enz. ent |)E ZEEUW
Ier valsche verdenking
PUR0L geneest en verfraait de huid
MERCURIUS
HAVERMOUT
re Verkooping.
e„STELHOEVE
ieerenhuis
fWEEPE BLAD.
Wat er deze week voorviel
HET ADRES
A. WILKING
Uit de Provincie
gunstig gelegen
8 c.A. BOUWLAND
ZIJKANTWEG
erlijke Bovenwoning
SS t «rlmMd jg
ildersknechts,
mSti?mw5 Zd Lady Augusta 8°ed'
Brieven uit Middelburg.
CENT PER
PONDSPAK
R. STRUVE is VOOI.
dag 10 Mei 1933,
k te verkoopen:
ddags 10.30 uur op htj
kerke en des nam. 1,35
tion van Aagtekerke;
Ribben, Platen, Goi.
Vloer^ Zolder-, Schot
eelen, Tengels, Deuren
amen eln Dakpannen, enz
der J. M. DE KOK te
DAB 10 MEI 1933,
gs 10 uur, in de „Prim
te Goes, voor den
str. Heer Mr C. M,
e.a. contant,
erkoopen
ten, Tafels, Mah. Stoe-
gels, Schilderijen, Klok-
achines, w.o. Trapnaai-
edikanten, Bedden, Ma-
ens, Kachels, Rijwielen,
k-flesschen, Glas- en
Chevrolet Vrachtauto,
zeil, Ijzerwerk, Partij
enz., enz.
goederen kunnen wor-
cht, waarvan opgave te
H. JACOBS, a.d. Oost-
e Goes en ten kantore
den Deurwaarder, a/d
e, No. 11.
insdags te voren, van
N GRUTING, notaris te
Zoom, zal ten verzoeke
er J. VERLARE Jzn te
in het
veilen en verkoopen:
ctdijk in den Kruinin-
wlandepolder, onder de
liningen en Krabben-
en groot 51.12.06 H.A.
eten 83 Roeden, in 19
OENSDAG 10 MEI 1933
„De Draak" te Bergen
ING: WOENSDAG 24
het hotel „De Gouden
ergen op Zoom, telkens
ags half twee (13.30 u.)
ekjes en kaarten ver-
n kantore van genoem-
die ook alle gewensch-
en geven zal.
is M. OELE }i. K
der is voornemens ln
te
RKOOPEN
■ag 13 Mei 1933,
uur, in de herberg van
s te Oudelande, ten
de Erven van den heer
thans ln gebruik bij
reu Pzn.
rden rooven oogst If-"'
lichtingen ten kantore
aris.
RBIST te Goes is voor-
G 23 MEI 1933,
8 uur (wettelijke tijd),
van Oranje" te G0®®1
B.W. in het
ar te verkoopen:
te Kade te Goes, nr
hter gelegen bui
jaar tot 30 Nov.
•b voor ƒ5.-- per ^g
aa verhuurd voor
gen iederen Donderdag
g bij de betaling
ichtingen verstrekt 08
iens kantore het nu
inzage ligt.
evraagd
KRUIJSSE, Scbildet'
VAN
ZATERDAG 6 MEI 1933, Nr 184.
I Een van de belangrijkste berichten in
deze week was wel, dat Dr H. Golijn van
H M de Koningin de opdracht ontving
om een parlementair kabinet te vormen,
'en vereerende, maar zeker niet gemak-
eliike opdracht. Een, die alleen te vol-
ireneen is, als bij de drie groote recht-
,ohe partijen zooals de „Nederlander"
et ongeveer uitdrukte aanwezig is een
aaximum bereidwilligheid en een besef
•an den diepen ernst van den tegenwoor-
igen toestand. Als bet hieraan niet ha
art, zal zeker de mogelijkheid gevonden
unnen worden om een kabinet te vor
men. "dat op een vast, welomschreven ac-
coor'd in zee gaat en steunt op een krach
tige, vast aaneengesloten meerderheid.
A.s. Dinsdag zal H. M. de nieuwe Ka-
,er toespreken met een troon- of ope-
Jngsrede, waarmee dan het eerste par
lementaire zittingsjaar ingaat.
