DE ZEEUW
it/etecJUl ia
'focnjj aÊïjd p&K /z 'juyy^'paJcffe
Uit de Provincie.
TWEEDE BLAD.
Brieven uit de Residentie.
tusschen Blue Band
Hollands beste kwaliteit
en andere soorten bedraagt
slechts enkele centen per pakje.
Versch gekarnd met 257o
allerfijnste Roomboter r
onder Rijkscontrole.
FEUIL LET ON
GIJ DWAAS.
VAN
DINSDAG 26 JULI 1932, Nr 250.
De rust in de parlementaire wateren
wordt nu niet meer gestoord, immers ook
de Eerste Kamer heeft er voor dit par
lementaire jaar een punt achter gezet.
Alleen het ontwerp van Minister Donner
op de krenkende Godslastering heeft ze
tot het najaar bewaard.
Dat er over dit ontwerp toch wel heel
rare denkbeelden door het hoofd van
sommigen waren, is wel gebleken uit het
feit, dat onlangs te Arnhem in de Ned.
Herv. Kerk, één der predikanten, die be
hoort tot de Hervormde Staatspartij, op
den kansel stond te oreeren, dat het mo
gelijk wel de laatste maal was, dat hij
spreken kon over den bekende vraag uit
de Catechismus over het onderscheid tus-
schen het Avondmaal en de Paapsche
Mis, want als de wet van Minister Don
ner er door ging, dan was het met de
vrijheid om daarover te spreken, gedaan.
Wij hebben wel eens meer den indruk,
dat er op sommige kansels in Nederland
soms rare dingen gezegd worden, die er
heel niet hooren, maar dit was toch wel
heel grijs. Kan niet anders beschouwd
worden, dan als een poging om van den
preekstoel een anti-revolutionair Minis
ter verdacht te maken. Immers, ieder, die
een krant leest, kan anders en kan beter
welen. En dan ook nog te weten, dat de
vertegenwoordiger van de partij, waartoe
deze predikant behoort, zelf in de Tweede
Kamer voor deze wet heeft gestemd.
Is dan in de politiek alles geoorloofd?
Mogen sommigen dan alle plaatsen mis
bruiken om pertinente onwaarheden te
zeggen? Onwaarheden, waarvan ze zelf
kunnen weten, dat het onwaarheden zijn?
Het is zoo droevig, dat zulke dingen
gebeuren, vooral in een geweldigen tijd
als de onze.
Men behoeft maar eens even te lezen,
wat er over onze oostgrenzen gebeurt,
om toch steeds duidelijker te verstaan,
dat alle christenen in Nederland niet hun
kracht moeten zoeken in het verbijten en
vereten van elkander, in het elkander be
strijden, maar in het elkander zooveel
mogelijk verstaan en waardeeren. Opdat
men zoo, ziende op der tijden nood, de
dijken en de dammen moge versterken te
gen de geesten van critiek en afbraak, de
geesten uit den afgrond.
Maar we hadden het over de Eerste
Kamer.
Zij heeft haar arbeid in dit parlemen
taire jaar beëindigd evenals de Tweede
Kamer het deed, n.l. met crisis-arbeid.
De steun aan de varkenshouderij was het
slot.
Het is in de Regeeringsbureau's zoo
wat alles crisis wat de klok slaat. Heel
het bedrijfsleven strompelt zoo wat voort
op de krukken van de regeeringssteun.
Wie denkt niet met heimwee aan de
dagen van weleer terug?
Onze land- en onze tuinbouw ze waren
er toen trotsch op, dat ze zelf geheel eigen
boontjes konden doppen.
Er werd gewerkt, maar er werd ook
verdiend. En dat ellereerst, omdat de deu
ren en de ramen in de wereld naar alle
kanten wijd open stonden. En we gevoe
len het nu juist als het meest beklem
mende, dat het nu niet meer zoo is.
Hooge en dwaze tolmuren omringen de
landen, die vroeger onze afnemers wa
ren, contingenteering hier en contingen-
teering daar. Dat is nu de hoogste eco
nomische wijsheid, de dwaasheid wordt
tot wijsheid verheven.
