DE ZEEUW
ONDER VALSCHE VERDENKING
IVOROL
TWEEDE BLAD.
Wat er deze week voorviel
HET ADRES
A. WILKING
Gemengd Nieuws.
Land- en Tuinbouw
F E UIL LET ON.
Brieven uit Middelburg,
peVtedecfaidsche Jandfiasta
(Wordt vervolgd.)
VAN
ZATERDAG 5 AUG. 1933, Nr 260.
Zoo langzamerhand gaat de eene Mi
nister na de andere met vacantie, waaruit
gien kan afleiden dat het financieel pro
gram in groote lijnen klaar is. De Minis
ter van Financiën heeft dan ook, vóór hij
zijn vakantieverblijf opzocht, nog eenige
mede deelingen gedaan omtrent de wijze,
waarop de regeering denkt het groote
dreigende tekort te dekken. Er zullen
komen:
lo. Maatregelen om het spoorwegtekort
zoo mogelijk te doen verdwijnen;
2o. heffing van een crisisinkomstenbe
lasting;
3o. invoering van een couponbelasting;
4o. verdere bezuiniging op den Staats-
dienst (o.m. op salarissen).
Aan het vraagstuk der belasting van
het vermogen in de doode hand wordt
mede aandacht geschonken.
Dat echter bij de salarisverlaging niet
op onverstandige wijze zal worden te werk
gegaan, is wel gebleken uit de missive van
Minister de Wilde naar aanleiding van de
salarisverlaging die men in Kerkrade
wilde toepassen. Deze Minister kant zich
zoowel tegen hen, die voor het Overheids
personeel geen salariskorting willen als
tegen hen, die op een ruwe wijze er op
willen inhakken.
Minister Marchant zag nu ook door de
Eerste Kamer zijn wetje tot wijziging der
L.O.-wet aangenomen. Hij kan zich nu
gaan bezinnen over de verdere bezuini
gingsmaatregelen, die volgens hem op on
derwijsgebied noodig zijnl
Het gemeentelijk drama te Amsterdam
is deze week geëindigd met het op com
mando der partij-afdeeling aftreden van
de roode wethouders. Er zullen nu in Sep
tember andere mannen gezocht moeten
worden, die over meer moed beschikken
om te bezuinigen dan de heengaande.
Dat het noodig is, dat onze regeering
ook volle aandacht schenkt aan onze
Oost, is weer gebleken. Reeds geruimen
tijd is daar door een tweetal organisaties
op brutale en ontoelaatbare wijze actie ge
voerd tegen het Nederlandsche staatsge
zag. Het verdient echter toejuiching, dat
een der voornaamste raddraaiers, Ir Soe-
karno, in arrest is gesteld en dat zoo noo
dig nog verder gaande maatregelen zul
len worden genomen.
Wat er deze week in Duitschland is ge
beurd, verdient wel onze aandacht.
Het is merkwaardig, dat het nationaal-
socialisme, nu allerwege van een crisis in
de nationaal-socialistische beweging ge
sproken wordt, plotseling tot de ontdek
king komt, dat de communistische orga
nisaties weer allerwege in opbouw zijn, en
dat die opbouw reeds zoover gevorderd is,
dat het nationaal-socialisme naar het le
ven wordt gestaan.
De communistische actie onthult, dat
Duitschland niettegenstaande den z.g. na-
tionalen heropbouw nog allerminst tot
een werkelijke eenheid is geworden en dat
sterke krachten aan het werk zijn, welke
het regiem ondermijnen.
Hoe het met dit Hitler-regiem nu in
werkelijkheid gesteld is, is uiterst moei
lijk te zeggen. Uit Oostenrijk, Zwitserland,
Frankrijk en Engeland komen ernstige
geruchten, welke den toestand in Duitsch
land als dreigend voorstellen. Dit is zeker,
dat er voor de leiding der partij moeilijke
tijden aanbreken. Er zal nu gewerkt
moeten worden.
