S
BE ZEEUW
id
:n
tweede blad.
Gebroken Bakken
JBURG.
i Bijbel.
RG.
erwijzer
Brieven uit de Residentie.
Uit de Provincie.
r
-
nglfte van
op
ebruarl
ot 8 uur, ten
ii School.
BESTUUR.
lig mogelijk
School,
len niet ver-
d der School,
IIN, Heet en-
VAN
MAANDAG 22 FEBR. 1932, Nr 121.
Men vertelt van zekere zijde, die er
blijkbaar politiek belang bij heeft om het
te vertellen en om het zóó te vertellen,
wel eens, dat we in ons land leven onder
een vorm van dictatuur, met name dan
onder de financieele dictatuur van Mi
nister de Geer.
Met dergelijke verhalen moet men altijd
voorzichtig zijn. Sommige menschen hou
den wel van fantaseeren, andere hebben
last van een dikke duim, weer anderen
houden wel van wat sensatie. Maar als
er ooit een tijd geweest is, waarin men de
dingen nuchter en reëel moet zien, dan
is het de onze. Dat is het ook, wat ik b.v.
zoo bewonder in een figuur als Colijn, die
nuchterheid en zakelijkheid, geen fanfa
res en groote trom rumoer.
Nu is het naarste en meest ondankbare
ambt in Nederland tegenwoordig dat van
Minister van Financiën.
Minister de Geer ziet alles kelderen en
terugloopen en moet toch de eindjes aan
elkaar trachten te krijgen. Daar is wat
voor noodigl
En ondertusschen regent het natuurlijk
critiek van alle kanten, ieder kan en weet
het beter, doch het is nog altijd waar, dat
de beste stuurlui aan den wal staan.
En wat zal de naaste toekomst ons nog
brengen?
Hoe zal in het najaar de Rijksbegroo-
ting voor 1933 er uitzien?
Wij vreezen met een groote vreeze.
Doch dat er in ons land nog aller
minst sprake is van een dictatuur van
den Minister van Financiën is stellig wel
de laatste dagen in de Kamer gebleken.
Daar stond Minister de Geer voor heete
vuren.
Het ging over zijn ontwerp, om de ge
meenten, die het Rijk nog niet gevolgd
hebben in zijn korting op de ambtenaars
salarissen indirect te dwingen dit alsnog
te doen. Met name gold dit natuurlijk en
kele grootere gemeenten.
Nu is het een feit, dat b.v. in de Resi
dentie de salarissen der gemeente heel
wat beter zijn dan die van het Rijk, voor
al als van de laatsten met 1 Maart de
korting ingaat.Ook is het juist, dat die ge
meente-salarissen, gezien in het raam
van het geheel en ook sociaal gezien,
moeilijk te handhaven zullen zijn.
Dat stemt bijna ieder wel toe en onder
hen, die het dan niet hardop durven zeg
gen, zijn er niet weinigen, die het in hun
hart toch wel beamen.
Nu krijgen de gemeenten, via het Rijk,
de uitkeeringen uit de Gemeentefondsbe
lasting en Minister de Geer wilde thans
op die uitkeeringen, voor zoover noodtg,
3 pet. korten.
Dat voornemen nu lokte in de Kamer
van bijna alle zijden een scherp verzet uit.
Er zijn er, die meenen, dat het 't Rijk
niets aangaat, hoe de gemeenten salariee-
ren, dat moeten deze zelf weten.
Anderen zijn het daar niet mee eens.
O.i. terecht, want de gemeenten mogen,
wat de salarieering betreft, geen „eiland
jes" vormen in ons Staatsbestel. Dat heeft
de gemeentelijke autonomie nooit bedoeld.
Maar dan kwam de vraag: is de weg, die
de Regeering gebruiken wil, om sommige
gemeenten indirect te pressen haar voor
beeld van salarisverlaging te volgen, is
dat de juiste, de aangewezen weg?
Mag de hoegrootheid der uitkeering
van het Rijk aan de gemeenten uit de Ge
meentefondsbelasting beheerscht worden
door de vraag, of een gemeente al op de
salarissen gekort heeft? Die vraag nu
werd, ook door verschillende Kamerle
den, die Minister de Geer heel niet on
gunstig gezind zijn en die hem willen hel
pen, om dezen moeilijken tijd door te ko
men, ontkennend beantwoord. O.m. door
Mr de Wilde, den oud-wethouder van fi
nanciën der Residentie.
