DE ZEEUW
ONDER VALSCHE VERDENKING
Gemengd Nieuws
HET ADRES
A. WILKING
TWEEDE BLAD.
Wat er deze week voorviel
U«jU 5«Jk/xu>vUt< AiXtomx uvüijt vu^vv nj WAV OUU
Brieven uit Middelburg,
1.1.
Uit den MiddelburgsGhen Raad.
lijk 0V€e later volkomen 4®r@cht dmz dm
heer den Hollander in herinnering wer-
«Inr» «V>f /•*-*
geheel ander vaatje.
„De financieele toestand is penihel. Er
moet onmiddellijk worden ingegrepen. Re-
geeren is vooruitzien en niet achter de fei
ten aan komen. We moeten geen gulden
uitgeven, als het niet strikt noodzakelijk
is. We moeten geen sinecure continuee-
ren."
Prachtig gezegd!
Maar toen het even later ging over de
vraag of het berooide Middelburg een in
stituut als het openbaar vervolgonderwijs,
dat verreweg de meeste gemeenten reeds
hebben prijs gegeven, in stand moet hou
den, sprak de bezuiniger weer geheel an
ders. 't Is te begrijpen, want het ging over
een stukje van het openbaar onderwijs
(enkele waarschijnlijk belanghebben
de onderwijzers zaten op de tribune)
en het is al meermalen gebleken: als het
principe in 't geding komt, dan loopt de
heer Jeronimus met pak en zak over uit
zijn isolement naar zijn linksche buren,
zelfs naar de roode heeren, die hij' anders
zoo graag bestrijdt.
De keurige en ernstige rede van den
burgemeester, waarin hij met nadruk
wees op den precairen toestand der ge-
meente-financiën en op het dreigend ge
vaar van „niet meer baas in eigen huis te
mogen blijiven", werd wel met aandacht
aangehoord, maar bad helaas niet het
minste resultaat. Al wat links was, inclu
sief de heer Jeronimus, was nu eenmaal
vast besloten de onverplichte uitgaaf
voor het vervolgonderwijs zij het dan
verminderd met 50 °/o te voteeren. Met
9 tegen 8 stemmen werd dan ook alzoo
besloten. Was er niet gediscussieerd en
om half drie direct gestemd, dan was de
uitslag ongetwijfeld precies dezelfde ge
weest. Alleen de drukker der notulen had
wat minder te doen gehad.
Inmiddels hebben we van den burge
meester gehoord, dat er een tekort van
f 40 a f 50.000 op de begrooting voor 1934
valt te dekken en tevens, dat het noodig
zal zijn op tal van punten, die bij! het
linksche deel van den raad nogal favoriet
zijn, te bezuinigen. Het zal een reuzentoer
zijn. om den Raad van Middelburg te be
wegen alle luxe vaarwel te zeggen en tot
een sobere huishouding te komen.
De burgemeester heeft echter getoond,
zich, als hem dat noodzakelijk voorkomt,
te durven losmaken van zijn wethouders.
Daarvoor komt hem hulde toe.
Tumult in een gemeente
huis. Woensdagavond heeft Zich, aldus
de „Telegraaf", in het raadhuis te Hel
levoetsluis een scène afgespeeld, die wel
eenig zal zijn in onze vaderlandsche his
torie. De edelachtbare heeren van Heïïe-
voetsluis en Meuwenlhoom, die in de
raadszaal aan het vergaderen waren, zijn
kort vóór den aanvang der 'besprekingen
door den burgemeester van Helevoetsluis
daaruit verjaagd.
Een commissie uit den Raad van Hel
levoetsluis zou de rekening van 't water
leidingbedrijf onderzoeken. Aan deze com
missie was blijkbaar reeds ter oore ge
komen, dat er met de waterleiding van
Meuwenlhoom en wat het water van
Hellevoetsluis betreft, iets niet in orde
was. Daarom werd spoed betracht.
Zij besloot een conferentie (te beleggen,
waarvoor het gemeentebestuur van Nieu
wenhoom werd uitgenoodigd. Zoo werd
met toestemming van B. en W. van Helle
voetsluis tegen Woensdagavond aöht uur
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES HULST
frr C.;f,
Het is :t nerrrdge gn—oorto,
om smalend to ooraken over de Kerk.
van wie het dan heet» dat zij wel mooie
woerden weet te spreken,, maar dat re
niets doet om de armen daadwerkelijk te
helpen.
