DE ZEEUW
tweede blad.
Uit de Provincie
rsi
ipeertenten
uur;
andriessen,
Middelburg.
algemeene ned. christelijke
ambtenaarsbond.
feuilleton.
pü„ u°r/d was- »Je hebt Vrijdagmiddag
en brief op de lessenaar van Jenkins
Uit den Goeschen Raad.
iet MeUJe als
R G G. Er zal
landeling dan op
gelet. br. no. 30
|1JL. Souburg.
>n prijs.
REEDE, Waarde
HUIS
falcheren) gemeub.
jlngenenz.BUIJS
21, Vllssingen.
OOP:
ite lVlassey-Harrls
■Zelfbinder.
R U S E, Seroos-
OOP:
WONING
(baar.
lAM, Timmerman,
Island.
|rull een
f AARS
I], SCHOUT Gz.,
Ukte S MYTH'S
NE en 8 stuks
>TOREN.
)RDSE, Seroos-
•S 20 ct. p. p.
p. p. NIEUWE
(uk 5 ct.
!EN GOES
loOP:
als nieuw, nieu
wen, Hor en meer.
Steenhoven bij
|>f in ruil:
O N N Y S.
k, Veerscheweg te
lOOP:
KOOLRAAP-
1TTEN,
Telef. 8ij, Krab-
Middelburg
VOETBALVELD.
prijsopgaaf, lig-
I te zenden o. 1. P,
UX te Middelburg.
feestdagen: Mooie
ct., 3 p. Rollade
envL 4 1, Kalfs-
C. FREDERIKS,
ielburg.
ibouwersl
voor
lAAÏER
Jringmachine W.
Imuiden.
lenteniershuis met
looie bloemen- en
vruchtb. Pr. gel.
St.-Laurens. Inl.
Is, Middelburg.
|VRAAGD
(nieuwe bouwing.
Tjave van rente en
tfo, 95, aan Boek-
jliddelburg.
Pr. Vaarzenvl.
p. p. Versch m-
|50, Vet Spek 35-40
lladr. 50 ct. a. P-
Je, Tel. 21, M'burg
Zomerhuisjes te
J v. Koudekerke. 3
|waterl. 6 sip. p'-
|s. cornelisse,
[Middelburg.
plaatsgebrek:
JtIJWIEL 7-50
IJWIEL 8-—
RIJWIEL 7-—
jgte M 88, M'burg-
v. Rundvl., Vette
r ct. p. P. Vette
lp. Dik Vet Spek.
Tcurr. pr. Varkei»-
Irraad strekt: Ge-
fct. p. K.G. 5 K.G.
japenvleesch voor
fj. HOZEE, Been-
]78, Middelburg.
25 ct., Leeuw-
rik., Lathyrus 40
p. 100. 10 versch.
Begonia's 2 ct.
KER, 't Zand. A.s-
jprtstraat.
Mager Spek 50,
>n 60, Gehakt en
V Kilo. 2 P. R«»-
13 p. Rollade 90 et.
kkstr., Middelburg
VAN
DINSDAG 30 MEI 1933, Nr 203.
Jaarvergadering
te Middelburg en Vlissingen.
Heden en morgen staan Middelburg en
Vlissingen in het teeken van de Bonds
vergadering van den Algemeenen Nederi.
Christelijken Ambtenaarsbond. Reeds gis
teravond kwamen de afgevaardigden uit
het Noorden hier aan en de middagtreinen
brachten tal van afgevaardigden en be
zoekers uit het Gentrum en Zuiden van
het land aan.
Na de lunch in „St Joris" te hebben
gebruikt, werd de eerste vergadering in
°De Vergenoeging" te half twee door den
voorzitter, den heer A. van D r i e 1, geo
pend met het lezen van Haggai 1 en een
hartelijk woord van welkom aan de tal
rijk opgekomen afgevaardigden naar de
hoofdstad van Zeeland.
Aan de daarna uitgesproken openings
rede ontleenen wij het volgende.
