DE ZEEUW
DER VALSCHE VERDENKING
TWEEDE BLAD.
HET ADRES
A. WILKING
Wat er deze week voorviel
Brieven uit Middelburg.
MIJN HAR DT's
Zenuw-Tabletten 75 ct
Laxeer-Tabletten 60 ct
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct
Binnenland.
Uit de Provincie
FEUILLETON.
-1 t
VAN
ZATERDAG 1 APRIL 1933, Nr 150.
De wethouderskwestie te Middelburg is
dan eindelijk opgelost. Maar op een hoogst
zonderlinge manier. Op 22 April werd met
groote meerderheid een rechtsche en op 29
April met de kleinst mogelijke meerder
heid een linksche wethouder gekozen. De
capriolen van de S. D. A. P. en niet min
der van den bezuinigingsman waren wel
heel wonderlijk. Er is dus nu een college
van B. en W., dat steunt op een minder
heid in den Raad, zooals reeds bij de be
grooting voor 1933 gebleken is, toen heit
nog een tijdelijken vorm had.
De Eerste en Tweede Kamer kwamen
deze week ook een enkele maal bijeen. Veel
zin heeft ons Lagerhuis niet meer, om be
langrijke wetsontwerpen te behandelen. De
wijziging der kieswet is al van 't lijstje ge
schrapt en de landbouw-machtigingswet
zal nog wel in de afdeelingen, maar
hoogstwaarschijnlijk niet meer in de open
bare zitting behandeld worden.
Toch stelt de regeerimg wel prijs op
spoedige behandeling dezer wet. Immers
de toestand van land- en tuinbouw en vee
teelt is zoodanig, dat de regeering soms
op korten termijn moet kunnen ingrijpen.
Wat Duitschland wil, is voldoende be
kend. Het wil onze producten zooveel mo
gelijk uitschakelen. De gevolgen daarvan
zien we al in den overvloed van boter op
dit oogenblik, die het noodig maakte, dat
in plaats van 25 pot. straks 40 pet. 'boter
in de margarine verwerkt zal moeten wor
den.
Er is van Duitschland nog meer te zeg
gen. Het nieuwe kabinet, of wil men, de
nationaal-socialistische partij, die feitelijk
de lakens uitdeelt, schijnt nu ernst te gaan
maken met den boycot der Joden. Vandaag
zal daarmee begonnen worden.
Het is de vraag, wie daaronder het
meest zal lijden: het Jodendom of Duitsch
land zelf. In het buitenland wordt deze
onbesuisde daad van de heethoofdige
nazi's dan ook algemeen afgekeurd. Het
ware zeker meer in het belang van
Duitschland, indien nu eens spoedig be
gonnen werd met den positieven, opbou-
wenden arbeid, waarvan zoo hoog is op
gegeven.
CLIV.
Amice,
Nog enkele dagen en de vroegere burge
meester van Kampen zal als zoodanig in
Middelburg worden geïnstalleerd. Mag
men gelooven wat onlangs een Zeeuwsch
blad schreef over „Kampens welhaast let
terlijk onmetelijke rijkdommen", dan zal
de heer Fernhout, althans wat de stede
lijke bezittingen betreft, geen goeden rui)
doen. Werden, naar dit blad schrijft, de
Kamper boerderijen destijds op een 12-tal
millioen guldens getaxeerd, het zal mooi
zijn, als de landerijen der Zeeuwsche
hoofdstad het honderste deel daarvan aan
waarde bezitten. Brengt het honderdtal
boerderijen van Kampen „jaarlijks een
f700.000 schoon" aan de stad op, wan
neer althans de interviewer het goed ver
staan heeft het netto-revenu der Mid-
delburgsche landerijen niet: boerde
rijen zal met een honderdste deel daar
van wel ophouden. De ruil van den bur-
gemeester is dus niet al te schitterend.
