ow Motor,
eo solide.
42, GOES.
DE ZEEUW
Ruwe huid
f2.25
Bij Verkoudheid
Mijnhardt's
Jokken
erkooping
ng te koop:
ng te koop
MEN,
ng te koop
aboomen
aboomen
TWEEDE BLAD.
Wat er deze week voorviel
JOAN CARISBR0KE
Staten-Generaal.
HET ADRES
A. WILKING
*j Doos30en60ct.
an
Brieven uit Middelburg.
FEUILLETON
Hoest - Keelpijn - Griep - helpen
Gemeenteraad van Vlissingen.
(Wordt vervolgd).
N WERKUM te
op
IECEMBER 1932
in verzoeke van
Heer Mr PH. R.
Soes, als curator
it L. DEKKER,
ielnkenszand, al-
eld, publiek ver-
GOEDEREN:
Spiegels, Stoe-
g, Kleeden, Zei-
Glas- en Aarde-
woensdag 21 Dec.
29 DEC. 1932,
uur te Krabben-
van den heer
•zoeke van MeJ.
ieke c.s., aldaar,
van den Notaris
te Krulningen,
te Krabbendljke
ier a/h Kromme
[.A. 60 A. 90 c.A.
II.
J, aldaar, naast
A. 90 c.A. (2 G
de Koopen I en
K.A. 55 A. 80 c.A.
.nvaarden bij de
Denningen.
?en te bekomen
en Notaris.
Schuur, Poort
lin, te WEST-
voor garage. In
abijheid van den
d door den heer
te bezichtigen,
ïrg C 15A.
eren vóór of op
intore van Notaris
N 23, Middelburg
REPY te RIJssel:
jfstede, bewoond
lonman te Wol-
n Westkerkepol-
als:
in Oostkant der
boomgaard;
n Westkant der
snde de som per
neerd in te leve-
i 1933, ten kan
is J. K. C. MAT-
De voorwaarden
antore en op de
age. Aanwijzing
an.
iVOUTERSEN te
's-Gravenpold«r,
gecombineerd;
jk onder Hoede-
ceelen en gecom-
tten worden in-
t Vrijdag 30 De-
ïam. 3 uur, ten
lotaris M. OELE
Ier, waar nadere
a verstrekt.
VAN
ZATERDAG 17 DEC. 1932, Nr 67.
De mensch moet arbeiden, heeft men
weieens gezegd, alsof hij altijd op aarde
moet blijven, en daarin zit iets waars,
maar dit verandert toch niet de onom-
stootelijke waarheid, dat het leven van
den mensch is als een damp en dat de
dood ieder uur wenkt.
Toen het vorige weekoverzicht geschre
ven werd, kwam de gedachte aan een
hernieuwde burgemeestersvacature in
Middelburg zelfs niet op, en thans, een
week later, is het stoffelijk overschot van
den benoemden burgemeester, den heer
Mr A. A. de Veer, reeds aan den schoot
der aarde toevertrouwd.
Als een bloem des velds, die des mor
gens bloeit en die des avonds wordt afge
sneden, ja, zóó is 't leven van den mensch.
Ook in Wemeldinge is deze week de
burgemeestersplaats vacant gekomen door
het afscheidnemen van den heer Wabeke,
die den tijd gekomen achtte om voor een
jongere kracht plaats te maken. Wie de
opvolger van den heer Wabeke zal wor
den, is nog niet bekend, maar dit is wel
zeker, dat de opvolger, wie hij dan ook
zijn mag, nog niet zoo gemakkelijk het
werk van zijn voorganger zal verbeteren.
Den afgetreden burgemeester zij ook van
deze plaats een rustigen en zonnigen le
vensavond toegewenscht.
In het menschenleven in het algemeen
dat bleek ook nog deze week, is het nog
ver van zonnig.
Bij de behandeling van de Landbouw-
begrooting in de Tweede Kamer b.v. wer
den bijna niets anders dan klaagtoonen
gehoord. Lichtpunten vallen nog steeds
niet te ontdekken. Van „genezing" van de
zieke maatschappij ia nog geen sprake.
Het eenige wat gedaan kan worden en
wat de regeering dan ook met de meeste
kracht nastreeft, is de pijn te verzachten
en den ergsten nood te lenigen.
