DT VAN MELLE'S KOEK, OVERAL VERKRIJGBAAR!
ïboden
DONDERDAG 8 DECEMBER 1932
DAGBLAD VOOR DE PROVINCIE ZEELAND
47e JAARGANG - No. 58
ngen.
aats.
8—38 m.M.
lo, inclusief
5 Bureau
IfATERKRIilKEK
10x812x814x8
3.65 4.15 4.65
ulte Thieme
Buitenland
FEUILLETON
JOAN CARISBR0KE
Belangrijkste Nieuws.
Binnenland.
(Wordt vervolgd).
aaiiifcaii-tj gebou-
singea, \'vestka-
utsdijk en Ter-
den Hollander,
Krijger, Middel-
ff, Hoek, f 6260;
6248; G. Holle-
J, J. Jansen,
N. Schmelzer,
Jansen, Middel-,
man, Ritthem,
5675; A. Loois,
>one, Vlissingen,
Iburg, f 5252.
ssen Van Dijke
r Harst te Mid-
k verkocht een
aat. Hoogste in-
r f 4700. Kooper
4710 plus 8 pet.
tbankkosten.
ederland.
te Suez,
'dam in ballast
Lloyd.
van Gibraltar.
St. Vincent.
5 Deo. te Suez,
n.m. van Ham-
ERBERICHT.
>nd van 8 Dec.:
jdelijk krachtige
gedeeltelijk be-
ieuw, lichte vorst
vriespunt.
Idag 3 uur:
ag 3 u.: 762.
ietsers:
WN".
OWN" is een
fabrikaat, dat
garandeeren.
ROWN" ver-
Is jaren met een
es.
wederom ver-
k maat 10x8
ere, doch goede
O
le Roode Pilaren
Iburg.
VAN DISSEL te
DECEMBER 1932,
's-Gravenpolder,
:afé, ten verzoeke
RENDS te Goes,
ïrkoopen:
OONHUIS MET
F EN TUIN,
ifé met volledige
nde en liggende
's-Gravenpolder,
thans bewoond
rtepoorte.
og op de groote
iel voor alle doel-
kt.
;ichtigen.
betaling 31 De-
>ekomen ten kan-
ris.
Uitg.: N.V. Uitgevers-Maatschappij „Luctor et
Emergo" ter exploitatie van het blad „De Zeeuw".
Bureaux Lange Vorststraat 70, Goes.
Telefoonnummer 11.
Postchèquo en Girorekening 44455.
Bijkantoor Middelburg, Lange Burg. Telef. 259.
Directeur-Hoofdredacteur: R. ZUIDEMA.
De Zeeuw
Abonnementsprijs f 2.50 per kwartaal,
weekabonnementen voor Middelburg, Goes en
Vlissingen f0,20. Losse nummers 5 cent.
Advortontiön 30 cont por regel. Ingezonden
modcdcolingcn 00 cent per rcgol. Kleine
Advertcntiën Dinsdags en Vrijdags f0.75, bij
vooruitbetaling. Onder letter of motto f 0.85.
Bij contract belangrijke korting.
Weermacht of veiligheidswacht.
'tls niet zoo gemakkelijk er achter te
komen wat „Kerk en Vrede" nu precies
bedoelt.
In deze omgeving is meermalen met
een beroep op de Bergrede, de opvatting
verkondigd, dat volstrekte weerloosheid
en lijdelijkheid tot bet uiterste het ideaal
was.
Dit schijnt echter het officieele stand
punt van deze organisatie niet te zijn.
In een verklaring van liet Hoofdbe
stuur over eventueele mobilisatie heet het
o.m.:
„Tegenover die leden, die in de oprech
te meening verkeeren, dat een beperkte
mobilisatie op voet van veiligheidswacht
ter markeering van de grens, mogelijk en
uitvoerbaar is, te erkennen, dat deze le
den (hoewel het H.B. hun meening niet
deelt en zelfs gevaarlijk acht) niet geacht
mogen worden in te gaan tegen het be
ginsel van Kerk en Vrede: „geen deel
name of steun aan den oorlog".
Wij mogen, zoo heet bet verder, zoo
niet oordeelen, omdat de politie-gedachte
op zichzelve (zoomin als de politioneele
grensbewaking door een macht die duide
lijk toont, geen oorlog te kunnen en te
willen voeren), met bet beginsel niet in
strijd is."