Ook het „grootburgerschap" van Mid-
heeft weinig geldelijke waarde,
wat wij ons er van herinneren
het recht der Middelburgsche „groot-
om hun weezen in het vroe-
bestaande Burgerweeshuis te zien
Van rechten op de gemeene weidegron-
zooals in Kampen, weet men hier
af. Er is wel een „Burgerweide", doch
die wordt verhuurd en de opbrengst daar
van in de begeerige gemeentekas gestort.
En moge het kunstwerk van Kelderman
op het Middelburgsche marktplein in uit
wendige schoonheid boven het Kampei
raadhuis uitsteken, inwendig kan men
niet, als van het Kamper, van „een bijna
vorstelijke schoonheid en rijkdom" spre
ken,
Doch i s dit alles wel zoo mooi als het
lijkt?
In geenen deele, De Middelburgsche
interviewer heeft bij zijn bezoek aan Kam
pen door een gekleurden bril gekeken,
waarbij hij het koper voor goud aanzag.
In den door het Centraal Bureau voor
de Statistiek samengestelden „Belasting
druk in Nederland 1932/1933", zien we
dat Kampen in de eerste klasse der ge
meentefondsbelasting was opgenomen
met 50 gemeentelijke opcenten op de ge
meentefondsbelasting. 't Aantal gemeente
lijke opcenten op dividend- en tantième
belasting (48) en op de vermogensbelas
ting (50) stond gelijk, 't Aantal gemeente
lijke opcenten op de personeele belasting
was slechts 51/71; dat op de grondbelas
ting was 60 (gebouwd) en 10 (onge
bouwd).
Doch wat is er verleden week voorge
vallen? Eerst toen is de gemeentebegroo-
ting vastgesteld in één middag- en twee
avondvergaderingen. Vooral ten gevolge
van de sterk dalende pachtprijzen op het
Kampereiland heeft men de grootste moei
te gehad deze begrooting sluitend te krij
gen. Men heeft, zoo leest men in een
courantenbericht, krasse bezuinigings
maatregelen moeten nemen, terwijl de
belastingen moesten worden verhoogd.
Van 50 opcenten op de gemeentefondsbe
lasting kwam men op 80. De gemeente
werd in de tweede klasse dier belasting
geplaatst. Er werd zelfs voorgesteld het
Stedelijk Muziekcorps en de Muziekschool
cp te heffen. Dit voorstel werd echter
verworpen.
Men ziet dus, dat ook in Kampen het
niet alles rozengeur en maneschijn i» en
men dus niet behoeft te duchten, dat de
tegenstelling Kampen—Middelburg voor
onzen nieuwen burgemeester al te groot is.
Doch dit alles neemt niet weg, dat de
financieele toestand der gemeente Mid
delburg verre van rooskleurig is. Wel is
waar zijn de door het vorig College van
B. en W. voorgestelde drukkende belas-
tingverhoogingen slechts zeer ten deele
gevoteerd, doch dit is slechts geschied
dank zij de plaatsing van Middelburg in
de derde klasse der gemeentefondsbe
lasting en de beschikking over een aan
zienlijke som uit de reserves van het gas-
en electriciteitsbedrijf.
Een volgend jaar kan noch het een,
noch het ander in die mate geschieden
Een vierde klasse in de gemeentefondsbe
lasting is er niet en de reserves raken zoo
langzamerhand op. Er zullen belangrijke
bezuinigingen moeten worden ingevoerd,
anders zal de begrooting voor 1934 niet
kloppend zijn te maken. Doch met eeni-
gen goeden wil zullen die bezuinigingen
voor een groot deel wel te vinden zijn.
Wanneer een gemeente met groote bezit
tingen als Kampen, voor 1933 reeds
„krasse" bezuinigingsmaatregelen neemt,
zal het voor een stad als Middelburg, die
geringe bezittingen en vrij aanzienlijke
schulden heeft, zeker wel zaak zijn dit
voor 1934 te doen. Reeds bij' oppervlak
kige inzage van den stand van zaken, zal
men tot die conclusie moeten komen. Hef
heilige moeten, de plicht, de vriend met
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES
HULST
ijzer- i hand ral daartoe «'•ringen. En «ft-
ders zal de regeering wel een zachten
drang in die richting gaan uitoefenen.
