»SEN I - GOES DE ZEEUW III,-112.50 JTEL, )REN l', f52/ S'BANK 0BIELEM i ZATERDAG 29 APRIL 1933, Nr 178. tweede blad. OUDER VALSCHE VERDENKING HuiduStsteg ding in: es. ostuums Wat er deze week voorviel HET ADRES A. WILKING >n voor 1933 de reputatie jrima in aat. I, Tel. 669 jeheel compleet s nieuw geheel pleet f290.—, pleet f 260.—, if- aandacht op lage prijzen ng naar Maat tekende Coupe O 7o in orde en tl gebruik en ge' 1932, tegen ver- Ford Dealer JRG Telef. 546 VAN SLUIJS C0, feuilleton. Brieven uit Middelburg. en Motoren, welke te geven: zekerheidsstelling ten kantore der genwoordiger voor elle. VAN S Fen bijzonder belangrijke week ligt ttrhter ons. De overgroote meerderheid !rn ons volk herdacht dankbaar den vierhonderdsten geboortedag van Prins Willem van Oranje, den Vader des In terlands en ook in Zeeland heeft op ver schillende wijzen en in tal van plaatsen door jong en oud deze herdenking plaats «had In tal van redevoeringen, vooral m onze kerkgebouwen, is er weer op gewe zen hoe Nederland met zijn vorstenhuis riik gezegend is en hoe ontzaglijk veel wij aan Oranje te danken hebben. Dinsdagavond werd de periode van vergaderingen, die met de verkiezingen verband hielden, afgesloten en in menige samenkomst zijn dien avond de nooden en belangen van land en volk aan den Heere opgedragen. Woensdag is dan de groote strijd gestreden en konden de kie zers en kiezeressen zich uitspreken over de vraag, hoe naar hun meening het best ons land kon worden geregeerd. Over den stembusuitslag kan zeer zeker de Anti- Revolutionaire partij dankbaar zijn. Haar stemmental ging omhoog in zulk een mate, als zeker niemand had durven voorspellen. Jammer, dat daartegenover staat een sterke groei van het commu nisme en een verlies bij de Roomsch-Ka- tholieken en Christelijk-Historischen Het is te hopen, dat de partijen, op welke een krachtig parlementair kabinet kan steunen, elkaar nu weten te vinden, opdat we straks weer gezonde constitu- tioneel-parlementaire verhoudingen krij gen. Moge de nieuwe regeering onder Gods zegen in staat zijn om de ergste moeilijk heden, die dreigen, weg te nemen Uit Berlijn kwam deze week het be richt, dat tusschen de Nederlandsche en Duitsehe onderhandelaars overeenstem ming was verkregen inzake de economi sche vraagstukken, waarover men aan het onderhandelen was. Een goed bericht! Al moet men zich van de Duitsche goed willigheid tegenover Nederland geen illu sies maken. Het zal ook straks tusschen ons en onze Oosterburen nog wel eens pingen! Eigenaardig is toch de toestand in Duitschland. We kunnen er moeilijk ïoogte van krijgen. De organisatie van de Stahlhelm is nu ook overgeloopen naar de Nazi's. Terwijl Hitier nu deze week begonnen is, de kerk te knechten. Niets laat hij ongemoeid. Ook de vak- vereenigingen zullen naar zijn pijpen dansen. Inderdaad heeft het nationaal-socia- lisme een kans gekregen, zooals nog nooit een partij of beweging die heeft gezien. Hij heeft zich echter tot heden tot het u i t e r 1 ij k e beperkt. Een pro gram, een werkelijk program, is tot dus verre niet onthuld. '.Het groote probleem, dat alle andere overheerscht, is „arbeid en brood", voor de groote massa werkloozen. Maandag zal het feest van den arbeid gevierd worden, in een land met millioe- nen en millioenen werkloozen. Maar Dins dag is er weer de benauwende vraag: „ar beid en brood". En zal Hitler die kunnen oplossen? In Washington is deze week druk