Spr. begon met te herinneren aan de
crisis, waarin wij leven en die wij hebben
te zien als een oordeel Gods over de we
reld.
Met aangrijpenden ernst komt in deze
crisis het woord van den profeet tot ons:
„Gij ziet om naar veel, maar ziet, gij be
komt weinig; en als gij het in huis ge
bracht hebt, zoo blaas Ik daarin. Waar
om dat? spreekt de Heere der heirscha-
ren. Om Mijns huizes wille, hetwelk woest
is en dat gij loopt elk voor zijn eigen
huis".
Het is onze gemeenschappelijke zonde,
die alle verhoudingen verwoest, den vrede
verstoort en ons geheele leven demorali
seert.
Daarom is het noodig het oog te richten
op Christus, Die, door de grootste van
alle crises heen, deze wereld zal verlos
sen.
Sprekende over de roeping der ambte
naren, wees Spr. er op, dat de ambtenaar
in de eerste plaats geroepen is, het gezag
hoog te houden.
Zij, die in dienst der overheid treden,
moeten beseffen, dat zij de taak der over
heid helpen uitvoeren en een vertrou
wenspositie innemen, en dat daarmede
onvereenigbaar is een gezindheid, die
daarwerkelijk verzet tegen de gestelde
machten als 'n oirbaar middel aanvaardt,
De regeering moet bij de volvoering van
haar taak kunnen rekenen op haar amb
tenaren. Onze democratische regeerings-
vorm, onze constitutioneele rechten wor
den het best behartigd en het algemeen
welzijn van ons volk wordt het best be
vorderd door het wettig gezag te steunen.
Niet „een" gezag, zooals door de sociaal
democraten als vijgeblad voor hun dub
belzinnige houding wordt opgemerkt, doch
„het" gezag.
De Christelijke vakbeweging is politiek-
neutraal. Zij heeft onder elke regeerings-
vorm een taak, namelijk de behartiging
der economische belangen harer leden.
Maar ten aanzien van het door God inge
stelde gezag kan zij niet neutraal zijn. Zij
eerbiedigt het gezag.
De Christen-ambtenaar weet, dat de
overheid regeert bij de gratie Gods. En
al zal hij als staatsburger niet alle maat
regelen van de regeering toejuichen, hij
zal slechts langs legalen weg trachten zijn
invloed op de overheid aan te wenden,
doch nimmer langs revolutionairen weg.
Daarom geen slaafsche onderwerping
zooals de modernen beweren, doch als
vrije arbeiders, wier hoogste vrijheid be
staat in de gebondenheid aan Gods Woord
wordt ons in datzelfde Woord den weg
gewezen om ook als onderdaan en werk
nemer sociale gerechtigheid te oefenen.
Sociale gerechtigheid is een geestelijk
goed! Daarom mag onze macht alleen ge
steld worden in dienst van het recht
en niet, gelijk bij modernen en neutralen,
te zoeken het eenzijdig belang.
Zeker, dat recht te betrachten is moei-
lijk en heaft, gelijk Minister Donnés het
in 1929 op de jaarvergadering van het
C. N. V. uitdrukte, een dubbele zijde:
„aanspraak en verplichting". En die laat
ste zijde eischt zelftucht, zelfverlooche
ning, een erkennen van anderer rechtma
tig belang, een ondergeschikt maken van
eigen belang.
Als de regeering ons pijnlijk treft door
de maatregelen bij 't rijksopvoedingswezen
vindt men ons in het ministerieele kabi
net om te getuigen tegen sociaal onrecht
en zagen wij ons gesteund door de ge
heele Christelijke vakbeweging. Moge het
straks blijken, dat ons optreden, na het
in uitzicht gestelde objectieve onderzoek
naar de waarde der werkzaamheden en
de juistheid van de titulatuur, succes ge
had heeft.
Verliest echter de Christen-ambtenaar
den strijd, dan geeft bij, zij 't onder veel
aanvechting, zijn zaak over aan Hem,
Die recht zal doen.