Met andere woorden: tegen mobilisatie
van een politie-leger dat natuurlijk ge
wapend moet zijn en zoo noodig van die
wapens gebruik maken, bestaat geen
principieel bezwaar
Dit komt geheel overeen met wat de
roode ontwapenaar de heer Van Zadel
hof in de Tweede Kamer betoogde, n.l
dat hij wel een veiligheidswacht wil,
maar geen weermacht.
'tls echter duidelijk dat zulk een vei
ligheidswacht, zal zij eenige beteekenis
hebben, zoo noodig zal moeten optreden
tegenover benden die over de grens ko
men, ook tegenover gewapende benden.
En dat zullen ze alleen kunnen doen,
wanneer ze behoorlijk bewapend zijn.
Wie dus een veiligheidswacht aan
vaardt zegt daarmee niet tegen gewa
pende verdediging te zijn.
Het Hoofdbestuur van Kerk en Vrede
merkt verder nog op:
„Wij gelooven niet, dat ooit een mobili
satie met ons doel zal worden geprocla
meerd, zoolang we het tegenwoordige le
ger, de tegenwoordige generale staf, op-
per-officieren en ministers hebben."
Het is duidelijk dat deze uitspraak op
een vergissing berust.
Immers de feiten leeren het tegen
deel.
Het is toch genoegzaam bekend dat in
1914 de mobilisatie is afgekondigd met
geen ander doel dan den oorlog buiten
onze grenzen te houden. En ook, dat zelfs
naar de verklaring van Duitsche leger
aanvoerders de mobilisatie volkomen aan
dit doel heeft beantwoord.
Ons leger in 1914 bedoelde te zijn en
is ook inderdaad geweest, een V r e d e s
wacht.
De Zwitsersche president.
De Zwitsersche Nationale Raad heeft
den katholieken conservatief Dollfus voor
het jaar 1933 tot president der Zwitser
sche republiek gekozen, en tot vice-pre
sident den socialist Huber.
door
EMMA JANE WORBOLSE.
78).
Vrij naar het Engelsch.
Dienzelfden avond sprak Joan er met
haar vader over, die het haar gemakkelijk
imaakte door zelf het gesprek te openen
met de vraag, of het niet gewensoht was,
dat zij en Meliora eens naar buiten gin
gen. Hij had ook reeds opgemerkt, dat
Meliora er den laatsten tijd overwekt uit
zag, en ook Joan kon een beetje meer
kleur op haar wangen best gebruiken.
„Wat zal ik u zeggen, vader, ik 'heb
de afgeloopen maanden nogal veel aan
mijn hoofd gehad; eerst die kwestie tus
schen mademoiselle en de meisjes; daar
na een keukenmeid die brutaal was en ons
bedroog. En tenslotte het engagement van
Frank."
„We hebben hem in langen tijd niet
hier gezien."
„Hij is wat ontstemd, dat wij niet ver
rukt waren over zijn verloofde. Uk zou het
heerlijk gevonden hebben, als hij een
meisje gekozen had, waarmede wij sym-
pathiaeeren konden. Met Ada Cook of
schoon ze er buitengewoon lief uitziet, is
dat niet mogelijk, Onze levens verschillen
te veel,"
RUMOERIGE RIJKSDAGZITTING.
Gevecht tusschen Nat.-Socialisten en
Communisten.
In den Duitschen Rijksdag is het giste
ren weer eens rumoerig toegegaan.
Aan de orde was een door de Nat.-So
cialisten voorgesteld wetsontwerp betref
fende de vervanging van den Rijkspresi
dent. Voorgesteld werd als plaatsvervan
ger aan te wijzen den president van het
Rijksgerecht.
Door de Duitsch-nationalen werd echter
voorgesteld het volgende te bepalen:
„De rijkspresident wijst zijn plaatsver
vanger aan voor het geval hij zelf ver
hinderd is. De vertegenwoordiger moet
aan de voorwaarden voldoen, die voor
den rijksresident zijn gesteld."
Bij de debatten werd de vrees uitge
sproken, dat de president den kroonprins
als zijn plaatsvervanger zou aanwijzen.
Het resultaat van de besprekingen was,
dat het wetsontwerp werd aangenomen.
Het was gedurende deze debatten, dat
op de tribune van de afgevaardigden der
landsparlementen een hevig tumult ont
stond.
