DEZEEDW
TWEEDE BLAD.
JOAN CARISBROKE
Binnenland.
Uit de Provincie
Gemeenteraad van Goes
FEUILLETON.
("Wordt vervolgd.)
VAN
VRIJDAG 16 SEPT. 1932, Nr 295.
(Slot.)
De garage bij den keurings
dienst.
De voorzitter brengt nu in bespre
king de ingekomen adressen van den
Chr. Besturenbond, de afd .van den mo
dernen bouwarbeidersbond, en van de pa
troonsorganisatie inzake de garage bij
den Keuringsdienst van Waren, die door
den concierge wordt gebouwd.
Spr. schetst de vele, schier onbegrens
de prestaties van dien concierge. Het is
een wondermensch, die letterlijk alles kan
en doet. Ook zegt 'Spr., dat het arbeids
loon bij den bouw van deze garage niet
meer dan f 150 bedraagt.
Dhr Simons meent toch, dat het niet
op den weg der gemeente ligt om een con
cierge een garage te laten bouwen. Op
die wijze worden patroons en bouwvak
arbeiders gepasseerd.
De v o o r z i 11 e r. dit is uit zuinigheid
gedaan.
Dhr Simons kan het gebeurde toch
niet toejuichen.
Dhr Vi s s c h e r heeft niet geweten,
dat er in Goes wondermenschen wonen.
Maar Sprekers sympathie gaat niet uit
naar wondermenschen. Daar steekt in
den regel wat achter. Spr. is er vier
kant tegen, dat een concierge een garage
bouwt. Spr. zou tot de conclusie komen,
dat er aan dat gebouw geen concierge
noodig is.
De voorzitter moet dit toch tegen
spreken.
Dhr V i s s c h e r: dan werkt hij veel
langer dan normaal.
Een stem uit het publiek: dag en
nacht 1
De voorzitter dreigt met ontrui
ming der publieke tribune.
Dhr Simons stelt voor de garage
niet door den concierge te laten bouwen.
De voorzitter: dat kan niet. Het
gebouwtje is al te ver gevorderd.
Dhr Simons: dan protesteer ik tegen
deze handelwijze.
Dhr Grucq meent, dat de zuinigheid
van B. en W. hier de wijsheid bedriegt.
De onkosten van den keuringsdienst
drukken op alle Zeeuwsche gemeenten,
maar de steun voor de werklooze bouw
vakarbeiders komt voorr ekening van
Goes.
Dhr v. Poelgeest brengt hulde aan
den directeur van den keuringsdienst
voor de wijze, waarop hij dien dienst
leidt.
Dhr V e r m a i r e meent ook, dat het
niet tot de taak van een concierge be
hoort een garage te bouwen. Maar is dat
nu geen eigen beheer, waarvoor de so
ciaal-democraten zoo strijden?
Dhr Crucq zet uiteen, dat dit iets
anders is. Die concierge is niet aange
steld voor metselwerk.
Dhr Simons zou gaarne zien, dat
zoo iets in de toekomst wordt voor
komen.
Dhr Eckhardt eveneens.
De voorzitter zal deze meening
van den Raad aan den Directeur van den
Keuringsdienst overbrengen.
De voorzitter leest nu voor een
schrijven van de Prov. oommissie der
S. D. A. P. voor werkloozenzbrg, waarin
aangedrongen wordt op werkverschaffing
en steunregeling.
De voorzitter herhaalt, dat een
steunregeling is aangevraagd.
Dhr V i s s c h e r betreurt het stopzet
ten der werkverschaffing en dringt aan
op het zoeken van weikobjecten (een
sportterrein b.v.). Spr. stelt voor, dat
ook namens den Raad bij den Minister
op een steunregeling wordt aangedrongen.
Dit wordt goedgevonden.
Dhr Crucq dringt aan op een kinder
toeslag voor de werkloozen.
dooi
EMMA JANE WORBOLSE.
Vrij naar het Engelsck.