De Eerste Kamer kwam deze week
enkele malen in vergadering bijeen en
nam enkele steunwetjes, alsmede de land-
bouwmachtigingswet aan. Ze deed dat op
een voortreffelijk vlugge manier.
Ook voor onze provincie was de voor
bijgegane week een belangrijke. De lucht
lijn Rotterdam-Schouwen—Duiveland-
(Vlissingen (met 1 Juli uit te breiden tot
de Belgische kust) werd heropend. "Waar
Vorigen zomer gebleken is, dat deze ver
binding voor bepaalde deelen van Zeeland
•an groote beteekenis is, mag gehoopt
orden, dat de resultaten ook nu zóó
matig zullen zijn, dat haar voortbestaan
gewaarborgd is.
Onze Zeeuwsche Christelijke boeren en
tuinders, voor zoover die in eigen, prin-
cipieele organisatie vereenigd zijn, kwa
men deze week te Goes in vergadering bij
een. Kloeke woorden werden door een
tweetal sprekers gesproken, die zeker ver
der moeten doordringen dan tot de in de
aal aanwezigen. Aan dergelijke klare,
ositieve voorlichting hebben we in Zee-
.d behoefte.
Op organisatiegebied was het in Duitsch-
land weer een wonderlijke week. Onver-
li wacht werd door de S. A.-mannen een
eind gemaakt aan de vrijheid der vrije
vakbewegingen. Haar gebouwen werden
bezet, boeken in beslag genomen, enz.
Hechts die vereenigingen, die zich geheel
hikken in het regime-Hitier wordt een
itaan verzekerd, maar de rest gaat er
onverbiddelijk aan. Alles is in Duitsch-
land mogelijk.
Nu de macht van -de politieke en vak-
ireenigingsleiders definitief gebroken is,
wordt snel het nieuwe verband gelegd,
waardoor de Duitsche arbeider voortaan
zijn belangen behartigd zal zien. Thans
geen leiding meer met internationalen in
slag en met internationaal contact; doch
zuiver nationaal, geheel vallende in de
lijn van de „opvoeding", waaraan het
nat-soc. bewind de geheele Duitsche be
volking onderwerpt.
De eerste apotheose van dezen socialen
hervormingsarbeid zal zijn een groot ar
beiderscongres te Berlijn op 10 Mei, waar
het nieuwe, nu nationale, eenheidsfront
der Duitsche arbeiders tot stand zal wor
den gebracht, onder 'het beschermheer
schap van den rijkskanselier.
De 1 Mei-viering was er het voorproef
je van.
Rusland deed ook weer van zich spre
ken. Het schijnt op gespannen voet te
leven met Japan en Engeland en wil allen
handel met Groot Brittannië stil leggen,
■jpe conferenties te Washington hebben
een eind genomen. Mac Donald heeiVi
reeds in het Lagerhuis rapport daarover
jsitgebracht en Herriot zal ook dezer da
gen wel op Franschen bodem terugkee-
ren. De resultaten dezer conferenties zul
len wel openbaar worden als ze er ten
minste zijn als te Londen de economi-
B^Jionferentie wordt gehouden.
F E U I L L ETON
Vrij naar het Engelsch.
Dat was niet alleen alles, wat Arthur
Xeggen had, maar alles, wat er tijd was
j„0 zeK'en> want op dat oogenblik hield
harouchette van Lady Augusta voor de
i,,'y stl1 ea de twee broers gingen naar
fv. haar te ontvangen. In het rij
ft zaten Lady Augusta, haar dochter
ny en Constance Channing. Ze was
n,, naar een zendingsbijeenkomst en
haw o if6 even kV het kantoor van den
w 'Hloway langs om Roland te vra-
R f .te beSeleiden.
ista *S aergens te vinden, lady Au-
ze?. Hnmish, met zijn prettigen
Besuplit Z-l;in b°0cl afnemend. „Hij is weg
mii jajlemand weet haarheen en heeft
Miin 00r tot gevangene gemaakt.
S r0®rJmoest naar de kerk om het
gd hoi 1 dienen en er was niemand om
het kantoor te passen."
is'om*1, ilc' ^at bet nu mijn beurt
heer n'1 ^evan?ene te maken, mijh-
S J' u ons vergezellen?"
schudde het hoofd. „Ik wilde,
In Genève bereidt men zich voor op de
ontwapeningsconferentie. Hoog gespan
nen zijn de verwachtingen helaas niet.
