DE ZEEUW tweede blad. •gij dwaas het adres a. wilking Wat er deze week voorviel Kerknieuws. Gemengd Nieuws. Zoe-klichtjes. WEEK-ABONNEMENTEN Brieven uit Middelburg. FEUIL LET ON Berichten over onze Adverteerders. VAN ZATERDAG 30 JULI 1932, Nr 254. De verkiezingen voor de Eerste Ka mer gisteren in de groepen II en IV ge houden, hebben geen verrassingen ge bracht. Er was eenige kans dat de Ghr.-Histo- rischen in Zuid-Holland een zetel aan de S.G.P. zouden verspelen, maar vermoede lijk hebben de R.-Katholieken eenige voor hen waardelooze stemmen op de Chr.- Historische lijst uitgebracht, met het ge volg, dat alles bij het oude bleef. Wel is er doordat enkele zittende leden niet herko zen werden eenige personeels verandering gekomen, maar de partijverhouding bleef ongewijzigd. Van meer belang dan deze Senaatsver kiezingen die geen groote veranderin gen kon brengen zijn de verkiezingen voor den Duitschen Rijksdag die a.s. Zon dag worden gehouden en van den uitslag waarvan zooveel kan afhangen. De voorbereiding voor deze verkiezin gen is buitengewoon rumoerig geweest, maar het is niet onmogelijk, dat het na spel nog een veel ernstiger karakter zal dragen. Mag men de Socialistische bladen ge- looven dan zouden de Nationaal-Socialis- ten ook als zij niet de meerderheid krij gen een greep naar de macht willen doen. Zij hebben naar het heet alle mogelijke maatregelen getroffen om op het beslis sende moment hun slag te kunnen slaan. In hoeverre deze profetiën op waarheid berusten zal wel spoedig blijken. Niet al leen voor Duitschland, maar voor geheel Europa, mag worden gehoopt, dat de le gale weg niet wordt verlaten en dat niet door een contra-revolutie de spanning op nieuw wordt vergroot. Merkwaardig is intusschen de liefde van de Soc.-Democraten voor de democra tie en de zorg voor de handhaving van de Grondwet. In 1918 hebben we van die zijde wel andere tonen beluisterd. De moordenaar van den Franschen president Doumer is, zooals te voorzien was, ter dood veroordeeld. De pogingen die gedaan werden om hem ontoereken baar te verklaren hebben gefaald en tenzij de tegenwoordige president, wat niet waarschijnlijk is, gratie verleent zijn de dagen van Gorguloff geteld. Temidden van de onheilsgeruchten waarvan de lucht vol is, kwam het aan grijpende bericht omtrent het vergaan van het Duitsche opleidingsschip waarbij een groot aantal jonge menschen het le ven liet. De politieke en economische vooruit zichten zijn voor Europa en voor ons werelddeel niet alleen nog altijd don ker. Soms schijnt het dat er een kleine lichtstraal begint door te breken, zoo b.v. toen deze week berichten ontvangen wer den omtrent pogingen om te komen tot een wijziging van de Amerikaansche schuldenpolitiek. Uitvoering van deze plannen zou voor Europa ongetwijfeld van groote beteekenis zijn. Maar het zijn nog slechts zéér voorloo- pige plannen die misschien nooit tot uit voering komen. Vandaar dat op de bange en zoo me nigmaal herhaalde vraag: wat is er van den nacht? het antwoord nog altijd móet luiden: het is nog nachtl CXIX. Amice, Er is haast geen departement, waar op zooveel moet worden bezuinigd en ook zooveel bezuiniging mogelijk is, als dat van Onderwijs. Dit departement is het duurste van alle. Vergissen wij ons niet, dan zijn in de laatste jaren de kosten van Vrij naar het Engelsch. van JOHN JOY BELL. 100.) _-o_ „Had je informaties over die mijnen?" vroeg Harry. „Die heeft men altijd," antwoordde Torrance droog. „Maar dal zal ik je een andere keer wel vertellen. Intusschen waren er, zooals het dikwijls gaait met die dingen, een hoop stroomarmen, die het publiek wisten te verlokken en toen lie pen de aandeelen al gauw op tot twee honderd drie en dertig gulden vijf en ze ventig. Ik dacht, dat ik het al gewonnen had. Ik herinner me dien namiddag nog heel goed; vriend Barker was bij me op kan toor, toen ik de boodschap kreeg. Hij ver telde