No. 234 Donderdag 7 Juli 1932 Dagblad voor de Provincie Zeeland Turn cJ&Hjot Z5c zoo doch niet *0o duur.* SST VAN MELLE'S KOEK, OVERAL VERKRIJGBAAR! VERSCH GEKARND GIJ DWAAS Bu tenland. Belangrijkste Nieuws. Binnenland. 81) Directeur-Hoofdredacteur: R. ZUIDEMA. Bureau: Lange Voretitraat 70, Goes. Tel.: Redactie en Administratie No. 11. Postrekening No. 44455. Bijkantoor te Middelburg. Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. TeL No. 259. VERSCHIJNT ELSEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Psï 3 maanden, franco per post, S2.-~ Loms nummers *10.09 Prijs der AdverfentiBn: 1—4 regels fl.20, elke regel meer 30 et Bij abonnement belangrijke korting. Liberale pedanterie. Op een merkwaardig staal van liberale pedanterie zagen wij in bet „Centrum" de aandacht gevestigd. In bet liberale orgaan -komt een zekere heer van Pelt met de bewering, dat bet confessioneele onderwijs met de weten schap eigenlijk niets te maJken heeft en dat het niets anders is dan secte-wetenschap. „Komt Nederland niet bijtijds tot be zinning, dan zal er binnen tien jaar geen Nederlandsche natie meer bestaan, waar het sectekind van bewaarschool tot bijzon dere hoogeschool nooit iets anders hoort, dan wat zijn seete 'hem 'gelieft voor te zet ten. Met de katholieken is dit heel erg, maar met de andere secten is 'het ook heel erg. Hebben dus de kinderen, die nu de bij zondere scholen bevolken, na daar auto matisch van de bijzondere scholen te zijn opgeheveld, na verloop van tijd de soort gelijke hoogescholen doorloopen, dan zal het intellectueels Nederland uit precies zooveel groepen rechters, advocaten, dokters enz. bestaan, als er secten zijn, die zich de luxe van zulke scholen kun nen permitteeren. Met angst vragen we ons af wat er bijv. van een zoo sectarisoh gevormden rechter verwacht kan worden, die zoo vreemd moet staan tegenover opvatting en denk wijze van een zoo groot deel zijner mede burgers. Een rechter zonder een breeden objec tieven kijk op de menschen is geen rechter en waar wil de hovenomschrevene zijn ob jectiviteit vandaan halen, hij die steeds maar op een precies afgebakend weggetje heeft geloopen, met streng verbod links of rechts te kijken?" Zoo gaat het nog eenigen tijd voort, waarna het slot luidt: „Het gaat om niets meer of minder dan om het prestige der natie, dat door de sectariërs en dan nog liefst onder de leus „ad majoram Dei gloriam" doelbe wust naar beneden wordt gehaald." Een merkwaardig staal van liberale pe danterie. En van domheid tevens. De historie van de laatste halve eeuw heeft dezen bekrompen scribent, naar het schijnt, niets geleerd. Scherp maar j.uist merkt „Ons Noor den" bij dit van weinig liberaliteit blijk gevend betoog op „De schrijver van dit artikel heeft nooit anders ingeademd dan de muffe en duffe atmosfeer van de eenzijdige liberale we tenschap en vermoedt nog altijd, dat daar buiten geen echte wetenschap is. Wat niet j liberaal is noemt 'hij sectarisme. En be grijpt met eens, dat hij' met een derge lijke bekrompen beschouwing als dit arti kel, zien. zelf denatureert tot den meest onsympathieken sectariër, welke maar denkbaar is. Maar dat een blad als „De Vrijheid" aan een dergelijk artikel plaats inruimt, maakt het individueele geval tot typeerir g van wat ze zouden kunnen noemen de domme liberale mentaliteit van het jaar 1932." Nog geen eindresultaat te Lausanne. De vergadering van de mogendheden te Lausanne, die gisteravond om half tien begon, duurde ongeveer anderhalf uur. Om kwart voor elf ging de vergadering uiteen. In levendige gedachtenwisseling ver lieten de deelnemers de bijeenkomst. Vandaag gaat het weer verder. Juist