Spr. wees er vervolgens op, dat de toe
stand, ook de financieele toestand van
ons land steeds ongunstiger wordt. Tel
kens worden de lichtpunten, die merk
baar waren, weer verduisterd.
Ook de ambtenaren ontkomen niet aan
den ongunst der tijden. Ook zij moeten
een deel van hun inkomen offeren. Het
rijk, de provinciën, de gemeenten, ook
andere publiekrechtelijke lichamen moe
ten bijna zonder uitzondering maatrege
len nemen tot verlaging der salarissen.
Onze bond nam het standpunt in, dat
niet bij voorbaat elke verlaging moest af
gewezen worden. Niet in het negatieve ligt
de kracht der vakbeweging. Doch dit be-
teekent niet, dat wij e 1 k voorstel tot sala
risverlaging bij voorbaat aanvaarden. Er
moet behoorlijk overleg plaats vinden en
ruimte gelaten om elk voorstel te bezien
in het raam der omstandigheden. Op
grond daarvan konden en mochten wij in
gevallen, waar het peil der salarieering
reeds veel te laag was, ons niet vereeni
gen met een voorstel tot salarisverminde
ring.
Het heeft goed gedaan te bemerken,
dat de houding van onzen bond ten aan
zien van salariskortingen door onze leden
volkomen wordt gedeeld, en dat ook in
deze het hoofdbestuur het vertrouwen van
onze leden heeft.
Voor ons, aldus Spr., is er geen reden
tot pessimisme ondanks de verwarring
waarin wij verkeeren.
Jezus is nedergedaald in onze armoede
en schande. Hij is de Genadebron, ook
voor ons gemeenschapsleven. Laten wij
dan als Christelijk overheidspersoneel on
ze rijke voorrechten, geestelijk en materi
eel, zien. God is het, Die Zijn Woord
bevestigt en ons toeroept: „Die in Mijne
wegen wandelt zal Ik mijn heil doen aan
schouwen",
j Dit geeft moed om ondanks de crisis
gemoedigd voort te gaan. Als wij ons ver
trouwen stellen op God, dan zulten wij
op vasten grond voortgaan te bouwen en
te bewaren. Dan steken wij als Christe
lijken ambtenaarsbond weer getuigend de
banier omhoog, ook voor het arbeidster
rein, met het: „De Heere regeert".
De vergadering duurt voort.
De congressisten worden te half vijf
officieel door het Gemeentebestuur te Mid
delburg ontvangen, waarna de gemeen
schappelijke" maaltijd te Vlissingen in
„Brittannia" zal worden gehouden.
Vrij naar het Engelsch.
58)
„Ik wilde, dat je niet overal een grap
van maakte", riep Arthur uit, die werke-
H=8?vSfen weet wel> dien middag,
9 9r van door ging en iy °P bet
Wmo ij Z°^ passen. terwijl ik het orgel
espeeMe? Er zat tweehonderd gulden in.
kdjet is er op de een of andere
geneimzmmge manier uit verdwenen."
anush trok de wenkbrauwen op.
..wat kan Galloway anders verwachten,
stuurt?" bedragen per brief ver-
,,Ja, maar het moet er uitgenomen
zest «vn* £ef het kantoor verliet,
wgt Galloway. Hij heeft de lakken van
heeft ,-en cachet voorzien en de brief
ongeschonden lSi°?d bereikt met
dat h L lokken, een zeker bewijs,
verzegelen?"4 niet uit*ehaald is ua
ha'ald?"1»wie £eeft het er dar* uitge-
aaaw? vroeg Hamish.
HET NIEUWE KABINET.
DeNederlander richt, na een be
tuiging van hulde tot het gaande, een
woord van welkom tot 't nieuwe kabinet.
„Of wij geen critiek hebben op zijne
samenstelling, of wij sommige dingen niet
een weinig anders zouden wenschen?
Ongetwijfeld!
Waarom, gezien de uiteindelijke sa
menstelling van het kabinet, geen zuiver
parlementair ministerie gevormd kon
worden, in nauwer samenwerking en in
sterker verband met de pas-gekozen
volksvertegenwoordiging, bleef naar ons
oordeel onhelder.
