k DE ZEEUW Abdijsiroop benauwd ERICHT HEREN .RKRUIKEH 12x814x8 415 4.65 Thieme ncier TWEEDE BLAD. Wat er dezeVeek voorviel JOAN CARISBR0KE HET ADRES A. WILKING Zóó had ik het dat ik akelig droomde Zoeküchtje Uit de Provincie. Spoor's geraspte Zwitsersche Kaas Brieven uit Middelburg. feuiliTeton. M Voor de Borst** KVEILING ILBURG, 10 UUR, ocht 20 Hard- aspijpen, ijze- Ankers, 200 Platen, lang 3X9, 3X10, partij Bad- Grenen Bal- osetpotten. iw. K ZONEN. N" is een rikaat, dat irandeeren. NN" ver en met een krom ver» aat 10x8 doch goede ode Pilaren ecember LAASSE ngen. VAN ZATERDAG 26 NOV. 1932, Nr 49. Men kan waarlijk van onze Tweede Kamer niet zeggen, dat ze deze week heeft stilgezeten. Behalve dat ze voortging aan den begrootingsarbeid nam ze aan: wets ontwerpen tot steun aan den tuinbouw, tot verhooging van de invoerrechten en van het aantal opcenten op bier- en sui keraccijns, tot steun aan de haringvis- scherij, terwijl ze bovendien nog behan delde de wijziging der L.O.-wet Een week staat je, dat er zijn mag. Aan het aantal steunmaatregelen is nog steeds geen einde, want nu is weer een wetsontwerp ingediend tot steun aan de griendcultuur, terwijl in landbouw- kringen nog wel enkele wenschen leven, o.a. ten opzichte van de schapenhouderij. Zoo krijgt ons economisch leven steeds meer een kunstmatig karakter. Het on natuurlijke wordt natuurlijk. Verblijdend is het, dat te midden van al dat verwarrende toch nog vastgehou den wordt aan de beginselen, die altijd door deugdelijk gebleken zijn. Zoo konden we lezen, dat in de vergadering van Ned. Herv. diaconiën, deze week te Goes ge houden, er krachtig op aangedrongen is, de diaconale armenzorg ook in onzen tijd niet prijs te geven, maar die juist nu tot haar volle recht te laten komen. In sommige streken van ons land wer den deze week de bewoners opgeschrikt en verontrust door een aardbeving, die gelukkig geen menschenlevens kostte en ook geen ernstige materieels schade aan richtte. Bij dergelijke beangstigende na tuurverschijnselen voelt de mensch ook de mensch van den modernen tijd, die met God en Zijn dienst heeft afgedaan voor een o ogenblik zijn onmacht en nie tigheid. Daartegenover geeft de weten schap, dat wij voor tijd en eeuwigheid veilig in Gods hand zijn, rust en kalmte, ook in de ure van het gevaar. Wat het buitenland betreft, waren het vooral D'uitschland en Amerika, die de aandacht op zich vestigden. In Duitschland is men druk bezig aan het confereeren over de kabinetsvorming. Hitier kreeg de opdracht om een parle mentair kabinet te vormen, maar zag daartoe geen kans ofhad daarin geen zin. Dit laatste zou van den leider 6ener partij, die zich altijd laatdunkend uitlaat over de politieke groepeering en over het parlement, niet zoo zeer te ver wonderen zijn. Hitier wilde wel trachten een presidentieel kabinet samen te stel len, maar daar was de grijze president niet voor te vinden. Von Hindenburg is thans in bespreking met den R.K. leider Kaas. Er is reeds geprofeteerd, dat men zóó lang „modderen" zal, tot Von Papen weer aan kan blijven! Amerika is weer geworden de grim mige schuldeischer, die van zijn schulde naars betaling op 15 Dec. eischt. Er wordt daarover, vooral in Engeland en Frankrijk, druk geconfereerd. Blijft Ame rika bij zijn voornemen, en is Hoover niet te vermurwen, dan is het te vreezen, dat dit een verergering der crisis ten gevolge zal hebben. Het pond is reeds belangrijk gedaald! CXXXVI. Amice, Wie, al mocht hij er ook toe geroepen zijn, spreekt over dingen van geneeskun digen aard, loopt gevaar om, vooral als hij critiek uitoefent, zich te hooren toege voegd, dat ihij liever de dienaren van Aes- culaap, die zioh opofferen in den dienst der lijdende menschheid, moest waardee- ren, prijzen en ihulde brengen. Wanneer dit_ juist ware, zouden de z.g.n. leeken nie't alleen het