Een uiterst moeilijk, maar ook een
hoogst ondankbaar werk. Ook nu bleek
toch weer, dat er menschen zijn, die gaar
ne als volksleiders fungeeren, maar die
het als hun eerste plicht schijnen te be
schouwen om in opgewonden taal de re
geering te critiseeren en de bevolking in
opwinding te brengen.
Met blijdschap zal intusschen door ve
len vernomen zijn, dat de regeering voor
nemens is den tarwe-richtprijs te verhoo-
gen, een maatregel, die aan het boeren-
be drijf in dezen moeilijken tijd allicht
neg eenige ontspanning kan brengen.
De met eenige spanning verbeidde 15
December is gepasseerd, en zooals te
voorzien was, heeft Frankrijk hoewel
het zonder eenige moeite aan zijn ver
plichtingen had kunnen voldoen ge
weigerd de op dien datum vervallen schul
den-termijn aan Amerika le betalen. Men
heeft in Frankrijk steeds hoog opgegeven
van de „heiligheid" der gesloten verdra
gen, maar toen het er op aankwam gaf
toch het eigenbelang den doorslag.
De vraag is nu, wat de gevolgen van
deze weigering zullen zijn. Een afdoend
antwoord is op die vraag niet te geven,
maar dit staat wel vast, dat deze daad
niet zal meewerken om de zoozeer ge-
wenschte ontspanning in het volkerenle-
ven te bevorderen.
CXXXIX.
Amice,
Dicht genaderd lot een van de hoogte
punten zijns levens, de installatie als bur
gemeester van Middelburg, is Mr Aart
Anton de Veer van ons heengegaan.
Er is maar één schrede tusschen ons
en den dood. Eén handbreed is ons leven
gesteld. Deze waarheid, in dagen van ge
zondheid en voorspoed op den achter-
0
door
EMMA JANE WORBOLSE.
Vrij naar het Engelsch.
„Over het algemeen niet," was het
korte antwoord. Hij had beter kunnen
zeggen: „Nergens ter wereld," doch dat
zou onder de gegeven omstandigheden
niet voorzichtig geweest zijn, schoon hij
vermoedde, dat zijn ondervraagster geen
gewone vrouw was. Meliora echter zeide:
„Neen, dat wist ik wel, want het is een
familiekwaal. Ik kom dan ook niet tot u,
om te vragen of u me genezen kunt,
want ik weet, dat u daartoe niet bij
machte is; ik wenschte alleen maar te
weten, of er nog iets gedaan kan wor
den, of er iets moet gedaan worden."
„Zeer weinig; zooveel mogelijk rust
houden, veel frissche lucht, goed eten
gebruikt u wel eens alcohol?"
„Vroeger heb ik het nimmer gedaan,
maar thans neem ik het als medicijn."
„Goed. Als u er geen gewoonte van ge
maakt hebt, kunt u het nu in moeilijke
oogenblikken aanwenden."
„Begrepen. Hebt u nog meer instruc
ties?"
„Alleen, dat u zorg draagt, van de vier-
grond onzer gedachten tredende, komt
bij een plotseling sterfgeval sla dit, met
kracht naar voren en neemt bezit van on
ze gedachten en gevoelens. Uit den kring
van onze dagelijksche beslommeringen en
zorgen rukt ons de harde werkelijkheid,
de koude majesteit van den dood en roept
ons luide en dringend toe: „Bereid Uw
huis, want gij zult sterven". Alle sluiers
van redeneering, alle pogingen om zich
zelf in slaap te sussen en de mogelijkhe
den van scheiding op verren afstand te
houden, alle theorieën van zelfvernietiging
en Nirwana; elke negatie van een leven
na dit leven en van de verantwoordelijk
heid voor onze daden, ze worden wegge
vaagd door de koude realiteit der levens
vernietiging, gepaard met het onuitwisch-
baar inwendig besef, dat op elke daad
een oordeel, op eiken misslag een vonnis
volgt. Gelukkig hij, wiens zonde verge
ven, wiens overtreding bedekt is door de
daad van zelfopoffering en verzoening
van Hem, Die alleen de Opstanding en
het Leven is.
