DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
HET ADRES
A. WILKING
Wat er deze week voorviel
JOAN CARISBROKE
Zoeklichtjes.
Brieven uit Middelburg.
FEUILLETON.
Dames- en Klnderoonfeotle
Tapijten Gordijnen
Bedden Ledikanten en
aanverwante artikelen Is
Gemeenteraad van Goes
VAN
ZATERDAG 29 OCTOBER 1932, Nr 25.
In de politieke wereld was de voorbij-
gane week er een vol spanning. Zou het
tot een regeeringscrisis komen? Het
dreigde wel en de heer Golijn en met hem
zoo goed als de geheele A.R. Tweede Ka
merfractie ging zelfs voor de dreigemen
ten van Minister de Geer niet uit der
weg. Het gevolg is geweest, dat de be
raadslaging over de verhooging der tarie
ven is geschorst tot na de begrootingsde-
batten.
De bedrijfsradenwet kreeg in de Twee
de Kamer een ongedacht groote meerder
heid. Een succes voor minister Ver
schuur.
Het wetsontwerp tot steun aan den
tuinbouw is nu ook bekend geworden en
zal ongetwijfeld stof voor veel bespreking
opleveren. Nu reeds verluidt, dat er groe
pen zijn, die lang niet tevreden zijn over
den in uitzicht gestelden steun.
Onzen Minister van Waterstaat komt
zeker een woord van lof toe voor den
moed, dien hij getoond heeft door in ai-
wijking van het advies van den Radio-
raad de demonstratie der S.D.A.P. tegen
de regeering op 8 November niet te doen
uitzenden. Hij is dus iemand, die neen
durft zeggen.
Ook in Engeland is zeker behoefte aan
regeeringsmannen, die krachtig het gezag
handhaven. Er is n.l. een duizendkoppige
menigte werkloozen onder aanvoering
van communisten naar Londen gekomen
om daar op oproerige wijze te demon-
streeren tegen de regeering.
België heeft deze week zijn nieuwe ka
binet en staat aan den vooravond van
nieuwe verkiezingen.
De maand November zal een drukke
verkiezingsmaand worden: Duitschland,
Amerika en nu ook België!
CXXXH.
Amice,
In de drie grootste steden van Zeeland:
Vlissingen, Middelburg en Goes (Terneu-
zen zonderen wij hier uit), zijn de zieken
huiskwesties aan de orde van den dag.
Wat zou daarvan wel de oorzaak zijn?
Och, die ligt voor de hand. Wanneer al
les voor den wind gaat, is het gewoonlijk
pais en vree. Wanneer de ontvangsten
van dien aard zijn, dat de uitgaven be
hoorlijk kunnen worden gefinancierd en
de gemeentekas niet behoeft te worden
aangesproken, dan loopt alles op rolletjes
en vallen er geen woorden. Doch als, zoo
als in Middelburg, het ziekenhuis jaren
lang zich zelf heeft bedropen en de Ge
meenteraad heeft kunnen volstaan jaar
aan jaar de rekening over het afgeloopen
jaar goed te keuren en de begrooting voor
het volgende vast te stellen en er komt
dan een tijd, dat, om welke reden ook, de
kas van het ziekenhuis hoe langer hoe
leeger raakt, den bodem laat zien en ten
slotte een beroep moet worden gedaan op
de evenzeer ledige gemeentekas, dan komt
Leiden in last.
Dit is vooral in Middelburg het geval.
Tot voor een jaar of twee, drie kon het
Zieken- of Gasthuis zichzelf redden.
Krachtige figuren als de heeren Fokker
en Herman Snijders zorgden er voor, dat
bij het gemeentebestuur niet om hulp be
hoefde te worden aangeklampt. Zij zou
den dat beneden zich hebben geacht en het
eenvoudig niet gewild hebben. Doch sinds
een paar jaar heeft de toestand zich ge
wijzigd. Een kostbare verbouwing, een
vervolmaking van den geneeskundigen
staf, een drukkend werktijdenbesluit, het
verrijzen links en rechts van nieuwe zie
kenhuizen te Goes en te Vlissingen en de
daardoor ontstane geweldige concurrentie,
onderlinge geschillen tusschen de func
tionarissen en de gevolgen daarvan wa
ren de oorzaak, dat de gulden dagen
door
EMMA JANE WORBOLSE.