Daarom geef ik hier een paar cijfere uit
het jaarverslag van dan Armenraad te
Middelburg.
Volgens dit verslag werd door de Dia
conie der Ned. Hew. Gemeente te Mid
delburg in 1932 aan onderstand uitgege
ven f 11.393; door de Diaconie der Geref.
Kerk f 13.911; door die van de Qercf Ge-
xixeexitt) x io33; uuui utft XI. LX. miifeamur
f 3856.
Verder werd door de Diaconie der Ned.
Gom ^oor g in Gods'lizii
zen nog uitgegeven f 4660, en door dia
van de Geref. Kerk f 5583.
Dit lijstje is volstrekt niet volledig. De
deed slechts een greep. Maar deze cijfers
zeggen toch wel iets, dunkt me.
In verband hiermee nog een opmerking.
Ik las ergens dat uit bet vasthouden aan
de sociale verzekering minachting spreekt
voor het diaconale werk.
Als ik nu aanneem, dat de leden der
Geref. Kerk in hoofdzaak A.-R. stemmen
en die van de Geref. Gemeente in hoofd
zaak Staatk. Geref., - dus tegen verze
kering zijn 1 dan spreken deze cijfers
van die minachting althans niet.
OPMERKER.
een vergadering in de raadszaal belegd.
Behalve de commissie verschenen hier
prompt om acht uur de loco-burgemeester
van Meuwenlhoom, een wethouder en de
gemeente-secretaris. De heeren hadden
zich in de gemakkelijke stoelen neergezet
en de paperassen waren reeds voor den
dag gehaald.
De eerste woorden waren nauwelijks 'ge
sproken, toen plotseling de burgemeester
van Hellevoetsluis de raadszaal binnen
trad, op de edelachtbare heeren toeliep en
met verheffing van stem uitriep: „Er ui)t!
Jullie hebben hier niets te vertellen; dit
is xnijn gemeentehuis en mijn raadszaal".
M'en maakte den burgemeester er op
attent, dat hier een officieel© conferentie
plaats tvond, doch daarvan wilde Zijn
Edelachtb. niets weten. Hij trok de deur
van de raadszaal open en gelastte den
edeladhtbaren uit Nieuwenhoom althans
de zaal ite verlaten en naar de burge
meesterskamer te gaan. Hieraan werd
voldaan, doch toen zij goed en wel in de
burgemeesterskamer waren gekomen, wil
den zij er weer uit. Doch de 'burgemeester
posteerde izich voor de deur en wilde hen
er niet eerder uitlaten voor dat zij' beloofd
hadden nieit meer naar de raadszaal te
rug te gaan. Hiervoor voelden de vroede
vaderen van Meuwenlhoom blijkbaar
niets. 'Ze wilden naar de raadszaal terug
om de beraadslagingen met hun collega's
uit Hellevoetsluis voort te 'zetten en zoo
gebeurde het dat de heeren uit Nieuwen
hoom 'de deur konden uitglippen en zich
naar de raadszaal konden hegeven. Doch
de burgemeester was hen voor.
Hij had zich reedis voor de deur van
de raadszaal geposteerd om hun daar den
toegang tot de zaal wederom te weige
ren. Zoo ontstond de situatie, dat op een
oogenblik Mr Nijgh in de raadszaal aan
den eenen kant van 'de deur trok om deze
open te krijgen, terwijl aan den anderen
kant burgemeester De 'Geus zich heldhaf
tig verdedigde om de deur gesloten te
houden. Het recht was tenslotte hij den
best gespieT'den edelachtbare, in dit ge
val Mr. Nijgh, 'die den burgemeester met
deur en al de raadszaal binnentrok.
Wederom gelastte burgemeester De
Geus den „indringers" uit -zijn raadhuis
te vertrekken, en toen hieraan niet on
middellijk gevolg werd gegeven, riep hij
de hulp van een -dienaar van Hermandad,
doch voor dat deze zich in den Strijd zou
gaan mengen, verliet men vrijwillig het
stadhuis.