ge confereerd, eerst tusschen Roosevelt en Mac Donald en daarna tusschen Roose velt en Herriot. Men komt weinig te weten van wat er besproken is. Alleen heeft men elkaar nu beter „begrepen". Het schijnt niet onmogelijk te zijn, dat er als gevolg van die besprekingen een wereld-tariefwapenstilstand komt in af wachting van de economische wereld conferentie, die in Juni a.s. gehouden zal worden. Ook verluidt, dat Amerika uitstel zal geven van de betaling van den oorlogs- schuldentermijn in Juni. Het klinkt wat ongelooflijk, gezien de financiëele moei lijkheden voor Amerika JfMen verwacht nu weer heel veel van de economische conferentie! Als men maar niet bedrogen uitkomt. Het zou de eerste keer niet zijn, dat een conferentie teleurstelde. oud model T-wagea® js van 6 onS' ken en in alle kleur0" lie Schoonmaakartikel0"' ,DE STER" 37) Vrij naar het Engelsch. „Hoe heeft Jenkins zich bezeerd?" ?0e5 minheer Galloway, want daarom- at had hij nog niets vernomen, livmt ^jls J?0 Srootste dwaas, die er rond- nitm6 Jenkins," luidde het com- Phmenteuze antwoord van zijn gade .4oen hij geholpen had de klok te luiden, klim™ noodig naar het (jrggi te iWorS.' 0ILz°ek saar lucifers of iets beekL j kii een oogenblik zijn S j tand f6bruikt' dai1 had hij liik o- W? at er 's zomers natuur- zün of. lucifers te binden donker to krf or?anist wenschen nog na eens tool dan zou het hem niet als hii m;Sjaan w.orden! Alleen 's winters, heeft rit i_ ^dagdienst licht noodig den"' 6r aarsen en lucifers te vin- is 0r nu met zijn hoofd?" J«nldns^nï0'6r lloway- di® Juffrouw eigmg om van haar onderwerp CLVIII. Amice, Wanneer deze brief verschijnt, zal de algemeens uitslag der Kamerverkiezin gen wel zijn bekend en zal men in ruime mate beschouwingen over den afloop in de dag- en weekbladen kunnen lezen. Daarom lijkt het mij goed toe nog eens wat te schrijven over indrukken, t ij d e n s den stembusstrijd opgedaan. En dan herinner ik mij allereerst den middag van Paasch-Drie in Sint Joris te Middelburg, waar het Kamerlid J. Schou ten voor een aandachtig gehoor optrad. Er wordt wel eens beweerd, dat op zulke kiezersbijeenkomsten zoo weinigen wor den overtuigd. Dit hangt geheel af van wat de kiezers er te hooren krijgen. Wan neer de spreker door zijn argumenten en zijn voordracht beslag weet te leggen op zijn gehoor, m.a.w. wanneer hij hen overtuigt van de juistheid van zijn ziens wijze, dan is het nog wel ter dege moge lijk dat personen, die niet al te bevooroor deeld zijn of niet al te beslist in een poli tieke partij zijn opgenomen en vastge legd, onder den indruk van des sprekers woord, diens candidaat besluiten te gaan stemmen. Men kan zulks, als men de luisteraars eens goed opneemt, aan ver schillende verschijnselen opmerken. Zulks was ook het geval op dien be- wusten middag van Paasch-drie. Moge al de groote meerderheid der aanwezigen besliste voorstanders zijn geweest der candidatuur-Golijn, het percentage dei- overigen, die bij het betreden der zaal nog niet gekozen hadden, doch tijdens de vergadering de bewuste keuze deden, acht ik niet gering. Ook de Bond voor Nationaal Herstel deed een spreker optreden, n.l. de heer Quispel, die voor den eerst aangegeven spreker inviel. Zijn inleiding deed de ge dachte opkomen, dat we hier met een zeeofficier, althans met een zeeman, te doen hadden en dan niet met een, die in twijfel verkeerde omtrent de gezagskwes tie. Met zijn premissen gingen