Onze ontslapen vriend en geestverwant
kon met Nioolaas Beets van zichzelven
zeggen:
Twee dingen heb ik willen zijn:
Een Christen en een Nederlander.
Gelukkig was ik 't een als 't ander;
Maar toch naar 't wezen, niet in schijn.
Zoo 't slechts gebrekkig is geweest:
God en mijn Volk moog mij 'tvergevenl
Maak gij het beter, die dit leest;
Gij hebt nog tijd van leven.
Wanneer wij een dezer dagen den weg
afleggen naar de schoone rustplaats der
gemeente Middelburg, waar Gods dooden
tot den dag der opstanding worden be
waard, dan zal ons nog eens helder en
klaar voor den geest komen de persoon
en het werk van hem, die zijn geest- en
lichaamskracht heeft gegeven aan de po
litieke zaak en wiens lijfdevies was: „Mo
ge ik verteren, als ik maar nuttig ben".
Gespaard, ontzien heeft hij zijn gaven en
gezondheid niet: arbeiden was zijn lust en
zijn leven, het goede te zoeken voor Kerk,
Staat en Maatschappij zijn vurig begee-
ren. Men duizelt van den omvang van
het werk, dat hij in tal van besturen,
meestal als voorzitter, heeft verricht. Hij
zag helder en klaar de richting, die moest
worden ingeslagen; hij sloeg het pad in,
dat zijn scherpzinnigheid of zijn intuïtie
hem aanwees en hij nam zijn tochtgenoo-
ten op dien weg mede. Men was dat zoo
van hem gewoon en volgde hem in het
vertrouwen, dat de lijn, die hij aanwees,
de juiste was. En mocht iemand nog aar
zelen, zijn zelfverzekerdheid, de afwezig
heid van eiken twijfel, gaven den door
slag en men volgde.
Voor een paar weken geleden, toen de
roepstem der Landsmoeder hem riep tot
een taak, die voor de meesten van hen,
die zich voor de vervulling er van had
den aangeboden te zwaar werd gerekend,
durfde hij die roeping aanvaarden, hoe
wel hij wist, welke bijna onoverkomelijke
moeilijkheden er aan verbonden waren.
"Wie van nabij hiermede bekend was, be
loofde zichzelven een diepen eerbied te
zullen koesteren voor den man, die op
reeds gevorderden leeftijd den moed had
zich aan die zware en omvangrijke taak
te geven en zich als einddoel het gelukken
zijner pogingen voor oogen te stellen.
Thans is de zoozeer gespannen boog
gebroken en zijn de pijlen verstrooid. Met
weemoed zien we den krijgsman na, die
stierf in zijn "Harnas. Nog slechts voor
enkele weken hoorden wij hem toornen te
gen hen, die van God afvielen niet alleen,
doch ook blijk gaven van hun afkeer en
haat tegen Hem, Die hen schiep, regeert
en onderhoudt en zon hij mede op mid
delen, om zulk een onheiligen opstand
tegen God te keeren.
In Zeeland zien wij onzen de Veer
noode heengaan en zullen wij zijn per
soon en werk niet vergeten.
Schrijf op mijn zerk geen lofgedicht
Laat op mijn graf geen praalgesticht
Ten hemel rijzen.
Weg eerbewijzen.
Voor d' armen zondaar die daar ligt
En zoo die God met kraebt en klem
Zich over hem
en-twintig uur er minstens zestien te
rusten; dat u zooveel mogelijk alle zorg
en alles wat uw geest kan overspannen
van u af zult zetten; dat u alle inspan
ning en haastige bewegingen vermijdt en
dat de zorg voor uw gezondheid voortaan
nummer één is en dat u geen trappen
loopt."
„Dank u. Nu nog een ding: Kunt u
me ronduit zeggen, hoelang het nog du
ren kan?"
„Mijn beste juffrouw, dat kan ik met
geen mogelijkheid zeggen. Er zijn mij
gevallen bekend als men voorzichtig
is heel voorzichtig dat het nog ja
ren kan duren. Het hangt dus veel van
uzelf en uw naaste omgeving af; de
kleinste onvoorzichtigheid kan u het le
ven kosten."
