ielen
DEZEEDW
««■"Abdijsiroop
AK
TWEEDE BLAD.
HET ADRES
A. WILKING
(t0
[ooping
afbraak
IING
Wat er deze week voorviel
Hij
dacht
ia eea
HOESTBUI te blijven
Uit de Provincie
Zoeklichtjes.
als nieuw,
als nieuw,
zeer goed.
zeer goed.
'29 z.goed.
1925, goed.
I Co.
(ember 1932
;n erf,
"KAPELLE
|uwland,
van perc.
It D 84 te
Brieven uit Middelburg.
t,Voor de Borst**
Uï. ƒ193, 3
S P.K. ƒ333,
765.
lanvraag.
KENSZAND.
erd Dealer
646.
I te Krabben-
p.n den heer
van den No-
tE te Krui-
rabbendljke,
5 A. 40 c.A.
is verhuurd
Istrate Jansz.
jke en komt
1933.
ïen ten kan-
If zal
|MBER 1932,
Valk
en:
C1JSOUW,
H Bevel r
Zuidstraat A
(14 R.) en
(9 G. 112 R.)
[.SE Gz. ao.
lerhulststraat
1. (16% R.)
jjouwland,
nader om-
ƒ0.10 ver-
lis en bij den
Iber 1012 en
zal t.o.v.
op
tMBER a.s.,
|r, op de hof-
Slikke te
Ike van dhr
Hbouwschuur
jirnoemd, als:
ngs, Ribben,
lut, Planken,
pn, Dakdelen,
f 1 stel Men-
aen, groote
Jen, enz. enz.
rerkocht ver-
21/2X2% M.
lewoon, voet-
IBER A.S.
1 olksgebouw
Middelburg,
Ver. Volks-
Dorte" aldaar,
trkrijgbaar ad.
1 Sparrentak,
Middelburg.
volgens be-
IIZEN, B.I.
Itect.
egen, Moor-
Tweeschar-
»n, Greppel-
igen.
KENSZAND,
VAN
ZATERDAG 5 NOV. 1932, Nr 31.
Ons Lagerhuis liet deze week weinig
van zich hooren. Het was er stil na de
spanning van de vorige week. Alleen een
enkel Kamerlid stelde zooals te doen meer
en meer gebruikelijk wordt, enkele vragen,
de Tweede Kamer schreef haar voorloo-
pig verslag over de belastingverhooging
en de regeering diende haar Memorie van
Antwoord in op het Voorloopig Verslag
der Tweede Kamer over de staatsbegroo-
ting. Straks beginnen de begrootingsde-
batten, die wel in het bijzonder zullen
gaan over de financieele crisismoeilijk-
beden.
De S.D.A.P. bereidt zich inmiddels voor
tot een groote demonstratie tegen de re
geering op a.s. Dinsdag, die natuurlijk
meer demagogische dan practische waar de
heeft en alleen het gevaar oplevert, dat er
allerlei ongeregeldheden 'kunnen ontstaan.
De Eerste Kamer heeft deze week het
wetje inzake de Godslastering aangeno
men. Het was veelbeteekenend, dat deze
beslissing ook hier zuiver rechtslinks
werd genomen!
In sommige streken van ons land werd
men bezocht door een overstrooming in
meer of minder ernstigen vorm, die in
meer dan één opzicht groote schade heeft
aangericht. Ook andere landen werden
door dit kwaad getroffen.
De Duitsche commissie, die met de re
geeringen van verschillende landen heeft
geconfereerd over de contingenteering van
den Duitschen invoer, is deze week van
haar weinig voorspoedige reis terugge
keerd. Ze had vrijwel overal den wind
tegen. Men zal in Berlijn haar rapport eens
rustig hestudeeren en dan daarna een be
slissing nemen. Reeds verluidt, dat er in
den boezem van het kabinet op dit punt
lang geen eenstemmigheid bestaat.
Er zijn in Berlijn nog meer moeilijk
beden, die nog moeten worden opgelost.
Na de uitspraak van het Duitsche Rijks-
gerechtshof is de verhouding tusschen
de rijksregeering (speciaal rijkskanselier
Von Papen) en Beieren en Pruisen nog
niet bepaald innig geworden. Die kous
is nog lang niet in het gelijk gebreid.