21.) —o—
Juffrouw Martin gaf dit onmiddellijk
toe, hoewel ze tegelijkertijd overdacht, dat
mevrouw Garisbroke zoo'n weinig zorg
volle moeder was geweest, dat men haar
onmogelijk erg kon missen als hoofd van
de huishouding. De waarheid is, dat de
predikant, als zooveel weduwnaren, zijn
overleden vrouw in zijn verbeelding tooi
de met alle mogelijke deugden, die ze
nooit bezeten had en iedere moeilijkheid
die zich voordeed, of zich waarschijnlijk
zou voordoen schreef hij onmiddellijk toe
aan het feit, dat hij geen vrouw meer
had.
Zelfs Franks gedrag scheen hem in ze
keren zin een gevolg van het heengaan
van de moeder! Het was eigenaardig,
noe eenzaam de predikant zich voelde en
noe sterk hij zijn levensgezellin miste, als
men wist, hoe weinig aanrakingspunten
er tusschen hen bestaan hadden. Maar een
man moet al heel erg harteloos zijn, als
U de moeder van zijn kinderen niet mist,
wanneer ze hem plotseling ontnomen
rdt, zelfs al is zijn huwelijksleven ook
nog zoo saaa en prozaïsch geweest en in
De voorzitter: B. en W. zullen
dit ander de oogen zien en informeeren
hij het Burg. Armbestuur en in Den Haag
naar de mogelijkheid.
Dhr V i s s o h e r vraagt, hoe het staat
met de Gasthuiskwestie.
De voorzitter antwoordt, dat vol
gende week Donderdag een gecombineer
de vergadering plaats heeft.
Dhr V i s s c h e r vraagt, of Gedep. Sta
ten er mee accoord gaan, dat dit zoo laat
aan de orde komt.
De voorzitter antwoordt bevesti
gend.
Dhr V i s s c h e r herinnert er aan, dat
B. en W. hebben toegezegd, den Raad in
de gelegenheid te stellen vóór 1 Sept.
wijziging te brengen in de belastinghef
fing.
De voorzitter leest een breedvoe
rige schriftelijke uiteenzetting voor, waar
uit blijkt, dat de personeele belasting
de eenige is, die nog verhoogd zou kun
nen worden.
Dhr De Roo constateert,, dat B. en
W. den Raad de gelegenheid hebben ont
nomen om te kiezen tusschen verhooging
van de hoofdsom der personeele belas
ting of van het aantal opcenten. Daar 1
Sept. nu voorbij is, kunnen we alleen
maar de opcenten verhoogen. Di.t is in
strijd met de gegeven toezegging.
Dhr Goedbloed: dan volgend jaar
maar.
Dhr van Poelgeest: B. en W. han
deden geheel tegen de bedoeling van den
Baad in.
De voorzitter: van de bedoeling
van den Raad is mi} niets bekend. Er
was alleen door een lid een vraag ge
steld.
Dhr Visscher: maar er was toch
een toezegging gedaan.
Hierna geheime zitting.
Na heropening wordt bet voorstel van
Bi. en Wl tot verkoop van grond aan het
Ravelijn met alg. st. aangenomen.
DE TARWEWET 1931.
Hoe zal de oogst 1933 worden gesteund?
Door den Ghr. Boeren- en Tuinders-
bond, het Kon. Ned. Landbouw-Gomité
en Kath. Ned. Boeren- en Tuindersband
is aan den minister van Economische Za
ken en Arbeid het volgend schrijven ge
zonden:
Excellentie,
Met het oog op den uitzaai van de tar
we van den oogst 1933 welke oogst de
laatste is welke onder de Tarwewet 1931
die 1 Aug. 1934 afloopt, valt zouden
ondergeteekenden het op hoogen prijs
stellen de inzichten van Uwe Excellentie
te mogen vernemen over de volgende
punten:
1. De verlenging van de Tarwewet '31.
2. De wijze, waarop de oogst 1933 zal
warden gesteund en de basisrichtprijs,
waarop dit zal geschieden.
NIEUWE OVEREENKOMST IN HET
BOUWBEDRIJF.
Congres van den modernen Bond ver
werpt het voorstel.
Gisteren heeft de Algemeene Nederl.