Uit het verre Oosten komt het bericht,
dat Gandhi weer is gearresteerd. Daarop
is een betrekkelijk zwakke reactie ge
volgd. Het schijnt, dat hij bij zijn volgelin
gen terrein verloren heeft, misschien wel,
dat zijn rol uitgespeeld is. Gandhi's arres1-
tatie is in ieder geval heel koel opgevat.
Toch moet Engeland voorzichtig zijn.
Juist de laatste dagen heeft het weer er
varen, dat de revolutionnaire geest nog in
enkele gebieden van Britsch-Indië krach
tig woedt. Zoo heeft de Engelsche pers
veel meer bezorgdheid aan den dag gelegd
Vrij naar het Engelsch.
107).
„Harry", zei hij, „ik hoef je zeker niet
op het hart te drukken geen triomf in je
houding te leggen tegenover Tom Chan-
ning, mocht je heden boven hem verko
zen worden".
„Daar is geen kans op, vader, Channing
wordt senior".
„Hoe weet je dat?"
„Uit iets, dat Pye zich heeft laten ont
vallen. We beschouwen Channing reeds
zoo goed als senior".
Indachtig het gesprek met den heer
Pye kon mijnheer Huntley de meening van
fijn zoon zoo niet deelen. „In ieder ge
val, Harry, denk om wat ik zeg", her
haalde hij. „Toon je een waar vriend van
Tom, mocht jou de eer geworden inplaats
van hem".
„Vader, het zou niet eerlijk zijn mij
voor te trekken boven hem", zei hij im
pulsief.
„Neen. Jullie verdiensten in aanmer
king genomen, komt hem het seniorschap
toe".
voor het lucht-bombardement van twee
dorpen aan de Noord-West gTens van In-
dië dan voor de arrestatie van Gandhi.
Die uithoek is door Engeland steeds als
een gevaarlijk terrein beschouwd, want
vandaar kan de bolsschewistische propa
ganda geheel Britsch-Indië binnendrin
gen.
CLXXII
Amice,
Onder een tropische warmte rekte de
laatste raadsvergadering zich weder
tot zeven, ure. Nu was de agenda wei
eenigszins overladen met 23 punten^
w.o. vele minder belangrijke, doch en
ging met een aantal stemmingen nog al
veel tijd heen. De voorzitter hield dap
per vol en mocht er in slagen te voor
komen, 'dat de vergadering om 8 uur
moest worden voortgezet. Wie echter
mocht meenen, dat de Raad nu van den,
gewonen rusttijd tot September a.s. zal.
genieten, kan wel eens bedrogen uit
komen. Immers er werd weder eene
raadsvergadering vóór 19 Aug. a.s. gesig
naleerd, met het oog op de vaststelling
of wijziging der bouwverordening, die
vóór September a.s. haar beslag noodza
kelijk moet hebben verkregen. In deze ver
gadering zal echter een der wethouders
moeten presideeren, vermits de burge
meester dan nog wel niet van zijn verlof
terug zal zijn.
Doch heden was ZijnEdel Achtbare pre
sent en mocht er in slagen den weg, voor
deze vergadering aangewezen op een ge
moedelijke manier af te leggen, hoewel
hij een enkele maal de zweep zachtkens
liet klappen. En de raadsleden waren dit
maal nog al volgzaam. Zelfs een enkel
opstekend zuchtje vermocht de oppervlak
te van het water niet te doen rimpelen.
Ook een jobstijding, waaronder wij ver
staan de mededeeling, dat de rekening
over 1932 sluit met een nadeelig saldo van
bijna 12 mille, bracht niet al te groote
ontsteltenis, hoewel wij dat de laatste ja
ren eigenlijk niet meer gewend zijn. Doch
nu blijkt alles mogelijk te zijn. Dit tekort
van 12 mille had nog f 1500 hooger kun
nen zijn, als het Burgerlijk Armbestuur
gevolg had willen geven aan een schrifte
lijken wenk van B. en W. om gezegd be
drag aan een der dokters-specialisten uit
te keeren, die dit bedrag volgens ge
zegd Armbestuur ten onrechte had ge
declareerd. De burgemeester 1 zich dien
schriftelijken wenk terecht niet herinne
rende kreeg op zijn vraag van het
raadslid, dat deze mededeeling deed, het
antwoord dat deze schriftelijke wenk tij
dens het burgemeesterloos tijdperk, van
B. en W. was uitgegaan, doch „gelukkig"
niet was' opgevolgd; waarop de Wethou
der Onderdijk later liet volgen, dat dit
woord „gelukkig" in den mond van be
doeld raadslid „misplaatst" was.