61). 1 o—
„Ik zal niet ontkennen, dat het allemaal
waar is, wat je daar zegt, lieve, maar ge
dane zaken nemen nu eenmaal geen keer.
De vraag is nu maar, wat staat ons te
doen?/
„Voor het öogehblik niets, zou ik zeg
gen. Maar als de rector eenmaal weer zijn
zaken behartigen kan, spreek dan vrij uit
en laat hem zelf de consequenties aan
vaarden. De rector heeft je toch zeker
voor alles een ontvangbewijs gegeven?
Wat is het toch jammer, dat men alles
maar niet rechtstreeks aan jou heeft af
gedragen. Hier is het even veilig als in de
Bank van Engeland. Menschen, die in
zorg zitten, moesten op deze wijze niet in
verleiding gebracht."
„Hij is onze tesaurier geweest voor al
lerlei dingen, zoolang hij hier predikant
is. En tot op heden heeft er nooit een
cent aan gemankeerd. Misschien ben ik nu
ook wel veel te achterdochtig en God
vergeve me erg kwaaddenkend; best
mogelijk, dat er geen vuiltje aan de lucht
is en dat al onze vrees een uitvloeisel is
van onze slechte gedachten. Zijn eerwaar
wegvloten en Moeder Zorg de gebouwen
binnentrad.
Zoo kwam het Gasthuis te Middelburg
te staan voor een tekort over 1930 van
pl.m. f 39.600, welk tekort over 1931 aan
groeide tot f 56.760 of met niet minder
dan 40 percent. En over 1932 zal het
waarschijnlijk een evenmin rooskleurige
toestand worden, terwijl voor 1933 het
nadeelig saldo weer een paar duizend
gulden hooger geraamd moest worden
dan voor 1932. Zooals te voorzien was
moest voor 1933 de ontvangst aan ver-
pleeggelden belangrijk lager worden ge
raamd, n.l. niet minder dan met f 14.210.
Daarvoor zijn allerlei oorzaken. Natuur
lijk de invloed van de crisis allereerst
Personen die zich of hun familie vroeger
in de eerste klasse lieten opnemen, gaan
nu in de tweede. Die in de tweede zich
lieten verplegen, komen nu in de derde
klasse. Nu men in Vlissingen in een con
fessioneel Protestantsch of Roomsch-
Katholiek Ziekenhuis een plaatsje kan
vinden, gaat men het neutrale voorbij.
En dan zijn er nog oorzaken, die men
zoo niet in het openbaar kan noemen.
Dit alles werkt er toe mede, dat het
j aantal verpleegdagen sterk vermindert.
Eerste-klas-patiënten worden zeldzaam,
ook de tweede-klas-patiënten verminde
ren sterk.
Nu zou het gewone gevolg van dit al
les zijn, dat men, zooveel mogelijk met
behoud van de eischen eener goede ver
pleging, de tering eenigszins naar de ne
ring ging zetten. Doch dat doet men niet.
Men wil de richting uit van eene univer-
siteits-kliniek met zij het niet offi
cieels professoren en assistenten, mot
specialisten op allerlei onderdeel der me
dische wetenschap, met een keur van ver-
pleegpersoneel in groot aantal, met de
nieuwste en duurste instrumenten. Daar
bij nog als onmiddellijk gevolg sterk naar
boven loopende salarissen voor enkele
functionarissen.
Dit moet natuurlijk spaak loopen. Voor
al wanneer over korten afstand, zooals
van Vlissingen naar Goes, over een ruim
te van een goede 30 kilometer, de zieken
huizen van velerlei schakeering elkander
afwisselen. In overige deelen van ons
land is dat anders gesteld, doch iedere
min of meer op zichzelf staande Zeeuw-
sche gouw eischt haar eigen ziekenhuis
op. Wellicht komen, als de tijden eens
wat beter mochten worden, er in Zeeland
nog meer bij.