Dat werd een heele strijd en het werd
steeds duidelijker, dat Minister de Geer
het verliezen zou. Maar er bestond alle
vrees, dat hij, wanneer z'n wetsontwerp
F E UIL L E T O N
door H. Zeeberg.
71.) o—
Van Elsa, maar méér nog van Egbert,
wist hij verschillende bizonderheden uit
het leven, dat Dolf sinds zijn huwelijk
leidde. Dolf en Egbert waren goede vrien
den, voorzoover dan van vriendschap ge
sproken kon worden. Zeker was, dat Dolf
Egbert Wagen veld wel eens een mededee-
ling deed, die hij aan niemand anders zou
doen. Er was tusschen die beiden een ze
kere vertrouwelijkheid ontstaan. De pre
dikant had die niet kunnen verklaren.
Was het, omdat beiden op een handels
kantoor werkten? Was het, omdat Egbert
Wagenveld ook levensleed had gekend, zij
het dan in heel anderen vorm? Was het,
omdat Wagenveld een sympathieke, char
mante persoonlijkheid was, die vertrou
wen inboezemde? Dominé Meinema wist
het niet. Het kon tenslotte ook niet sche
len. Feit was, dat die beiden, Dolf en
Egbert, het, voorzoover dat mogelijk was,
goed met elkaar konden vinden. Elsa had
zijn vrouw zelfs verteld, dat Egbert Dolf
verworpen werd, heen zou gaan. En de
Ministers van Financiën, die het kunnen,
liggen in dezen tijd niet voor het opschep
pen, daarbij is het voorloopig in ieder ge
val maar voor een goed jaar.
Daarom verheugen wij er ons over,
dat Minister de Geer niet gepoogd heeft
tot het uiterste zijn zin door te zetten.
Hij heeft in ieder geval de deur open ge
laten om tot een vergelijk te komen. Van
daar, dat de kwestie nog niet beslist is.
Een tweetal Kamerleden, de heeren
Van Vuuren (R.K.) en Rutgers van Ro
zenburg (C.H.) hebben nu op het ontwerp
van Minister de Geer een amendement in
gediend, dat diens heele voorstel zoo wat
omver kegelt.
Minister de Geer wilde 3 pet. voor de
gemeenten korten van het totaal der jaar
wedden, omdat hij verband legde tusschen
uitkeering en salariskorting, maar de
voorstellers hebben dat verband geheel
over boord geworpen, dat willen ze niet.
Zo stellen alleen voor 6 pet. korting op de
uitkeeringen uit het Gemeentefonds, met
de noodige uitzonderingen.'
Dit is een geheel ander beginsel dan
Minister de- Geer eerst introduceerde en
verdedigde. Dit is veel ruimer, hoewel het
voor het Rijk wel dezelfde baten zal bren
gen en voor een enkele groote gemeente
(Den Haag b.v.) een grooter offer zal be-
teekenen, dan het ontwerp van Minister
de Geer vorderde.
't Is nu maar de vraag, wat deze doen
zal. Handhaaft hij z'n eerste gedachte en
grijpt hij deze „reddingsplank" niet aan,
dan loopt het mis, want voor zijn oor
spronkelijk ontwerp is geen meerderheid,
nu in het geheel niet meer.
Maar slikt hij, wat hem nu is voorge
zet, dan kiest hij eieren voor zijn geld, doch
laat tegelijk zijn vroeger verdedigd stand
punt nagenoeg geheel los.
Daarom mag men benieuwd zijn, welke
afloop dit duel tusschen de Kamer en Mi
nister de Geer zal hebben. Het bracht in-
tusschen weer eens wat spanning in de
Kamer, iets, wat niet zoo dikwijls meer
voorkomt. J. H.
HET AMENDEMENT-VAN VUUREN—
RUTGERS VAN ROZENBURG OP HET
KORTINGSWETJE.
Over dit onderwerp schrijft de heer G.
J. Roos, burgemeester van Lekkerkerk, in
de N.R.Grt.
'Hij wijst er op, dat na de laatste wijzi
gingen in het wetsontwerp het overgroots
deel der gemeenten geen korting op de
rijksuitkeeringen zou behoeven te onder
gaan.
Bij amendement wordt nu echter een
uniforme korting van 6 pet. voorgesteld,
waarvan het heet dat dit niet zoo heel veel
verschil zal maken.
