DE ZEEUW
KOOPT
AANBOD
IEITEN,
DELBÜRG.
TWEEDE BLAD.
(Jit de Provincie.
versch
GIJ DWAAS
I Kosthuis,
telljk te huur
ieken Kousen
c^S YlJuïndS-jiaJcje,
FEUILLETON
ULI
boden;
Camera geheel
an Goes,
s A D Bureau
j
en stand van
>evragen A 178.
uitsluitend
DAGS wordt
nomen kleine
-tens 5 regels
jitbe'allng.
imer f 0.85
eveelt zich be-
even van
ELLESSEN.
N,
Cade 30, Goes.
SMIDDELEN,
ayerproducten,
bewezen, zijn
SCHAGEN,
lie.
pst bij
N N. V.
Middelburg.
ALFSLAPPEN
kPPEN VOOR
St.-Jainstraat
P:
ET WEILAND,
-Gravenpolder.
K 203, Oostsin-
te Waarde.
RRIE-VEULEN
REIPLANTEN.
OUBURG.
■aad strekt:
kt voor ƒ1.
oor 1.
voor 1.
tr., Middelburg
an Pootaardap-
ïlauwe Bintjes,
Eigh., alles uit
A. POUWER,
OTOESTELLEN
:/o Postkantoor.
rg-
erricht.
plaatsgebrek:
ast 7.
tast 7.50
'1
,6.50
)6, Middelburg.
al te koop;
'EN KABINET
EUBILAIR.
ame;
JENSRIJWIEL,
w, voor lagen
aat L 93b,
worst of Gehakt
Mager Spek 40
ANDRIESSEN,
Telefoon 668,
PP:
t Wagentje op
mooie Tuin-
n.
.belle,
ten:
'EEDJE.
9, Boekhandel
PP;
FV AARZEN,
>ij J. J. KOLE,
GEVRAAGD
hoefbeslag, bij
R, Smid, Krab-
VAN
DINSDAG 12 JULI 1932, Nr 238.
PERSBESCHOUWINGEN OVER HET
RAPPORT-WELTER.
Aan de beschouwingen in de pers over
het rapport-Weiter is het volgende ont
leend:
„De Rotterdammer" geeft een
voorloopige bespreking, waarin het o.m.
heet:
„Inkrimping personeel, salarisverla
ging, vermindering van werkloozensteun;
stopzetting onderwijsuitbreiding; het is
allemaal erg, heel erg. Doch wie het af
keurt, wijze niet alleen op het sociaal-
onwenschelijke van deze dingen, maar
ook op het oeconomisch-mogelijke om het
anders te doen.
Met een schreeuw en een leus komen
we niet door de crisis heen.
Een goede zijde van het rapport is, dat
bij verschillende bestuursinstanties thans
met de oude sleur gebroken zal moeten
worden; overal is men uit den dommel
gewekt, dat een gang op sloffen het
meest profijtelijk is of dat aan vastge-
roesde formaties niet geraakt mag wor
den.
Ieder oordeele, doch objectief en niet te
haastig."
„De Tij d" merkt op, dat er de komen
de weken en maanden nog heel wat over
het rapport-Weiter te doen zal zijn. Met
name bij de behandeling der Rijksbegroo-
ting in de Kamer zal er een groot parle
mentair gerucht over opgaan. Of de voor
gestelde maatregelen in alle bijzonder
heden goed zijn gekozen, betwijfelen wij
ten aanzien van sommigen voorloopig
zeer ernstig. Op het eerste gezicht maakt
'tgeheele rapport sterk den indruk door
een liberalen geest te zijn aangeblazen.
„De Residentiebode" zegt o.m.:
„Hier is een harde gevoellooze economie
aan het woord", waarin we niets terug
vinden van de Christelijke eischen van
rechtvaardigheid en maatschappelijke
orde. Het gemeenschapsleven, het alge
meen welzijn is hier absoluut onderge
schikt gemaakt aan een eenzijdig staats
belang.