stilzwijgen moeten bewa ren, als zij redenen tot critiek meenen te 71). door EMMA JANE WORBOLSE. Vrij naar het Engelsch. Het musiceeren werd al spoedig een rage. Juffrouw Somers, die niet speelde, noch zong, en van wie gezegd werd, dat ze nauwelijks het verschil tussdhen een hymne van Bach en een straatliedje kon waarnemen, (had niettemin in haar „sa lon" een oude wormstekige piano, die zij welwillend voor het goede doel beschik baar stelde. En juffrouw Gooik, haar zus ter, 'die niet minder dan een huis met een.suite bewoonde, ging tenslotte zoo ver, dat zij voor de jongelui een kostelijk harmonium huurde, met een ontelbaar aantal registers; en Frank en de meisjes Cook, Ada en Anna Mathilda, genoten de eer er gebruik van te maken. Frank, die begon te gelooven, dat hij zijn bestemming was misgeloopen, en dat er een verborgen kunstenaar in hem school, kwam alzoo vaak met de meisjes Gooik te samen. Al spoedig bleef hij ten 'huize van haar moeder eten, als dat zoo uitviel, tot dat hij ten laatste op Zondagavonden een geregeld bezoeker werd van juffrouw Cooks smakeloos-gemeuhileerde ontvang kamer. Na een poos gebeurde het gere- hebben, doch zelfs er zich niet op mogen beroepen, wanneer ingewijden in de geneeskundige wetenschap bun in die critiek zouden voorgaan. Daar dit laatste al te ongerijmd zou zijn, willen wij, in dezen brief het oordeel eens weergeven van een voorman in de medische weten schap over Behandeling in zie ke n 'h u i z e n en wel nader over Over- drijving in Amerika, om daarna nog eens even op Nederland terug te ko men. In een Amerikaansch tijdschrift voor artsen werd de vraag besprokenHoe komen wij aan goede ziekenhuishöhande- liag voor de middelklasse? In New-York heeft John Brown zijn arm gebroken en heeft zich bin nen de muren van de kliniek ge waagd. „Nauwelijk was ihij de eerste deur gepasseerd, of hij werd gegrepen in de vangarmen van den grooten inktvisch, die organisatie heet. Nu wordt hij onder vraagd, onderzocht, gefotografeerd, be handeld, geregistreerd, tot er van den ge- heelen John Brown en zijn onderarmfrac tuur niets meer over is dan papier en inkt en „laten we dit er maar dadelijk bij zeggen weggeworpen tijd en moeite." Omdat het zoo wonderbaar interessant en de teekening zoo buitengemeen schil derachtig is, lasschen wiji het volgende 1 e 11 e r '1 ij k hier in „John Brown's arm was gebroken, doordat hij gedurende zijn werk op een bananenschil trapte, uitgleed en viel,. Dit kan ieder ander ook overkomen, maar in dien men zeer nauwgezet, of nog erger dan nauwgezet, de zaak opvat, moeten de volgende vragen gesteld worden Waren John Brown's oogen wel goed in orde? Wie slecht ziet, glijdt eerder uit op een bananenschil dan een ander. Was John Brown psychisch ook wel geheel normaal Had John Brown misschien reeds neiging tot vallen, of was hij wel licht ook gevallen, indien er geen bana nenschil gelegen had? Was hij misschien reeds bewusteloos, voordat hij viel En dan Was de val hard genoeg om daar door de armbreuk te verklaren? Was er een algeuieene slapte van het beenderen stelsel of erger nog, was hier of daar in het lichaam een tuberculeuze-, kanker- of syphilitische haard aanwezig met een „uitzaaiing" in den onderarm?" En voorts„Wie dus zijn verantwoor delijkheidsgevoel slechts hoog genoeg op schroeft, gevoelt zidh verplicht om bij John Brown niet alleen te maken een Röntgenfoto van den arm, maar een com pleet onderzoek van urine, bloed, stofwis seling, beenderenstelsel en nog vele zaken meer. Aangezien dergelijke onderzoekin gen, indien men de zaak ernstig opvat, slechts door een specialist kunnen wor den verricht, maakt John Brown een ronde biji den oogarts, oorarts, keelarts, xnaagarts, darmarts enz., terwijl zijn urine en bloed in verschillende labora toria circuleeren." "Voorts is alles, wat John Brown ge durende