Bouwarbeidersbond te Utrecht in congres
beraadslaagd over de overeenkomst, die,
met instemming van de regeering, door
de bouwvakarbeiders met de werkgevers
tot stand is gekomen.
Na een uitvoerige inleiding van den
bondsvoorzitter den heer L. van de Wal,
hadden zich voor de middagzitting meer
dan zeventig sprekers voor het debat op
gegeven.
Nadrukkelijk werd van meer dan een
zijde betoogd, dat voor het platteland
waar de loonen, in contracten vastgelegd,
door de groote werkloosheid niet meer te
handhaven zijn, de nieuwe overeenkomst
van groot belang zal zijn, anderzijds werd
aangenomen, daft de steunmaatregelen,
die van deze overeenkomst het gevolg
zouden zijn, van minder beteekenis zijn,
dan het bondsbestuur aannam.
Met 311 stemmen vóór en 432 stem
men tegen werd de aanvaarding van de
tot stand gekomen overeenkomst ver
worpen.
den vollen zin des woords onvolledig.
De dominee was geen erg liefhebbend
echtgenoot geweest; hij was zijn eigen
weg gegaan en had het aan „die arme
Louisa" overgelaten den haren te zoeken;
hij had nooit zijn hart voor haar geopend
en zij zou het ook niet gewaardeerd heb
ben, had hij het wel gedaan. De kinderen
waren altijd een sterke band tusschen hen
geweest en natuurlijk waren ze aan el-
kaars eigenaardigheden gewend geraakt,
zooals altijd het geval moet zijn, als twee
menschen jaren lang met elkaar leven.
Hoe het ook zij, ze liet een leegte na in 't
hart van dominee Garisbroke, waar deze
zich zelf over verbaasde, als hij naging,
hoe weinig „die arme Louisa" in de
vreugde en het leed van zijn bestaan ge
deeld had. En terwijl hij sprak, zuchtte
hij1 en peinsde over de dagen, die voorbij
waren.
Den volgenden dag ontving de baby den
naam, die haar jonge petemoei, waartoe
dominee in overleg met juffrouw Martin
Joan had aangewezen, voor haar gekozen
had. Dit was gebeurd tot onuitsprekelijke
verontwaardiging van haar oudere zus
ters, die meenden, dat haar vader toch
werkelijk zijn verstand moest hebben ver
loren om zoo iets te doen! En als er zoo'n
drukte werd gemaakt van Joan door hem
en tante Jane en juffrouw Martin om
van Frank nog maar niet eens te spreken,
die hadl verklaard, dat niemand Jo op
haar kop zou zitten, zoolang hij er bij
Tenslotte werd besloten, dat een refe
rendum uiteindelijk over deze aangele
genheid zal beslissen.
Het ontslag bij het Rijkstucht- en
Opvoedingswezen.
Naar de „Standaard" verneemt, heb
ben de heeren A. v. Driel te Haarlem
en L. Vermeulen te Den Haag, in hun
qualiteit van voorzitter en secretaris van
den Alg. Ned. Chr. Ambtenaarsbond een
onderhoud gehad met den minister van
Justitie, mr dr J. Donner, in verband
met het aangezegde ontslag aan de amb
tenaren bij bet Rijks Tucht- en Opvoe
dingswezen te Amersfoort, Avereest en
Doetinchem. De minister heeft daarbij
medegedeeld, dat de maatregel wordt uit
gesteld teneinde hem nader onder de
qogen te zien, terwijl de bewindsman
daarbij deed uitkomen, dat hij zelf meer
gevoelt voor het uitstervingssysteem.
Gouverneur van Suriname met verlof.
Aan den heer dr A. A. L. Rutgers, gou
verneur van Suriname, is met ingang van
den dag in de maand October a.s., waar
op hij Suriname zal verlaten, in 's lands
belang vier maanden verlof naar Europa
verleend.
Ais waarnemend gouverneur zal tij
dens de afwezigheid van den heer Rut
gers optreden de heer mr dr F. L. J. van
IIaar en, onder-voorzitter van den Raad
van Bestuur.
