»SEN
I - GOES
DE ZEEUW
III,-112.50
JTEL,
)REN
l', f52/
S'BANK
0BIELEM
i ZATERDAG 29 APRIL 1933, Nr 178.
tweede blad.
OUDER VALSCHE VERDENKING
HuiduStsteg
ding in:
es.
ostuums
Wat er deze week voorviel
HET ADRES
A. WILKING
>n voor 1933
de reputatie
jrima in
aat.
I, Tel. 669
jeheel compleet
s nieuw geheel
pleet f290.—,
pleet f 260.—,
if- aandacht op
lage prijzen
ng naar Maat
tekende Coupe
O 7o
in orde en
tl gebruik en ge'
1932, tegen ver-
Ford Dealer
JRG Telef. 546
VAN SLUIJS C0,
feuilleton.
Brieven uit Middelburg.
en
Motoren, welke
te geven:
zekerheidsstelling
ten kantore der
genwoordiger voor
elle.
VAN
S Fen bijzonder belangrijke week ligt
ttrhter ons. De overgroote meerderheid
!rn ons volk herdacht dankbaar den
vierhonderdsten geboortedag van Prins
Willem van Oranje, den Vader des In
terlands en ook in Zeeland heeft op ver
schillende wijzen en in tal van plaatsen
door jong en oud deze herdenking plaats
«had In tal van redevoeringen, vooral m
onze kerkgebouwen, is er weer op gewe
zen hoe Nederland met zijn vorstenhuis
riik gezegend is en hoe ontzaglijk veel wij
aan Oranje te danken hebben.
Dinsdagavond werd de periode van
vergaderingen, die met de verkiezingen
verband hielden, afgesloten en in menige
samenkomst zijn dien avond de nooden
en belangen van land en volk aan den
Heere opgedragen. Woensdag is dan de
groote strijd gestreden en konden de kie
zers en kiezeressen zich uitspreken over
de vraag, hoe naar hun meening het best
ons land kon worden geregeerd. Over den
stembusuitslag kan zeer zeker de Anti-
Revolutionaire partij dankbaar zijn. Haar
stemmental ging omhoog in zulk een
mate, als zeker niemand had durven
voorspellen. Jammer, dat daartegenover
staat een sterke groei van het commu
nisme en een verlies bij de Roomsch-Ka-
tholieken en Christelijk-Historischen
Het is te hopen, dat de partijen, op
welke een krachtig parlementair kabinet
kan steunen, elkaar nu weten te vinden,
opdat we straks weer gezonde constitu-
tioneel-parlementaire verhoudingen krij
gen. Moge de nieuwe regeering onder Gods
zegen in staat zijn om de ergste moeilijk
heden, die dreigen, weg te nemen
Uit Berlijn kwam deze week het be
richt, dat tusschen de Nederlandsche en
Duitsehe onderhandelaars overeenstem
ming was verkregen inzake de economi
sche vraagstukken, waarover men aan
het onderhandelen was. Een goed bericht!
Al moet men zich van de Duitsche goed
willigheid tegenover Nederland geen illu
sies maken. Het zal ook straks tusschen
ons en onze Oosterburen nog wel eens
pingen!
Eigenaardig is toch de toestand in
Duitschland. We kunnen er moeilijk
ïoogte van krijgen. De organisatie van
de Stahlhelm is nu ook overgeloopen
naar de Nazi's. Terwijl Hitier nu deze
week begonnen is, de kerk te knechten.
Niets laat hij ongemoeid. Ook de vak-
vereenigingen zullen naar zijn pijpen
dansen.
Inderdaad heeft het nationaal-socia-
lisme een kans gekregen, zooals nog
nooit een partij of beweging die heeft
gezien. Hij heeft zich echter tot heden
tot het u i t e r 1 ij k e beperkt. Een pro
gram, een werkelijk program, is tot dus
verre niet onthuld.
'.Het groote probleem, dat alle andere
overheerscht, is „arbeid en brood", voor
de groote massa werkloozen.
Maandag zal het feest van den arbeid
gevierd worden, in een land met millioe-
nen en millioenen werkloozen. Maar Dins
dag is er weer de benauwende vraag: „ar
beid en brood".
En zal Hitler die kunnen oplossen?