de eerstvolgende jaren met dezen arm doet van belang voor de kliniek. Voor een onderarmbreuk moeten een veertigtal kaarten worden ingevuld. Een staf van personeel is noodig om deze onderzoekin gen te verrichten, de resultaten op te tee kenen, op te bergen, te catalogiseeren enz. enz. Daarom zijn de kosten voor behande ling en verpleging in Amerika zoo be lachelijk groot. Indien in een gewoon klein ziekenhuis, uitgerust met een 'klein Röntgentoestel deze arm was behandeld, zou dan John Brown ook maar één mi nuut later met dien arm weer aan 't werk hebben kunnen gaan? Men vraagt: Wanneer aan het stellen der diagnose zooveel te pas komt en alles zoo duur wordt dat de middelklasse het onmogelijk bekostigen kan, bestaat er dan niet groote kans, dat men de hulp inroept van iemand, die het zonder diagnose of met een groep-diagnose af kan? Is er geen gevaar dat, wijl de onbetaalbare hos pitaalorganisatie ver over het doel heen- schiet, men zich tot een 'kwakzalver wendt De rijke Amerikaan heeft van' dit alles niet veel last. Hij betaalt, al mopperend, de hooge rekeningen. De arme man heeft er ook niet veel last van, wijl hij kosteloos wordt behandeld. geld, dat hij zich met Ada alleen bevond in dit doorluchtig vertrek en desgevraagd verklaarde deze hem, dat ze met haar zuster ongenoegen had gehad en dat hij dus haar gezelschap maar voor lief moest nemen. Arme Frank! De zaken kwamen al spoedig tot een crisis. Toen hij op zekeren Zondag zich weer ten 'huize van de we duwe Cook vervoegde, met een rol mu ziek onder den arm en een roos in zijn knoopsgat, werd hij ontvangen door de vrouw des huizes zelf, die hem met een plechtig gelaat voorging naar het meer genoemde vertrek. Ofschoon Frank zich vrij goed thuis gevoelde bij de Cook's, over viel hem bij dit tête-a-tête met de weduwe toch een lichte verlegenheid, die hij moei lijk van zich af kon zetten. Het was over al stil in 'huis; van de meisjes was geen spoor te bekennen. Het harmonium was afgesloten en de muziek lag keurig opge stapeld op de standaard. Geen werk mandje zwierf er op de tafel; de fotogram fie-alhums waren zorgvuldig weggeborgen, terwijl er geen stukje van zijn plaats scheen; de geheele kamer ademde een sfeer van streng decorum, dat dien avond gehandhaafd scheen te worden. „Goeden avond, juffrouw," zeide Frank met een stem, die slechts weinig zijn agi tatie verried. „Goeden avond, mijnheer Carisfaroke," klonk het op een toon, of ze zoo juist boven het 'graf van wijlen den heer Daniël Nathaniel Cook geweend had, Een Amerikaansch arte zou zich over deze critiek ergeren. Misschien anderen ook. Men zou zeggen: 'De medische weten schap moet vooruit gebracht worden: het goede is nog niet goed genoeg. Ja zegt de schrijver, dat moeten we ook, maar op die manier komen we er niet. Immers dit 'beteekent niet dat elke arts deze hulpmiddelen op elke patient moet toe passen. Dan immers komt er een wanver houding tusschen het verlangde en 'het be reikbare. Men moet niet meenen dat het doel reeds bereikt is, wanneer nog slechts het middel gevonden is. En de schrijver eindigt, dat dit verschijnsel ook reeds in Europa valt waar te nemen. „Als een profeet in een Oostenrijksch dorp", zoo zegt hij, „massa-diagnose en massa-behandeling toepast bij 100 patiën ten tegelijk en daarmee tienduizenden patiënten trekt, waarvan het grootste gen deelte bedrogen uitkomt, dan ligt de schuld niet alleen bij hem, niet alleen bij de patiënten, maar ook een klein beetje aan de zijde der artsen." En wie schreef nu dit alles? Wie doet hier den arts van verontwaardiging tril len? Het is de Leddsche hoogleeraax in de geneeskunde, Prof. Dr W. Storm van Leeuwen, die zulks in „De Telegraaf" schrijft. Ut Zal men misschien naar hém luiste ren? Ook te Middelburg met zijn zieken huistekort van bijna f 60.000 over één jaar? Ook te