op het einde staat men scherp tegenover elkaar en probeert iedereen zoolang mogelijk zijn standpunt te hand haven. De volledige vergadering van de con ferentie is niet voor Vrijdag te verwach ten. In tegenstelling tot het pessimisme in Duitsche en Fransche kringen is men naar verluidt in Engelsche kringen van meening, dat de toestand verbeterd is. De ontwapeningsconferentie. De vertegenwoordigers van Spanje, Zweden, Noorwegen, Denemarken, N e- d e r 1 a n d, België, Zwitserland en Tsje- cho-Slowakije, hebben gistermorgen, be sloten stappen te doen, dat in het ont werp der resolutie van de algemeene commissie een onbeperkt verbod van bom- menwerpen uit de lucht wordt opgeno men. Zij zouden zich hebben uitgespro ken tegen het minder scherp formuleeren van dit verbod, alsmede tegen het Fran sche voorstel in de luchtvaart-commissie om het werpen van bommen op de slag velden toe te laten. Weer een baby ontvoerd? Naar de correspondent van de „Daily Express" uit Chertsey meldt, is de baby van een zekere mevropw Patterson, »o nende te Penton Hook'bij Chertsey, Vrij dag 1 Juli jl. op mysterieuse wijze van het grasveld voor Mevr. Pattersons villa ver dwenen. De politie is nog steeds bezig de nabij gelegen rivier af te dreggen, maar tot dus ver is nog geen enkel spoor van den twee jarigen baby gevonden. Dinsdagmorgen ontving Mevr. Patter son een met de schrijfmachine geschreven brief uit Cricklewood, welke als volgt luidt: „Een enkel woordje om u gerust te stel len. Uw zoontje is gezond en wel. Vergeef mij, maar ik bad een kind noodig om het lief te hebben". De brief, welke niet gefrankeerd was, was onderteekend met vier initialen en in een postscriptum werd medegedeeld, dat de schrijvers op het oogenblik, dat de brief door Mevr. Patterson ontvangen zou wor den, Engeland reeds zouden hebben ver laten en dat het nutteloos zou zijn, nog moeite te d.oen om hen op te sporen. Werkloozen bestormen levensmiddelen depot. In de wijk Kensington te Chicago be stormden vijfhonderd werkloozen met hun familieleden een stedelijke opslagplaats van levensmiddelen. Met steenen werden de ruiten ingegooid. De opslagplaats werd geheel leeggeplun derd. De bestorming had plaats onder het schreeuwen van „Wij willen vleesch en brood". Vijf af deelingen met politie hebben de menigte met geweld uiteengedreven. Het gemeentebestuur wijt deze onlus ten aan communistische propaganda. Geslaagde Oceaanvlucht. Wolff meldt uit Berlijn, dat de Oceaan vliegers Griffin en Mattern om 17.42 (M.E.T.) op het Tempelhofer vliegveld bij Berlijn zijn geland. Ze zijn de eersten, die regelrecht van Amerika en nog wel van Harbour Grace, Berlijn in een on-onderbroken vlucht van 18 uur en 15 min. hebben bereikt. Een ontzaglijke menigte juichte de vlie- gers toe. Deze stapten frisch en monter uit het toestel. De Amerikanen hebben zeer slecht weer boven den Oceaan gehad. Op het einde van hun tocht hadden ze hevigen honger en dorst, die natuurlijk bij aan komst snel gestild werd. Een nader bericht meldt, dat Griffin en Mattern om 21 uur 40 (M.E.T.) naar Moskou zijn gestart. Mijnwerkersstaking in België. De mijnwerkers in de Borinage hebben, uitgezonderd bij één mijn, den arbeid neergelegd. Melding wordt ge maakt van vele incidenten. Overal ver storen de stakers, in het bijzonder hun vrouwen, het verkeer van trams, auto bussen en voetgangers. Beambten der mij nen werden gemolesteerd. De hoop op een schikking wordt desniettemin niet opgegeven. Korte Berichten. Tijdens een onweer dat zich gister middag boven Munster ontlastte, vormde zich plotseling een windhoos, die in het centrum van de stad zeven, ongeveer 40 meter hooge boomen