DE ZEEUW
tweede blad.
•gij dwaas
het adres
a. wilking
Wat er deze week voorviel
Kerknieuws.
Gemengd Nieuws.
Zoe-klichtjes.
WEEK-ABONNEMENTEN
Brieven uit Middelburg.
FEUIL LET ON
Berichten over onze Adverteerders.
VAN
ZATERDAG 30 JULI 1932, Nr 254.
De verkiezingen voor de Eerste Ka
mer gisteren in de groepen II en IV ge
houden, hebben geen verrassingen ge
bracht.
Er was eenige kans dat de Ghr.-Histo-
rischen in Zuid-Holland een zetel aan de
S.G.P. zouden verspelen, maar vermoede
lijk hebben de R.-Katholieken eenige voor
hen waardelooze stemmen op de Chr.-
Historische lijst uitgebracht, met het ge
volg, dat alles bij het oude bleef. Wel is er
doordat enkele zittende leden niet herko
zen werden eenige personeels verandering
gekomen, maar de partijverhouding bleef
ongewijzigd.
Van meer belang dan deze Senaatsver
kiezingen die geen groote veranderin
gen kon brengen zijn de verkiezingen
voor den Duitschen Rijksdag die a.s. Zon
dag worden gehouden en van den uitslag
waarvan zooveel kan afhangen.
De voorbereiding voor deze verkiezin
gen is buitengewoon rumoerig geweest,
maar het is niet onmogelijk, dat het na
spel nog een veel ernstiger karakter zal
dragen.
Mag men de Socialistische bladen ge-
looven dan zouden de Nationaal-Socialis-
ten ook als zij niet de meerderheid krij
gen een greep naar de macht willen doen.
Zij hebben naar het heet alle mogelijke
maatregelen getroffen om op het beslis
sende moment hun slag te kunnen slaan.
In hoeverre deze profetiën op waarheid
berusten zal wel spoedig blijken. Niet al
leen voor Duitschland, maar voor geheel
Europa, mag worden gehoopt, dat de le
gale weg niet wordt verlaten en dat niet
door een contra-revolutie de spanning op
nieuw wordt vergroot.
Merkwaardig is intusschen de liefde
van de Soc.-Democraten voor de democra
tie en de zorg voor de handhaving van de
Grondwet. In 1918 hebben we van die
zijde wel andere tonen beluisterd.
De moordenaar van den Franschen
president Doumer is, zooals te voorzien
was, ter dood veroordeeld. De pogingen
die gedaan werden om hem ontoereken
baar te verklaren hebben gefaald en
tenzij de tegenwoordige president, wat
niet waarschijnlijk is, gratie verleent
zijn de dagen van Gorguloff geteld.
Temidden van de onheilsgeruchten
waarvan de lucht vol is, kwam het aan
grijpende bericht omtrent het vergaan
van het Duitsche opleidingsschip waarbij
een groot aantal jonge menschen het le
ven liet.
De politieke en economische vooruit
zichten zijn voor Europa en voor ons
werelddeel niet alleen nog altijd don
ker. Soms schijnt het dat er een kleine
lichtstraal begint door te breken, zoo b.v.
toen deze week berichten ontvangen wer
den omtrent pogingen om te komen tot
een wijziging van de Amerikaansche
schuldenpolitiek. Uitvoering van deze
plannen zou voor Europa ongetwijfeld
van groote beteekenis zijn.
Maar het zijn nog slechts zéér voorloo-
pige plannen die misschien nooit tot uit
voering komen.
Vandaar dat op de bange en zoo me
nigmaal herhaalde vraag: wat is er van
den nacht? het antwoord nog altijd móet
luiden: het is nog nachtl
CXIX.
Amice,
Er is haast geen departement, waar op
zooveel moet worden bezuinigd en ook
zooveel bezuiniging mogelijk is, als dat
van Onderwijs. Dit departement is het
duurste van alle. Vergissen wij ons niet,
dan zijn in de laatste jaren de kosten van
Vrij naar het Engelsch.
van JOHN JOY BELL.