Want, men weet het, de Raad onzer stad
is niet geheel meer vrij om te doen of
te laten wat hij wil,
Wanneer de heer Boasson, die zijn be
noeming tot wethouder in beraad nam,
deze accepteert, zal de linksche meerder
heid in Middelburg's raad de verant
woordelijkheid voor dan gang van zaken
in Middelburg tot Sept. 1935 hebben te
dragen, De Rechtsche minderheid wensch
■te zich niet aan de verantwoordelijkheid
te onttrekken en stelde haar candidaat,
die intusschen niet werd gekozen, omdat
alle man van links zich op den heer
Boasson vereenigde. Daarvoor waren eeni-
ge politieke buitelingen noodig, vooral bij
de S. D. A. P., die geheel in strijd met
hare verklaring van 22 Maart 1.1., thans
weer wèl de politieke tegenstelling links-
rechts deed gelden, wat den heer v. d.
Feltz de benaming „draaitol" ontlokte.
Wanneer de heer Paul met zijn uitroep:
De rechtsche candidaat is „niet betrouw
baar genoeg", bedoelde dat de S. D. A. P.
nimmer haar betrouwen op dezen candi-
kan zetten, dan sprak hij de volle waar-
daat kan zetten, dan sprak hij de volle
waarheid. Deze laatste vat dit op als een
compliment en zou niet gaarne, in ver
band met een wethouderskeuze, ver
plichtingen hebben aan een partij, waar
in het beginsel immer en altijd aan de
tactiek wordt opgeofferd.
Vriendsch. groetend,
t.t.
METELLÜS
Bij Apoth. en Drogisten
VERLAGING DER TARIEFMUREN.
Uit Brussel wordt gemeld: Wij hebben
onlangs de gelegenheid gehad melding te
maken van de vorming van een studie
commissie voor de verlaging der tolmu
ren en opheffing der belemmeringen in
het handelsverkeer, welke commissie op
gericht werd door de Nederlandsche Ka
mer van Koophandel in België in samen
werking met de Brusselsche Kamer van
Koophandel en de Fédération Nationale
des Chambres de Commerce et d'Industrie
de Belgique.
Wij vernemen nu, dat de door deze Com
missie voorgestelde vergadering, waartoe
alle in België gevestigde Buitenlandsche
Kamers van Koophandel, alle Belgische
Kamers van Koophandel en alle Belgische
Syndikale Kamers zijn uitgenoodigd, defi
nitief vastgesteld is op 12 April te Brussel.
Op het oogenblik staat de deelneming
vast, van 14 buitenlandsche Kamers van
Koophandel, van 9 Belgische Kamers van
Koophandel en van 31 Syndikale Kamers,
die zich op deze vergadering officieel zul
len doen vertegenwoordigen en welke ver
gadering dan ook een grootsche manifes
tatie belooft te worden.
De machtigingswei voor den landbouw.
De besturen van den Kon. Ned. Mid
denstandsbond, den Ned R. K Midden
standsbond en de Ghr. Ver. van den Han-
deldrijvenden en Industrieelen Midden
stand in Nederland, hebben naar aanlei
ding van het ontwerp van wet, strek
kende tot verleening van bevoegdheden
tót het nemen van buitengewone maat
regelen in het 'belang van den landbouw,
de bijzondere aandacht van den Minister
van Economische Zaken en Arbeid ge
vraagd voor de belangen van nijveren
en handelaren, welke hun taak verrichten
in verband met land- en tuinbouw.
Zij verzoeken den Minister indien het
ontwerp tot wet mocht worden verheven,
er voor te waken, dat schade voor de be
langen van den vrijen handel door even-
tueele maatregelen tot het strikt nood
zakelijke blijve beperkt en zoo eenigszina
mogelijk door inschakeling van betrok
kenen geheel worde voorkomen. In het
bijizonder staat den Middenstandsbonden
daarbij voor oogen, dat reeds bestaande
en nog te nemen steunmaatregelen het
gevaar in zich sluiten, dat een bepaalde
bedrijfsvorm wordt begunstigd. Hiertegen
meenen de Bonden ernstig te moeten
waarschuwen, omdat daardoor een aan
de bedoeling der maatregelen geheel
vreemd element zou worden ingevoerd.