Toen de Mecklenburgsche communisti
sche landdagafgevaardigde Quandt met de
communisten in de zaal mee begon te
schreeuwen: „weg met Hindenburg!",
kreeg hij eerst een vermaning van een
suppoost, waar hij zich niet aan stoorde
en werd vervolgens door andere bezoekers
van de tribune verwijderd. Hierbij ont
stond reeds een handgemeen en de vice-
voorzitter Esser gaf toen bevel de tribune
te ontruimen. Middelerwijl was de la
waaimaker alweder op de tribune terug
gekeerd, hij vocht en schreeuwde, maar
geuniformde nationaal-socialisten kwa
men tusschenbeiden en haalden hem op
nieuw van de tribune af.
Op dat oogenblik verlieten zoowel de
nationaal-socialisten als de communisten
in stormpas de zaal. Beide partijen in
een tegenovergestelde richting op weg
naar hetzelfde doel, ontmoetten elkander
in den gang achter het presidentsgestoelte
werwaarts voor journalisten geen toegang
bestaat. Volgens de beschrijving van een
afgevaardigde die ooggetuige van het
incident was, werd er na een korte woor
denwisseling eerst met lichte projectielen
geworpen in den vorm van afgerukte
telefoonhoorns en kwispedoren. Daarop
wilde een opgewonden communist een
rooktafel tegen zijn verzamelde tegenstan
ders slingeren, maar bij het opheffen van
dit meubelstuk, sloeg hij tegen een lam-
penkroon zoodat de scherven terecht kwa
men op zijn aanhangers, die achter hem
onder de kroon stonden. Door de projec
tielen gingen ettelijke ruiten van deuren
en anderszins kapot. Verschillende com
munisten kregen nog builen tengevolge
van de pogingen hunner strijdlustige
voormannen om staande aschbakken als
strijdwapens te gebruiken. Maar alles bij
een was niemand van beteekenis gewond;
alleen is een telefoontoestel op het hoofd
van den nationaal-socialistischen afge
vaardigde Lohse terecht gekomen, wat
nog al hard aangekomen schijnt.
Het vraagstuk van de schulden.
Herriot en MacDonald zijn beiden gis
termorgen te Parijs aangekomen.
Terwijl MacDonald weigerde een ver
klaring af te leggen en zich onmiddellijk
naar het Engelsche gezantschapsgebouw
begaf, merkte Herriot bij zijn aankomst
op, dat de houding der Engelsche dele
gatie te Genève van groote trouw en on
berispelijke loyaliteit getuigd had.
In den loop van den ochtend had een
ministerraad plaats, voorafgegaan door
een kabinetsraad.
Nader wordt nog gemeld:
Herriot heeft met de leden van de re
geering langdurig gesproken over de op
15 December vervallende schulden. De
beslissing van de Ver. Staten is nog niet
bekend. De regeering gaat dan ook voort
met de bestudeering van de mogelijk
heden, n.l.: betaling zonder meer, betaling
onder voorwaarden, betaling in consigna
tie bij de Bank van Frankrijk, weigering
van betaling of arbitrage. Er wordt een
dossier gevormd, dat de voor- en nadee-
len van de verschillende oplossingen be
vat. Ook de beslissing van Engeland zal
in aanmerking genomen worden.
Men rekent er op, dat MacDonald, Ne
ville Chamberlain, Herriot en Germain
Martin vandaag besprekingen zullen hou
den. Ook de vraagstukken van de beta
ling aan Engeland en de ratificatie van
de overeenkomsten van Lausanne moe
ten onder het oog gezien worden.
Geen begrip van de zaak.
De correspondent te Washington van
de Baltimore Sun schrijft, dat er geen
enkele reden schijnt te zijn om te hopen,
dat het Congres de schuldenkwestie met
eenig begrip zal behandelen. Er is slechts
een zeer kleine groep leden, die het vraag
stuk begrijpen, het pogen te begrijpen en
er zich om bekommeren.
De Amerikaansche begrooting.
Reuter meldt uit Washington, dat gis
teren de begrooting voor het jaar 1933'34
aan het Congres is voorgelegd.
Terwijl hij voor het loopende belasting
jaar een deficit voorspelt van 1.146.478.307
dollars en een van 307.000.000 dollars voor
het volgende tenzij buitengewone inkom
sten kunnen worden verkregen of bezui
nigingen toegepast, verklaart president
Hoover: „Zulk een toestand kan niet
voortduren zonder te leiden tot een ramp
voor de federale financiën."