Eens waren wij de vrachtvaarders van
Europa, er werd aan verdiend.
Nu zijn we zoover, dat ook onze zee
scheepvaart niet meer kan buiten den
steun onzer Regeering, het is één troos
teloos beeld. En onze binnenscheepvaart
zit geheel aan den grond, de menschen,
die daarvan moeten leven, staan aan den
rand van den ondergang.
En zoo kan men voorgaan.
Doch waartoe?
Men wordt van al die dingen zoo
moede, want het einde van alles is tel
kens weer hetzelfde: misère.
Wij mogen in deze moeilijke en don
kere dagen als volk toch wel één zijn.
Er is stellig nog veel om voor tè dan
ken, ootmoedig te danken, er is ook veel
om bezorgd over te zijn. Ook voor wat
betreft de mentaliteit van een niet gering
deel van ons volk.
Daar is geen zien, geen opmerken, geen
verstaan. Luchthart en treur niet, lijkt
voor velen wel de schutspatroon.
Het zien, het werkelijk zien der feiten
van ons economisch en sociaal leven, zal
zeker dringen, ja dwingen, tot meer saam-
hoorigheid. Met name ook onder de chris
tenen.
Indien ooit, dan moet nu het christen
dom en het christelijk beginsel iets aan
de wereld zeggen.
De menschheid ziet nu practisch wat
het bezit van stoffelijke goederen betee-
kent. Men sprak van hoog-conjunctuur,
het ging steeds excelsiorl Maar nu gaat
het bergafwaarts, of men wil of niet, in
een sneller, of in een minder snel tempo.
Naar beneden gaat het.
Maar er zijn schatten, die niet vergaan,
doch die blijven. En die moet men ken
nen, wil men waarlijk gelukkig zijn.
De waarde daarvan moet gedemon
streerd worden, niet alleen met woorden,
maar practisch.
Zal de wereld dat nu zien, opdat zij
jaloersch wordt?
Of zal ze, bij al haar ellende, ook nog
te zien krijgen de verdeeldheid en de
zwakheid van het christendom?
Dan wordt ze nog armer. Dan verliest
ze niet alleen de stoffelijke goederen,
maar dan verliest ze ook het uitzicht op
levensvernieuwing en op levensherade-
ming.
De naaste toekomst ziet er allerminst
rooskleurig uit, donkere wolken pakken
zich saam. Nu moet het openbaar worden,
dat er ook nog zijn, die weten, dat de
loop niet is der snellen en dat de kracht
niet is der machtigen. J. H.
DE HILVERSUM 5, het prachttoe-
stel met Super-inductieschakeling, één-
knopsbediening, electro-dynamische luid
spreker, f275, bij alle N.S.F.-agenten.
(Adv.)
Waterschappen, enz. Bij
Kon. besluit zijn benoemd in de provin-
cio Zeeland:
a. met ingang van 16 Aug. tot dijkgraaf
van den Koningin-Emmapolder, H. Th.
Ferket, te Clinge;
b. met ingang van 1 Aug. tot gezwo
rene van den Adriana-Johannapolder, L.
van der Linde, te Dreischor;
c. met ingang van 1 Aug. tot gezwo
rene van den Dreischorpolder, W. A. de
Vrieze, te Dreischor;
d. met ingang van 1 Aug. tot gezwo
renen van 't waterschap De breede wate
ring bewesten Ierseke, C. Zandee Az. te
Kloetinge, P. de Koeyer Lzn. te Ierseke
en P. Mol Jzn. te Kapelle;
e. met ingang van 1 Aug. tot gezworene
van den polder Westeren-ban-van-Schou-
wen, J. M. Dalebout te Haamstede.
Notariaat. Bij beschikking van
den minister van Justitie is opnieuw be
noemd tot lid der Kamer van Toezicht
over de notarissen en candidaat-notaris-
sen te Middelburg M. A. W. Gesel
schap, inspecteur der registratie en domei
nen, aldaar.
Ned. Vereen, voor Natuur
studie. Onder Vrouwepolder houdt de
Nederlandsche Vereeniging voor Natuur
studie een kamp, waaraan ongeveer 80
personen uit verschillende deelen van het
land deelnemen.