wij, voor een deel mede; met zijn conclusie niet. Doch alle achting voor zijn persoon en zijn wijze van optreden, die beslist, dui delijk en correct was. Hij toonde met een vers over de Koningin van den „oproe- rigen Krabbelaar" aan, hoe de overheid sommige afschuwelijke uitlatingen over de Draagster der Kroon wel te véél heeft laten passeeren. Dit gewezen Kamerlid, zoon van een Oranjegetrouwen Joodschen leeraar uit Gelderland, is verre van het standpunt van vader en grootvader afge dwaald. Van dankbaarheid aan de Oran jes, die in vroeger tijden zijn geloofs- en rasgenooten vriendelijk opnamen, is niets meer te vinden. Het aangehaalde vers is zoo infaam als het maar kan en had zon der twijfel aanleiding kunnen geven tot een vervolging wegens majesteitsschen nis. Doch men heeft de roode Kamerleden veel te veel ontzien. Van klassejustitie was den laatsten tijd geen sprake, meende spreker, wellicht soms wel van het omge keerde. Het publiek, om den spreker geschaard, overziende, trof het ons dat dit hoofdza kelijk bestond uit mannen van standing en intellect. Van hen valt in ieder geval te waardeeren, dat zij zich niet hals over kop storten in de armen van een politieke partij, waartoe zij eigenlijk niet behoo- ren en trachten een zelfstandige en eige ne positie in te nemen. Mocht een hun ner in de Kamer komen, dan zal in ieder geval op hem kunnen worden gerekend, als het geldt het gezag te verdedigen. Doch de vraag bleef onuitgesproken of het toch niet beter en consequenter zou zijn boven een nationale figuur als gene raal Snijders, die wegens zijn hoogen leeftijd, toch niet in de Kamer zcu kun nen zitting nemen, een andere nationale figuur te kiezen, in den persoon van den oud-officier Colijn, die aan hun verlan gens beter zou kunnen bevredigen, te meer nog, waar hij staat op een geestelij ken, welgefundeerden grondslag, die toch aan den Bond voor Nationaal Herstel ontbreekt. Of is dit laatste wellicht de re den, dat men hem liever passeert? Een andere bijeenkomst bezochten we nog: het 40-jarig jubileum der Zeeuwsche afdeeling van den Ned. Bond van Jon- gelingsvereen. op Geref. Grondslag, op den middag van Paasch-Twee gehouden af te dwalen, wel kende. „Ja, zijn hoofd!" luidde het booze ant woord. „Toen hij de trap weer af wilde gaan, miste hij een tree en is naar be neden geslagen. Hij heeft eigenlijk altijd een kindermeisje bij zich noodig, want hij is net een baby, die Jenkins." „Heeft hij zich erg bezeerd?" „En daar zou hij tot den morgen zijn blijven liggen, als de bisschop er niet geweest was," vervolgde juffrouw Jen kins, de vraag negeerend. „Toen Zijne Eminentie buiten was en Jenkins hem niet volgde, beval hij Thorpe hem te gaan zoeken. Thorpe zegt, dat hij zooiets uit zichzelf nooit gedaan zou hebben; hij wil de de deur juist weer sluiten en dan was Jenkins blijven liggen. Ze vonden hem aan den voet van de trap met even veel leven in hem als een stuk hout." „Ik vroeg, of hij zich erg bezeerd had, juffrouw Jenkins." „Nogal. Hij kwam bij, terwijl ze hem naar huis brachten. Iemand heeft Hurst, den dokter, gehaald. Vanmorgen was hij wat beter." „Maar niet wel genoeg om naar kan toor te komen?" „Hurst heeft gezegd, als hij zich van daag over kantoorzaken of iets anders druk maakt, dat hij dan vast en zeker in de ruime Abdijkerk te Middelburg. Het was een verheffend en verkwikkend ge zicht deze groote ruimte gevuld te zien met de bloem der Zeeuwsche