ontwortelde en de pannen van de daken van de omliggende huizen deed vliegen. Ingezonden Mededeeling. Binnenland. Minister Reijmer over de bezuinigingen bij de posterijen. De contingenteering van den vleeschin- voer door de Eerste Kamer aangeno men. Brand aan boord van de Dempo. De coöp. suikerfabriek te Zevenbergen. Het Gasthuistekort te Goes. Buitenland. Nog geen eindresultaat te Lausanne. Mijnwerkersstaking in België. Te Duisburg is er in verschillende stadsdeelen weer tusschen nationaal-so- cialisten en politieke tegenstanders ge vochten. Vijf personen werden gewond, drie hunner zoo ernstig, dat sij naar bet ziekenhuis moesten worden overgebracht. Wegens relletjes van de nationaal- socialistische studenten is de Universiteit te Leipzig gesloten. Opdat te midden van de ernstige conferentiebesprekingen te Lausanne ook de humor tot zijn recht zal komen, wordt het volgende gemeld: Herriot, die, zoo als bekend, eergisteren zijn verjaardag vierde, vond onder de talrijke gelukwen- schen, die hem waren toegezonden, ook een enveloppe, welke een Duitsch bank biljet van vijf milliard mark uit den in flatietijd bevatte. De enveloppe droeg het opschrift „Ter algeheele kwijting!" De verkiezing voor de Eerste Kamer. Naar „De Maasbode" verneemt, is de R.-K. lijst voor Gelderland Overijssel, Groningen en Drente kwamen in dezen kieskring van de vier provinciën met een aparte lijst voor de Eerste Kamerver kiezingen als volgt samengesteld: 1. J. J. W. van IJsselmuiden te Arnherh; 2. H. Ruyper te Arnhem; 3. J. W. Andriessen te Utrecht; 4. Mr J. R. H. van Schaik in Den Haag; 5. G. W. J. van Koeverden te Buren; 6. Mr E. H. J. baron van Voorst tot Voorst te Beek bij Nijmegen. BLUE BAND FEUILLETON Vrij naar het Engelsch. „Gedeeltelijk. Harry heeft me al zijn aandeelen gegeven en ook de uitkeering, die hij kreeg, toen de maatschappij werd opgericht. Torrance bracht me vanmor gen een dikke twaalfduizend gulden en #hij vertelde me, dat de aandeelen waar schijnlijk wel vijf maal de nominale waarde zouden opbrengen, voor ze alle verkocht waren. Harry had hem name lijk opgedragen om ze geleidelijk van de hand te doen. Ik hoop, dat al dat geld mijn hoofd niet op hol zal brengen. Ik vraag me eigenlijk nog steeds af of ik het wel mag aannemen. Wat denk jij er van, Mungo?" „In de eerste plaats wensch ik je ge luk met je zoon", zei Cruden opsprin gend en zijn vriend warm de hand schud dend. Wat moet men gelukkig zijn, als men een zoon heeft." Hij draaide zich om en schelde. „Je drinkt toch een glas champagne, John. Dit is geen dag, om vast te houden aan al je zware principes. Kerel, wat ben ik blij, dat je eindelijk je zin hebt. En te denken, dat je eigen zoon Harry de man er voor zou zijn. En weer moest hij zijn vriend de hand schud den. „Wat een geluk een zoon te heb ben", herhaalde hij nogmaals, terwijl hij naar zijn armstoel terug ging. „Laten we eens hartelijk op zijn gezondheid drinken." Dominee Clement lachte, "'tis al lang geleden sinds ik thee dronk", zeide hij. „Ja! Dat had ik kunnen weten", riep de gastheer op een toon van afkeer. „Maar toen je om een feestsigaar vroeg, dacht ik, dat je nu wel tot alles bereid zou zijn. Ben je zeker, dat je niet anders dan thee wilt hebben?" „Stellig en ik ben ook zeker, dat jij naar een druppeltje whisky verlangt." „Daar heb je gelijk in. Ik houd niet van die slappe drankjes, maar dit is toch eigenlijk een gelegenheid voor champag ne... Binnen." De meid kwam vragen, wat er verlangd werd. „Zet een lekker kopje thee, Kate" zeide hij. Denk er om, dominee Clement is niet gesteld op het gebruikelijke tweede treksel". Hij wendde zich weer tot zijn vriend. „Vooruit