Bij de opening wees de leider, Dr Joh.
H. van Burkom, er op, dat het aantal deel
nemers het dubbele bedraagt van vorige
jaren en dat dit te begrijpen is, omdat
Walcheren, naast de mooie kleederdrach
ten ook een rijkdom aan natuur biedt.
De burgemeester van Vrouwepolder, de
heer J. Louwerse, heette de kampeerders
welkom in zijn gemeente. De burgemeester
van Veere, dhr H. Dronkers, wekte op
ook zijn gemeente met de oude gebouwen
te komen bezoeken.
Verder voerden nog het woord de hee-
ren Dr G. Orbaan, namens de natuurkun
dige Vereeniging te Middelburg; Dr J.
Spuijman uit Vlissingen namens de jeug
dige afdeeling Walcheren van de kampee-
rende vereeniging en H. ten Kate namens
de afdeeling Middelburg van den Jeugd
bond voor Natuurstudie.
Goes. Ontvangen voor de Goesche Wijk
verpleging uit dank voor verleende hulp
door Zr v. d. Linde Rooze en Zr Antho-
nisse de giften: één van f25, twee van
f10, één van f7.50, drie van f5, twee
van f3, vijf van f2.50, vier van f2, één
van f0.50.
Ellewoutsdfjk. Ter gelegenheid van het
veertigjarig bestaan had de handboog-
schutterssocieteit „Zorgvliet" tegen Zater
dag 23 Juli een concours uitgeschreven,
waaraan door 93 schutters van 18 ver
schillende vereenigingen van Zuid-Beve
land werd deelgenomen.
De uitgeloofde prijzen werden behaald:
Hoofdvogel: een zilveren lauertak,
aangeboden door den beschermheer Ir F.
W. D. C. A. van Hattum, door St. West-
veer, lid van „De Edele Handboog" te
Oudelande.
Ie Klep: een verguld zilveren pla
quette, aangeboden door Mevrouw van
HattumDekker, ambachtsvrouwe van
Ellewoutsdijk, eerelid, door I. van Wijn
gen, lid van „Zorgvliet" te Ellewoutsdijk.
2 e K1 e p een zilveren distinctief, aan
geboden door den heer P. M. Smallegange
burgemeester, door P. van Wijngen, lid
van „Zorgvliet" te Ellewoutsdijk.
2 Z ij v o g e 1 selk een zilveren me
daille, geschonken door den heer E. A.
van der Bent, eere-voorzitter en den heer
J. van Liere, hoofdman, door E. Vervaart,
lid van „Jacoba van Beieren" te Goes en
door P. M. Stouthamer, lid van „Zorg
vliet" te Ellewoutsdijk.
Hoogste aantal vogels: een zil
veren medaille, aangeboden door de ju-
bileerende vereeniging, door J. Plat-
schorre, lid van „Zorgvliet" te Ellewouts
dijk.
Verder werd de 3de Klep behaald
door St. Westveer, „Edele Handboog" te
Oudelande; de Hoofdkallen resp. door P.
M. Mol „Juliana", Oudelande en M. de
Jonge „Willem Tel I" te Ovezande; de
kleine kallen door Jac. van Doorn „Zorg
vliet" en C. van Oeveren „Doel naar
Hooger" te Wolfaartsdijk.
Vrouwepolder. Ter aanvulling van het
gisteren geplaatste raadsverslag dient nog
het volgende:
De voorzitter deelde mede, dat door den
betrokken Minister voorloopige vrijstelling
is verleend van de verplichting der ge
meente tot aansluiting bij een zieken-in-
richting in verband met de verpleging
van lijders aan besmettelijke ziekten.
Voorts, dat de tweede termijn van de uit-
keering per inwoner door den Minister
van Financiën voor deze gemeente is vast
gesteld op f 1564,06; dat is ingekomen een
schrijven van den Minister van Binnen-
landsche Zaken betreffende leeftijdsgrens
bij steun voor krotopruiming; dat door de
gemeente over het jaar 1931 wegens aan
deel in het extra-sübsidie ingevolge het
Werkloosheidsbesluit 1917 verschuldligcC
is een bedrag van f 33.38. Deze mededee-
lingen en de sedert de vorige vergadering
ingekomen stukken werden allen voor ken
nisgeving aangenomen.