Bezuiniging te Eindhoven.
In den laatsten tijd wordt op den dienst
van gemeentewerken te Eindhoven sterke
bezuiniging toegepast. Van dezen dienst
was in de hausse-periode en bij de Ame-
rikaansche uitvoering daarvan de perso-
neelsterkte tot een hoogte opgevoerd, wel
ke meermalen opmerkingen uitlokte in
den gemeenteraad. Deze drong dan ook
herhaaldelijk op vermindering van het
personeel aan. Dit heeft ten gevolge ge
had, dat alle tijdelijk aangestelde amb
tenaren en z.g. „contractors" ontslagen
werden. En thans is men wegens de reor
ganisatie overgegaan tot het ontslag van
drie adjunct-directeuren en tien vastaan-
gestelde ambtenaren. Den volgenden ad
junct-directeuren is eervol ontslag ver
leend: Ir M. F. M. K. Keulen, J. D, Mey-
sing en L. C. Maas.
Academisch Ziekenhuis te Leiden.
De directeur van het Academisch Zie
kenhuis te Leiden heeft gisteren aan 90
verpleegsters, meest gediplomeerden, bij
het beëindigen van het contract tegen 1
Januari a.s. ontslag aangezegd. In het
algemeen wordt ongediplomeerd personeel
in dienst gehouden.
De uitvoer van steenkolen.
Uit Zuid-Limburg meldt men aan de
„N. R. Ct.":
Naar het Limburgsch Dagblad ver
neemt, hebben onze Limburgscbe kolen
mijnen thans officeel bericht ontvan
gen, dat met ingang van 1 October a.s.,
voorloopig voor den duur van 4 maan
den, dus tot 1 Februari 1933, het con
tingent van den invoer in België van
steenkolen voor ons land met 10.7 pet.
verlaagd zal worden en derhalve gebracht
wordt van 55.7 op 45 pet. van den ge
middelden maandelijkschen invoer over
het eerste halfjaar 1930. Dit beteekent een
verminderden afzet van meer dan 20.000
ton steenkolen. Met ingang van 1 April
j.l. werd het contingent al teruggebracht
van 70 op 55.7 pet.
Hoe onze uitvoer naar België beperkt
is, moge blijken uit het feit, dat over
Augustus 1932 naar België werd uitge
voerd 82,387 ton, tegen 203,643 ton in
Augustus 1931; een vermindering der
halve van 124,256 ton.
In tusschen meent het blad, dat de uit
voering van de Fransche contingentee-
ring ook over Sept. soepeler is toege
past, tengevolge van het feit, dat ook al
tengevolge van de Belgische kolenstaking,
in Frankrijk een groot gebrek aan huis
brandkolen bestaat. Van dien kant is voor
onze mijnen een eenigszins verbeterde
toestand ingetreden.
Het blad verneemt tenslotte nog, dat
verleden week tusschen Belgische en Ne-
derlandsche autoriteiten besprekingen
zijn gevoerd naar aanleiding van de
nieuwe contingentverlaging.
was dan zou het resultant zijn, dat ze
brutaler werd dan ooit en heelemaal on
uitstaanbaar. Eén van de kerkvoogden
vertegenwoordigde domdnee Caxisbroke's
eenigen, maar afwezigen broeder, die,
daar bij zich aan de andere zijde van de
wereld bevond, niets wist van den doop
van zijn nicht en petekind. Natuurlijk was
het een heel stille plechtigheid; ze gingen
allen tezamen de kerk binnen en aan het
doopvont zagen kleine Ruby en baar vel-
der elkaar voor het eerst.
Joan verscheen tot groote verbazing
van haar zusters in een lange jurk.
Later bleek, dat Meliora baar een van
haar eigen japonnen bad geleend en voor
haar passend had gemaakt, zoodat ze de
vernedering ontging voor het doopvont te
staan in de kleeding van een zwarte co-
lombine. Frank verklaarde, dat hij nooit
vermoed had, dat Jo zich zoo goed wist
voor te doen en dat het hem niets zou ver
bazen, als ze nog eens de glans en glorie
van de familie werd.
