DE ZEEUW
E
Vftiinfiuidt'*
3UDEKERKE
PAN
TWEEDE BLAD.
Wat er deze week voorviel
HET ADRES
A. WILKING
Brieven uit Middelburg.
Gemeenteraad van Goes.
,OEFF zal
O MEI 1933,
hr W. B. BRIELS-
ofstede a. d, Vlis-
;eg te Koudekerk»
verkoopen, diens
/osmerriepaard, 6
Veerewagen, Zwa-
ijz. assen, Melk-
orschmachine, als
ltivator, Deering,
nieuw, Ploegen,
nrtmolen, Mangel-
Kort- en Lang
Assen, Victoria.
Melkbussen, Paar-
hap en meer.
BLAUPOT TEN
jurg, zal op
31 MEI 1933,
;e half twee uur,
en heer Iz. Wattel
het
verkoopen:
WOONHUIS EN
[N te Oosikapelle,
erkschen Weg, B
70 c.A.; te aan-
1933 of eerder
92 A. 90 C.A. of
ILAND, in de ge-
ke, aan den Groe-
jk te aanvaarden,
in het huis Maan-
rg 30 Mei a.s. van
uur, van het
werkdag.
ngen verkrijgbaar
genoemden Nota-
e Delft I 21.
BLAUPOT TEN
burg, zal op
1 JUNI 1933,
:ht uur (na afloop
van Notaris v. d.
ilingsgebouw „Mer-
Koepoortstraat te
iet
verkoopen:
HUIZEN S 231 en
VERDEREN OP-
>raak, staande op
ierceelen 14.
69 C.A. BOUW-
den Noordweg te
J WOONHUIS EN
EENEN SCHUUR-
IN ACHTERTUIN-
Lelburg, aan den
V no. 29c, groot
verhuurd.
laags vóór en op
erkoop van 1012
r.
ingen verkrijgbaar
genoemden Nota-
e Delft I 21.
JONKERS te Goes
7 JUNI 1933,
te 's-Heer Arends-
rberg van D. VAN
verkoopen:
SUIS EN ERF,
te 's-Heer Arends-
Dorp, groot 3 A.
nd door Anthonie
bij de betaling.
Ingen te bekomen
iRAM te Kapelle is
JUNI 1933,
,.T.) in de herberg
tNSON te Kapelle,
ISSEWAARDE, al-
verkoopen:
IS MET SCHUUR-
NREN, TUIN EN
Biezelingschestraat
3, groot 2 A. 50 c.A.,
ilectrisch licht, gas-
g.
door zijn gunstige
alle doeleinden Se"
terlijk 1 Sept. 1933.
li 1933, van welken
n de aanvaarding,
der koopsom 5
rgoed.
5, 26 en 31 Mei en
3 uur.
JONKERS te Goes,
9 JUNI 1933,
T.) te 's-Heer Abts-
verkoopen:
HOEFJE,
Joonhuis met Sobu-
tenshok en Erf
rke, aan het D,°
c.A., bewoond do
bij de betaling,
tingen te bekorn
VAN
ZATERDAG 27 MEI 1933, Nr 201.
Het meest belangrijke feit van de af-
geloopen week althans voor ons land
is de Kabinetswisseling.
Het pogen van Dr Colijn om een Crisis-
Kabinet ad hoe een Kabinet dus, dat
zich in hoofdzaak met de crisisaange
legenheden zal bemoeien te vormen,
is na niet al te veel moeite gelukt.
Niet minder dan vijf partijen zijn in
het nieuwe Kabinet vertegenwoordigd.
En al is het nu geen parlementair Kabi
net, zoodat de diverse fracties hun steun
hebben toegezegd, de nieuwe ministers
zijn toch zonder uitzondering mannen,
die het vertrouwen van hunne fractie ge
nieten, zoodat ook wat dit betreft, met
eenig recht van een sterk Kabinet ge
sproken kan worden.