Calvinisti sche Jongelingschap, vergezeld van hon derden Zeeuwsche jongedochteren. Na elke nederlaag der Polen in vroeger eeuwen zongen zij het bekende lied „Nog is Polen niet verloren". Doch als we zülk een schare van bloeiende jeugd zien ver gaderd, aanhoorende zóó kloeke taal, als van het drietal sprekers uitging, dan kunnen wij aan geen nederlaag denken, doch groeit onze hope dat wij althans hier in Zeeland er nog ver van af zijn, dat revolutionaire socialisten en commu nisten ons den voet in den nek zetten. Mogen, als de ouderen verdwijnen, de honderden bij honderden in de Abdijkerk aanwezige jeugdige Calvinisten met be slistheid hun plaatsen innemen. Tenslotte de Oranjeavond, op 19 April, in de Magdalenakerk te Goes. Werkelijk een grootsche betooging van superieur karakter. Schitterende muziek van orgel, klaroenen en bazuinen, sublieme zang en welverzorgde redevoeringen. Reeds de entourage van het machtige kerkgebouw bracht de aanwezigen op liooger plan. Voor den Protestantschen eeredienst zijn deze oude Roomsche tempels eigenlijk minder geschikt, doch voor een grootsche Oranjebetooging als nu in Goes werd ge houden, eigenen ze zich beter. De Kerk voogdijen der Nederl. Herv. gemeenten te Middelburg en te Goes verdienen allen lof en dank, dat zij hun fraaie kerkge bouwen bereid waren af te staan voor doeleinden, die verder gaan dan de ge wone. Nationale zin wordt hierdoor ruim schoots bevorderd. En van het zoo schoon voorgedragen en begeleid Dankgebed troffen roerend de woorden: Een wijnstok lag vertrapt, versmeten, Gij hebt gesproken en nu bloeit hij weer, Gij hebt ons nooit, neen nooit vergeten, Vergeet mijn ziele 't nimmermeer. Moge het deze stemming zijn, die ons gemoed doortrille, wanneer de uitslag der Kamerverkiezing vóór ons ligt. Vriendschappelijk groetend, t.t. METELLU3. Ingezonden Mededeeling. voor Manufacturen. Dames- en Klnderconfectle Tapijten - Gordijnen Bedden - Ledikanten en aanverwante artikelen is GOES HULST DE VROUWEN EN DE STEMBUS. Men schrijft ons uit Ierseke: Opvallend groot is het aantal stemmen, dat Ds Kersten te Ierseke heeft gekregen. In 1929 329, in 1933 408. Nu heeft de anti-rev. partij ook een aardige vooruit gang te boeken, maar dit is een ander geval dan met lijst 2. Immers deze komen dit jaar niet van eigen partijgenooten, maar (door allerlei omstandigheden) van andere partijen of (zou Dr Kuyper gezegd hebben) van de kleurlooze middenstof. Geheel anders is dit met lijst 28. Dit is hoofdzakelijk door het groot aantal vrou wen dat dit jaar op Da Kersten heeft ge stemd. Men behoeft dit niet te gelooven op aller lei losse gronden, maar het zal gemakke lijk te bewijzen zijn. De controleurs die op de diverse stembureaux hebben geno teerd, hebben bun lijsten ingeleverd en nu kan stuk voor stuk nagezien worden. In „Gebroken bakken" heeft Ds Kersten in zijn Deputatenrede de zonde van 't vrou wenkiesrecht duidelijk aangetoond, maar als direct gevolg hebben de vrouwen hun best gedaan om de stemmen die deS.G.P. vreesde tekort te komen, te leveren. Nu daarin zijn ze schitterend geslaagd. Maar evenals met andere zonden, die ze de an-rev. partij aanwijzen is het toch een eigenaardig geval. Een ernstig woord van waarschuwing, hersenkoorts zou krijgen. Hij beval hem te bed te blijven en zich rustig te houden, als hij kon." „Natuurlijk moet hij dat doen," zei mijnheer Galloway. „Er bestaat geen natuurlijk, waar het mannen