„Dat is mij alles duidelijk. Tot op ze
kere hoogte heb ik dus mijn eigen lot in
handen, kan de crisis voor eenigen tijd
verschoven worden. Doch de dag is niet
ver af, dat ook dat niet meer baten zal.
Noem mij dat tijdvak, den tijd, die mij
in het gunstigste geval te leven rest."
„U houdt mij ten goede, maar die
vraag blijft het best onbeantwoord."
„In vele gevallen wel, dat erken ik.
Maar als ik u' nu zeg, dat ik den dood
niet vrees, dat ik in 't geheel niet terug
deins voor wat komen gaat, dat ik ze
ker ben, dat ik er geen uur vroeger door
zal sterven, dan geloof ik, dat u veilig
spreken kunt,"
Ontfermd heeft en heua opgenomen
Ter plaatse waar
Een moordenaar
Aan 'b Heilands hand is ingekomen;
Dat geeft geen stof
Om met uw lof
Zijn assche t' eeren.
Hef op de stem
En loof met hem,
Alléén den Heer der heeren.
METELLUS.
tabletten, poeders of siropen het best.
Alléén echten goed wanneer de naam
Mijnhardt op de verpakking staat,
let hierop. In prijzen vanaf 20 en 30 ct.
Bii Uw Drogist.
TWEEDE KAMER.
Opcenten Gemeentefondsbelasting en
Vermogensbelasting.
In de Tweede Kamer kwam Donderdag
o.m. aan de orde het voorstel tot heffing
van opcenten op de Gemeentefondsbelas
ting en de Vermogensbelasting over het
belastingjaar 1933/34.
De heer Bierema, Lib., zegt, dat het
voorstel economisch schadelijk zal wer
ken, maar dat het onder de gegeven om
standigheden niet te vermijden zal zijn.
De Minister had de opcenten op de Ver
mogensbelasting liever achterwege moe
ten laten. Spr. steunt het amendement-
Van Voorst tot Voorst om ze te schrappen.
De heer F1 e s k e n s, R.K., kan waar
schijnlijk niet stemmen voor het amen
dement-Vliegen om de progressie bij de
fondsbelasting bij een lager bedrag te
laten beginnen. Het bedrag van f30.000
is niet willekeurig gevonden.
Spr. bespreekt voorts den kinderaftrek
voor de groote gezinnen. Deze is onvol
doende geregeld.
De heer Vliegen, S.D., verdedigt zijn
amendement om de progressie in de op
centen bij f 10.000 in plaats van bij
f 30.000 te laten aanvangen. In de ge
meentefondsbelasting houdt de progres
sie reeds bij f 10.000 op. Daaruit vloeit
voort, dat op dat punt de progressie, in
deze opcentenregeling vervat, behoort
te beginnen. Spr. raamt de opbrengst van
zijn amendement op 23 millioen gulden.
De heer Van Voorst tot Voorst,
R.K., verdedigt zijn amendement om de
voorgestelde opcenten op de Vermogens
belasting te schrappen. Spr. kan er niet
toe meewerken om nog te verzwaren de
lasten van hen, die geen inkomen uit
vermogen trekken en toch in de vermo
gensbelasting moeten meebetalen.
De heer D e W i 1 d e, A.R., gevoelt niets
voor het amendement-Vliegen. Er zijn ge
meenten, waar al zoo'n zware belasting
geheven wordt, dat veel menschen met
hooge inkomens daar zijn weggevlucht.
Slechts eenige menschen met hooge in
komens zijn gebleven. Worden deze nu
getroffen door de progressie, voorgesteld
cloor den heer Vliegen, dan worden de
op hen te leggen lasten al te zwaar en
zullen ook zij nog hun gemeente verlaten.
Een heffing van 28% pet. van de hoogst
aangeslagenen, zooals voorkomt zonder
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectle
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES
HULST
„Het is toch voor een ieder gewenscht,
dat hij orde op zijn zaken stelt, wij allen
kunnen plotseling geroepen warden, al
zijn we nog zoo gezond, is het niet?"
„Dat is zeker zoo. En ik hoop, dat ik
in dat opzicht-niet te kort ben geschoten.
Maar toch zou ik, om verschillende rede
nen, gaarne weten, hoe lang mij nog te
leven valt."