Dat is intusschen ook wel noodig. Want
dit nieuwe ministerie wacht een moei
lijke taak.
Het moet bezuinigen en zeer krachtig
bezuinigen en tegelijkertijd zal het de
noodige middelen moeten vinden om het
bedrijfsleven voor algeheele inzinking te
bewaren. Op economisch, sociaal en fi
nancieel gebied, staat het voor een uiterst
ingewikkelde taak, een taak, die te moei
lijker is uit te voeren, omdat het in het
parlement, zooals vanzelf spreekt, aan
afbrekende critiek niet zal ontbreken.
Wel mag dan ook het gebed opgaan
tot God, of Hij deze mannen wil bekwa
men voor het zware werk, dat hen in
's lands belang wacht.
Dat we in een moeilijken tijd leven,
blijkt mede uit de berichten omtrent de
textiel-industrie in het Oosten van ons
land, die de grootste moeite heeft het
hoofd boven water te houden en die, als
er niet spoedig ingrijpende verandering
komt, ten doode schijnt opgeschreven.
Nationaal kan hier weinig worden
gedaan.
Vandaar, dat met zoo groot verlangen
wordt uitgezien naar herstel van het nor
male internationale verkeer, naar het
wegnemen of althans verminderen van
de belemmeringen, die thans niet alleen
onze industrie, maar ook onzen land- en
tuinbouw bedreigen,
Telkens weer schijnt het, dat er eenige
verbetering te wachten is, maar ook
wordt telkens opnieuw aan alle hoop den
bodem ingeslagen. Aan pogingen in de
goede richting ontbreekt het niet, maar
helaas, de eene conferentie na de andere
brengt een negatief resultaat.
Dat geldt ook van de ontwapenings
conferentie.
Het schijnt, dat de vertegenwoordigers
van de voornaamste landen alleen dan
bereid zijn mooie woorden te spreken
en goede voorstellen te steunen, als van
te voren vast staat, dat zulke voorstel
len zullen worden verworpen.
Frankrijk b.v. heeft zich herhaaldelijk
in gunstigen zin uitgesproken. Maar
nauwelijks blijkt, dat Duitschland bereid
is werkelijk concessies van beteekenis te
doen of Frankrijk trekt zich terug en
stelt nieuwe eischen, die een overeen
komst onmogelijk maken.
Het is als we om ons heen zien, nog
steeds nacht.
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectle
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen Is
GOES
HULST
FEUILLETON.
57)
Vrij naar het Engelsch.
o
„Het is absoluut onmogelijk, dat Yorke
bet geld zou hebben weggenomen, zelfs
al was hij er itoe in staat," zei Arthur edel
moedig. „Vanaf het oogenblik, dat u het
kantoor verliet tot voorhij het tijdstip, dat
de brieven naar de post waren gebracht,
13 bij afwezig geweest."
„Echt iets voor hem!" riep mijnheer
Lalloway uit. „Het moet dus .gebeurd zijn,
-.Ü6 ^roer Hamis'h op het kantoor
Paste. We moeten hem vragen, wie er in
dien tijd geweest is."
„Hij heeft me gezegd, dat er niemand
geweest is", herhaalde Arthur.
„Onzin'\ hield mijnheer Galloway kop-
Pig vol. „Er moet iemand binnen zijn ge
est mi nog wel iemand met lange vin
gers. Het geld kan toch niet vanzelf ver-
Ghanning^ gaat nu zeker naar lterk'
„Ja, mijnheer."
dienst gedaan is, loop dan even
«gs het kantoor van je broer en vraag
er hem nog eens naar."
Amice,
CLXII.