In Washington is deze week druk ge
confereerd, eerst tusschen Roosevelt en
Mac Donald en daarna tusschen Roose
velt en Herriot. Men komt weinig te
weten van wat er besproken is. Alleen
heeft men elkaar nu beter „begrepen".
Het schijnt niet onmogelijk te zijn, dat
er als gevolg van die besprekingen een
wereld-tariefwapenstilstand komt in af
wachting van de economische wereld
conferentie, die in Juni a.s. gehouden zal
worden.
Ook verluidt, dat Amerika uitstel zal
geven van de betaling van den oorlogs-
schuldentermijn in Juni. Het klinkt wat
ongelooflijk, gezien de financiëele moei
lijkheden voor Amerika
JfMen verwacht nu weer heel veel van
de economische conferentie! Als men
maar niet bedrogen uitkomt. Het zou de
eerste keer niet zijn, dat een conferentie
teleurstelde.
oud model T-wagea®
js van 6 onS'
ken en in alle kleur0"
lie Schoonmaakartikel0"'
,DE STER"
37)
Vrij naar het Engelsch.
„Hoe heeft Jenkins zich bezeerd?"
?0e5 minheer Galloway, want daarom-
at had hij nog niets vernomen,
livmt ^jls J?0 Srootste dwaas, die er rond-
nitm6 Jenkins," luidde het com-
Phmenteuze antwoord van zijn gade
.4oen hij geholpen had de klok te luiden,
klim™ noodig naar het (jrggi te
iWorS.' 0ILz°ek saar lucifers of iets
beekL j kii een oogenblik zijn
S j tand f6bruikt' dai1 had hij
liik o- W? at er 's zomers natuur-
zün of. lucifers te binden
donker to krf or?anist wenschen nog na
eens tool dan zou het hem niet
als hii m;Sjaan w.orden! Alleen 's winters,
heeft rit i_ ^dagdienst licht noodig
den"' 6r aarsen en lucifers te vin-
is 0r nu met zijn hoofd?"
J«nldns^nï0'6r lloway- di® Juffrouw
eigmg om van haar onderwerp
CLVIII.
Amice,
Wanneer deze brief verschijnt, zal de
algemeens uitslag der Kamerverkiezin
gen wel zijn bekend en zal men in ruime
mate beschouwingen over den afloop in
de dag- en weekbladen kunnen lezen.
Daarom lijkt het mij goed toe nog eens
wat te schrijven over indrukken, t ij d e n s
den stembusstrijd opgedaan.
En dan herinner ik mij allereerst den
middag van Paasch-Drie in Sint Joris te
Middelburg, waar het Kamerlid J. Schou
ten voor een aandachtig gehoor optrad.
Er wordt wel eens beweerd, dat op zulke
kiezersbijeenkomsten zoo weinigen wor
den overtuigd. Dit hangt geheel af van
wat de kiezers er te hooren krijgen. Wan
neer de spreker door zijn argumenten
en zijn voordracht beslag weet te leggen
op zijn gehoor, m.a.w. wanneer hij hen
overtuigt van de juistheid van zijn ziens
wijze, dan is het nog wel ter dege moge
lijk dat personen, die niet al te bevooroor
deeld zijn of niet al te beslist in een poli
tieke partij zijn opgenomen en vastge
legd, onder den indruk van des sprekers
woord, diens candidaat besluiten te gaan
stemmen. Men kan zulks, als men de
luisteraars eens goed opneemt, aan ver
schillende verschijnselen opmerken.
Zulks was ook het geval op dien be-
wusten middag van Paasch-drie. Moge al
de groote meerderheid der aanwezigen
besliste voorstanders zijn geweest der
candidatuur-Golijn, het percentage dei-
overigen, die bij het betreden der zaal
nog niet gekozen hadden, doch tijdens de
vergadering de bewuste keuze deden,
acht ik niet gering.
Ook de Bond voor Nationaal Herstel
deed een spreker optreden, n.l. de heer
Quispel, die voor den eerst aangegeven
spreker inviel. Zijn inleiding deed de ge
dachte opkomen, dat we hier met een
zeeofficier, althans met een zeeman, te
doen hadden en dan niet met een, die in
twijfel verkeerde omtrent de gezagskwes
tie. Met zijn premissen gingen wij, voor
een deel mede; met zijn conclusie niet.