„Dan zal ik spreken. Ik heb van uw
ziekte nimmer een geval ontmoet, dat
langer dan vijf jaar duurde, meestentijds
korter."
„Zoo lang nog! Ik gaf mezelf niet lan
ger dan twee jaar!"
Vergeet niet, dat ik reken vanaf het
oogenblik, dat de eerste symptomen zich
openbaarden. U is toch zeker al vele
maanden lijdende?"
„Ruim twee jaar die moeten we er
dus af trekken."
De dokter gaf geen antwoord. Hij nam
ztfn pen, en schreef een recept, dat Me
liora moest aanwenden, als ze een erge
aanval voelde aankomen. Het was Joan,
of ze versuft was, toen ze ten laatste met
haar vriendin weder buiten was; heur
hart klopte op dat oogenblik feller dan
dat van Meliora. Ze had zoo gehoopt, alle
voorteekenen ten spijt, dat de beroemde
geneesheer al haar sombere voorgevoe
lens zou wegnemen, en gezegd zou heb
ben, dat het een tijdelijke aandoening
was, zoo veelvuldig voorkomend in onzen
tijd van haasten en jachten, en dat het
het amendement-Vliegen, is zwaar genoeg.
Spr. staat niet met sympathie tegenover
het amendement-Van Voorst tot Voorst,
maar gevoelt wel voor het amendement-
Fleskens om het getal opcenten voor
iemand met meer dan twee kinderen te
verminderen met twee voor elk kind
boven de twee.
De heer Oud, V.D., zegt in verband
met een door den heer Vliegen gemaakte
opmerking, dat een heffing ineens op het
oogenblik funest zou zijn. Voor menig
zakenman is het bijna onmogelijk met
crediet zijn zaak gaande te houden.
Spr.'s fractie zal voor het amendement-
Vliegen stemmen.
De heer Kersten, S.G.P., heeft tegen
de opcenten op de Vermogensbelasting be
zwaar met het oog op den toestand van
land- en tuinbouw en koestert ook ove
rigens bedenkingen wegens de nieuwe
lasten, welke ook op de kleine inkomens
worden gelegd.
Als één der middelen om in den nood
der schatkist te voorzien, noemt spr. de
beëindiging van de cumulatie van tracte-
menten en pensioenen.
De heer Rutgers van Rozenburg
C.H., kan geen waarde toekennen aan
het argument, dat de heer De .Wilde tegen
het amendement-Van Voorst tot Voorst
aanvoerde, n.l. dat de belasting van het
vermogen gecorrigeerd wordt door een
waardedaling van de vermogensbestand-
deelen. Voor de personen, op wie het
amendement betrekking heeft, blijft niet
anders over, dan een deel van hun ver
mogen te realiseeren.
De Minister van Financiën, de
heer De Geer, ontkent tegenover den
heer Fleskens, dat men aan kinderaftrek
bij de belastingheffing zeer weinig heeft
gedaan: bij de laatste wijziging van de
inkomstenbelasting van 1927 heeft spr.
een amendement-Fleskens aanvaard, dat
een vrij groot bedrag aan kinderaftrek
kostte.
De door den heer Kersten bepleitte
maatregelen tegen cumulatie zouden niets
opleveren van eenige beteekenis in ver-
i houding tot wat de schatkist in deze
dagen noodig heeft.
De algemeen© beraadslagingen worden
gesloten.
De heer Van Voorst tot Voorst,
R.-K., verdedigt een amendement om uit
art. 1 te doen vervallen de woorden „en
de vermogensbelasting".
Minister de Geer kan het amen
dement niet aanraden, al erkent hij, dat
er iets voor te zeggen valt.
De heer Van Voorst tot Voorst,
R.K, trekt zijn amendement in.
Aan de orde is het amendement-
Vliegen om in art. 2a het bedrag van
f30.000 te vervangen door f 10.000.
Minister De Geer zegt te vermoeden,
dat de abnormale progressie in het re-
geeringsvoorstel min of meer de aanlei
ding tot het amendement is. De heer
Vliegen vergeet heelemaal, dat in de
hoofdsom progressie zit.