We moeten het ditmaal eens hebben
over onze collega's of liever onzen col
lega uit de „Midd. Gt.", die, op ons
voetspoor wellicht, des Zaterdagsmiddags
Zeeuwsche brieven in die courant doet
verschijnen. In zooverre verschilt deze
briefschrijver van ons, dat bij het Zeeuw
sche taaleigen benut, wat hem door zijn
Zeeuwsche afkomst goed afgaat. Ons wordt
wel eens verweten, dat wij wat forsch op
treden, doch ook onze confrater zaagt
wel eens planken van dikke houte(n),
vooral wanneer hij het over de „Geriffer-
meerden" heeft. Dit soort menschen zijn
voor hem zooveel als een nachmerrie. En
in zijne verbeelding groeien zij uit tot
zulk eene groote massa, dat al de 21794
a.-r. stemmen, die onlangs in Zeeland op
de antirev. lijst zijn uitgebracht van „ge-
riffermeerden" afkomstig zijn. Wanneer
men nu weet, dat al de leden der Zeeuw
sche Geref. Kerken, kinderen en zuige
lingen inbegrepen, een getal van 27404
personen vormen, waarvan pl.m. de klein
ste helft kiezers zijn, zoo schijnt het, dat
de begrippen „antirevolutionairen" en
„Gereformeerden" elkaar geenszins dek
ken en er onder de a.r. kiezers nog wel
8 a 9000 zijn, die van dezelfde kerk lid
zijn, als de Zeeuwsche briefschrijver in de
„Midd. Gt."
Doch het is een oude truc om op
de kerkelijke hartstochten te werken, een
witte das om te strikken en de tale Ka-
naans te spreken. Het lijkt ons zoo toe,
dat onze briefschrijver een gewezen hoofd
is eener openbare school, die jaren lang
als voorlezer in de kerk heeft gefungeerd
en zich alzoo den inhoud van een groot
deel der H. Schrift heeft eigen gemaakt.
Wanneer hij immers den Bijbel aanhaalt,
zijn er dominees die het hem niet zou
den verbeteren. Een iedere ketter heeft
zijn letter en zoo is het ook met onzen
Jewannes, als hij bezig is zijn politieke
en kerkelijke? tegenstanders te be
stoken.
Nu moeten wij onzen vriend niet al te
hard vallen. Immers het zou mogelijk
kunnen zijn, dat hij in vroeger jaren op
een klein Walchersch dorp het onbetwist
baar hoofd was van de eene en ondeel
bare openbare school. Nu is wellicht op
zekeren dag in een of meer breinen van
dorpsgenooten de gedachte opgekomen
naar een werkelijke Chr. school,
waar openlijk en niet op clandestiene
wijze de Bijbel aan de kinderen wordt
gebracht, Bijbelsche Geschiedenis wordt
verteld, aan het begin en het einde der
schooltijden Gods zegen over het onder
wijs wordt afgevraagd. Dat idee is in
vruchtbare aarde gevallen; „Geriffer-
meerden" en ook niet-gereformeerden
hebben hieraan samengewerkt en de Chr.
school is verrezen. Eigenlijk was in den
meest volstrekten zin des briefschrijvers
school geen „secteschool der modernen",
althans de schijn daartegen bleef be
waard. De kans dat er na vertrek van den
ouden functionaris, weder een hoofd zou
komen, die ook dien schijn bleef bewaren,
was niet al te groot en van het personeel
van bijstand is men nooit geheel zeker; er
zijn er immers te veel, die ronduit voor
de bewering uitkomen, dat men het
schoolkind niet lastig moet vallen met
dingen, waarvan het weinig begrijpt. En
dan die ruim 8000 rood-georganiseerde
onderwijzers!
Hoe het zij, toen de oude hoofdonder
wijzer zijn dorpje verliet, waren er twee
scholen en was het monopolie der open
bare school prijsgegeven.
In rustiger omgeving neergestreken,
denkt de oude schoolman nog wel eens
na over wat hij de laatste jaren beleefde.