Reeds bij de voorbereidende besprekingen
botste het nu en dan.
CLIX.
Amice,
Zoo heeft dan de Stembus gesproken.
Hier op Walcheren zijn wij, Anti-revolu
tionairen, niet ontevreden. Ofschoon onze
leider, Dr Colijn, op ons eiland niet voor
de kiezers is opgetreden, nam het aantal
Anti-revolutionairen sterk toe. Alleen in
de drie aangrenzende gemeenten: Vlissin-
gen, Koudekerke en Middelburg gingen
wij ruim duizend stemmen naar boven;
voorwaar geen kleinigheid. Hiervoor be
taamt ons dankbaarheid aan Hem, die
de harten neigde.
Wanneer wij den uitslag over het ge
heele land echter beschouwen, zijn er
ook donkere wolken. Wel daalde het aan
tal socialistische stemmen, doch dat der
Communisten nam sterk toe, zoodat het
aantal hunner tweede-Kamerleden ver
dubbelde. Dót kan een toeneming der
moeilijkheden in de Tweede Kamer bij
de behandeling der aanhangige zaken ten
gevolge hebben. Doch, al volgen we de
houdt; welke „ware kerk" door de
Overheid moet worden beschermd: de
Ned. Herv. Kerk van Ds Zandt, de Gere
formeerde Gemeenten van Ds Kersten of
de Chr. Geref. Kerk van Ir van Dis of
soms nog een andere. Zoo staat het ook,
merkt Dr Schilder op, „met de ware gere
formeerde school, waarheen de natie roe
pen zou in het raam van Artikel 36, zoo
ook in zake de sociale wetgeving, zoo ook
zelfs in zake de margarineprijzen..."
Alles is even onwaar, fantastisch en
onwezenlijk. Van dit alles zou niets tot
stand kunnen worden gebracht, ook al
zou Ds Kersten morgen aan den dag de
vrije beschikking krijgen over „het roer
van staat".
Tegen Socialisten of Communisten
wordt geen stelling genomen. Bijna uit
sluitend wordt op de Anti-revolutionairen
gevuurd. Immers bij uiterst links is geen
kiezerswinst te maken. Wèl bij hen, die
het naast staan en bij wie het werk van
de afbraak nog eenig succes biedt. Staat
kundig-gereformeerden en Communisten
komen hierin overeen, dat zij door hun
klein getal Kamerleden geen verantwoor
delijkheid behoeven te dragen en dus
meenen, dat zij niet behoeven opbouwen-
den arbeid te verrichten. Met critiek, af
braak en negatief werk meenen zij te
kunnen volstaan. Het is wel treurig, wan
neer men zoo bitter weinig plichts- en
parlementaire democratie.
Van uit deze gezichtspunten bezien,
heeft de uitslag dezer verkiezing niet ge
bracht, wat ten dezen opzichte gewenscht
werd.
De kans een krachtige parlementaire
meerderheid te vormen, waarop een par
lementair kabinet kan steunen, is gerin
ger geworden.
Niet minder dan zes eenmanspartijen
zijh in de nieuwe Kamer vertegenwoor
digd. Daarnaast hebben we een partij met
drie, een met i, een met 6 en een niet 7
vertegenwoordigers.
De parlementaire versnippering grijpt
steeds verder om zich heen. Het is voor
ieder duidelijk, dat dit tengevolge meet
hebben een verzwakking van den parle
mentairen invloed, en dat dit, gaat 1 et
zoo voort, Je dood beteekent voor de par
lementaire democratie.
Wanneer dit leidt tot toestanden, zoo
als die nu reeds bestaan in tal van lan
den, waar in meer of minder uitgespro
ken vorm de dictatuur zijn intrede deed,
dan heeft dat niet alleen beteekenis voor
de politieke, maar ook voor de sociale
verhoudingen en voor het optreden der
vakorganisaties.
Het is te hopen, dat we daarvoor in
ons land bewaard blijven. De uitslag de
zer verkiezing geeft daarvoor echter geen
gunstig perspectief.