John, vertel me er nu eens alles van." Het was bijna zes uur, toen de pre dikant opstond om heen te gaan, nog even met den elleboog op den schoorsteen ge leund, bleven de vrienden staan na praten. „Ik zal nog maar niets doen, voor we er nog eens over geconfereerd hebben, Mungo. Misschien heb je er wel gelijk in, dat het de beste weg is om 'tgeld te beleggen en bij wijze van fonds de rente te gebruiken. Misschien is mijn denkbeeld van een landkolonie evenals een groote inrichting in de stad wel wat veel verlangd. Aan den anderen kant, als ik denk aan al die stakkers van kin deren, die op verzorging wachten, dan ben ik geneigd om iedere cent uit te geven. Er zijn er zoo'n massa, Mungo en er wordt zooveel geleden. Het is dik werf moeilijk om een beslissing te nemen. Als ik maar genoeg geloof had. Moet dit geld nu gebruikt worden om geregeld enkele jongens, bijvoorbeeld in de toe komst ieder jaar, een kans te geven of moet ik een heeleboel jongens tegelijk, nu hun kans geven? Hebben de jongens geen recht op dat geld, nu dadelijk? Onze groote William Quarrier drijft zijn prach tige weeshuizen niet uit een fonds. Niet door geldbelegging maar door zijn won derbaar geloof verkrijgt hij het benoodigd kapitaal. Zie, dat is nogeens geloof! Hij vraagt en hij ontvangt." „Je geloof is groot genoeg, John", zei Cruden hartelijk. „Als je dat niet bezeten had, zou je niet al die moeilijke jaren je werk hebben kunnen voortzetten. Maar zie je, ik ben een man van zaken en daardoor komt het misschien, dat ik niet beter kan doen dan je te raden het geld vast te zetten. Als je alles gaat steken in groote gebouwen, die je vult met hon derden jongens, denk dan eens, wat dat allemaal moet kosten om de zaak gaande te houden." Je zou een zware verantwoordelijkheid op je laden. Ieder jaar zou je duizenden en duizenden noodig hebben. Je praat nu wel van jongens, die een weekloon hebben en een kleinigheid betalen voor hun kost en inwoning, maar de eerste jaren is dat een druppel op een gloei enden steen. Ik zeg niet, dat een inrichting die zich op die wijze bedruipt niet bestaanbaar is, maar dat is alleen mogelijk in de verre toekomst. De jongens worden groot en als hun loonen stijgen, verlaten ze je en ze trouwen en althans wat de financieele zijde betreft, hoor je niets meer van ze. De jongeren, die maar een kleinigheid verdienen, kunnen niet veel betalen en dan heb je er nog, de meesten, die heele- maal niets inbrengen. Neen, John, uit zakelijk oogpunt bezien is het risico te groot. Niemand hier in Glasgow kan be ter van Quarrier denken dan ik doe, maar als ik in zijn schoenen had gestaan, had den ze me al lang geleden naar een krank zinnigengesticht kunnen brengen. Denk alleen maar eens aan de wekelijksche sommetjes, die hij voor voedsel noodig beeft, reken alleen „Ik kan aan niets anders denken, dan aan zijn geloof, Mungo. Een paar meer mannen van dat slag zou ons beele land beter maken". „Nu, jij bent tenminste al zoover, dat je altijd je voedselgeld hebt kunnen beta len", zei Cruden opgewekt. „Zeg liever, dat jij er een heeleboel van betaald hebt", antwoordde de predikant. „Nonsens man! In ieder geval, laat je niet door mij raden, als je meent, dat je het kunt wagen. Ik ben niets anders dan een droog zakenman". Er heersebte een korte stilte. „Ik ben bang, dat ik oud begin te wor den", zei Clement. „Ik weet niet, of ik nog wel geschikt ben om zooveel te wa gen, zooals jij het noemt. Vanmorgen dacht ik, dat ik het wel aan zou durven. Nu ben ik er niet meer zoo zeker van. Ik zou kunnen sterven, voor de boel goed op pooten stond (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1932 | | pagina 1