me, dat hij al zijn waarden behalve dan zijn aandeelen in de G. C., en Tor rance maatschappij, tegen baar goud had ingewisseld. „Let op wat ik je zeg", merkte hij nog op, „er is een slechte tijd op komst, slecht voor de effectenbeurs, maar goed voor den handel." Ik heb van Barker nooit hooge gedachten gehad, maar 't moet gezegd worden, dat hij voor zaken een bijzonder fijne neus heeft. Toen ik hem vertelde van mijn Liberianaandee- 180 tot 180 millioen gulden gestegen en zijn er drie tienden der Staatsbegrooting mee gemoeid. Volgens 't ontwerp-Terpstra en nog meer krachtens de adviezen-Wel- ter zal er nu heel wat van afgaan, wan neer een en ander door de Kamers wordt aanvaard. De onderwijzers en on derwijzeressen, die een kloosterbelofte hebben afgelegd, zuilen volgens 't ont werp-Weiter, (waaraan de voorzitter in tusschen niet meedeed,) een lager salaris ontvangen, 't aantal leerlingen per klas zal, naar 't ontwerp-Terpstra, worden verhoogd, zoodat een afvloeiing van per soneel zal moeten plaats hebben, als dit ontwerp tot wet wordt verheven. Doch ook overigens is nog heel wat te bezui nigen. Het aantal kleine schooltjes, waaraan 't Openbaar Onderwijs nog veel rijker is dan 't bizonder, moet belangrijk worden ingekrompen. In onze naaste omgeving zien we daarvan weder een voorbeeld. Op verzoek van de gemeente Vrouwepolder, waar de Openbare School met haar wei nige leerlingen is of zal worden opgehe ven, neemt Veere de enkelingen, waar voor openbaar onderwijs wordt verlangd, in haar school op, tengevolge waarvan zoowel de gemeente Vrouwepolder als het Rijk weder wordt ontlast en het getal dorpen zonder openbare school op Wal cheren weder stijgt. Zeer jammer is het intusschen, en wij verhelen geenszins dit hier uit te spreken, dat men zich in de gemeente Meliskerke niet tot één bizondere school weet te beperken. Men ziet dus dat men kinderen uit een gemeente, waar geen openbare school meer bestaat, en wier ouders dit toch ver langen, in de school eener andere ge meente weet onder te brengen. Eén pen dant daarvan ziet men in de gemeente Middelburg. Daar weet men blijkbaar geen raad om kinderen, afkomstig van eene openbare school en wier ouders ver volgonderwijs schijnen te wenschen, onder te brengen bij een drie- of viertal onder- wijsgelegenheden binnen Middelburg, waar en ook des avonds onderwijs wordt gegeven in vakken van het Lager Onderwijs. Men zou zoo zeggen: Waar een wil is, is een wegl doch tot nu toe heeft het aan dien wil ontbroken en wordt een vervolgonderwijs in stand gehouden, dat aan de gemeente Middelburg, die hiervoor van het Rijk geen enkele vergoeding krijgt, ruim f 1400 per jaar kost. Opmer kelijk is dat van het aantal kinderen dat de Bizondere Scholen bezoekt en dat in Middelburg grooter is dan de leerlin gen der Openb. Scholen, geen enkele toelating vraagt tot een Vervolgcursus. Het lager onderwijs, dat genoten wordt, is daar voldoende. Er blijkt dus dat niet het bizonder, dat er overigens ook recht op heeft, doch het openbaar onderwijs de zoo rijke(!) ge meente Middelburg weer op vrij aanzien lijke kosten jaagt. Men zal zeggen: er wordt toch behoor lijk betaald! Ja, tot een bedrag van f 15.70 of iets meer dan één procent van de kost ten. En B. en W. van Middelburg vree zen, dat dit nog te hoog is, want zij ra men voor het vervolg de opbrengst slechts op f 10, omdat het aantal kinderen blijkbaar terugloopt. Het aller vreemd- soortigste is, dat een poging om hieraan een einde te maken schromelijk mislukte, dank zij de weigering van op twee na alle raadsleden. Ei* werd zelfs beweerd, dat de gelegenheid thans niet de juiste was en men bij de behandeling der begrooting in November of December daarmee behoorde te komen. Alsof dan niet de opmerking te wachten ware, dat in September of Oc tober de nieuwe cursus reeds was begon nen en men met zijn voorstel tot opheffing te laat kwam. Te hopen