De comtmissie-leden van Hellevoetsluis
hebben zich tot den commissaris der Ko
ningin in de provincie Zuid-Holland, tot
den minister van Binnenlandsche Zaken
en tolt den officier van justitie gewend om
hen van het gebeurde op 'de hoogte te
stellen.
VAN
ZATERDAG 23 SEPT. 1933. Nr. 302.
Een belangrijke week ligt achter ons.
Een nieuw zittingsjaar is voor de Staten-
Generaal ingeluid. Helaas onder buiten
gewoon moeilijke en zorgvolle omstandig
heden. Daardoor had de Troonrede een
inhoud, die tot pessimisme stemde, een
pessimisme dat nog veel banger werd,
toen de lang verwachte Miljoenennota ver
scheen en meer in bijzonderheden bekend
werd, boe precair de financieele toe
stand des lands geworden is.
Een tekort van f 267 miljoen moest ge
dekt worden. De regeering bo-opt dat
als de Staten-Generaal daarbij bun mede
werking verleenen te vinden door be
stendiging van tijdelijke belastingen, bet
invoeren van vele nieuwe heffingen en bet
toepassen van bezuinigingen. De Tweede
Kamer is bereids aan bet werk getrokken
en onderzoekt reeds verschillende wets
ontwerpen in de afdeelingen.
De aan het bewind zijnde ministers be-
booren niet tot de zachte geneesmeesters,
die stinkende wonden plegen te maken.
Ze stellen de diagnose openhartig en eer
lijk, en schrijven de geneesmiddelen voor,
welke zij meenen, dat toegepast móéten
worden, boe onaangenaam die ook voor
deze of gene mogen zijn. Dat bun optre
den vertrouwen beeft gewekt in finan
cieele kringen, is na Dinsdag wel op de
Beurs gebleken.
Toch is bet de vraag, of bet bedrag aan
nieuwe lasten niet te hoog en aan bezui
nigingen niet te laag is voorgesteld. Moge
bet overleg tusschen Kamers en regeering
hier nog wat goeds tot stand brengen. De
druk, zoowel van directe als indirecte,
van rijks-, provinciale en gemeentelijke,
van oude en nieuwe belastingen dreigt in
derdaad o n dragelijk te w-orden, terwijl
men van andere zijde maatregelen neemt,
die het leven weer duurder maken.
Al deze financieele zorgen mogen ons
echter niet doen vergeten, bet tot dank
baarheid stemmende feit, dat het Vorste
lijk gezin Dinsdag weer op zoo hartelijke
wijze door een groot deel van bet Neder-
landscbe volk is gehuldigd. Het is merk
baar, dat de liefde tot het Oranjehuis in
breeden kring is toegenomen.
Wat de buitenlandsche gebeurtenissen
betreft, berinneren wij eerst aan de ont
wapeningsbesprekingen, die te Parijs
thans gevoerd worden. Over de resultaten
daarvan kan men moeilijk optimistische
verwachtingen koesteren. Als er één ge
bied is, waar de verschillende volken en
regeeringen elkaar geen zier vertrouwen,
dan is bet bier. Aan alle kanten wan
trouwt men elkaar en in die sfeer valt
niet veel te bereiken. Er zijn tegenwoordig
meer geruchten van oorlogstoebereidselen
dan van ontwapeningsplannen op te van
gen.
In Amerika is de toestand op econo
misch gebied nog steeds zorgwekkend.
Men voelt, dat men er ook met de ingrijp
pende maatregelen van president Roose
velt niet komt en al weer zijn er, die op
verdere inflatie aandringen. Wederom een
bewijs, ook voor sommigen in ons land,
dat de inflatie een bellend vlak is.
In Leipzig is nu eindelijk bet proces
tegen den brandstichter in bet Rijksdag
gebouw begonnen. Een z.g.n. proefproces
te Londen wees uit, dat niet de communis
ten maar de Nazi's de band in dit misdrijf
zouden hebben gehad. Misschien worden
door de procedure te Leipzig de vele
vraagteekens, die er nu nog in deze kwes
tie zijd, opgehelderd.