100.) _-o_
„Had je informaties over die mijnen?"
vroeg Harry.
„Die heeft men altijd," antwoordde
Torrance droog. „Maar dal zal ik je een
andere keer wel vertellen. Intusschen
waren er, zooals het dikwijls gaait met die
dingen, een hoop stroomarmen, die het
publiek wisten te verlokken en toen lie
pen de aandeelen al gauw op tot twee
honderd drie en dertig gulden vijf en ze
ventig.
Ik dacht, dat ik het al gewonnen had.
Ik herinner me dien namiddag nog heel
goed; vriend Barker was bij me op kan
toor, toen ik de boodschap kreeg. Hij ver
telde me, dat hij al zijn waarden behalve
dan zijn aandeelen in de G. C., en Tor
rance maatschappij, tegen baar goud had
ingewisseld. „Let op wat ik je zeg",
merkte hij nog op, „er is een slechte tijd
op komst, slecht voor de effectenbeurs,
maar goed voor den handel." Ik heb van
Barker nooit hooge gedachten gehad,
maar 't moet gezegd worden, dat hij voor
zaken een bijzonder fijne neus heeft. Toen
ik hem vertelde van mijn Liberianaandee-
180 tot 180 millioen gulden gestegen en
zijn er drie tienden der Staatsbegrooting
mee gemoeid. Volgens 't ontwerp-Terpstra
en nog meer krachtens de adviezen-Wel-
ter zal er nu heel wat van afgaan, wan
neer een en ander door de Kamers
wordt aanvaard. De onderwijzers en on
derwijzeressen, die een kloosterbelofte
hebben afgelegd, zuilen volgens 't ont
werp-Weiter, (waaraan de voorzitter in
tusschen niet meedeed,) een lager salaris
ontvangen, 't aantal leerlingen per klas
zal, naar 't ontwerp-Terpstra, worden
verhoogd, zoodat een afvloeiing van per
soneel zal moeten plaats hebben, als dit
ontwerp tot wet wordt verheven. Doch
ook overigens is nog heel wat te bezui
nigen.
Het aantal kleine schooltjes, waaraan
't Openbaar Onderwijs nog veel rijker is
dan 't bizonder, moet belangrijk worden
ingekrompen. In onze naaste omgeving
zien we daarvan weder een voorbeeld. Op
verzoek van de gemeente Vrouwepolder,
waar de Openbare School met haar wei
nige leerlingen is of zal worden opgehe
ven, neemt Veere de enkelingen, waar
voor openbaar onderwijs wordt verlangd,
in haar school op, tengevolge waarvan
zoowel de gemeente Vrouwepolder als het
Rijk weder wordt ontlast en het getal
dorpen zonder openbare school op Wal
cheren weder stijgt. Zeer jammer is het
intusschen, en wij verhelen geenszins
dit hier uit te spreken, dat men zich
in de gemeente Meliskerke niet tot één
bizondere school weet te beperken.
Men ziet dus dat men kinderen uit een
gemeente, waar geen openbare school
meer bestaat, en wier ouders dit toch ver
langen, in de school eener andere ge
meente weet onder te brengen. Eén pen
dant daarvan ziet men in de gemeente
Middelburg. Daar weet men blijkbaar
geen raad om kinderen, afkomstig van
eene openbare school en wier ouders ver
volgonderwijs schijnen te wenschen, onder
te brengen bij een drie- of viertal onder-
wijsgelegenheden binnen Middelburg,
waar en ook des avonds onderwijs
wordt gegeven in vakken van het Lager
Onderwijs. Men zou zoo zeggen: Waar
een wil is, is een wegl doch tot nu toe heeft
het aan dien wil ontbroken en wordt een
vervolgonderwijs in stand gehouden, dat
aan de gemeente Middelburg, die hiervoor
van het Rijk geen enkele vergoeding
krijgt, ruim f 1400 per jaar kost. Opmer
kelijk is dat van het aantal kinderen dat
de Bizondere Scholen bezoekt en dat in
Middelburg grooter is dan de leerlin
gen der Openb. Scholen, geen enkele
toelating vraagt tot een Vervolgcursus.