Doch alle achting voor zijn persoon en
zijn wijze van optreden, die beslist, dui
delijk en correct was. Hij toonde met een
vers over de Koningin van den „oproe-
rigen Krabbelaar" aan, hoe de overheid
sommige afschuwelijke uitlatingen over
de Draagster der Kroon wel te véél heeft
laten passeeren. Dit gewezen Kamerlid,
zoon van een Oranjegetrouwen Joodschen
leeraar uit Gelderland, is verre van het
standpunt van vader en grootvader afge
dwaald. Van dankbaarheid aan de Oran
jes, die in vroeger tijden zijn geloofs- en
rasgenooten vriendelijk opnamen, is niets
meer te vinden. Het aangehaalde vers is
zoo infaam als het maar kan en had zon
der twijfel aanleiding kunnen geven tot
een vervolging wegens majesteitsschen
nis. Doch men heeft de roode Kamerleden
veel te veel ontzien. Van klassejustitie
was den laatsten tijd geen sprake, meende
spreker, wellicht soms wel van het omge
keerde.
Het publiek, om den spreker geschaard,
overziende, trof het ons dat dit hoofdza
kelijk bestond uit mannen van standing
en intellect. Van hen valt in ieder geval
te waardeeren, dat zij zich niet hals over
kop storten in de armen van een politieke
partij, waartoe zij eigenlijk niet behoo-
ren en trachten een zelfstandige en eige
ne positie in te nemen. Mocht een hun
ner in de Kamer komen, dan zal in ieder
geval op hem kunnen worden gerekend,
als het geldt het gezag te verdedigen.
Doch de vraag bleef onuitgesproken of
het toch niet beter en consequenter zou
zijn boven een nationale figuur als gene
raal Snijders, die wegens zijn hoogen
leeftijd, toch niet in de Kamer zcu kun
nen zitting nemen, een andere nationale
figuur te kiezen, in den persoon van den
oud-officier Colijn, die aan hun verlan
gens beter zou kunnen bevredigen, te
meer nog, waar hij staat op een geestelij
ken, welgefundeerden grondslag, die toch
aan den Bond voor Nationaal Herstel
ontbreekt. Of is dit laatste wellicht de re
den, dat men hem liever passeert?
Een andere bijeenkomst bezochten we
nog: het 40-jarig jubileum der Zeeuwsche
afdeeling van den Ned. Bond van Jon-
gelingsvereen. op Geref. Grondslag, op
den middag van Paasch-Twee gehouden
af te dwalen, wel kende.
„Ja, zijn hoofd!" luidde het booze ant
woord. „Toen hij de trap weer af wilde
gaan, miste hij een tree en is naar be
neden geslagen. Hij heeft eigenlijk altijd
een kindermeisje bij zich noodig, want hij
is net een baby, die Jenkins."
„Heeft hij zich erg bezeerd?"
„En daar zou hij tot den morgen zijn
blijven liggen, als de bisschop er niet
geweest was," vervolgde juffrouw Jen
kins, de vraag negeerend. „Toen Zijne
Eminentie buiten was en Jenkins hem
niet volgde, beval hij Thorpe hem te gaan
zoeken. Thorpe zegt, dat hij zooiets uit
zichzelf nooit gedaan zou hebben; hij wil
de de deur juist weer sluiten en dan was
Jenkins blijven liggen. Ze vonden hem
aan den voet van de trap met even veel
leven in hem als een stuk hout."
„Ik vroeg, of hij zich erg bezeerd had,
juffrouw Jenkins."
„Nogal. Hij kwam bij, terwijl ze hem
naar huis brachten. Iemand heeft Hurst,
den dokter, gehaald. Vanmorgen was hij
wat beter."
„Maar niet wel genoeg om naar kan
toor te komen?"
„Hurst heeft gezegd, als hij zich van
daag over kantoorzaken of iets anders
druk maakt, dat hij dan vast en zeker
in de ruime Abdijkerk te Middelburg. Het
was een verheffend en verkwikkend ge
zicht deze groote ruimte gevuld te zien
met de bloem der Zeeuwsche Calvinisti
sche Jongelingschap, vergezeld van hon
derden Zeeuwsche jongedochteren.