Spr. ontraadt aan de Kamer het amen
dement-Vliegen ernstig. Bij aanneming er
van zou hij het wetsontwerp niet kunnen
handhaven.
De heer Oud, V.D., kan niet ontkennen
dat 's ministers bestrijding van het amen
dement indruk op hem heeft gemaakt.
Daarom, en in verband met 's ministers
verklaring aan het slot van zijn rede,
stemt spr. tegen het amendement.
De heer Vliegen, S.D., trekt het amen
dement in.
De heer Fleskens, R.K., verdedigt
een amendement om een nieuw artikel
3a in te voegen, luidende: „Het getal der
opcenten, in de artikelen 2 en 3 bedoeld,
wordt voor een binnen het rijk wonenden
persoon met meer dan twee minderjarige
eigen, aangehuwde of pleegkinderen, voor
elk dier kinderen boven het getal van
twee, dat te zijnen laste komt en niet
zelf in de in deze wet genoemde belas
tingen wordt aangeslagen, verminderd
met twee.
Minister De Geer betoogt, dat men
ten onrechte zegt, dat ons land ten ach
ter staat op het punt van kinderaftrek.
Onoverkomelijke technische moeilijkheden
zouden voorts worden veroorzaakt door
dat een kinderaftrek in de opcenten-rege-
ling opgenomen zou worden.
De heer Fleskens stelt bovendien kin
met een weinig rust wel weer in orde zou
komen.
In diep stilzwijgen reden de beide
vriendinnen huiswaarts. Meliora achtte
het 't beste, om de huisgenooten nog niet
terstond g.eheel op de hoogte van haar
toestand te brengen. Niemand wist, dat
ze naar een dokter waren geweest. En
alleen het hoofd van het gezin vroeg zich
verbaasd af, waarom Joan in 't geheel
geen tijd had gehad om even bij zijn uit
gever in Paternoster Row aan te loopen.
Al dien tijd zagen de Carisbrokes zeer
weinig van Frank. Het scheen, dat de
weinig enthousiaste ontvangst van zijn
verloofde hem diep gekrenkt had. Nog
steeds boeide zijn Ada hem in hevige
mate, doch met haar familieleden kon hij
het steeds minder vinden. Tenslotte meen
de hij, dat het eenige middel, om niet
meer in het gezelschap van zijn aan
staande schoonmoeder te moeten verkee-
ren daarin bestond, dat hij zorgen moest
dat het praedicaat „aanstaande" zoo
spoedig mogelijk tot het verleden ging be-
hooren.
„Waar voor één is om te leven, kun
nen er ook wel twee bestaan", zeide bij
eens tot juffrouw Cook, met wie hij reeds
herhaalde malen en vruchteloos, over
dat punt van meening had gewisseld.
„Zou je dat denken, jongeman?" had
ze geantwoord. „Dat is een uitBpraak,
waarmede alle dwaze, verliefde jonge men
schen ach paaien. Intusschen snoet ik
deraftrek in da opeenten op da Vermo
gensbelasting voor, terwijl deze belasting
zelve geen kinderaftrek kent, wat al een
heel zonderlinge figuur is.
De heer Fleskens, R.K, trekt zijn
amendement in.
De Kamer neemt het wetsontwerp zon
der hoofdelijke stemming aan.
Gistermiddag vergaderde de Gemeente
raad van Vissingen onder voorzitterschap
van den wethouder P. G. Laernoes. Af
wezig dhr Wesseling.
De voorzitter deelt mede, dat de
burgemeester ongesteld is. Spr. vertrouwt
uit aller naam te spreken als hij hem
een spoedig herstel toewenscht.
Benoemd wordt tot lid van het amb
tenaren-scheidsgerecht (vac.-v. Os) dhr J.
v. d. Bend en tot plaatsvervangend lid
de heer D. Brandenburg.
Na verschillende herbenoemingen van
leden in diverse commissiën komt aan
de orde het voorstel van B. en W. be
treffende het verhoogen van de door de
N.V. Zuid-Nederlandsche Radio-distribu-
tie-Mij aan de gemeente te betalen ver
goeding met fl op f2 per jaar en per
aansluiting met ingang van 1 Jan. a.s.
en tot het verlengen der vergunning tot
1 Mei 1937.
Dhr Rorije, s.d., begrijpt niet, dat dit
voorstel weer op de agenda voorkomt.