betreft," zei juffrouw Jenkins verachtelijk. „Hurst mocht wel zeggen „als hij kon", toen hij hem beval zich rustig te houden. Ik heb nog liever een ziek beest in huis dan een zieken man een dier is tenminste redelijk. Daar heb je nu Jenkins, sinds vanmorgen ze ven uur heeft hij zich liggen opwinden, dat hij hierheen wilde; u had hem erg noodig, zei hij. „Zou je gaan, als je dood was," vroeg ik hem en hij gaf toe dat het wel eenig verschil zou maken. „Heele- maal geen verschil," zei ik. Nog al wat lekkers hem te moeten verplegen, al3 hij hersenkoorts krijgt!" „H]et spijt me, dat het gebeurd is," zei mijnheer Galloway vriendelijk. „Zegt u hem maar uit mijn naam, dat we het heel goed zonder hem zullen stellen. Ik wil hem hier niet zien, voor dokter Hurst zegt, dat hij weer komen kan." „Dat zou ik hem toch wel verteld heb ben om hem tevreden te stellen, of u hel gezegd had of niet," erkende juffrouw Jenkins openhartig. „En nu moet ik op i tevens een beschuldiging inhoudend aan anderen. Maar waarom nu ook (wat ze zoo gaarne een ander aanzeggen) vleesch tot hun arm gesteld? Of ia dit wat anders? „De Banier" waarschuwt nu wel eens uitdrukkelijk: Vrouwen, ge moogt niet stemmen. Gods "Woord verbiedt het u uit drukkelijk, Denkt er om: het is zonde. Maar de bestuursleden der Staatkundig Geref. Kiesvereeniging, die toch principi- eele mannen moeten zijn, komen, verge zeld van hun vrouwen, ter stembus. Twee erlei moraal: Ge zult niet, maar intus- scben: kcunt vooral. Tegen de Anti-Rev., die met Rome sa menwerken, heet het: Ge stelt vleesch tot uwen arm. Ge moet op God vertrouwen. Maar op een ander terrein: de vleesche- lijke armen der dames oproepen en heel gaarne aanvaarden. Later zal ik u de juiste cijfers eens in zenden, dan kunt u zien hoeveel S. G. P. vrouwen aan de stemming hebben deel genomen. HET MARINE-PERSONEEL EN DE STEMBUS. Een militaire medewerker schrijft aan het „Vaderland" een en ander over den toeleg van de S. D. A. P. te Den Helder. Vooral op Den Helder had de partij zeer groote verwachtingen gebouwd, en gehoopt op een „harden klap in het ge zicht van de marine-autoriteiten". De uitslag in Den Helder was daarom ook in zoover belangrijk, als daaruit af te leiden zou zijn, in hoever de omkeer in het marinepersoneel meer dan uiterlijke fraai igheid beteekent. Hier kon in de afgeslo tenheid van het stemhokje het marine personeel zijn waren aard aan den dag leggen. En als de uitslag niet aan de so cialistische verwachtingen beantwoordde, zou het zeker niet aan de partij liggen: „de partijgenooten in Den Helder hebben gedaan wat, zij konden", schreef „Het Volk". „Wat hier aan offervaardigheid is getoond, hoe hier gestreden is tot aan het laatste uur, het zal altijd een schoone bladzijde blijven in de annalen onzer par tij. Diep heeft ieder het hier beseft. Op de terreur bij de marine past als eenig antwoord een daad. En daarvoor is ge vochten". Die strijd betrof dan de poging om van de marinemannen groote huichelaars te maken, die voor het uiterlijk trouw en onderwerping beloven en bereidheid vein zen om het werk te doen, waarvoor zij betaald worden, maar innerlijk vijandig daartegenover blijven staan. Die toeleg is mislukt. Tet stemmental der S. D. A. P. in Den Helder liep inte gendeel achteruit van 39.3 naar 33.9 pet. Een uitslag, die daarom vooral zoo ver heugend is, omdat zij er toe kan bijdra gen om het groeiend vertrouwen in de betrouwbaarheid van