de beschik
king te hebben wil het Comité op het
voordeeligst kunnen inkoopen. Niemand
meene dus dat het nu minder noodig is
om te geven. Hoe voordeeliger wij kunnen
inkoopen, in hoe meer behoeften wij
voorzien kunnen.
BRANDBESTRIJDING.
Leg nu ln het midden op een groote
vleeschschaal de aardappelen, spuit er nog
wat mayonnaise op, strooi er wat peter
selie overheen en leg langs den rand der
aardappelen plakjes worst, welke elkan
der half bedekken. Leg hier weer omheen
een rand veldsla of sla. Besprenkel deze
met eenige druppels Maggi's Aroma. Zet
op de sla de gevulde eieren. Leg tus-
schen de eieren telkens een plakje ham,
waarvan een puntzakje is gevormd en laat
hier een augurkje uitkomen, dat in de
lengte tot dicht bij de punt rondom in
smalle reepjes gesneden is en dus aan het
boveneinde uiteen valt.
Gedurende de Paaschweek geldig.
1 pond Dukol Bakmeel
met
1 pond „Brillant" Cacao
inplaats 53 nu 40 cent.
Bouillonsoep (4 personen). 4
5 Maggi's Bouillonblokjes en V2 eetlepel
Maggi's Aroma, 1 L. kokend water.
Voor de eierblokjes: 2 a 3 eieren, 2 a
3 eetlepels melk, een 'beetje zout, 40 gram
boter, 1 eetlepel meel, een beetje nootmus
kaat, wat fijngehakte peterselie, een paar
druppels Maggi's Aroma.
Klop de eieren flink, voeg de melk toe,
het zout, de boter, 1 eetlepel melk, wat ge
raspte nootmuskaat, de fijngehakte peter
selie en eenige druppels Maggi's Aroma.
Meng alles goed dooreen. Giet de massa
in een kopje en zet dit kopje in een pan
netje met kokend water. (Het water moet
bijna tot den rand komen.) Laat de mas
sa nu uur heel zachtjes koken. Stort ze
en snijd ze in blokjes. Doe de eierblokjes
in een soepterrine, voeg ook de Maggi's
Bouillonblokjes toe en giet er het kokende
water op.
Brusselsch lof in den
o v e n (4 personen). 1 K.G. lof, 1 d.L.
kokend water, 2 a 3 theelepels Maggi's
Aroma, 20 Gr. boter, paneermeel, en wat
zout.
Schraap de stronkjes lof een beetje
af, laat ze heel, wasch ze flink, omdat er
zand tusschen zit. Leg de stronken daar
na in kokend water met 10 gram zout
per L. water. Kook ze gaar in uur.
Laat ze goed uitlekken op een vergiet. Leg
ze naast elkaar in een vuurvast schoteltje
giet er het kokende water met de Maggi's
Aroma op, strooi het paneermeel er over,
leg hier en daar kluitjes boter en laat het
schoteltje in den oven lichtbruin worden.
G e h a k t (4 personen). 500 gram ge
hakt (half rund-, half varkensvleesch), 2
flinke sneden oud wittebrood, 1 ei, 12 gr.
zout, peper, nootmuskaat, eenige drup
pels Maggi's Aroma.
Vermeng het gehakt met het geklopte
ei, peper, zout, noot, Maggi's Aroma en
het in water geweekte wittebrood. (Knijp
het wittebrood goed uit tusschen de han
den.) Maak er een groot gehaktbal van.
Laat vet een een stukje boter in een ijze
ren pan of braadslee goed heet worden.
Leg den gehaktbal erin, strooi er wat pa
neermeel over en braad hem in V< uur
gaar in den oven of op de kachel. Bedruip
hem telkens. Maak de jus af, door het vet
nog eens goed heet te laten worden, zoo
dat er een bezinksel ontstaat. Giet vervol
gens wat boter er bij. Moet men veel jus
hebben, dan kan men wat meer water toe
voegen en een theelepeltje Maggi's Aroma.