Of dit werkelijk zoo is? Is het niet „ge
lukkig", wanneer een sommetje van
f 1500 behouden blijft voor de niet al te
zeer gespekte gemeentekas? Zou het niet
„ongelukkig" zijn als zulk een bedrag ten
onrechte, volgens het bestuur in kwestie,
werd uitgegeven? En is het niet te laken,
wanneer het Dagelijksch Bestuur der ge
meente van zijn overwicht tracht gebruik
te maken, om een rekenplichtig Armbe
stuur er toe te brengen iets onverschul
digd te betalen? Misplaatst is dus de po
ging van een der beide Wethouders om te
trachten een dergelijke handeling goed te
praten.
Daar komt nog wat bij. De rekeningen
van meerbedoelden specialist beginnen
onrustbarend hoog te worden. Men hoore
slechts. Volgens de rekening van het
Burg. Armbestuur werd in 1928 voor
alle specialisten uitgegeven f794; voor
1930: f 893.25 plus een onbetaalde reke
ning van een specialist groot f 1100; voor
1932 f 3372.75 plus een betwiste reke
ning groot f 1500. In 1933 is weder een
rekening van één specialist ingekomen
over 1932 van een kleine f 3000, w.o. een
aantal rekeningen van particuliere pa
tiënten, die onbetaald bleven, waaruit de
medicus afleidt, dat de patiënten eigen
lijk onder de bedeelden van het B. A. moe
ten worden gebracht en deze instelling
dus hunne rekeningen moet betalen.
Dat is eene merkwaardige opvatting,
die, als zij geldend wordt verklaard, van
het Burg. Armbest. nog heel wat betalin
gen zal vergen. Wanneer immers deze
Harry lachte. „Hij staat nu eenmaal
boven mij op de lijst. Waarom zegt u dat
allemaal vader?"
„Omdat ik geloof, dat jij meer kans
maakt dan Tom. Ik hoop, dat ik mij ver
gis. Ik gun hem het seniorschap zoo van
harte, hij heeft niets gedaan om het te
verliezen".
„Als Harry het seniorschap zou aanne
men, waarmee hij Tom van zijn rechtma
tige plaats verdringt, zou ik me schamen
hem mijn broer te noemen", viel Ellen
met flikkerende oogen in de rede.
„Dat is het niet, Ellen. Jullie meisjes
begrijpt het zoo niet", gaf Harry ten ant
woord. „Als Pye Tom het seniorschap
onthoudt, doet hij het niet om mij boven
Channing te verheffen. Het is, omdat Lij
het Tom dan in geen geval wil geven.
Weiger ik het uit vriendschap voor Tom,
dan krijgt Yorke het. Maar al's u wenscht,
dat ik het niet zal aannemen, zal ik het
natuurlijk niet doen, vader. Ik heb het
heelemaal niet verwacht dus is het ook
geen tegenvaller voor me"
„Jou weigering zou Channing in geen
enkel opzicht van nut zijn", zei de heer
Huntley. „Ik zou ontstemd zijn geweest,
Harry, als je je door Yorke de loef had
laten afsteken. Maar ieder heeft zijn rech
ten. Ik herhaal slechts: handel als een
waar vriend tegenover Tom; mogelijk kom
opvatting algemeen wordt, en elke leve
rancier die geen betaling ontvangt, zijn
schuldenaar zal gaan beschouwen, als
iemand die van het Burg. Armbestuur
behoort te trekken, zal het gemeentelijk
subsidie dezer instelling wel eenige malen
moeten worden verhoogd. Er komt dan
heel wat werk voor Maatschappelijk
Hulpbetoon, als dit lichaam het Burg.