„Men wrijft zich, dit laatste lezende,
toc(h even de oogen uit: staat het er, of
staat het er niet? Niet zoo heel veel ver
schil maken? Met wat? Met -den 3-per-
cents-salarisaftrek maakt het, dunkt mij,
een hemelsbreed verschil: de eene maat
staf is, van aard en beteekenis, volstrekt
anders dan de andere.
Voor het Rijk?
Ik meen, dat niemand daar iets van kan
zeggen, om de eenvoudige reden, dat nie
mand nog weet, in welken omvang de ge
meenten straks, na aanneming van de wet
door de indirecte pressie tot de bevrijden
de salaris-verlagingen zouden overgaan,
en hiervan toch goeddeels de besparing
voor het Rijk zou afhangen.
Voor de gemeenten dan?
Laat ik deze vraag beantwoorden door
slechts één praktisch voorbeeld te geven,
ontleend aan mijn eigen gemeente van
minder dan 5000 inwoners. Deze gemeente
heft meer dan 40 opcenten op de gemeen
tefondsbelasting, maar het is moeilijk
vooraf te zeggen, of ook de overige hef
fingen door de regeering geacht zouden
worden tot redelijke bedragen te zijn opge
voerd. Zou dit laatste wel het geval zijn,
dan bleef, volgens het regeeringsontwerp,
elke korting op de uitkeering uit het Ge
meentefonds achterwege. Zou evenwel de
regeering meenen, dat de „overige heffin
gen" nog niet voldoende waren opgevoerd
het ongunstigste geval dus dan
zou deze gemeente, volgens het regeerings
ontwerp moeten missen een bedrag van
ongeveer f 360 per jaar.
Kleine gemeenten hébben gewoonlijk
maar heel weinig personeel, welks wed
den en loonen zij zelfstandig vaststellen;
en als ze dit doen, dan weten ze als regel
van een heilloos voornemen had terugge
houden. 'tWas, toen Dolf hem gezegd
had, er sterk over te denken, Gor, die
zich niet om hem bekommerde, te verla
ten. Zij zocht immers toch haar eigen
weg? Met klem van redenen had Wagen
veld Dolf toen gewezen op het verkeerde
van zijh voornemen, hem bezwerende, als
hij zich dan niet stoorde aan het gebod
Gods, het ter wille van zijn moeder te
laten. En Dolf had aan zijn voornemen
geen gevolg gegeven en voorgezet het
leven, dat schier niet te dragen, was.
Want och, ieder niet alleen familiele
den, maar ook kennissen en de lui van
Smeetsman Co. wist het zoo lang
zamerhand wel, dat die twee, Dolf van
Lankeren en zijn vrouw, leefden als „kat
en hond", 't Was immers een publiek ge
heim, dat zijn vrouw de laatste maanden
alleen dancings en andere inrichtingen
van vermaak bezocht. Hij kwam er in
maanden niet meer. Hij bleef eenzaam
thuis. „Natuurlijk", zeide men op het kan
toor, „het is te voorzien geweest", ,,'k Heb
hem gewaarschuwd", zei Dirksen. „Hij is
met open oogen zijn verderf tegemoet ge-
loopen. Jammer van den vent, maar het
is zijn eigen schuld." Och, dat alles was
wel bekend. Door zakenrelaties kwam Eg-
bert dat wel te weten. En van Gerda wist
wel de noodige soberheid te betrachten.
De plattelands-gemeenteraden gaan in 't
algemeen nog met den noodigen schroom
te werk bij de aanwending van de publieke
geldmiddelen.
Nu dreigt evenwel de regeling-Van. Vuu-
ren/Rutgers van Rozenburg.
Welnu: volgens deze regeling zal er 3
pet. van de rijksuitkeering gekort worden,
of f 1180, zijnde meer dan 3 maal zooveel
als in het ongunstigste geval volgens het
regeeringsontwerp zou geschieden. Zoo
als het voor eene gemeente is, moet
het ook voor de andere zijn, en dat is
toch ook eigenlijk zoo klaar als de dag.
Bij aanneming van dit amendement
zouden we een geheel andere wet krijgen
dan steeds in de bedoeling van de regee
ring heeft gelegen. In plaats van met de
gemeentelijke salarissen, zou de korting in
verband worden gebracht met de uitkee
ringen uit het Gemeentefonds. De basis
van het ontwerp wordt dus vervangen
door een 'heel andere. En ook de strekking
van het ontwerp verandert geheel, door
dat alle verband tusschen korting en sala
risverlaging waarop vanwege de re
geering steeds opnieuw nadruk is gelegd
uit de wet wordt gelicht.