Goes? Vriendschappelijk groetend, t.t. METELLUS. P.S. Te veel aan verplegen de n. Het hoofdbestuur van den Natio- nalen Bond van Verplegenden heeft aan den Minister van Arbeid, Handel en Nij verheid en aan de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal een adres ge zonden, waarin dringend wordt verzocht maatregelen te willen nemen tegen het onbeperkt opleiden tot het beroep van ver plegenden, zooals dat tot nu toe geschiedt. Ingezonden Mededeeling. voor Manufacturen. Dames- en Kindereonfectle Tapijten - Gordijnen Bedden - Ledikanten en aanverwante artikelen Is GOES HULST SOCIALISTEN EN LOONSVERLAGING. De heer de Wilde heeft onlangs in de Tweede Kamer de Soc.-Dém. worste laars beklaagd, die niet den moed hebben te bezuinigen wanneer dat noodig is. Nu is dat voor de roode heeren ook niet gemakkelijk. Men herinnert zich wat er met de Am- sterdamsche raadsleden gebeurde die voor een kleine loonsverlaging stemden en die deswege werden afgedankt. Met een zestal Groningsche Statenle den die eveneens weigerden voor de wer kelijkheid de oogen dicht te knijpen, liep het wat beter af. Zij kregen wel een mo tie van afkeuring naar het hoofd, maar hun aftreden werd niet geëischt. In Leeuwarderadeel hebben de Soc.- Dem. gemeente-bestuurders eveneens den moed gehad het gemeentebelang te stellen boven het belang van het personeel. De burgemeester van Leeuwarderadeel is een sociaal-democraat en een der wet houders ook. Welnu, dit college van B. en W. is bij den raad gekomen met een voorstel om de loonen van het gemeente- peisoneel met 5 pet. te verlagen. Niette genstaande eerst ditzelfde voorstel in het g organiseerd overleg door het personeel was afgewezen. De motiveering van het college luidt als volgt: „Het feit, dat de inkomens der ge meentenaren gemiddeld 25 procent a 30 procent zijn gedaald, wat zonder overdrij- „Ik vrees, dat het zal gaan regenen," opende Frank, na een pijnlijke stilte, het gesprek, hierbij gebruik makend van de hulpbron, die iedere 'Engelschman te baat neemt als hij niet weet, wat te zeggen. Frank herinnerde zich, dat er een prach tige sterrenhemel boven zijn hoofd was op het onzalige oogenblik, dat hij aanbelde, en hij vroeg zich ongerust af, hoe ter we reld 't bij mogelijkheid zou 'kunnen gaan regenen. Er was evenveel kans op, dien avond, als op zonneschijn! Helaas scheen de kwestie van het weer de weduwe Cook matig te interesseeren, zij antwoordde ten minste niet en bleef haar bezoeker strak in ihet gelaat staren. D'e jonge man begon nu wezenlijk ongerust te worden. Ze zou toch mogelijk door een toeval niets van zijn vroeger leVen te weten gekomen zijn, iets uit zijn studententijd of erger nog, de reden, waarom zijn loopbaan te Oxford zoo onverwachts was afgesneden? Haar ge laat sprak boekdeelen jammer, dat ze voor hem gesloten waren. De stilte werd onverdragelijk en Frank geraakte ten einde raad. Eindelijk wist hij zooveel moed te verzamelen, dat hij op onverschilligen toon kon vragen: „Waar zijn de jonge dames vanavond, juffrouw Cook?" „Die hebben elders haar bezigheden vanavond, meneer Carisbroke." „Wat jammer! Ik had juist zoo'n mooi duet medegebracht, 't was geknipt voor Ada." „Ik vrilde u juist eens spreken over Ingezonden Mededeeling. "Alles heb lk geprobeerd omdat lk zoo benauwd werd, dat lk zelfs mijn bezig heden niet meer kon verrichten. Ik was kortademig en leed daarbij aan zware hoofdpijnen. Mijn man raadde mij Abdijsiroop te koopen. Taaie slijm kwam bi] het gebruik los, waardoor de adem haling gemakkelijker werd. Ik heb de be handeling een tijdje voortgezet en kan verklaren met de Abdijsiroop een geheel ander mensch te zijn geworden:" (Origineel ta Image) J. v. Kt te M, BijHoest - Griep Bronchitis - Asthma Alom verkrijgbaar.Thans Fl. l.