En het wil ons dan ook voorkomen,
dat deze bezuinigingspolitiek, althans
voor de Kath. Kamerfractie, heel weinig
bekoring moet hebben.
In dit rapport wordt o.i. meer gevraagd
dan door de Kath. Staatspartij, ook krach
tens haar sociale beginselen zelfs in deze
tijden kan en mag gegeven worden."
„Het Huisgezin." spreekt van „af
braak van een stuk cultuur".
„Het is dan zoo ver met ons gekomen,
dat wij een armoe-land zijn geworden?
Dit is erg, maar nog erger is, dat de
commissie-Welter de mogelijkheid geens
zins uitgesloten acht, „dat deze bespa
ringsvoorstellen nog slechts een eerste
schrede zullen vormen op den moeilijken
weg der budgetverlaging, die spoedig
door een tweeden stap van niet minder
verre strekking gevolgd zal moeten wor
den".
In een zeer duidelijke taal wordt hier
een tweede aderlating van honderd mil-
lioen in een zeer nabij verschiet gesteld.
Aan een vermindering der uitgaven met
honderd millioen zullen we niet kunnen
ontkomen; al blijft de vraag, of het
rapport-Welt'er letterlijk moet worden ge
volgd en of wat gespaard bleef en ont
zien werd niet eerder voor de actie van
het potlood in aanmerking kwam."
„De Avondpost" vraagt:
„Is het nu werkelijk noodig, dat het
in te halen bedrag geheel door bezuini
ging en besparing wordt gevonden?
Het wil ons voorkomen, dat de Com
missie-Welter haar toevlucht heeft geno
men tot een stel van zóó radicale, onze
ontwikkeling en onze cultuur bedreigen
de maatregelen, dat deze met elkander
den indruk vestigen van een soort wan-
hoopspolitiek. Maar daarom rijst een
tweede vraag en wel deze:
is het verantwoord, dat in dit ensemble
Defensie er met een bezuiniging van
slechts 7 millioen afkomt?
Wanneer de meest vitale staatsorganen
worden aangetast; de ambtenaren en be
ambten voor 24 millioen zullen moeten
bloeden; de personeels-formatie met 12
pet. wordt verminderd; het Departement
van Onderwijs ruim 15 millioen zal moe
ten opbrengen; op het gebied van onze
rechtspraak (een der allerhoogste volko-
belangen) maar liefst 50 kantongerech
ten en 6 rechtbanken worden opgeruimd
wanneer aan allerlei scholen en gestich
ten en instellingen een eind wordt ge
maakt, en van de verdere maatregelen
zullen wij nu nog maar zwijgen; dan
achten wij het niet verantwoord op De
fensie slechts 7 millioen te besparen."
„Het Handelsblad" zegt, „dat bij
de beoordeeling uitgangspunt moet zijn:
het verwachte tekort op de rijksbegroo-
ting.
Men moge bezwaar hebben tegen de
middelen, waarmede de commissie-Welter
het tekort wil aanvullen door de uitgaven
te verminderen. Maar de cijfers betref
fende den financiëelen toestand zijn on
verbiddelijk, en plaatsen de noodzakelijk
heid van versobering en bezuiniging bo
ven eiken twijfel".
„Een regeering, die voor de tekorten
staat, die hier worden aangewezen, had
veel vroeger moeten beginnen met plan
nen maken en handelen. En in dat op
zicht is het rapport als het ware een
critiek... op de regeering. Dat legt een
groote verantwoordelijkheid op ons gou
vernement. Maar ook op de... critiek. Dat
zij zakelijk weze, en ons een overdaad
van stembusopgeblazenheid besparel"
Het „U t r e c h t s c h Dagblad" is
van oordeel, dat de commissie „in haar
generaliseerende kritiek op de gemeente
besturen onbillijk is. Verschillende ge
meenten hebcen zeer behoorlijk huisge
houden, en hun oorlogs-schulden gedekt
Dat de wet van '29 geen uitkomst zou
bieden, is door ieder deskundige op het
gebied der gemeente-financiën, voorspeld.