Volgens het rapport van 17 Febr. 1933
aan de Koningin over de noodzakelijk
heid der Kamerontbinding, was de ver
vroegde vorming van een parlementair
kabinet het hoofddoel der uitgeschreven
Kamerverkiezing.
Naar een parlementair kabinet strekt
„Dat is nu juist de vraag. Voor zoover
ik weet, is er niemand in de nabijheid
van dien brief geweest, behalve jij en ik.
Yorke was weg, Jenkins was weg, Gallo
way was weg. Hij beweert, dat er nie
mand op kantoor moet zijn geweest, ter
wijl jij er zat."
„Kind noch kraai", antwoordde Ha
mish.
„Weet je het zeker, Hamish?"
„Absoluut, tenzij ik ongemerkt in slaap
ben gevallen. En dat zou heelemaal niet
zoo onmogelijk zijn in dat duffe kantoor,
tusschen stoffige paperassen, waar ik
niets te doen had."
„Hamish, kun je nu niet eens voor één
maal ernstig zijn? Het is een ernstige
kwestie".
„De heer Martin Pope wenscht u te
spreken, mijnheer", zei een klerk, het ge
sprek onderbrekend. Martin Pope's ge
laat verscheen ook al in de deuropening
over den schouder van den klerk heen.
Het was rood en hij scheen groote haast
te hebben.
„Hamish, hij heeft een brief ontvan
gen en vertrekt met den trein van half
twaalf", zei hij opgewonden. „Je moet
een, twee, drie na.ar hot station om i"»
eer laatste woordje met hem te wisse
len. Je zult hem nauwelijks meer treffen
als je niet heel hard holt".
H&miah sprong op, even opgewonden
ons hart zich nog steeds uit. Geen. Staats
bestel biedt immers zoo sterken waar
borg voor de eenheid tusschen regeering
en volk als de zuivere toepassing van het
parlementaire stelsel.
Er rijst ook overigens bij ons nog wel
een enkele vraag.
Maar dit alles neemt niet weg, dat wij
het nieuwe kabinet van harte welkom
heeten. Het is een stel bekwame, moedige
voor het meerendeel ook zeer ervaren
mannen.
De vrees, welke ons een oogenblik aan
greep, dat het extra-parlementair kabinet
zich in reactionaire, autocratische rich
ting zou oriënteeren is beschaamd. Wij
zijn daarvoor oprecht dankbaar. Met
stuurlui als Slotemaker de Bruïne, De
Graeff, Van Schaik en Verschuur, zeilt
geen fregat in anti-democratische rich
ting.
HET RIJN—SCHELDE-VRAAGSTUK.
Vergadering van het Kanalen-Comité.
Gisteren heeft 't Kanaal-comité 's-Iler-
togenbosch aldaar een vergadering gehou
den, waartoe alle Brabantsche Kanaal-
comité's, de leden der Provinciale Staten
en belangstellenden in het Nederlandsch-
Belgisch verkeersvraagstuk genoodigd wa
ren.
Aan de vergadering ging een officieele
ontvangst ten stadhuize vooraf. In een
toespraak wees burgemeester Mr F. J.
van L a n s c 'h 01 er op, dat de kanalen-
kwestie met frisschen moed moet worden
aangepakt. Henry Ford heeft onlangs ge
zegd tot de Nederlanders: Dempt uw wa
terwegen en bouwt er autowegen van. Ford
beging hier een domheid en begrijpt niets
van onze Rijnpolitiek. Wat voor den Rijn
geldt geldt ook voor Maas en Schelde, onze
natuurlijke handelswegen.
D r s. Blom, burgemeester van Bergen
op Zoom en voorzitter der Brabantsche
kanaalcomité's, verheugde zich over zoo
veel sympathie die ondervonden wordt en
die aansporen zal om moedig voorwaarts
te gaan. Het einddoel is: een zeehaven op
Brabants Westwal.