Men vraagt zich af. of onder deze om
standigheden nóg wel van een amende
ment kan worden gesproken. Emenlijk be
oogen de heeren van Vuuren en Rutgers
van Rozenburg een geheel andere wet tot
stand te brengen dan het ter tafel liggen
de ontwerp. Het is zeer te hopen, dat de
Tweede Kamer zich nog eens tweemaal
bedenkt, alvorens dit merkwaardige amen
dement te aanvaarden, of zelfs in behan
deling te nemen. Toegegeven kan worden,
dat verder uitstel weinig gewensebt is,
maar nóg minder gewenscht is toch zeer
zeker een ondoordachte regeling, waarvan
de consequenties, niet zijn te overzien.
Officieele opening van het coöperatief
slachthuis te Vlissingen.
Heden (Maandag) middag had de offi
cieele opening plaats van het abattoir
van de Coöperatieve Vereeniging tot Ex
ploitatie van het Openbaar Slachthuis in
de gemeente Vlissingen U.A., hetwelk van
morgenmiddag 2 uur af, volgens publica
tie van het gemeentebestuur, de eenige
plaats zal zijn, waar in die gemeente mag
worden geslacht.
De burgemeester, de heer G. A. van
W o e 1 d e r e n, zeide gaarne aan het
verzoek te voldoen om dit abattoir te ope
nen, omdat hij dit acht te zijn een instel
ling van algemeen en groot hygiënisch
nut en om te bewijzen, dat het gemeente
bestuur steeds op zeer aangename wijze
met do plaatselijke slagersvereeniging in
aanraking is geweest. De toestanden in
de meeste slachtplaatsen hebben te Vlis
singen veel te wenschen overgelaten,
vooral in de oude inrichtingen, waarin
sinds onheugelijke tijden geslacht werd
Het stichten van een abattoir was
gebiedend noodzakelijk en de Vleeschkeu-
ringswet 1919 heeft het stichten van abat
toirs sterk bevorderd, door het stellen van
scherpe eischen aan de slachtinrichtingen.
Dit heeft de Vlissingsche slagers de han
den ineen doen slaan. Zij hebben zelf het
benoodigde kapitaal bijeengebracht en op
sterken aandrang van het gemeentebe
stuur een koelinrichting aan hun slacht
huis verbonden en ook daarvoor en al
leen voor dit gedeelte onder garantie der
gemeente nog het noodige kapitaal op
gebracht. Groote niet te onderschatten
moeilijkheden heeft het bestuur weten te
overwinnen, waarvoor spr. gaarne welge
meende hulde brengt.
Spr. wenschte namens het gemeente-
stuur de Vereeniging veel geluk met het
in gebruik stellen van dit openbaar slacht
huis, dat voldoet aan hooge eischen van
architectuur en voorzien is van de aller
beste slachttechnische en koeltechnische
installaties. Spr wees er verder op, dat
het slachthuis ligt aan een zeer belangrijk
verkeersknooppunt, vooral wanneer het
't eindpunt van den nieuw aan te leggen
rijksweg naar N.- en St. Joosland zal
vormen en wanneer men er, deel uitma
kende van het binnen niet al te langen
tijd voor de scheepvaart te openen nieuwe
havengebied, den polsslag van het inter
nationale zeeverkeer zal voelen. Gunstig
ligt de slachtplaats reeds nu voor export,
Elsa weer, dat de Zuidermans ook op de
hoogte waren. Mevrouw Zuiderman be
moeide zich niet met het geval. Elk moest
maar op zijn eigen zaken letten. Haar
huwelijk was ook niet, zooals het wezen
moest. 'tWas een hevige teleurstelling
geworden. Mijnheer Zuiderman sprak er
niet over, maar Gerda wist, dat haar va
der er diep onder leed. 't Was alles bij el
kaar een opeenhooping van ellende. Daar
leed de arme' moeder in Kerkwijk onder,
daar leden Gerda en Elsa onder, daar leed
de geheel'e familie onder. En de persoon
zelf, die daar zoo zielig zat te tooneel-
spelen, hij ging er niet alleen onder ge
bukt, neen, het werd zijn volslagen on
dergang. Als God niet tusschenbeide
kwam, overdacht dominé Meinema, dan
was dat jonge leven, dat zooveel beloofde,
voor eeuwig verloren
Hij zag naar de bruid, die steeds een
zoo welkome gast in de pastorie was en
die nu, gelukkig, zat aan de zijde van haar
bruidegom, dien zij liefhad met haar gan-
sche hart. Zij was een gelukkige bruid.