Met klem hebben zij dan ook den Mi
nister verzocht zorg te dragen, dat bij het
gebruik van de thans te verstrekken be
voegdheden geen maatregelen tot stand
komen of worden ingevoerd, waarbij een
bepaalde bedrijfsvorm, met name de coö
peratie, wordt bevoordeeld, ten koste van
een anderen bedrijfsvorm: de zelfstandi
ge particuliere onderneming
Afscheid burgemeester M. Fernhout van
Kampen.
In een speciaal daartoe belegde verga
dering nam de raad van Kampen Don
derdag afscheid van zijn voorzitter, Bur
gemeester M. Fernhout, die, zooals men
weet, ingaande 4 April aanstaande is be
noemd tot Burgemeester van Middel
burg.
Voor deze vergadering bestond groote
belangstelling.
Burgemeester Fernhout sprak een rede
uit, waarin hij achtereenvolgens de meest
belangrijke episoden uit zijn bijna 14-
jarig burgemeesterschap van Kampen re
leveerde.
Moge Gods zegen, zoo besloot Spr.,
rusten op deze gemeente, haar bestuur en
hare burgerij.
Namens het college van B. en W. werd
het woord gevoerd door den oudsten wet
houder, den heer H. W. ten Kate, die
met veel waardeering gewaagde van de
leiding, de stuwkracht, de toewijding,
die van den burgemeester in al die jaren
zijn uitgegaan in het belang der gemeente.
Daarna hield, op verzoek van alle
raadsfracties, de heer J. H. Kok (A.R.),
lid van den raad, namens die fracties
een warme, gevoelvolle toespraak, waar
in hij met groote waardeering herdacht,
wat burgemeester Fernhout als hoofd der
gemeente, als leider der vergaderingen
van den raad en op zoo velerlei andere
wijzen voor en in het welbegrepen belang
der gemeente Kampen had gedaan. Groot
I leedwezen betuigde deze spr. over het
heengaan van den heer Fernhout, doch
hij wenschte daarin te berusten daar onze
wegen door Gods bestel worden geleid.
1 Met de verzekering, dat Kampen den heer
Fernhout niet, nooit vergeet, besloot de
heer Kok zijn hartelijke toespraak.
Ten slotte werd een woord van dank
gesproken door den gemeente-secretaris,
den heer Mr J. van den Oever.
Van de geboden gelegenheid om af
scheid te nemen van Burgemeester Fern
hout en zijn echtgenoote werd een druk
gebruik gemaakt.
Ministerieel bezoek
aan Zeeland. De minister van Bin-
nenlandsche Zaken, jhr mi. Ch. J. M.
Ruys de Beerenbrouck, is gisteren met
den trein van 11 u. 40 te Vlake aangeko
men. Hij zou verscheidene werkverschaf
fingsobjecten in Zeeland onderzoeken. De
tocht gings eerst naar Zeeuwsch-Vlaan-
deren.
WARM. WATER, met nachtstroom
of gas voor keuken of bad. Installateur:
J. M. Polderman, Goes. Tel. 129. (Adv.)
Go-es. Gisteravond hield in de Prins
van Oranje voor den Ghr. Besturenbond
te Goes en omstreken dhr J. Schipper,
secretaris van het Christ. Nat. Vakver
bond te Utrecht een lezing met lichtbeel
den over de geschiedenis en het werk
van de Chr. Vakbeweging in Nederland.
De voorzitter van den Chr. Besturen
bond, dhr A. de Lange, opende de vrij
goed bezochte vergadering met een kort
inleidend woord.
Dhr Schipper vertoonde daarna een
uitgebreide collectie bijzonder mooie en
scherpe lichtbeelden over het Chr. Nat.
Vakverbond.