De „Geriffermeerden" komen daarbij in
de eerste plaats hem voor den geest. Im
mers dat zijn bij gelegenheden, als de
oprichting eener Chr. school, gewoonlijk
de „belhamels": de vliegen, die des apo
thekers zalf doen stinken. Zulke men
schen, die vooral vroeger, de minderheid
vormden, moest men kunnen „onderdruk
ken". En dat gaat helaas niet meer. En
fin, de oude, beproefde liberale pers, de
pers der Meezen en Moensen zaliger, be
staat gelukkig nog. Wat was dat een tijd,
toen meestal in Middelburg een liberaal
man uit de bus kwam! Een enkel maal
werd eens een jonge, „Geriffermeerde"
advocaat uit den Bosch gekozen (later
„Hij is zoo koppig als een oude ezel!"
riep Roland Yorke uit, toen ze den heer
Galloway alleen hadden gelaten. „De
eenige manier, waarop het geld verdwe
nen kan zijn, is op het postkantoor, of in
den posttrein. De postbeambten hebben
het natuurlijk in hun zak gestoken."
„Hij zegt, dat het niet in het postkan
toor gebeurd kan zijn", overpeinsde Ar
thur hard op. „Hij zei als ik het wel
heb begrepen dat dat telegram be
wees, dat het geld uit den brief verdwe
nen was, voor hij die had verzonden."
„Wat een idioot ben je", riep Roland
uit. „Hoe kan een telegTam hem nu ver
tellen, wie het nam of niet nam, tenzij
't van een clairvoyante kwam, die beweert
je te kunnen vertellen, wie je grootmoe
der was, als je het zelf niet weet."
Roland lachte, terwijl hij sprak. Maar
Arthur was niet tot grapjes geneigd,
daarvoor achtte hij de zaak te ernstig.
„Ik wilde, dat mijnheer Galloway ons de
gronden genoemd had van zijn bewering,
dat het biljet uit den brief verdwenen
was, voor hij het kantoor verlaten had."
„Die had hij behooren te noemen", riep
Roland heftig uit. „Hij zegt, dat een te
legram hem bewijst, dat de brief niet ge
opend is, nadat hij het kantoor verlaten
heeft. Nu maar het is onmogelijk, dat
eenig telegram hem dat zou kunnen be
wijzen. Ik tenminste vind het al een heel
tot Eerste Kamerlid, lid van den Raai
van Defensie en voorzitter van een Ge
rechtshof opgeklommen); een Keuchenius
werd eens afgevaardigd, terwijl de libe
rale candidaat een prachtig kerkorgel
had geschonken, doch over het algemeen
wist de liberale slagorde zich tot 1895,
toen de Zeeuwsche Staten omgingen, te
handhaven.
Maar, nu gaat alles mis. Stuurde mes
het vroeger ver in zijn pogingen om allea
wat „niet-Geriffermeerd" was links te
laten stemmen, sinds de Chr.-Historischen
zich organiseerden en vele kiezers van
Hervormden huize grootendeels om zich
vereenigden, is de zaak bedorven. Op
sommige dorpen kan men geen dozijn
„liberale" kiezers meer om zich heen
krijgen. En wat voor een 30 of 40 jaar
vrijzinnig of onkerksch heette, stemt
thans voorwaar rood en richt zich naar
de meening van vele openbare onderwij
zers, die zich via Multatuli, onder de va
nen van Troelstra, zoo niet van David
Wijnkoop stelden, terwijl zij vroeger al
thans, hun ooren openzetten voor de
mannen van 'tNut of van de Loge met
een Franschen naam en Fransche gevoe
lens.
Gelukkig is er nog een Vereeniging
voor Volksonderwijs, die op den dag van
Hemelvaart de verstrooide onderwijs-die-
hards op Veldzicht bijeenroept, nadat men
eerst een „bloempjesdag" heeft gehou
den. Daar is alles pais en vree. Daar
spreekt men niet over al die „buiten
beentjes" onder de openbare onderwij
zers, die de zaak in opspraak brengen,
evenmin als „Volksontwikkeling", tijd
schrift, uitgegeven door de Maatschappij
tot Nut van 't Algemeen, over zoo iets
wil geschreven hebben.