In Middelburg wordt, zooals wij boven
reeds zeiden, over 1931 een kleine f 60.000
van de gemeentekas gevraagd en daar zal
het op den duur wel niet bij blijven, zoo
althans niet andere banen worden inge
slagen.
Ten einde eens een proef te nemen, of
het niet anders kan, zijn door den Raad
van Middelburg Burgem. en Wethouders
uitgenoodigd om zich met het bestuur
der Godshuizen te verstaan en na te gaan
of op verschillende met name genoemde
punten, niet wat meer den weg van
bezuiniging kan worden ingeslagen. Ge
noemd zijn de salarieering van den xa-
diotherapeut, het aantal pleegzusters, de
ziekenauto-exploitatie. Mr Portheine, die
in deze richting een voorstel deed, zeilde
min of meer in het kielzog van een vaar
tuig, dat den grootsten winddruk had te
doorstaan en dien opving, de veilige ha
ven binnen. Het grootste deel der raads
leden hielp een handje mee. Hoewel de
plannen om de gemeentebegrooting voor
1933 kloppend te maken nog niet bekend
zijn bij den ingang van Slachtmaand,
wierpen min of meer vermoedde gewel
dige maatregelen, wellicht wel „paarde-
middelen" hun slagschaduwen vooruit.
Men behoeft niet tot de „ingewijden" te
behooren, om daarvan een duister voor
gevoel te krijgen. Als de uitgaven op ver
schillend gebied steeds stijgen, de inkom
sten uit belastingen, leveranties en derge
lijke steeds dalen, dan kan men niet op
den vorigen groeten voet blijven voort
leven en is men genoopt het voorbeeld te
volgen van overleggende huisvrouwen,
die zich in deze critieke tijden afvragen
of zij het in het vervolg, in plaats met
eene volslagen dienstbode, niet met een
„halfwasje" kunnen doen.
Vriendschappelijk groetend, t.t.,
METELLUS.
de heeft misschien het geld allang gereed
liggen.' Hij lijkt me er trouwens de man
niet naar, om zoo zijn reputatie te wa
gen."
Eenigen tijd later, het was op een zon-
nigen Decembermorgen, kwam de kerk
voogd, zijn waardigheid ten spijt, zijn huis
binnenstormen, roepend om zijn vrouw,
die in de keuken was. „Mary, Mary, kom
eens even, ik heb je noodig".
Zooiets overkomt je altijd op een
ongelegen oogenblik, dierbare echtvriend
kan dat nu niet na het eten, als ik me
verkleed heb en op m'n gemak zit?"
„Neen, zoolang kan ik niet wachten;
laat die pudding nu maar staan, of beter
nog, laat Fanny of Lottie maar roeren,
dan leeren ze nog wat en kom dan even
bij me in de salon."
„Nü, wat is er nou," vroeg juffrouw
Baxter eenige oogenblikken later, terwijl
ze, haar handen aan haar schort afve
gend, binnentrad en zich in haar Zou-
dagschen armstoel zette. „Maak wat vöort
mijn eten staat te bederven en dan ben jij
de eerste, die aanmerkingen maakt. Wat is
er aan de hand; ik hoop toch, dat je niet
weer onnoodig geld uitgegeven hebt, zoo
als laatst, toen je je knollen voor citroenen
hebt laten verkoopen? Je moest je eigen
lijk schamen een man van jou leeftijd
en ondervinding, en vader van zeven on
schuldige babies,"
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufaoturen.
GOES HULST
TWEE DOMINEE'S EN EEN
LUITENANT.
De „Avondpost" schrijft:
Wat is er eigenlijk met den heer ds
Lingbeek aan de hand?
Wil hij het gezellige eiland Urk weer
verlaten?