De voorz. deelde verder mee, dat B. en W
voorstellen, het door de Kamer van Koop
handel te Middelburg aan de Staten-Gene-
raal verzonden adres inzake de inkrim
ping van den postdienst, voor kennisge
ving aan te nemen op grond, dat er geen
kans bestaat dat de oude dienstregeling
wederom zal worden ingevoerd, welk voor
stel z. h. st. werd aangenomen. Eveneens
werd z. h. st. overeenkomstig het voorstel
van B. en W. besloten het door verschil
lende Kamers van Koophandel aan den
Minister van Waterstaat verzonden adres
inzake de overbrugging van 't Hollandsch
Diep nabij de Moerdijk voor kennisgeving
aan te nemen op grond dat in der tijd
door den Raad adhaesie is betuigd aan
het adres der gemeente Bergen op Zoom
inzake overbrugging van het Hollandsch
Diep bij Willemstad.
Overeenkomstig het voorstel van B. en
W. werd m. alg. st besloten aan dhr H.
Paauwe voor drie vierden ontheffing te
verleenen van diens aanslag in de hon
denbelasting over 1932. Voorts om de be
handeling van het adres van G. Dinge-
manse e. a., houdende verzoek om over
te gaan tot afvoering van den ligger der
wegen en voetpaden van het voetpad in
den Schellachschenweg voorloopig alsnog
aan te houden, opdat de reeds ingekomen
en nog te verwachten verzoeken van dien
aard gezamenlijk zullen kunnen worden
behandeld.
De adressen van A. Jobse, J. Meijers,
A. Dingemanse en J. Goedbloed, houden
de verzoek om ontheffing of verlaging
van hunne aanslagen, in het schoolgeld
over 1932, dat van H. Maljaars e.a. inza
ke verbetering van een oprit aan den
Westdijk en dat van C. Langebeeke Jzn,
houdende verzoek om beschikbaarstelling
van zand van gemeentewege tot verbete
ring van den z.g,n. Kokhuisweg, worden,
daar deze adressen eerst beden zijn inge
komen, in handen gesteld van B. en W.
om advies.
Overeenkomstig het voorstel van B. en
W. werd z. h. st. besloten de door den
Minister van Binnenlandsche Zaken voor
gestelde wijzigingen in de vastgestelde
verordening voor den veldwachter aan te
brengen. Vervolgens werd m. alg. st. be
sloten tot vaststelling van de door B. en
W. opgemaakte verordening ingevolge de
artt. 10 en 43 der Dankwet, bij welke ver
ordening o.m. is bepaald, dat in de afd.
Gapinge geen vergunningen en in de afd.
Vrouwenpolder geen verloven door B. en
W. zullen mogen worden verleend.
Aangeboden werd de gemeenterekening
over 1931, aanwijzende voor den gewonen
dienst in ontvang f 32.025,30 K, in uitgaaf
f 32.110,861$, en een nadeelig slot van
f 85.56, en voor den kapitaaldienst in ont-
van en uitgaaf, aanwijzende een bedrag
van f 258. Tot leden van de Commissie
van onderzoek dier rekening worden be
noemd de heeren Dingemanse, van Dis en
W. Maas.
(Hierna werd behandeld het adres van
W. de Vos e.a.)
Vervolgens werd overgegaan tot arti-
kelsgewijze behandeling van de door B.
en W. in overleg met de gemeenten Oost-
kapelle en Veere ontworpen gemeenschap
pelijke regeling inzake toelating van kin
deren op de O.L. scholen te Oostkapelle
en te Veere. De heer Kesteloo verklaarde
zich tegen het in artikel 5 der met Veere
te treffen regeling bepaalde en is tegen
aanneming van dit artikel. De heer Din
gemanse acht 'dat men te dezer zake in
den blinde tast. Veere heft wel een ont
zettend laag schoolgeld, doch hij' ziet geen
bezwaar tegen aanneming van het in ar
tikel 5 bepaalde. De voorzitter wijst er den
heer Dingemanse op deze bepaling niet te
licht op te vatten.