Na elke nederlaag der Polen in vroeger
eeuwen zongen zij het bekende lied „Nog
is Polen niet verloren". Doch als we zülk
een schare van bloeiende jeugd zien ver
gaderd, aanhoorende zóó kloeke taal, als
van het drietal sprekers uitging, dan
kunnen wij aan geen nederlaag denken,
doch groeit onze hope dat wij althans
hier in Zeeland er nog ver van af zijn,
dat revolutionaire socialisten en commu
nisten ons den voet in den nek zetten.
Mogen, als de ouderen verdwijnen, de
honderden bij honderden in de Abdijkerk
aanwezige jeugdige Calvinisten met be
slistheid hun plaatsen innemen.
Tenslotte de Oranjeavond, op 19 April,
in de Magdalenakerk te Goes. Werkelijk
een grootsche betooging van superieur
karakter. Schitterende muziek van orgel,
klaroenen en bazuinen, sublieme zang
en welverzorgde redevoeringen. Reeds de
entourage van het machtige kerkgebouw
bracht de aanwezigen op liooger plan.
Voor den Protestantschen eeredienst zijn
deze oude Roomsche tempels eigenlijk
minder geschikt, doch voor een grootsche
Oranjebetooging als nu in Goes werd ge
houden, eigenen ze zich beter. De Kerk
voogdijen der Nederl. Herv. gemeenten
te Middelburg en te Goes verdienen allen
lof en dank, dat zij hun fraaie kerkge
bouwen bereid waren af te staan voor
doeleinden, die verder gaan dan de ge
wone. Nationale zin wordt hierdoor ruim
schoots bevorderd. En van het zoo schoon
voorgedragen en begeleid Dankgebed
troffen roerend de woorden:
Een wijnstok lag vertrapt, versmeten,
Gij hebt gesproken en nu bloeit hij weer,
Gij hebt ons nooit, neen nooit vergeten,
Vergeet mijn ziele 't nimmermeer.
Moge het deze stemming zijn, die ons
gemoed doortrille, wanneer de uitslag der
Kamerverkiezing vóór ons ligt.
Vriendschappelijk groetend,
t.t.
METELLU3.
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Klnderconfectle
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES
HULST
DE VROUWEN EN DE STEMBUS.
Men schrijft ons uit Ierseke:
Opvallend groot is het aantal stemmen,
dat Ds Kersten te Ierseke heeft gekregen.
In 1929 329, in 1933 408. Nu heeft de
anti-rev. partij ook een aardige vooruit
gang te boeken, maar dit is een ander
geval dan met lijst 2. Immers deze komen
dit jaar niet van eigen partijgenooten,
maar (door allerlei omstandigheden) van
andere partijen of (zou Dr Kuyper gezegd
hebben) van de kleurlooze middenstof.
Geheel anders is dit met lijst 28. Dit is
hoofdzakelijk door het groot aantal vrou
wen dat dit jaar op Da Kersten heeft ge
stemd.
Men behoeft dit niet te gelooven op aller
lei losse gronden, maar het zal gemakke
lijk te bewijzen zijn. De controleurs die
op de diverse stembureaux hebben geno
teerd, hebben bun lijsten ingeleverd en nu
kan stuk voor stuk nagezien worden. In
„Gebroken bakken" heeft Ds Kersten in
zijn Deputatenrede de zonde van 't vrou
wenkiesrecht duidelijk aangetoond, maar
als direct gevolg hebben de vrouwen hun
best gedaan om de stemmen die deS.G.P.
vreesde tekort te komen, te leveren. Nu
daarin zijn ze schitterend geslaagd. Maar
evenals met andere zonden, die ze de
an-rev. partij aanwijzen is het toch een
eigenaardig geval.
Een ernstig woord van waarschuwing,
hersenkoorts zou krijgen. Hij beval hem
te bed te blijven en zich rustig te houden,
als hij kon."
„Natuurlijk moet hij dat doen," zei
mijnheer Galloway.