Duitsche methode niet, waarbij de Com
munisten eenvoudig buiten de deur wor
den gezet, toch kan men eventueel door
wijziging van het Reglement van Orde
veel bereiken. Immers zijn de honderd
Kamerleden toch zeker afgevaardigd om
in het belang van het Vaderland goed
werk te verrichten en niet om, door ob
structie en kabaal, een chaos te veroor
zaken.
Wat ons. eveneens slecht aanstaat is het
feit, dat het aantal kiezers der Staatk.
Geref. partij vrij belangrijk toenam. Hun
aantal Kamerleden bleef wel is waar het
zelfde, doch hun overschot werd grooter.
Doch wat het ergste is, het bleek, dat een
grooter aantal kiezers voor de kwali
teit der door hen naar voren gebrachte
argumenten toegankelijk bleek. De oude,
versleten leuzen, de gruwelijke verdacht
making, het schelden op al wat Anti
revolutionair is, trof weder doel. Het
schijnt wel of nog een aanzienlijk deel
onzer meer eenvoudige kiezers nog altijd
vatbaar is voor bangmakerij en mislei
ding. De „Gebroken Bakken" van domi
nee Kersten, houden nog meer water dan
men wel zou denken. Het is, zoo lazen wij,
dezen volksleider weder gelukt nog meer
slachtoffers te maken, nog grooter aantal
menschen te laten aanloopen achter het
fantomencomplex (d.i. het spokengeheel),
waarmede zij in dezen tijd van ontzag
lijke werkelijkheids jacht nog altijd meent
te kunnen volstaan, nóg verder haar po
litiek van onwezenlijkheden te kunnen
drijven. „Dit projecteeren op de wolken",
schrijft Dr Schilder, „het is wel een der
ergste grieven, die men tegen deze groep
inbrengen kan". Immers het is meer dan
duidelijk, dat in zake Artikel 36 „achter
schimmen wordt aangeioopen".
Niemand weet welke de Overheid is, die
moet „uitroeien"; wat „uitroeien" is; aan
niemand is bekend, welke ketterij moet
worden uitgeroeid en wat die ketterij in-
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectle
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES
HULST
dat ik er toe in de gelegenheid was, maar
ik heb al te veel tijd verloren."
„Het kost u niet meer dan vijf minu-"
ten drong lady Augusta aan. „U hoeft ons
alleen maar even de zaal binnen te lei
den; dan hergeef ik u de vrijheid, als u
daarop staat. Wij dames kunnen niet al
leen binnengaan, iedereen zou ons aan
kijken."
Constance boog haar mooi kopje naar
voren. „Toe Hamish, doe het, als het
eenigszins kan."
Hie liet zich overhalen, stapte in de
barouchette en zette zich naast Lady
Augusta.
Een vol uur werkte Arthur aan zijn
acten en contracten en Roland was nog
niet terug. Mijnheer Galloway kwam hel
kantoor binnen. „Waar is Yorke?" wa3
zijn eerste vraag.
Arthur antwoordde dat hij het niet
wist; hij was even naar buiten geloopen.
Arthur was er de jongen niet naar om
anderen in moeilijkheden te brengen. De
heer Galloway vroeg niet verder; hij
meende, waarschijnlijk, dat Yorke eerst
kort geleden weg was gegaan. Hij ging
aan Jenkins lessenaar zitten en begon
een contract door te lezen.
„Kunt n mij de zegels geven voor deze
acte, mijnheer?" vroeg Arthur na een
poosje.
„Ik heb er geen meer in voorraad. Zijn
de brieven al gepost?"
verantwoordelijkgevoel tegenover zijn
Vaderland toont te bezitten.
Doch er is niets nieuws onder de zon.
Uit al het wetenswaardige, dat wij in
de laatste weken over het leven van Wil
lem, Prins van Oranje, mochten vernemen
is dit wel zeer duidelijk geworden, dat
er één lijn kan worden getrokken tus-
schen Petrus Dathenus en Hembyze eener-
zijds en Willem van Oranje en Marnix
anderzijds en tusschen Ds Kersten c.s.
eenerzijds en Dr Colijn met de zijnen
anderzijds.
Nu nog iets over de stad mijner inwo
ning, wat mij zeer verheugt.