De heer Arendse weeis, naar aanleiding
van de opmerking van den heer Kesteloo
er op, dat Veere toch gebonden is aan het
bepaalde in artikel 55 der L.O.-wet. Spr.
verklaarde, dat hij het onbillijk vindt, dat
deze bepaling ook wordt toegepast op de
kinderen, die uit ouder gewoonte en vol
gens ligging stilzwijgend en steeds tot de
O.L. school te Veere zijn toegelaten, hij
vindt de houding van Veere in deze niet
fair. De voorzitter deelde de heer Arendse
mede, dat deze aangelegenheid ook in de
met B. en W. van Veere gehouden confe
rentie in den breede is ter sprake ge
bracht, doch dat B. en W. van Veere
thans het standpunt innemen nu een rege
ling wordt getroffen deze ook toepasselijk
te doen zijn op alle 1 indexen uit Vrouwe
polder, die de O.L. school aldaar bezoe
ken. De heer Kesteloo stelde, gesteund
door den heer I.angebeekc, voor artikel 5
der regeling met Veere te schrappen, welk
voorstel met 5 tegen twee stemmen werd
verworpen. De heer Kesteloo verklaarde
in het verslag van den Gemeenteraad van
Veere te hebben gelezen, dat de voorzit
ter van dien raad op een desbetreffende
vraag van een der leden heeft gezegd, dat
een regeling is getroffen inzake bevorde-
BLUE BAND
Vrij naar het Engelsch.
van JOHN JOY BELL.
96) o_
Hun oogen ontmoetten elkaar en ze
glimlachten even. Een oogenblik waren
ze weer bijna op den ouden vriendschap-
pelijken voet.
Toen wendde Harry zijn oogen af.
„Je zult me niet nog een grooter lafaard
vinden, als ik tracht die papieren terug
te koopen?" vroeg hij.
Ik vind je heelemaal geen lafaard. Het
is het verstandigste, wat je doen kunt,
zoowel voor je zelf als terwille van an
deren. Harry, nu je ziet, dat anderen
het je kunnen vergeven, zou je nu je
zelf ook niet kunnen vergeven. Je hebt
niemand schade gedaan of geruïneerd.
En denk eens, wat 'tvoor miji betee-
kent?"
„Voor jou, Elsie?"
„Want het is duidelijk, dat terwijl je
zooveel zorgen om je zaken had, je mijn
lessen betaalde. Je
„Neen, neen, dat was niets. Spreek er
niet van,"
„Ik moet er wel over spreken, omdait
Wel, ik weet niet, hoe ik het zeggen moet,
maar ais ik je mocht helpen je hel
pen om die papieren
„O, houd toch op!" riep hij uit en ging
op de sofa zitten, zijn gelaat verbergend.
„Maar Harry, artisten helpen elkaar
zoo vaak. Het komt me zoo natuurlijk
voor. En in dit geval, we we zijn twee
oude vrienden; en de eene vriend is vroe
ger heel, heel goed geweest voor de an
dere en nu verlangt die andere
„Je bent de vriendelijkste en beste
vrouw ter wereld," zed hij diep geroerd,
„maar zoo iets is onmogelijk." Hij liet
zijn hand zakken en keek haar aan met
oogen, die haar aanbaden. „Torrance
heeft nog waft geld van mij in de zaak,"
ging hij voort, trachtend kalm te spre
ken. „Als hij het missen kan zonder in
moeilijkheden te komen, zal ik zien wat er
gedaan kan worden. Ik zal niet trachten
je te bedanken. Dat kan ik niet. Het is
niet alleen omdat je me niet veroordeelt,
je hebt me getroost en gesterkt. Ik geloof
Elsie, dat je nog mijn beste vriendin
bent."
„Zeker Harry," Ze bette haar oogen
met het kleine vochtige balletje, dat ze
van haar zakdoekje had gemaakt en
glimlachte dapper.