Zij ging een gelukkig huwelijk tegemoet.
Omdat het was een huwelijk met God. En
tóch over dat liefelijke gelaat hing een
schaduw, die Egbert Wagenveld niet kon
wegstrijken, En ook niet kon wegkussen.
Want die schaduw was Dolf.
voor aanloopende schepen en voor den
veehandel met Zeeuwsch-Vlaanderen.
Hinder zal de stad in het minst niet van
de slachtplaats hebben en de rioleering
loost het afval in de Noordzee. Met den
wenscht, dat de Vlissingsche slagers een
drachtig zullen blijven samenwerken tot
voortdurenden bloei der inrichting ver
klaarde Spr. het openbaar slachthuis ge
opend.
Lezing mej. de Witte.
Gaarne vestigen wij de aandacht onzer
lezers te Nieuwdorp en Middelburg op de
advertentie in dit nummer, waarin wordt
aangekondigd een lezing met lichtbeelden
van mej. de Witte, over het Zendings-
werk in Armenië.
DE HILVERSUM 5, het éénknops
N.S.F.-toestel met Super Inductie scha
keling en electro-dynamische luidspreker.
Hoofdagent: J. M. Polderman, Groote
Markt, Goes, Tel. 129. (Adv.)
Naar de „Zier. Nsb." uit goede bron
verneemt, zal in Mei of Juni een vlieg
tocht worden ondernomen door een vrij
groot aantal militaire-, privé- en K.L.M.-
vliegtuigen, met de bedoeling propaganda
te maken voor 't vliegwezen en tevens
aandacht te vestigen op de mogelijkheid
in korten tijd een overzicht te krijgen van
ons land uit de lucht gezien. Hel traject
is voorloopig vastgesteld als volgt: van
Waalhaven via Arnhem, Hengelo, Eelde,
Leeuwarden, Stavoren, Schiphol, Oost-
voorne, Haamstede, Vlissingen, Roosen
daal of Gise-Rijen, terug naar Waalha
ven met korter of langer oponthoud (lan
ding) op de genoemde plaatsen.
Middelburg. Do afdeeling Middelburg
van het Centr. Genootscha.p voor Kinder-
he rstellings- en Vacantiekolonies hield
haar jaarvergadering onder voorzitter
schap van dhr dr G. Orbaan.
De penningmeester, dhr P. Luteijn,
bracht de rekening uit, die sluit met een
goed slot van f 199.39 en die na onder
zoek door mevrouw den Bouwmeester en
dhr Beauffort werd goedgekeurd.
Vervolgens was 't woord aan de secre
taresse, mej. M. de Cleijn Brem, voor Let
uitbrengen van haar jaarverslag. Het
aantal persoonlijke leden bedraagt 366
(v.j. 352) en 3 vereenigingsleden. De ge
zamenlijke contributie is thans f 481.50.
Het bestuur heeft een gevoelig verlies
geleden door het bedanken van mej. G. M.
de Liefde.
Van de 66 kinderen, die door de scho
len waren opgegeven, zijn er 12 uitgezon
den van 14 Mei tot 16 Juni en twee van
14 Mei tot 21 Juli naar Oostvoorne, twee
naar Heelsum van 11 Juni tot 14 Juli. De
derde is den dag voor het vertrek niet op
't appel verschenen.
In October volgde nog een uitzending
van de stichting Bio Vacantieoord, die in
het geheele land kinderen uitzond, onder
wie twee Middelburgsche.
Bij de Ned. Spoorwegen is een nieuwe
reductieregeling voor het vervoer van kin
deren en geleidsters ingevoerd, die vrij
wel de kosten hetzelfde doen blijVen, uit
gezonderd als er transporten zijn van
minder dan vijf kinderen, want dan geldt
het vrij reizen voor de geleidsters niet
en wordt het erg duur.
Het resulaat der uitzending was over
het algemeen goed en de gewichtstoename
bij de 18 kinderen gemiddeld twee k.g.,
en wel van 0.9 tot 5.7. De kosten per week
en per kind waren gemiddeld f 11.42.
