9E ZEEÜtf
N AT IO N A L E
ruim 111/2 millioen gulden
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct
TWEEDE BLAD.
Wat er deze week voorvitl
8ab Fenwicks verloving.
Zoeklichtjes.
HET ADRES
A. WILKING
FEUILLETON
LEVENSVERZEKERING-BANK
ROTTERDAM
In 1932
aan polishouders
uitgekeerd.
Brieven uit Middelburg.
cxc.
Uit de Statenzaal.
VAN
ZATERDAG 16 DEC 1933, Nr 66.
Tot eere van de Tweede Kamer mag
gezegd, dat ze verbazend bard werkt en
opschiet, zóó zelfs, dat de betrokken de
partementen moeite hebben om het tem
po te volgen. Behalve de begrootingen
waren er verschillende wetsontwerpen te
behandelen, die spoed eischend zijn, en
ook dit komt alles vlug voor elkaar. Cn
dezen tijd, waarin het parlementaire stel
sel aan veel critiek bloot staat, en waar
Luitschland een bespottelijke caricataur
van het parlement te zien geeft, mag aan
onze ±weede Kamer een woord van hul
de niet onthouden worden.
Sinds we ons vorig overzicht schreven,
zijn weer enkele begrotingshoofdstukken
aangenomen, maar ook de verhoogïng
van den tabaksaccijns en de coaponbelas-
ting. Zonder bijzonder veel moeite wisten
deze crisis-scheepjes de veilige haven te
bereiken.
Bij de behandeling van de onderwijs
begroting bleek ook, dat de critiek op
congressen en protest-vergaderingen veel
onredelijker en oppervlakkiger is dan in
de Tweede Kamer. Zelfs een strijder voor
de openbare school, dhr Ketelaar, moest
dat erkennen. Het ziet er dan ook wel
naar uit dat Minister Marchant de on-
derwijs-bezuiniging spoedig aangenomen
zal zien.
Ook de Staten van ons gewest kwamen
in den loop van deze week in vergadering
bijeen. Over de besluiten van deze verga
dering kan vooral Zeeuwsch-Vlaanderen
verheugd zijn. Immers de boot-dienst Vlis-
singenKei zen blijft voorloopig en de
Z.-Vlaanmsche waterleiding kreeg haar
risico-garantie van de provincie.
Jammer, dat er dezer dagen zulke ern
stige geruchten over onze bietenteelt, die
vooral voor Zeeland van zoo groote be-
teekenis is, de rondte deden. Niet het
minst in het belang van onze provincie
mag gehoopt, dat het gelukken moge deze
ramp af te wenden.
In het geruchtmakende Rijksdagbrand
proces is dan eindelijk na vele, vele we
ken de eisch bekend geworden. De drie
Bulgaren zullen wel vrij komen, maar te
gen v. d. Lubbe en Torgler is de doodstraf
geëischt. Met belangstelling wordt zeker
nu door velen naar het vonnis uitgezien.
Spanje heeft een ernstige week achter
den rug. Het scheen een oogenblik, alsof
de anarchistische elementen de baas zou
den worden, maar gelukkig is de regee
ring er in geslaagd de orde te herstel
len. Toch is weer eens gebleken, dat zeker
een land als Spanje behoefte heeft aan
een krachtige hand, die het regeert.
In de Joegoslavische hoofdstad hebben
groote feesten plaats gehad ter eere van
het officieele bezoek van koning Boris
van Bulgarije met zijn gemalin.
Wat dat beteekent?
Wel, dit bezoek is een schakel in een
reeks gebeurtenissen op den Balkan, die
zeker onze aandacht verdient. Daar is
groeiende een sterke aaneensluiting tus-
schen de verschillende volken, die vrij
willen komen te staan van de inmenging
der groote mogendheden.
De pogingen van Turkije om toenade
ring te bewerken tusschen de verschillen
de Balkanvolken werden krachtig bevor
derd door den Roemeenschen minister
van buitenlandsche zaken Titoelescpe, die
on een rondreis door de hoofdsteden van
den Balkan de grondslagen trachtte te
leggen voor een in de toekomst te vormen
Batkanbond.