Waaraan is het accres der gemeentelijke
uitgaven te wijten? Aan de stijging der
crisis-uitgaven, en aan het feit, dat het
Rijk aan de gemeente allerlei verplichtin
gen oplegt, die de gemeente moet be
kostigen."
Tevergeefs heeft het U. D. gezocht naar
een bezuiniging door afschaffing van cu
mulatie van Rijksbetrekkingen of betrek
kingen en pensioenen en het besluit zijn
beschouwingen met de opmerking:
„Het ernstigste bezwaar, dat men kan
aanvoeren is hierin gelegen, dat het rap
port zich heeft beperkt tot bezuinigingen
op den bestaanden dienst, en te weinig
zich rekenschap geeft van het feit, dat
een organische herziening van heel de
staatswerkzaamheid de eigenlijke en eeni-
ge weg is, om tot de oplossing van het
probleem onzer staatsfinanciën te gera
ken."
„Bezuinigen, aldus „Het Vader
land" is een ondankbaar werk en allen,
die in meerdere of mindere mate door
dit rapport gedupeerd dreigen te worden,
zullen der commissie hun critiek niet
sparen. Het is echter zooals het rapport
zegt: andere bezuinigingen dan de com
missie voorstelt, zullen velen aantrekke
lijker lijken. Maar zoodra de bezuinigin
gen dan weer ter tafel werden gebracht,
zouden ze aanstonds hun aantrekkelijk
heid inboeten.
Men leze het geheel, om den respecta
belen arbeid der commissie, die overigens
heel wat stof zal doen opwarrelen, te
overzien. En men leze vooral wat zij over
den algemeenen oeconomischen toestand
zegt, omdat hier de rechtvaardiging wordtN
gegeven van haar diep ingrijpende voor
stellen. We verkeeren in een voor ons
nationaal bestaan beslissende periode.
Wie dat met de commissie beseft, zal haar
voorstellen in redelijkheid willen onder
zoeken."
„Het Volk" spreekt van „bezuinigings
waanzin".
„De werkloozen, het overheidspersoneel
zij zijn het slachtoffer van de bezuini
gingswoede, die de bourgeoisie aangegre
pen heeft. In inkomsten worden zij be
laagd of zij worden met werkloosheid
bedreigd.
Het schoolkind moet het loodje leggen.
Groote werken worden uitgesteld. Maar
op het vervloekte militarisme wordt maar
7V2 milioen bezuinigd. En de commissie
kondigt een tweede schrede van niet min
der verre strekking, dus nogmaals een
tweede 100-millioen bezuiniging aan.
Deze waanzin valt maar op één wijze
af te weren: door het meest vastberaden
verzet van de arbeidersklasse."
Vlissingscbe boulevard
loop. Voor den Zaterdag 23 Juli des
avonds om half 8 te houden Vlissingschen
Boulevardloop heeft de heer G. A. van
Woelderen, burgemeester van Vlissingen,
een fraaien zilveren wisselbeker en een
verguld zilveren medaille aangeboden. De
burgemeester verklaarde zich tevens be
reid het startschot voor dezen wedstrijd
te lossen en de prijzen uit te doelen,
Aan den besteller bij den post-, tele
graaf- en telefoondienst, M. Kribbe,
's-Heer Abtsierke, is op zijn verzoek
eervol ontslag verleend met toekenning
van wachtgeld.
Middelburg. In zijn dezer dagen gehou
den vergadering besloot het Comité voor
Wandelconcerten, gezien de slechte tijds
omstandigheden, voorloopig niet actief op
te treden, mede omdat aan het comité
ook bekend is, dat er dezen zomer nog
enkele muzikale rondwandelingen zullen
plaats vinden.
Zaterdagavond speelde op het Na
dorstterrein alhier Goes I en II combina
tie tegen Zeelandia I en II combinatie uit
Middelburg. Uitslag was 53 voor Zee
landia.
Voetbal. Donderdagavond spe
ten op het gemeentelijk sportterrein
een Veteranen elftal en een oud-Zeelan-
dia-elftal ten bate van de Vacantieschool.