Het lager onderwijs, dat genoten wordt, is
daar voldoende.
Er blijkt dus dat niet het bizonder, dat
er overigens ook recht op heeft, doch
het openbaar onderwijs de zoo rijke(!) ge
meente Middelburg weer op vrij aanzien
lijke kosten jaagt.
Men zal zeggen: er wordt toch behoor
lijk betaald! Ja, tot een bedrag van f 15.70
of iets meer dan één procent van de kost
ten. En B. en W. van Middelburg vree
zen, dat dit nog te hoog is, want zij ra
men voor het vervolg de opbrengst slechts
op f 10, omdat het aantal kinderen
blijkbaar terugloopt. Het aller vreemd-
soortigste is, dat een poging om hieraan
een einde te maken schromelijk mislukte,
dank zij de weigering van op twee na alle
raadsleden. Ei* werd zelfs beweerd, dat de
gelegenheid thans niet de juiste was en
men bij de behandeling der begrooting in
November of December daarmee behoorde
te komen. Alsof dan niet de opmerking te
wachten ware, dat in September of Oc
tober de nieuwe cursus reeds was begon
nen en men met zijn voorstel tot opheffing
te laat kwam. Te hopen is, dat, als een
volgend jaar, na onderzoek mocht blijken,
dat het vrij geringe en verminderende
aantal leerligen ook elders kan worden
ondergebracht, het verzet, althans bij de
rechtsche raadsleden tegen de opheffing
zal zijn gebroken. Van den heer Jeronimus
die anders er als de kippen bij is, als er
wat te bezuinigen valt, zal zulk een ver
andering van inzicht wel niet te wachten
zijn, nu het hier zijn troetelkind, de open
bare school, geldt. Blijkbaar nijpt de fi-
nancieele nood der gemeente Middelburg
nog niet sterk genoeg en hebben de woor-
len, liet hij zijn witte tanden zien en vroeg
me, of ik niet van plan was te verkoo-
pen. Ik lachte en vroeg hem of hij inte
gendeel geen lust had om mee te doen tot
ze nog wat opgeloopen waren. We praten
nog een beetje over ditjes en datjes, maar
ik weet nog wel, dat hij, nadat hij ver
trokken was, nog expres even terug
kwam om me op het hart te drukken om
die aandeelen van de hand te doen, zoo
gauw als den volgenden dag de beurs
zou openen. Toen ik dien avond naar bed
ging, was ik tot het besluit gekomen, zijn
raad maar op te volgen, maar den volgen
den morgen, toen ik vernam, dat ze iets
waren teruggeloopen, kwam ik er weer
op terug, 's Middags was er een baisse
van vijf en twintig gulden ik weet nog
wel, dat de beursbladen het een gezonde
reactie noemden. Maar je begrijpt me
zeker al lang, oude jongen. Het is zoo een
zes weken gegaan, dan weer wat hooger,
dan weer een beetje lager. Maar steeds
zakten de aandeelen. Het ging tenslotte
hoe langer hoe sneller, tot ik op een goe
den dag thuis kwam in de wetenschap,
dat het met me gedaan was. De aandeelen
stonden op vijftig gulden."
„Had je dan niet verkocht?"
„Och, de effectenspeculatie is zoo ver-
radelijk. Zoo lang er nog leven is, is er
hoop. Toen Barker later vernam, hoe de
zaken stonden, toonde hij zich zeer ver
baasd en toen ik hem een beetje geprik
keld vroeg, waarom hij dan zelf niet ver
den van den minister-president Ruys de
Beerenbroeck, op 19 Juli 1.1. door de radio
uitgezonden, nog niet voldoenden indruk
gemaakt. Moet men nu altijd slechts door
schade en schande wijs worden?