In Amerika staat men aan den voor
avond der presidentsverkiezing. De vrij
algemeene verwachting is, dat Hoover het
zal moeten afleggen tegen zijn concurrent
Roosevelt en dat er dus aan zijn presi
dentschap een eind komt.
Amice,
Voortbordurend op onzen laatsten brief
betreffende bet exploitatietekort van bet
Middelburgsche Ziekenhuis, willen wij
nog op eenige bijzonderheden den nadruk
leggen.
Voorop moge staan, dat ook het Gast
huis te Middelburg, als onderdeel van de
„Godshuizen" aldaar een gemeente-instel
ling is, door de burgerlijke overheid ge
regeld en van harentwege door regenten
der Godshuizen bestuurd. Die regenten
worden door den Gemeenteraad benoemd,
de rekening en de begrooting der Gods
huizen door dezen Raad vastgesteld. De
Raad heeft zich dus de eindcontrole over
het bestuur van Regenten voorbehouden.
In de practijk laat men deze in hun be
stuur vrij, daar men anders geen vrije,
onafhankelijke mannen daarvoor zou vin
den. Doch zoodra er gevaar gaat bestaan
dat de exploitatie van de gemeentelijke in
stellingen spaak gaat loopen, trekt de
Raad aan de touwtjes'. Daarvoor is in het
bijzonder gelegenheid bij de vaststelling
van begrooting en rekening. Want de
raadsleden hebben den eed of de belofte
afgelegd, dat zij de belangen der ge
meente zullen behartigen. Komen nu
deze algemeene gemeentebelangen in het
feuilletoIn
JOAN CARISBROKE
door
EMMA JANE WORBOLSE.
Vrij naar het Engelsch.
56.) _o-
„En misschien zou ik als jongste leer
kracht op een school kunnen komen",
zeide Joan. Meliora zegt, dat het met
mijn kennis tamelijk wel gaat, en daar ik
er gelukkig veel ouder uitzie, dan ik wer
kelijk ben, zouden ze me misschien wel
riemen, al is het voor een klein salaris in
't begin."
„Ik heb over iets anders gedacht", on
derbrak Meliora. „Het is natuurlijk maar
een denkbeeld, maar het kwam plotseling
bij me op, toen je vader er over sprak om
leerlingen in huis te nemen. Als we eens
een kostschool oprichtten! Dat is heusch
niet zoo onuitvoerbaar. Twee van ons
konden de huishouding voeren, en de an
dere twee kunnen les geven. Op die ma
nier zou niemand onder vreemden behoe
ven te gaan en we konden alle bij elkaar
blijven."
„Het ia een schitterend denkbeeld",
zeide Lavinia. „Als Meloria met mij nog
een weinig geduld wilde hebben, zon ik
misschien na verloop van tijd de huis
houding wel op me kunnen nemen en dan
gedrang, wijl ten gevolge van een al te
royaal beheer de door de gemeente te dek
ken tekorten een abnormalen omvang
aannemen en de begrooting al te zeer
wordt overschreden, dan is de tijd geko
men, dat de Raad zich door zijn Dage-
lijksch Bestuur of een bizondere raads
commissie met het Bestuur der Godshui
zen eens gaat verstaan over de wijze van
exploitatie van het geheel of van sommi
ge met name genoemde onderdeelen dier
exploitatie.
Dit is thans besloten en er was daar
voor alle reden. Op de details komen wij
hier thans niet terug. Men heeft dit alles
in het Raadsverslag kunnen lezen.
Uit de in het verslag van het Bestuur
der Godshuizen over 1931 voorkomende
verlies- en winstrekening (het verlies gaat
voorop) blijkt dat de exploitatie een ver
lies heeft opgeleverd van f 58670,03. Het
bedrag door de gemeente over dat jaar bij
te dragen is f 56767,15 tegen f 39667,87
over 1930 of thans ruim 40 pet. meer.