Zoo had in October op den Donau een
ontmoeting plaats tusschen koning Boris
van Bulgarije met koning Carol van Roe
menië, welke de inleiding werd tot een
verbetering in de betrekkingen tusschen
Bulgarije en de Kleine Entente. In den
zelfden tijd kwam een eerste, zij het dan
ook zeer kortstondig onderhoud tot stand
tusschen de Bulgaarsche en Joego-Slavi-
sche staatshoofden, hetwelk nu ^evolgd is
door het officieele bezoek te Belgrado.
Deze belangrijke stap tot toenadering
tusschen de Balkangenooten van Italië en
Frankrijk, wordt uit den aard der zaak
van Fransche zijde met vreugde begroet
Ingezonden Mededeelfng.
31.)
(Vrij naar het Engelsch.)
HOOFDSTUK XIII.
De arbeid van een dokter, die een pa
tient van een dosis hagelkorrels moet
ontlasten, mag voor hemzelf belangwek
kend zijln, voor den lijder- is het een
hoogst onaangenaam experiment. Jack
moest zich menigmaal de lippen tot bloe
dens bijten, v-oor de ongelukkige knie
„schoon" was en hij, bleek van inspan
ning en uitputting o-nder de wol werd ge
stopt met het bevel, spoedig in slaap te
vallen.
Een kort oogenblik was Bab aan zijn
sponde geweest. Ze voelde zich niet op
haar plaats in een ziekenvertrek. Ner
veus aan de dekens plukkend, had ze
naar hem zitten kijken, met denzelfden
blik in haar oogen, dien hij eens van
haar had waargenomen, toen ze een inge
pakte schreiende baby moest sussen.
„0, Jack, het spijt me zoo. Wat heb ik
Amice,
Eenals het vorig jaar is bij den Mid-
delburgsclien Raad een verzoek ingeko
men van het Bestuur van den Middel-
burgschen Besturenbond om aan alle
werklooze gehuwde en ongehuwde kost
winners in de week voor Kerstmis een
extra-uitkeering gelijk aan 25 pet. der
kas- of steunuitkeering te willen doen.
Na uitvoerige discussie in de Raads
vergadering van 21 Dec. 1932 is met 9 te
gen 7 stemmen (dhr Ghr. de Bruin was
afwezig) besloten aan dat verzoek te vol
doen. Thans is weer een dergelijk ver
zoek ingekomen, hetwelk op 20 Bec. aan
de orde komt.
Onder de werkloozen en ook onder
de overige minbedeelden zijn de toe
standen er niet beter op geworden en het
is dan ook evenmin als verleden jaar te
denken -dat, zooals dhr Mondeel liet
destijds uitdrukte „deze uitkeering
naar de Spaarbank zal worden gebracht".
Doch, al zou de wil om te helpen ook
nog zoo goed zijn en zelfs meer gemoti
veerd dan tot verleden jaar, hoe staat het
nu met de krachten der gemeente
Middelburg?
Toen verleden jaar de Raad besloot tot
bet verleenen eener Kerstgave, ging het
Burgerlijk Armbestuur ook hier toe over
en, daar dit bestuur al dergelijke kosten
der gemeente in rekening brengt bij haar
subsidieaanvrage, kostte het der gemeente
een dubbel bedrag. Zoo zal het hoogst
waarschijnlijk ook ditmaal gaan, wanneer
de Raad besluit aan het verzoek van den
M. B. B. te voldoen. Opmerkelijk is het,
dat de kerkelijke diaconiën eenerzijds en
de Moderne Best. Bond anderzijds vol
harden bij hun optreden ten dezen. De
diaconieën houden hun wintercollecten,
sommige langs de huizen; anderen alleen
bij de leden harer kerkelijke gemeenschap.
De Best. Bond kent geen ander adres dan
dat van de plaatselijke overheid. Kerke
lijke en particuliere liefdadigheid, in
Middelburg op diverse wijze werkend,
deelen hare duizenden guldens uit; de
modern-georganiseerde vakactie raakt
haar millioenen niet aan, tenzij voor re
clame en perspropaganda en fungeert
in tegenstelling met de Christelijke vak
organisatie, -die ook zelve gelden bijeen
brengt en met het Kerstfeest verdeelt
alleen als tusschenpersoon om bij de bur
gerlijke gemeente voor een Kerstgave aan
te kloppen.