Men weet:
Verleden jaar heeft hij bedankt als
Kamerlid (is opgevolgd door den jeugdi
gen luitenant Peereboom) om dominee te
worden op Urk. Van meer dan één kant
is hem toen lof toegezwaaid, vanwege zijn
liefde voor „het wondere ambt", die hem
er niet tegen op deed zien, het Binnen
hof te verruilen voor de pastorie op Urk.
Reeds aanstonds werd er toen gemom
peld, dat het eigenlijk een pensioenkwes
tie gold. Wij weten het niet. Maar een
feit is, dat ds Lingbeek nu weer bovenaan
op de lijst van de Hervormd-Gerefor-
meerde Staatspartij is gesteld. Nummer
twee werd ds Ekering; nummer drie lui
tenant Peereboom.
Wat beteekent dit? Wil ds Lingbeek
weer terug naar het parlement?
Of:
hebben we hier te doen met twee trek
paarden, dien den luitenant weer binnen
de Kamer moeten sleepen?
Dit staat vast: ds Lingbeek's naam bo
ven aan de lijst beteekent wat stem
men méér. Nu kan de lijst een stootje
velen. Van de ongeveer 36.000 stemmen,
die zij in 1929 kreeg, kunnen er eenige
duizenden af, zonder den zetel in gevaar
te brengen. Maar toch is het zaakje, als
de luitenant aan bet hoofd komt, niet
beelemaal safe.
Voorloopig moeten we dus bij dit geval
een vraagteeken plaatsen.
Wil ds Lingbeek nu weer van Urk naar
Den Haag? Is het ds Ekering ook ernst?
Zoo ja, dan kan de luitenant het leger
weer gaan .opfleuren.
Of staat het anders en moet de uniform
door twee toga's naar binnen worden ge
loodst?
(Slot.)
Voorstel om de gemeente
garant te doen zijn voor ren
te en aflossing eener door
bet Gasthuis aan te gane
tijdelijke kasgeld-leening
groot 15.000.
De fin. com. vraagt, hoe met deze
f 15.000 de exploitatie weer kan worden
voortgezet. Ze zou liever schoon schip ma
ken en stelt voor een leening van f 60.000
aan te gaan.
De voorzitter merkt op, dat dit een
vooruitloopen is op de zaken. Het Gast-
huisbestuur heeft een leening van f 15.000
gevraagd en dus is het praemaJtuur uit
eigen beweging een grootere leening aan
te gaan.
Dhr v. Poelgeest kan zich voorstel
len, dat het Gasthuisbestuur al dankbaar
was voor de leening van f 15.000. Spr.
noemt het een druppel op een gloeiende
plaat, en de schuldeischers mogen wel
hard loopen, anders krijgen ze niets.
Spr. gelooft niet ver van de waarheid
af te zijn, als hij het tekort op
het oogenblik op f 80.000 b e-
groot.
De toestand is onhoudbaar. Laten we
den drenkeling op het droge helpen en
f 60.000 leenen.
Dhr v. Meile vindt de vergelijking
met een drenkeling niet erg vleiend. Het
„Wind je niet zoo op, kind, niets van
dit alles is er aan de hand; en ik ben over-
dankbaar, dat er ten hoogste twee van
onze spruiten als babies kunnen geclassi
ficeerd worden. Nota bene, de jongste
wordt vijf binnenkort, en God zij dank,
is hij wat een flinke jongen!"
„Zul je me nu eindelijk eens vertellen,
wat er aan de hand is, lieve man? Ik heb
waarlijk geen tijd te verliezen, met Kerst
mis voor de deur en de jurkjes en hoed
jes van de meisjes nog niet in orde. Je
hebt toch soms de jonge Hudson weer
niet opnieuw zijn meel gegeven, zonder
te betalen? Ik zag vanmorgen, dat hij met
je stond te smoezen. Den laatsten keer
heef hij ook niet betaald en voor de boo-
nen evenmin; en ze zeggen, dat hij het
huis voor zijn jonge vrouw heeft ingericht
om door een ringetje te halen! En je moet
zien wat voor japonnetjes ze draagt!"