De president dringt er op aan, dat het
Congres de invoering zal goedkeuren
eener belasting van 2% procént op alle
fabrikaten met uitzondering van levens
middelen. Van deze belasting wordt een
opbrengst verwacht van 355.000.000 dol
lars.
Verder dringt hij aan op het behoud
der bestaande belasting van 1 procent
op benzine, vermindering der salarissen
der regeeringsambtenaren met 11 procent,
verlaging van het bedrag der uitkeerin-
gen aan oorlogsveteranen met 127.000.000
dollars.
De gevraagde bedragen voor het volgen
de fiscale jaar beloopen 4.218.808.344 dol
lars, hetgeen 478.000.000 minder is dan de
geraamde uitgaven voor het loopende be
lastingjaar.
De strijd om de drooglegging.
De met Roosevelt bevriende senator
Wagner heeft verklaard, dat in Januari
nog eens geprobeerd zal worden de op
heffing van het alcoholverbod er door te
krijgen, daar verder uitstel, in verband
met de verkiezingen van de parlementen
der afzonderlijke staten, het heele proces
van de grondwetswijziging nog een jaar
zou opschorten.
Bij den Senaat is een wetsvoorstel inge
diend tot wijziging van de wet op de
drooglegging, waardoor de vervaardiging
en verkoop van dranken met een alcohol
gehalte van 4 pet. zou worden toege
staan.
De werkloosheid in Denemarken.
Het aantal werkloozen in Denemarken
is thans gestegen tot ver over de 150.000.
De Deensche minister-president heeft gis
teren een commissie tot bestrijding der
werkloosheid geïnstalleerd. Deze commis
sie moet een reeks van plannen voorbe
reiden, waardoor de werkloosheid ver
minderd kan worden.
Hierbij is gedacht aan de droogmaking
van verschillende meren, terwijl voorts
een wet zal worden ingediend tot verkor
ting van den arbeidstijd en verbod van
overwerk. Waarschijnlijk zal ook een lee
ning worden opgenomen, om de uitvoe
ring van verschillende werken te finan
cieren.
Lyon bedreigd door een bergsforting.
Op dezelfde plek waar reeds vroeger
een bergstorting met ernstigen afloop
heeft plaats gehad, dreigt thans opnieuw
een dergelijk voorval.
Daar gevaar dreigt voor een spoorweg,
zijn honderd werklieden bezig bescher
mingsmaatregelen te treffen.
Tevens wordt een tweede spoorlijn aan
gelegd, want de aardmassa's komen per
uur ongeveer 20 c.M. vooruit.
Conflict tusschen Engeland en Rusland.
De onderminister van Buitenlandsche
Zaken zei gisteren in het Lagerhuis in
antwoord op een vraag van een conserva
tief lid, dat de Britsche regeering ken
nis heeft genomen van een artikel in de
„Iswestia" van 13 November j.L, waarin
wordt gezegd, dat de Britsche minister
van buitenlandsche zaken last heeft ge
geven aan haar vertegenwoordigers docu
menten te verzamelen, valsche of echte,
die moeten bewijzen, dat de Russische re
geering synoniem is met de communis
tische Derde Internationale.
Indien de Russische regeering zei de
minister prijs stelt op een goed ver
loop van de komende onderhandelingen
over de vernieuwing van het handels
verdrag zal zij haar verontschuldigingen
moeten aanbieden en waarborgen geven,
dat soortgelijke aantijgingen in het ver
volg achterwege blijven. De Britsche mi
nister van buitenlandsche zaken heeft dit
op 28 November den Russischen gezant
te Londen duidelijk aan het verstand laten
brengen.
Korte berichten.
De Kroonprins van België en zijn
echtgenoote zullen eerlang een nieuwe
reis naar de Congo ondernemen. Deze
reis zal vermoedelijk vier maanden du
ren. De prins begeeft zich naar de Congo
speciaal om de landhouwmogelijkheden
te bestudeeren.
—i De stakingsbeweging van de trans
portarbeiders heeft zich over de groote
steden van Griekenland uitgebreid en
verschillende andere groepen, zooals de
Ingezonden Mededeeling.
„Ze ziet er inderdaad aantrekkelijk uit",
beaamde dominee Carisbroke peinzend.
En toch heeft ze iets, ik weet niet juist
wat, dat me niet aanstaat. Ik geloof niet,
dat ze zich voordoet, zooals ze is; ze doet
een beetje gemaakt, en dat kan toch niet
verhelpen, dat men geen dame in haar
ziet."