Armbestuur zal gaan vervangen.
Doch: alle gekheid op een stokje. Aan
al dit verantwoordelijk en voor de ge
meentekas fnuikend bedrijf moet onmid
dellijk een einde komen. Waarvoor is er
een controleerend gemeentegeneesheer?
Toch zeker niet om al de declaraties zijner
collega's zonder slag of stoot te fiattee-
ren? Het is in den Rand gezegd en het
wordt hier nog eens herhaald: Moeten al
die patiënten, die door de medische we
tenschap als „afgeloopen gevallen" wor
den beschouwd, aan wie niets meer te
doen is, steeds periodiek worden bezocht,
al beperkt zich dan de therapie tot het
vragen naar de nachtrust en moet voor al
die „ontmoetingen" steeds een zeker ho
norarium, zij het een klein, worden opge
schreven?
Waar moet het heen, als er hier van
geen controle meer sprake is? Het subsi
die der gemeente aan het Burg. Armbe
stuur heeft thans de f 150.000 per jaar
overschreden daarbij komt nog een jaar-
Iijksch tekort van ruim f50.000 aan het
Gasthuis, dat ook door de gemeente moet
worden gedekt. Waar moet dat geld van
daan komen? Als de 150 opcenten op de
personeele belasting eerlang op 200 worg
den gebracht, is men er nog lang niet.
Caveant consules! Dat het gemeentebe
stuur wake, of anders gaan we met volle
zeilen den zeeweg van Zaandam en Am
sterdam op. En zal dan het Middelburg-
sche vijftal socialistische raadsleden even
recalcitrant zijn, als1 hun collega's in die
gemeenten?
Vriendschappelijk groetend, t.t.,
METELLUS.
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectle
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES HULST
Een ongeluk iu een klein
hoekje. Woensdag reed te Oegstgeest
een vrachtauto beladen met steenen. Op
de hoogte van de R.-K. Kerk viel een
der steenen eraf en kwam op een der
wielbanden terecht met het gevolg, dat
de steen over een afstand van ongeveer
acht meter werd weggeslingerd en den
woonwagen bewoner L. trof. Deze werd
in bewusteloozen toestand naar het zie
kenhuis te Leiden overgebracht, waar
hij aan de gevolgen is overleden.
Inbraak in een hutje op de
hei. De in een hutje op de Buurser-
heide onder de gemeente Haaksbergen in
groote eenzaamheid wonende W., die
men eenige maanden geleden ook reads
van zijn spaarduitjes beroofde, doch toen,
dank zij de activiteit van de politie we
der in het bezit van de hem ontroofde
geldsom 'kwam, is deze week weer tot
slachtoffer gemaakt. Zoowel Maandag als
Dinsdag jJ. is er bij hem 'geld gestolen.
De rijks- en de gemeenteveldwachter be
gonnen aanstonds na aangifte van den
diefstal het onderzoek en hebben aange
houden den 19-jarigen kruideniersbedien
de H. uit Lonnekar, tegen wien zware
vermoedens waren gerezen.
De aangehoudene heeft tenslotte be
kend den diefstal te hebben gepleegd.
Een bedrag van circa f 16 is nog op hem
bevonden. Hoeveel geld de oude man
'kwijt is geraakt, weet deze niet te zeggen.
ik straks nog even bij jullie op school"
„U vaderl Waarom?"
„Dat is mijn zaak", lachte de heer
Huntley. Het is al tien over half tien,
Harry.
Harry holde de gang in, greep zijn
schoon koorhemd, dat daar voor hem ge
reed lag, nam zijn pet van den kapstok
en wilde weggaan, toen hij door Ellen
werd tegengehouden.
„Harry, het is schandelijk zooals Tom
behandeld wordt. En zijn broer Hamish
is bovendien nog onschuldig ook".
„Hamish", viel Harry haar met een
hreede grijns in de rede. „Waar 'het hart
vol van is.