„Maar beste, je ratelt zoo door, dat ik
er geen speld tusschen. kan krijgen; hoe
kan ik nu zoo het nieuws vertellen? Het
heeft niets met dat alles, waar je het over
hebt, uit te staan ik heb mijn verstand
ook nog wel. 't Is over den rector!"
„Och arme. Hij is toch niet erger?"
„Integendeel, miss Martin zegt, dat hij
vooruitgaat. Ik sprak haar juist. Ik was
juist het kerkhof opgeloopen om te zien,
of Wicks dat hek naar eisch hersteld had,
en toen zag ik Miss Martin aankomen met
Joan. Ze groette me minzaam zooals we
Gasthuisbestuur heeft om |f 15.000 ge
vraagd. Wat later nog gebeuren moet, kan
worden afgewacht.
Dhr d e R o o vraagt of B. en W. eenig
idee hebben van het werkelijke tekort.
De voorzitter antwoordt, dat B. en
W. de zaak eens van allen kant willen
bekijken.
Dhr de Roo heeft geen antwoord ge
kregen.
De voorzitter geeft een ontwijkend
antwoord.
Dhr d e R o o concludeert, dat B. en W.
zich nog niet voldoende op de hoogte
hebben gesteld.
De voorzitter: we zijn nog niet
voldoende op de hoogte gesteld.
Dhr de Roo: B. en W. moeten toe
zicht oefenen op de financiëele handelin
gen van het Gasthuisl
Dhr Visscher zegt, dat we in een
jaar geen stap verder met het Gasthuis
zijn gekomen. De voorstelling door den
voorzitter gegeven, is wel wat naïef. Spr.
vraagt: kan het Gasthuisbestuur met
f15.000 zijn exploitatie op redelijke wijze
voortzetten?
De voorzitter waarschuwt tegen een
gaan zitten op den stoel van het Gast
huisbestuur. We zijn in het afgeloopen
jaar wel wat verder gekomen. We heb
ben gekregen het rapport der Vereen, van
Ned. gemeenten en de Memorie van Ant
woord van het Gasthuisbestuur. De laat
ste is nu gezonden naar de Vereen, van
Ned. Gemeenten.
Dhr Qrucq zegt, dat de voorzitter
formeel gelijk heeft. Maar het gaat bij
spr. niet om het bedrag, maar of het
Gasthuisbestuur zijn schulden kan be
talen.
De voorzitter: dan ligt het op den
weg van het Gasthuisbestuur om meer
te vragen.
Dhr v. d. Wart zet uiteen, hoe die
f 15.000 in de wereld is gekomen. Op de
begrooting 1932 stond een bedrag van
ruim f 14.000 als tekort van 1930 door
de gemeente te betalen. De fin. commissie
wil nu schoon schip maken. Dat is een
ander systeem. Spr. gelooft, dat het te
kort nu niet verder van de f 60.000 af
zal zijn. Spr. gevoelt meer voor schoon
schip maken.
Als weer gewacht moet worden op het
tweede rapport der Vereen, van Ned
Gemeenten, duurt het wel drie maanden.
Weth. Goedbloed gelooft niet, dat
het rapport der Vereen, van Ned. Gemeen
ten lang op zich zal laten wachten. Het
zou praematuur zijn, verder le gaan dan
B. en W. willen. We moeten niet op de
definitieve beslissing vooruitloopen. Bin
nenkort komt er een voorstel aan den
Raad tot definitieve oplossing. Eenig ge
duld is de kwestie toch wel waard.
Dhr v. Poelgeest geeft een uiteen
zetting van de voorgeschiedenis dezer
zaak. Spr. heeft geen behoefte te wach
ten op het rapport der Vereen, van Ned.
Gemeenten. Dit heeft de zaak niets ver
der gebracht. B. en W. kunnen zooveel
advies vragen als ze willen, maar de Raad
heeft daarop niet te wachten.
Dhr Visscher wil de kasgeldleening
los beschouwen van de geheele Gasthuis
kwestie. Spr. vraagt of de exploitatie
voortgang kan hebben met deze f 15.000.