Daarna begaf het gezelschap zich naar
den Raadskelder. De Kamer van Koop
handel voor 's Hertogenbosch e.o bo 1
het gezelschap een Brabantsche koffietafel
aan. Deze werd gepresideerd door den
heer Jos Mijring, voorzitter van het
Bossche Kanaalcomité, die speciaal ver
welkomde de sprekers Jhr Mr B. C. de
Savornin Lohman, Ir E. van Konijnen
burg en Mr Walter Baars.
Het Bossche Kanalencomité voelt zich
gelukkig 'thans dit gezelschap in I)en
Bosch te mogen ontvangen, nu juist de
heer Golijn minister-president is gewor
den. Spr. hoopte dat deze bijeenkomst een
prikkel moge zijn tot spoedige oplossing
van het Rijn-Sohelde-vraagstuk.
Mr Walter Baars, daarna het
woord voerend, stelde de vraag hoe we er
met het nieuwe ministerie ten aanzien van
de Rijn-Schelde-kwestie voorstaan. Het
gevaar is nog niet weg, al is er ook reeds
een groot gevaar afgewend. 'Gelukkig is er
gevormd een nationaal front en is er een
lijn uitgestippeld, waarlangs we weten wat
we willen: de nationale welvaartspolitiek.
In 'het verder verloop zijner rede heeft
spr. de bekende stelling van België en zijn
verlangens onhoudbaar genoemd. Spr. zal
nooit kunnen aanvaarden de verkeerde af-
leidingspolitiek ten behoeve van Antwer
pen.
Ir van Konijnenburg besprak
daarna de technische zijde van het vraag
stuk en de geheele geschiedenis er van,
waarna Jhr Prof. Mr B. C. de S a -
vorninLohman sprak over de saam-
hoorigheid van Nederland boven p" be
neden den Moerdijk. Daarna komend lot
bet nieuwe kabinet en de onderhandelin
gen met België, zeide spr. dat het program
van het kabinet-Colijn nog niet bekend is,
maar de waarschijnlijkheid is groot, dat
de nieuwe regeering niet een politiek zal
volgen die een herhaling zou opleveren
van wat zich in het najaar van 1931 en
het voorjaar van 1932 afspeelde. De tegen
woordige minister-president immers heeft
tijdens de verkiezingen herhaaldelijk ver
klaard, dat een nieuwe overeenkomst met
België de instemming zal moeten hebben
van het grootste deel van het Nederland-
sehe volk.
Uitvoerig gaf spr. dan aan wat het doel
is van het nationaal front: geen verdrag
als zijn vriend. Hij sloot zijn lessenaar,
greep zijn hoed en wilde het kantoor ver
laten, toen Arthur, voor wien die woorden
'n raadsel waren, hem bij den arm greep.
„Hamish, is er iemand binnen ge
weest? Mijnheer Galloway heeft me spe
ciaal hierheen gestuurd om het je te vra
gen!"
„Neen, niemand. Dan had ik het je
toch allang verteld. Pas op, Arthur, ik
heb razende haast. Ga mee, Pope".
Arthur ging naar zijn eigen kantoor
terug. Mijnheer Galloway was er. Roland
Yorke was uit. Maar Jenkins, die geheel
en al vervuld was van de ongelukkige
kwestie, keek Arthur aan, zijn oogen vra
gend, wat zijn lippen nauwelijks durfden
uitspreken.
„Mijn broer zegt, dat er hier niemand
geweest is, terwijl ik weg was. Het is heel
vreemd.
„Als ik dien val van de orgeltrap al
een oogenblik als een ongeluk zou hebben
beschouwd, bewijst dit wel het tegendeel",
zei Jenkins. „Werkelijk mijnheer, het is
een geluk, een zegen van den h^mel ge
weest, me juist in dien tijd uit het kan
toor verwijderd te houden".
„Wat bedoel jo, Jerkins?"
,.ee kunt nooit weten, mijnheer Chan-
ning, mijnheer Galloway had mij kun
nen verdenken. Het is voor de eerste maal
dat we iets missen in al die jaren dat ik
buiten de grenzen van het memorandum
van 1929.