Te Genève is bet hoogseizoen weer aan
gevangen. Gisteren kwam de 75ste gewone
zitting van den Volkenbondsraad bijeen.
Maandag vangt de 14de assemblée aan en
half October moet ook de ontwapenings
conferentie baar zittingen hervatten.
FEUILLETON
Vrij naar het Engelsch.
145) o
„Onverbeterlijk als hij was, was hij
toch nog beter dan niemand", overpeins
de de heer Galloway, zijn kruin liefkoo-
zend. „Hij kon tenminste op het kantoor
passen al voerde hij niet veel uit en stond
de menschen fatsoenlijk te woord. Als die
lord Carrick niet een eigen broer van zijn
moeder was en wel van hetzelfde laken
een pak zal zijn, zou men nog kunnen
verwachten, dat hij een stokje er voor
stak. Doch dat volk is..."
Daar moest een bezoeker zijn, en er
was niemand om hem binnen te laten
dan de heer Galloway! Een rijtuig stond
voor de deur. Niemand scheen voor-
nèmens, er uit te stappen, zoodat de heer
Galloway naar buiten trad; men kon
niet weten, of het niet een van de geeste
lijke heeren was, misschien de deken zelf
wel?
Doch op het oogenblik, dat hij de stoep
afging, scheen men toch aanstalten te
maken om het rijtuig te verlaten. Aan
de eene zijde klom een juffrouw naar bui
ten, met een zwarte japon en mantel
aan, die snel omliep en aan het andere
CLXXIX.
Amice,
Aan het begin van een der laatste ver
gaderingen van den Haagschen gemeente
raad heeft de burgemeester, onder mede
deeling, dat B en W, uit naam van den
Raad een gelukwensch hebben gezonden,
het 35-jarig regeeringsjubileum van H.M.
de Koningin herdacht met een betuiging
van eerbied en bewondering voor de wijze
waarop H.M. haar moeielijk ambt ver
vult, en de bede dat bet Haar gegeven
moge zijn, het aldus nog vele jaren te
mogen vervullen tot zegen van ons land.
Deze rede werd door den, op de com
munisten na, die zich hadden verwijderd,
voltalligen raad, staande aangehoord, en
door bravo-geroep gevolgd. Te Amster
dam gebeurde iets dergelijks.
Men ziet, dat het woord van mr. J.
DUys bij zijne partijgenooten navolging
vindt. De bekken worden bij de S.D.A.P.
verhangen. Nog onlangs, na de verschij
ning van de brochure-Duys, vorderden
velen in de partij zijn politieken dood;
thans volgt men zijn wenk ten aanzien
van de houding tegenover de Koningin
en Haar Huis na. Of het een principi-
ëele verandering in deze houding is? Ge
zien bet feit dat men in de S.D.A.P. zich
gewoonlijk afvraagtWelke gedragslijn
is voor de partij het profijtelijkst? neigen
wij er toe om een en ander als eene ver
andering van tactiek te beschouwen. Men
beeft zich nu over de vrees voor concur
rentie 'der communisten heengezet; men
beeft berekend, dat men bij de tegenwoor
dige geestesgesteldheid van bet volk, meer
stemmen verliest, wanneer men bij zijn
afwijzende houding tegenover het Oranje
huis volhardt, dan men aan de Commu
nisten moet afstaan, wanneer men die
anti-koningsgezinde houding laat varen
Het is dus slechts berekening en tactiek,
waaraan men uit den aard der zaak geen
principiëele waarde behoeft toe te ken
nen. Trouwens de andere partijen slaan
wijziging in de houding der Rooden ook
niet al te boog aan.