Op dit laatste komen wij nog eens te
rug. Doch onzen collega-briefschrijver
vallen wij niet al te hard zelfs, als hij
„Geriffermeerde" dominees, die zich z.i.
te buiten gaan, aan de kaak tracht te
stellen. Tout savoir: e'est tout pardonner.
Alles te weten, is alles (althans veel) te
vergeven.
Vriendschappelijk t.t.,
METELLUS.
Bij Apoth. en Drogisten
(Vervolg.)
Te vier uur wordt de vergadering hero
pend. Op de tribune zitten o.a. de heeren
Mr Stieger en Van Bommel van Vloten,
leden van Gedep. Staten.
De voorzitter stelt aan de orde
de gemeenschappelijke regeling met het
Oosteinde inzake de gaslevering.
Dhr V i s s c h e r heeft met genoegen
dit voorstel gezien. Reeds jaren geleden
heeft Spr. in den Raad van Kruiningen
gepleit voor sluiting der gasfabriek al
daar en betrekken van gas uit Goes, maar
tevergeefs. Het is moeilijk om partijen tot
elkaar te brengen en daarom brengt Spr.
hulde aan de commissie, die dat gedaan
heeft. Spr. is niet bepaald enthousiast
voor deze regeling. Hij betreurt het, dat
in de gemeenten van het Oosteinde niet
meer wordt afgeschreven en dat daardoor
ook niet wat goedkooper gas geleverd kan
worden.
Dhr de Roo handhaaft zijn bezwaar,
dat de tijd voor bestudeering voor den
Raad te kort was. Maar Spr. zal niet
tegenstemmen, omdat hij gehoord heeft,
dat er bezwaren waren te overwinnen.
Spr. heeft vertrouwen in de deskundigen.
Het voorstel wordt hierna met alg. st.
aangenomen.
Bij de ingekomen stukken (reeds giste
ren door ons vermeld), vestigt de heer
G r u c q de aandacht op het groote batig
saldo van de commissie voor kinder-her-
stellings- en vacantiekolonies. Daartegen
over zijn de uitgezonden kinderen gering
in getal. Worden de eischen te zwaar ge
steld?
De voorzitter zal hiernaar infor-
meeren.
De stukken worden voor kennisgeving
boute verzekering. Wat stond er in dat
telegram? Wie heeft het hem gezonden?"
„Zou het je voldoening geven, dat te
weten, mijnheer Roland?" en Roland
wendde zich verschrikt om, want het was
de stem van de heer Galloway, die tot
hem sprak. Deze was zijn klerken in de
andere kamer gevolgd en had het laatste
deel van hun gesprek opgevangen. „Wel
nu dan, jongmensch", vervolgdehij, „ik
zal je eens een lesje in voorzichtigheid
geven. Als ik brieven, die geld bevatten,
lakte, nadat ik ze eerst dichtgeplakt had,
heb ik je vaak je hoofd achterover zien
gooien, mijnheer Roland, met die gelief
koosde, minachtende beweging van je.
„Alsof goed dichtplakken niet voldoende
is", zei je dan in je hart. Maar het feit,
dat ik den brief in kwestie dichtgelakt
heb, stelt me in staat te zeggen, dat hij
niet geopend is, nadat hij mijn handen
heeft verlaten. Het telegram, waar je zoo
nieuwsgierig naar bent, kwam van mijn
neef en hield in, dat de zegels op de en
velop ongeschonden waren."
„Ik wist niet, dat de brief gelakt was",
merkte Roland op. „Maar dat bewijst nog
niets, mijnheer, Ze kunnen de lak heel
goed gesmolten en later den brief van
een nieuw lak voorzien hebben. Iedereen
heeft zoo'n stempel", vervolgde hij, de
hand uitstrekkend naar het stempel, ge
woonlijk op het kantoor gebruikt.
aangenomen.