„En misschien zie ik je nog eens
voor ik weer vertrek, over drie weken?"
„O, dat weet je natuurlijk nog niet,
maar Zaterdag ga ik naar New York."
„Wat, overmorgen!" Zijn gezicht drukte
zijn teleurstelling uit.
„Ja, het spijt me Harry. We komen
over een maand of zes terug, denk ik.
En jij?"
„Ik heb er niet het minste idee van.
Ik had gedacht minstens een jaar weg te
blijven: maar ik kan nog niet beslissen.
Mijn vader
„Hij wil dat je thuis blijft en hem
helpt met zijn werk? Is het dat? En
wil je?"
„Ik ben er niet goed genoeg voor, Elsie.
Bovendien, en daar ben ik blij om, heeft
hij een man gevonden, een jongen kerel,
naar zijln smaak om het werk mee te
deelen. Het is ook trouwens tijld. Hij
raakte uitgeput. Nu kan hij voort gaan
met zijn nieuwe, groote plannen en als ik
kan, moet ik wat geld verdienen om hem
te helpen."
„Ik geloof, dat hij meer noodig heeft
dan het geld."
Harry zweeg eenige oogenblikken.
„Ik wou, dat ik je ndg eens kon zien,"
zei hij droevig. „Ik zou zoo graag hooren
over alles wat er in die drie jaar met je
gebeurd is.
Ik kan je wel zeggen, dat ik blij was
met die krant die je me stuurde. Ik las ze
aan den rand van een groot bosch, hon
derden mijlen van de bewoonde wereld.
Twee Indianen brachten haar in hun
kano de rivier op, gelijk met levensmidde
len. Het was lief van je eraan te den
ken, Elsie."
En toen scheen het, dat alles gezegd
was, wat er te zeggen viel. Ook Elsie
bleef stom. Een gevoel van uitputting
overviel haar.
Eindelijk stond Harry op en kwam
naar haar toe.
„Ik kan niet meer zeggen dan „God
zegen je", zei hij zacht. „God zegen' je,
lieve.... En nu moeten we elkaar weer
voor een heelen tijd vaarwel zeggen."
Ze stak haar hand uit.
Hij greep ze en keek neer op het mooie
kopje, dat zich diepen en dieper boog.
„Elsie Glen," fluisterde hij, „ElsieGlen.
Als ik een beter man was geweest
Hij brak plotseling af.
Ze voelde zijn lippen op haar vingers,
toen verslapte zijn greep, langzaam, aar
zelend. Ze hoorde hem diep adem halen,
voor hij weg ging. De deur ging open en
weer dicht.
Elsie was alleen, vreeselijk alleen.
HOOFDSTUK XXXII.
Lady Mac Donald stuurde Elsie de
boodschap, dat ze liever niet beneden zou
komen om te eten. Ze voelde zich wat
beter en hoopte een paar uur te zullen
slapen, en dan hoopte ze, dat Elsie wat
bijl haar wilde komen. Dat het onderhond,
waar ze zoo tegen op had gezien, nog wat
uitgesteld werd, was een verlichting voor
het meisje, en toen ze met veel moeite
wat gegeten had, ging ze naar haar eigen
kamer, wierp zich op haar bed en trachtte
de gebeurtenissen van den dag kalm te
overdenken. Maar binnen vijf minuten
liep ze met onzekere schreden haar kamer
op en neer, de handen wringend en in
stilte God smeekend haar te redden. Haar
gezonde zenuwen hadden haar begeven
en in dat bittere, verlaten uur was ze er
na aan de vrouw te haten, die ze zoo
kort geleden nog „arme moeder" had ge
noemd.
Toch waren haar gedachten het meest
met Harry Clement bezig. Haar maagde
lijke liefde voor hem was vermengd met
een haast moederlijk verlangen hem te
troosten, te helpen en zelfs te bescher
men. Harry had zich een plekje in haar
hart verworven, toen het vrij wel leeg
was en wat er ook mocht gebeuren, heft
beste, warmhte hoekje zou altijd voor
hem zijn.
(Wordt vervolgd).