In de vorige vergadering is het aange
houden tot over het weksysteem van de
brandweer is beslist. Waar dit laatste niet
op de agenda voorkomt, behoort ook het
voorstel inzake de radio-distributie te wor
den aangehouden.
Dhr Sorel, A.R., begrijpt, waarom het
voorstel is aangehouden. Dit houdt ver
band met een vergadering van de V.A.R.A.
Spr. hoopt, dat nu de beslissing zal
vallen.
Weth. de M e ij ontkent, dat de ver
gadering van de V.A.R.A. het motief tot
aanhouding was. Er zal met de beslissing
over het weksysteem geruimen tijd heen
gaan. Vermoedelijk zal de keuze niet val
len op de radio-distributie. Van deze Mij
is een aanbieding ontvangen voor wek
systeem, die 1900 zou kosten. Bij de be
grooting voor 1933 is reeds gerekend op
de meerdere ontvangst van de radio-dis
tributie. De gemeente zal straks f 1400 per
jaar meer ontvangen. Dit is een factor,
die meetelt De nieuwe regeling zal 1 Jan.
ingaan.
Dhr R orij e is niet tevreden over dezen
gang van zaken. Spr. stelt voor dat de
concessie slechts voor minstens één jaar
wordt verleend. Dan kan de regeling elk
jaar (met een termijn van drie maanden)
worden opgezegd.
De gemeenteraad kan dan ten allen
tijde eigen beheer overwegen.
Dhr Andriessen is voor het voor
stel van B. en W., aangezien de tijd toch
niet gunstig is voor overname in eigen
beheer, hoewel Spr. daar voorstander
van is.
Dhr v. Oorschot steunt het voorstel-
Rorije. Dit bedrijf is winstgevend en be
vat ongekende mogelijkheden.
Dhr Sorel wijst op de zekerheid, die
de gemeente nu krijgt van de hoogere bij
drage. Al het andere is onzeker.
Dhr de Me ij is principiëel voor ge
meentelijke exploitatie. Maar het is niet
raadzaam daarmee nu te beginnen. In
de gegeven omstandigheden is het voor
stel van B. en W. het beste, omdat het
't resultaat is van langdurige onderhande
lingen. De hoogere bijdrage is verkregen
door de concessie van één op vijf jaar te
brengen. De zaak is niet zoo eenvoudig:
de P.T.T. verleent de concessie voor de
uitzending en houdt de controle, de ge
meente geeft alleen toestemming voor het
spannen der draden over gemeentegrond.
Het is vrij zeker, dat de P.T.T. niet be-
zeggen, dat ik over het algemeen ook niet
van zoo'n lang engagement houd; en ik
vind het altijd jammer, als jonge lieden
zoo weinig verantwoordelijkheidsgevoel
hebben, dat ze een meisje het hoofd op hol
brengen, zonder dat ze de middelen bezit
ten, om een huishouden te kunnen onder
houden. Het is een oogenblik van zwak
heid geweest, Frank, waar ik nooit ge
noeg spijt van gehad heb, om je toe te
staan mijn Ada het hof te maken. Neem
dan Anna Mathilda haar beminde eens,
Patterson, dat is nog eens een man. Die
zei de eerste dag de beste al: zeg maar op
wanneer het zijn zal, je huis staat gereed.
En het ligt waarlijk niet aan hem, dat ze
al niet een maand getrouwd zijn".
„Maar juffrouw Cook, ik ben even ver
langend als de heer Patterson, om het hu
welijk te doen plaats hebben, en als Ada
er nu maar accoord mee wilde gaan, dat
we een beetje klein begonnen, dan kunnen
we gelijk met Patterson ons voor altijd
verbinden. Zouden we dat maar niet af
spreken?"
„Dat kan ik zoo ineens maar niet zeg
gen; daar moet ik nog eens een nachtje
over slapen en er met Ada over spreken.
Het zou een hoop kosten uitsparen, als
jullie huwelijk tegelijk kon plaats hebben.
En ik moet zeggen, dat er moeilijk twee
lievere bruidjes gevonden kunnen worden,
al zeg ik bet zelf'