In dezelfde Haagsehe Raadsvergade
ring, waarin de socialisten aan H.M. de
Koningin ook hunne hulde brachten,
werd in de plaats van den socialistischen
aftredenden wethouder Drees, geen an
deren socialist gekozen, waarop ook de al
leen overblijvende socialistische wethou
der bedankte, onder het motto, dat de
Raadsmeerderheid blijkbaar geen socia
listen meer in bet D'agelijksch Bestuur
wilde toelaten. Er is dus kans, dat er geen
socialisten meer in bet D'agelijksch Be
stuur der Residentie zullen zitting heb
ben en de wensch van ds van Hoogen-
huyze, uitgesproken aan bet feestmaal na
de huldiging van de Koningin op 9 Sep
tember 1.1. te Amsterdam, in vervulling
zal gaan, wat Den Haag betreft. Ook
schijnt bet, dat in Amsterdam betzelfde
gaat gebeuren en de roode minderheid
in B. en W. van Amsterdam nog geringer
wordt. Het lijkt wel dat, bij het gToot
aantal socialistische raadsleden in Am
sterdam, het in Amsterdam niet ge-
wenscht is, zonder roode wethouders te
pegeeren, doch een getal van twee roode
wethouders op de zes wordt voldoende
geacht en in juiste overeenstemming met
het aantal raadsleden der S.D.A.P., zijnde
één derde van al de raadsleden. En hoe
zal bet over twee jaar gaan bij de aftre
ding der Wethouders, in verband met het
optreden van een nieuwen Raad en zulks
niet alleen in Amsterdam, doch ook in
andere gemeenten?
In de Juli-Augustus aflevering van het
tijdschrift „Antirevolutionaire Staatkun
de" wordt onder: „Vraag en Antwoord"
deze kwestie behandeld. Omdat ook in
Middelburg binnen afzienbaren tijd de
vraag practiseh aan de orde komt, willen
wij uit in genoemd tijdschrijft gegeven
antwoord een en ander overnemen. Het
A.-R. tijdschrift neemt deze houding in:
„Bij bet beoordeelen van de geschiktheid
voor wethouder moet niet alleen gelet
worden op de persoonlijke eigenschappen
doch evenzeer op de wijze, waarop de
candidaat zich in zijn politiek optreden
in woord en geschrift-* openbaart.
Zoo is bijv. een raadslid, die in zijn op
treden blijk geeft van gemis aan eerbied
voor het wettig gezag, afgezien van zijn
bekwaamheid -of andere goede eigen
schappen, voor het wethoudersschap on-
portier met haar korte armen iets steun
de, dat pogingen aanwendde, veilig op
het trottoir te belanden. Was het een
geest of een mensch? Zijn wangen waren
hol en perkamentachtig, de oogen schit
terden koortsachtig, de borst zwoegde.
Het wezen had een boa om zijn mageren
hals, en een overjas hing in ruime plooi
en om de lange, uitgeteerde gestalte, die
ternauwernood in staat scheen, zich op
te houden.
„Nou kalm aan, alsjeblieft!" merkte de
juffrouw korzelig op". Straks lig je nog
met je neus in den modder. Kun je niet
even geduld hebben? Wacht zoo, nu
heb ik je stevig vast, maar man, je bent
zoo slap als een vaatdoek!"
De heer Galloway, die in zijn deur was
teruggetreden sloeg in stomme verbazing
het schouwspel gade, zich afvragend, wat
dit nu weer beduiden mocht. Daar zag
hij zijn klerk, door zijn vrouw gesteund,
voetje voor voetje het huis binnengaan.
Eenmaal in het kantoor gekomen, ging
hij recht naar zijn oude plaats en zette
zich aan zijn lessenaar, met hijgenden
adem en groote zweetdroppels op zijn
voorhoofd. Terwijl hij zijn hoed naast
zich neerlegde, draaide hij zich op zijn
kruk om en zich tot den heer Galloway
wendend, die inmiddels op hem was toe
getreden, fluisterde hij met zijn gewone
nederigheid:
„Ik ben gekomen, meneer, om te doen
geschikt. Ook de continuïteit of de samen
werking in het gemeentelijk beleid mag
door de benoeming van sen bepaald
raadslid tot wethouder geen schade lij
den.
Zoo behoeft het feit, dat een raadslid
lid der S. D. A. F. is, op zich zelf be
schouwd nog geen aanleiding te zijn, om
hem bij de wethouderskeuze voorbij te
gaan, wanneer dit lidmaatschap geen be
zwaar oplevert voor eene behoorlijke
ambtsvervulling. In den laatsten tijd rijst
echter omtrent de vervulling van deze
laatste voorwaarde ernstige twijfel. De
voorbeelden van S. D. raadsleden, en wet
houders, die de bevelen van bun partij
bestuur stellen boven de behartiging van
bet gemeentebelang naar eigen eer en ge
weten, liggen voor het grijpen; Zie slechts
Zaandam, Amsterdam en Rotterdam."