Beste neefjes en nichtjes,
Met ontroering hebben we deze week ge
luisterd naar het beieren van de klokken,
die de droeve tijding brachten, dat Konin-
gin-Emma gestorven was.
De overleden Vorstin werd door ieder
een geëerd en bemind en dat kwam, omdat
zij, hoe hoog geplaatst ook, zoo dicht bij
het volk stond, omdat ze zoo'n warm,
medelijdend hart had. Haar liefde ging
vooral ook uit tot de kinderen en dan nog
het meest naar de zwakke en de lijdende
kinderen.
Het sterven van deze lieve Vorstin is
natuurlijk in de eerste plaats voor hare
betrekkingen, maar verder ook voor 'heel
ons volk een groot verlies. Met dankbaar
heid zullen ook de kinderen deze vrien
delijke en vrome Koningsvrouwe blijven
gedenken.
Hier volgen de prijsraadsels.
I. Voor de grooteren
Het geheel bestaat uit 56 letters.
In 1879 verliet 16. 5. 29. 31. 15. 56. 54.
32. Emma haar ©lot te 36. 7. 2. 53. 19.
24. 15. om onze 3. 26. 32. 9. 47. 37. te
volgen.
In 1890 trad zij op als 38. 18. 30. 44,
55. 41. 12. 49.
Het eerste Nederlandsche 49. 36. 10. 46.
20. 17. 22. 28. u 35. werd door Haar ge-
sticht
De 12. 35. 34. 46. 43. 52. 1. 21. 34. is
naar Haar genoemd.
Zij werd een 48. 6. 42. 23. 14. Vrouwe
genoemd.
Diep treurt het 4. 40. 45. 25. bij het
verlies van deze 4. 39. 13. 19. 50. 9, 27.
29. 33
Veel 8. 13. 36. 10. 19. 51. 27. worden
Haar als laatste groet gezonden.
II. Voor de kleineren
Mijn geheel bestaat uit 28 letters.
Op Zuid-Beveland liggen veel 15. 27. 5.
28. 6. 20.
Een 9. 27. 8. 26. is een huisdier.
De 11. 13. 17. 3. 2. is gekomen.
Een 27. 6. 24. 4. 21. is een muziek
instrument.
In het voorjaar heerscht veel 24. 6.
14. 22. 28.
7. 23. 17, is een getal.
Een 1. 18. 19. 5. is een pelsdier.
In sprookjes hoort men dikwijls van een
12. 25. 4.
Een 10. 16. 21. is een visch.
Ingeizonden door „Luistervinkje".
De oplossingen van de prijsraadsels,
die de vorige week zijn blijven staan laat
ik hieronder volgen.
27 Januari. 1. Een vroolijk hart, een
rein gemoed, is grooter schat dan geld of
goed. Onderd.: mieren, vrees, nachtegaal,
hemd, dijken, stof, zoom, vogel, tioen,
Adri, doolhof, egel. 2. Die naar raad
hoort is wijs. Onderd.: rat, aar, wier, ra
dijs, hond, rots, ia.
10 Februari. 1. Het zijn de slechtste
vruchten niet, waaraan de wespen kna
gen. Onderd.: traan, paard, vruchten,
springen, wind, lijster, kaveewee, acht. 2.
De kruik gaat te water tot ze breekt.
Onderd.: wekker, bitter, rijtuig, zwaar,
wat, beker, kwart.
24 Februari. 1. Beter eenzaam stil en
stom gaan, dan met kwaad gezelschap
omgaan. Onderd.: Enschede, Alkmaar,
hospitaal, zwaluw, haas, smaak, teekens,
zalm, gong, debet, geel, mot. 2. Waar een
wil is is een weg, Oost west thuis best.
10 Maart. 1. Uit het schijndoode van
den winter, ontwaakt het nieuwe leven.