Vele begrootingsposten zijn overschreden,
sommige zeer belangrijk. De commissie
van financien, welker woordvoerdster was
arts Mevr. Weijl, vond dit nadeelig saldo
„onvermijdelijk". Zij kreeg den indruk van
„zuinig beheer" en achtte het „ongeoor
loofd" op verschillende posten, die de
begrooting overschreden, aanmerking te
maken. Blijkbaar heeft dit optreden der
Comm. van Finantien vele Raadsleden ge
prikkeld en niet ten onrechte. Verrast te
worden door een ongemeen hoog tekort
en dan nog te moeten hooren, dat het
beheer „zuinig" was en aanmerking ma
ken op sterk overschreden posten onge
oorloofd, is de in-bescherming-neming van
Bestuur en Doctoren wel wat vèr ge
dreven. Vooral als bij de indiening van de
begrooting voor 1933 als feit wordt mee
gedeeld, dat het nadeelig saldo weer „een
paar duizend gulden" hooger geraamd
moest worden dan voor 1932. En wat die
raming feitelijk voor waarde heeft, weet
men nu zoo ongeveer. Vooral als de ver-
pleeggelden steeds dalen, wat al lang te
voren werd voorspeld.
Te hopen is, dat het tusschen B. en W.
en het Bestuur der Godshuizen te hou
den overleg practisch resultaat moge heb
ben en dat de in te voeren belangrijke be
zuinigingen op de uitgaven, „deels door
prijsdaling, deels door bezuiniging" niet
ten gevolge zullen hebben, dat het nadee
lig saldo „slechts" f 2736.33 o n gunstiger
geraamd wordt dan voor 1932, doch men
tot een zeer aanzienlijk gunstiger re
sultaat kan komen.
Het zal in ieder geval wijs en verstan
dig zijn de gasthuisbegrooting voor
1933 eerst vast te stellen tegelijk met
de gemeentebegrooting voor dat jaar en
zich niet van te voren te binden aan een
geraamd nadeelig saldo, welks dekking
men al vast op zich neemt. Zulk een
enorm nadeelig saldo, dat de f 60000, be
nadert mag men niet brengen ten laste
eener gemeentebegrooting, die door ab
normaal hooge, buitengewone uitgaven
eenerzij ds en door verschillende onver
wachte tegenvallers op de inkomsten an
derzijds enorm wordt gedrukt, zoodat van
de belastingbetalende burgerij zeer zware
offers zullen worden gevraagd. Bovendien
mag ook zeer wel rekening worden ge
houden met de te verwachten verzwaring
van 's Rijks directe en indirecte belastin
gen.
Het mag toch zeker niet voorkomen,
dat de nijvere burger, zoo als men dat
noemt, „voor de belastingen gaat wer
ken", of althans dat van de toch al zoo
verlaagde inkomens een zeer groot deel
voor den belastinggaarder op zij moet
worden gelegd.
Er zijn er, als bv. de „Middelb. Crt".
voor wie het geld geen rol speelt. Een
brandweerdirecteur met een salaris van
f 4000; een abattoir dat gebouwd moet
worden „het koste wat het kost"; een zie
kenhuis met een tekort als waaronder
Middelburg zucht, dit alles laat dat blad
koud. Doch haar eigen geestverwant in
engeren zin (Mr Portheine) denkt anders
over die dingen en aan zijn naam is be1-
voorstel verbonden, dat, met een zeer aan
zienlijke meerderheid tot besluit is ver
heven, nu wellicht eenige beweging zal
brengen in den loggen kolossus, die op
Middelburg's finantiën drukt.
De „Middelburger" schijnt over deze
aa—
op een behoorlijke manier. Maar we zul
len Perrywood toch dienen te verlaten,
veronderstel ik."
„Daar zouden we in ieder geval mee
moeten beginnen, viel de rector bij. Doch
de waarde van iedere stap, die we ne
men, moeten we zorgvuldig afwegen, en
we moeten God bidden om ons den weg
te wijzen, dien we te bewandelen hebben.
Niettemin lijkt Meliora's plan me nog zoo
kwaad niet, en als zij ons wil helpen, zou
er iets goeds uit kunnen voortkomen. La
ten we 't allen eens rustig overdenken,
besten; voor Nieuwjaar behoeft nog geen
beslissing genomen te worden. Deze onze
woning zullen we in ieder geval moeten
opbreken; doch met Gods zegen kunnen
we ons misschien een nieuw tehuis schep
pen, schoon we nog niet weten, waar!