Het verzoek van „Handelsbelangen" in
zake het sluitingsuur der winkels gedu
rende den zomertijd zou do voorzitter een
zot figuur vinden. Spr. zag het 't liefst
voor kennisgeving aangenomen.
Dhr Vermaire verdedigt de acht
uursluiting. De winkeliers hebben geleerd
en ondervonden, dat die mogelijk en pret
tig is. Spr. heeft gehoord, dat een voor
stel tot achtuursluiting weer aan da goed
keuring van den Minister zal moeten
worden onderworpen. En dat kan wel lang
duren. Daarom vraagt Spr. een spoedig
besluit.
Dhr E c k h a r d t wil advies van B. en
W. in een volgende vergadering.
Dhr C r u c q vindt het een belachelijke
zaak. Het blijkt wel, dat het Bestuur van
Handelsbelangen een fout heeft gemaakt.
Dhr Simons vindt het heelemaal
niet erg, als de winkeliers tot 9 uur hun
winkel mogen open houden. Vele men
schen van buiten de gemeente komen des
avonds na acht uur hier winkelen. Het
inzamelen van de handteekeningen is ge
schied buiten de besturen der organisa
ties om. Laten we nu geen draaitol-poli
tiek voeren.
Dhr V i s s c h e r zegt ook, dat het be
stuur van Handelsbelangen een organi
satorische fout heeft gemaakt en de mee
ning van zijn leden niet heeft gekend.
Spr. zou willen besluiten tot sluiting om
8 uur.
Dhr v. Poelgeest acht de heele
winkelsluitingswet uit den booze, maar
verheugt zich over de soepele toepassing.
Dhr G o e d b 1 o e d wil de zaak voor
dit jaar zoo laten. Dan kan men met de
tegenwoordige regeling ook een proef
nemen.
De voorzitter zegt, dat de heele
handteekeningsaffaire is uitgegaan van
één of twee winkeliers.
Dhr Simons: Ja, omdat ze 'savonds
willen uitgaan.
Dhr Vermaire ontkent dat.
Dhr Simons: Met de 9-uursluiting
hebben we vijf jaar ervaring gehad.
De voorzitter vindt het geen seri
eus adres en zou het een bespotting vin
den als de Raad er op inging.
Het voorstel om het adres voor ken
nisgeving aan te nemen wordt met 8 te
gen 5 st. aangenomen (tegen dhrn Ver
maire, v. d. Does, de Roo, Crucq en Vis-
scher).
Op het verzoek van de Landbouwver-
eeniging te Wolf aartsdijk om wijziging
te brengen in de verordening op den keu
ringsdienst van vee en vleesch, wordt af
wijzend beschikt.
Wijziging verordening op de heffing
eener straatbelasting. Aangenomen. Al
leen dhr Crucq noemt bet onbillijk te
genover hen, die op den grond van het
Burg. Armbestuur hebben gebouwd.
Voor een schietcursus ten behoeve van
het politiepersoneel wordt f 25 beschik
baar gesteld.
Voorstel tot verhooging
van het aantal opcenten
op de Gemeentefondsbe
lasting (van 80 op 100). Dhr
Eckhardtis geschrokken van dit voor
stel. Nog maar kort geleden is deze be
lasting verhoogd en is een straatbelas
ting ingevoerd. Spr. zou de verbetering
van de Lange Vorststraat willen uitstellen
en leges voor ventvergunningen witlen
heffen. De torenrestauratie zal ook wel
tegenvallen. Spr. zou het aantal opcenten
van 80 op 90 willen brengen
De voorzitter zegt, dat Ged. Sta
ten een onderhoud met B. en W. willen
hebben over de begrooting. Daarbij zal
ook wel de belasting ter sprake komen.
Weth. Goedbloed meent, dat we in
ieder geval de belastingverhooging noo
dig hebben. Het andere is ook welkom.
Dhr Eckhardt keurt bet af, dat het
Burg. Armbestuur personen, die aan den
drank verslaafd zijn, ondersteunt.