Voor eenige weken hield de Chr. Boe-
ren- en Tuindersbond haar jaarvergade
ring te; Alkmaar. Dr Colijn sprak daar
over: Stijgende crisisnood. En prof. Die
penhorst nam de houding der S.D.A.P.
tegenover de boeren en de landarbeiders
eens onder de loupe. Bij alle regeerings-
maatregelen tot steun van den landbouw
stemden de socialisten tegen, zoowel in de
Tweede als in de Eerste Kamer of lieten
zij aanteekenen, dat zij tegen waren. En
toch nemen zij den schijn aan, alsof ook
zij het landbouwbedrijf wèlgenegen zijn.
Een hunner politieke poëeten spreekt den
landbouwer aldus aan:
Boer, wist ge dat ons hart U zocht?
01 dat uw hand eens grijpen mocht
Onz' toegestoken handen
O, dat g' in onze rijen vocht,
En meê het groote wonder wrocht,
Bevrijding aller banden.
Wat zou dat een overwinning zijn! De
mannen van het platteland, die men zoo
grondig zou willen pluimen, dat ze geen
last meer hebben van kippevel; de land
arbeiders, wier loonen men wil laten blij
ven verre onder die in de beschutte bedrij
ven, in den volgenden zomer den hooi
oogst in den steek latend om te gaan
stemmen op de Roode Broeders! Als men
aan die mogelijkheid denkt, valt men
haast in onmacht van verlangen. O, dat
g' in onze rijen vocht!
Vriendschappelijk groetend, t.t.,
METELLUS.
Ingezonden Mededeeling.
voor Manufacturen.
Dames- en Klnderconfectle
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES HULST
Generale Synode Chr. Geref. Kerk.
Na het bedanken van Ds G. Salomons
voor de benoeming tot hoogleeraar aan
de Theol. School te Apeldoorn, werd door
het curatorium het volgende tweetal aan
geboden: Ds L. H. v. d. Meiden te 's-Gra-
venhage en Ds J. W. Geels te Hilversum.
Daarna werd Ds van der Meiden ge
kozen, die evenwel bedankte.
De Synode ging wederom in comité ter
bespreking van de nu ontstane situatie.
Alsnu werd gestemd over de vraag of
men den overgebleven candidaat al of
niet zou benoemen; met overgroote meer
derheid bracht de vergadering haar stem
op Ds J. W. Geels uit, die daarop ver
klaarde zijn benoeming te aanvaarden.
De praeses der Synode richtte daarop
mede in zijn kwaliteit van president-cu
rator van de Theol. School een hartelijk
woord tot den nieuwen hoogleeraar waar
bij de rector, Prof. J. J. v. d. Schuit, zich
namens de hoogleeraren aansloot.
De Synode deed vervolgens nog enkele
zendingszaken af inzake de verhouding
van de miss. predikanten op het zendings
terrein tot de plaatselijke kerken en de
deputaten en in betrekking tot een cen
traal bureau voor den zendingsarbeid. De
zaken betreffende de inwendige zending
werden aangehouden tot de volgende Sy
node, die in 1934 te Zwolle zal worden
gehouden.
Met het lezen van Ps. 46; het staande
zingen van Ps. 72 11 en gebed door Prof.
Geels werd de buitengewone Generale
Synode om half zes gesloten.
De nieuwe hoogleeraar werd in 1880 ge
kocht had, deelde hij me mede, dat met
zijn eeuwigen glimlach, dat hij heusch wel
zoo verstandig geweest was, en dat hij
aan het heele zaakje ruim een millioen
verdiend had. Onder ons gezegd en ge
zwegen, Harry, ik geloof, dat hij in die
heele geschiedenis de man achter de
schermen is geweest en dat hij de coupe
veroorzaakt heeft. Ken je Rhind, den ma
kelaar?
„Vroeger wel. Hij was een heele steun
voor mijn vader."
„Rhind?"
„Ja zeker; niet alleen wat dotaties be
treft, maar door zijn connecties wist hij
een massa menschen voor vaders werk te
interesseeren."