De invloed der S.D.A.P. in de Zeeuw
sche hoofdstad gaat langzamerhand ta
nen. Het getal der kiezers, die meestal
onbewust de leer der Marxisten volgen,
neemt af; het aantal kiezers, dat de leus:
God, Nederland en Oranje! in hun vaan
del schrijft, wordt grooter. In no. 3 van
de „Volksstrijd" werd vergeefs een beroep
gedaan op den Christelijken arbeider,
die „ter wille van menschelijkheid en
rechtvaardigheid zou moeten stemmen"
op de roode lijst. Ook in,de Raadszaal
en in het publieke Middelburgsche leven
klinkt de stem der sociaal-democratie
niet zoo luide meer als eenige jaren
terug. De roode kiezersvlöed komt tot
staan. Wanneer bij de volgende raads
verkiezing de stemmenverhouding dezelf
de blijft, zou de vijfde roode raadszetel
slechts met een overschot van 99 stemmen
behouden kunnen blijven.
Dit drijve ons in de twee jaren, die nog
aan de volgende raadsverkiezingen vooraf
gaan, tot vermeerderde krachtsinspan
ning. Het blijkt, dat een vrij groot aantal
kiezers tot dusver slechts op den dreun
met de socialisten is meegegaan en zij,
bij betere bewerking en juister inlichting
daarvan terugkomen. Wellicht bestaat de
mogelijkheid, dat een volgend maal de
vijfde zetel voor de Middelburgsche
sociaal-democraten verloren ga en daar
door de Raad in zijn meerderheid naar
Rechts zwenke.
Vriendschappelijk gaarne
t.t., METELLUS.
GEEN GUNSTIG PERSPECTIEF.
Aan een artikel in „De Gids", orgaan
van het Gbr. Nat. Vakverbond ontleenen
wij:
Bij deze verkiezing is door zeer onder
scheiden partijen erop gewezen, dat het
ging om een krachtige handhaving van
het gezag, om een parlementaire regee
ring, die gesteund werd door een krach
tige regeeringsmeerderheid in het parle
ment, dat het ging om het behoud der
„Nog niet mijnheer."
„Dat kun je dan wel even doen. En
Arthur loop dan op den terugweg even
bij Jenkins aan en zie hoe hij het maakt.
„Uitstekend, mijnheer." Hij ging naar
mijnheer Galloway's kamer en haalde de
drie brieven uit den postzak. „Moet deze
niet gezegeld worden?" vroeg hij, wijzend
op den brief naar Ventnor, want het was
de onveranderlijke gewoonte van den heer
Galloway brieven, die geld bevatten, van
zijn zegel te voorzien. „Het is dubbel vei
lig," placht hij te zeggen.
„Ja zeker," antwoordde zijn patroon.
„Ik ben zoo 'haastig weggegaan, dat het
me door het hoofd is gegaan. Breng me
het lak maar."
Toen hij klaar was, vertrok Arthur.
Nauwelijks buiten, ontmoette hij Roland,
die in vliegende haast aan kwam zet
ten.
„Channing, ik kon het heusch niet hel
pen, op mijn woord niet. Ik moest ergens
heen met Knivett en we werden vreese-
lijk opgehouden. Galloway is zeker buiten
zichzelf van woede, is he) niet?"
„Hij is zelf pas terug. Je had geen
recht me voor die moeilijkheid te plaat
sen, Yorke. Als Hamish er niet was ge
weest, had ik het kantoor moeten sluiten
Doe het niet weer, anders zou het mijn
heer Galloway wel eens ter oore kunnen
komen."
„Het ia allemaal de schuld van dien
MET DE VALWETTEN
OP GESPANNEN VOET.
In een brochure voor de Christen-de
mocratische Unie uitgegeven, beweert Ds
Buskes, van Amsterdam, dat de „Anti
revolutionaire politiek practisch vrijwel
niets verschilt van die van den Vrijheids
bond", en dat „de politiek van de Anti
revolutionaire Partij en die van den Vrij
heidsbond practisch vrijwel geheel samen
vallen".
Hoogachting voor den persoon van den
schrijver, merkt de „Standaard" hierbij
op, kan zeer wel saamgaan met leedwe
zen over dergelijk geschrijf.
De antirevolutionaire en de vrijzinnige
politiek practisch één?