Eerat kWAOtro or- het doek de opr'.ch-
i ters en bestuurders van het G. N. V.
Daarna photo's van algemeene vergade
ringen, sociale conferenties, gebouwen van
het Verbond, gebouwen van de diverse
bonden, van het werk van het t.b.c.-fonds
„Draagt elkanders Lasten", van het va-
cantie-oord te Putten en van de drukke
rij „Edecea" te Hourn.
Dit alles werd afgewisseld met statisti
sche gegevens over de ledentallen in den
loop der jaren, ds geldmiddelen enz.
Dhr Schipper vertelde bij al deze plaat
jes vaak allerlei aardige herinneringen
en wist werkelijk zijn gehoor den gehee-
len avond te boeien.
De voorzitter dankte den spreker har
telijk voor dezen mooien, leerzamen avond
Het is weer duidelijk geworden, welk een
groote beteekenis het G. N. V. in het
volksleven heeft en welk. een zegen het
heeft verspreid.
Dhr Schipper eindigde met dankgebed.
HANIJTO. 2027 Mei. Zooals
reeds eerder is meegedeeld, organiseert
de Huishoudbeurs een tentoonstelling
voor handel en nijverheid in het Schut
tershof alhier.
Nu de werkzaamheden der tentoon
stelling in vollen gang zijn, staat het thans
vast, dat deze een groot succes zal belo
ven.
Daar de beide zalen van het Schutters
hof te klein zijn gebleken, zal er in den
tuin een tent verrijzen, groot 10 bij 30 M.
om aan de aanvragen van deelname te
kunnen voldoen.
Een groote propaganda-reclame zal
in den omtrek worden gemaakt om groo
te bekendheid aan de tentoonstelling te
geven.
Een geluidswagen zal twee dagen voor
de opening der tentoonstelling de provin
cie rondtrekken.
Voor verdere bijzonderheden verwijzen
wij naar de annonce in dit nummer.
Colijnsplaat. Woensdagmiddag verga
derde de raad voltallig.
Van de P.Z.E.M. was bericht ingeko
men, dat met ingang van 1 April het ta
rief voor de straatverlichting verlaagd
wordt. Dit geeft de gemeente een vermin
dering van f 400 a f 500.
Gebrs. van den Berg verzoeken radio
distributie te mogen aanleggen. Op voor
stel van B. en W. wordt besloten tot we-
deropzeggens toe daartoe verlof te ver-
leenen, mits het werk naar genoegen van
B. en W. wordt uitgevoerd.
Aan de bijzondere school wordt inge
volge art. 101 L.O.-wet over het dienst
jaar 1933 een voorschot verleend van
f700.
Bij de rondvraag deelde wethouder
Van Dis mede, dat een gedeelte van „De
Val" als werkobject zal verbreed worden,
waarvoor f900 aan werkloon kan uitge
keerd worden. Er zijn 64 werkloozen in
geschreven. Deze menschen kunnen niet
allen tegelijk te werk gesteld worden. Er
zal een regeling tot stand gebracht wor
den.
De heer de Pree zegt, dat hij verheugd
is over deze werkverruiming, maar nog
steeds van meening blijft, dat een steun
regeling gewenscht is.
Wethouder Van Dis wijst op de finan
ciën. Hij zou willen, dat de gemeente
ambtenaren uit zich zelf bereid waren een
gedeelte van hun salaris terug te storten.
De Voorzitter antwoordde, dat hij dit
wil doen. Hij voegde er evenwel aan toe,
dat enkele jaren geleden, toen met het
geld gesmeten werd, niet gedacht werd
aan verhooging voor de ambtenaren.
Vervolgens wordt op voorstel van den
burgemeester besloten aan Ged. Staten te
berichten, dat de raad zeer teleurgesteld
is over den gang van zaken bij het aanleg
gen van den nieuwen weg. Er is in een
der vorige vergaderingen besloten tot dat
groote werk, mits de werkloozen daardoor
geholpen konden worden. Thans blijkt,
dat er te veel machinaal gebeurt, zoodat
de werkverschaffing niet tot zijn recht
komt.