Goes. De Zaterdagmiddag en -avond hl-
gehouden demonstraties van de Zeeuwsche
Padvinders hebben een bijzonder opge
wekt verloop gehad. Ongeveer kwart voor
twee marcheerde de groep van het Sta
tionsplein naar het terrein aan den Heer-
nisseweg, waar de jongelui aanstonds met
hun oefeningen begonnen.
Des avonds, nadat de jongelui hun oefe
ningen besloten hadden met hun potje te
koken, werd om het kampvuur een aardig
varieerend programma afgewerkt. De
padvinders lieten een aantal „Yets" hoo-
ren, een band uit Goes en een uit Middel
burg maakten muziek, de Middelburgsche
De opening der jeugdherberg te Ierseke. Midden: zittend (2e rij) de heer P. de
Koeijer zijn vrouw (vader en moeder der herberg), waarachter staande burge
meester Gunning.
pijpers vergastten de aanwezigen eveneens
op een paar aardige nummertjes, en zoo
ging de avond snel voorbij.
Tenslotte maakte de leideT, Ir Ten Bok-
kel Huinink, eenige van de wedstrijd-uit
slagen bekend, waarop de avond gesloten
werd met het zingen van het „Wilhel
mus" en gebed.
Kruiningen. Gistermiddag had de be
grafenis plaats van den plotseling aan
hartverlamming overleden heer Adr. Ie
Glercq, in leven architect en gemeente
opzichter der gemeenten Kapelle en
Waarde. Aan de groeve sprak Ds v. Selms
van Hansweert een troostwoord tot de fa
milie. Onder de veie bloemstukken was
ook een krans van Kerkvoogden en Nota
belen der Ned. Herv. Gemeente, waarvan
de overledene secretaris-Kerkvoogd was.
Dhr J. Sinke, pres.-Kerkvoogd, herdacht
den overledene als zoodanig als de stille
harde werker, die belangeloos zijn beste
krachten aan de kerk gaf. De oudste zoon
dankte voor de laatste eer aan zijn vader
utvwezen.
Wolfaartsdijk. Zaterdag hield de gym-
nostiekvereeniging U.D.I. en de gymna
stiekvereniging O.K.K. te Kortgene met
medewerking van de Muziekvereniging
Advendo alhier, een onderlinge wedstrijd
op een terrein van dhr Joh. Klompe. On-
Jer de opgewekte tonen van bovengenoem
de muziekvereniging werd van het ge
bouw Tavenu naar het terrein gemar-
i oheerd.
De uitslagen zijn: 3-kamp heeren gym-
i nastiek: eerste prijs clubkampioen, D. J.
I Lindenbergh van Udi, 2. L. W. v. d. Linde,
I 3. Iman Flipse, 4. J. van Leeuwen.
3Jkamp heeren athletiek: le pr. cluib-
kampioen: L. W. v. d. Linde, Udi;2. H. W.
I v. d. Linde, 3. J. v. Leeuwen, 4. R. Moer
man.
3-kamp dames gymnastiek en athletiek.
Ie pr. clubkampioen, Mej. E. van de
Kreeke, Udi, 2. L. Lindenberg, 3. J. Strijd,
4. M. Lindenbergh.
3-kamp meisjes, le pr. J. Goetheer, 2.
5. Molhoek, 3. S. Boot, 4. J. Poley, 6.
G. Klompe, 6. A. Molhoek.
3-kamp jongen^, le groep, le pr. W. v.
Liere, 2. A. Molhoek, 3. J. Strijd, 4. W.
v. d. Kreeke.
3-kamp jongens, 2e groep: le pr. J.
Poley, 2. P. Molhoék, 3. J. Westveer, 4. J.
Ossewaarde.
3-kamp heeren O.K.K. Kortgene: le pr.
J. Vogelaar, 2. J. Viergever, 3. S. D. van
Damme,
3-kamp dames O.K.K. Kortgene: le pr.