„Dan zal het je wel spijten, als ik zeg,
dat hij met die Liberianfondsen ook een
leelijke klap heeft gehad. Hier in Glas
gow waren er heel wat makelaars, die
nog intijds buiten schot wisten te ko
men, maar met Rhind was het een eigen
aardig geval."
„Ben je door Rhind niet met Barker in
kennis gekomen?"
Torrance ging wat rechter in zijn stoel
zitten en antwoordde met gefronsd voor
hoofd: „Ja en het wonderlijke is, dat
hij kort daarop met Barker kwestie heeft
gehad. Toen ik het Barker later eens op
den man af vroeg, kon hij dat niet ont
kennen. Ik vraag me af, hoewel het op
't oog tamelijk belachelijk schijnt, of er
geen verband bestaat tusschen
boren. Op 27 October 1907 werd hij te
's Gravendeel in het ambt bevestigd. Ver
der diende hij de gemeenten Haarlem,
Apeldoorn en sinds 8 Aug. 1930 Hilver
sum
In dit nummer vinden onze lezeressen
een advertentie van het Modevakschool-
Instituut „E.N.S.A.I.D.", waarvan de
hoofddirectie gevestigd is te Utrecht.
De oprichtster en nog steeds de bezie
lende kracht, Mevrouw M. Hendrikse—
Knapen, ondervond vroeger zelve het
moeilijke en tijdroovende van het toen
vereischte rekenen en teekenen bij de
kniplessen. Dit leidde haar tot het uit
denken en in haar eigen school beproeven
van een nieuwe methode, waarbij het
rekenen en teekenen geheel overbodig
werd en waardoor de leerlingen gemak
kelijker begrijpen en de lessen dus vlug
ger kunnen volgen, terwijl de aan huis
gebonden dames door schriftelijke lessen
het knippen van elk kleedingstuk thuis
grondig kunnen leeren.
Deze methode bleek zoodanig aan het
doel te beantwoorden, dat thans met een
staf van leeraressen op 493 scholen in
ons land, in Indië en in België, het knip
pen en naaien naar deze methode wordt
onderwezen, terwijl bovendien vele dui
zenden cursisten de Radio- of de schrif
telijke lessen volgen. Meer dan 125000
cursisten volgen de lessen.
De aanvankelijke Knip- en Naailessen
werden allengs aangevuld met die voor
stofversieren en toepassingen van kunst
nijverheid in het modevak.
Ook deze lessen trekken aller belang
stelling. Het Instituut „E.N.S.A.I.D." geeft
bovendien onderricht in borduren, relief-
schilderen, batikken, applicatiewerk,
naaldschilderen enz. Men bezoeke den
demonstratie-avond voor knippen, naai
en enz. en vrage verder inlichtingen.
Bliksem in een vliegtuig
geslagen. Bij een vliegtuig-ongeluk na
bij Farnham in Surrey zijn behalve de 23-
jarige Prins Otto von Erbach-Fürstenau
ook de piloot Bruce Bossom en zijn moe
der, mevrouw Bossoon, zoon en echtge-
noote van het Lagerhuislid voor Maid
stone, A. G. Bossom, om het leven geko
men. Hoe het ongeluk is veroorzaakt, kon
niet definitief worden vastgesteld. Men
vermoedt, dat het vliegtuig door den blik
sem getroffen werd, toen het tusschen
Farnham en Elstead in een zwaar onweer
raakte. De bliksem is waarschijnlijk in de
benzinetank geslagen. De lijken van de
slachtoffers werden op groote afstanden
van elkaar en van de resten van het ver
melde vliegtuig gevonden en waren bijna
onherkenbaar verminkt. Een mantel, dien
mevrouw Bossom had gedragen, is op
een afstand van 5 K.M. van de plaats van
het ongeval terug gevonden. Prins Otto v.
Erbach-Fürstenau logeerde ten huize van
de familie Bossom.
Relletjes te Onde-Pekela.