Wanneer de financiën der gemeente
Middelburg even ruim waren als zij nu
bekrompen, ja afwezig zijn, we zouden
over al die principieele bezwaren heen
stappen, zelfs over het bezwaar der Ar
menwet, die slechts persoonlijke onder
steuning na onderzoek wil, zelfs ook over
de vraag of de Overheid voor dit alles
aansprakelijk is en of dus zij, die steun
ontvangen, daarop recht hebben. Wan
neer werkloozen, na jarenlang in dien toe
stand te hebben verkeerd, hoe langer hoe
meer zijn verarmd, zou het, menschelijk
gesproken, niet wel verdedigbaar zijn,
hen, bij een gevulde gemeentekas, af te
wijzen.
Verleden jaar werd gewezen op de re
serve der bedrijven, die altijd nog aan
wezig was. Daarna zijn uit die reserve
f 25000 en f ÏOQOO genomen om de be
grooting voor 1933 zooveel mogelijk slui
tend te maken. Thans wordt voor 1934
1 weer -hetzelfde voorgesteld. Wordt dit
aanvaard, dan zijn de reserves uit de be
drijven voor zeven tienden verdwenen en
zuilen, naar het zich iaat aanzien, de
resteerende drie tienden voor het jaar
193o alleszins noodig zijn. Een beroep op
de hearijven-reserves, zooals het vorige
jaar werd gedaan, is thans dus ijdel en
van bezittingen der gemeente uit dien
hoofde kan zeker niet meer worden ge
sproken. Daartegenover staat, dat B. en
W. wenen lang zoenende waren naar mid
delen om een gat in de inkomsten, gesla
gen door de benende regeeringscirculairea
ten bedrage van plm. f 70.0ÜU te dempen,
als het althans gelukken mag.
En met instemming zal ieder belasting
betaler kennis genomen hebben van het
voornemen van B. en W. om geen voor
stellen tot belastingverhooging in te die
nen met uitzondering van een aantal op
centen op de straatbelasting, als zijnde
de grenzen der belastingheffing in Mid
delburg geheel bereikt.
Verleden jaar trachtte dhr Onderdijk
er op te wijzen, dat de linkerzijde in het
Gemeentebestuur werkelijk niet zoo ge
makkelijk over de gemeen tefinancien
denkt. Hij merkte op, dat het college van
B. en W., waarvan hij zelf immers ook
deel uitmaakt, „de laatste jaren wel een
dusdanig beheer hebben gevoerd, dat een
dergelijke bewering niet opgaat". Het feit
dat B. en W. van Middelburg reeds weken
lang zoekende zijn naar een sluitende be
grooting is daar, om zulks te ontkennen.
Al hebben daartoe'ook oorzaken buiten
de schuld van B. en W. medegewerkt, toch
valt het niet te ontkennen, dat de spreuk:
„Regeeren is vooruitzien", niet steeds en
in alle opzichten in het oog is gehouden.
Wareh niet sommige plannen van B. en
W., waar ook dhr Onderdijk gewoonlijk
medewerkte, door Ged. Staten, Regeering
en de Raad zelf verijdeld (wethouderspen-
sionneering, salarisregeling van 1921,
abattoir e.a.), het zou er met de financien
van Middelburg nog slechter uitzien dan
nu het geval is.
En dan te moeten vernemen, dat de
voorstellen van B. en W. tot saneering
der gemeentefinancien nog niet eens bij
alle drie leden volledige instemming
vinden! Het lijkt wel wat op de houding
der S. D. A. P.-raadsleden te Amster
dam. Niet alleen, dat deze heeren zoo
goed als alle bezuinigingsmaatregelen af
keuren en er tegen stemmen, doch zij ko
men nog met allerlei nieuwe voorstellen,
die, als zij waren aangenomen, aan de
hoofdstad nog op een nieuwe uitgaaf van
één millioen zouden zijn te staan
gekomen.
Voor een dergelijk inzicht van zaken
staat men verstomd. En dan praat men
nog van opheffing der gemeentelijke auto
nomie. Het is alsof men er met volle zei
len naar toe stevent! (Zie de gemeente
Beerta.)
Dit alles zij ons in Middelburg ten af
schrik. We zien uit dit alles duidelijk hoe
het NIET moet. Het loopt in vele opzich
ten toch al op een afbraak uit.