G. Viergever, 2. M. van Hee, 3. M. Sctoui'l-
werve.
Heinkenszand. Maandag j.l. hield de
handboogschutterij „Soranus" alhier haar
jaarlijkscbe concours, waaraan 16 ver-
eenigingen deelnamen met een aantal van
85 schutters. De prijzen werden behaald
als volgt: Hoofdvogel F. Vermeulen, „So
ranus", Heinkenszand; le klep G. Rijk,
„Willem Tell I", Ovezand; 2de klep, J.
Rijk, „Willem Tell I", Ovezand; 3de klep,
P. P. Stouthamer, „Zorgvliet", Ellewouts-
dijkle zijvogel M. de Jonge, „Willem Teil
I" Ovezand; 2e zijvogel C. Remijn, „Eens
gezindheid", 's-Heerenhoek; le hoofdkal,
J. Vermeulen, „Soranus", Heinkenszand;
2e hoofdkal, L. Rijk, „Willem Tell I", Ove
zand; le onderkal, P, Boonman, „Jacoba
van Beieren", Goes; 2de onderkal. J. Drie-
dijk, „Doel naar Hooger" Wolfaartsdijk.
1 Zaterdag j.l. hield de handboog
schutterij vau Wolfaartsdijk, wegens de-
bezuinigt
verst anpig
bluebahd
B.B.43-C
Vrij naar het Engelsch.
van JOHN JOY BEiLL.
85). o—
De Scobies waren nog niet geheel
nooddruftig, maar Rhind was nog nooit
van zijn leven in zoo'n armoedig huis, of
eigenlijk vertrek geweest. Misschien was
hij' meer ontsteld, dan er reden was. On
getwijfeld had men voor vijf en twintig
gulden het heele meubilair kunnen koo-
pen, want Scobie's bankroet was gevolgd
door een openbare verkooping van al zijn
bezittingen en al wat hij bezat was dat
gene, wat men hem uit medelijden ge
laten had, maar toch, wat den makelaar
als absoluut gebrek voorkwam, be
schouwde het echtpaar Scobie misschien
alleen als armoede.
Een scherpe zeeplucht kwam den be
zoeker tegemoet waaruit Rhind opmaakte,
dat de kale vloer pas geschrobd was. Toch
was de atmosfeer in de kamer bedompt
of er zelden gelucht werd.
Bij afspraak was Rhind niet binnen
gekomen, voor de oude vrouw hem was
komen halen.
Nu stond hij op kleinen afstand van
de alkoof, waarin de zieke man lag.
Scobie's kraaloogjes keken den bezoe
ker op een manier aan, die hem haast
in de war bracht. Rhind wachtte tot de
oude zou beginnen te spreken, want hij
begreep wel, dat juffrouw Scobie zich wel
wat van de reden van het bezoek zou
hebben laten ontvallen, bovendien, wist
hij niet, wat hij zou moeten zeggen. De
rijke is zelden een goed spreker, als hij
tegenover zijn minder goed bedeelde broe
ders staat. Toen er echter een paar mi
nuten voorbij waren gegaan, kon Rhind
dien starenden, vragenden blik niet lan
ger uithouden van dien onbeweeglijken
man.
„Wel, mijnheer Scobie", zei hij, „ik
hoop, dat u zich wat beter voelt. Uw
vrouw heeft u zeker al verteld, waarom
ik hier ben." Zenuwachtig greep hij in
zijn borstzak.
„Ik ken u", zei Scobie. „U komt van
Robert Barker. Ik heb u gisteren op het
platform gezien. Daar weet mijn vrouw
niets vanaf, maar dat doet er niet toe.
Niets doet er wat toe... God straffe Robert
Barker en zijn maatschappij."
„O Jamie", riep zijn vrouw, „Robert
Barker meent het goed met ons. Hij
„Stil vrouwl Robert Barker kan het met
niemand goed meenen. Dit zit niet in
heml... Maar zeg, wat u te zeggen heeft',
mijnheer", zei hij, zijn oogen weer op
Rhind richtend.