-.Fl. 1.50, Ft.2.75 Gebruik buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons per doos 35 ct, per dubbele doos 60 ct ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop) ving gezegd kan worden, is voor hen vol doende reden om op de loonen een kor ting toe te passen. Zij kunnen niet inzien, dat het personeel in overheidsdienst in dezen tijd verschoond zou moeten blijven van het brengen van een offer." Dat is beel verstandig geredeneerd. Maar in de S.D.A.P. mag men derge lijke verstandige dingen uitgezonderd dan bij de Arbeiderspers niet zeggen. Over deze zaak zal dan ook het laatste woord nog wel niet zijn gesproken. DE NOVEMBER-VERGADERINGEN VAN HET C. N. V. Uit de bij bet N.C.V.-bestuur binnen komende berichten omtrent de van 1 18 Nov. gehouden 145 propaganda-ver- gaderingen blijkt, dat deze over het ge heel genomen uitstekend geslaagd zijn. Op sommige plaatsen was de opkomst zelfs buitengewoon groot. Zoo in Leiden, waar een tweede zaal moest worden bij- gebuurd, in Hardenberg waar een 800 bezoekers ter vergadering waren en voorts in Drachten, Vlaardingen, Den Haag en Goes, waar tusschen de 4en 500 personen aanwezig waren. Verblijdend was de medewerking van verschillende zijden bij het organiseeren van deze vergaderingen ondervonden. Met name de predikanten der verschil lende kerken hebben zich niet onbetuigd gelaten, maar zich gaarne beschikbaar gesteld om een openings- of slotwoord te spreken. De Christelijke Vakbeweging is hen daarvoor zeer dankbaar. Ook de plaatselijke christelijke zang- vereenigingen of muziekgezelschappen hebben vrijwel steeds, waar hun dat werd gevraagd, hunne medewerking verleend. De geest, die op deze vergaderingen tot uiting kwam, was ondanks den druk der tijden zeer bemoedigend voor de toekomst der christelijke vakbeweging en voor de resultaten van bet huisbezoek, dat van 2130 Nov. over heel het land wordt gebracht bij de on- en verkeerd georganiseerde arbeiders, met de bedoe ling hen voor het lidmaatschap der Christelijke Vakbeweging te winnen. De Christelijke Vakbeweging vereenigt in bet Cbr. Nationaal Vakverbond, gaat bemoe digd en versterkt door deze samenkom sten, met frissche kracht verder. e Wu) In de bij Martinus Nijhoff verschenen „Belastingdruk in Nederland 19321933"- komen ook enkele gegevens voor inzake den provincialen belastingdruk. Daaruit blijkt, dat Zeeland aan de spits staat, ja, maar aan den verkeer den kant. "Wat betreft de grondbelasting heft Zeeland over 1932 op gebouwde eigen dommen, met nog twee provincies, 50 op centen (de laagste is 20) en voor onge bouwde eigendommen met nog een pro vincie eveneens 50 opcenten. De laagste is 20 en de hoogste (Friesland^ 66, waar bij een gedeelte als bemalingsbeiastmg Voor de personeele belasting .ver Ion in 1930 door Zeeland en Drente 50 op centen geheven; de andere provincies van 20 tot 34 opcenten. De opcenten op de Rijksinkomsten- en Vermogensbelasting zijn voor 1932'33 voor Zeeland en Drente 40, voor Utrecht 8 en voor de andere provincies van 10 tot 38. QZoo staat Zeeland met Drente aan de spits. Dat kan een mooie plaats be- teekenen. Maar in dit geval zouden we ons toch beter in de achterhoede kunnen bevin den. OPMERKER. WARM WATER, met nachtstroom of gas, voor keuken of bad. Installateur: J. M. Polderman, Goes. Tel. 129. (Adv.) Gaarne verwijzen wij de lezers naar de advertentie in dit nummer, betreffen de den film-avond voor de vereeniging „Het Hoogeland". Over deze hoogst belangrijke film, die het geheele omvangrijke philantropische werk der bekende vereeniging „Het Hoogeland" illustreert, zijn reeds in de verschillende dagbladen door geheel Nederland uitstekende recensies gegeven! Bijna een vol jaar is aan deze film, die een respectabele lengte heeft, gearbeid om het Nederlandsche volk te overtuigen van het belangrijke werk, dat verricht wordt door de vereeniging „Het Hooge land" in hare vier koloniehuizen en daar buiten! Deze