Vriendschappelijk groetend,
t. t.
METELLUS.
Het was Dinsdag een zware dag voor
Statenleden, stenografen en verslagge
vers. Van 's morgens 10 tot 's avonds half
11 werd, onderbroken door 2 korte pau
zen, vergaderd. Dat een avondvergadering
werd gehouden, was een novum. Het i»
nog altijd de gewoonte geweest, als de
agenda in een morgen- en avondzitting
niet kon worden afgemaakt, daarmee den
volgenden dag verder te gaan. Maar de
Commissaris der Koningin kwam geheel
onverwacht aan bet eind der mid
dagvergadering, met het voorstel, uit
btzuinigingsoogpunt, 's avonds weer bij
een te komen, een voorstel, dat er
met één stem meerderheid door kwam
Toch waren door het onverwachte van
deze beslissing enkele Statenleden niet in,
de gelegenheid 's avonds present te zijn,
wat zeker een reden mag zijn, om derge
lijke plannen in het vervolg vooraf aan
te kondigen.
Wat de punten betreft, die aan de orde
geweest zijn, willen wij eerst wat „klein
goed" bespreken, om dan nog enkele op
merkingen te maken over de meer be
langrijke voorstellen.
Het is nu aan de polders en waterschap
pen mogelijk gemaakt eigenaars van ge
bouwde eigendommen voor alle uitga
ven aan te slaan. Tot heden was dit alleen
geoorloofd voor enkele met name genoem
de buitengewone onderdeelen van de be-
giooting.
De datum van de verplichte invoering
van de breede velgen der wagenwielen is
weer met zes jaar verschoven. Men kan
dit ook veilig een uitstel tot St. Juttemis
noemen, want de landbouworganisaties
zullen er wel voor zorgen, later weer ver
daging' te vragen.
Een wijziging van het ambtenaren
reglement (verbod van uitingen van revo
lutionaire gezindheid, enz.) en het vast
stellen van een regeling voor personeel,
dat op arbeidscontract wordt aangesteld,
vroegen vooral het laatste veel tijd.
Enkele amendementen werden overgeno
men, maar de meeste sneuvelden.
Voor verschillende tertiaire wegen zijn
weer rentelooze voorschotten uitgetrok
ken. Toch is de tijd niet ver meer. dat
hierin beperking geboden is. Ook Gedep.
Staten erkenden dit. Wellicht zal een lig
ger worden gemaakt en zal er meer naar
een bepaalde, vaste methode moeten wor
den gewerkt. In de zomerzitting zal wel
meer hierover vernomen worden.
Naar de Noord-Bevelandsche brug-
plannen zal een deskundig onderzoek
worden ingesteld.
De motie, waarin de regeering wordt
verzocht zoo spoedig mogelijk inloopha
vens te Hontenisse en op de Zuid-Beve-
landsche kust te maken, teneinde den
ferrydienst tot zijn volle recht te laten ko
men, werd met alg. stemmen aangeno
men. Deze motie moet dit is wel dui
delijk dienen als tegengif tegen de actie
van het Zeeuwsch-Vlaamsch kanalen-
comité, dat droomt van een verbinding
GraauwNoord-Brabant en tegen het
verzet dat geboden is tegen het plan, om
in den Perkpolder en bij de sluis te Krui-
ningen inloophavens te maken.
Het bleek wel, dat niet alle leden zoo
enthousiast voor de motie waren, maar
dat zij om bepaalde redenen (misschien is
achter de schermen wel bijzondere aan
drang uitgeoefend om de motie met al
ge m e e n e stemmen te laten aannemen)
niet tegen wilden stemmen.
Volgens Mr Dieleman is er maar o zoo
weinig noodig, o-m het Rijk te laten be
slissen, dat er in 't geheel geen inloop-
havens komen. En dat zou voor den fer
rydienst te bejammeren zijn. Het kiezen
Ingezonden Mededeeling.
me dom en onhandig aangesteld. In zal
het mezelf nooit vergeven."
De laatste uitdrukking was niet slecht
gekozen, ze onderging er alleen maar de
waarde niet van. Tenslotte maakte ze zoo
gauw mogelijk, dat ze weg kwam, met het
zelfde excuus, dat een tante van haar
gebezigd had:
„Nu moet je maar zien, gauw in slaap
te komen."