„Er bestaat geen natuurlijk, waar het
mannen betreft," zei juffrouw Jenkins
verachtelijk. „Hurst mocht wel zeggen
„als hij kon", toen hij hem beval zich
rustig te houden. Ik heb nog liever een
ziek beest in huis dan een zieken man
een dier is tenminste redelijk. Daar
heb je nu Jenkins, sinds vanmorgen ze
ven uur heeft hij zich liggen opwinden,
dat hij hierheen wilde; u had hem erg
noodig, zei hij. „Zou je gaan, als je dood
was," vroeg ik hem en hij gaf toe dat het
wel eenig verschil zou maken. „Heele-
maal geen verschil," zei ik. Nog al wat
lekkers hem te moeten verplegen, al3 hij
hersenkoorts krijgt!"
„H]et spijt me, dat het gebeurd is," zei
mijnheer Galloway vriendelijk. „Zegt u
hem maar uit mijn naam, dat we het
heel goed zonder hem zullen stellen. Ik
wil hem hier niet zien, voor dokter Hurst
zegt, dat hij weer komen kan."
„Dat zou ik hem toch wel verteld heb
ben om hem tevreden te stellen, of u hel
gezegd had of niet," erkende juffrouw
Jenkins openhartig. „En nu moet ik op
i tevens een beschuldiging inhoudend aan
anderen. Maar waarom nu ook (wat ze
zoo gaarne een ander aanzeggen) vleesch
tot hun arm gesteld? Of ia dit wat anders?
„De Banier" waarschuwt nu wel eens
uitdrukkelijk: Vrouwen, ge moogt niet
stemmen. Gods "Woord verbiedt het u uit
drukkelijk, Denkt er om: het is zonde.
Maar de bestuursleden der Staatkundig
Geref. Kiesvereeniging, die toch principi-
eele mannen moeten zijn, komen, verge
zeld van hun vrouwen, ter stembus. Twee
erlei moraal: Ge zult niet, maar intus-
scben: kcunt vooral.
Tegen de Anti-Rev., die met Rome sa
menwerken, heet het: Ge stelt vleesch tot
uwen arm. Ge moet op God vertrouwen.
Maar op een ander terrein: de vleesche-
lijke armen der dames oproepen en heel
gaarne aanvaarden.
Later zal ik u de juiste cijfers eens in
zenden, dan kunt u zien hoeveel S. G. P.
vrouwen aan de stemming hebben deel
genomen.
HET MARINE-PERSONEEL EN DE
STEMBUS.
Een militaire medewerker schrijft aan
het „Vaderland" een en ander over den
toeleg van de S. D. A. P. te Den Helder.
Vooral op Den Helder had de partij
zeer groote verwachtingen gebouwd, en
gehoopt op een „harden klap in het ge
zicht van de marine-autoriteiten".
De uitslag in Den Helder was daarom
ook in zoover belangrijk, als daaruit af te
leiden zou zijn, in hoever de omkeer in het
marinepersoneel meer dan uiterlijke fraai
igheid beteekent. Hier kon in de afgeslo
tenheid van het stemhokje het marine
personeel zijn waren aard aan den dag
leggen. En als de uitslag niet aan de so
cialistische verwachtingen beantwoordde,
zou het zeker niet aan de partij liggen:
„de partijgenooten in Den Helder hebben
gedaan wat, zij konden", schreef „Het
Volk". „Wat hier aan offervaardigheid
is getoond, hoe hier gestreden is tot aan
het laatste uur, het zal altijd een schoone
bladzijde blijven in de annalen onzer par
tij. Diep heeft ieder het hier beseft. Op
de terreur bij de marine past als eenig
antwoord een daad. En daarvoor is ge
vochten".
Die strijd betrof dan de poging om van
de marinemannen groote huichelaars te
maken, die voor het uiterlijk trouw en
onderwerping beloven en bereidheid vein
zen om het werk te doen, waarvoor zij
betaald worden, maar innerlijk vijandig
daartegenover blijven staan.
Die toeleg is mislukt. Tet stemmental
der S. D. A. P. in Den Helder liep inte
gendeel achteruit van 39.3 naar 33.9 pet.
Een uitslag, die daarom vooral zoo ver
heugend is, omdat zij er toe kan bijdra
gen om het groeiend vertrouwen in de
betrouwbaarheid van het marinepersoneel
te versterken.