film laat zien de levenstragiek van zoovelen onzer arme en misdeelde mede- menschen, maar ook het heerlijke red dingswerk, dat door de Vereeniging met haar grooten staf' van medewerkers en -werksters over geheel ons land wordt gedaan. Meer behoeven we van de nieuwe prachtfilm niet te zeggen! Alleen: voorziet U tijdig van plaats bewijzen om teleurstelling te voorkomen I In een druk bezochte vergadering besloten de pachters van het Kroondo mein te Kloosterzande pogingen aan te wenden, die kunnen leiden tot verlaging der huidige pachtprijzen. Krabbendijke. Donderdagavond hield de werkliedenvereeniging „Onderling Be lang" haar algemeene vergadering. Voot- zitter dhr J. Jacobusse. Voorloopig verslag der financien werd uitgebracht, dat zeer ongunstig wasvoor tarief A. De ontvangsten bedroegen op 17 Nov. jJL voor tarief A f 311,28, de uitgaven f 804,31, alzoo f 493,03 meer uitgegeven dan ontvangen. Tarief B is tot heden gunstiger. De ontvangsten waren f 232,76, de uitgaven f 102,59, winst f 130,77. Tarief C: ontvangsten f 42,20, uitgaven f 31.50, winst f 10.70. In de volgende vergadering zal het bestuur met voorstellen dienen te komen. Tot tijdelijke bode is benoemd dhr A. Fonteine. De aftredende bestuursleden werden herkozen en ter voorziening in Ingezonden Mededeeling. Ada, meneer 'Caris'broke mijn lieve, on schuldige vaderlooze, 'kleine Ada!" „Ze is toch niet ziek, hoop ik?" „Nou 'goed gaat 'het niet met haar, lang niet! O meneer Carisbroke, ik. ben zoo bezorgd voor mijn kostbaar kind. Doch wie kan de moeilijkheden van een moeder begrijpen", 'zuchtte ze. „Ada heeft het toch niet aan de lon gen?" vroeg Frank ernstig, zich herinne rend, dat ze vorige week, toen zij des avonds op Oakley Square hadden ge- loopen, erg gehoest had en dat hij toen nog had gezegd, dat ze er wat aan doen moest, omdat het zoo jammer zou zijn, als ze haar stem bedierf. En sedert had hij haar niet meer ontmoet „Dat hoop ik van niet! dat hoop ik van niet, meneer Carisbroke!" antwoord de de dame tegenover hem; „doch wie zal het zeggen? Wanneer men iets heeft, waarover men loopt te piekeren, wie zou ontkennen, dat de gezondheid daardoor niet lijdt? Ik heb eens een lief meisje gekend, een net meisje, en ze was kern gezond, en ze is weggekwijnd aan een ongelukkige liefde." „Ik hoop toch, dat er niemand is, die Ada op een dergelijke manier het leven zal zuur maken", antwoordde de onnoo- zele Frank, die nauwlijks wist wat te antwoorden. „Och! de wereld is zoo slecht, en men kan zich zoo in de menschen vergissen!" Frank was de wanhoop nabij. Wat wil de ze toch van hem? Hij trachtte een excuus te verzinnen voor een onmiddel lijk vertrek. Zou hij een plotseling op komende, hevige kiespijn voorwenden? of zich onverwacht herinneren, dat hij een afspraak had in Camberwell? Doch ter wijl hij er over na zat te denken, nam zijn kwelgeest het woord weder. „Meneer Carisbroke, uw eigen hart moest u zeg gen, waar ik op doel. U hebt toch een hart en een geweten?" Frank verklaarde nederig, dat hij wel geloofde, dat hij beide had! Voor zichzelf was hij er niet geheel zeker van. Juf frouw Cook overpeinsde hardop verder: „En als zoon van een dienaar der kerk waarschijnlijk een heel teder geweten. O meneer Carisbroke, als ge niet waart, dien ge zijt, als ge niet op zoo piëteitvolle wijze onze dierbare kerk diende, zooals we het van u kennen, dan zou ik nimmer heb ben toegestaan, dat er tusschen mijn dochters en u zoo'n groote intimiteit ont sproten was. Meneer Carisbroke, ik hoop, dat ik me niet in u vergist heb. Daniël Nathaniel zeide op zijn sterfbed nog tegen me: „zorg goed voor de meisjes, liefste, en inzonderheid voor onze lieve Ada, want ze zal een bijzondere vrouw worden, als ze volwassen is, Dat waren zijn laatste woorden." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1932 | | pagina 5