Dhr d e R o o vraagt daarvan opgaaf
te doen aan het B. A.
Dhr Crucq wil hoogere subsidie voor
de werkverschaffing aanvragen.
De voorzitter zegt, dat B. en W.
hierin diligent zijn.
Dhr de Roo merkt nog op, dat het
B. A. in 1932 f 8000 aan de gemeentelijke
steunregeling heeft moeten uitgeven.
Het voorstel wordt z. h. st. aangeno
men.
„Je bent heel slim, jongeheer Roland",
zei de heer Galloway. „Maar ik heb dien
brief toevallig met mijn eigen privé stem
pel verzegeld."
„Dat verandert natuurlijk", zei Roland
na een pauze. „Mijnheer, ik wilde, dat
u mij opdracht gaf om het uit te zoeken",
vervolgde hij impulsief. „Ik zal naar het
postkanoor gaan en
„En daar lawaai maken en je eigen
glazen ingooien", viel mijnheer Galloway
hem in de rede. „Ghanning, je zult te laat
zijn. Vergeet niet nog even bij Hamish
langs te gaan.
„Ja, ik moet weg", zei Arthur met
schrik uit zijn overpeinzingen ontwakend.
Hij had gewacht om te hooren, hoe het
met dat telegram in elkaar zat en nu
haastte hij zich naar de kerk.
„Ik wilde, dat het niet gebeurd was",
riep hij uit. „Ik weet, dat Galloway Yorke
of mij niet verdenkt; maar toch wilde ik,
dat het niet gebeurd was!"
HOOFDSTUK XX.
Een vreeselijk vermoeden.
Hamish zat in zijn privékantoor; het
zijne nu, want gedurende de afwezigheid
van zijn vader was hij heer en meester.
Het verzekeringskantoor was aan de
Guildstreet gelegen, een hoofdstraat, dicht
Uitbreiding en vernieuwing ruiverings*
installatie gasfabriek. Toegestaan.
Onderhandseho verhuring voormalige
directeurswoning bij Let overgenomen
gasbedrijf te Wemeldinge. Aangenomen.
De verbetering der woning is aanbesteed
en zal f 692 kosten.
Beschikbaarstelling van gelden ten be
hoeve van cursussen voor jeugdige werk-
Joozen. Aangenomen.
Dhr Vissoher brengt hulde aan B.
en W. voor hun voorstel.
Dhr v. d. W a r t wil controle op d»
tijdschriften enz., die de werkloozen zul
len lezen in het ontspanningslokaal.
De voorzitter: Ja, geen Badnum-
mer van „Het Leven" b.v. Alleen „Kieke-
rekie" en „Ons Zeeland" e. d.
Het verzoek van de N. V. Zeeuwsche
confectiefabriek om huurontslag voor do
villa „Ma Retraite" met 1 Aug. inplaats
van 15 Sept. wordt afgewezen met alg.
stemmen, behalve de twee wethouders.
Garantie voor leening Gas t-
huisbestuur. Groot f 24000.
Dhr Visscher staat nog op het
zelfde standpunt van vroeger, gezien de
consekwenties van Ged. Staten bij de vo
rige kasgeldleening.
Dhr v. d. Does zegt, dat de R. K.
fractie geen verantwoordelijkheid wil dra
gen, zoolang de zaak niet in haar geheel
aan de orde is.
Het voorstel van B. en W. wordt aan
genomen met 9 tegen 4 st. (tegen dhrn
v. d. Does, Simons, Crucq en Visscher).
De voorzitter wil nog opmerken,
dat hij in de vergadering van 17 Febr.
heeft gezegd, dat hij zijn meening over
•het Gasthuisbestuur wel eens wilde zeg
gen. Daaruit is een correspondentie ont
staan tusschen den voorzitter van het
Gasthuis en den voorzitter van den Raad.