Toch zeker niet in vroeger jaren, toen
een Groen van Prinsterer en Kuyper in
den strijd tegen het oppermachtig libe
ralisme het beste schonken wat zij be
zaten.
Evenmin echter in den tegenwoordigen
tijd.
De redevoeringen van de liberale woord
voerders in den pas gevoerden verkie
zingsstrijd, die allen het „stemt niet op
Colijn", „versterkt vooral de antirevolu
tionaire partij niet", tot leidend motief
hadden, zijn in dit opzicht welsprekend.
Ook de feiten spreken zeer duidelijk.
Wij doen slechts enkele grepen uit de
stemmingen in de Tweede Kamer onder
het huidig Kabinet, over min of meer
belangrijke onderwerpen van principiee-
len aard gehouden.
Ziet hier ons lijstje:
Bij de herziening van de Gemeentewet
verklaarden zich Mei 1930 tegen de be
noembaarheid van de vrouw als burge
meester alle Antirevolutionairen; alle Li
beralen waren voor.
Hetzelfde deed zich voor metbetrek
king tot de benoembaarheid van de vrouw
tot secretaris.
Ingezonden Mededeeling.
lammen Jenkins," flapte Roland er uit.
„Waarom moest hij zijn hoofd bezeeren.
Je bent een waar vriend Arthur. Ik hoop
je nog eens een wederdienst te kunnen
bewijzen."
Haastig ging bij het kantoor binnen
en Arthur ging met de brieven naar de
post. Toen hij die bezorgd had, richtte
hij zij'n schreden naar den winkel van
juffrouw Jenkins in de Highstreet.
Juffrouw Jenkins stond achter de toon
bank. „O, ga maar naar boven, ga maar
naar boven!" riep ze uit op een toon van
ontstemming. „Zijn slaapkamer is aan
den voorkant, twee hoog. Er zijn van
daag al zeker wel vijftig menschen naar
hem komen kijken. Ik kan wel een veldje
boonen op de trap zaaien. U zult niet al
leen zijn boven."
Arthur zocht zich op den tast den weg
naar boven. De trap was erg donker, als
men uit het felle zonlicht kwam. Hij vond
de kamer en trad binnen. Jenkins lag te
bed, zijn hoofd in verband en naast hem
zat in vol ornaat de bisschop van Hel-
stonleigh.
HOOFDSTUK XV.
Een plons in de rivier.
Ketch stond in zijn kamertje, tegen de
gesloten bedstee geleund. Hij tuurde naar
de sleutels die tegenover hem aan den
spijker hingen, Zijn gemoedstoestand kon
Het wetsontwerp tot verhoeging van
de invoerrechten kreeg alle steBnasn der
Antirevolutionairen, geen enkola stem van
de Liberalen.
Bij de Winkelsluitingswet stonden alle
Antirevolutionairen, except Prof. Vis-
Visscher, tegenover de Liüeralen; ook bij
de Bedrijfsradenwet ontmoetten we der
gelijke groepeering.
Bij de herziening van do Drankwet
stemden alle Antirevolutionairen voor, alle
liberalen tegen.
Bij de Bezuinigingswet op het lager
onderwijs steunden alie Antirevolutionai
ren Minister Terpslra, terwijl de geheele
linkerzijde, incluis alle Vrijzinnigen, in
verzet kwam.
Met betrekking tot de schoolkwestie in
de Wieringermeer beleefden wij hetzelfde
schouwspel.
Hoe bij het wetsontwerp tot strafbaar
stelling van de godsdienstige gevoelens
krenkende uitingen Mr Heemskerk en
Minister Donner indrukwekkende plei-t
dooien hielden, ligt nog versch in het ge
heugen. Alle Antirevolutionairen schaar
den zich om hen, alle Liberalen waren in
de oppositie.
Wij zwijgen nu verder over een reeks
wetten met economiscben inslag, als de
Tarwewet, Suikerwet, Gontingenteerings-
wetten en dergelijke, waarbij tegenstel
ling tusschen liberalen en Antirevolutio
nairen zich openbaarde.