De jonge dame kreeg een vuurroode
kleur. „Je weet, dat ik Arthur wilde zeg-
genl Maar het is een schreeuwend schan
daal jegens Tom. Hoe je het ook beschouwt
hij heeft in ieder geval niets gedaan om
zijn rechten te verspelen. Als je er iets
aan kunt doen om hem het seniorschap
te bezorgen in plaats van je zelf, wees dan
een kerel en doe het. God ziet alle dingen".
„Ik kom vast en zeker te laat!" ant
woordde Harry ongeduldig. En weg hol
de hij door regen en modder, zonder een
oogenblik vaart te minderen eer hij de
school bereikt had.
Hij hing zijn muts op, gooide zijn koor
hemd over een bank en liep met uitgesto-
"Veertig varkens omgeko
men. Gistermorgen is brand uitgebroken
iu de boerderij vau den heer van H. 'te
Berlicum. Het vuur greep zoo snel om
zich heen, 'dat van den inboedel niets
kon worden gered, terwijl veertig varkens
in de vlammen omkwamen.
Rumoerige enongewensch-
te ontvangst. Zooals men zich zal
herinneren, is h^et '•ommunistisch ge
meenteraadslid van Rotterdam de heer
W. H. Reuderink ©enigen tijd geleden
door het Haagsche Gerechtshof tot 5
dagen hechtenis veroordeeld wegens op
ruiing.
De heer Reuderink heeft zijn straf
uitgezeten ,en zou gistermorgen vrijge
laten worden. Hoewel hij zijn partijgenoo
ten verzacht had, hem niet op te wach
ten, waren er tegen half elf toch onge
veer honderd menschen voor het ge
rechtsgebouw aan den Noordsingel aan
wezig, die den Heer Reuderink met den
roep „Rood Front" ontvingen.
Toen de heer Reuderink daarna den
Noordsingel afliep in de richting van
de Zomerhof straat, vormde zich achter
hem een stoet, die zich nog al luid
ruchtig gedroeg.
Een inspecteur van politie, die met
enkele agenten aanwezig was, adviseerde
daarop den heer Reuderink om met de
tram naar huis te gaan. Deze weigerde
dit echter en daar zijn volgelingen ach
ter hem bleven loopen onder het ge
schreeuw van communistische strijdkre
ten, zag de politie zich genoodzaakt, in
te grijpen. Zij voerde een paar charges
uit, waarbij enkele rake klappen met de
gummistok vielen en het grootste deel
van des heeren Reuderink's gevolg was
dan ook al spoedig verdwenen.
r Werkloozen geschorst.
Dézer dagen zijn 33 werklooze Zaandam-
sche arbeiders, te werk gesteld bij de
werkverschaffing aan de Schipbeek, on
der Almelo, geschorst tot 28 Augustus, op
grond van het feit, dat zij1 voor de tweede
maal in plaats van om half zeven, om
half acht op het terrein der werkver
schaffing arriveerden. De arbeiders ver
klaarden te hunner verontschuldiging, dat
de zware regenval hen verhinderd had
op tijd aanwezig te zijn. De Ned. Heide
maatschappij echter stelt zich op bet
standpunt, dat de arbeiders ook bij on
gunstige weersgesteldheid op tijd aanwe
zig moeten zijn, aangezien er voldoende
schuilplaatsen op het terrein zijn, waar de
arbeiders zich gedurende het slechte weer
kunnen ophouden. De geschorste arbei
ders zijn bereids te Zaandam gearriveerd
en mogen gedurende hun schorsingster
mijn slechts in natüra worden gesteund.
De directeur der Arbeidsbeurs te Zaan
dam stelt ter bevoegder plaatse een on
derzoek in.
De nötfd in W e s t-F r i! e s-
la n d I Er heerscht groote nood in West-
Friesland.
De tuinders storten hun aardappelen op
de „kerkhoven". Burgemeesters moeten
de organisaties manen zich van nood-
betoogingen te onthouden. Dagelijks wor
den smeekgesohriften naar de Regeering
gezonden. Grootebroek is een der dorpen
die het allerergste getroffen zijn.
En te Grootebroek bouwt men.de
kermisöp.