Zoolang België vasthoudt aan onaan
nemelijke eischen leidt nationale politiek i
ten aanzien van de Rijn-Schelde-verbin-
ding onvermijdelijk tot verlenging van bet
bestand tusschen beide landen.
Is binnen die grenzen geen overeen
komst mogelijk, dan neme Nederland een
zijdig de zaak ter hand. Is een internatio
nale oplossing voorshands onmogelijk, dan
behooren buiten elk verdrag om, binnen
bet kader van het genoemde memoran
dum, die werken te worden ondernomen,
die in het Nederlandsch en in het bijzon
der in het Brabantsch belang noodig zijn.
Nederland is daartoe volkomen bevoegd.
Evenmin als voor den aanleg van het
Julianakanaal en voor het graven van het
kanaal door het Bossche Veld heeft Ne
derland België's toestemming noodig om
bet Kreekrak, dat het in de 60-er jaren
zonder permissie van België afsloot, te
heropenen en een open zeeboezem van de
Wester-Schelde tot Bergen op Zoom aan
te leggen. Op eigen kosten natuurlijk. Zelfs
verdient dit aanbeveling, indien conven
tioneel een dergelijk plan kon worden over
eengekomen; want medebetaling in de kos
ten heeft wellicht op den duur medezeg
genschap van België in haar gevolg en wij
wenschen baas te blijven in eigen huis.
■Spr. wees nog eens op de vele voor
deden van dit plan.
Verder betoogde spr.: geen verdrag op
ondeugdelijken grondslag, maar ook geen
maatregelen, waardoor een goede oplos
sing zou worden tegengewerkt, waarbij hij
denkt aan de verbreeding van het Hans-
weert-kanaal door Zuid-Beveland over de
geheele lengte. Een verbreeding over de
geheele linie zou beteekenen het wegwer
pen van een troef, die bij dë onderhan
delingen groote waarde kan hebben.
Eigenaardig is het gegaan met de over
eenkomst tusschen Goes en de gemeenten
in het Oostelijk deel van Zuid-Beveland
betreffende de gaslevering. Lang is de
commissie voor regionale gasvoorziening
aan het werk geweest om de partijen tot
elkaar te brengen, maar het eind is dan
toch geweest, dat er een regeling tot stand
kon worden gebracht, volgens welke Goes
aan bedoelde gemeenten voortaan gas zal
leveren en dus de gasfabriek Oosteinde
kan worden gesloten. De Goesche gasfa
briek wordt zoo bij stukjes, en beetjes een
grootbedrijf, dat een belangrijk deel van
Zuid-Beveland van gas voorziet. Alleen
te Ierseke heeft men nu nog een eigen
gasfabriekje.
Enkele jaren geleden kwam vanuit
Oostelijk Zuid-Beveland het idee, om de
Goesche gasfabriek zoo ongeveer gemeen
schappelijk eigendom te maken en een
soort belangengemeenschap te stichten.
Wijselijk wilde Goes daar toen niet van
weten. Maar wat er n u precies overeen
gekomen is, mag blijkbaar niet bekend
worden.
„We behandelen de overeenkomst in het
openbaar", verzekerde de burgemeester
bij het begin der Raadsvergadering van
Vrijdag. En zeker, officieel is dat ook ge
schied. Maar om na een geheime Raads
zitting van een paar uur het maken van
enkele opmerkingen van twee Raadsleden
die een paar minuten in beslag namen,
een openbare behandeling te noe
men, is toch wel wat veel gevergd.
De inhoud der overeenkomst is zorg
vuldig aan de pers onthouden. De be
spreking is in het geheim geschied. En
zoo is wederom een belangrijke zaak, die
toch wel een bijzonder publiek karakter
draagt, in de bekende geheimzinnige sfeer
die aan het Goesche gemeentebestuur
eigen is, gehouden.