Genoeg materiaal is hiermee bijeen
gebracht tot staving van de stelling, dat
wie met deze feten voor oogen staande
houdt, dat praktisch de politiek van de
Antirevolutionairen met de Liberale sa
menvalt, alevel van „saamvallen" een
weinig „practische" voorstelling heeft.
Wie zoo oordeelt, staat met de valwet
ten op gespannen voet!
6 NIEUWE RADIOTOESTELLEN
(N. S. F. en Philips) vanaf f 129. Ziet de
etalage. Hoofdagent; J. M. Polderman,
Goes. Tel. 129. (Adv.)
Goes. Lezing van Mej. Diet
Kramer. Ter gelegenheid van de boe
kenweek hadden de boekhandelaren de
Jonge (v.h. Pieterman) en Van Klaveren
het plan opgevat de schrijfster Diet Kra
mer te laten spreken over haar bekende
boek: „Begin". Ze zullen er wel geen spijt
van gehad hebben, want de zaal in bet
Schuttershof, waaarin gisteren de lezing
plaats had, was goed bezet, al bleken de
dames meer belangstelling voor spreekster
en onderwerp te hebben dan de beeren.
De heer Van Ulzen, directeur der Uit
gevers Mij. Holland leidde de spreekster
in en wees op het tweeërlei doel van de
boekenweek; een ideëel en een commer
cieel.
Mejuffrouw Kramer, hierna aan het
woord komend, begon de sympathiek aan
doende bekentenis uit te spreken, dat men
van haar en van haar werk niet te groote
gedachte mag koesteren. Ze heeft nog
maar weinig geschreven: wat gebundelde
en verspreide schetsen, een paar meisjes
boeken en nu „Begin", welk boek ze
typeerde als een aankomende blaag met al
de fouten van de eersteling. Volkomen be
kend toonde ze te zijn met het gevaar van
over het paard getild te worden. Ze wil
niet beschouwd worden als de vertegen
woordigster van een bepaalde litteraire
richting. Een causerie over „Begin" heeft
aldus spr. dan ook weinig met litte
ratuur te maken.
Spr. verklaarde met nadruk, dat nie
mand bij het schrijven van dit boek als
model heeft gestaan. Alle levens daarin
zijn verzonnen, gedroomde levens.
Daarna schetste spr. de figuren, die in
haar boek voorkomen en in het bijzonder
de hoofdpersoon Ruth. Ze maakt deel uit
van een generatie, die als nuchter en zake
lijk kan worden aangeduid, alleen reke
nend met lichaam en verstand, kameraad
schap en sport, het sentiment zooveel mo
gelijk onderdrukkend. Maar toch is er een
innerlijke onzekerheid, een gevoel van on
macht en hooren we de bekentenis: „Ik
hen arm, ik heb geen wezenlijk bezit". Ze
worstelt met zichzelf in wijde verlorenheid
en onzegbare eenzaamheid.
Maar eindelijk, als het buiten lente is,
spreekt ze haar bevochten zekerheid uit.
het best met het woord „wild" worden
aangeduid. Ketch had, als hij in zijn beste
humeur was, geen prettig gezicht; het
was geel en verwelkt en zijn kleine
scherpe oogjes traanden steeds, de twee
of drie vlokken haar welke hij nog bezat,
waren verkleurd en stonden wijd uit
Maar op dit oogenblik was zijn gezicht al
bijzonder onaangenaam.
Ketch had een deel van den nacht en
den geheelen ochtend doorgebracht in
overpeinzingen van wat er den vorigen
avond voorgevallen was. Hoe meer hij
er over nadacht, hoe minder prettig hij
het vond en hoe sterker zijn overtuiging
werd, dat het alles het werk was van zijn
vijanden, de schooljongens.
„Het is zoo klaar als de dag," bepeins
de hij wraakzuchtig. „Daar hangen de
echte sleutels," en hij knikte naar hel
tweetal aan den muur, „en daar de val
sche," met een knik naar een oude mes
senbak, waarin hij de roestige sleutels
had neergegooid, toen hij den vorigen
avond na zijn avontuur thuiskwam. Ze
Waren van plan me den heelen nacht in
de kruisgangen op te sluiten, de schel
men! Ik hoop, dat de deken het hen zal
afleeren! Ik zal me bij den hoofdmeester
beklagen, dat zal ik,"
(Wordt vervolgd.)