En een oogenLlik later hoorde hij haar
praten en lachen op weg naar de eetka
mer.
Den volgenden morgen bracht ze hem
van tijd tot tijd een kort bezoek, waarop
ze stereotiep dezelfde vragen stelde en
zich dan door zijn rustige wijze van ant
woorden weder even spoedig gerust liet
stellen, steeds op den uitkijk, om op een
fatsoenlijke manier zoo spoedig mogelijk
weder de kamer te kunnen verlaten.
Dr Bedford had gezegd, dat hij zich
zoo rustig mogelijk moest houden. Zou ze
een boek voor hem zoeken? Drie man in
een boot? Maar dat zou hij wel gelezen
hebben, vervelend toch, dat men geen
boek kon bedenken, of hij had het onder
de oogen gehad. Dan het ochtendblad
maar. Ze zou beneden eens gaan kijken,
of het reeds gekomen was.
In den namiddag werd de patiënt over
gebracht naar de rookkamer, waar zijn
moeder, vergezeld van Aletta hem een
bezoek bracht. Daar ze hem alleen vond,
bleef ze geruimen tijd, om hem wat „op
te knappen".
Eens op een oogenblik hielden er voet
stappen voor de deur stil en toen schui
felden ze zachtkens verder. Jack had
niets gehoord, noch drong de geur van
viooltjes tot hem door, die zijn bezoek
ster voor hem geplukt had; hij kon ook
niet weten, dat Bab het onaangenaam
stemgeluid van lady Young terechter tijd
had vernomen, om zich haastig uit du
voeten te maken En de rest van den lan
gen, langen middag bracht ze met go-lf-
spelen in Burton door.
Het was jammer, dat het achterwege
blijven van een afscheidsgroet en een
bosje viooltjes een gapende wonde op
nieuw moesten doen bloeden een won
de, die Jack een slapeloozen en ellen-
digen nacht veroorzaakte, te meer, waar
ook physieke pijnen hem kwelden.
Dr Bedford was dan ook verre van te
vreden den volgenden dag en de tempe-
ratuursverhooging maakte een algeheel
rustig houden in bed noodzakelijk; des
dokters denkbeeld van algeheele rust was
in dit geval gesloten gordijnen, een dieet
Yan vloeibare spijzen en mevrouw Fea-
wick.
Zoo zat Jack's vriendelijke gastvrouw
den geheelen dag bij zijn bed, en las hem
kalmeerende ziekenkost voor. Ze had de
zelfde stem als haar dochter; en naar die
stem luisterde Jack, niet naar de woor
den, welke er door voortgebracht wer
den. En zoo verstreek traag de middag,
geheel overeenkomstig den wensch van
den dokter; het eenige, wat niet beant
woordde aan het beeld van den rustigen
zieke, waren zijn oogen, die schitterden
en gloeiden en waarin geen vrede was
Dat en de samengeknepen lippen maakten
zijn trouwe verpleegster bevreesd, en
toen op een zeker oogenblik een stem van
uit den tuin tot hen doordrong, die dr
honden tot zich riep voor een lange wan
deling, en het bleeke gelaat van den lijder
plotseling door een gloeiend rood werd
overtogen, brak zij plotseling haar ver
haal af, en gaf uiting aan de gedach
ten, die beiden de laatste uren vervuld
hadden.
„Ik had haar niet thuis hooren komen,
Jack."
„De dogcart is een half uur geleden te
ruggekeerd."
„Dr Bedford schreef algeheele rust
voor, anders was Bab wel hier gekomen."
„Dat zou ze stellig."
Er is geen partij die zoo fel tegen de
fascistische stroomingen te keer gaat als
de S. D. A. P. en er is ook geen partij
die deze uit het buitenland geïmporteer
de revolutionaire beweging meer den
wind in de zeilen blaast.
Be S. D. A. P. laat schier geen gelegen
heid voorbijgaan cm het constitutioneeel-
parlementaire stelsel te knoeien en te
knauwen.
Dat bleek deze week weer bij de be
handeling van de Amsterdamsche ge-
meenlebegrooting.