Toen de plechtigheid voorbij was, gin
gen ze allen samen terug naar de pasto
rie en er werd dien middag verder geen
toespeling gemaakt op die gebeurtenis.
Alleen sloot Joan zich voor de rest van
den avond met haar petekind op en nie
mand dacht eraan haar te storen. Het
schoolwerk zou eerst den volgenden
Maandag hervat worden. Maar van dien
dag af sprak niemand meer over „de
baby" iedereen, met den dominee te
Bevordering van oeconomlsche (amen-
werking tusschen Nederland en
Nederi.-lndië.
De minister van koloniën heeft gisteren
de onlangs door hem, mede namens de
ministers van oeconomische zaken en ar
beid en van financiën ingestelde com
missie van advies ter bevordering van
de oeconomische samenwerking tusschen
Nederland en Ned.-Indië, geïnstalleerd.
In zijn installatierede deed de minister
uitkomen, dat, nu Nederland en Ned.-
Indië op een zoo gevoelige wijze in de
thans over bijna de geheele wereld heer-
schende oeconomische crisis zijn gewik
keld, zoodat het bedrijfsleven in ernstige
male is geschokt en hier en daar zelfs
in zijn voortbestaan wordt bedreigd, al
lerwegen wordt uitgezien naar voorzie
ningen ter verkrijging van uitkomst of
althans van tijdelijke verlichting.
Tevens wees de minister op de wen-
schelijkheid van de overweging, om door
middel van maatregelen van handelspo
litiek of van anderen aard te geraken tot
een versterking van het ruilverkeer tus
schen de beide deelen van het Koninkrijk
en richtte hij het verzoek tot de commis
sie haar aandacht in het bijzonder te wil
len wijden aan de ernstige moeilijkheden
welke de Nederlandsche textielindustrie
ondervindt bij ien afzet harer producten
in Ned.-Indië, wat met name in Twentt
tot noodlottige gevolgen dreigt te leiden.
De ondervoorzitter van de commissie,
de heer W. P. Hillen, oud-lid van den
Raad van Indië beantwoordde bij afwe
zigheid van den voorzitter prof. Bruins,
de rede van den minister. Spr. verwierp
bij voorbaat, als geheel ongegrond, de,
van zekere zijde geuite, vrees dat wel
licht een oplossing der moeilijkheden in
overweging zou worden gegeven, waar
door Nederland ten koste van Ned.-In
dië zou worden bevoordeeld. De heer Hil
len verzekerde voorts, dat in de eerste
vergadering der commissie, na de instal
latie, het Twente-vraagstuk dadelijk aan
de orde zal worden gesteld.
De Socialistische pers gaat Weiteren.
De Socialistische pers gaf dezer da
gen een zwakke tegenspraak van de be
richten omtrent ontslagen en salarisver
lagingen bij die pers.
Onze „Rotterdammer" daarentegen
geeft een geheel andere kijk op deze zaak.
„Naar wij vernemen, heeft de naam-
looze vennootschap „De Arbeiderspers",
onder welken naam de sociaal-democra
ten hun dagbladonderneming en hun
drukkerijen drijven, het systeem van de
commissie-Welter, waartegen in de socia
listische pers zoo geweldig gestreden
wordt, bijna in elk opzicht gevolgd.
Over de geheele linie zijn de salarissen
en de loonen aanmerkelijk verlaagd,
maar merkwaardig is, dat daarnaast heel
wat ontslagen zijn gegeven.
Er heerscht groote ontevredenheid.
Dinsdagavond heeft het personeel van het
Amsterdamsche bedrijf (Het Volk) verga^
derd in een zeer bittere stemming. De
algemeene directie werd scherp verweten,
dat zij in geen enkel opzicht had reke
ning gehouden met de zoogenaamde me
dezeggenschap, welke, naar het dan heet,
bij de Arbeiderspers is ingevoerd.