Onderd.: Het, winter, ontwaakt, nieuwe,
leven, struiken, narcissen ,dor, tijd, han
den, dauw. 2. Op bergen en op dalen ja
overal is God. Onderd.: vliegen, linde,
hoornen, Joop, oven, gras, paard.
Hartelijke groeten van
TANTE DOLUE.
WIE WAS DE DADER?
XI.
En ja, lang hoefde hij niet te zoeken,
want Arend en Tom hadden zich op het
portaal geïnstalleerd.
Stom van verbazing bleef Jan op de bo
venste tree van de trap staan.
„Wat voeren jullie hier nu toch uit,
hoe kom je erbij om op de gang te gaan
zitten?"
„Dat zal ik je vertellen", zei Arend,
we zijn met den thermometer overal ge
weest, en hier was het 't koelste plekje,
dus je snapt wel, dat je ons hier niet
vandaan krijgt."
Jan vond, dat de jongens gelijk hadden
het was hier heusch een klein beetje koel.
„Wat ben jij aan 't maken?" vroeg hij
aan Tom, die met zijn mecano bezig was.
„O, 'tmoet een vliegmachine worden,
maar 'tgaat erg lastig hoor, help je
mee?"
„Nee want ik kwam juist vragen of
jullie met mij mee gaan, Vader komt
vroeg thuis en nu heeft hij beloofd bij
ons in den tuin te komen zitten.
Tom zette een bedenkelijk gezicht.
„Ik ben hier nu juist aan begonnen en
dan zou ik alles weer in moeten pakken,
'kwas al zoo lang van plan een vlieg
machine te maken, nee ik blijf maar hier."
„En ik heb beloofd Tom te zullen hel
pen", zei Arend.
Hij had eens naar z'n bloote beenen
gekeken. Als ze bij den dokter op visite
gingen, moeder had het al zoo vaak ge
zegd, moesten ze er netjes uit zien. Om
zich nu weer op te knappen en z'n kou-
daar had hij geen zin in.
sen en schoenen weer aan te doen, nee
daar had hij geen zin in.
Een poosje bleef Jan nog bij de jon
gens en hielp Tom nog even met de me
cano. Het ging hem nog het handigst
af, want hij had zelf ook al eens een
vliegmachine gemaakt.
„Is je moeder uit?" het viel Jan ineens
op, dat hij Mevrouw heel niet had ge
zien.
„Nee, maar moe is naar bed gegaan;
ze had zoo'n erge hoofdpijn."
„Nou dan mogen we wel zachtjes doen",
vond Jan. „Maar nu ga ik weg, anders
ben ik er niet als Vader thuis komt."
Toen hij door den tuin ging, beduidde
Ina hem met haar vingertje op haar
mond, dat hij zachtjes moest doen, op
z'n teenen kwam Jan dichterbij. „Wat is
er" vroeg hij zacht?
„Kijk eens naar Roei, hij slaapt."
En ja, daar lag hij, dwars door den
bak, z'n eene knuisje in zijn mond, terwijl
hij met het andere een emmertje stevig
vast hield.
„Waar ga jij naar toe", vroeg Ina nu
weer aan Jan.
„O naar huis."
„Mag ik met je mee?"
„Welnee, dat kan niet, je moet nu toch
oppassen, dat Roeli niet wakker gemaakt
wordt."
„Ja, dat is waar ook, nee ik kan nu
niet weg", zei Ina heel gewichtig.
Weer in den tuin gekomen, zag Jan
direct de auto staan, gelukkig vader was
dus thuis.
Hij was zich zeker aan 't opknappen
en zou direct wel beneden komen.
Het hoekje van den tuin zag er echt
gezellig uit.
Onder de schaduw van een paar groote
hoornen had Aagje de witte tuinstoelen
neergezet, de thee was al klaar en op het
tafeltje prijkte een pul met bloemen.
Jan zette de stoelen voor Arend en
Tom maar wat opzij, die waren nu toch
niet meer noodig.
He, dacht Jan ineens, stel je voor dat
moeder er nu nog eens was.