Als ik zelf nog wat beter ben, ga ik me
met literair werk bezig houden. En Frank
moet direct een baantje zoeken."
HOOFDSTUK 16.
„Ik heb een brief van Diggs gehad en
hij is een kraan van een kerel!" riep
Frank op den laatsten morgen van het
jaar. „Hij heeft een baantje voor me ge
vonden wat zeg je er van?"
„Heb je een betrekking gekregen, be
doel je, vroeg Lavinia.
„Om u te dienen, Mademoiselle! En ik
moet zoo spoedig mogelijk naar de stad,
om me te komen voorstellen. Wat een ge-
beslissing eenigszins verwonderd te zijn,
doch wij achten het een heuchelijk ver
schijnsel, dat alleen vrijzinnig- en sociaal
democraten ongevoelig bleken voor de ge
dachte om, zij het met zachten drang,
het Gasthuisbestuur voor geneigdheid tot
bezuiniging vatbaar te maken. Laten wij
hopen, dat zulks ten gevolge mag hebben,
dat een aanzienlijk lager tekort op de
Godshuizen kan worden voorgesteld.
t. t.
METELLÜS."
HERFST.
Herfst deed z'n intrede, met een dag,
vol van afwisseling: gierende windvlagen,
kletsende regenbuien en vleugjes zonne
schijn.
O herfst, wat kom je doen?
Kom je al het moois, dat de zomer ons
gegeven heeft, weer meeslepen, in je
dolle buien van wervelende winden?
Kom je weer je zoo vol afwisseling
zijnd' herfstfeest vieren?
Feest vier je, als de blozende appels
en gele peren nog door de bladeren la
chen en lonken, om straks geplukt te wor
den en de hoornen van die trotsche kroon
op al hun werk van lente en zomer be
roofd worden. Feest, nu de glimmende
vruchten van rozen- en doornstruik glin
steren.
Je bent gekomen, om de voltooiing van
al dat werk te zien en met je herfstge-
zang het binnenhalen der veldvruchten
te begeleiden.
Je komt er de kroon opzetten, maar ook
kom je rooven!
Je brengt gloed en glorie in de herfst
bloemen! Het lichtuitstralende geel, blij
rose, lila en wit, diep-rood, bruin en
paars der asters, dahlia's en chrysanten,
ze hebben, als het ware, al het
licht van den zomer in zich verzameld,
om dat nu als een laatsten groet nog eens
volop te geven. Er gaat warmte van uit
als willen ze diep in ons binnendringen,
om nog lang in herinnering te blijven.
Schitterend is je kroon en vol vreugde
je lied als je aan alles je herfsttinten komt
geven.
Als je je zon laat schijnen over het
riet, dat z'n roestkleur gaat krijgen en z'n
vlokkige pluimen buigen en nijgen tot bij
na aan het wateroppervlak. Je wind zingt
er het vreugdelied in, evenals in het
steeds valer wordende grastapijt.
En welk een betooverend schoon breng
je aan boomen en plantsoenl
Bij somber weer, doodsch bruin, rood
en vaal geel, maar op mooie dagen, één
gloeiende heerlijkheid van donkere en
lichtere effecten. Goud-sprankels overal,
maar wat ga je er mee doen?
Je wind zingt er in, maar wat doet hij
nog meer?
Al dart, moois gaat hij verbreken!
Het goud dartelt op den grond, om daar
een zacht kleed te spreiden, maar de boo
men en planten?
Kaal worden ze en ze klagen: „De zo
mer is heengegaan en de winter komt!"
Je gaat je eigen mooi vernielen!
Je brengt vreugde met je mee, maar
ook weemoed.
Vreugde met al je mooi in geluid en
kleur, maar weemoed als je het afscheids
lied laten hooren.
Vooral, na al het schoon dat je bracht,
valt het scheiden des te moeilijker: Schei
den van het leven der natuur!