De voorzitter herinnert er aan, dat
het Gasthuisbestuur van een bepaald sys
teem uitgaat.
Dhr Cruqc: dat systeem aanvaard ik
niet.
Dhr v. d. Wart gelooft, dat het Gast
huisbestuur zeker de voorkeur zal geven
aan het voorstel-v. Poelgeest. Spr. vraagt
of B. en W. accoord zullen gaan met een
aanvullende leening van f 45.000. Dan is
het een 'kwestie van veertien dagen.
Weth. Goedbloed wil Izach daar
over absoluut niet uitlaten.
Dhr v. Poelgeest gelooft, dat B. en
W. zich wat beter op de hoogte moesten
stellen. 'Ze houden zich meestal van den
domme. De fin. com. heeft een paar maal
met 'B. en W. vergaderd, maar toen heeft
spr. gezegddat doe ik niet meer.
De tegenwoordige fin. com. wilde graag
dat van haar gewoon zijn en toen vroeg ze,
of ik even wilde binnen komen, voor een
zaak, naar ze zeide, die moest worden af
gedaan. „Die comité-vergadering is nog
steeds niet aan de orde gekomen, mijnbeer
Baxter; is bet niet mogelijk, dat deze toch
doorgaat, zonder den rector?" Ik zeide
haar, dat dit heel makkelijk geregeld kon
worden, als er maar iemand was, die bem
kon vertegenwoordigen en als de beschei
den en het geld maar aanwezig waren. Ze
antwoordde mij, dat ze alles keurig in
orde bad bevonden, dat de balans op een
halve cent klopte en dat het geld op de
bank was; en verder, dat de rector er zich
bezorgd over maakte, dat de zaak zonder
hem geen voortgang zou kunnen hebben
en dat bet hem stellig een genoegen zou
doen, als allen eens tezamen in de sacris
tie kwamen met bijvoorbeeld een van de
jonge dames om hem te vertegenwoordi
gen, om de chèque van den rector voor bet
aangegeven bedrag af te dragen".
„Een chèque kan zijn bedrag aan geld
waard zijn, maar het kan ook wel eens
niet meer dan scheurpapier zijn! Ik voor
mij zou het liever zonder zoo'n papiertje
doen, als bet van dominee Garisbroko af
komstig is, als ik jou was, Samuel!"
„Reken maar gerust, dat bet geld er is,
daar is Miss Martin de vrouw niet naar
Het is zuivere koffie, daar kun je staat
op maken".
„Zij kan zelf wel bedrogen uitkomen In
De politiek schijnt bij velen dan maar
in een slecht blaadje te staan.
Ik moet er niets van hebben, hoorde
ik onlangs iemand zeggen en hij zette
daarbij een gezicht alsof hij een fascis
tische wonderoliekuur moest ondergaan.
Hij stond er, als ik het goed begreep,
naar zijn besef te hoog voor.
Een wonderlijke opvatting, althans voor
een geloovig christen.
Vooreerst al om practische redenen.
Hoe zou 'ter, om nu slechts één ding
te noemen, met ons Christelijk onderwijs
voorstaan, als onze voortrekkers niet aan
politiek hadden gedaan, toen de z.g. vrij
zinnige politiek het Christelijk onderwijs
trachtte dood te drukken! De vraag stel
len is haar beantwoorden.
Maar dit is niet het voornaamste. Hoofd
zaak is, dat we ook in het staatkundig
leven onzen God hebben te dienen, Zijne
ordinantiën tot toepassing hebben te
brengen en de eere van Zijnen naam te
verhoogen.
En wie daarvoor te hoog staat bevindt
zich op een heel gevaarlijke hoogte. Laten
we dat wel verstaan, met name in den
komenden winter.
OPMERKER.
inlichtingen bij B. en W. inwinnen, maar
zonder resultaat.
Spr. beeft toen in die gecombineerde
vergadering {13 Nov. 1931) hetzelfde be
pleit, wat bij nu verdedigt, hl. schoon
schip maken met bet Gasthuis. Het Gast
huisbestuur is bescheiden geweest, maar
de manier om te helpen, is zooals de fin.
com. wil.