Hij zag haar al zitten, in zoo'n leuke
witte japon, zooals hij haar op zooveel
kiekjes gezien had. Vader had er zooveel
van moeder, Jan vond het altijd heerlijk
om de albums te bekijken.
(Wordt vervolgd.)
41.) 0
Verkoopen wilde hij het niet, maar
de eigenaar kon de teekening wel krij
gen. Dankbaar aanvaardde de Zwitser
de schets en verzocht den ontwerper zijn
naam er onder te zetten. Minder aangenaam
vond Horsma het toen deze zag, dat de
teekening in de ruime hal was opgehangen,
't Voorwerp trok algemeen de bewondering
der hotelgasten.
Weer was Horsma op een morgen het
bergpad opgegaan. De hotelhouder had hem
van een prachtig plaatsje verteld, even bui
ten de stad. 'tWas gemakkelijk te vinden.
Een heel eenzaam plekje, maar schitteren
de uitzichten.
Horsma zag, dat zijn Zwitschersche vriend
niet had overdreven.
Weldra teekende hij naar hartelust Hij
was het pad opgegaan, dat naar een uit
stekend punt voerde, van hier af kon hij
een heel stuk van den omtrek overzien. Met
den rug naar het pad, zat hij en en werkte
onverdroten voort 'tWas al lang middag,
maar de teekenaar merkte het niet op. Even
min vernam hij, dat achter hem twee dames
hetzelfde pad opkwamen. De eene oud en
grijs in diep rouwgewaad, de andere jong
nog, een frissche kleur op de wangen, of
schoon een eenigszins zwaarmoedigen trek
op het gelaat en in lichter kleed. Reeds wa
ren ze vlak bij en nog merkte de teekenaar
niets.
De dames bleven staan, fluisterden even
met elkaar. De laatste bleef staan, de moe
der begaf zich onhoorbaar terug. Nog even
wachtte de jonge dame. Een hoogrood be
dekte thans haar wangen en met een stra-
lenden blik keek ze naar den jongen man,
die daar zat gebukt over zijn schetsboek.
Toen liep ze vlug naar hem toe legde haar
hand op zijn schouder en sprak, haar aan
doening vergeefs trachtend te overmeeste
ren: „Dag Hendrik".
Deze schrok op, voelde die hand... hoorde
een hem welbekende stem... keek om en
staarde in de oogen van... Bertha, die met
een blik van innige liefde op hem neerzag.
„Bertha, jij hier", riep hij uit, sprong over
eind en drukte haar aan zijn borst
De overgroote blijdschap over dit plotse
linge wederzien maakte beiden eenigen tijd
sprakeloos. Ze gingen zitten, vlak naast el
kaar. Hendrik hield de hand van Bertha
in de zijne geklemd, als vreesde hij die
weer te zullen verliezen. Heerlijke oogen-
blikken waren het. Zonder er ook maar een
woord over te reppen gevoelden die twee,
dat ze elkaar voor het leven gevonden
hadden.
Hoe is 't mogelijk", zei Horsma, „dat je
me hier vond?"
„Je teekeningen hebben ons den weg ge
wezen", grapte het meisje.
„Ons, dus je bent niet alleen?" vroeg
Hendrik; een lichte wolk overtrok zijn ge
zicht, terwijl hij dit zei.
Bertha had wel gezien, dat de vrees bij
hem bovenkwam. Daarom sprak ze: „Wees
niet bezorgd, Hendrik, er is niets meer, dat
ons behoeft te scheiden. Moeder is hier en
die wacht jou. Daar ginds, die kromming
van het pad voorbij, daar zou ze op ons
wachten.
„Je moeder?" vroeg hij verbaasd. „En
vindt die het goed, dat ik met je kom?"
„Hendrik", klonk het ernstig en nu kwa
men er tranen in de oogen en drupten op
haar gezicht: „Er is veel, veel gebeurd, maar
daarover later, laat ons nu gaan."