Weemoed geef je, als de vogelen in
zwermen Zuidwaarts vliegen, al ruischen-
de in hun vleugelgewiek: „Vaarwel, vaar-
Ingezonden Mededeeling,
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES HULST
luk! Ik zou hier tot melancholie verval
len, als ik nog langer levend begraven
moest blijven in dit ellendige hol, waar
men nooit anders dan koud schapen-
vleesch te eten krijgt, en waar ik nooit
eens een pakje cigaretten kan koopen. Ik
moet trouwens zeggen, dat jullie, zusters,
ook een paar dooie dienders zijn!"
„Ik zou niet weten, waar we zoo leven
dig van zouden moeten zijn", antwoordde
Maggie geprikkeld. „Wij kniezen ten
minste niet over koud vleesch en cigaret
ten rooken we niet; wel hebben we
nieuwe winterkleeren noodig. Intusschen
Frank, je zult ons toch nimmer tot steun
zijn, dus wat mij betreft zou ik je raden
maar zoo gauw mogelijk te gaan. Wij zul
len ons zelf wel zien te redden. Heb je
'tpapa al verteld?
„Ik heb zijn eerwaarde vandaag nog
niet gezien. Maar hij zal me met vreug
de zien vertrekken. Hij zal me nog eens
ernstig onder handen nemen, ik krijg een
boel goede raadgevingen en tot slot zijn
vaderlijken zegen. Als verloren zoon zal
er wel niet meer voor me overschieten,
vrees ik."
„Maar zeg nu eens, wat voor positie je
krijgt", vroeg Lavinia. „Wat voor werk
krijg je nu te doen? En waar ga je
wonen?"
„Diggs zegt er niet veel van; hij schrijft
alleen, dat er aan zijn kantoor volgende
week een plaats vrij komt. En daar hij
well" maar tevens bemoedigend: „We
keeren weer, we keeren weerl", en als
je nadert met je wintergeluiden, avond-
den en morgens die donker zijn en mis
sen de levendige geluiden van de lente
en van den zomer!
0 herfst, je bent grillig en aandoenlijk!
Grillig, als je alles beukt met je strie
mende wind en regen, ruw uitstootende:
„Ds zomer is weg en de winter komt!"
Maar ook aandoenlijk, als je door al de
beroofde boomen en velden suizelt: „Slaap
zacht!" en zoo de natuur als 'tware in
slaap wiegt, om in stilte weer aan 't ijve
ren te gaan voor nieuwe herleving.
Als de ziele luistert
spreek 'et al een taal dat leeft,
'tlijzigste gefluister
ook een taal en teeken heeft:
blaren van de boomen
kouten met malkaar gezwind,
baren in de stroomen
klappen luide en welgezind,
wind en weer en wolken,
wegelen van Gods heiligen voet,
talen en vertolken
't diep gedoken Woord zoo zoet.
als de ziele luistert!
Dit met Guido Gezelle instemmende, be
luisteren we in den herfst, het einde dat
aan alle leven onherroepelijk komt. Moge
het ook voor ons een inslapen beteekenen,
voerende tot des te heerlijker ontwaken.
September 1932.
J. v. W.
Ingezonden Mededeeling.
„Vele Jaren aan de borst te sukkelen en
's nachts hoestbuien die wel een half uur
duurden, dat was mijn vroeger leven.
Slapen deed ik weinig en eten, ho maar!
Radeloos klaagde ik mijn nood aan een
Duitsche vriend. Deze raadde mij Abdij
siroop aan. Ik lachte erom, maar kocht
den volgenden morgen Abdijsiroop. Na
gebruik van 3 lepels van dat wondermid
del, voelde ik al verlichting en na 5 fles-
schen was ik heelemaal genezen, zoodat
ik mij nu weer prettig voel, goed slaap,
kortom een gelukkig mensch ben."
(Origineel ter inzage) L. K. te vh.
BijHoest Griep - Bronchitis Asthma
Alom verkrijgbaar.Thans Fl. l.-,Fl. 1.50, Fl.2.73
Gebruik buitenshuls Abdijsiroop-Bonbons
per doos 35 ci, per dubbele doos 60 et
ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop)
De haven van Terneuzen.