Dhr Visscher vraagt nogmaals of
met f 15.000 een goede exploitatie mo
gelijk is.
De voorzitter: herhaaltwe heb
ben ons gehouden aan hetgeen het Gast
huisbestuur heeft gevraagd.
Dhr Visscher: raadt dan het Gast
huisbestuur aan meer te vragen. B. en W.
geven wat het vraagt.
Dhr de Roo geeft toe, dat B. en W.
formeel sterk staan.
Dhr v. d. Does zegt, dat de zaak voor
de R.K.-fractie alles behalve helder is.
Dhr Visscher: dan had u voor een
commissie moeten stemmen.
Dhr Simons: zouden we dan meer
weten?
Dhr Visscher: natuurlijk.
Dhr v. d. Does zou alle voorstellen
willen aanhouden tot de definitieve beslis
sing valt.
Dhr Eclkhardt: vraagt, wat het
Gasthuisbestuur als zekerheid stelt tegen
over de f 15.000. Spr. zou het verkeerd
vinden f60.000 te gaan leenen.
Dhr G r u c q wil voor f 60.000 stemmen,
maar zich nu nog niet uitspreken over
de vraag, of de gemeente het tekort moet
betalen.
Dhr Hollestelle vraagt of de Rott.
Bank de leening van f 15.000 op f 60.000
zal willen brengen.
Dhr v. Poelgeest kan hierop een
toestemmend antwoord geven.
Het voorstel van de fin. com. om f 60.000
te leenen wordt aangenomen met 7 tegen
6 stemmen. (Tegen de heeren Goedbloed,
v. Melle, Eckhardt, Simons, v. d. Does
en Vermaire.)
Dhr Simons acht deze beslissing een
principieele.
Dhr Visscher ontkent dit.
De voorzitter eveneens.
Rondvraag. De voorzitter doet
nu eenige mededeelingen.
De steunregeling voor werkloozen is
nog steeds niet door den Minister goed
gekeurd. Voor de vierde maal is nu daar
op bij den Minister sterk aangedrongen.
Verder is het plan voor den aanleg van
een sportveld naar de fin. com. gezonden.
In voorbereiding is een regeling voor
de verstrekking van goedkoope margarine
aan bepaalde gezinnen. Hiervan zouden in
Goes 15 gezinnen profiteeren.
I
elk geval zou ik je raden op je tellen te
passen. Het menschdom is nu eenmaal
slecht".
Echter, na dit gedenkwaardige gesprek,
dat er een klein denkbeeld van kan geven,
hoe dominee Garisbroke reeds in de ach
ting van zijn gemeenteleden was gedaald,
bleek al spoedig, dat de zaak wel degelijk
„zuivere koffie" was. De lang verwachte
vergadering zou wel degelijk gehouden
worden en het geld was er ook. En de
menschen begonnen reeds berouw te krij
gen over hun haastig oordeel, dat geheel
bezijden de waarheid was gebleken. De le
zer echter, die een blik achter de scher
men wordt gegund, heeft zeker reeds be
grepen hoo de vork in den steel zat. Zoo-
dra de zieke de sleutels aan Meliora had
overgedragen, bad deze nauwkeurig ken
nis genomen van des rectors financieele
aangelegenheden. De stukken van het or
gelfonds waren er zonder mankeeren, het
geld ontbrak echter. Meliora bemerkte
echter tot haar voldoening, dat het bedrag
hetgeen ze had willen bijpassen, en dat
veilig berustte op een zekere bank te Cost-
woldbury, voldoende was om de comité-
leden te bevredigen. Het eenige wat haar
nog restte, was de moeilijke taak, den rec
tor op de hoogte te brengen van haar
plannen. Sedert zijn ziekte was de kwes
tie niet meer ter sprake gekomen.
("VVordt vervolgd,)
Ingezonden Mededeeling.
VRAAGT
LETOPHET FABRIEKSMERK