Vol liefde keek Horsma Bertha aan en
kuste de tranen weg. Toen bood hij haar
den arm en gingen ze vlug naar beneden.
Ook de ontmoeting met mevrouw IJzer
man Was hartelijk.
Toen Hbrsma echter de oude bleeke dame
zag, in het diepe zwart, rees er een vaag
vermoeden in hem op. Zou de heer IJzer
man? Hij durfde er echter niet naar te vra
gen.
Ze begaven zich nu naar het hotel en on
derweg kwam hij te weten, hoe ze hem
gevonden hadden. Mevrouw en Bertha wa
ren 's morgens in Interlaken aangekómen.
Den vorigen dag waren zij tot Bern gegaan.
Toevallig 'waren zo bij1 het zoeken naar
een hotel terecht gekomen in hetzelfde waar
Horsma verblijf hield.
In dë hal was Bertha's aandacht getrok
ken door de bewuste teekening. Toen ze den
naam daaronder las had ze een kreet van
verrassing niet kunnen onderdrukken. Ze
had den hotelhouder naar de herkomst ge
vraagd en deze had met trotsch gezegd, dat
de teekenaar eveneens een Hollander was,
teruggekomen uit Indië, en hij' hield ook
in dit hotel verblijf.
Toen hij begrepen had dat de nieuwe gas
ten kennissen van zijn vriend waren bood hij
aan dezen onmiddellijk te laten halen. Om
begrijpelijke redenen gaf Bertha echter de
voorkeur aan een ontmoeting in de een
zaamheid, dan in tegenwoordigheid van
nieuwsgierige hotelgasten.
Natuurlijk bleven deze drie nu bijeen. Aan
den avond van den dag gaf mevr. IJzerman
voor, moe te zijn en wat voor het hotel te
willen blijven zitten. Daar zij echter wel
begreep dat Bertha en Hendrik elkaar veel
te vertellen hadden, zei ze, dat als de jonge
lui nog een eindje wilden wandelen, zij dit
om haar niet moesten laten. Zoowel Hen
drik als Bertha voelden daar veel voor. Ech
ter had Horsma mevrouw eerst moeten be
loven, die drie dagen die ze in Interlaken
wilden doorbrengen hun gast te willen zijn,
want, zoo zei ze met iets onuitsprekelijk
droevigs in haar stem: „We hebben veel bij
je goed te maken".
Hendrik had er in toegestemd en de da
mes vonden het prettig, dat juist Hendrik
hun geleider zou kunnen zijn.
In den stillen avond, aan den kant van
het meer zaten de twee geliefden. Veel had
den ze elkander mee te deelen. Horsma
hoorde de droeve geschiedenis van mijnheer
IJzerman.
(Wordt vervolgd.)
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie
Goessche Crisis-Comité.
L. S.,
Het Goesche Crisis-Comité is tot zijn
spijt genoodzaakt de werkzaamheden ge
durende een paar maanden stop te zetten,
omdat de daartoe noodzakelijke middelen
ontbreken.
Stelde de eerste collecte in 1932, de
loterij in 1933 haar in staat aan velen
steun te verieenen, helaas is dat met de
gewone wekelijksche collecte niet moge
lijk. Zooals in de bladen telkens wordt
gepubliceerd, bedraagt de wekelijksche
collecte gemiddeld f55.hiervan wordt
betaald aan vaste wekelijksche toelagen
variëerende van f 1.tot f 3.Nat. Co
mité en collecteloonen samen f33.zoo
dat hiervan overblijft ruim f20.
Het zal Iedereen duidelijk zijn, dat hier
mede niet veel gezinnen zijn te steunen,
terwijl het op zoo vele plaatsen toch
werkelijk zoo hard noodig is.