De steunregeling werd aangehouden
tot de volgende vergadering.
Krabbendijke. Vrijdag vergaderde de
Raad. Teenwoordig alle leden. Dhr G. v.
Iwaarden, gekozen in de vacature Hirdes,
legt de vereischte eeden af en neemt zit-
nagelaten, trekt hij zich nergens meer iets
van aan. Hij copiëerde ook altijd de mu
ziek, maar dat heeft hij er verleden week
aan gegeven. En ik heb Sandon gevraagd,
of die het misschien doen wilde, maar die
moet er ook al niets van hebben. Dat is
ook weer zoo'n luilak."
De organist haastte zich weg. Arthur
probeerde hem nog een oogenblik terug te
houden, maar tevergeefs. Dus vervolgde
hij zijn weg naar mijnheer Galloway
Maar toen hij eenmaal aan zijn lessenaar
zat, druk bezig met schrijven, had hij zijn
gedachten niet bij zijn werk. Dat baantje
van muziek copiëeren voor het koor
scheen dus nog vacant te zijn; waarom
zou zou hij het niet op zich nemen, als
mijnheer Williams het hem geven wilde?
Hij kon het best, al had hij een hekel aan
het werk; maar er werd nu niet naar ge
vraagd, wat hij prettig of vervelend vond.
Hij had slechts een zeer vaag idee van
wat hij er mee verdienen zou; honderd,
honderd-twintig, misschien wel honderd
vijftig gulden per jaar zou 't hem op
brengen. Beter dan niets in ieder geval,
't zou een begin zijn om het voorbeeld te
volgen, dat Constance gegeven had en hij
zou 't 's avonds kunnen doen, of als hij
eens een oogenblikje over had. „Ik zal
geen tijd verliezen om er naar te vragen,"
besloot Arthur.
Toen hij om één uur het kantoor ver
liet, haastte hij zich door de Boundaries
naar de kruisgangen, daar hij zoo de wo
ning van den organist eerder kon berei
ken dan als hij de stad doorging. Toen hij
de kerk naderde, troffen de orgelklanken
zijn oor. Waarschijnlijk zat de organist
zelf te spelen. Arthur probeerde de kerk
deur, die open bleek. Hii trad binnen.
Het was mijnheer Williams. Hij had
nieuwe muziek doorgespeeld. Juist toen
Arthur boven aan de trap verscheen,
stond hij op, maar zijn gezicht stond niel
erg vriendelijk.
„Wat is er gebeurd?" vroeg Arthur, die
wel bemerkte, dat iets hem uit zijn hu
meur had gebracht.
„Ik heb het land aan ondankbaarheid,"
antwoordde mijnheer Williams. „Jen
kins", vervolgde hij, tegen den ouden,
man die lucht voor hem getrapt had. „Je
kunt nu wel gaan eten; ik heb je niet
meer noodig."
De oude Jenkins strompelde naar be
neden en mijnheer Williams vervolgde
tegen Arthur:
„Wil je wel gelooven, dat Jupp me
heelemaal bedankt heeft?"
„Wat zegt u?" riep Arthur uit.
„Ja. Een uur geleden komt zijn vader
bij me en vertelt me, dat Jupp's gezond
heid veel te wenschen overlaat en dat hij
van plan is hem voor een paar maanden
naar familie in de bergen te sturen, dan
kan hij daar weer een beetje op zijn ver
haal komen. En geen woord van veront
schuldiging, dat hij mij zoo plotseling in
den steek laat."
„Het zal wel erg lastig voor u zijn,"
zei Arthur, „Die nieuwe hulp van u is
zeker nog niet veel waard voor de dien
sten?"
„Veel waard!" en mijnheer Williams
kon bijna niet uit zijn woorden komen
van verontwaardiging, „hij zou nog geen
psalm kunnen spelen, al kon hij er zijn
leven mee redden. Ik vertrouwde geheel
op Jupp. Het was een zwijgende overeen
komst, dat hij hulporganist zou blijven,
was dat niet het geval geweest, dan zou
ik er wel voor gezorgd hebben er iemand
anders voor klaar te maken. Het is voor
mij zoo goed als onmogelijk zelf door de
week de diensten bij te wonen. Al mijn
lessen zouden in de war loopen."