„Bovendien", eindigt het artikel, „ver
toonde de S. D. A. P. in kwesties van re
volutie en gezagshandhaving onlangs
weer een zoo dubbelhartig karakter, dat
wij bet niet verantwoord achten, een lid
der S.D.A.P. als wethouder te verkiezen,
tenzij ten aanzien van een bepaald S.D.
raadslid de overtuiging bestaat, dat bij
onder alle omstandigheden
de eerbiediging van het wettig gezag bo
ven partijdiscipline stjjlt."
Onder alle omstandigheden. Dit wil
zeggen: Ook als zijn partijgenoo-
ten in den Raad anders willen.
Dok voor die partijgenooten moet bij in
staan. Het moet niet voorkomen, dat, als
in Zaandam en Amsterdam de meerder
heid der partijgenooten in den Raad an
dere wegen wil inslaan dan die van ge-
zagseerbiediging, bijv. in den vorm van
het opvolgen van wenken van Regeering
of Ged. Staten in bet belang der Gemeen
ten. D'an blijft er niets anders over dan
het zuiveren van het Dagelijksch Bestuur
van alle socialistische elementen.
'tZal zaak zijn, dezen regel nooit uit
het oog te verliezen.
Vriendschappelijk groetend,
METELLUS.
„Het mag gezegd worden, dat onze ge
meenteraad er slag van iheeft zich met
prijzenswaardige vlugheid door zijn agen
da's heen te werken. "Wij1 blijven ver
schoond van ellen-lange debatten, die
niets om het lijf hebben en waarbij 'alleen
de lust om 'bet er nog eens dik op te leg
gen, voorzit. Kort. en zakelijk zijn de op
merkingen die gemaakt worden en zij zijn
er 'daarom niet minder duidelijk om
Aldus de Vlissingsche Courant in een
barer laatste overzidblten van den Ge
meenteraad van Vlissingen.
En Middelburg? Woensdag een verga
dering met een agenda van slechts enkele
punten. Een paar Raadsleden verzekerden
ons: „we staan om vier uur buiten". En
het werdhalf zes.
Er waren slechts drie punten, waar
over te praten was, n.l. de kwestie der
gemeente^geneesheeren, waarover de heer
Van Andel een vraag gesteld had, de op
waehbgalcMeH'ing van een onderwij'zeres
aan school K, wa't natuurlijk niets meer
dan een persoonlijke kwestie was en
de opheffing of halveering van het open
baar vervolgonderwijs. Daarmee is dan de
middag volgepraat. De voorzitter typeer
de op een zeker moment de discussie niett
onaardig als een conversatie!
Wij zien bekorting van de debatten
niet eerdér 'komen dan wanneer de frac
ties het werk beter gaan verdeden. Maar
nu voerden weer, zooais gewoonlijk, twee,
drie leden van een en dezelfde fractie heft
woord om over dezelfde zaak ongeveer
hetzelfde te zeggen.
Bij de kwestie der gemeente-genees-
heeren betrachtte een tweetal leden al zóó
weinig de beleefdheid, dat ze het woord
vroegen vóór de vragensteller, de heer
Van Andel, de kans had gekregen om te
zeggen of 'hij1 over het antwoord van B.
en W. 'al dan niet tevreden was. Hij, ver
klaarde. dat niet te zijn, maar deelde
wijselijk mee, er bijl de begrooting, als
meer over de financiën van Middelburg
bekend zal zijn, op terug te zullen komen.
Andere Raadsleden gingen er alvast nu
een debatje over houden. Wel zeer prae-
matuur. De heer Jeronimus zei daarbij
voortreffelijke woorden, die hem natuur-
voor u wat ik kan, in deze moeilijkheid".