Het voorbeeld van Bovenkarspel, waar
in verband met den hevigen nood de ker
mis is afgeschaft, is door de andere
Streekdorpen niet gevolgd.
Vergiftiging te Barneveld.
Te Barneveld heeft zich een ernstig ver-
giftigingsgeval voorgedaan. Het echtpaar
H. D. heeft door de warmte bedorven
voedsel gebruikt. Dé 56-jarige heer D'. is
dientengevolge overleden. Dó vrouw is
herstellende.
WAT ZAL HET LOT ZIJN VAN ONS
TE VEEL AAN RUNDVEE?
Zooals men weet, is in ons land de
veestapel allengs veel te groot geworden
en worden er sinds geruimen tijd pogingen
aangewend om het surplus^ dat in de
honderdduizenden loopt, te spuien. Er
zijn reeds stappen gedaan om de koeien
aan Rusland te verkoopen, doCh de Rus
sen hebben niet zoodanige voorwaarden
kunnen aanbieden, dat hun offerten voor
ons aantrekkelijkheid hadden.
Gemeld wordt, dat de Nederlandsche
regeering van plan zou zijn, een groot ge-
ken hand recht op Tom Channing af, die
als senior juist de lijst opensloeg. „Geluk,
oude jongen!" riep hij' met zijn heldere
stem, die door het ruime vertrek weer
klonk. „Ik hoop, dat ik je nog heel wat
keertjes zoo in functie mag zien".
„Dank je, Huntley", antwoordde Tom.
En hij ging voort de namen af te lezen,
ofschoon zijn wangen gloeiden bij het hoo
ien van het afkeurend gesis, dat uit ver
schillende kanten van het lokaal opsteeg.
Toen de namen afgelezen waren, trok
ken de jongens hun koorhemd aan en
stelden Zich in rij en gelid om naar de
kerk te gaan. Tom. had juist het teeken
gegeven om af te marcheeren, toen Pierce
senior het in zijn hoofd haalde van zijn
plaats te loopen.
„Halt!" riep Channing. „Pierce senior,
ga naar je plaats".
„Ik denk er niet aan", antwoordde hij.
„Wat verbeeld je je wel", voegde hij er met
een spottenden lach aan toe. „We zijn voor
een dag eens zonder senior".
„Naar je plaats", donderde Tom, wit
van kwaadheid. „Op het oogenblik ben
ik senior, Wat er straks ook mag gebeu
ren, en ik wil gehoorzaamd worden. Ga
naar je plaats".
Er was iets in Toms oogen, in Toms
toon, dat Pierce ontzag inboezemde en
schaapachtig ging hij naar zijn eigen
deelte ran den Nederlandsch en veestapel
te laten afdaent—j-l on vol uomea Loe-. -e
doen verwerken. Bij do blikfabriekon hier
te lande zouden enorme bestellingen zijn
gedaan.
In kringen, waar men met den toe
stand van het vleeschconservenbedrijf op
de hoogte kan zijn, hebben de desbetref
fende geruchten sterk de aandacht getrok
ken en men verbaast er zich daar over,
hoe de Nederlandsche regeering tot een
dergelijken maatregel haar toevlucht zou
kunnen nemen. De allerbeste Zuid-Ameri-
kaansohe corned beef, aldus verzekerde
men daar, kost hier te lande, geleverd in
kisten, inhoudende 12 blikken van 6 Ame-
rikaansche ponden, f 8.50 tot f 10 per
kist. Zoo'n kist bevat dus 72 Amerikaan-
sche ponden vleesch, wat ovoreenkomt
met ongeveer 33 K.G. Nu zou een kist van
gelijken inhoud Nederlandsch vleesch, al
leen uit hoofde van de door de regeering
aan de fabrikanten vergoede kosten van
bereiding, alsmede voor de vervaardiging
van de blikken en van de kist zelf uitko
men op nagenoeg f 12. Het zou bovendien
betee'kenen, dat alleen fabricage en ver
pakking van het Nederlandsch product
nog meer zouden kosten dan een heele
kist van het Zuid-Amerikaansche corned
heef. Summa summarum zou dus de Ne
derlandsche regeering voor hel vleesch
in het geheel niets ontvangen; zij zou op
elke kist zelfs nog enkele guldens toe-
leggen.