Te Oude-Pekela is het tot een botsing ge
komen tusschen politie en stakers. Door
de centrale stakingsleiding was reeds een
paar maal verzocht een meeting met de
monstratie te mogen houden van commu
nisten uit Oude-Pekela en omgeving. De
loco-burgemeester had deze vergunning
echter geweigerd. Niettegenstaande dit
verbod kwam gisterenmiddag uit de om
geving tal van stakers bijeen onder lei
ding van het communistisch raadslid
Orsel. Een paar maal werd door de mare
chaussee gesommeerd uit elkaar te gaan.
Hieraan werd langzaam voldaan, doch na
een uitnoodiging van den heer Orsel om
toch een stoet te formeeren (twee aan
twee en enkele meters uit elkaar) greep de
politie in.
Een gedeelte van den weg werd toen
schoongeveegd door de marechaussees.
Kort hierop gooide iemand van den Veen-
dijk met een steen naar de marechaussee.
Deze keerde terug maar voerde geen
verdere charges uit.
Later groepten de menschen bijl den
„Als de zaken zoo staan, is het best mo
gelijk, dat Barker door een tusschenper-
soon Rhind een tip heeft doen geven om
te koopen, ofschoon ik me niet voor kan
stellen dat Rhind er zoo maar is inge
vlogen."
„Och, dat is nu niet meer uit te maken.
Waar was ik ook weer? O ja. Ik wenschte
Barker geluk met zijn fortuintje en vroeg
hem, of hij me op mijn Torrance-aandee-
len niet wat voor kon schieten. Hij wilde
ze echter wel koopen, niet dadelijk, maar
den volgenden dag, tegen den koers bij
beursopening. Nu wist ik wel, dat de
markt, die toch al zoo slecht stond, stellig
een klap zou krijgen, wanneer ik mijn
aandeelen er opbracht, en ik mocht geen
cent meer verbezen. Echter moest ik ten
slotte toegeven, want voor een andere re
geling was hij niet te vinden. Laat ik nu
den volgenden morgen in het ochtendblad
lezen, dat er in onze vriend de Gupola-
mijn een aardstorting had plants gehad.
Toen de markt opende, waren de Cupola-
mijnen er slecht aan toe, en dat sloeg na
tuurlijk op de Torrances over. Barker
kreeg mijn aandeelen voor een prijsje. En
's middags was er dadelijk weer een ster
ke stijging, waar van hij kon profiteeren.
Wat zeg je daarvan?"
„Dus je wil daarmee zeggen, antwoord
de Harry driftig, „dat Barker je aan je
woord hield en je die afgeperste overeen
komst moest nakomen?"
„Ik veronderstel niet, dat een haar op
Spurgeon heeft er in zijn dagen al op
gewezen, dat velen bever voor eens andera
deur vegen dan hun eigen straatje schoon
houden.
Dat blijkt ook weer uit de wijze, waarop
in sommige kringen geageerd wordt tegen
de cumulatie van salarissen en pensioenen
Beperking is hier zeer zeker noodig. Er
zijn ook op dit gebied misstanden.
Maar eenige beperking in de critiek is
hier toch ook niet overbodig.
Er zijn in ons land een paar zéér ver
dienstelijke burgers, die aan het land bij
na niet te waardeeren diensten hebben
bewezen en die ook een zeer hoog samen
gesteld pensioen genieten.
Bij de critiek hierop behoorde m. i. toch
allereerst de waardeering gehoord
te worden.
En dan heeft niet ieder het recht hier
een groot woord te voeren.
Zoo is er b.v. een Kamerbd, die in zijn
blad over deze kwestie ebenlange artike
len opnam, maar die zelf als Kamerbd-
predikant-redacteur van verschibende or-
ganen-docent-landgoedhezitter, een veel
hooger inkomen heeft dan anderen, die
aan de schandpaal geslagen worden.
In de critiek kan daarom wel een ele
ment van waarheid zijn. Zeer zeker.
Maar er zijn toch gevallen, dat sommi
gen beter deden met te zwijgen.
OPMERKER.
Hanenkamp weer samen. Rijksveldwacht
en marechaussee hebben de menigte hier
uiteen gedreven.