Klachten over verpleging zijn niet verno
men, wel lof. De uitgaven bedroegen in
totaal- f 1059.41, de inkomsten f 1258.8034.
De toevallige baten waren hoog, dank zij
vooral de opbrengst van de soirée der
heeren de Vries en Caro en van de entree
gelden van het notarishuis, ontvangen van
dhr de Groot, samen f249.1714.
De vergadering herkoos mevr. Weijl bij
'acclamatie tot bestuurslid en daar mevr.
Broekhuijsen zich niet meer herkiesbaar
stelde, machtigde de vergadering het be
stuur om zich zelf aan te vullen met
iemand, die bereid en geschikt is.
De afdeeling besloot, dit jaar 17 kin
deren uit te zenden.
In druk is verschenen het 42ste
jaarverslag van de vereeniging Kinder
voeding over het jaar 19301931. Hier
uit blijkt, dat in den vorigen winter aan
14-9 kinderen uit 63 gezinnen (openbare
scholen 108 en 43, Chr. scholen 11 en 6,
R.K. school 30—en 14) eten werd ver
strekt, het grootste aantal porties was
149 op 5 Dec. en het kleinste aantal 102
Dolf, die aan het einde van dien gezel-
ligen avond, het was niet laat, even elf
uur, per tram naar de gemeubileerde
kamers in de Mathenesserlaan ging, de
kamers, die hij en zijn vrouw hadden ge
huurd.
Hij vond, zooals hij verwacht had, zijn
vrouw niet thuis. En hij zonk in een
fauteuil, als een gebroken man. Toen was
hi.) geen tooneelspeler meer. Maar dat zag
niemand. Dan God.
Twee weken na den gezelligen avond,
die op de receptie volgde, was in allen
eenvoud het huwelijk van Egbert Wagen
veld en Elsa van Lankeren voltrokken.
Evenals bij Dolf's huwelijk was ook nu
Mevrouw van Lankeren naar Rotterdam
gekomen. Maar die haar kenden, schrok
ken. En Elsa vroeg vol angst, wat moeder
scheelde. Waarom had zij dat toch niet
geschreven?
Maar haar moeder had droevig geglim
lacht: „Wat zou ik schrijven, kind? Mijn
levenslamp wordt langzaam, maar zeker
uitgebluscht, al mankeer ik lichamelijk
niets."
De toorn was Elsa van het gelaat te
lezen. „Het is Dolf, het is Dolf", had
zij Egbert gezegd, „hij vermoordt moeder,
'tls schande." Met eenige moeite had hij
haar tot bedaren kunnen brengen. „Ook
op 30 Maart. In totaal werden in 114
maaltijden 14.423 porties verstrekt, te
gen 110 en 14.690 in het seizoen 1929
—1930.
Kleeding werd verstrekt vöor reke
ning der gemeente aan 251 kinderen uit
108 gezinnen met een bedrag van
f 1295.72. De gemeentelijke subsidie be
droeg f 1200.
Vrijdagavond kwam de Christelijke
Besturenbond in Jaarvergadering bijeen
onder leiding van dhr P. Meliefste. Nadat
de verschillende verslagen waren uitge
bracht sprak Ds Nieuwpoort een opwek-
j kend woord, er op wijzende, dat wij Chris>-
i tenen in dezen donkeren tijd moeten ko
men met iets positiefs, met de daad ons
christen-zijn beleven. Dat dient ook de
stuwkracht van de Christelijke vakorga
nisatie te zijn.
Vlissingen. Donderdagavond trad voor
de Geref. Jeugdcentrale alhier op dhr van
Dorp, declamator uit Den Hang. Deze
droeg op keurige wijze enkele stukken
poëzie en proza voor.
Bij elk stuk gaf hij een korte en dui
delijke verklaring.
We voorzitter was wèl de tolk der aan
wezigen, toen hij dhr Van Dorp hartelijk
dank zei voor den heerlijken en leerzamen
avond, die hij de hoorders bezorgd had.
Goes. Zaterdagmiddag vergaderde de
Ring „Zeeland" van den Bond van Chr.
Zangvereen. in Nederland in de Melksa-
lon van den heer Bustraan te Goes. Na
de gebruikelijke opening door den voorz.
dhr te Gussinklo te Wissenkerke. bleek dat
33 vereen. waren vertegenwoordigd.