het marinepersoneel te versterken. NIET ZONDER SCHADUW. Onze „N. Pr. Gr. Grt." wijst er op, dat in den uitslag der verkiezingen weinig lichtpunten zijn te ontdekken. Zelfs onze overwinning, zegt ons Gro- ningsche orgaan, is niet zonder scha duw. Wij willen nu nog daar laten, dat de partij van Kersten in weerwil van haar gruwelijke propaganda, want andere naam hebben wij er niet voor, nog weer steeg ook boven het gewoon percentage der toe name van het aantal kiezers. Wat ons meer moet treffen is het feit, dat de Christelijke arbeiderspartij nog zesduizend stemmen haalde en dat de Christen democratische unie onder de droeve demagogische leiding van een man die kort geleden nog als anti-revolutio nair bekend stond, meer dan den kies- deeler verkreeg. Dit wijst op een afval in den eigen kring, in de richting van de revolutio naire beginselen. Want anders is het niet. De propaganda ging geheel in de lijn van de revolutionaire leugen, nu verhuld in vromen schijn. Dat daar nog zoovelen vatbaar voor bleken is een slecht teeken. Ons anti-revolutionaire volk is in zijn geheel trouw gebleven. Maar onze winst komt uit den kring van welgezinden, zoo als Groen ze noemde, die wel onze be ginselen niet geheel zijn toegedaan, maar een holletje naar huis terug. Je kunt net zoo goed niemand hebben om op den win kel te passen als dat jonge ding van ons. Als een klant een paar zwarte kousen vraagt, komt ze met een witte gehaakte slaapmuts aandragen. Ze heeft al even weinig verstand als Jenkins. Uw diena res, mijnheer, goeden morgen, heeren!" „Wacht u nog eens een oogenblik!" riep mijnheer Galloway, toen ze al bij de deur was. „Ik begrijp het nog niet hee- lemaal. De sleutels kunnen toch niet ver anderd zijn, terwijl ze op de steenen la gen." „Dat begrijpt niemand," antwoordde juffrouw Jenkins. „Als Jenkins geen af schaffer was en laat ik er hem eens op betrappen, dat hij sterke drank ge bruikt dan zou ik zeggen, dat die twee, hij en Ketch, een glaasje te veel op had den. De bisschop zelf kan er geen touw aan vast knoopen. Maar ik zal Jenkins wel leeren zich met eens anders zaken te bemoeien." Eindelijk ging ze weg en mijnheer Gal loway zette er zich toe een gat in dit las tig probleem te vinden. Hloe meer hij er over dacht, hoe minder hij er echter in slaagde; het ging hem net als den bis schop, hij kon er geen touw aan vast knoo pen, „Het gaat iemands begrip te boven," Wasch de aangedane plar-.tscs nu; wsssm water en Purolzeep, droog daarna voor zichtig af, doe er dan wat Puroi op en strooi daar overheen nog wat Purolpoeder. Herhaal dit eiken dag, zoolang het noo dig is. zich het veiligst onder de hoede van die beginselen achten. Keert de rust terug, dan loopan wij ge vaar zulke aanwinst weer te verheien en dan komt ook ons verlies aan den revo lutionairen kant aan hot licht. Wij oefenen ons er in de dingen te zien, zooals ze zijn. Natuurlijk verheugen wij ons in de zege, die ons te beurt viel, hoewel wij ons ook niet ontveinzen welke verant woordelijkheid zij kan meebrengen, maar wij mogen de oogen niet sluiten voor het feit, dat er helaas in onzen kring zijn, die de verleiding hebben gekozen voor het stand houden. BREEDE WATERING BEWESTEN IERSEKE. (Slot.) De voorzitter zegt, dat de ambte naren zelf hebben voorgesteld 3 pet. pen sioenpremie te betalen. Dhr P o 1 e y stelt 5 pet. voor. Dhr W. F. K. Lenshoek pleit voor 8% pet. korting. Dhr in 't Anker vindt 5 