NIET ZONDER SCHADUW.
Onze „N. Pr. Gr. Grt." wijst er op, dat
in den uitslag der verkiezingen weinig
lichtpunten zijn te ontdekken.
Zelfs onze overwinning, zegt ons Gro-
ningsche orgaan, is niet zonder scha
duw.
Wij willen nu nog daar laten, dat de
partij van Kersten in weerwil van haar
gruwelijke propaganda, want andere naam
hebben wij er niet voor, nog weer steeg
ook boven het gewoon percentage der toe
name van het aantal kiezers.
Wat ons meer moet treffen is het feit,
dat de Christelijke arbeiderspartij nog
zesduizend stemmen haalde en dat de
Christen democratische unie onder de
droeve demagogische leiding van een man
die kort geleden nog als anti-revolutio
nair bekend stond, meer dan den kies-
deeler verkreeg.
Dit wijst op een afval in den eigen
kring, in de richting van de revolutio
naire beginselen. Want anders is het niet.
De propaganda ging geheel in de lijn van
de revolutionaire leugen, nu verhuld in
vromen schijn.
Dat daar nog zoovelen vatbaar voor
bleken is een slecht teeken.
Ons anti-revolutionaire volk is in zijn
geheel trouw gebleven. Maar onze winst
komt uit den kring van welgezinden, zoo
als Groen ze noemde, die wel onze be
ginselen niet geheel zijn toegedaan, maar
een holletje naar huis terug. Je kunt net
zoo goed niemand hebben om op den win
kel te passen als dat jonge ding van ons.
Als een klant een paar zwarte kousen
vraagt, komt ze met een witte gehaakte
slaapmuts aandragen. Ze heeft al even
weinig verstand als Jenkins. Uw diena
res, mijnheer, goeden morgen, heeren!"
„Wacht u nog eens een oogenblik!"
riep mijnheer Galloway, toen ze al bij de
deur was. „Ik begrijp het nog niet hee-
lemaal. De sleutels kunnen toch niet ver
anderd zijn, terwijl ze op de steenen la
gen."
„Dat begrijpt niemand," antwoordde
juffrouw Jenkins. „Als Jenkins geen af
schaffer was en laat ik er hem eens
op betrappen, dat hij sterke drank ge
bruikt dan zou ik zeggen, dat die twee,
hij en Ketch, een glaasje te veel op had
den. De bisschop zelf kan er geen touw
aan vast knoopen. Maar ik zal Jenkins
wel leeren zich met eens anders zaken te
bemoeien."
Eindelijk ging ze weg en mijnheer Gal
loway zette er zich toe een gat in dit las
tig probleem te vinden. Hloe meer hij er
over dacht, hoe minder hij er echter in
slaagde; het ging hem net als den bis
schop, hij kon er geen touw aan vast knoo
pen, „Het gaat iemands begrip te boven,"
Wasch de aangedane plar-.tscs nu; wsssm
water en Purolzeep, droog daarna voor
zichtig af, doe er dan wat Puroi op en
strooi daar overheen nog wat Purolpoeder.
Herhaal dit eiken dag, zoolang het noo
dig is.
zich het veiligst onder de hoede van die
beginselen achten.
Keert de rust terug, dan loopan wij ge
vaar zulke aanwinst weer te verheien en
dan komt ook ons verlies aan den revo
lutionairen kant aan hot licht.
Wij oefenen ons er in de dingen te zien,
zooals ze zijn.
Natuurlijk verheugen wij ons in de
zege, die ons te beurt viel, hoewel wij
ons ook niet ontveinzen welke verant
woordelijkheid zij kan meebrengen, maar
wij mogen de oogen niet sluiten voor het
feit, dat er helaas in onzen kring zijn, die
de verleiding hebben gekozen voor het
stand houden.
BREEDE WATERING BEWESTEN
IERSEKE.
(Slot.)
De voorzitter zegt, dat de ambte
naren zelf hebben voorgesteld 3 pet. pen
sioenpremie te betalen.
Dhr P o 1 e y stelt 5 pet. voor.
Dhr W. F. K. Lenshoek pleit voor
8% pet. korting.
Dhr in 't Anker vindt 5 pet. billijker.