De makelaar kwam een stap naderbij
en hield met trillende vingers de cheque
voor de oogen van den ouden man.
„Kunt u de onderteekening en het be
drag lezen, mijnheer Scobie?"
De vrouw knielde neer voor het bed en
greep de hand van haar man.
„Lees het, lieveling", fluisterde ze. „Het
is in orde. Je moeilijkheden zijn nu voor
bij."
Het scheen Rhind toe, dat de oude man
het nooit zou begrijpen, toen hij naar de
cheque staarde met niets ziende oogen.
Maar eindelijk sprak Scobie.
„Wie had zoo iets kunnen denken",
fluisterde hij en scheen te bezwijmen.
Zijn vrouw stond op met 'n kreet van
schrik.
„Water", zei Rhind.
Voor ze het kon halen, begon de oude
man reeds weer te spreken.
„Het is niet waar", riep hij heftiger,
zichzelf op een arm steunend. „Het is
een val. Hij wil me heelemaal dooden.
Raak zijn vuile geld niet aan, vrouw. Raak
het niet aan. Waar is je trots?"
„Neen, neen", zei Rhind sussend. „De
chèque is in orde zoo goed in orde, dat
ik bereid ben u er hier op dit oogenblik
geld voor in de plaats te geven. Kijk, hier
is het. Dertig biljetten, elk van duizend
gulden."
Scobie viel terug in zijn kussen, sprake
loos. Weer knielde zijn vrouw, na hem
wat water te hebben gegeven, dat hij
niet wilde hebben, naast het bed neer
en nam zijn hand.
„Het is in orde, liefste. Geen moeilijk
heden meer voor jou en mij. Je zult ieder
een kunnen betalen en dan blijft er nog
genoeg voor onzen ouden dag over. Want
God heeft het hart van Robert Barker
veranderd. En het is God's wil, dat we
het geld aannemen. Je begrijpt het nu,
Jamie, is het niet?"
Hij keek haar hulpeloos aan. Rhind
wendde zich af.
„Ik kon het zelf ook niet gelooven",
ging ze voort, „toen deze vriendelijke
heer het me vertelde. Maar ik zie nu
wel, dat het voor God een kleinigheid
is, zoöiets te laten gebeuren. Begrijp je
dat niet, liefste? Want dat is natuurlijk
de oorzaak van alles. Robert Barker heeft
nu' spijt over wat hij ons aangedaan
heeft. Misschien besefte hij niet, wat hij
deed, toen hij ons ruïneerde. Natuurlijk
moeten we trachten hem te vergeven,
en vriendelijk over hem te denken... O,
wat een edelmoedigheid, Jamie, wat een
edelmoedigheidI Het is niet of je bij hem
gebedeld hebt en een kleinigheid van hem
kreeg uit liefdadigheid. Hij heeft je een
fortuin geschonken uit vrijen wil. Het
is een gift een koning waardig. Het is
als een droom maar het is waar, ja,
het is waar? Je begrijpt het nu, liefste?
O, zeg dat je het begrijpt, Zeg, dat je
het gelooft."
Rhind, met druppels op zijn voorhoofd,
rilde. Met zijn rug nog naar de oude
menschen geneerd, ging hij naar het ver
ste hoekje van de kamer.
„Jamiel Begrijp je het nu? Geloof je
het?"
Er kwam geen antwoord.
„Jamiel... Liefste!"
Plotseling hoorde Rhind een eigenaar
dig geluid en even later hing de oude
vrouw aan zijn aim.
„Een dokter, mijnheer, een dokter",
hijgde ze.
Twee uur later trad Rhind doodsbleek
het kantoor van de Coast Country-
maatschappij binnen.
„Is mijnheer Barker te spreken?"
„Ik zal even voor u zien, mijnheer
zei de beleefde klerk, die de bezoekers
ontving.
De klerk wierp even een nieuwsgieri
gen blik naar het ontstelde gelaat van
Rhind en ging dan de gang in, die naar
de directeurskamer voerde.
(Wordt vervolgd.)