Laat ons hopen, dat deze uitbreiding
van gebied voor onze gasfabriek ook
eenige vermeerdering van winst betee
ken tl
Een minder prettig aandoend besluit
was, dat tot verhooging van de opcenten
op de fondsbelasting van 80 tot 100. Voor
waar geen kleinigheid. Daarmee is Goes
komen te behooren tot de groep beruchte
gemeenten, die den zwaarsten belasting
druk hebben (100 opcenten en plaatsing
in de derde klas) en behoeft het voor
Middelburg en Vlissingen straks niet meer
uit den weg te gaan. We hebben nog maar
hier geweest ben; en_
„Onzin!" vier Arthur hem in de rede.
„Je kunt net zoo goed vreezen, dat mijn
heer Galloway Yorke of mij zou verden
ken".
„Neen mijnheer, met mijnheer Yorke
en u is het iets anders: u bent beiden
heeren. Mijnbeer Galloway zou er even
min over piekeren u te verdenken als
zichzelf. Ik ben dankbaar, dat ik afwezig
was".
„Houd je maar kalm, Jenkins", glim
lachte Arthur. „Afwezig of tegenwoordig,
iedereen kan je vertrouwen".
De heer Galloway kwam eerst om één
uur terug. Hij ging recht naar zijn eigen
kamer. Arthur volgde hem.
„Ik heb Hamish opgezocht, mijnheer.
Hij zegt, dat er Vrijdag niemand op het
kantoor geweest is, terwijl hij alleen was"
Mijnheer Galloway gaf niet onmiddel
lijk antwoord, moest het nieuws blijkbaar
eerst verwerken. „Hamish moet zich ver
gissen", zei hij eindelijk.
„Vrijdag zelf zei hij me al, dat er nie
mand geweest was", hervatte Arthur. „Ik
heb er hem onmiddellijk naar gevraagd,
toen ik uit de kerk terug kwam, daar ik
meende, dat er misschien iemand voor
I zaken zou geweest zijn. Hij: zei toen al,
dat hij niemand gezien had en heeft dat
nu weer bevestigd".
„Maar luister nu eens, Arthur", zei de
kort geleden ook een straatbelasting ge
kregen, terwijl B. en W. reeds nu aan
kondigen een verhooging van de perso-
neele belasting.
De belastingbetalers zuchten diep. En
zeker dient toch de vraag in alle ernst
gesteld, of alle andere middelen zijn te
haat genomen, om zulk een drastische
verhooging te voorkomen. Zeker, belas-
tingverhooging is een buitengewoon ge
makkelijk te hanteeren middel. Strenge
bezuiniging is wel wat moeilijker. Maar
er is hier een grens, vooral voor een
plaats als Goes met een randgemeente.
Intusschen bestaat er nog eenige kans,
dat Ged. Staten, die nog met B. en W.
willen confereeren over de nog niet goed
gekeurde begrooting voor 1933, met andere
eischen zullen komen.
Over de winkelsluiting is natuurlijk ge
weldig geboomd. Daarvoor telt onze Raad
te veel direct belanghebbenden.
Men kent de situatie: Onze midden
standsorganisaties hebben vorig jaar ge
vochten door woord en pen om van den
Minister gedaan te krijgen, dat de win
kels gedurende den zomertijd tot 9 uur
mochten geopend zijn. Maar tevergeefs.
De Minister, die nu de winkelsluiting re
gelt, heeft geen bezwaar t^gen de negen-
uurs-sluiting. Maar nu is weer een ander
adres ingekomen om terug te keeren tol
de achtuurssluiting. Een rare zaak.
Over dit adres is nogal wat gezegd. Het
schijnt, dat dit niet is uitgegaan van de
besturen der organisaties. Ook op de hou
ding dezer besturen is wat critiek uitge
oefend, maar het zij genoeg om te mel
den, dat het adres voor kennisgeving is
aangenomen.
De ontwikkeling en ontspanning voor
jeugdige werkloozen kreeg nu ook haar
beslag. Het heeft wat lang geduurd, maar
dit werk kan dan nu ook hier op be
scheiden wijze worden aangevat.