Dhr J. G. H. K a k e b e e k e wil be
ginnen met de salarissen der gezworenen
Spr. wil niet de pensioenpremie laten be
talen, maar op de salarissen, waarvan er
zeer hoog zijn, bezuinigen.
Dhr Q. T r i m p e wijst er op, dat de
salarissen in 1916 veel lager waren dan
nu (plm. f 8000 in totaal). Zelfs mot een
korting van 8H pet. pensioenpremie staan
de ambtenaren er nog beter voor dan
vroeger.
De voorzitter antwoordt, dat de
werkzaamheden stedert 1916 veel zijn ver
anderd.
Dhr Van Ballegoyen de Jong
bestrijdt den heer Trimpe. Vóór den oor
log waren de salarissen der ambtenaren
over het algemeen niet op peil. Is de on
derlinge verhouding der salarissen goed?
Is de voorgestelde verlaging wel in het
belang van den polder?
Dhr Trimpe wijst op het feit, dat er
zoovele landbouwers met verlies werken.
Dhr Van Ballegoyen de Jong
antwoordt hierop, dat men de salarissen
ook niet heeft verhoogd in die mate, als
de boeren destijds winsten hebben ge
maakt.
Dhr Poley wijst er op, dat de sala
risverlaging voor de ambtenaren ook ver
laging van den pensioengrondslag betee
kent. Daarom is betaling van pensioen
premie voor de ambtenaren verkieslijker.
Op een vraag uit de vergadering zegt
de voorzitter, dat de ambtenaren zijn aan
gesteld op premievrij pensioen.
Dhr Trimpe" zegt, dat, als dit voor
stel wordt verworpen, er een komt, dat
voor de ambtenaren nadeeliger is.
Het voorstel om 8 H! pet.
pensioenpremie te korten
wordt aangenomen met 66
tegen 45 stemmen.
Het Bestuur neemt de andere door de
commissie voorgestelde wijzigingen over.
Dhr W. F. K. Lenshoek dringt aan
op een lagere rente voor de kasgeldleenin-
gen. Het dijkgeschot wordt bepaald op
f 17.50 (thans f 18) en voor de vronen
op f 14.
Dhr L. Schouten vraagt, hoever het
staat met de onderhandelingen over de
locaalspoor.
Dhr W. Kakebeeke deelt mede, dat
er door de werkcommissie druk wordt
onderhandeld met de directie der Ned.
spoorwegen. Binnenkort zal er wel schot
in de zaak komen.
Dhr C. Z a n d e e voorziet wel verande
ring ten goede. Komt er niet spoedig schot
in, dan zou het wel goed zijn, dat de be
trokken polderbesturen eens bij elkaar
kwamen.
Besloten werd tot het! dichtmetseien
van de oude sluis te Schore.
Aan de P. Z. E. M. wordt verkocht een
erfpachtsrecht van een perceeltje grond
te Ierseke.
zei hij tegen Arthur Channing, „tenzij
Ketch de verkeerde sleutels heeft meege
nomen!"
„En als hij de verkeerde sleutels had
meegenomen, hoe kon hij dan het Zuide
lijk hek sluiten?" viel Roland Yorke hem
in de rede. „Maar als je mij mijn mee
ning vraagt dan zou ik zeggen, dat die
apen van schooljongens er alles van af
weten. Ik heb er Gerald van beschuldigd,
maar die vloog me bijna aan. Het kan
echter heel goed zijn dat ze de senioren
er buiten hebben gehouden. U had de
klok moeten hooren luiden, mijnheer Gal
loway!"
„Het bracht zeker heel wat menschen
op de been?"
„Nu, en of," zei Arthur Channing. „Mij
onder anderen. Toen ik den bisschop
naar buiten zag komen, kon ik mijn
oogen gewoon niet gelooven."
„Ik had er een rijksdaalder voor ge
geven hem ook gezien te hebben!" riep
Roland uit. „BJet schijnt mijn noodlot te
zijn, dat ik altijd dergelijke pretjes moet
missen. Gator was bij me en we zaten
een sigaar te rooken. We hebben het
luiden natuurlijk wel gehoord, maar we
vonden het niet de moeite waard te gaan
kijken, wat het te beduiden had.
(Wordt vervolgd.)