En toen zweeg hij een vreeselijke
hoest, die zijn .arme lichaam deed schud
den, belette hem het spreken. Hij zag
er meer uit als iemand, wiens laatste
uur zal slaan, dan een klerk, die kan
toorwerkzaamheden komt verrichten. De
gelaatsuitdrukking van den heer Gallo
way laat zich moeilijk beschrijven. Doch
zeker is, dat hij aanvankelijk geen
woord durfde spreken, uit vrees, dat de
ontroering hem overmeesteren zou. Jen
kins was trouwens op dat oogenblik niet
in een toestand om te luisteren en nog
veel minder om een antwoord .te geven,
terwijl -juffrouw Jenkins op straat een
debat voerde met den koetsier over de
vracht.
De aanval was nog niet over, toen
ze weer binnenkwam. Ze trad op Jenkins
toe, schudde hem zachtjes heen en weer
haar methode, om de benauwdheid
tegen te gaan daarna zocht ze in zijn
overjas een zijden zakdoek, waarmede
ze hem het zweet van het voorhoofd
veegde ze ontdeed hem van haar Zon-
dagsche bont, wachtte tot de patiënt
weder rustig was geworden en zeide
toen:
„Ik hoop, dat je nu je zin hebt! En
dat mag dan ook heusch wel. Wie zal
zeggen, of je nog levend thuiskomt? I k
weet het niet."
De arme Jenkins wendde zijn uitge
teerd gelaat naar den heer Galloway en
met zwak stemgeluid zeide hij: „zooals
u ziet, meneer, ben ik niet veel waard
en zal weinig kunnen doen. God gave,
dat het anders ware. Maar ik kan in
ieder geval ik hoop het hier zitten
en op het kantoor passen, als u uit bent,
meneer totdat u iemand hebt gevon
den, die meneer Roland kan vervangen."
„Hoe wist je, dat hij vertrokken was?"
Doch lang voor Jenkins in staat was,
hierop antwoord te geven, had zijn echtge-
noote reeds 'die taak op zich genomen en
in geuren en kleunen vertelde ze, hoe de
zaak zich had toegedragen. „Nu meneer,
en toen de jonge snuiter eindelijk weg was
ben ik naar beneden gegaan, om Jenkins
zijn ontbijt klaar te zetten.
Ik schonk juist zijn thee in, om die met
zijn bordje, waarop een dun boterham
metje', dat 'hij op moest eten, naar boven
•te brengen, toen ik iets op de trap boor
de, net 'bet geluid van iemand, die aan
zijn laatsten snik bezig is. Ik vloog de
kamer uit en daar stond ie ze wees
weer met den vinger hij", meneer Gal
loway, aangekleed en gewasschen, zooals
u hem nu voor u zietl Man, zeg ik, ben
je stapelgek geworden?"
Neen, zegt ie, maar ik moet noodzake
lijk naar het kantoor vandaag, daar helpt
niet aan. Meneer Yorke is er niet meer,
dus is er niemand om op de zaak te pas
sen.
Meneer Roland vertelde me, dat hij op
reis ging, meneer, en dat n niemand had
om zijn plaats in te nemen; en eigenlijk
begreep ik er uit, dat u niets van zijn plan
nen wist vulde Jenkins op zijn dee-
moedigen, onderworpen toon aan. „Ik kon
niet wegblijven, meneer, terwijl ik wist, in
welk een moeilijkheid u zich bevinden
moest".
„Neen, ik geloof waarlijk, dat bet hem
onmogelijk zou zijn geweest", smaalde zijn
echtgenoote. „Hij zou zich een koorts op
den hals hebben gehaald. Neen, neen, Jen
kins, spreek nu niet tegen, je weet dat
het zoo is".
„Maar lieve, ik spreek niet tegen, ik
voel me waarlijk niet goed genoeg om met
je te debatteeren".
„Zwijk Jenkins', boe durf je me in de
rede vallen 1"
De arme Jenkins dacht er niet over met
baar te twisten; bij wendde enkel zwakke
pogingen aan, zich van zijn zware ever-
jas te ontdoen. Juffrouw Jenkins besloot:
„Neen, zeg ik tot hem, als je dan bepaald
gaan moet, dan zal ik je brengen, maar
eerst je boterham. En toen heb ik Lydia
om een rijtuig gestuurd en hem mijn boa
om den bals gewikkeld bij wou niet
eens1 de ondankbare en hier zijn we".
(Wordt vervolgd.)