Het Gasthuisbestuur kreeg van den
Raad de garantie voor de tweede kasgeld-
leening ter dekking van lifet tekort. De
minderheid stelde zich op het 0. i. juiste
standpunt, dat, waar de Raad de prin-
cipieele uitspraak deed. dat de gemeente
niet verplicht is de tekorten te helpen
dekken (welke kwestie wel tot in hoogste
instantie zal worden uitgemaakt) en waar
de commissie, die het rapport van den
heer Konings, zal bestudeeren, nog niet
gereed is met haar arbeid, de gemeente
ook geenerlei verantwoordelijkheid op zich
mag nemen. Maar het schijnt wel, dat het
heel moeilijk is deze kwestie nuchter en
zakelijk te bekijken.
Het verzoek van den heer Van Belzen
om volledige vergoeding voor de strop, die
hij zich gekocht heeft met den bouwgrond
in bouwplan III, gaf aanleiding tot zóó
veel vragen en beschouwingen, dat de di
recteur van gemeentewerken er aan te
pas moest komen om inlichtingen te ver
strekken.
Het bleek, dat op dit perceel een put
was geweest, van welks vroeger bestaan
gemeentewerken geheel onkundig was.
Verder, dat een redelijk accoord in on
derling overleg was getroffen, maar dat
adressant nu het onderste uit de kan wil
de hebben. De Raad voelde daarvoor be
grijpelijker wijze niets. Maar het stand
punt van weth. Goedbloed, dat de gemeen
te bouwgrond verkoopt, zooals hij daar
ligt, zonder zich te bekommeren om wat
er aan het licht komt, moge juridisch mis
schien te verdedigen zijn, uit een billijk
heidsoogpunt is daarop toch wel wat af
te dingen. Een waarschuwing tot groote
voorzichtigheid t.o.v. de gemeente zou dan
op haar plaats zijn. Het bleek trouwens
reeds, dat men in de praktijk dit stand
punt niet inneemt.
De rondvraag leverde een vinnige dis
cussie op tusschen den heer de Roo en
den voorzitter over de controle op de be
deelden van het Burg. Armbestuur. Het
daarbij gebezigde argument, dat er in
Goes zoo weinig politieagenten zijn wordt
langzamerhand vervelend.
Afdeeling Walcheren van den
Zeeuwschen Brandweerbond.
Zaterdag vergaderde bovengenoemde
afdeeling op de boyenzaal van de Verge
noeging te Middelburg onder voorzitter-
beer Galloway op geduldigen toon. „Ik
verdenk noch jou, noch Yorke; ja, het
schijnt, dat Yorke zich buiten alle ver
denking heeft gebracht door uit wande
len te gaan; maar als er nu niemand op
het kantoor is geweest en het biljet toch
verdwenen is, denk dan eens aan de posi
tie waarin je jezelf plaatst. Ik verwijt je
niets, ik verdenk je niet, maar ik zeg, dat
het mysterie moet opgelost worden. Weet
je zeker, dat er niemand in het kantoor
is geweest, terwijl jij er was?"
„Daar ben ik volkomen zeker van, mijn
beer; dat heb ik u trouwens al gezegd".
„En is Hamish er even zeker van, dat
er niemand binnen is geweest, terwijl bij
hier alleen was?"
„Dat zegt hij". Maar Arthur's woor
den hadden een klank van aarzeling, die
den heer Galloway mogelijk niet geheel
ontging. Hij had veel zekerder kunnen
spreken als Hamish er geen grapjes bij
gemaakt bad.
„In dit geval is me dat niet voldoende"
gaf mijnbeer Galloway ten antwoord. „Ik
zou Hamish zelf eens graag spreken. Je
hebt niets bijzonders meer af te maken
voor eenen. Als je nu eens even naar de
Guild Street ging en hem verzocht hier
even langs te loopen, als hij naar huis
gaat om te eten. Het zal hem maar een
paan minuten koeten".
(Wordt vervolgd,)