is, dat, als een volgend jaar, na onderzoek mocht blijken, dat het vrij geringe en verminderende aantal leerligen ook elders kan worden ondergebracht, het verzet, althans bij de rechtsche raadsleden tegen de opheffing zal zijn gebroken. Van den heer Jeronimus die anders er als de kippen bij is, als er wat te bezuinigen valt, zal zulk een ver andering van inzicht wel niet te wachten zijn, nu het hier zijn troetelkind, de open bare school, geldt. Blijkbaar nijpt de fi- nancieele nood der gemeente Middelburg nog niet sterk genoeg en hebben de woor- len, liet hij zijn witte tanden zien en vroeg me, of ik niet van plan was te verkoo- pen. Ik lachte en vroeg hem of hij inte gendeel geen lust had om mee te doen tot ze nog wat opgeloopen waren. We praten nog een beetje over ditjes en datjes, maar ik weet nog wel, dat hij, nadat hij ver trokken was, nog expres even terug kwam om me op het hart te drukken om die aandeelen van de hand te doen, zoo gauw als den volgenden dag de beurs zou openen. Toen ik dien avond naar bed ging, was ik tot het besluit gekomen, zijn raad maar op te volgen, maar den volgen den morgen, toen ik vernam, dat ze iets waren teruggeloopen, kwam ik er weer op terug, 's Middags was er een baisse van vijf en twintig gulden ik weet nog wel, dat de beursbladen het een gezonde reactie noemden. Maar je begrijpt me zeker al lang, oude jongen. Het is zoo een zes weken gegaan, dan weer wat hooger, dan weer een beetje lager. Maar steeds zakten de aandeelen. Het ging tenslotte hoe langer hoe sneller, tot ik op een goe den dag thuis kwam in de wetenschap, dat het met me gedaan was. De aandeelen stonden op vijftig gulden." „Had je dan niet verkocht?" „Och, de effectenspeculatie is zoo ver- radelijk. Zoo lang er nog leven is, is er hoop. Toen Barker later vernam, hoe de zaken stonden, toonde hij zich zeer ver baasd en toen ik hem een beetje geprik keld vroeg, waarom hij dan zelf niet ver den van den minister-president Ruys de Beerenbroeck, op 19 Juli 1.1. door de radio uitgezonden, nog niet voldoenden indruk gemaakt. Moet men nu altijd slechts door schade en schande wijs worden? Voor eenige weken hield de Chr. Boe- ren- en Tuindersbond haar jaarvergade ring te; Alkmaar. Dr Colijn sprak daar over: Stijgende crisisnood. En prof. Die penhorst nam de houding der S.D.A.P. tegenover de boeren en de landarbeiders eens onder de loupe. Bij alle regeerings- maatregelen tot steun van den landbouw stemden de socialisten tegen, zoowel in de Tweede als in de Eerste Kamer of lieten zij aanteekenen, dat zij tegen waren. En toch nemen zij den schijn aan, alsof ook zij het landbouwbedrijf wèlgenegen zijn. Een hunner politieke poëeten spreekt den landbouwer aldus aan: Boer, wist ge dat ons hart U zocht? 01 dat uw hand eens grijpen mocht Onz' toegestoken handen O, dat g' in onze rijen vocht, En meê het groote wonder wrocht, Bevrijding aller banden. Wat zou dat een overwinning zijn! De mannen van het platteland, die men zoo grondig zou willen pluimen, dat ze geen last meer hebben van kippevel; de land arbeiders, wier loonen men wil laten blij ven verre onder die in de beschutte bedrij ven, in den volgenden zomer den hooi oogst in den steek latend om te gaan stemmen op de Roode Broeders! Als men aan die mogelijkheid denkt, valt men haast in onmacht van verlangen. O, dat g' in onze rijen vocht! Vriendschappelijk groetend, t.t., METELLUS. Ingezonden Mededeeling. voor Manufacturen. Dames- en Klnderconfectle Tapijten - Gordijnen Bedden - Ledikanten en aanverwante artikelen is GOES HULST Generale Synode Chr. Geref. Kerk. Na het bedanken van Ds G. Salomons voor de benoeming tot hoogleeraar aan de Theol. School te Apeldoorn, werd door het curatorium het volgende tweetal aan geboden: Ds L. H. v. d. Meiden te 's-Gra- venhage en Ds J. W. Geels te Hilversum. Daarna werd Ds van der Meiden ge kozen, die evenwel bedankte. De Synode ging wederom in