Uit het jaarverslag van dhr P. Fraanje,
secretaris, bleek dat de Ring steeds groeit
en daarbij thans 37 vereen, zijn aangeslo
ten met plm. 1400 leden.
Als nieuwe vereonigingen traden dit
jaar toe: Poortvliet, Oosterland, Zaam-
slag II, Oostburg, Groede en St. Philips-
land. Na het verslag der Muziekcommis-
sie gaf dhr G. Bustraan, secr. der rege
lingscommissie een overzicht der plan
nen voor de a.s. Bondsdagen te Goes. Be
sloten werd dit jaar het concours met
Hemelvaartsdag te houden te Kapelle.
Een zangersfeest voor kinderkoren zal
gehouden worden op 2e Pinksterdag te
Goes.
Kloetinge. Op initiatief van de vereeni
ging „Landbouwbelang" is alhier een
musschengilde opgericht. Het aantal le
den bedraagt reeds 66.
De inzameling van het Crisis-Comité
alhier heeft f 326.67 34 opgebracht. Voorts
zijn nog ontvangen 25 bons ieder ter
waarde van een Sildondeken en eenige
gedragen kleedingstukken.
Door het comité zijn aan de daarvoor
in aanmerking kamende personen ver
strekt kleedingstukken, de bons voor een
deken, kolen en brood. Aanvragen om am
moniak zijn ingekomen tot een hoeveel
heid van 15.000 K.G.
Kapelle. De veilingsvereeniging Kapelle
-Biezelingo en Omgeving, welke ruim 700
leden telt, kwam Zaterdag onder voorzit
terschap van dhr H. A. Nijssen in verga
dering bijeen.
De voorzitter heet de talrijk opgekome-
nen welkom. Spr. deelt mee, dat dhr Van
der Plassche, Rijkstuinbouwconsulent, ver
hinderd is deze vergadering bij te wonen.
Spr. hoopt, dat 1932 voor allen een
beter jaar mag zijn dan 1931.
De voorzitter deelt verder mee, dat het
aantal kisten 17000 bedraagt en dat geen
meerdere zullen warden aangekocht. Ook
besloot het bestuur om bij de 9000 voor
radige bushels nog aan te koopen 4000
halve bushels en 2000 nieuwe bushels.
Aardbeienchips zullen aangekocht wor
den; vermoedelijk 20.000 stuks. Dan wordt
het totaal met de nog aanwezige 70.000.
Nu leest de voorzitter een brief voor
van dhr Gerritsen uit Londen, waarin
wordt aangetoond dat het Ned. fruit,
vooral de aardbeien, een betere verpak
king en zorg vereischen dan tot nu toe
het geval was. Aangedrongen werd op 'n
zorgvuldige behandeling.
Alsnu volgde het verslag van den se
cretaris, dhr A. J. van Liere. In 1930
werden lage prijzen besteed, 1931 was niet
beter. Dit bracht veel zorgen mee. De om
zet breidde in 1931 uit; een genoegen is
het, mee te kunnen deelen, dat de finan
cieele basis der vereeniging gezond, ja
zelfs krachtig is, sterker dan te voren,
dank zij het voorzichtig financieele be-
dat is Gods werk, Elsa. Wij kunnen er niet
inkomen. Niet boos zijn op Dolf of Gor,
kindje. Dat baat niets. Alleen bidden voor
die arme schapen, kinderen nog. En al
leen, als het te pas komt, een woordje in
de goede richting."
Dat had Elsa weer kalm gestemd. En
zij had ingedronken het ernstige woord,
dat van den kansel klonk, toen dominé
Meinema het huwelijk bevestigde, om dan
een kort persoonlijk woord tot de jongge
huwden te zeggen, tot zijn vrienden, maar
ook een woord tot de moeder, kort, van
hart tot hart. Uit haar trouwe oogen ving
hij een dankbaren blik op. Maar hij zag,
hoe de oogen van Dolf, die, eenigszins tot
zijn verwondering, maar ook tot zijn blijd
schap, in de kerk aanwezig was, rustten
op een steenen kolom in een hoek van
het gebouw.
Elsa had hem met een enkel woord er
opmerkzaam op gemaakt, dat moeder er
ziek uitzag. „Ja moeder wordt oud", had
hij geantwoord. Elsa meende toen een
trilling in zijn stem te bespeuren, maar zij
kon zich ook wel vergist hebben, want on
middellijk sprak hij over iets anders.
(Wordt vervolgd.)
.z'