De Nederlander acht de indiening van
het wetsontwerp tot verbetering der haven
te Terneuzen een gelukkige gedachte van
de regeering.
Inderdaad is in Zeeuwsch Vlaanderen
de behoefte aan meerdere opslagplaatsen
reeds jaren gevoeld. Het geeft voldoening
dat het thans tot daden komen zal.
In Den Haag herinnert men zich niet
alleen „Holland", maar al de deelen van
ons land; óók het Zuiden, ook Zeeuwsch-
Vlaanderen.
Terecht.
Want wij behooren bijeen.
Schore. De diaconie der Ned. Herv.
gemeente alhier zal dit jaar aan hare
pachters een korting op de pachtsommen
geven van 25 pet. voor degenen, die in
1925 hebben gepacht, en van 10 pet. voor
de pachters van 1931.
daar nogal wat in de melk te brokkelen
heeft blijkbaar, wist hij van zijn chef ge
daan te krijgen, dat ze mij zonden nemen.
Maar van hetgeen ik te doen krijg, weet
ik niets. Pennelikken, kolommetjes met
cijfers optellen van den morgen tot den
avond, 't Lijkt me een beestenwerkje, maar
bedelaars hebben nu eenmaal geen keus.
Wel weet ik, dat ik niet meer zal uit
voeren, dan het hoog noodige. Het denk
beeld, dat ik Frank Carisbroke
daar op zoo'n hoogen kantoorstoel zit met
een pen achter mijn oor! Waar ik ga
wonen? Op kamers natuurlijk; dat doet
toch elk fatsoenlijk mensch in de city!"
„Is dat dan nog iets anders dan een
kosthuis?" vroeg Maggie.
„Dat scheelt de dag bij den nacht", ant
woordde Frank, die met een overtuiging
sprak, of hij jaren in de groote wereld
stad verkeerd had. „Als men in een kost
huis gaat, heeft men zoo'n harpij van een
huisploert, die een baard heeft en altijd
op sloffen loopt! En je naaste buurman
blaast klarinet, en je bovenbuurman speelt
uit de Hoffmans Erzahlungen. En lederen
dag opnieuw krijg je schapencoteletjes
te eten, die óf half rauw, óf bijna ver
koold zijn! Als men op kamers woont,
heeft men zijn eigen huisgoden ten
minste dat geloof ik wel. En vrouwvolk
vind je niet behalve de waschvrouw. Di-
neeren doe je in de club en verder zijn
er nog genoeg eetgelegendehen, waar men
Een der leiders van het roode Vakver
bond heeft te Madrid een congres van so
cialistische arbeiders bijgewoond.
Natuurlijk zag hij daar veel goeds,
want Spanje is een republiek geworden
en dat beteekent immers een belangrijke
stap in de goede roode richting?
Heelemaal gerust is hij echter niet.
„Ik heb den indruk gekregen, zegt hij,
dat een groot deel der vakbeweging zich
vergaapt aan groote leuzen en ik heb niet
de verwachting, dat de socialistische mi
nisters pleizierig zullen kijken, wanneer
zij straks deze wissels ter honoreering
krijgen. Tusschen eischen stellen en
eischen doorvoeren bestaat een groot ver
schil."
't Gaat daar dus al net als in ons land.
Ook hier vergapen velen zich aan
groote leuzen en 't is voor de roode hee-
ren dan ook te hopen dat ze niet al te
gauw voor den eisch worden gesteld om
de roode wissels te honoreeren.
Wat dan gebeurde zou een kleinigheid
zijn vergeleken met wat nu plaats vindt
als roode raadsleden (Amsterdam) zich
door het algemeen belang laten leiden.
De heeren hebben in hun nog wel door
partij en vakbeweging gesteunde bedrijf
al moeite genoeg met de holle leuzen
waarmee ze gewoon zijn te werken.
OPMERKER.
Hansweert. Den heer A. van Eekelen,
assistent bij de Directe Belastingen al
hier, wordt met ingang van 1 December
a.s. verplaatst naar Rotterdam. Met ge
lijken datum wordt de assistent A. G. van
Doorn van R'dam verplaatst naar hier.