pet. billijker. Dhr J. G. H. K a k e b e e k e wil be ginnen met de salarissen der gezworenen Spr. wil niet de pensioenpremie laten be talen, maar op de salarissen, waarvan er zeer hoog zijn, bezuinigen. Dhr Q. T r i m p e wijst er op, dat de salarissen in 1916 veel lager waren dan nu (plm. f 8000 in totaal). Zelfs mot een korting van 8H pet. pensioenpremie staan de ambtenaren er nog beter voor dan vroeger. De voorzitter antwoordt, dat de werkzaamheden stedert 1916 veel zijn ver anderd. Dhr Van Ballegoyen de Jong bestrijdt den heer Trimpe. Vóór den oor log waren de salarissen der ambtenaren over het algemeen niet op peil. Is de on derlinge verhouding der salarissen goed? Is de voorgestelde verlaging wel in het belang van den polder? Dhr Trimpe wijst op het feit, dat er zoovele landbouwers met verlies werken. Dhr Van Ballegoyen de Jong antwoordt hierop, dat men de salarissen ook niet heeft verhoogd in die mate, als de boeren destijds winsten hebben ge maakt. Dhr Poley wijst er op, dat de sala risverlaging voor de ambtenaren ook ver laging van den pensioengrondslag betee kent. Daarom is betaling van pensioen premie voor de ambtenaren verkieslijker. Op een vraag uit de vergadering zegt de voorzitter, dat de ambtenaren zijn aan gesteld op premievrij pensioen. Dhr Trimpe" zegt, dat, als dit voor stel wordt verworpen, er een komt, dat voor de ambtenaren nadeeliger is. Het voorstel om 8 H! pet. pensioenpremie te korten wordt aangenomen met 66 tegen 45 stemmen. Het Bestuur neemt de andere door de commissie voorgestelde wijzigingen over. Dhr W. F. K. Lenshoek dringt aan op een lagere rente voor de kasgeldleenin- gen. Het dijkgeschot wordt bepaald op f 17.50 (thans f 18) en voor de vronen op f 14. Dhr L. Schouten vraagt, hoever het staat met de onderhandelingen over de locaalspoor. Dhr W. Kakebeeke deelt mede, dat er door de werkcommissie druk wordt onderhandeld met de directie der Ned. spoorwegen. Binnenkort zal er wel schot in de zaak komen. Dhr C. Z a n d e e voorziet wel verande ring ten goede. Komt er niet spoedig schot in, dan zou het wel goed zijn, dat de be trokken polderbesturen eens bij elkaar kwamen. Besloten werd tot het! dichtmetseien van de oude sluis te Schore. Aan de P. Z. E. M. wordt verkocht een erfpachtsrecht van een perceeltje grond te Ierseke. zei hij tegen Arthur Channing, „tenzij Ketch de verkeerde sleutels heeft meege nomen!" „En als hij de verkeerde sleutels had meegenomen, hoe kon hij dan het Zuide lijk hek sluiten?" viel Roland Yorke hem in de rede. „Maar als je mij mijn mee ning vraagt dan zou ik zeggen, dat die apen van schooljongens er alles van af weten. Ik heb er Gerald van beschuldigd, maar die vloog me bijna aan. Het kan echter heel goed zijn dat ze de senioren er buiten hebben gehouden. U had de klok moeten hooren luiden, mijnheer Gal loway!" „Het bracht zeker heel wat menschen op de been?" „Nu, en of," zei Arthur Channing. „Mij onder anderen. Toen ik den bisschop naar buiten zag komen, kon ik mijn oogen gewoon niet gelooven." „Ik had er een rijksdaalder voor ge geven hem ook gezien te hebben!" riep Roland uit. „BJet schijnt mijn noodlot te zijn, dat ik altijd dergelijke pretjes moet missen. Gator was bij me en we zaten een sigaar te rooken. We hebben het luiden natuurlijk wel gehoord, maar we vonden het niet de moeite waard te gaan kijken, wat het te beduiden had. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1933 | | pagina 5