Spr. heeft echter geen blaam op dit her
stuur willen werpen en sluit zich aan bij'
de woorden van de wethouders in de ver
gadering van 12 Dec. 1932.
Aan den heer G. Kloosterman wordt
tegen 1 Jan. 1934 eervol ontslag verleend
als hoofd der O. L. School A.
Over het voorstel tot aanschaffing van
een kantoormachine voor de secretarie
wordt eenigen tijd gediscussieerd.
Dhr Visscher is er tegen. Voor de
machine is niet voldoende werk, mis
schien 14 dagen per jaar. Ze zal het
grootste deel van het jaar ongebruikt
staan.
Dhr Hollestelleen andere hee
ren zijn voor het voorstel; sommigen na
de demonstratie, die er met de machine
gegeven is.
Het voorstel wordt aangenomen met
2 stemmen tegen (dhrn Crucq en Vis
scher).
Verzoek van den heer J. van Belzen
om schadeloosstelling voor gekocht bouw
terrein.
De voorzitter meent, dat hier van
een verborgen gebrek sprake was. Met de
getroffen oplossing ging de heer Van
Belzen accoord, maar later heeft hij ge
dacht: er is wel wat meer uit te slaan.
Dhr Goedbloed wil niet spreken
van een verborgen gebrek, want dat zou
verplichten tot schadevergoeding. De ge
meente verkoopt den grond zooals hij daar
ligt. Alleen de billijkheid heeft geleid tot
de transactie.
Dhr de Roo vindt in deze zaak toch
iets onbevredigends.
Dhr Visscher heeft een brief van
den heer Van Belzen ontvangen, waarin
deze ontkent accoord te zijn gegaan met
een overeenkomst.
Dhr R o t h u i z en (ter vergadering
ontboden) zegt, dat twee conferenties zijn
gehouden, waarbij ook tegenwoordig wa
ren de aannemer, de heer Schrijver en
een opzichter uit Arnemuiden. Wel kan
Spr. niet absoluut zeker zeggen, dat dhr
v. Belzen zich nadrukkelijk accoord ver
klaarde met de overeenkomst. Hij zei
heel weinig. Maar de indruk daarvan gaf
hij wel. Hij heeft zelfs later Spr. bedankt
en het geld in ontvangst genomen.
Enkele leden merken op, dat de ge
meente juridisch niet tot vergoeding ver
plicht was; daar het hier een put betreft,
die jaren geleden door de toenmalige eige
naars is gedempt. De gemeente aldus
weth. Goedbloed verkoopt den grond,
zooals hij daar ligt.
Dhr Vermaire meent, dat de heer
Van Belzen, indien hij een zak met geld
bij het Gemeentehuis. Het bestond uit een
hall, twee kamers en een kabinet, waar
men zijn goed kon ophangen, handen
wasschen, enz. De kamer aan de linker
kant van de hall was het groote kantoor,
die aan den rechterkant was het privé
bureau van den heer Ghanning, nu door
Hamish gebruikt.
Hoe vroolijk, zorgeloos en luchthartig
de jongeman zich ook voordeed, hij re
geerde het kantoor met ijzeren hand. De
klerken mochten hem gTaag, misschien
juist, omdat hij de baas was en strikte
gehoorzaamheid van hen eischte. Hij was
aan zijn lessenaar gezeten, in eenige be
rekeningen verdiept, toen een van de
klerken binnentrad en zei, dat zijn broer
hem wenschte te spreken.
Arthur kwam binnen. Hamish duwde
de boeken terug en rekte zich uit. „Zoo
oude jongen, je schijnt buiten adem."
„Ik heb ook nog al hard geloopen hier
heen, antwoordde Arthur. „De dienst is
juist ten einde. Er is toch zoo iets on
aangenaams bij Galloway gebeurd, Ha
mish. Ik heb hem nog nooit zoo uit zijn
humeur gezien."
„Is zijn haar weer verkleurd en nu van
een lieflijk roze geworden?"
(Wordt vervolgd.)