Het moet daarom tot onze spijt op deze
plaats eens worden medegedeeld, dat de
wekelijksche collecte veel en veel te wei
nig opbrengt; er zijn er zoo velen, die
nimmer iets geven. Zijn er in een stadje
als Goes van 9500 inwoners niet 1500, die
wekelijks voor dit goede doel een dub
beltje kunnen missen? Dat zou f 150.—
zijn vermeerderd met de vaste maande-
lijksche gift van f2.50 en verschillende
van f 1.Wat zou dat een pracht-op-
brengst zijnl
Dat onze collecte's veel te weinig op
brengen wordt ook bewezen door de col
lecte's in andere steden; men leze slechts
de krant om zich daarvan te overtuigen.
Om onze taak met vrucht voort te zet
ten moeten de collecte's hooger worden.
Men moet vooral niet denken, dat het
hier in Goes niet noodig is. Wie dat
meent, vergist zich deerlijk.
Ten einde dit misverstand weg te
nemen, kan het zijn nut hebben eenige
mededeelingen te doen omtrent hetgeen
door ons Comité in de ruim twee jaren
van zijn werkzaamheid reeds is uitge
geven. We willen U daarbij niet vermoei
en met een opsomming in détails, hoeveel
voor kleeding, schoeisel, deksel, brand
stoffen, en voedselbons ieder afzonder
lijk is besteed. Het zal voldoende zijn
U het totale bedrag onzer uitgaven te
noemen, Deze hebben bedragen, vanaf
Januari 1932 tot half 1934 f 11.500.
Hierin is begrepen de 10 pet., die door
ons aan het Nat. Crisis-Comité van al
onze ontvangsten moeten worden afge
dragen, d.i. f1150.Daartegenover staat
dat in onze uitgaven niet zijn begrepen
de zendingen in kleeding, schoeisel enz.,
die door ons van het Nat. Crisis-Comité
zijn ontvangen en wier waarde belang
rijk te boven gaat het bedrag, dat wij
moeten afstaan. Dat ons Comité wel eens
de dupe geweest is van misleiding door
aanvragers kan wel waar zijn, maar
eigenaardig is, dat bij onderzoek naar de
waarheid der geruchten, die ons daar
over ter oore kwamen, het nooit mocht
gelukken om ze bevestigd te zien. Wel
weten we met zekerheid, dat dikwijls
fatale leugens verspreid zijn over de
wijze waarop ons Comité de beschikbare
gelden besteedde, leugens, die ondanks
onze herhaalde tegenspraak in de bladen,
toch nog altijd geloof schijnen te vinden.
De waarheid is, dat alle aanvragen door
ons worden gewikt en gewogen en zoo
veel mogelijk in de gezinnen zelf wor
den getoetst. Velen worden dan ook af
gewezen, als steun niet persé noodig ge
acht wordt of twijfel bestaat aan de be
trouwbaarheid der aanvragers. Dat ech
ter in vele gezinnen ernstige nood is,
daarvan is ons Comité ten volle ver
zekerd. Men denke zich even in den toe
stand van een gezin met eenige kinde
ren, waar de heele inkomst uit de steun-
uitkeering bestaat, dat na aftrek van het
noodige voor huishuur en contributie's
voor zieken- en begrafenisfonds, van
f7.f8.— rond moet komen en waar
krachtens ministeriëele voorschriften het
B.A. geen meerdere steun mag veriee
nen. Hoe kunnen dezulken nog hun kin
deren en zichzelf voorzien van de noodige
onder- en bovenkleeding, van schoeisel
en deksel?
De erwtenlezerij, vroeger een bron van
inkomsten voor zulke gezinnen, beteekent
haast niets meer.
Er is dus wel degelijk overvloedige
reden voor het bestaan en de werkzaam*
Aanschrijving van Minister De Wilde.
De Minister van Binnenlandsche Za
ken heeft aan de burgemeesters en wet
houders der onderscheidene gemeenten
een schrijven gezonden waarin het o.m.
heet:
„Bij circulaire d.d. 27 October 1923
vestigde de Minister van Binnenl. Zaken
de aandacht op het doel en het streven
van de Koninkl. Nederl. Brandweerver-
eeniging waarbij die besturen werden op
gewekt te bevorderen, dat hun gemeente
zich bij die vereeniging of de door deze
te vormen provinciale brandweerbonden
zoude aansluiten.