De eenigen, die er, afgescheiden van de
blikfabrikanten en de emballagefabrieken
beter van zouden worden, zijn de vleesch-
warenf abrikanten.
Of evenwel de Nederlandsche boeren
stand en de Nederlandsche bevolking in
haar geheel bij dergelijke maatregelen ge
baat kunnen zijn, lijkt wel zeer de vraag.
Heel ernstig moet de vraag onder de
oogen gezien, of er geen andere oplossin
gen zijn om 'het teveel aan rundvee kwijt
te raken. Want behalvo het geweldige ver
lies, waarmee deze transactie gepaard!
moet gaan is er nog de omstandigheid,
dat men bezwaarlijk tot redelijken prijs
afzet van deze corned beef zal vinden.
Het grootste gedeelte van de productie
zou bij gebrek aan voldoenden afzet, ver
nietigd moeten worden.
I DOOS 20 CT-TUBE 55 EN 60 CT. I
Da pluk van de roode bessen.
De rijkstuinbouwconsulent schrijft in
het „Zeeuwsch Landbouwblad":
De hoeveelheid roode bessen, die wordt
aangevoerd, is afnemende. D'e zeer warme
weersgesteldheid heeft dit product ernstig
beschadigd.
Dé belangstelling van de zijde van den
handel is echter toenemende, waardoor
de prijs wat omhoog is gegaan,
en aan het einde van de vorige week steeg
tot bijna 6 cent, om deze week bijna 7 cent
te zijn. Hoewel dit belangrijk meer is dan
tijdens de volle pluk werd besteed, blijft
deze prijs toch nog beneden den kostprijs
ook al wordt deze nog zoo zuinig bere
kend. Dö voor roode bessen gemaakte
middenprijs is dan ook zeer slecht ge
weest en heeft zich bewogen rond de afle-
veringskosten en het finantieele resultaat
van deze teelt is nog slechter geweest dan
voor de kruisbessen, althans wat het
hoofdproduct in Zeeland de Duitsche
Zure betreft.
De aflevering van de Fay's Prolific is
'wat gunstiger geweest.
Steeds duidelijker teekent zich ook op
dit gebied af, dat men meer aangewezen
is op de binnenlandsche markt en door de
fabrieken geen hooge prijzen meer wor
den besteed ook al is er behoefte aan het
product.
Interessante Regeeringspub)icatie9.
Het verslag van den landbouw vermeldt
omtrent de eieren, dat in 1931 de uitvoer
nog gestegen is, en jammer genoeg, dat
over 1933 deze cijfers geheel anders zul
len luiden. Hoewel de uitvoer in 1931 in
plaats terug. Channing zou wel een flink
senior blijken. Zwijgend gingen de jon
gens naar de kerk.
De deken was tegenwoordig; ook drie
kanunniken Dr Burrows, de onderde
ken, Dr Gardner en mijnheer Mence.
Hoewel Gaunt het schoolleven vaarwel
had gezegd, had de nieuwsgierigheid hem
dien dag toch weer naar de kelk gedreven.
„Ik hoop, dat je je plaats zult behouden,
Óhanning", fluisterde hij Tom toe, toen
deze voorbijging.
Toen om elf uur de dienst voorbij1 was,
gingen de jongens naar de school terug,
waar het examen, dat eens in de drie jaar
plaats had, zou worden afgenomen. De
deken was over het algemeen zeer tevreden
en zeide dat ook.
Toen het examen voorbij was, wendde
mijnbeer Pye zich tot de jongens.
„Jongens, over de lof, die de deken jullie
toezwaait, verheug ik me nog meer dan
jullie. Het is niet noodig dat ik nog iets
toevoeg aan de woorden, door den deken
tot jullie gesproken, wat betreft jullie toe
komstig gedrag en vorderingen. Ik kan
slechts met hem hopen, dat we steeds even
tevreden over jullie kunnen zijn als he
den".