Alles wat gedaan wordt om de begroo
ting sluitend te maken en de in de mil
lioenen loopende tekorten te verminde
ren, werd met kracht tegengestaan.
En toen het Donderdag tot de eind
stemming kwam, toen stonden ze in één
gelid met de Communisten en den anar
chist en stemden tegen.
Als 't ooit zoover -mocht komen dat
ook de hoofdstad onder Rijkscontrole
moet worden geplaatst, dan kunnen de
Socialisten zeggen dat ze daartoe met
alle kracht hebben meegewerkt.
Waarlijk geen wonder, dat bezadigde
mannen als Schaper, die ook nog oog
hebben voor het algemeen volksbelang,
het in de partij te kwaad krijgen!
OPMERKER.
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES
HULST
van de meest geschikte plaats moet aan
het Rijk worden overgelaten, al zegden
Ged. Staten toe te zullen opkomen voor de
belangen van Walsoorden en Hans weert.
Thans iets over de drie belangrijkst»
punten: de drinkwatervoorziening van
Zeeuwsch-Vlaanderen, de bootdienst
VlissingenNeuzen en de begrooting der
provincie vcor 1934.
Het was te voorzien, dat de heer Van
Dalsum, die zijn Statenzetel voornamelijk
aan zijn oppositie tegen die Zeeuwsch-
Vlaamsche waterleiding heeft te danken,
zou uitpakken als deze zaak ter sprake
zou komen. Hij moest nu toonen, dat hij
zijn zetel waard was.
Eerlijk gezegd, hadden we op grond
van de geschriften van de hand des hee
ren Van Dalsum, wat anders verwacht.
Hij heeft op de snijdend scherpe betoogen
van zijn gewestgenooten Goossens en Ha
melink maar heel slapjes van repliek ge
diend en kon den indruk niet wegnemen,
dat deze beide heeren hem verre de baas
waren.
De heer Van Dalsum bereed lustig zijn
stokpaardje, dat er te weinig water in het
waterwingebied zou zijn. Dat heeft hij
vroeger al geschreven, toen het ging om
de voorziening van een groot aantal ge
meenten, dat houdt hij vol nu het slechts
over enkele gemeenten gaat. De heer Van
Bommel van Vloten, die de kunst verstaat
om kort, zakelijk en toch volledig te zijn,
ging op deze strijdvraag niet in, nu de
deskundigen hieromtrent ten volle gerust
zijn.
De verplichte aansluiting, waartegen
vooral de Stk. Gereformeerden op kwa
men, is inderdaad een bezwaar, maar is
noodig voor de rentabiliteit. Het is werke
lijk jammer, dat dwang hier niet gemis1-
kan worden.
Zooals gezegd, is de heer Van Dalsum
flink onderhanden genomen voor zijn agi
tatie in Zeeuwsch-Vlaanderen, waar een
bevolking woont, die van zichzelf al con
servatief is aangelegd en gemakkelijk
kopschuw kan worden gemaakt. Het is
een klein kunstje om daar de menschen
tegen iets nieuws op te zetten. Deze af
straffing was niet onverdiend!
(Slot volgt.)
„Je ben boos op haar?"
„Ja neen alleen maar op mezelf. U
schijnt vergeten te zijn, waarvoor u me
gewaarschuwd hebt, mevrouw Fenwick,
maar ik moet er aldoor aan denken."
„Laten we er nu maar niet over spre
ken."
„Zoudt u denken, dat het beter voor
mijn toestand was, om alles maar voor
me te houden?"
„Men ziet alles zoo donker in, wanneer
men ziek is."
„Niet donkerder, dan het me al weken
lang heeft toegeschenen. Meneer Fenwick
wond er laatst geen doekjes om, en hij
had gelijk. Het moest het een of ander
zijn, zeide hij. U en hij en eindelijk
ook ik, kunnen duidelijk zien, dat het een?
niet zijn kon, dus het andere blijft alleen
maar over.
„Dwing je zelf, het voor het oogenblik
uit je gedachten te bannen, Jack."
„Kon ik het maar ik zou er alles voor
over hebben."
Ongeduldig wrong hij zich in zijn gees
telijke zoowel als physieke ketenen, en
mevrouw Fenwick legde haar zachte
hand op zijn hoofd om hem te kalmeeren.
(Wordt vervolgd.)
O