Wolfaartsdijk. In de druk 'bezochte
ledenvergadering der afd. Wolfaartsdijk
van den Ned. Chr. Landarbeidersbond
werd tot bode voor Oud-Sabbinge be
noemd dhr P. Bliek. Tevens werd in over
leg met het Hoofdbestuur besloten tot de
werkgevers individueel een schrijven te
richten. Daarin wordt er op gewezen, dat
de tijd niet ver meer af is, dat de werk
gevers in het landbouwbedrijf gewoon zijn
te spreken over de loonen van de landar
beiders.
In de meeste plaatsen van ons land wor
den dergelijke besprekingen gehouden
tusschen de besturen van de landbouwers
organisaties en de besturen van de land-
arbeidersorganisaties.
Gevolg van deze besprekingen zijn ge
woonlijk dat beide partijen het samen eens
worden. Hierin komt zoo heerlijk tot uit
drukking, dat het vraagstuk loon niet al
leen een kwestie is wat den boer aangaat,
maar ook een kwestie die genoemd mag
worden een levensbelang van den arbei
der en zijn gezin.
Doch aangezien alhier deze besprekin
gen nog niet in een dergelijk stadium zijn
gékomen, worden alle landbouwers ver
zocht wel te willen goed vinden, dat het
loon ingaande 1 December a.s. wordt be
paald op f 2.per dag tot 1 Maart 1933.
De toestand der arbeidersgezinnen is
van dien aard, dat een loon van f 2.peT
dag voor zulk een gezin dringend noodig
heeft.
Daarnaast mag toch niet worden voor
ben gezien, dat de steun die aan het be
drijf toegekend, ook mede is tot stand ge
komen door de bemoeiing van de
arbeidersorganisaties, en het
mag verwacht worden dat de landbouwers
zullen willen bevorderen, dat ook de ar
beiders, in hun bedrijf werkzaam, een
redelijk levenspeil behouden.
Temeer is deze vraag zoo voor de hand
liggend, aangezien te Nieuwdorp en om
geving door onderling overleg tussc'hen
werkgevers en werknemersorganisaties is
bepaald, dat met 1 December het dagloon
zal zijn vo'or de landarbeiders f 2.
Oostkapelle. Donderdagavond vergader
de alhier de Ghr. Besturenbond van Se-
rooskerke, met de besturen der sociale
organisatie hier ter plaatse, om te komen
tot definitieve oprichting van een Ghr.
Besturenbond. Deze vergadering was een
vervolg op die van 5 October j.l., waar
reeds in beginsel tot oprichting was be
sloten. Na-korte bespreking besloot men
zich 's middags restaureeren kan. Ja, Lon
den is nog eens een plaats, kinderen!
Voor mijn part blijven jullie hier op het
platteland vegeteeren, wat mij betreft,
al zou ik in geen tien jaar een akker
meer zien, ik zal er niet naar verlangen.
Geef mij de Londensche parken maar".
„Maar een dergelijke levenswijs moet
stellig een hoop geld kosten? Ik weet
nog wel goed, dat toen we met mama
in Clargestreet logeerden, dat het een dure
geschiedenis was en we deden toch niets
buitengewoons. Maar alles kostte meer
dan bij ons."
„Och! vrouwen zijn altijd duur uit; als
wij een omnibus kunnen nemen, dan gaan
jullie in een cab zitten, en Londensche
koetsiers zijn altijd schelmen, die over
vragen. En zoo zijn er zoo veel dingen."
De meisjes hoorden al deze wijsheden
met ernstige gezichten, doch met duistere
voorgevoelens aan en tenslotte vroeg La
vinia: „En wat voor salaris zal men je
geven, als ik vragen mag?"
„Ja, datis een kleine zwarigheid. Ik
moet me opwerken van onderen af, zegt
Diggs. Zijn patroons schijnen overigens
niet scheutig te zijn, wat ik krijg om te
beginnen nota bene niet meer dan zes
en twintig shilling per week, en dat
vindt Diggs nog een heele boel voor een
begin. Natuurlijk ga ik na verloop van
tijd meer verdienen."
(Wordt vervolgd.)