De heer van der Veen, die de directie
voert en de commissarissen, allen voor
aanstaanden in den huidigen strijd tegen
de regeering, beroepen zich op de be-
drijfsinzinking en op de verkeerde bere
keningen, welke men bij' den grootscheep-
schen opzet van de nieuwe gebouwen en
van de samentrekking der onderscheiden
bedrijven heeft gemaakt.
Zoo had men er op gerekend, dat al de
moderne vakbonden hun organen bij de
socialistische onderneming zouden laten
drukken. Dit is niet geschied. Het Spaor
en Tramwegpersoneel en de bouwvakar
beiders zijn tot dusver met hun orgaan
gebleven bij de firma Hoonte te Utrecht,
waar men altijd goed bediend is. De Ty
pografenbond bij de Diamantbewerkers
drukkerij.. Deze laatste organisatie verzet
zich tegen de overheveling van deze vak
bladen. Dit zou toch beteekenen, dat dit
werk gewoon opgeslokt werd door dit
groote bedrijf, terwijl dan bij de firma
Hoonte en de Diamantbewerkersdrukke
rij vele ontslagen zouden vallen.
beginnen, zei: „arme kleine Ruby!"
En nu het ijs eenmaal gebroken was,
bezocht de predikant van tijd tot tijd de
kinderkamer en de huisgenooten begre
pen, dat „arme kleine Ruby" niet lan
ger buiten het gezicht van haar vader
hoefde gehouden te worden.
HOOFDSTUK VI.
Niets dan schulden.
Het was een eigenaardige huishouding,
waarvan Lavinia het hoofd was. Onver
schillig als mevrouw Garisbroke geweest
was, was haar regeling toch neg beter
dan heelemaal geen en haar rustige, saaie,
lustelooze manieren vormden een aange
name tegenstelling met juffrouw Caris-
broke's despotische, onberekenbare han
delwijze. Binnen drie maanden had het
heele personeel, dat binnenshuis zijn be
zigheden had, opgezegd of was al ver-
tiokken; voortdurend ging men zijn nood
klagen bij den heer des huizes; tante
Jane verkeerde op voet van oorlog met
haar twee oudste nichten en een geest
van weerspannigheid hing door het heele
huis, van de zitkamer tot de bijkeuken toe.
Alles ging verkeerd, ongelukken waren
schering en inslag ieder scheen bevan
gen door een geest van tegenspraak! In
het begin van April kwam het tot een cri
sis, toen de oude keukenmeid vertrokken
was, wenschend, dat „wie niet wisten te
Ook gevoelen de moderne vakbonden in
bet algemeen er thans niet zoo meer voor
nog weder geld te storten om de liquidi
teitspositie der Arbeiderspers te verster
ken. De vakbonden zitten niet meer zoo
dik in het geld als vóór eenige jaren. De
beleggingen zijn sterk in waarde gedaald;
de werkloozenondersteunihgen eischen
schatten, en de contributies gaan omlaag.
Het personeel is dit alles nog niet dui
delijk. Tot vóór kort was het in de socia
listische pers één lofuiting over den goe
den gang van zaken. Daarbij is het opge
groeid in een wanbegrip omtrent de ver
houding van loon en kosten van het pro
duct. Zoo trad hier een groote ontnuch
tering in. Tot zoover de ons verstrekte
mededeelingen.
Natuurlijk laat de socialistische pers
van dit alles niets lezen.
Lustig zal men doorgaan met de de
monstraties en vergaderingen tegen de
regeering en tegen gemeentebesturen.
Stiekum zal men zelf echter precies
zóó handelen. Het weiteren is blijkbaar
goed toevertrouwd aan deze bestrijders.
De partij met twee aangezichten behoudt
haar eigen karakter.
Maar haar positie in het volksleven zal
er niet door versterkt worden. Men doet
goed in de eerstkomende weken het ge
beurde aan de Arbeiderspers goed in het
oog te houden. Voor het opdoen van de
onmisbare menschen- en partij-kennis is
het dienstig theorie en practijk steeds
weer naast elkaar te plaatsen. De vrij
moedigheid kan soms ook te ver gaan."
Reeds voor f 8.40 per maand kunt
U zich thans een Philips radio-installatie
aanschaffen. Vraagt inlichtingen bij J.