„Frank beweert, dat ze het slachtoffer
is van haar opvoeding. Hij heeft erg het
land aan haar familie, en die gevoelens
schijnen dagelijks toe te nemen."
„Dat ziet er slecht uit. Ze heeft ver
scheidene zusters, als ik wel heb?"
„Vier of vijf, daar wil ik af wezen; een
er van, die naar den weiluidenden naam
van Anna-Mathilda luistert, is verloofd
met een zekeren Patterson, een welge
daan winkelier."
„Patterson?" dat is je moeders naam.
Misschien is de jongeman nog in ver
wijderden graad aan ons verwant. Ik her
inner me, dat je moeders eigen neef, Ri
chard Patterson, een boter- en kaaswinkel
bezat, en dat we met Kerstmis altijd het
een en ander gestuurd kregen...
„Dan zou het heel goed mogelijk kun
nen zijn, dat u gelijk hebt, want deze
Patterson heeft ook een boter-en-kaas-
winkel; Frank zegt dat hij in goeden
doen is en het mooiste is, dat Ada erg
verontwaardigd schijnt over de mésall
iance, die haar zuster over de familie
brengt."
„Weet Frank ervan?"
„Dat geloof ik niet Want hij ziet even
eens neer op alles, wat naar handel
riekt, en hij spreekt daarom nooit over
moeders familie. Het zal hem dus niet
aangenaam zijn, als hij ontdekt, dat de
gehate kaasboer nog een neef van hem is."
„Komt tijd, komt raad. Je moest me
nu maar alleen laten, mijn kind, ik ben
erg vermoeid. Dus dat is dan afgespro
ken hè? Jij gaat met Ruby en Meliora
eens heerlijk uit met de vacantie, jullie
hebben 'twel verdiend. Maak je maar
geen zorgen om mij, hoor. Mevrouw Bray
zal best voor me zorgen, en mijn nieuwe
rolstoel brengt me overal waar ik wezen
wil zonder dat ik iemands hulp noodig
heb. Dag kind, slaap wel!"
HOOFDSTUK XXVI.
Vacantie.
Eindelijk was de dag van vertrek daar.
Dominee Carisbroke zegde de reizigers
opgewekt vaarwel en verzocht haar, een
dagboek aan te leggen van haar weder
waardigheden, opdat hij mede kon genie
ten van het uitstapje, als de dames terug
gekeerd waren.
„Zult u zich heusch niet eenzaam voe
len, als we weg zijn, vader", vroeg Joan
voor de zooveelste maal op bezorgden
toon, toen zij, bepakt en gezakt, gereed
stonden het huis te verlaten. Nu het een
maal zoover was, kon ze er bijna niet toe
komen heen te gaan en haar vader alleen
achter te laten.
„Geen kwestie van, kind", antwoordde
hij opgewekt. Verbeeld je maar niet, dat
ik het geen poosje zonder je kan stellen,
zorgzaam moedertje! Ik moet nog twee
manuscripten klaar maken voor den uit
gever; dan moet er nog een artikel komen
voor de periodiek der stadszending; en
het beste van al, ik heb van den uitgever
Gray een stapel boeken ontvangen om
te recenseeren. Ik zal het te druk hebben,
om aan den tijd te denken."
„Overwerk u dan maar niet! U weet,
hoe slecht dat voor u is. Daar heeft u al
leergeld genoeg voor betaald, de laatste
jaren." Met een laatsten kus scheiden zij.
Dienzelfden avond, het was eigenlijk
reeds nacht, bevonden Joan, Meliora en
kleine Ruby zich, na een vermoeiende
spoorreis, in de geriefelijke woonkamer
van de boerderij, waar Meliora kamers
besproken had. Het was een ruime, lage
kamer, ouderwetsch, doch goed gemeu
beld, met ramen, die uitzagen over de
baai, op de bergtoppen aan de overzijde
daarvan. Op dat oogenblik overgoot het
zachte maanlicht het vriendelijke land
schap met een poëtisch waas en Joan,
wie het gewoel van Londen's straten nog
in de ooren klonk, kon haast niet schei
den van den vredigen aanblik. Het water
was laag, zoodat een breede strook strand
als zilver in den maannacht oplichtte.
'tWas thans echter geen tijd, om lang
Binnenland.
Wijziging van de Crisis-pachtwet.