comité ter bespreking van de nu ontstane situatie. Alsnu werd gestemd over de vraag of men den overgebleven candidaat al of niet zou benoemen; met overgroote meer derheid bracht de vergadering haar stem op Ds J. W. Geels uit, die daarop ver klaarde zijn benoeming te aanvaarden. De praeses der Synode richtte daarop mede in zijn kwaliteit van president-cu rator van de Theol. School een hartelijk woord tot den nieuwen hoogleeraar waar bij de rector, Prof. J. J. v. d. Schuit, zich namens de hoogleeraren aansloot. De Synode deed vervolgens nog enkele zendingszaken af inzake de verhouding van de miss. predikanten op het zendings terrein tot de plaatselijke kerken en de deputaten en in betrekking tot een cen traal bureau voor den zendingsarbeid. De zaken betreffende de inwendige zending werden aangehouden tot de volgende Sy node, die in 1934 te Zwolle zal worden gehouden. Met het lezen van Ps. 46; het staande zingen van Ps. 72 11 en gebed door Prof. Geels werd de buitengewone Generale Synode om half zes gesloten. De nieuwe hoogleeraar werd in 1880 ge kocht had, deelde hij me mede, dat met zijn eeuwigen glimlach, dat hij heusch wel zoo verstandig geweest was, en dat hij aan het heele zaakje ruim een millioen verdiend had. Onder ons gezegd en ge zwegen, Harry, ik geloof, dat hij in die heele geschiedenis de man achter de schermen is geweest en dat hij de coupe veroorzaakt heeft. Ken je Rhind, den ma kelaar? „Vroeger wel. Hij was een heele steun voor mijn vader." „Rhind?" „Ja zeker; niet alleen wat dotaties be treft, maar door zijn connecties wist hij een massa menschen voor vaders werk te interesseeren." „Dan zal het je wel spijten, als ik zeg, dat hij met die Liberianfondsen ook een leelijke klap heeft gehad. Hier in Glas gow waren er heel wat makelaars, die nog intijds buiten schot wisten te ko men, maar met Rhind was het een eigen aardig geval." „Ben je door Rhind niet met Barker in kennis gekomen?" Torrance ging wat rechter in zijn stoel zitten en antwoordde met gefronsd voor hoofd: „Ja en het wonderlijke is, dat hij kort daarop met Barker kwestie heeft gehad. Toen ik het Barker later eens op den man af vroeg, kon hij dat niet ont kennen. Ik vraag me af, hoewel het op 't oog tamelijk belachelijk schijnt, of er geen verband bestaat tusschen boren. Op 27 October 1907 werd hij te 's Gravendeel in het ambt bevestigd. Ver der diende hij de gemeenten Haarlem, Apeldoorn en sinds 8 Aug. 1930 Hilver sum In dit nummer vinden onze lezeressen een advertentie van het Modevakschool- Instituut „E.N.S.A.I.D.", waarvan de hoofddirectie gevestigd is te Utrecht. De oprichtster en nog steeds de bezie lende kracht, Mevrouw M. Hendrikse— Knapen, ondervond vroeger zelve het moeilijke en tijdroovende van het toen vereischte rekenen en teekenen bij de kniplessen. Dit leidde haar tot het uit denken en in haar eigen school beproeven van een nieuwe methode, waarbij het rekenen en teekenen geheel overbodig werd en waardoor de leerlingen gemak kelijker begrijpen en de lessen dus vlug ger kunnen volgen, terwijl de aan huis gebonden dames door schriftelijke lessen het knippen van elk kleedingstuk thuis grondig kunnen leeren. Deze methode bleek zoodanig aan het doel te beantwoorden, dat thans met een staf van leeraressen op 493 scholen in ons land, in Indië en in België, het knip pen en naaien naar deze methode wordt onderwezen, terwijl bovendien vele dui zenden cursisten de Radio- of de schrif telijke lessen volgen. Meer dan 125000 cursisten volgen de lessen. De aanvankelijke Knip- en Naailessen werden allengs aangevuld met die voor stofversieren en toepassingen van kunst nijverheid in het modevak. Ook deze lessen trekken aller belang stelling. Het Instituut „E.N.S.A.I.D." geeft bovendien onderricht in borduren, relief- schilderen, batikken, applicatiewerk, naaldschilderen enz. Men bezoeke den demonstratie-avond voor knippen, naai en enz. en