M. Polderman, Goes. Tel. 129. (Adv.)
Fen zegelkas teVlissingen,
die iedereen openen kon. Een
bende op het postkantoor! Voor
de rechtbank te Alkmaar is gisteren op
nieuw behandeld de zaak tegen een post
beambte uit Sch^gen, in wiens zegelkas
bij verificatie een belangrijk tekort werd
geconstateerd.
Als getuige werd thans gehoord een
adjunct-commies der Posterijen uit Vlis
sin ge u, die beweerde v$n verdachte
f3500 tegen 7 pet. rente te kunnen vor
deren.
Verdachte zeide, de schuldbekentenis
te hebben geteekend zonder den inhoud
daarvan te kennen. Hij was verplicht f 20
per maand te betalen en had reeds 1000
afbetaald.
Uit het getuigenverhoor bleek, dat ver
dachte en getuige in 1929 samen een
zegelkas beheerden in het postkantoor
te Vlissingen.
Getuige werd plotseling naar Tholen
gedetacheerd en toen hij na eenige weken
terugkwam, ontdekte hij, dat hij een be
langrijk bedrag uit zijn kas miste.
Er moest f4000 aanwezig zijn en er
was slechts f 500. Verdachte bekende, het
geld ten eigen bate te hebben aange
wend en de andere had toen bij een
voorschotbank en familieleden het ont
brekende geleend, dat verdachte hem nu
dus schuldig zou zijn.
Verdachte ontkende zich aan de kas
van getuige te hebben vergrepen. Hij had
uit zijn eigen kas slechts f300 wegge
nomen. Hij had in zijn angst van den adj.-
oommies een leening aanvaard, naar hij
meende tot een bedrag van f 1200.
De adj.-commissies wees erop, dat bij
het teekenen der schuldbekentenis getui
gen waren geweest. Hij had verdachte
f3500 geleend uit collegialiteit en omdat
hjj bij de overdracht der kas niet geheel
ooïrèct had gehandeld.
Toen verdachte hem verzocht had aan
den ambtenaar der reclasseering mede
te deelen, dat hij slechts f 1000 had ge
leend, haid getuige daaraan voldaan.
De adjunct-commies deelde mede, dat
hij bij zijn vertrek de sleutels der kas
in jfijn kantoorjas gedaan had en gaf
toe, dat deze voor iedereen bereikbaar
waren, Verdachte haid de schuldbekente
nis reeds geteekend, vóór geituige de lee
ning had gesloten.
Getuige deelde mede^ dat van
Maart tot November de zegel-
waardeeren, wat ze hadden, eens moch
ten ondervinden, dat alle verandering nog
geen verbetering is" de nieuwe keu
kenmeid bleek absoluut niet voor haar
taak berekend, en zette het gezin maaltij
den voor, die de woede van den dominee
opwekten en juffrouw Garisbroke stom
maakten van ontzetting. Maar bet werd
zijn Eerwaarde op zekeren dag toch te
machtig, toen een mooie moot tarbot werd
opgediend, geheel en al in stukken ge
kookt en vergezeld van een vreemd uit
ziende brij, die betiteld werd met den
naam van gesmolten boter. Hij zei weinig,
maar liet zijn bord weg nemen, zonder er
iets van gebruikt te hebben. Toen volgde
er een malsche schapebout, waarvan nie
mand iets nam, omdat hij aan den eenen
kant totaal verbrand was, terwijl de an
dere zijde niet gaar bleek. De groente was
tot moes gekookt, als gewoonlijk; de pas
tei was even zwart als de oven, waaruit
ze kwam een slechter toebereid maal
kon men zich moeilijk voorstellen. Nog
nooit in al de vijf en vijftig jaar, dat hij
geleefd had, had de dominee iets derge
lijks ondervonden. Hij was te wel opge
voed om de meesteres des huizes in te
genwoordigheid van het personeel een
standje te maken; maar hij uitte geluiden,
die de jonge dames maar al te goed begre
pen en keek even vriendelijk als een drei
gende donderwolk.