„Was ik maar vrij," zei Arthur, „dan
zou ik het met plezier op me nemen."
„Kijk eens hier, Channing", zei de or
ganist, „sinds ik dien ouden Jupp bij me
heb gehad, heb ik natuurlijk mijn hersens
afgepijningd om een oplossing te vinden.
Nu is er niemand, wien ik de week-
diensten zoo goed zou durven toevertrou
wen als jou, je hebt er de capaciteiten
voor en ik heb je opgeleid in mijn eigen
manier van spelen; Jupp heb ik nooit zoo
mijn eigen cachet kunnen geven, hij
hield te veel van lawaai en versieringen.
Nu had ik gedacht, dat mijnheer Gallo
way je misschien wel zou kunnen missen;
zijn kantoor is niet overdruk en ik
zou het goed met je maken."
(Wordt vervolgd.)
kwam hij mijnheer Williams tegen, den
organist, die een rol muziek in de hand
had. Hij was Arthur's muziekleeraar.
Toen Arthur nog als schooljongen in het
koór meezong, had hij veel aanleg voor mu
ziek aan den dag gelegd en daarom werd
besloten, dat hij zou leeren orgel spelen.
„Ik had vandaag even naar u toe wil
len komen, mijnheer Williams."
„Waarom?" vroeg deze. „Is het drin
gend? Heel dringend?"
„Wel, u heeft natuurlijk gehoord, dat
we dat proces verloren hebben.daar
om zou ik mijn lessen liever niet voort
zetten. Ze hebben er thuis wel niet over
gesproken, maar we kunnen op 't oogen
blik geen geld uitgeven dan strikt noodig
is. Maar ik zie, dat u veel te gehaast is
om hier te blijven staan praten."
„Gehaast! Ik weet geen raad van de
haast," riep de organist uit. „Als een
paar dozijn van mijn leerlingen er over
dachten met hun lessen uit te scheiden,
zooals jij, zou ik hen alleen maar dank
baar zijn. Ik doe meer werk dan ik af
kan. En nu ligt me die Jupp bovendien
nog in bed1 en moet ik zelf de morgen
en avonddiensten waarnemen."
Jupp was de assistent-organist, ook
een gewezen leerling van den heer Wil
liams.
„Wat scheelt Jupp?" vroeg Arthur.
„Een beetje koorts en een heele boel
luiheid," antwoordde de organist. „Hij
is de luiste kerel, dien ik ken. Sinds zijn
oom gestorven is en hem dat geld heeft
Vrij naar het Engelsch.
„Dienst!" echode Tom.
„Ja," glimlachte Channing. „Ze heeft
me bewezen, dat mijn kinderen liefdevol
en plichtsgetrouw zijn. In plaats van bij
de pakken neer te gaan zitten, zooals
zoovelen gedaan zouden hebben, hebben
ze direct de handen uit de mouwen gesto
ken om te trachten, zelf het verlies goed
te maken. Constance geeft het goede
voorbeeld."
„Wees voor ons maar niet bang, moe
der," riep Hamish met zijn zonnigen
limlach uit. „Wij zullen u nog van veel
meer nut zijn dan al het geld bij elkaar."
En daarmee gingen ze uiteen. Hamish
naar zijn kantoor, Arthur naar mijnheer
Galloway, Tom en Charles naar hun
speelmakkers, die zich altijd op het ter-
ein tusschen de kruisgangen der kerk
verzamelden. Verboden vruchten smaken
het zoetst, zegt een oud spreekwoord en
daar er in den laatsten tijd door de gees-
lijkheid van de kathedraal over gespro
ken was de jongens te verbieden binnen
de kruisgangen te spelen, kwamen ze er
liever dan ooit.
Toen Arthur de Close Street doorging,