vrage verder inlichtingen. Bliksem in een vliegtuig geslagen. Bij een vliegtuig-ongeluk na bij Farnham in Surrey zijn behalve de 23- jarige Prins Otto von Erbach-Fürstenau ook de piloot Bruce Bossom en zijn moe der, mevrouw Bossoon, zoon en echtge- noote van het Lagerhuislid voor Maid stone, A. G. Bossom, om het leven geko men. Hoe het ongeluk is veroorzaakt, kon niet definitief worden vastgesteld. Men vermoedt, dat het vliegtuig door den blik sem getroffen werd, toen het tusschen Farnham en Elstead in een zwaar onweer raakte. De bliksem is waarschijnlijk in de benzinetank geslagen. De lijken van de slachtoffers werden op groote afstanden van elkaar en van de resten van het ver melde vliegtuig gevonden en waren bijna onherkenbaar verminkt. Een mantel, dien mevrouw Bossom had gedragen, is op een afstand van 5 K.M. van de plaats van het ongeval terug gevonden. Prins Otto v. Erbach-Fürstenau logeerde ten huize van de familie Bossom. Relletjes te Onde-Pekela. Te Oude-Pekela is het tot een botsing ge komen tusschen politie en stakers. Door de centrale stakingsleiding was reeds een paar maal verzocht een meeting met de monstratie te mogen houden van commu nisten uit Oude-Pekela en omgeving. De loco-burgemeester had deze vergunning echter geweigerd. Niettegenstaande dit verbod kwam gisterenmiddag uit de om geving tal van stakers bijeen onder lei ding van het communistisch raadslid Orsel. Een paar maal werd door de mare chaussee gesommeerd uit elkaar te gaan. Hieraan werd langzaam voldaan, doch na een uitnoodiging van den heer Orsel om toch een stoet te formeeren (twee aan twee en enkele meters uit elkaar) greep de politie in. Een gedeelte van den weg werd toen schoongeveegd door de marechaussees. Kort hierop gooide iemand van den Veen- dijk met een steen naar de marechaussee. Deze keerde terug maar voerde geen verdere charges uit. Later groepten de menschen bijl den „Als de zaken zoo staan, is het best mo gelijk, dat Barker door een tusschenper- soon Rhind een tip heeft doen geven om te koopen, ofschoon ik me niet voor kan stellen dat Rhind er zoo maar is inge vlogen." „Och, dat is nu niet meer uit te maken. Waar was ik ook weer? O ja. Ik wenschte Barker geluk met zijn fortuintje en vroeg hem, of hij me op mijn Torrance-aandee- len niet wat voor kon schieten. Hij wilde ze echter wel koopen, niet dadelijk, maar den volgenden dag, tegen den koers bij beursopening. Nu wist ik wel, dat de markt, die toch al zoo slecht stond, stellig een klap zou krijgen, wanneer ik mijn aandeelen er opbracht, en ik mocht geen cent meer verbezen. Echter moest ik ten slotte toegeven, want voor een andere re geling was hij niet te vinden. Laat ik nu den volgenden morgen in het ochtendblad lezen, dat er in onze vriend de Gupola- mijn een aardstorting had plants gehad. Toen de markt opende, waren de Cupola- mijnen er slecht aan toe, en dat sloeg na tuurlijk op de Torrances over. Barker kreeg mijn aandeelen voor een prijsje. En 's middags was er dadelijk weer een ster ke stijging, waar van hij kon profiteeren. Wat zeg je daarvan?" „Dus je wil daarmee zeggen, antwoord de Harry driftig, „dat Barker je aan je woord hield en je die afgeperste overeen komst moest nakomen?" „Ik veronderstel niet, dat een haar op Spurgeon heeft er in zijn dagen al op gewezen, dat velen bever voor eens andera deur vegen dan hun eigen straatje schoon houden. Dat blijkt ook weer uit de wijze, waarop in sommige kringen geageerd wordt tegen de cumulatie van salarissen en pensioenen Beperking is hier zeer zeker noodig. Er zijn ook op dit gebied misstanden. Maar eenige beperking in de critiek is hier toch ook niet overbodig. Er zijn in ons land een paar zéér ver dienstelijke burgers, die aan het land bij na niet te waardeeren diensten hebben bewezen en die ook een zeer hoog samen gesteld pensioen genieten. Bij de critiek hierop behoorde m. i. toch allereerst de waardeering