De Tweede Kamer over werkloosheid en
werkverschaffing.
Buitenland.
Rumoer in den Düitschen Rijksdag.
De kwestie van de schuldenbetaling.
Conflict tusschen Engeland en Rusland.
bakkers en de textielarbeiders, hebben
zich er bij aangesloten.
Een hevige brand heeft het hoofd-
magazijn voor levensmiddelen van de
Suez-kanaalmaatschappij te Port Said
verwoest. De schade wordt geraamd op
f 1.350.000 franken.
Naar aanleiding van de ongeregeld
heden te Genève zijn vier soldaten tot
straffen van 45 tot 90 dagen gevangenis
veroordeeld, aangezien zij zich bij de mo
bilisatie van hun regiment aan ernstige
vergrijpen tegen de tucht hebben schul
dig gemaakt.
Bij een ontploffing in een kolenmijn
in Nieuw Mexico zijn 10 mijnwerkers ge
dood.
Het Finsche kabinet is afgetreden
wegens een weigering van den president
der republiek de wet inzake regeling der
pandbriefrente uit te voeren.
Onze Staatsmijnen.
In de Memorie van Antwoord aan de
Tweede Kamer betreffende de begrooting
der Staatsmijnen in Limburg voor 1933
wijst de minister van Waterstaat erop,
dat over de bereidwilligheid van de direc
tie om met de vakvereenigingen overleg
te plegen, niet met reden valt te klagen
Vergeten moet intusschen niet worden,
dat de problemen, waarvoor de leiders
der bedrijven in dezen tijd worden ge
steld, zich veelal door hun technischen
of commercieelen aard minder leenen tot
behandeling in de contactcommissie.
Bij de Staatsmijnen waren op 1 No
vember j.l. 20157 arbeiders in dienst,
o.w. 3684 vreemdelingen.
Contingenteering van katoenen goederen
Naar „De Telegraaf" verneemt, is bin
nen enkele dagen een besluit te verwach
ten, waarbij zal worden overgegaan tot
contingenteering van katoenen goederen
in Nederland. Alle voorbereidende maat
regelen zijn genomen om deze contingen
teering dadelijk in werking te doen tre
den. Het geldt hier alleen de contingen
teering van den import in Nederland.
Omtrent de kwestie van contingenteering
van textielgoederen in Nederlandsch-
Indië is nog geen beslissing te verwach
ten. De aan de regeering uitgebrachte
adviezen spreken zich tegen die contin
genteering uit.
Ontvangst ten Hove.
H. M. de Koningin heeft gisteren ten
paleize Noordeinde te 's Gravenhage ont
vangen Z.Exc. A. W. F. Idenburg, minis
ter van Staat, oud-Gouverneur-Generaal
van Ned.-Indië; Z.Exc. dr A. A. L. Rut
gers, Gouverneur van Suriname en me
vrouw Rutgers.
te peinzen. Ruby's oogen waren dik van
de slaap en ook Meliora zag er bleek en
vermoeid uit. Men ging dus naar boven
en zocht zijn slaapkamer op; Joan ver
keerde spoedig in het rijk der droomen.
Het was haar voornemen geweest, bij het
krieken van den dag op te staan, doch
toen ze ontwaakte, was het leven op de
boerderij al in vollen gang. Van buiten
drong het gekraai der hanen, het kakelen
der kippen en kalkoenen tot haar door,
terwijl ze in de verte de koeien hoorde
loeien. Meliora was nog in diepe rust;
en Ruby lag traag in haar donkere kijkers
te wrijven, toen haar zuster zich over
haar bedje boog. Joan en Ruby bewoon
den samen een kamer, door een tusschen-
deur van die van Meliora gescheiden.
Joan sloot de deur weder, dat ze haar
oudere vriendin niet zou storen. Toen
Ruby gekleed was, gingen beiden naar
beneden, waar ze het ontbijt reeds gereed
vonden staan; ze voelden zich al haast
thuis in deze kamer, die er zoo vertrouwd
uitzag met haar ouderwetsche, gladgepo-
lijste meubels en vriendelijke prenten aan
den wand. Ze brachten Meliora haar ont
bijt op bed, en deze protesteerde heftig,
dat dit de eerste maal in haar leven
was, dat zulks gebeurde. „Maar", zeide ze,
,,'tis toch wel prettig als men zoo goed
gedaan wordt, pas maar op kinderen, dat
je me niet verwent."
t