Vele gemeenten, het groote nut inzien
de van samenwerking met genoemde ver-
eenigingen voor het organiseeren en het
op peil brengen van alles wat op het ge
bied van brandvoorkoming, brandbeper-
king en brandbestrijding noodig is, heb
ben aan bovenvermelde circulaire gehoor
gegeven. D'ank zij de samenwerking is de
toestand op brandweergebied in tal van
gemeenten aanmerkelijk verbeterd.
In het bijzonder in dezen tijd van eco
nomische depressie, waarin zooveel mo
gelijk dient te worden gewaakt tegen ver
nietiging van nationaal vermogen door
brand, is de Koninklijke Nederlandsche
Brandweer Vereeniging er op bedacht
haar werkzaamheden nog hooger op te
voeren. Daarvoor is echter de medewer
king noodig van alle gemeentebesturen,
welke zij in de eerste plaats kunnen ver
ieenen door zich bij de vereeniging of
den Provincialen Brandweerbond in de
betrokken provincie aan te sluiten.
In dit verband trekt het de aandacht,
dat volgens mededeeling van het Uitvoe
rend Bestuur nog slechts 50 pCt. van het
totaal aantal der gemeenten in de ver
eeniging is vereenigd, ja zelfs, dat som
mige gemeenten haar lidmaatschap op
zegden, terwijl slechts enkele nieuwe le
den toetraden.
Weliswaar geschiedde de opzegging in
den regel alleen om redenen van bezui
niging op de gemeentelijke uitgaven, het
geen uiteraard alleszins verklaarbaar is.
Anderzijds moet. naar het inzien van den
Minister, echter rekening worden gehou
den met het groote nationale belang en
het gemeentebelang in het bijzonder, het
welk met de uitgave aan het lidmaat
schap der Vereeniging verbonden, wordt
gediend.
Eenvoudig' Paaschmenu.
Niettegenstaande het ei in de laatste
weken bijna dagelijks op tafel verscheen,
mogen we ons toch niet onttrekken aan
de oude gewoonte, op Paschen eieren te
eten. We kiezen een niet te alledaagschen
vorm en verwerken ze, b.v. als gevuld ei
tot een voorgerechtje in combinatie met
veldsla of vroege snijsia uit de bak.
Op deze wijze werken we ook voordeelig,
daar de eieren goedkoop zijn en sla
een smakelijke en gezonde groente
is. Hierna geven we een vlug en smake
lijk te bereiden Bouillonsoep, vervolgens
gehakt met Brusselsch lof en aardappe
len en besluiten met een griesmeelpud
ding met gesteriliseerde (geweckte) prui
men. Een van de beste pruimensoorten
hiervoor zijn de zeer vroege Eldensche
Blauwen, die als handfruit minder sma
kelijk zijn, maar gesteriliseerd verrukke
lijk en van een prachtige roode kleur.
Hors d'oeuvre. Hardgekookte
eieren, eenige koude aardappelen, may
onnaise, veldsla of sla, eenige plakjes ham
en worst, wat fijngehakte peterselie, wat
boter, 2 theelepels Maggi's aroma, eenige
augurken.
Pel de hardgekookte eieren, snijd ze in
tweeën en haal de dooier eruit. Roer een
stukje boter in een kommetje zoolang,
tot ze dun is geworden, voeg hierbij de
hardgekookte eierdooiers, de Maggi's
Aroma en een beetje zout. Vul de uitge
holde eierhelften daarna weer met de
massa, waarvan een puntje is afgesneden
om ze gemakkelijk te kunnen neerzetten,
snijd de gekookte, koude aardappelen in
plakjes, vermeng ze met wat mayonnaise-
e&ua (die ook in potjes te verkrijgen is).