gehoord te worden. En dan heeft niet ieder het recht hier een groot woord te voeren. Zoo is er b.v. een Kamerbd, die in zijn blad over deze kwestie ebenlange artike len opnam, maar die zelf als Kamerbd- predikant-redacteur van verschibende or- ganen-docent-landgoedhezitter, een veel hooger inkomen heeft dan anderen, die aan de schandpaal geslagen worden. In de critiek kan daarom wel een ele ment van waarheid zijn. Zeer zeker. Maar er zijn toch gevallen, dat sommi gen beter deden met te zwijgen. OPMERKER. Hanenkamp weer samen. Rijksveldwacht en marechaussee hebben de menigte hier uiteen gedreven. Loos alarm. Onnoodige ongerustheid. Het Hbld. meldt: De telefoon stond vanochtend niet stil. De eene angstige stem na de andere volgde: „Is het waar, dat bij' Nijmegen een pont is omgeslagen?" „Meneer, ik hoor, dat bijl Kerkdxiel drie autobussen van een pont in het water zijn gevallen en dat 95 kinderen zijn ver dronken. Is dat zoo?" „Weet u ook of het waar is, dat er een reuzen-ongeluk is gebeurd met bet Drielscke veer bij Arnhem?" „Hebt u wat geboord van drie omge vallen autobussen met kinderen erin?" „Is u iets bekend van een ongeluk bij Geldermalsen?" „Ze zeggen, dat door de radio iets is uitgezonden over een ramp op bet IJ. Weet u bijzonderheden?" „Meneer, de heele Jördaan is in rep en roer. Hoe is het met onze kinderen?" Zoo vroeg men, minuut na minuüt, en kwartieren lang leek het, of heel Amster dam in rep en roer was om een ongeluk, dat geen ongeluk was. Hoe het gerucht in de wereld is geko men, zal wel altijd een raadsel blijven, maar een feit is, dat vanochtend een der bladen door bulletins een jobstijding we reldkundig heeft gemaakt, die, van mond tot mond overgebracht, groeide en groeide, tot zij tenslotte was uitgedijd tot een ca tastrophe op de Velser-pont, waarbij 2000 kinderen van „Ons Huis" te water waren geraakt en 500 werden vermist. Heel den ochtend stond de telefoon niet stil. Plaatsbepaling en détails bepen nog al uiteen, maar alle geruchten kwamen hierin overeen, dat een groot aantal Am- sterdamsche kinderen daarbij om het le ven zouden zijn gekomen. Geen wonder, dat de oluders in doods angst zaten en al kostte 't veel tijd, het gaf toch ook bevrediging, al deze beangstig den volkomen gerust te kunnen stellen. Het schrikbarende bericht was immers „uit de lucht gegrepen". Er was nergens een pont met of zonder autobussen omge slagen. zijn hoofd er over gedacht heeft,, om an ders te handelen", zei Torrance goed ge humeurd. Zaken zijn zaken voor hem. Maar ik moet eerlijk zeggen, dat het me een oogenbhk benauwd om het hart was. Maar nu droom ik alweer van breede ri vieren, oerwouden en hooge bergen. Mijn spieren zijn zoo slap als macaroni op 't oogenbbk en ik kan niet zeggen, dat ik me hier erg gelukkig voel. Ik zal blij zijn, wanneer ik weer in de vrije natuur ben. Dan ergeren de menschen je ook niet. Meer is er niet te verteben", vervolgde Torrance met een pijnlijk lachje, 't Beste zal zijn, om de firma Torrance en Cle ment op te heffen. Daartoe is trouwens niet veel noodig. De loopjongen moet zijn loon hebben en het meubilair verkocht. Zaken loopen er niet, in een half jaar hebben we niets gedaan. Weer lachte hij. „Ik had er je eerder mee in kennis moeten steben", ging hij opgewekt verder, „dat toen de zaken niet zoo rooskleurig meer gingen, ik jou kapitaal uit de firma heb genomen en op jou naam heb doen ban ken. Met het geld voor Handyside's cre- diet heb ik evenzoo gedaan. Gelukkig heeft de stakker het niet meer noodig. Hij is er weer aardig bovenop. Toch heeft hij er zijln redding aan te danken gehad. Dus voor jou staat er, als ik de intrest bijre ken, een kleine ton op de bank, om weer te beginnen." (Wordt vervolgd.) In alle plaatsen waar agen ten van „De Zeeuw" geves tigd zijn worden ook week abonnementen aangenomen.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1932 | | pagina 5