Loos alarm. Onnoodige
ongerustheid. Het Hbld. meldt:
De telefoon stond vanochtend niet stil.
De eene angstige stem na de andere
volgde:
„Is het waar, dat bij' Nijmegen een pont
is omgeslagen?"
„Meneer, ik hoor, dat bijl Kerkdxiel
drie autobussen van een pont in het water
zijn gevallen en dat 95 kinderen zijn ver
dronken. Is dat zoo?"
„Weet u ook of het waar is, dat er
een reuzen-ongeluk is gebeurd met bet
Drielscke veer bij Arnhem?"
„Hebt u wat geboord van drie omge
vallen autobussen met kinderen erin?"
„Is u iets bekend van een ongeluk bij
Geldermalsen?"
„Ze zeggen, dat door de radio iets is
uitgezonden over een ramp op bet IJ.
Weet u bijzonderheden?"
„Meneer, de heele Jördaan is in rep
en roer. Hoe is het met onze kinderen?"
Zoo vroeg men, minuut na minuüt, en
kwartieren lang leek het, of heel Amster
dam in rep en roer was om een ongeluk,
dat geen ongeluk was.
Hoe het gerucht in de wereld is geko
men, zal wel altijd een raadsel blijven,
maar een feit is, dat vanochtend een der
bladen door bulletins een jobstijding we
reldkundig heeft gemaakt, die, van mond
tot mond overgebracht, groeide en groeide,
tot zij tenslotte was uitgedijd tot een ca
tastrophe op de Velser-pont, waarbij 2000
kinderen van „Ons Huis" te water waren
geraakt en 500 werden vermist.
Heel den ochtend stond de telefoon niet
stil. Plaatsbepaling en détails bepen nog
al uiteen, maar alle geruchten kwamen
hierin overeen, dat een groot aantal Am-
sterdamsche kinderen daarbij om het le
ven zouden zijn gekomen.
Geen wonder, dat de oluders in doods
angst zaten en al kostte 't veel tijd, het gaf
toch ook bevrediging, al deze beangstig
den volkomen gerust te kunnen stellen.
Het schrikbarende bericht was immers
„uit de lucht gegrepen". Er was nergens
een pont met of zonder autobussen omge
slagen.
zijn hoofd er over gedacht heeft,, om an
ders te handelen", zei Torrance goed ge
humeurd. Zaken zijn zaken voor hem.
Maar ik moet eerlijk zeggen, dat het me
een oogenbhk benauwd om het hart was.
Maar nu droom ik alweer van breede ri
vieren, oerwouden en hooge bergen. Mijn
spieren zijn zoo slap als macaroni op
't oogenbbk en ik kan niet zeggen, dat ik
me hier erg gelukkig voel. Ik zal blij zijn,
wanneer ik weer in de vrije natuur ben.
Dan ergeren de menschen je ook niet.
Meer is er niet te verteben", vervolgde
Torrance met een pijnlijk lachje, 't Beste
zal zijn, om de firma Torrance en Cle
ment op te heffen. Daartoe is trouwens
niet veel noodig. De loopjongen moet zijn
loon hebben en het meubilair verkocht.
Zaken loopen er niet, in een half jaar
hebben we niets gedaan. Weer lachte hij.
„Ik had er je eerder mee in kennis moeten
steben", ging hij opgewekt verder, „dat
toen de zaken niet zoo rooskleurig meer
gingen, ik jou kapitaal uit de firma heb
genomen en op jou naam heb doen ban
ken. Met het geld voor Handyside's cre-
diet heb ik evenzoo gedaan. Gelukkig
heeft de stakker het niet meer noodig. Hij
is er weer aardig bovenop. Toch heeft hij
er zijln redding aan te danken gehad. Dus
voor jou staat er, als ik de intrest bijre
ken, een kleine ton op de bank, om weer
te beginnen."
(Wordt vervolgd.)
In alle plaatsen waar agen
ten van „De Zeeuw" geves
tigd zijn worden ook week
abonnementen aangenomen.